اجزای جمله در زبان انگلیسی – ترتیب قرار گرفتن + مثال

۱۵۸۹۹ بازدید
آخرین به‌روزرسانی: ۱ آبان ۱۴۰۳
زمان مطالعه: ۱۲ دقیقه
دانلود PDF مقاله
اجزای جمله در زبان انگلیسی – ترتیب قرار گرفتن + مثالاجزای جمله در زبان انگلیسی – ترتیب قرار گرفتن + مثال

ساختار جمله در زبان انگلیسی و فارسی یکسان نیست. با اینکه جمله‌ها می‌توانند اجزای متعددی داشته باشند، در ساختار معمول جمله، دست‌ِکم باید فاعل و فعل وجود داشته باشد تا بتوانیم معنا را منتقل کنیم. با توجه به اینکه ساختار متفاوت جمله‌ها، در اغلب مواقع می‌تواند باعث دشوار به نظر رسیدن جمله‌سازی شود، در این آموزش به اجزای جمله در زبان انگلیسی می‌پردازیم و جایگاه تک تک این اجزا را بررسی خواهیم کرد.

997696

اجزای جمله در زبان انگلیسی

اجزای جمله در انگلیسی در اغلب مواقع مطابق با اجزای جمله در فارسی هستند با این تفاوت که در جایگاهی متفاوت در جمله قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، در هر دو زبان فارسی و انگلیسی معمولا جمله با فاعل شروع می‌شود اما محل قرار دادن فعل در جمله، در فارسی و انگلیسی یکسان نیست.

از طرف دیگر، جمله‌ها انواع مختلفی دارند و هریک اجزای خاص خود را دارند. در یک نگاه کلی، در زبان انگلیسی جمله‌ها از نهاد (Subject)، گزاره (predicate) و متمم (complement) تشکیل شده‌اند.

نهاد و گزاره

نهاد، نخستین بخش هر جمله است. در این بخش، معمولا فاعل جمله به چشم می‌خورد و باقی اجزای جمله در قسمت‌های گزاره و متمم قرار می‌گیرند. بعد از فاعل، در بخش گزاره جمله، فعل، ضروری‌ترین کلمه به نظر می‌رسد.

در ادامه می‌توانیم کلماتی دیگر برای تکمیل هر چه بیشتر جمله اضافه کنیم. برای شناسایی متمم باید دو سوال بپرسیم: چه چیزی و چه کسی؟ به چند مثال در ادامه توجه کنید.

They chose a movie.

آن‌ها فیلمی را انتخاب کردند.

My favorite actor is Robert Deniro.

بازیگر مورد علاقه من، رابرت دنیرو است.

در مثال اول، فاعل جمله «They»، فعل «chose» و متمم جمله «a movie» است که به سوال «چه چیزی» پاسخ می‌دهد. در جمله دوم نیز، فاعل «My favorite actor»، فعل «is» و متمم «Robert Deniro»، پاسخی به سوال «چه کسی» دارد.

اما اینکه چه اجزایی و به چه ترتیبی بعد از نهاد در جمله قرار بگیرند، به نوع جمله بستگی دارد. در یک طبقه‌بندی می‌توانیم جمله‌ها را در گروه‌های زیر قرار دهیم.

در ادامه به بررسی جایگاه اجزای جمله در انگلیسی می‌پردازیم تا با یادگیری محل مناسب هر کلمه، به راحتی به اصول جمله‌سازی تسلط پیدا کنید.

اجزای جمله در زبان انگلیسی

اجزای جمله انگلیسی در جمله‌های خبری

جمله‌های خبری در انگلیسی، معمولا با فاعل شروع می‌شوند و در ادامه اجزای دیگر به آن اضافه می‌شوند. در نظر داشته باشید که در جمله‌های خبری وجود فاعل و فعل ضروری است. یعنی امکان دارد در جمله‌ای علاوه بر فاعل و فعل کلمه‌ دیگری وجود نداشته باشد و با این وجود معنای جمله نیز به طور کامل منتقل شود. در ادامه به چند مثال از جمله‌های خبری دقت کنید.

The game started.

بازی شروع شد.

We can help you.

ما می‌توانیم به تو کمک کنیم.

I was not looking for a special book.

من در جستجوی کتاب خاصی نبودم.

she opened the door angrily.

او با عصبانیت در را باز کرد.

He usually reads a newspaper in the evening.

او معمولا عصرها روزنامه می‌خواند.

I met them in the park last week.

من هفته پیش آن‌ها ر ا در پارک ملاقات کردم.

در این مثال‌ها، چند جمله خبری می‌بینیم که هر یک با اجزایی مختلف پیامی را به شنونده منتقل می‌کند. اولین جمله، بسیار کوتاه است و تنها سه جزء را در‌ بر‌ می‌گیرد که عبارتند از: حرف تعریف معین، فاعل و فعل اصلی. در مثال دوم نیز جمله را با ضمیر فاعلی شروع کرده‌ایم اما در ادامه، فعل کمکی «can»، فعل اصلی و ضمیر مفعولی «you» را به کار برده‌ایم.

در مثال سوم بعد از فاعل و فعل اصلی که دو بخش دارد، حرف اضافه، حرف تعریف نامعین و مفعول را می‌بینیم. چهارمین جمله، بعد از فاعل و فعل اصلی، حرف تعریف معین و قید حالت را نشان می‌دهد.

مثال پنجم با فاعل شروع می‌شود و پس از آن قید تکرار، فعل اصلی، حرف تعریف نامعین حرف اضافه و قید زمان را به آن افزوده‌ایم. در آخرین جمله هم بعد از فاعل و فعل اصلی، ضمیر مفعولی، قید مکان و قید زمان را قرار داده‌ایم. با توجه به این مثال‌ها اجزای جمله در زبان انگلیسی به قرار زیر هستند.

  • فاعل
  • فعل کمکی
  • فعل اصلی
  • حرف تعریف معین و نامعین
  • حروف اضافه
  • مفعول
  • قید حالت
  • قید تکرار
  • قید زمان
  • قید مکان

فاعل

با مرور دوباره مثال‌های بالا متوجه می‌شویم که همه جمله‌های خبری برای شروع به فاعل نیاز دارند و در اغلب موارد فاعل در ابتدای جمله قرار می‌گیرد. فاعل جمله‌ها ممکن است یکی از ضمایر فاعلی، اسامی افراد، اشیا و هر کلمه دیگری با نقش دستوری اسم باشد.

اگر در جمله‌ای بیش از یک فاعل وجود داشته باشد، می‌توانیم آن‌ها را به کمک حروف اضافه هم‌ پایه‌ساز مانند «and» یا حروف ربط دوتایی به هم مرتبط کنیم. در ادامه به چند مثال توجه کنید.

Jack and I live in an apartment.

من و جک در آپارتمانی زندگی می‌کنیم.

Both honey and jam are sweet.

عسل و مربا هر دو شیرین هستند.

London is a large city.

لندن شهر بزرگی است.

Neither my pen nor your pencil is new.

نه خودکار من جدید است نه مداد تو.

در این مثال‌ها فاعل را در ابتدای جمله‌ها قرار داده‌ایم. در مثال اول دو فاعل «Jack» و «I» با حرف ربط «and» به هم مرتبط شده‌اند و در دومین مثال، برای مرتبط کردن دو فاعل، یکی از حروف ربط دوتایی را داریم. در مثال سوم، فاعل، اسم خاص است و در مثال چهارم، یکی دیگر از حروف ربط دوتایی را می‌بینیم.

فعل کمکی

فعل‌های کمکی گاهی همراه با فعل‌های اصلی و گاه به تنهایی در جمله‌ها قرار می‌گیرند. این ‌فعل‌ها بیان کننده کار یا رویدادی نیستند و در برخی موارد مانند فعل‌های وجهی در کنار فعل‌های اصلی معنا پیدا می‌کنند. فعل‌های کمکی علاوه بر انتقال معنی، زمان را نیز بیان می‌کنند.

اما بعضی از فعل‌های کمکی به تنهایی نیز در جمله به کار می‌روند و معنای «بودن» را می‌رسانند. اگر از فعل‌‌های کمکی استفاده کنیم، باید آن‌ها را پس از فاعل به جمله اضافه کنیم. در ادامه به چند مثال از کاربرد فعل‌های کمکی دقت کنید.

I am ready for the exam.

من برای امتحان آماده‌ام.

She will cook food.

او غذا خواهد پخت.

I don't like comedies.

من فیلم‌های کمدی را دوست ندارم.

He may pass.

ممکن است او قبول شود.

They were tired.

آن‌ها خسته بودند.

در همه مثال‌های بالا، جمله‌ها با فاعل شروع شده‌اند و در ادامه، فعل کمکی را افزوده‌ایم. در مثال اول، فعل کمکی «am» تنها فعل جمله است اما در مثال دوم بعد از فعل وجهی «will» فعل اصلی را نیز قرار داده‌ایم.

همین ساختار را در مثال‌های سوم و چهارم هم تکرار کرده‌ایم و بعد از فعل‌ کمکی «don't» و فعل وجهی «may» فعل‌های اصلی به کار برده‌ایم. در جمله آخر نیز فعل کمکی «were» معنای جمله را کامل می‌کند. دقت داشته باشید که فعل‌های وجهی نیز از انواع فعل‌های کمکی هستند.

اجزای جمله در انگلیسی

فعل اصلی

فعل‌های اصلی می‌توانند تنها فعل جمله باشند یا همان‌طور که در قسمت قبل گفتیم بعد از فعل‌های کمکی قرار بگیرند. این فعل‌ها نیز مانند فعل‌های کمکی، زمان را نشان می‌دهند با این تفاوت که در اغلب موارد باید پسوندهایی مانند «s/ed/ing» را به آن‌ها اضافه کنیم.

فعل‌های اصلی ممکن است یک کلمه‌ای مانند «come» یا دو کلمه‌ای مانند «look up» باشند. طبقه‌بندی دیگر فعل‌های اصلی بر اساس لازم یا متعدی بودن آن‌هاست. فعل‌های متعدی، پس از خود به اسمی در نقش مفعول نیاز دارند اما فعل‌های لازم تنها به همراه فاعل معنای کاملی شکل می‌دهند. در ادامه به چند مثال از فعل‌های لازم و متعدی توجه کنید.

He took off his shoes.

او کفش‌هایش را درآورد.

I woke up early in the morning.

من صبح زود بیدار شدم.

No one talked about it.

هیچ کس درباره آن صحبت نکرد.

She works hard.

او سخت کار می‌کند.

در مثال‌های اول و سوم فعل‌های متعدی را می‌بینیم که به همراه مفعول استفاده شده‌اند. در مثال اول فعل «took off» و در مثال سوم فعل «talked» به تنهایی معنای جمله را تکمیل نمی‌کنند و باید پس از آن‌ها مفعول به کار ببریم.

حرف تعریف معین و نامعین

حروف تعریف معین و نامعین یکی دیگر از اجزای جمله در زبان انگلیسی هستند که پیش از اسم‌ها به کار می‌روند. حروف تعریف نامعین شامل «a» و «an» هستند که پیش از اسامی قابل‌شمارش مفرد به کار می‌روند و معنی «یک» می‌دهند.

از حرف تعریف نامعین «an» پیش از اسامی که با حرف مصوت شروع می‌شوند و برای سایر کلمات مفرد قابل‌شمارش «a» به کار می‌بریم.

حرف تعریف معین «the» یکی از اجزای جمله در زبان انگلیسی است که در فارسی معادلی ندارد. این کلمه را پیش از اسم‌ها به غیر از اسم‌های خاص اضافه می‌کنیم. در ادامه به چند مثال از این حروف توجه کنید.

I have an apple.

من سیبی دارم.

The person who called the police was not found.

کسی که با پلیس تماس گرفته بود، پیدا نشد.

She is working on a project.

او روی پروژه‌ای کار می‌کند.

The referee stopped the game.

داور، بازی را متوقف کرد.

در این مثال‌ها کاربرد حروف تعریف معین و نامعین را مشاهده می‌کنید. در مثال اول، اسم «apple» با حرف مصوت آغاز شده و از «an» استفاده کرده‌ایم.

اما در مثال دوم، گوینده راجع به امتحانی مشخص صحبت می‌کند و به همین دلیل حرف تعریف «the» را در جمله قرار داده‌ایم. در جمله سوم، حرف ابتدایی کلمه «project» مصوت نیست و به «a» نیاز داریم اما در جمله آخر چون تنها یک داور در بازی وجود دارد، «the» را به کار می‌بریم.

حروف اضافه

حروف اضافه یکی دیگر از اجزای جمله در زبان انگلیسی هستند که انواع مختلفی دارند و در برخی موارد لازم است پس از آن‌ها از علائم نگارشی کمک بگیریم. در ادامه به چند مثال توجه کنید.

I bought a bag, for I needed one.

من کیف خریدم چون لازم داشتم.

She explained but I didn't understand.

او توضیح داد اما من متوجه نشدم.

Although she is young, she is very wise.

با اینکه او جوان است اما بسیار عاقل است.

Once she graduates, she can return home.

به محض اینکه او فارغ‌التحصیل شود، می‌تواند به خانه برگردد.

در این مثال‌ها حروف در قالب حروف ربط وابسته‌ساز و هم‌پایه ساز در جمله‌واره‌ها قرار گرفته‌اند و بعد از هر یک، در صورت نیاز از ویرگول استفاده کرده‌ایم.

اجزای جمله در زبان انگلیسی

مفعول

مفعول‌ها کلماتی با نقش دستوری اسم هستند که به طور معمول بعد از فعل‌های متعدی یا حروف اضافه در جمله قرار می‌گیرند. این کلمه‌ها در قالب اسم یا ضمیر مفعولی در جمله‌ها ظاهر می‌شوند و در برخی موارد می‌توانیم دو مفعول داشته باشیم. در ادامه به چند مثال توجه کنید.

He is calling the company.

او در حال تماس با شرکت است.

He dropped the ball.

او توپ را پرتاب کرد.

We bought a gift for him.

ما برای او هدیه‌ای خریدیم.

They will argue about the price.

آن‌ها درباره قیمت دعوا خواهند کرد.

قید حالت

قیدها نیز از اجزای جمله در زبان انگلیسی به شمار می‌آیند و انواع متفاوتی دارند. قیدهای حالت درباره چگونگی انجام فعل اصلی اطلاعات بیشتری به ما می‌دهند و معمولا پس از فعل اصلی جمله قرار می‌گیرند. قیدهای حالت معمولا با افزودن «ly» به صفت‌ها ساخته می‌شوند.

در برخی موارد نیز قیدها با کنار هم قرار دادن حروف اضافه و اسم‌ها به دست می‌آیند در ادامه به چند مثال توجه کنید.

He drove carefully.

او با دقت رانندگی کرد.

I am speaking clearly.

من واضح صحبت می‌کنم.

She was typing hastily.

او با عجله تایپ می‌کرد.

She tries continuously.

او به طور مداوم تلاش می‌کند.

He traveled by plane.

او با هواپیما سفر کرد.

We cut the steak with a knife and a fork.

ما با کارد و چنگال استیک را می‌بریم.

در مثال‌های اول تا چهارم، قید حالت را، با اضافه کردن «ly» به صفت ساخته‌ایم. اما در مثال‌های پنجم و ششم، به کمک حرف اضافه و اسم، قید را تشکیل داده‌ایم.

قید تکرار

قیدهای تکرار به دفعات انجام کارها و رویدادها اشاره می‌کنند. این کلمات که طیفی بین همیشه و هرگز دارند، در بخش مشخصی از جمله قرار می‌گیرند. اگر در جمله‌ها از انواع فعل‌های کمکی استفاده کنیم، باید قیدهای تکرار را پس از آن‌ها به جمله اضافه کنیم.

اما در مواردی که فعل اصلی در جمله داشته باشیم،‌ می‌توانیم آن را پیش از فعل اصلی قرار دهیم. در برخی موارد، فعل‌ها دو قسمت دارند. مثلا در زمان حال کامل، فعل از دو بخش «have/has» و «قسمت سوم فعل» تشکیل شده است. در این موارد قیدهای تکرار بین این دو بخش قرار می‌گیرند. در ادامه به چند مثال در این مورد توجه کنید.

We usually eat out on Sundays.

ما معمولا یکشنبه‌ها در رستوران غذا می‌خوریم.

He has never spoken impolitely.

او هرگز بی‌ادبانه صحبت نکرده است.

You can always count on me.

تو همیشه می‌توانی روی من حساب کنی.

They sometimes act strangely.

آن‌ها بعضی‌ اوقات عجیب رفتار می‌کنند.

قید زمان در اجزای جمله

قیدهای زمان

قیدهای زمان نیز از اجزای جمله در زبان انگلیسی هستند که به زمان رویدادها اشاره دارند. این قیدها را می‌توانیم به شکل یک کلمه یا جمله‌واره به کار ببریم. در ادامه به چند مثال از قیدهای زمان توجه کنید.

They had left the party before we arrived.

پیش از اینکه ما برسیم، آن‌ها مهمانی را ترک کرده بودند.

She pays us a visit whenever she can.

او هر وقت بتواند به ما سر می‌زند.

I cook and clean everyday.

من هر روز آشپزی و نظافت می‌کنم.

He studied hard all day.

او کل روز را سخت درس خواند.

در جمله اول، کلمه «before» شروع کننده قید زمان است و پیش از آن ویرگول قرار داده‌ایم. در جمله دوم نیز، کلمه «whenever» قید زمان را آغاز می‌کند که طیف گسترده‌تری را در مقایسه با کلمه «when» شامل می‌شود.

در جمله سوم کلمه «everyday» مانند دو جمله قبل،‌ جمله‌واره قیدی به شمار نمی‌آید اما قید زمان محسوب می‌شود. در جمله آخر هم «all day» قید زمان است.

قیدهای مکان

قیدهای مکان معمولا در انتهای جمله قرار می‌گیرند. این قیدها به محل رویدادها و اتفاقات اشاره دارند و مانند قیدهای زمان، ممکن است کلمه یا جمله‌واره باشند.

We will go wherever you suggest.

هر جایی که تو پیشنهاد بدهی می‌رویم.

They live where I had guessed.

 آن‌ها جایی زندگی می‌کنند که من حدس زده بودم.

He is standing over there.

او آنجا ایستاده است.

The calendar is above the light switch.

تقویم بالای کلید برق است.

اجزای جمله در زبان انگلیسی برای جمله های پرسشی

جمله‌های پرسشی، اندکی با جمله‌های خبری متفاوت هستند. در جمله خبری، فاعل شروع‌کننده جمله است اما در جمله‌های پرسشی دو حالت متفاوت داریم. در حالت اول، جمله‌های پرسشی، پاسخ آری یا نه دارند و با فعل کمکی شروع می‌شوند. در ادامه باید فاعل یا ضمایر فاعلی و شکل ساده فعل اصلی را نیز به کار ببریم.

Are they running?

آیا آن‌ها در حال دویدن هستند؟

Do you like seafood?

آیا تو غذای دریایی دوست داری؟

Has he ever traveled abroad?

آیا او تا به حال به خارج از کشور سفر کرده است؟

Did she find the key?

آیا او کلید را پیدا کرد؟

در حالت دوم، سوال‌ها با کلمه پرسشی شروع می‌شوند و در ادامه، فعل کمکی، فاعل و فعل اصلی در حالت ساده به جمله پرسشی اضافه می‌شوند. به چند مثال در این مورد توجه کنید.

what does he teach?

او چه مطلبی را درس می‌دهد؟

When will it rain?

چه وقتی باران خواهد آمد؟

Who did she live with?

او با چه کسی زندگی می‌کرد؟

Why is he shouting?

چرا او فریاد می‌زند؟

اجزای جمله در زبان انگلیسی برای جمله های امری

گروه دیگر جمله‌های انگلیسی، جمله‌های امری هستند. این قبیل جمله‌ها معمولا در مکالمه بین گوینده و شنونده رد و بدل می‌شوند و به همین دلیل هر دو نفر می‌دانند با چه کسی صحبت می‌کنند. بنابراین، در این جمله‌ها فاعل به کار نمی‌بریم.

جمله امری مثبت با شکل ساده فعل اصلی و جمله‌های منفی با «don't» شروع می‌شوند و در ادامه ‌در صورت لزوم می‌توانیم از مفعول و اجزای دیگر نیز استفاده کنیم. در ادامه به چند نمونه از این جمله‌ها توجه کنید.

Don't leave the office before 5:00 please.

لطفا قبل از ساعت ۵:۰۰ شرکت را ترک نکنید.

Tell me about the party.

درباره مهمانی برایم صحبت کن.

Please give him a call.

لطفا با او تماس بگیر.

Don't shout.

داد نزن.

اجزای جمله در زبان انگلیسی برای جمله های تعجبی

این جمله‌ها با کلمه‌های «what» یا «how» شروع می‌شوند و در ادامه اسم، صفت، یا قیدی قرار می‌دهیم. در انتهای این جمله‌ها می‌توانیم فاعل و فعل نیز به جمله اضافه کنیم که کاملا اختیاری است. در ادامه به چند مثال توجه کنید.

What an interesting story!

چه داستان جالبی!

How wonderful!

چه فوق‌العاده!

What food we ordered!

عجب غذایی سفارش دادیم!

How quickly he is walking!

چقدر سریع راه ‌می‌رود!

نکته قابل توجه در مورد اجزای جمله در زبان انگلیسی این است که در جمله‌های امری، که با «what» آغاز می‌شوند، بعد از «what» اسم یا اسم و صفت به کار می‌بریم. در جمله‌هایی که با «how» شروع می‌شوند نیز،‌ بعد از «how» صفت یا قید به جمله اضافه می‌کنیم.

اما باید دقت داشت که اگر بعد از «how» از صفت استفاده کنیم، در ادامه باید فاعل و فعل کمکی «To be» به جمله اضافه کنیم. اگر بعد از «how» قید داشته باشیم، فاعل و فعل اصلی را در ادامه جمله می‌آوریم.

جمع‌بندی اجزای جمله در زبان انگلیسی

در این آموزش به بررسی اجزای جمله در زبان انگلیسی پرداختیم و هر یک را به دقت بررسی کردیم. در نگاه اول، می‌توانیم جمله را به دو بخش نهاد و گزاره تقسیم کنیم. در بخش نهاد، فاعل جمله و در بخش گزاره، فعل و متمم قرار داده می‌شوند.

سپس با رجوع به تقسیم‌بندی انواع جمله، چهار گروه مجزا معرفی کردیم که هر نوع ویژگی‌های ساختاری و اجزای خاص خود را دارد. در جمله‌های خبری ده جزء تشکیل‌دهنده جمله‌های مثبت و منفی مطرح شد که از بین آن‌ها، تنها فاعل و فعل و گاهی اوقات مفعول ضروری هستند و دیگر اجزا تنها به منظور تکمیل معنای جمله استفاده می‌شوند.

سپس به بررسی اجزای جمله‌های پرسشی، امری و تعجبی پرداختیم و با ذکر مثال تفاوت اجزای هر نوع جمله با نمونه‌های دیگر مشخص شد.

مطلبی که در بالا مطالعه کردید بخشی از مجموعه مطالب «آموزش گرامر زبان انگلیسی – به زبان ساده» است. در ادامه، می‌توانید فهرست این مطالب را ببینید:

بر اساس رای ۰ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
منابع:
Grammar WizThough CoGrammar IslandYour Dictionary
دانلود PDF مقاله
۴ دیدگاه برای «اجزای جمله در زبان انگلیسی – ترتیب قرار گرفتن + مثال»

با سلام وتشکر فراوان به نظر من بهتر است توضیحات هر جمله زیر اون نوشته بشه از نظر بصری بیشر در ذهن و حافظه ماندگارتر است

با سلام؛
مطلب بازنویسی شده و توضیحات، زیر هر جمله انگلیسی نوشته شده است.
از همراهی شما با «مجله فرادرس» سپاس‌گزاریم.

Let’s play with doll
جمله امریه؟

با سلام؛
جمله‌‌هایی که با «let’s» می‌آیند معمولاً به عنوان suggestion (پیشنهاد) مطرح می‌شوند و حالت امری ندارند. اما این جمله از نظر دستوری به صورت زیر درست است:
Let’s play with a/the doll.
از همراهی شما با «مجله فرادرس» سپاس‌گزاریم.

نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *