جایگاه فعل در زبان انگلیسی — توضیح به زبان ساده + مثال و تلفظ

۳۱۳۱ بازدید
آخرین به‌روزرسانی: ۰۶ اردیبهشت ۱۴۰۲
زمان مطالعه: ۱۴ دقیقه
جایگاه فعل در زبان انگلیسی — توضیح به زبان ساده + مثال و تلفظ

جمله در زبان انگلیسی از کلمات مختلفی تشکیل شده است که هر کدام نقش و جایگاه خاصی در جمله دارند. این کلمات به چند دسته تقسیم می‌شوند. در این مطلب از مجموعه مطالب زبان انگلیسی مجله «فرادرس» قصد داریم جایگاه فعل در زبان انگلیسی را آموزش بدهیم و تفاوت آن را در جمله‌های مختلف به طور مفصل و با مثال‌های متعدد بررسی کنیم.

جایگاه فعل در زبان انگلیسی چیست؟

فعل در انگلیسی کلمه‌ای است که انجام شدن کاری را نشان می‌دهد یا حالتی را توصیف می‌کند و در زبان انگلیسی معمولا بلافاصله بعد از اسم (Noun) یا ضمیری (Pronoun) می‌آید که در جمله نقش فاعل را دارد. به‌طورکلی دو نوع فعل در زبان انگلیسی وجود دارد: «فعل‌های اصلی» (Main Verbs) و «فعل‌های کمکی» (Auxiliary Verbs).

پیش از هر چیز باید به این نکته توجه داشت که فعل‌های اصلی فعل‌هایی تک‌کلمه‌ای هستند که به افعال دیگر وابسته نیستند. فعل‌های کمکی همراه با فعل اصلی در جمله به کار می‌روند و برای نشان دادن زمان آن یا منفی و پرسشی کردن جمله انگلیسی یا تغییرات دیگری در خصوصیات فعل از آن‌ها استفاده می‌شوند. در ادامه به جایگاه هر کدام از این دو نوع فعل در جمله اشاره می‌کنیم.

تفاوت فعل اصلی و فعل کمکی در انگلیسی

فعل‌های اصلی در انگلیسی به فعالیت‌ها، رویدادها و وضعیت‌هایی اشاره دارند که هدف جمله بیان آن‌هاست. بیشتر فعل‌های زبان انگلیسی افعال اصلی هستند. به مثال‌های زیر دقت کنید.

We went home straight after the show.

ما بعد از نمایش یک‌راست به خانه رفتیم.

(اشاره به فعالیتی که فاعل جمله انجام می‌دهد.)

It snowed a lot that winter.

آن زمستان برف زیادی بارید.

(اشاره به اتفاقی که رخ داده است.)

Several different types of volcano exist.

انواع بسیار زیادی از آتشفشان وجود دارند.

(توصیف حالتی که وجود دارد.)

افعال کمکی در انگلیسی فعل‌هایی هستند که زمان فعل اصلی یا دیگر ویژگی‌های آن مانند منفی یا سوالی بودن فعل را مشخص می‌کنند. سه فعل «be» ،«have» و «do» افعال کمکی انگلیسی هستند. این افعال هر کدام در نقش فعل کمکی کاربردهای متعدد دیگری هم در جمله دارند. به مثال‌های زیر از کاربرد این افعال در جمله توجه کنید.

I’m waiting for Sally to come home.

من منتظر «سالی» هستم تا به خانه بیاید.

(فعل کمکی be نشان‌دهنده استمرار فعل اصلی است.)

Her car was stolen from outside her house.

ماشین او از بیرون خانه‌اش دزدیده شد.

(فعل کمکی was نشان‌دهنده حالت مجهول فعل اصلی است.)

Does she live here?

او اینجا زندگی می‌کند؟

(فعل کمکی does نشان‌دهنده حالت سوالی فعل اصلی است.)

They didn’t know which house it was.

آن‌ها نمی‌دانستند کدام خانه است.

(فعل کمکی didn't نشان‌دهنده حالت منفی فعل اصلی است.)

I do like your new laptop!

من واقعا لپ‌تاپ جدید تو را دوست دارم!

(فعل کمکی do روی فعل اصلی جمله تاکید می‌کند.)

I’ve lost my memory stick. Have you seen it anywhere?

من کارت حافظه خود را گم کرده‌ام. آن را جایی ندیده‌ای؟

(فعل کمکی have نشان‌دهنده زمان حال کامل فعل اصلی است.)

She had seen my car outside the shop.

او ماشین من را بیرون فروشگاه دیده بود.

(فعل کمکی had نشان‌دهنده زمان گذشته کامل فعل اصلی است.)

فعل کمکی در جمله بدون فعل اصلی

پیش از این اشاره کردیم که افعال کمکی در جمله همراه با فعل اصلی می‌آیند. این قاعده استثنایی دارد. وقتی فعل اصلی جمله در متن یا در مکالمه قابل درک باشد، می‌توان فعل اصلی را به قرینه حذف کرد. به مثال‌های زیر توجه کنید تا با این کاربرد بیشتر آشنا شوید.

A: Does she play the clarinet?

B: Yes, She does.

(Yes, she plays the clarinet.)

A: او کلارینت می‌نوازد؟

B: بله، می‌نوازد. (بله او کلارینت می‌نوازد.)

A: It hasn’t snowed at all this year, has it?

B: No, it hasn’t.

(No, it hasn’t snowed.)

A: امسال اصلا برف نباریده است، این‌طور نیست؟

B: نه نباریده است. (نه برف نباریده است.)

افعال کمکی وجهی در جمله انگلیسی

افعال کمکی وجهی فعل‌هایی هستند که نشان‌دهنده زمان فعل، توانایی، میزان اطمینان، الزام داشتن یا نداشتن و بسیاری موارد دیگر هستند. مهم‌ترین فعل‌های کمکی وجهی موارد زیر هستند:

به مثال‌های زیر دقت کنید.

We’ll be there around 7.30.

ما حدود ساعت ۷:۳۰ آنجا خواهیم بود.

(فعل کمکی وجهی نشان‌دهنده اطمینان زیاد گوینده و زمان آینده فعل اصلی است.)

A new window could cost around £500.

پنجره‌ای جدید ممکن است حدود ۵۰۰ پوند هزینه داشته باشد.

(فعل کمکی وجهی نشان‌دهنده اطمینان کم گوینده است.)

I must ring the tax office.

باید به اداره مالیات زنگ بزنم.

(فعل کمکی وجهی نشان‌دهنده الزام انجام کار است.)

جایگاه فعل در زبان انگلیسی

جایگاه فعل در جملات انگلیسی

همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، فعل در جمله انگلیسی معمولا بلافاصله بعد از فاعل می‌آید. به طور کلی در جملات مثبت و منفی، فعل بعد از اسم یا ضمیری قرار می‌گیرد که در جمله نقش فاعل را دارد. در مثال‌های زیر فعل‌ها Bold شده‌اند و فاعل‌ها با درنگ دیگری مشخص شده‌اند.

Mark eats his dinner quickly.

«مارک» شام خود را سریع می‌خورد.

We went to the market.

ما به بازار رفتیم.

You write neatly in your notebook.

تو در دفتر خود مرتب می‌نویسی.

They thought about all the prizes in the competition.

آن‌ها به تمام جایزه‌های داخل مسابقه فکر می‌کردند.

I may walk with you later.

شاید بعدا با تو قدم بزنم.

We did consider Bryan’s feelings.

ما احساسات «برایان» را در نظر گرفتیم.

Sara has spoken her final words.

«سارا» آخرین کلمات خود را بیان کرده است.

جایگاه فعل اصلی در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی گاهی فعل فقط از یک کلمه تشکیل شده که همان فعل اصلی جمله است. جملات مثبتی که در زمان حال ساده یا گذشته ساده انگلیسی ساخته می‌شوند، معمولا فعل‌های تک‌کلمه‌ای دارند. به مثال‌های زیر دقت کنید.

John broke another window yesterday.

جان دیروز پنجره دیگری را هم شکست.

Alice invited me to her party.

آلیس من را به مهمانی خود دعوت کرد.

He rejected the offer.

او پیشنهاد را رد کرد.

It usually rains every day here.

معمولا اینجا هر روز باران می‌بارد.

My son lives in London.

پسر من در لندن زندگی می‌کند.

He loves to play basketball.

او عاشق بسکتبال بازی کردن است.

جایگاه فعل کمکی در زبان انگلیسی

بیشتر جملات در زبان انگلیسی از فعل‌های چندبخشی ساخته شده‌اند که شامل یک فعل اصلی و یک یا دو فعل کمکی می‌شود. فعل جملاتی که در زمان‌های دیگر زبان انگلیسی به جز زمان‌های حال ساده و گذشته ساده ساخته می‌شوند، بیش از یک کلمه هستند و در واقع عبارت فعلی محسوب می‌شوند. علاوه بر این فعل جملات منفی و پرسشی نیز از چند بخش تشکیل شده‌اند.

توجه کنید که به طور کلی در عبارت‌های فعلی یا همان فعل‌های چندبخشی، یک یا دو کلمه اول فعل‌های کمکی هستند و کلمه آخر فعل اصلی جمله محسوب می‌شود. در ادامه این نکته را مفصل‌تر توضیح می‌دهیم. در جمله‌های زیر فعل اصلی Bold شده و فعل‌های کمکی با رنگ دیگری مشخص شده‌اند. مثال‌های زیر را در نظر بگیرید تا با این ساختار بیشتر آشنا شوید.

They have been invited to the opening.

آن‌ها به افتتاحیه دعوت شده‌اند.

Susie is writing her new novel.

«سوزی» در حال نوشتن رمان جدید خود است.

She is speaking at the conference this evening.

او امروز عصر در کنفرانس صحبت می‌کند.

We have seen this movie three times already.

ما قبلا این فیلم را سه بار تماشا کرده‌ایم.

They had played football in that field before it started to rain.

قبل از اینکه باران شروع شود آن‌ها در حال بازی کردن در آن زمین فوتبال بودند.

We had been trying to open the door for five minutes when Jane found her key.

ما پنج دقیقه در حال تلاش برای باز کردن در بودیم که «جین» کلید را پیدا کرد.

جایگاه فعل در جملات سوالی

در زبان انگلیسی برای سوالی کردن جمله، جای فعل و فاعل آن را تغییر می‌دهیم. به این ترتیب اگر فعل ما یک‌بخشی باشد، در واقع فعل برخلاف عادت خود، قبل از فاعل قرار می‌گیرد. اما اگر فعل چندبخشی باشد، برای سوالی کردن جمله، بخش اول عبارت فعلی قبل از فاعل قرار می‌گیرد و باقی بخش‌های عبارت فعلی، یعنی فعل اصلی و در صورت وجود فعل کمکی دیگر پس از فاعل در جمله می‌آید. فرمول کلی این ساختار به شکل زیر است.

Auxiliary Verb + Subject + Verb?

به این مثال‌ها توجه کنید تا با این ساختار بیشتر آشنا شوید.

Has Susie arrived?

NOT: Has arrived Susie?

«سوزی» رسیده است؟

What did he say about the broken lamps?

NOT: What said he about the broken lamps?

او در مورد لامپ‌های شکسته چه گفت؟

Had you been waiting long before the taxi arrived?

قبل از اینکه تاکسی برسد، مدت زیادی منتظر بودی؟

Had you come to the office before I came?

تو قبل از اینکه من برسم، به دفتر آمده بودی؟

Had she gone to the coffee shop before she came home?

او قبل از اینکه به خانه بیاید به کافی شاپ رفته بود؟

Had it been raining hard for a long time?

مدت زیادی بود که باران شدیدی می‌بارید؟

جایگاه فعل در جملات سوالی با کلمات -wh

جایگاه فعل در جملات سوالی با کلمات -wh

در جملات سوالی که با حروف پرسشی -wh ساخته می‌شوند، معمولا نیاز به فعل کمکی داریم به همین جهت طبق قاعده جمله‌های سوالی فعل به دو بخش تقسیم می‌شود. در این جمله‌ها اول حروف پرسشی می‌آیند، بخش اول عبارت فعلی یعنی فعل کمکی پس از آن قرار می‌گیرد، سپس فاعل و در نهایت فعل اصلی در جمله جای می‌گیرد. فرمول کلی این ساختار به شکل زیر است:

Wh- word + Auxiliary Verb + Subject + Verb

به مثال‌های زیر دقت کنید.

When are you leaving?

چه وقتی می‌خواهی بروی؟

Where do they live?

شما کجا زندگی می‌کنید؟

What has she done now?

او الان چه کاری کرده است؟

Where should I park?

کجا باید پارک کنم؟

جایگاه فعل در جملات منفی

همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، در زبان انگلیسی جملات مثبت می‌توانند بدون فعل کمکی ساخته شوند اما جملات پرسشی همیشه نیاز به فعل کمکی دارند.‌ برای ساختن جملات منفی نیز به کلمه منفی‌ساز not در کنار فعل کمکی نیاز داریم. توجه داشته باشید که قید منفی‌ساز not همیشه باید به فعل یا بخش اول عبارت فعلی در جمله بچسبد. در این جملات اول فاعل جمله می‌آید، بعد بخش اول فعل به همراه کلمه منفی‌ساز not و در نهایت فعل اصلی در جمله قرار می‌گیرند. ساختار کلی جمله‌های منفی به شکل زیر است.

Subject + Auxiliary Verb + Not + Verb

به مثال‌های زیر دقت کنید.

I'm not going to the office tomorrow.

من فردا به اداره نمی‌روم.

I had not been cooking any meal when she came to my home.

وقتی او به خانه‌ام آمد هیچ غذایی نپخته بودم.

Nicole and Erin are not going to the beach today.

«نیکول» و «ارین» امروز به ساحل نمی‌روند.

She can't do anything by herself.

او نمی‌تواند به تنهایی هیچ کاری انجام دهد.

Why didn’t you call me yesterday?

چرا دیروز با من تماس نگرفتی؟

Which door didn’t open?

کدام در باز نشد؟

Who doesn’t want an ice cream?

چه کسی بستنی نمی‌خواهد؟

جایگاه فعل در جملات امری

«جملات امری» (Imperative Sentences) در زبان انگلیسی جمله‌هایی هستند که برای درخواست کردن، دستور دادن و نصیحت کردن از آن‌ها استفاده می‌کنیم. علاوه بر این برای دستورالعمل دادن نیز این جملات را به کار می‌بریم. در جملات امری فاعل جمله به صورت ضمنی مشخص می‌شود و تقریبا همیشه دوم‌شخص است. به همین علت جایگاه همیشگی فاعل در جمله‌های امری نمی‌تواند پس از فاعل باشد. در عوض فعل کلمه اول جمله امری خواهد بود. به مثال‌های زیر از این ساختار توجه کنید تا با آن بهتر آشنا شوید.

Wash your hand first and then eat.

اول دست‌های خود را بشوی بعد غذا بخور.

Read a lot to improve your writing skill.

زیاد کتاب بخوان تا مهارت نوشتن خود را تقویت کنی.

Do not touch that notebook I put there.

به دفتر یادداشتی که آنجا گذاشتم دست نزن.

در بعضی جملات امری انگلیسی، وقتی فاعل ضمیر نامعین باشد یا گوینده به او اشاره مستقیم کند، فعل بعد از فاعل در جمله قرار می‌گیرد. به مثال‌های زیر دقت کنید.

Somebody answer the phone!

یک نفر تلفن را جواب بدهد!

Nobody move!

هیچ‌کس تکان نخورد!

Alex do not talk to me like that.

«الکس» با من اینطور حرف نزن.

You there, pay attention!

تو که آنجایی، توجه کن!

علاوه بر این در جملات امری که از کلمات مودبانه‌ای مانند please یا kindly برای ملایم کردن حالت امری استفاده می‌کنند، فعل بعد از این کلمات قرار می‌گیرد. مثال‌های زیر را در نظر بگیرید.

Please give us the gate key.

لطفا کلید دروازه را به ما بده.

Kindly bring the book to me.

لطف کن کتاب را برای من بیاور.

نکات مهم در مورد جایگاه فعل در زبان انگلیسی

تنها کلمه‌ای که می‌تواند در جملات مثبت اخباری بین فاعل و فعل اصلی قرار بگیرد، «قید تکرار» (Adverbs of Frequency) است. مثال‌های زیر را در نظر بگیرید تا با این ساختار بهتر آشنا شوید.

She often visits her friends in Singapore.

او اغلب اوقات به دوستان خود در سنگاپور سر می‌زند.

I usually get up at 7 am.

من معمولا ساعت هفت صبح بیدار می‌شوم.

We sometimes watch action films.

ما گاهی اوقات فیلم‌های اکشن نگاه می‌کنیم.

جایگاه فعل های عبارتی در زبان انگلیسی

وقتی فعل بیش از یک کلمه باشد، قید تکرار بعد از اولین بخش فعل قرار می‌گیرد. همان‌طور که می‌دانید در عبارت فعلی اول فعل کمکی می‌آید و پس از آن فعل اصلی. به همین جهت می‌توان گفت قید تکرار بین دو بخش کمکی و اصلی فعل قرار می‌گیرد. به این مثال‌ها دقت کنید.

I have never been invited to their parties.

NOT: I have been never invited to their parties.

NOT: I have been invited never to their parties.

من هیچ‌وقت به مهمانی‌های آن‌ها دعوت نشده‌ام.

جایگاه فعل های عبارتی در زبان انگلیسی

فعل‌های عبارتی در زبان انگلیسی از دو بخش تشکیل شده‌اند: فعل اصلی و جزء قیدی. این فعل‌ها در زبان انگلیسی محاوره کاربرد بیشتری دارند و معمولا در متون رسمی و آموزشی به کار نمی‌روند. به طور کلی این نوع فعل نیز بلافاصله بعد از فاعل جمله می‌آید اما نکات دیگری در مورد شیوه استفاده از آن وجود دارد که در ادامه ذکر می‌کنیم. مثال‌های زیر را در نظر بگیرید.

The book first came out in 1997.

کتاب اولین بار سال 1997 منتشر شد.

The plane took off an hour late.

هواپیما یک ساعت دیر بلند شد.

The lecture went on till 6.30.

سخنرانی تا ساعت شش و نیم ادامه یافت.

It’s difficult to make out what she’s saying.

سخت می‌توان فهمید او چه می‌گوید.

اجزای برخی از فعل‌های عبارتی برخلاف باقی انواع فعل می‌توانند در جمله با فاصله از همدیگر به کار بروند. به این مثال‌ها دقت کنید.

We need to sort the problem out.

باید مشکل را حل کنیم.

The team only had an hour to put the stage up before the concert.

تیم فقط یک ساعت وقت داشت تا قبل از کنسرت صحنه را برپا کند.

بسیاری از فعل‌های عبارتی، نیاز به مفعول مستقیم دارند. در اکثر مواقع اگر مفعول ضمیر شخصی نباشد و به شکل اسم در جمله آمده باشد، جزء قیدی پس از مفعول جمله می‌آید اما بخش اصلی فعل سر جای خود بعد از فاعل می‌ماند. به این مثال‌ها توجه کنید.

She brought up three kids all alone.

او سه بچه را کاملا تنها بزرگ کرد.

I brought my children up to be polite.

من بچه‌های خود را طوری تربیت کردم که مودب باشند.

Do you want me to take off my shoes?

می‌خواهی کفش‌های خود را دربیاورم؟

Come in. Take your coat off.

بیا داخل. کت خود را دربیاور.

جایگاه فعل حرف اضافه ای در زبان انگلیسی

افعال حرف اضافه‌ای از دو بخش تشکیل شده‌اند: فعل و حرف اضافه. این دو بخش معمولا نمی‌توانند از همدیگر جدا شوند. افعال حرف اضافه‌ای همیشه نیاز به مفعول دارند که بلافاصله پس از حرف اضافه در جمله می‌آید. مفعول این جملات می‌تواند عبارت اسمی، ضمیر یا مصدر باشد. اما در هر صورت، فعل حرف اضافه‌ای در این جمله‌ها به طور کامل پس از فاعل قرار می‌گیرد و جایگاه آن تغییری نمی‌کند. مثال‌های زیر را در نظر بگیرید.

Somebody broke into his car and stole his radio.

یک نفر به زور وارد ماشین او شده و رادیوی او را دزدیده است.

I don’t like this CD. I don’t want to listen to it any more.

از این سی‌دی خوشم نمی‌آید. دیگر نمی‌خواهم به آن گوش بدهم.

Getting to the final depends on winning the semi-final!

رسیدن به مسابقه نهایی به برنده شدن در مسابقه نیمه‌نهایی بستگی دارد.

اگر فعل حرف اضافه‌ای در جمله فاعل مستقیم بگیرد، اول فاعل در جمله می‌آید، سپس بخش اصلی فعل، پس از آن مفعول مستقیم و در نهایت بخش حرف اضافه فعل قرار می‌گیرد. به این مثال‌ها دقت کنید.

Hannah reminds me of a friend of mine.

«هانا» من را به یاد یکی از دوستانم می‌اندازد.

How can we protect children from dangerous material on the Internet?

چطور می‌توانیم از بچه‌ها در برابر محتوای خطرناک اینترنت محافظت کنیم؟

I’d like to thank everyone for their kindness.

می‌خواهم از همه بابت مهربانی آن‌ها تشکر کنم.

جایگاه فعل و فاعل در زبان انگلیسی

به طور کلی در جملات اخباری (Declarative Sentences) زبان انگلیسی، اول فاعل و سپس فعل جمله قرار می‌گیرد.

David is unwell.

«دیوید» ناخوش است.

اما وقتی جمله را تبدیل به جمله سوالی بله یا خیر کنیم، جای فاعل و فعل با همدیگر عوض می‌شود.

Is David unwell?

آیا «دیوید» ناخوش است؟

اگر در جمله ما فعل کمکی وجود داشته باشد، جای فاعل با فعل کمکی عوض می‌شود.

Jim has left already.

«جیم» قبلا رفته است.

Has Jim left already?

آیا «جیم» قبلا رفته است؟

در جملات سوالی که با افعال کمکی do ،have و be ساخته می‌شوند، اول فعل کمکی را می‌آوریم، سپس فاعل و پس از آن فعل اصلی جمله.

Jim left early.

«جیم» زود رفت.

Did Jim leave early?

آیا «جیم» زود رفت؟

سوالات رایج درباره جایگاه فعل در زبان انگلیسی

در ادامه این مطلب قصد داریم به چند سوال پرتکرار در مورد جایگاه فعل در زبان انگلیسی اشاره کنیم.

تفاوت فعل کمکی و اصلی چیست؟

فعل اصلی در زبان انگلیسی به فعلی گفته می‌شود که به انجام شدن کاری یا توصیف حالتی اشاره دارد. افعال کمکی فعل‌هایی هستند که برای سوالی کردن یا منفی کردن جمله به کار می‌روند.

فعل کمکی وجهی چیست؟

افعال کمکی وجهی فعل‌هایی هستند که ویژگی خاصی را به فعل اضافه می‌کنند. برای مثال این افعال نشان‌دهنده زمان انجام کار، توانایی، میزان اطمینان، اجبار و بسیاری موارد دیگر هستند.

جایگاه فعل در جملات سوالی چیست؟

به طور کلی فعل در جمله پس از فاعل قرار می‌گیرد اما در جمله‌های سوالی جای این دو عوض می‌شود. بنابراین اگ فعل یک بخشی باشد، قبل از فاعل می‌آید و اگر چند بخشی باشد، بخش اول آن قبل از فاعل و باقی بخش‌ها پس از آن می‌آیند. همچنین اگر در جمله کلمه پرسشی wh آمده باشد، فعل علاوه بر پیروی از قوانین دیگر، بعد از کلمه پرسشی می‌آید.

جایگاه فعل در جملات منفی چیست؟

همان‌طور که می‌دانید فعل معمولا در جمله پس از فاعل می‌آید. از طرفی برای ساخت جمله‌های منفی به کلمه منفی‌ساز not و فعلی کمکی نیاز داریم. به همین علت فعل در جمله‌های منفی دو بخش می‌شود. بخش اول آن پس از فاعل می‌آید، سپس کلمه not و در نهایت بخش دیگر فعل در جمله قرار می‌گیرد.

جایگاه فعل در جملات امری چیست؟

به طور کلی فعل در جمله انگلیسی پس از فاعل می‌آید، اما همان‌طور که می‌دانید جمله‌های امری در این زبان معمولا با فاعل ضمنی همراه می‌شوند که در جمله ذکر نمی‌شود. به همین علت فعل در جمله‌های امری اولین بخش جمله است. همچنین بسیاری از جمله‌های امری فقط از یک فعل تشکیل می‌شوند.

جایگاه افعال عبارتی در جمله چیست؟

افعال عبارتی از دو بخش فعل اصلی و جزء قیدی تشکیل شده‌اند. بعضی از این افعال به صورت یکپارچه و بلافاصله بعد از فاعل می‌آیند و برخی دیگر به دو تکه تقسیم می‌شوند و مفعول مستقیم جمله بین دو بخش آن‌ها می‌آید.

جایگاه فعل حرف اضافه ای در جمله چیست؟

افعال حرف اضافه‌ای از یک فعل و حرف اضافه تشکیل شده‌اند که از همدیگر جدا نمی‌شوند. این افعال بعد از فاعل و قبل از مفعول حرف اضافه جمله می‌آیند.

جمع‌بندی

در این مطلب با جایگاه فعل در زبان انگلیسی آشنا شدیم. همچنین ساختار آن را در جمله‌هایی با فعل یک‌بخشی و چندبخشی مقایسه کردیم و جایگاه فعل در جملات سوالی و منفی را نیز آموزش دادیم. در نهایت جایگاه فعل‌های عبارتی و فعل‌های حرف اضافه‌ای را نیز در جمله بررسی کرده و نکات مهمی را در مورد آن‌ها ذکر کردیم.

مطلبی که در بالا مطالعه کردید بخشی از مجموعه مطالب «آموزش گرامر زبان انگلیسی – به زبان ساده» است. در ادامه، می‌توانید فهرست این مطالب را ببینید:

بر اساس رای ۱۴ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
منابع:
EnglishgrammarUCLCambridge DictionaryCambridge Dictionary
نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *