دنباله دار اشواسمان-وخمن ۳ — تصویر نجومی ناسا

دنباله‌‌دار دوره‌‌ای «اشواسمان-وخمن ۳» (73P/Schwassmann-Wachmann 3) دست‌‌کم دو بار متلاشی شده است. این دنباله‌‌دار یک سوفله کیهانی از یخ و غبار باقی‌‌مانده از زمان پیدایش منظومه شمسی است که برای اولین بار مشاهده شد که در سال ۱۹۹۵ درطول بخش نزدیکی از مدارش به چند قطعه بزرگ تقسیم شده است. بااین‌‌حال، در گذرگاه ۲۰۰۶، به ده‌‌ها قطعه که به‌‌اندازه چند درجه در آسمان گسنرده شدند، تجزیه شد.

برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک کنید«+».

ازآنجا که دنباله‌‌دارها نسبتاً شکننده هستند، برای مثال، فشارهای ناشی از گرما، گرانش و خروج گاز می‌‌تواند عامل تمایل آن‌‌ها به شکستن با چنین روش تماشایی‌‌ای هنگام نزدیک شدنشان به خورشید داغ باشد. تلسکوپ فضایی هابل در سال ۲۰۰۶ منظره‌‌ای واضح از قطعه بارور B ثبت کرد که تعداد زیادی قطعه کوچک‌‌تر آن را دنبال می‌‌کنند و هر کدام کما و دنباله خودشان را دارند. این تصویر، بیش از ۳,۰۰۰ کیلومتر را در فاصله ۳۲ میلیون کیلومتری این دنباله‌‌دار از سیاره زمین، پوشش می‌‌دهد.