تابع وایرشتراس — به زبان ساده

۱۹۵۴ بازدید
آخرین به‌روزرسانی: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲
زمان مطالعه: ۱۷ دقیقه
دانلود PDF مقاله
تابع وایرشتراس — به زبان ساده

در ریاضیات، «تابع وایرشتراس» (Weierstrass Function) مثالی از یک تابع حقیقی است که علی‌رغم اینکه همه‌ جا پیوسته است، اما در هیچ جایی مشتق‌پذیر نیست. این تابع را «کارل وایرشتراس» (Karl Weierstrass)، ریاضی‌دان آلمانی، کشف کرد.

997696

تابع وایرشتراس

توابع سینوس و کسینوس را معمولاً به صورت هندسی توصیف می‌کنیم و آن‌ها را به کل R \mathbb{R} تعمیم می‌دهیم. فرض می‌کنیم گزاره‌های زیر را برای این توابع داشته باشیم:

(الف) سینوس و کسینوس روی R \mathbb{R} پیوسته هستند.

(ب) برای هر برای هر xR x \in \mathbb { R} ، داریم: sin(x),cos(x)1 | \sin ( x) | , | \cos ( x) | \le 1 .

(ج) برای هر xR x \in \mathbb { R} به جز 00، داریم: sin(x)x1 \left | \frac {\sin (x)} { x } \right | \le 1 .

(د) برای هر x,yR x , y \in \mathbb { R} ، داریم: cos(x)cos(y)=2sin(x+y2)sin(xy2) \cos ( x ) - \cos ( y ) = - 2 \sin \left ( \frac { x + y }{ 2 } \right ) \sin \left ( \frac { x - y } { 2 } \right ) .

(ه) برای هر x,yR x , y \in \mathbb { R} ، داریم: cos(x+y)=cos(x)cos(y)sin(x)sin(y) \cos ( x + y ) = \cos ( x ) \cos ( y ) - \sin ( x ) \sin ( y ) .

این موارد را می‌توان برای مثال با استفاده از نمایش سری توانی به دست آورد:

sin(x)=n=0(1)n(2n+1)!x2n+1 \large \sin ( x ) = \sum _ { n = 0 } ^ { \infty } \frac { ( - 1 ) ^ { n } } { ( 2 n + 1 ) ! } x ^ { 2 n + 1 }    و  cos(x)=n=0(1)n(2n)!x2n \large \cos ( x ) = \sum _ { n = 0 } ^ { \infty } \frac { ( - 1) ^ { n } } { ( 2 n ) ! } x ^ { 2 n }

قضیه: فرض کنید a(0,1) a \in ( 0 , 1 ) و b b یک عدد صحیح فرد باشد به گونه‌ای که ab>1+3π2 a b > 1 + \frac {3 \pi } { 2 } . در نتیجه، سریِ

f(x)=n=0ancos(bnπx) \large f ( x ) = \sum _ { n = 0 } ^ \infty a ^ n \cos ( b ^ n \pi x )

به صورت یکنواخت روی R \mathbb { R} همگرا می‌شود و یک تابع پیوسته، اما مشتق‌ناپذیر در همه جا را تعریف می‌کند.

تابع قضیه بالا «تابع وایرشتراس» نامیده می‌شود. قبل از اثبات قضیه بالا، لم زیر را بیان می‌کنیم.

لم (آزمون M وایرشتراس): فرض کنید (E,d) ( E , d ) یک فضای متریک باشد و برای هر nN n \in \mathbb{ N} ، تابع fn:ER f _ n : E \to \mathbb { R} را داشته باشیم. فرض کنید برای هر nN n \in \mathbb { N} ، اعداد Mn>0 M_ n > 0 به گونه‌ای وجود داشته باشند که

f(x)Mn          xE \large | f ( x ) | \le M _ n \;\;\;\;\; \forall x \in E

 اگر سری n=1Mn \sum _ { n = 1 } ^ \infty M _ n همگرا شود، آنگاه سری n=1fn \sum _ { n = 1 } ^ \infty f _ n به صورت یکنواخت روی E E همگرا می‌شود.

