تشخیص صفت در عربی به ساده ترین روش + مثال و تمرین

سیارةُ الرجلِ

ماشین مرد

***

حقیبةُ الطالب

کیف دانش‌آموز

البیتُ الجدیدُ

خانه جدید

***

طِفلةٌ جَمیلةٌ

کودکی زیبا

هذا مُدَرِّسٌ جَدیدٌ.

این معلم جدید است.

(در این مثال خبر «مدرس» است که اعرابش با تنوین ضمه مشخص و مرفوع شده است. از این رو صفت آن یعنی «جدید» با همین اعراب بعد از آن آمده است.)

کَتبتُ الکلماتِ الواضحةَ في الرسالةِ.

در نامه کلمات واضح و آشکاری نوشتم.

(کلمه «الکلمات» مفعول جمله است و اعرابش باید منصوب باشد اما به دلیل جمع بسته شدن با «ات» به جای فتحه، کسره گرفته است. اما صفت آن یعنی «واضحة» به شکل مونث و منصوب به کار رفته است.)

دَخَلتْ فَتاةْ في الغُرفَةِ الصَغیرةِ.

دختری جوان وارد اتاق کوچک شد.

(ترکیب وصفی این جمله از جار و مجرور تشکیل شده. یعنی بعد از حرف جر «في» از کلمه «الغرفة» با اعراب مجرور استفاده شده. در نتیجه صفت آن نیز با اعراب مجرور در جمله به کار رفته است.)

رَأَیتُ بِنتَینِ جَمیلَتَینِ في الحدیقةِ.

دو دختر زیبا را در باغ دیدم.

(در این مثال، موصوف ما که همان مفعول جمله است با اعراب فرعی «ین» مثنی آمده به همین خاطر صفت «جمیلة» نیز همانند آن به کار رفته است.)

یُصَلي المُسلمونَ المُلتَزِمون في المَسجدِ.

مسلمان‌های متعهد در مسجد نماز می‌خوانند.

(موصوف این جمله فاعلی است که با اعراب فرعی «ون» جمع بسته شده در نتیجه صفتش نیز همان پسوند را گرفته است.)

لَدَینا مُعلِّمَةْ ممتازةْ.

ما معلم ممتازی داریم.

(در این مثال یک «ة» به ممتاز اضافه شده تا نشان بدهد که صفتی برای کلمه «معلمة» است.)

هولاء تلامیذٌ ناجِحون.

این‌ها دانش‌آموزهای موفق هستند.

(موصوف این جمله کلمه جمع مذکر «تلامیذٌ» در جایگاه خبر با اعراب مرفوع است. به همین خاطر صفت «ناجح» با «ون» جمع بسته شده و بعد از آن آمده است.)

هَذِهِ قِطَةٌ نائمَةٌ.

این یک گربه خوابیده است.

نحنُ في بَیتٍ کبیرٍ.

ما در خانه‌ای بزرگ هستیم.

سَلَّمتُ علی الطالبِ الممتازْ.

به دانش‌آموز ممتاز سلام کردم.

رأیتُ طفلةً تلعب فی‌ السوق.

کودکی را دیدم که در بازار بازی می‌کرد.

(در این مثال «تلعب في السوق» جمله فعلیه‌ای است که نحوه حضور کودک را که مفعول جمله است توصیف می‌کند. از این رو باید بگوییم جمله فعلیه وصفیه و محلا منصوب است.)

هذا دفترٌ کتبوا الطلاب فیه.

این دفتری است که دانش‌آموزان در آن نوشته‌اند.

(در این جمله «کتبوا الطلاب فیه» جمله فعلیه وصفیه‌ای است که برای توصیف دفتر آمده‌ است. برخلاف دو مثال قبلی، این جمله وصفیه برای توصیف خبر آمده است. در نتیجه اعرابش محلا مرفوع است.)

إنَها تَرتَدي سِروالاً أبیضاً.

او شلواری سفید می‌پوشد.

لا أستَریحُ عِندَما تَکونُ السَماء رَمادیةْ.

وقتی آسمان خاکستری می‌شود خوشم نمی‌آید.

هَل سَبَقِ لَکَ أن شَربتَ الشايْ الأزرقْ؟

تا به حال برایت پیش آمده که چای آبی بنوشی؟

إحذَرْ مَن الأفاعي ذات العُیون الحَمراءْ.

از مارهایی که چشم قرمز دارند دوری کن.

إشتَرَتْ لِي أمي قَمیصاً بُرتِقالیاً.

مادرم برایم یک پیراهن نارنجی خرید.

هَلْ عادةً ما تأکُلُ الطَعامَ الحارْ؟

آیا معمولا غذای تند می‌خوری؟

هُناک شَیءٌ مُرْ في طَعامي.

چیز تلخی در غذای من هست.

لَدَیْکَ أطفالٌ مُهَذِّبون.

بچه‌های با ادبی داری.

المَلِکُ الشَریرْ إحتَجَز الأمیرةَ في قلعةٍ.

پادشاه بد شاهزاده را در قلعه‌ای زندانی کرد.

کُنْ صادِقاً مَعي.

با من صادق باش.

هَلْ تَری أنَّکَ شَخصٌ مُنفَتِحٌ؟

آیا خودت را یک شخصیت برونگرا می‌بینی؟

یا لَکِ مِن فَتاةٍ ذّکیةٍ!

چه دختر باهوشی!

أشعُرُ بِأنَّني سعید ألیومْ.

احساس می‌کنم امروز خوشحالم.

لا تَکُنْ حَزیناً.

ناراحت نباش.

لا تَتَکَلَّمْ ألیَّ مِن فَضلِکْ. أنا مُنزَعِجٌ قَلیلاً.

لطفا با من حرف نزن. یک کمی اذیت شده‌ام.

هَل أنتَ حائرٌ في مُهَمَّتُکْ؟

آیا درباره وظیفه‌ات گیج شده‌ای؟

مَنْ هَذِهِ المَرأةُ القَصیرةْ؟

این زن کوتاه قامت چه کسی است؟

إنّهُ رَجُلٌ مُسَّنْ لَکَنَّهُ مازالَ طویلاً جداً.

او مرد پیری است اما همچنان قدش بلند است.

نَحتاجُ شَخصاً قَویّاً لَحَمْلِ هذا.

برای حمل این به فردی قوی نیاز داریم.

لَستَ بَشِعاً علی الإطلاق.

به هیچ وجه زشت نیستی.

هَل أبوکَ مَغرِبي؟

آیا پدرت مراکشی است؟

هل تَعَلَّمُ من هُوَ رَئیس الحکومة الکَنَدي؟

آیا می‌دانی چه کسی نخست وزیر حکومت کانادایی است؟

لا أُحِبُ الأکْلَ الفِرَنسي.

غذای فرانسوی را دوست ندارم.

هُناک مَطعَمٌ صینيٌ قُربَ مَنزِلي.

نزدیک خانه‌ام یک رستوران چینی است.

السَیاراتُ الأمریکیةُ مَعروفَةٌ في العالَم.

ماشین‌های آمریکایی در دنیا شناخته شده هستند.

یُعجِبُني الطَقسَ التونِسي.

آب و هوای تونسی را دوست دارم.

أُفَضِّلُ الطَقسَ الحارْ.

آب و هوای گرم را ترجیح می‌دهم.

شَخصیاً، أنا أُحِّبُ الطَقسَ البارِد.

به شخصه آب و هوای سرد را دوست دارم.

مَعَ الأسَفِ الطَقسُ غائمٌ لَیلاً.

متاسفانه شب هوا ابری است.

إنَّهُ یَومٌ جَمیلٌ و مُشَمِسٌ.

روز زیبا و آفتابی‌ای است.

الطَقسُ رَطِبٌ جداً في الجُدة طول السَنة.

هوای جده در طول سال حقیقتا شرجی است.

أنظُرْ إلی سَطحِ الماءِ الأملسِ.

به سطح صاف آب نگاه کن.

جِلدُهُ خَشِنٌ.

پوست او زبر است.

لَدیَها شَیءٌ لامِعٌ في یَدِها.

در دستش یک شیء درخشان دارد.

الأطباقُ زَلِقَةٌ.

بشقاب‌ها لیز هستند.

هُناک شَیءٌ لَزِجٌ علی الطاولة.

چیز لیزی روی میز است.

أُحِّبُ الأَسرَةَ الناعِمَةْ.

تخت‌های نرم را دوست دارم.

هَل مِنَ الصَعبْ تَحَدُّثْ العربیة بطلاقة؟

آیا عربی را روان صحبت کردن مشکل است؟

هل یُمکَنُنا أن نأخذَ غُرفةً خاصةً؟

آیا ممکن است اتاقی خصوصی داشته باشیم؟

هَذِهِ المُشکِلَةِ مُعَقَّدةٌ.

این مشکل پیچیده است.

العَرَبیةُ لَیسَتْ لُغَةْ بَسیطةْ.

عربی زبان ساده‌ای نیست.

هِذِهِ مُحاضَرَةٌ مُمِلَّةْ.

این یک کنفرانس خسته‌کننده است.