پرتاب یک رشته خورشیدی — تصویر نجومی

چرا گاهی اوقات بخشی از جو خورشید به فضا پرتاب می‌‌شود؟ علت آن در میدان‌‌های مغناطیسی متغیر که از سطح خورشید عبور می‌‌کنند، نهفته است. مناطق مغناطیسی قوی سطح که به‌‌عنوان «مناطق فعال» شناخته می‌‌شوند، معمولاً با لکه‌‌های خورشیدی تاریک مشخص می‌‌شوند. مناطق فعال می‌‌توانند گاز باردار را درامتداد میدان‌‌های مغناطیسی قوس‌‌دار یا گسترده هدایت کنند؛ گازی که گاهی اوقات عقب‌‌نشینی می‌‌کند، گاهی اوقات می‌‌گریزد و گاهی اوقات نه‌‌تنها می‌‌گریزد بلکه روی سیاره زمین نیز تأثیر می‌‌گذارد.

این ویدئوی زمان‌‌گریز یک‌‌ساعته که با استفاده از یک تلسکوپ کوچک در فرانسه گرفته شده است، یک رشته فورانی که اواخر ماه گذشته از خورشید پرتاب شده را ثبت کرده است. این رشته، بسیار بزرگ بوده و برای مقایسه، اندازه کره زمین در بالا سمت چپ نشان داده شده است. درست پس از بالا آمدن و پرش رشته، خورشید درحالی که سطحش با یک سونامی خورشیدی عظیم می‌‌غرید یک شراره قوی نوع X ساطع کرد. نتیجه این پرش، ابری از ذرات باردار بود که به سمت منظومه شمسی هجوم آورد اما این بار اکثر آن‌‌ها به سیاره زمبن نرسیدند. با این حال، پلاسمای خورشیدی به‌‌اندازه کافی بر مگنتوسفر زمین تأثیر گذاشت و چند شفق قطبی کم‌‌نور پدید آورد.