اثبات لم: ϵ>0 \epsilon > 0 را در نظر بگیرید. معیار کوشی برای همگرایی یک سری بیان می‌کند که NN N\in \mathbb { N} وجود دارد به گونه‌ای که برای همه n.mN n . m \ge N با n<m n < m ، داریم:

Mn+1+Mn+2++Mm=Mn+1+Mn+2++Mm<ϵ \large \left | M _ { n + 1 } + M _ { n + 2 } + \cdots + M _ { m } \right | = M _ { n + 1 } + M _ { n + 2 } + \cdots + M _ { m } < \epsilon

در نتیجه، برای همه n,mN n , m \ge N با n<m n < m برای همه xE x \in E ، داریم:

i=1mfi(x)i=1nfi(x)=fn+1(x)++fm(x)fn+1(x)++fm(x)Mn+1++Mm<ϵ \large \left | \sum _ { i = 1 } ^ { m } f _ { i } ( x ) -\sum _ { i = 1 } ^ { n } f _ { i } ( x ) \right | = \left | f _ { n + 1 } ( x ) + \cdots + f _ { m } ( x ) \right | \\ \large \leq \left | f _{ n +1 } ( x ) \right | + \cdots + \left | f _ { m } ( x ) \right | \leq M _ { n + 1 } + \cdots + M _ { m } < \epsilon

دنباله مجموع جزئی (i=1nfi)nN ( \sum _ { i = 1 } ^ n f _ i ) _ { n \in \mathbb{N}} در معیار کوشی توابع صدق می‌کنند. بنابراین، طبق فرضی که گفتیم، می‌دانیم این مجموع‌های جزئی به صورت یکنواخت به سری n=1fn \sum _ { n = 1 } ^ \infty f _ n میل می‌کنند.

اثبات قضیه: از آنجا که ancos(bnπx)an | a ^ n \cos ( b ^ n \pi x ) | \le a ^ n برای همه xR x \in \mathbb { R} و n=0an \sum _ { n = 0 } ^ \infty a ^ n همگرا می‌شود، سری با آزمون M وایرشتراس به صورت یکنواخت همگرا خواهد شد. علاوه بر این، از آنجا که مجموع‌های جزئی پیوسته هستند (مانند مجموع‌های متناهی توابع پیوسته)، حد یکنواخت f f نیز پیوسته است.

برای اینکه ببینیم f f در هیچ‌ جایی مشتق‌پذیر نیست، برای هر x0R x _ 0 \in \mathbb { R} ، نشان خواهیم داد که

limxx0f(x)f(x0)xx0 \large \lim _ { x \to x _ 0 } \frac{ f ( x ) - f ( x _ 0 )} { x - x _ 0 }

وجود ندارد. به طور خاص، نشان می‌دهیم که وقتی x x از چپ و راست به x0 x _ 0 میل کند، تفاضل خارج قسمت‌ به صورت گستره بین مقادیر مثبت و منفی بزرگ و بزرگ‌تر نوسان می‌کند.

نقطه ثابت x0R x _ 0 \in \mathbb { R} را در نظر بگیرید. برای هر mN m \in \mathbb { N} ، فرض کنید αmZ \alpha _ m \in \mathbb { Z} به گونه‌ای باشد که

bmx0αm(12,12] \large b ^ { m } x _ { 0 } - \alpha _ { m } \in \left ( - \frac { 1 } { 2 } , \frac { 1 } { 2 } \right ]

عبارات زیر را تعریف می‌کنیم:

xm:=bmx0αmym:=αm1bmzm:=αm+1bm \large x _ { m } : = b ^ { m } x _ { 0 } - \alpha _ { m } \quad y _ { m } : = \frac { \alpha _ { m } - 1 } { b ^ { m } } \quad z _ { m } : = \frac { \alpha _ { m } + 1 } { b ^ { m } }

می‌بینیم که

ymx0=1+xmbm<0<1xmbm=zmx0 \large y _ { m } - x _ { 0 } = - \frac { 1 + x _ { m } }{ b ^ { m } } < 0 < \frac { 1 - x _ { m } } { b ^ { m } } = z _ { m } - x _ { 0 }

بنابراین، ym<x0<zm y _ m < x _ 0 < z _ m است. در نتیجه، داریم:

limmymx0=limmx0ym=limm1+xmbm=0 \large \lim _ { m \rightarrow \infty } \left | y _ { m } -x _ { 0 } \right | = \lim _ { m \rightarrow \infty } x _ { 0 } - y _ { m } = \lim _ { m \rightarrow \infty } \frac { 1 + x _ { m } }{ b ^ { m } } = 0

و

limmzmx0=limmzmx0=limm1xmbm=0 \large \lim _ { m \rightarrow \infty } \left | z _ { m } -x _ { 0 } \right | = \lim _ { m \rightarrow \infty } z _ { m } - x _ { 0 } = \lim _ { m \rightarrow \infty } \frac { 1 - x _ { m } } { b ^ { m } } = 0

این یعنی (ym)mN ( y _ m ) _ { m \in \mathbb {N}} و (zm)mN (z _ m ) _ { m \in \mathbb {N}} دنباله‌هایی هستند که به ترتیب، به راست و چپ x0 x _ 0 همگرا می‌شوند. تفاضل‌ خارج قسمت را برای f f در x=ym,mN x = y _ m , m \in \mathbb { N} و x=zm,mN x = z _ m , m \in \mathbb { N} بررسی می‌کنیم. ابتدا، داریم:

f(ym)f(x0)ymx0=n=0ancos(bnπym)n=0ancos(bnπx0)ymx0=n=0ancos(bnπym)cos(bnπx0)ymx0=n=0m1(ab)ncos(bnπym)cos(bnπx0)bn(ymx0)+n=0an+mcos(bn+mπym)cos(bn+mπx0)ymx0 \large \begin {aligned} \frac { f \left ( y _ { m } \right ) - f \left ( x _ { 0 } \right ) } { y _ { m } - x _ { 0 } } & = \frac { \sum _ { n = 0 } ^ { \infty } a ^ { n } \cos \left ( b ^ { n } \pi y _ { m } \right ) - \sum _ { n = 0 } ^ { \infty } a ^ { n } \cos \left ( b ^ { n } \pi x _ { 0 } \right ) } { y _ { m } - x _ { 0 } } \\ & = \sum _ { n = 0 } ^ { \infty } a ^ { n } \frac { \cos \left ( b ^ { n } \pi y _ { m } \right ) - \cos \left ( b ^ { n } \pi x _ { 0 } \right ) } { y _ { m } - x _ { 0 } } \\ & = \sum _ { n = 0 } ^ { m - 1 } ( a b ) ^ { n } \frac { \cos \left ( b ^ { n } \pi y _ { m } \right ) - \cos \left ( b ^ { n } \pi x _ { 0 } \right ) } { b ^ { n } \left ( y _ { m } - x _ { 0 } \right ) } + \sum _ { n = 0 } ^ { \infty } a ^ { n + m } \frac { \cos \left ( b ^ { n + m } \pi y _ { m } \right ) - \cos \left ( b ^ { n + m } \pi x _ { 0 } \right ) } { y _ { m } - x _ { 0 } } \end {aligned}

دو مجموع آخر عبارت بالا را به ترتیب، S1 S _ 1 و S2 S_ 2 می‌نامیم. نشان خواهیم داد که S1 S_ 1 کوچک و S2 S_ 2 بزرگ است. با استفاده از ویژگی (د) بالا، داریم:

S1=n=0m1(ab)n2bn(ymx0)sin(bnπ(ym+x0)2)sin(bnπ(ymx0)2)=n=0m1π(ab)nsin(bnπ(ym+x0)2)sin(bnπ(ymx0)2)πbn(ymx0)2 \large \begin {aligned} S _ { 1 } & = \sum _ { n = 0 } ^ { m - 1 } ( a b ) ^ { n } \frac { - 2 } { b ^ { n } \left ( y _ { m } - x _ { 0 } \right ) } \sin \left ( \frac { b ^ { n } \pi \left ( y _ { m } + x _ { 0 } \right ) } { 2 } \right ) \sin \left ( \frac { b ^ { n } \pi \left ( y _ { m } - x _ { 0 } \right ) } { 2 } \right ) \\ & = \sum _ { n = 0 } ^ { m - 1 } - \pi ( a b ) ^ { n } \sin \left ( \frac { b ^ { n } \pi \left ( y _ { m } + x _ { 0 } \right ) } { 2 } \right ) \frac { \sin \left ( \frac { b ^ { n } \pi \left ( y _ { m } - x _ { 0 } \right ) } { 2 } \right ) } { \frac { \pi b ^ { n } \left ( y _ { m } - x _ { 0 } \right ) } { 2 } } \end {aligned}

با استفاده از نامساوی مثلثی و ویژگی‌های (ب) و (ج)، می‌توان نوشت:

S1n=0m1π(ab)n11=π(ab)m1ab1<π(ab)mab1 \large \left | S _ { 1 } \right | \leq \sum _ { n = 0 } ^ { m - 1 } \pi ( a b ) ^ { n } 1 \cdot 1 = \pi \frac { ( a b ) ^ { m } - 1 } { a b - 1 } < \pi \frac { ( a b ) ^ { m } } { a b - 1 }

بنابراین، ϵ1(1,1) \epsilon _ 1 \in ( - 1 , 1 ) وجود دارد به گونه‌ای که S1=ϵ1π(ab)mab1 S_ 1 = \epsilon _ 1 \frac { \pi ( ab) ^ m } { ab - 1 } .

در ادامه، S2 S_ 2 را بررسی می‌کنیم. ابتدا می‌دانیم ym=αm1bm y _ m = \frac {\alpha _ m - 1 } { b ^ m } که αm \alpha _ m یک عدد صحیح و b b یک عدد صحیح فرد است. بنابراین:

cos(bn+mπym)=cos(bnπ(αm1))=(1)bn(a1)=(1)αm1=(1)αm \large \cos \left ( b ^ { n + m } \pi y _ { m } \right ) = \cos \left ( b ^ { n } \pi \left ( \alpha _ { m } - 1 \right ) \right ) = ( - 1 ) ^ { b ^ { n } ( a - 1 ) } = ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } - 1 } = - ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } }

همچنین، با توجه به xm=bmx0αm x _ m = b ^ m x _ 0 - \alpha _ m ، از ویژگی (ه) می‌توان نتیجه گرفت:

cos(bn+mπx0)=cos(bnπ(xm+αm))=cos(bnπxm)cos(bnπαm)sin(bnπxm)sin(bnπαm)=(1)bnαmcos(bnπxm)0=(1)bnαmcos(bnπxm). \large \begin {aligned} \cos \left ( b ^ { n + m } \pi x _ { 0 } \right ) & = \cos \left ( b ^ { n } \pi \left ( x _ { m } + \alpha _ { m } \right ) \right ) \\ & = \cos \left ( b ^ { n } \pi x _ { m } \right ) \cos \left ( b ^ { n } \pi \alpha _ { m } \right ) - \sin \left ( b ^ { n } \pi x _ { m } \right ) \sin \left ( b ^ { n } \pi \alpha _ { m } \right ) \\ & = ( - 1 ) ^ { b ^ { n } \alpha _ { m } } \cos \left ( b ^ { n } \pi x _ { m } \right ) - 0 \\ & = ( - 1 ) ^ { b ^ { n } \alpha _ { m } } \cos \left ( b ^ { n } \pi x _ { m } \right ). \end {aligned}

با استفاده از این محاسبات، داریم:

S2=n=0an+m(1)αm(1)αmcos(bnπxm)ymx0=n=0an+m(1)(1)αm1+cos(bnπxm)1+xmbm=(ab)m(1)αmn=0an1+cos(bnπxm)1+xm \large \begin {aligned} S _ { 2 } & = \sum _ { n = 0 } ^ { \infty } a ^ { n + m } \frac { - ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } - ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } \cos \left ( b ^ { n } \pi x _ { m } \right ) } { y _ { m } - x _ {0 } } \\ & = \sum _ { n = 0 } ^ { \infty } a ^ { n + m } ( - 1 )( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } \frac { 1 + \cos \left ( b ^ { n } \pi x _ { m } \right ) } { - \frac { 1 + x _ { m } } { b ^ { m } } } \\ & = ( a b ) ^ { m } ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } \sum _ { n = 0 } ^ { \infty } a ^ { n } \frac { 1 + \cos \left ( b ^ { n } \pi x _ { m } \right ) } { 1 + x _ { m } } \end {aligned}

با توجه به اینکه xm(12,12] x _ m \in ( - \frac {1} { 2 } , \frac 12 ] ، جملات این مجموع در عبارت آخر نامنفی هستند. در نتیجه:

n=0an1+cos(bnπxm)1+xm1+cos(πxm)1+xm11+12=23 \large \sum _ { n = 0 } ^ { \infty } a ^ { n } \frac { 1 + \cos \left ( b ^ { n } \pi x_ { m } \right ) } { 1 + x _ { m } } \geq \frac { 1 + \cos \left ( \pi x _ { m } \right ) } { 1 + x _ { m } } \geq \frac { 1 } { 1 + \frac { 1 } { 2 } } = \frac { 2 } { 3 }

بنابراین، η11 \eta _ 1 \ge 1 به گونه‌ای وجود دارد که S2=(ab)m(1)αmη123 S _ { 2 } = ( a b ) ^ { m } ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } \eta _ { 1 } \frac { 2 } { 3 } .

با قرار دادن محاسبات S1 S_ 1 و S2 S_ 2 ، خواهیم داشت:

f(ym)f(x0)ymx0=S1+S2=ϵ1π(ab)mab1+(ab)m(1)αmη123=(1)αm(ab)mη1(23+(1)αmϵ1η1πab1) \large \begin {aligned} \frac { f \left ( y _ { m } \right ) - f \left ( x _ { 0 } \right ) } { y _ { m } - x _ { 0 } } = S _ { 1 } + S _ { 2 } & = \epsilon _ { 1 } \frac { \pi ( a b ) ^ { m } } { a b - 1 } + ( a b ) ^ { m } ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } \eta _ { 1 } \frac { 2 } { 3 } \\ & = ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } ( a b ) ^ { m } \eta _ { 1 } \left ( \frac { 2 } { 3 } + ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } \frac { \epsilon _ { 1 } } { \eta _ { 1 } } \frac { \pi } { a b - 1 } \right ) \end {aligned}

به فرض ab>1+3π2 ab > 1 + \frac {3 \pi } {2 } باز می‌‌گردیم که معادل با πab1<23 \frac { \pi}{ab - 1 } < \frac 2 3 است. با استفاده از ϵ1<1 \epsilon _ 1 | < 1 و η1 \eta \ge 1 ، داریم:

23+(1)αmϵ1η1πab1>23πab1>0 \large \frac { 2 } { 3 } + ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } \frac { \epsilon _ { 1 } } { \eta _ { 1 } } \frac { \pi } { a b - 1 } > \frac { 2 } { 3 } - \frac { \pi } { a b - 1 } > 0

در نتیجه، علامت f(ym)f(x0)ymx0 \frac { f \left ( y _ { m } \right ) - f \left ( x _ { 0 } \right ) } { y _ { m } - x _ { 0 } } با (1)αm ( - 1 ) ^ {\alpha _ m } کاملاً تعیین می‌شود و

f(ym)f(x0)umx0>(ab)m(23πab1) \large \left | \frac { f \left ( y _ { m } \right ) - f \left ( x _ { 0 } \right ) } { u _ { m } - x _ { 0 } } \right | > ( a b ) ^ { m } \left ( \frac { 2 } { 3 } - \frac { \pi } { a b - 1 } \right )

بنابراین، نه تنها علامت‌ تفاضل خارج قسمت سریعاً تغییر می‌کند، بلکه اندازه آن وقتی m m \to \infty ، به مثبت بینهایت میل می‌کند. از آنجا که limmym=x0 \lim _ {m \to \infty} y _ m = x _ 0 ، کافی است نشان دهیم limxx0f(ym)f(x0)ymx0 \lim _ { x \rightarrow x _ { 0 } } \frac { f \left ( y _ { m } \right ) - f \left ( x _ { 0 } \right ) } { y _ { m } - x _ { 0 } } وجود ندارد. همچنین، نشان خواهیم داد که رفتار مشابهی برای (zm)mN ( z _ m ) _ { m \in \mathbb{N}} رخ می‌دهد.

مشابه آنچه پیش‌تر گفتیم، می‌توان نوشت:

f(zm)f(x0)zmx0=S1+S2 \large \frac { f \left ( z _ { m } \right ) - f \left ( x _ { 0 } \right ) } { z _ { m } - x _ { 0 } } = S _ { 1 } ^ { \prime } + S _ { 2 }

و عبارت مشابه S1=ϵ2π(ab)mab1 S _ 1 ^ \prime = \epsilon _ 2 \frac {\pi (ab)^ m }{ ab - 1 } برای ϵ2(1,1) \epsilon _ 2 \in (-1 , 1 ) به دست می‌آید. با استفاده از zmx0=1xmbm z _ m - x _ 0 = \frac { 1 - x _ m } { b ^ m } ، داریم:

S2=n=0an+m(1)αm(1)αmcos(bnπxm)1kmbm=(ab)m(1)αmn=0an1+cos(bnπxm)1xm \large \begin {aligned} S _ { 2 } ^ { \prime } & = \sum _ { n =0 } ^ { \infty } a ^ { n + m } \frac { - ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } - ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } \cos \left ( b ^ { n } \pi x _ { m } \right ) } { \frac { 1 - k _ { m } } { b _ { m } } } \\ & = - ( a b ) ^ { m } ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } \sum _ { n = 0 } ^ { \infty } a ^ { n } \frac { 1 + \cos \left ( b ^ { n } \pi x _ { m } \right ) } { 1 - x _ { m } } \end {aligned}

از آنجا که xm(12,12] x _ m \in ( - \frac { 1 } { 2 } , \frac 12 ] ، جملات در مجموع در آخرین عبارت نامنفی هستند. در نتیجه:

n=0an1+cos(bnπxm)1xm1+cos(πxm)1xm>11(12)=23 \large \sum _ { n = 0 } ^ { \infty } a ^ { n } \frac { 1 + \cos \left ( b ^ { n } \pi x _ { m } \right ) } { 1 - x _ { m } } \geq \frac { 1 + \cos \left ( \pi x _ { m } \right ) } { 1 - x _ { m } } > \frac { 1 } { 1 - \left ( - \frac { 1 } { 2 } \right ) } = \frac { 2 } { 3 }

بنابراین، η21\eta_{2} \geq 1 به گونه‌ای وجود دارد که S2=(ab)m(1)αmη223 S _ { 2 } ^ { \prime } = - ( a b ) ^ { m } ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } \eta _ { 2 } \frac { 2 } { 3 } . در نتیجه، خواهیم داشت:

f(zm)f(x0)zmx0=S1+S2=ϵ2π(ab)mab1(1)am(ab)mη223=(1)a(ab)mη2(23(1)αmϵ2η2πab1). \large \begin {aligned} \frac { f \left ( z _ { m } \right ) - f \left ( x _ { 0 } \right ) } { z _ { m } - x _ { 0 } } = S _ { 1 } ^ { \prime } + S _ { 2 } ^ { \prime } & = \epsilon _ { 2 } \frac { \pi ( a b ) ^ { m } } { a b - 1 } - ( - 1 ) ^ { a _ { m } } ( a b ) ^ { m } \eta _ { 2 } \frac { 2 } { 3 } \\ & = - ( - 1 ) ^ { a _ { - } } ( a b ) ^ { m } \eta _ { 2 } \left ( \frac { 2 } { 3 } - ( - 1 ) ^ { \alpha _ { m } } \frac { \epsilon _ { 2 } } { \eta _ { 2 } } \frac { \pi } { a b - 1 } \right ) \end {aligned} .

مانند قبل، داریم:

23(1)αmϵ2η2πab1>23πab1>0, \large \frac { 2 } { 3 } - ( - 1 ) ^ { \alpha _ m } \frac { \epsilon _ 2 } { \eta _ { 2 } } \frac { \pi } { a b - 1 } > \frac { 2 } { 3 } - \frac { \pi } { a b - 1 } > 0,

در نتیجه، علامت f(zm)f(x0)zmx0 \frac { f \left ( z _ { m } \right ) - f \left ( x _ { 0 } \right ) } { z _ { m } - x _ { 0 } } با (1)αm - ( - 1 ) ^ {\alpha _ m} کاملاً تعیین می‌شود. همچنین، داریم:

f(zm)f(x0)zmx0>(ab)m(23πab1)m+ \large \left | \frac { f \left ( z _ { m } \right ) -f \left ( x _ { 0 } \right ) } { z _ { m } - x _ { 0 } } \right | > ( a b ) ^ {m } \left ( \frac { 2 } { 3 } - \frac { \pi } { a b - 1 } \right ) \stackrel { m \rightarrow \infty } { \rightarrow } + \infty

بنابراین، رفتار مشابهی برای سمت راست x0 x _ 0 رخ می‌دهد.

نمودار تابع وایرشتراس

نمودار تابع وایرشتراس برای جمله n=0 n = 0 ، یعنی cos(πx) \cos ( \pi x ) در شکل زیر نشان داده شده است.

جملات مرتبه بالاتر نوسان‌های کوچک‌تری به وجود می‌آورند.

تابع وایرشتراس

با انتخاب دقیق b b مانند قضیه بالا، نمودار بسیار ناهموار می‌شود و هیچ انتخاب منطقی برای یک خط مماس در هیچ نقطه‌ای وجود ندارد و تابع در هیچ جایی مشتق‌پذیر نیست.

اگر علاقه‌مند به یادگیری مباحث مشابه مطلب بالا هستید، آموزش‌هایی که در ادامه آمده‌اند نیز به شما پیشنهاد می‌شوند:

^^

بر اساس رای ۹ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
منابع:
Brent Nelson
نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *