اصل آرگومان — از صفر تا صد
اصل آرگومان نتیجه قضیه ماندهها است. این قضیه تعداد دور یک منحنی را با تعداد صفرها و قطبهای درون آن مرتبط میکند. اصل آرگومان کاربردهای زیادی دارد و در مواقعی که بخواهیم مکان صفرها و قطبها را بدانیم، بسیار کارساز خواهد بود.
اصل آرگومان
برای بیان اصل آرگومان، ابتدا چند فرض را در نظر میگیریم:
- $$ \gamma $$ یک منحنی بسته ساده است و در جهت خلاف عقربههای ساعت (پادساعتگرد) چرخیده است.
- $$ f ( z ) $$ درون $$ \gamma $$ تحلیلی است، به جز (احتمالاً) تعداد محدودی قطب درون (و نه روی) $$ \gamma$$ و تعداد محدودی صفر درون (و نه روی) $$ \gamma$$.
- فرض میکنیم $$ p _ 1 $$، ... و $$ p _ m $$ قطبهای تابع $$ f $$ درون منحنی $$ \gamma $$ هستند.
- فرض میکنیم $$ z _ 1 $$، ... و $$ z _ n $$ صفرهای تابع $$ f $$ درون منحنی $$ \gamma $$ هستند.
- $$ \operatorname {mult} \left ( z _ { k } \right ) $$ را به عنوان تعداد صفرها در $$ z _ k $$ و $$ \operatorname {mult} \left ( p _ { k } \right ) $$ را به عنوان تعداد قطبها در $$ p _ k $$ در نظر میگیریم.
ابتدا یک قضیه را بیان میکنیم که منجر به اصل آرگومان میشود.
قضیه ۱: با توجه به فرضیات بالا، داریم:
$$ \large \int _ { \gamma } \frac { f ^ { \prime } ( z ) }{ f ( z ) } d z = 2 \pi i \left ( \sum \operatorname {mult} \left ( z _ { k } \right ) - \sum \operatorname {mult} \left ( p _ { k } \right ) \right ) $$
اثبات: برای اثبات این قضیه لازم است قطبها و باقیماندههای $$ f' ( z )/ f ( z ) $$ را بدانیم. با در نظر گرفتن این موضوع، فرض کنید $$ f ( z ) $$ یک صفر مرتبه $$ m $$ در $$ z _ 0 $$ داشته باشد. سری تیلور $$ f ( z ) $$ حول $$ z _ 0 $$ به صورت زیر است:
$$ \large f ( z ) = ( z - z _ 0 ) ^ m g ( z ) $$
که در آن، $$ g ( z ) $$ یک تابع تحلیلی است و در همسایگی کوچک $$ z _ 0 $$ هیچگاه صفر نمیشود. در نتیجه، داریم:
$$ \large \begin {aligned}
\frac { f ^ { \prime } ( z ) } { f ( z ) } & = \frac { m \left ( z - z _ { 0 } \right ) ^ { m - 1 } g ( z ) + \left ( z -z _ { 0 } \right ) ^ { m } g ^ { \prime } ( z ) } { \left ( z -z _ { 0 } \right ) ^ { m } g ( z ) } \\
& = \frac { m } { z - z _ { 0 } } + \frac { g ^ { \prime }( z ) } { g ( z ) }
\end {aligned} $$
از آنجا که $$ g ( z ) $$ هیچگاه صفر نمیشود، $$ g' ( z ) / g ( z ) $$ در همسایگی $$ z _ 0 $$ تحلیلی است. این یعنی $$ z _ 0 $$ یک قطب ساده برای $$ f' (z ) / f ( z ) $$ است و داریم:
$$ \large \operatorname {Res} \left ( \frac { f ^ { \prime } ( z ) } { f ( z ) } , z _ { 0 } \right ) = m = \operatorname {mult} \left ( z _ { 0 } \right ) .$$
به طور مشابه، اگر $$ z _ 0 $$ قطبی از مرتبه $$ m $$ باشد، آنگاه سری لوران $$ f ( z ) $$ حول $$ z _ 0 $$ به شکل زیر است:
$$ \large f ( z ) = ( z - z _ 0 ) ^ { - m } g ( z ) $$
که در آن، $$ g ( z ) $$ تحلیلی است و در همسایگی کوچک $$ z _ 0 $$ هیچگاه صفر نمیشود. بنابراین:
$$ \large \begin {aligned}
\frac { f ^ { \prime } ( z ) } { f ( z ) } & = - \frac { m \left ( z - z _ { 0 } \right ) ^ { - m - 1 } g ( z ) + \left ( z - z _ { 0 } \right ) ^ { - m } g ^ { \prime } ( z ) } { \left ( z -z _ { 0 } \right ) ^ { - m } g ( z ) } \\
& = - \frac { m } { z - z _ { 0 } } + \frac { g ^ { \prime }( z ) } { g ( z ) }
\end {aligned} $$
مجدداً $$ z _ 0 $$ یک قطب ساده برای $$ f' ( z ) / f ( z ) $$ است و داریم:
$$ \large \operatorname {Res} \left ( \frac { f ^ { \prime } ( z ) }{ f ( z ) } , z _ { 0 } \right ) = - m = - \operatorname {mult} \left ( z _ { 0 } \right ) $$
بنابراین، طبق قضیه ماندهها، خواهیم داشت:
$$ \large \int _ { \gamma } \frac { f ^ { \prime } ( z ) } { f ( z ) } d z
= 2 \pi i \left ( \sum \operatorname {mult} \left ( z _ { k } \right ) - \sum \operatorname {mult} \left ( p _ { k } \right ) \right ) $$
تعریف: $$ Z _ { f , \gamma} $$ را به عنوان مجموع تعداد صفرهای $$ f $$ درون $$ \gamma $$ تعریف میکنیم. به طور مشابه $$ P _ { f , \gamma} $$ را مجموع تعداد قطبهای $$ f $$ درون $$ \gamma $$ مینامیم. بنابراین، طبق قضیه ۱، داریم:
$$ \large \int _ { \gamma } \frac { f ^ { \prime } } { f } d z = 2 \pi i \left ( Z _ { f , \gamma } - P _ { f , \gamma } \right ) \quad \quad \quad ( 1 ) $$
تعریف: تعداد دور را با فرمول کوشی بیان میکنیم. اگر $$ \gamma $$ یک منحنی بسته باشد، آنگاه تعداد (یا شاخص) دور حول $$ z _ 0 $$ به صورت زیر تعریف میشود:
$$ \large \operatorname {nd} \left ( \gamma , z _ { 0 } \right ) = \frac { 1 } { 2 \pi i } \int _ { \gamma } \frac { 1 } { z - z _ { 0 } } d z $$
تصویر منحنیها ($$ \Large f \circ \gamma $$)
یکی از نمادگذاریهای اساسی در این آموزش، تصویر یک منحنی به منحنی دیگر است. یعنی، اگر $$ z = \gamma ( t) $$ یک منحنی و $$ w = f ( z ) $$ یک تابع باشد، آنگاه $$ w = f \circ \gamma ( t) = f (\gamma ( t)) $$ یک منحنی دیگر است. در این حالت، میگوییم $$ f $$ منحنی $$ \gamma $$ را به $$ f \circ \gamma $$ تصویر میکند. این موضوع در اصل آرگومان بسیار مهم است. به همین دلیل، برای یادگیری بهتر آن، چند مثال را بررسی میکنیم.
مثال ۱: $$ \gamma ( t) = e ^ { i t } $$ را با $$ 0 \le t \le 2 \pi $$ (دایره واحد) در نظر بگیرید. همچنین $$ f ( z ) = z ^ 2 $$ است. منحنی $$ f \circ \gamma $$ را توصیف کنید.
حل: واضح است که وقتی $$ t $$ از $$ 0 $$ تا $$ 2 \pi $$ تغییر میکند، $$ f \circ \gamma ( t) = e ^ { 2 i t } $$ دو بار دایره واحد را میپیماید.
مثال ۲: $$ \gamma ( t) = i t $$ را با $$ -\infty < t < \infty $$ (محور $$ y $$) در نظر بگیرید. با فرض $$ f( z ) = 1 / ( z + 1 ) $$، منحنی $$ f \circ \gamma $$ را توصیف کنید.
حل: $$ f ( z ) $$ یک تبدیل خطی کسری است و خط $$ \gamma $$ را به دایره گذرنده از مبدأ با مرکز $$ 1 / 2 $$ تصویر میکند. با بررسی چند نقطه، داریم:
$$ \large f ( - i ) = \frac { 1 } { - i + 1 } = \frac { 1 + i } { 2 } , \quad f ( 0 ) = 1 , \quad f ( i ) = \frac { 1 } { i + 1 } = \frac { 1 - i } { 2 } , \quad f ( \infty ) = 0 $$
میبینیم که وقتی $$ t $$ از $$ - \infty $$ تا $$ \infty $$ میرود، دایره در جهت عقربههای ساعت پیموده میشود.
اصل آرگومان
با در نظر گرفتن مطالبی که تا اینجا ارائه کردیم، اکنون اصل آرگومان را در قالب یک قضیه بیان میکنیم.
قضیه ۲ (اصل آرگومان): طبق فرضیات و نمادگذاریهای بالا، برای $$ f $$ و $$ \gamma $$ داریم:
$$ \large \int _ { \gamma } \frac { f ^ { \prime } ( z ) } { f ( z ) } d z = 2 \pi i \operatorname {Ind} ( f \circ \gamma , 0 ) = 2 \pi i \left ( Z _ { f , \gamma } - P _ { f , \gamma } \right ) \quad \quad ( 2 ) $$
اثبات: طبق قضیه ۱، داریم:
$$ \large \int _ { \gamma } \frac { f ^ { \prime } ( z ) } { f ( z ) } d z = 2 \pi i \left ( Z _ { f , \gamma } - P _ { f , \gamma } \right ) $$
بنابراین، لازم است نشان دهیم انتگرال نیز برابر تعداد دور داده شده است. این کار به سادگی با تغییر متغیر $$ w = f ( z ) $$ قابل انجام است. با این تغییر متغیر، کانتور $$ z = \gamma ( T) $$ به $$ w = f \circ \gamma ( t) $$ تبدیل شده و $$ d w = f' ( z ) d z $$ است. بنابراین:
$$ \large \int _ { \gamma } \frac { f ^ { \prime } ( z ) } { f ( z ) } d z = \int _ { f \circ \gamma } \frac { d w } { w } = 2 \pi i \operatorname {Ind} ( f \circ \gamma , 0 ) $$
تساوی آخر معادله بالا از تعریف تعداد دور به دست آمده است.
توجه کنید که طبق فرض، $$ \gamma $$ از صفرهای $$ f $$ عبور نمیکند، بنابراین، $$ w = f (\gamma ( t )) $$ هیچگاه صفر نخواهد شد و $$ 1 / w $$ در انتگرال مشکلی ایجاد نخواهد کرد.
اکنون یک نتیجه ساده برای اصل آرگومان بیان میکنیم که در ادامه مفید خواهد بود.
نتیجه: با فرض اینکه $$ f \circ \gamma $$ از $$ - 1 $$ عبور نکند، یعنی هیچ صفری از $$ 1 + f ( z ) $$ روی $$ \gamma $$ نباشد، داریم:
$$ \large \int _ { \gamma } \frac { f ^ { \prime } } { f + 1 } = 2 \pi i \operatorname {Ind} ( f \circ \gamma , - 1 ) = 2 \pi i \left ( Z _ { 1 + f , \gamma } - P _ { f , \gamma } \right ) \quad ( 3 ) $$
اثبات: با اعمال اصل آرگومان به معادله (۲) برای تابع $$ 1 + f ( z ) $$، داریم:
$$ \large \int _ { \gamma } \frac { ( 1 + f ) ^ { \prime } ( z ) } { 1 + f ( z ) } d z = 2 \pi i \operatorname {Ind} ( 1 + f \circ \gamma , 0 ) = 2 \pi i \left ( Z _ { 1 + f , \gamma } - P _ { 1 + f , \gamma } \right ) $$
اکنون میتوانیم هر یک از جملات این معادله را با جملا متناظر در معادله (۳) مقایسه کنیم:
- $$ \int _ { \gamma} \frac { ( 1 + f ) ^ { \prime } ( z ) } { 1 + f ( z ) } d z = \int _ { \gamma } \frac { f ^ { \prime } ( z ) }{ 1 + f ( z ) } d z $$ زیرا $$ ( 1 + f )' = f' $$
- $$ \operatorname {Ind} ( 1 + f \circ \gamma , 0 ) = \operatorname {Ind} ( f \circ \gamma , - 1 ) $$ ($$ 1 + f $$ حول $$ 0$$ میچرخد، یعنی $$ f $$ حول $$ - 1$$ میچرخد).
- $$ Z _ { 1 + f , \gamma } = Z _ { 1 + f , \gamma } $$ (مشابه در هر دو معادله)
- $$ P _ { 1 + f , \gamma } = P _ { f , \gamma } $$ (قطبهای $$ f $$، قطبهای $$ 1 + f $$ هستند).
مثال ۳: با در نظر گرفتن $$ f ( z ) = z ^ 2 + z $$، تعداد دورهای $$ f \circ \gamma $$ را حول $$ 0 $$ برای هر یک از منحنیهای زیر به دست آورید.
- (الف) $$ \gamma _ 1 $$ = دایرهای به شعاع $$2$$.
- (ب) $$ \gamma _ 2 $$ = دایرهای به شعاع $$1/2$$.
- (پ) $$ \gamma _ 3 $$ = دایرهای به شعاع $$1$$.
حل: $$ f ( z ) $$ دو صفر در $$ 0 $$ و $$ - 1 $$ دارد و قطب ندارد. بنابراین، $$ f $$ در $$ \gamma _ 1 $$ قطبی ندارد و دارای دو صفر است. اصل آرگومان بیان میکند که $$ \mathrm{Ind}(f \circ \gamma _ 1 , 0 ) = Z _ { f , \gamma _ 1 } - P _ { f , \gamma _ 1 } = 2 $$. به طور مشابه، $$ f $$ در $$ \gamma _ 2 $$ قطبی ندارد و تنها دارای یک صفر است. بنابراین، $$ \mathrm{Ind}(f \circ \gamma _ 2, 0 ) = Z _ { f , \gamma _ 2 } - P _ { f , \gamma _ 2 } = 1-0=1 $$. برای $$ \gamma _ 3 $$، یک صفر $$ f $$ روی منحنی قرار دارد، یعنی $$ f ( - 1 ) = 0 $$، بنابراین، نمیتوان از اصل آرگومان استفاده کرد. تصویر $$ \gamma _ 3 $$ در شکل زیر نشان داده شده است که از صفر میگذرد.
قضیه روشه
در این بخش، قضیه روشه (Rouché's Theorem) را بیان میکنیم.
قضیه (قضیه روشه): فرضیات زیر را در نظر بگیرید:
- $$ \gamma $$ یک منحنی بسته ساده است.
- $$ f $$ و $$ h $$ توابعی تحلیلی روی $$ \gamma $$ و درون آن هستند، جز در تعداد محدودی قطب.
- قطبی از $$ f $$ و $$ h $$ روی $$ \gamma $$ نیست.
- نامساوی $$ | h | < | f | $$ روی $$ \gamma $$ برقرار است.
آنگاه:
$$ \large \begin {array} { c }
\text { Ind } ( f \circ \gamma , 0 ) = \operatorname {Ind} ( ( f + h ) \circ \gamma , 0 ) \\
\end {array} $$
یعنی:
$$ \large Z _ { f , \gamma } - P _ { f , \gamma } = Z _ { f + h , \gamma } - P _ { f + h , \gamma } \quad \quad ( 4 ) $$
اثبات: برای استفاده از اصل آرگومان باید تابعی داشته باشیم که صفر و قطبی روی $$ \gamma $$ نداشته باشد. بنابراین، ابتدا نشان میدهیم که این موضوع برای $$ f $$، $$ f + h $$ و $$ ( f + h ) / f $$ صحیح است. آرگومان به صورت زیر تغییر میکند:
- صفرها: با توجه به $$ 0 \le |h|< | f | $$ روی $$ \gamma $$، بنابراین، $$ f $$ صفری روی $$ \gamma $$ ندارد. همچنین، $$ f + h $$ صفری روی $$ \gamma $$ ندارد، زیرا مقدار $$ h $$ هیچگاه به اندازه کافی بزرگ نخواهد بود که $$ f $$ را حذف کند. از آنجا که $$ f $$ و $$ f + h $$ صفر ندارند، $$ ( f + h ) / f $$ نیز صفر ندارد.
- قطبها: طبق فرض، $$ f $$ و $$ h $$ روی $$ \gamma $$ قطبی ندارند، بنابراین، $$ f + h $$ نیز روی $$ \gamma $$ قطبی نخواهد داشت. از آنجا که $$ f $$ روی $$ \gamma $$ صفری ندارد، $$ (f+ h ) / f $$ نیز روی آن قطبی نخواهد داشت.
اکنون میتوانیم اصل آرگومان را به $$ f $$ و $$ f + h $$ اعمال کنیم:
$$ \large \begin {array} { c }
\frac { 1 } { 2 \pi i } \int _ { \gamma } \frac { f ^ { \prime } } { f } d z = \operatorname {Ind} ( f \circ \gamma , 0 ) = Z _ { f , \gamma } - P _ { f , \gamma } \quad \quad ( 5 ) \\
\frac { 1 } { 2 \pi i } \int _ { \gamma } \frac { ( f + h ) ^ { \prime } } { f + h } d z = \operatorname {Ind} ( ( f + h ) \circ \gamma , 0 ) = Z _ { f + h , \gamma } - P _ { f + h , \gamma} \quad ( 6 )
\end {array} $$
در ادامه، طبق فرض $$ \left | \frac { h } { f } \right | < 1 $$، میتوان گفت $$ \left ( \frac { h } { f } \right ) \circ \gamma $$ درون دایره واحد است. این بدین معنی است که $$ 1+ \frac { h } { f } = \frac { f + h } { f } $$، منحنی $$ \gamma $$ را به درون یک دیسک واحد با مرکز $$ 1 $$ تصویر میکند. در نتیجه:
$$ \large \operatorname {Ind} \left ( \left ( \frac { f + h } { f} \right ) \circ \gamma , 0 \right ) = 0 $$
تابع $$ g = \frac { f + h } { f } $$ را در نظر میگیریم. معادله بالا میگوید $$ \mathrm {Ind} ( g \circ \gamma , 0 ) = 0 $$ است. بنابراین، $$ \int _ \gamma \frac {g'}{g} d z = 0 $$ (در بالا نشان دادیم که $$ g $$ صفر یا قطبی روی $$ \gamma $$ ندارد).
اکنون، به سادگی داریم: $$ \frac {g'} { g } = \frac {(f+h)'}{f + h } - \frac {f'}{f} $$. بنابراین، خواهیم داشت:
$$ \large \begin {align*} \operatorname {Ind} ( g \circ \gamma , 0 ) & = \int _ { \gamma } \frac { g ^ { \prime } } { g } d z = \int _ { \gamma } \frac { ( f + h ) ^ { \prime } } { f + h } d z - \int _ { \gamma } \frac { f ^ { \prime } } { f } d z = 0 \\ & \Rightarrow \operatorname {Ind} ( ( f + h ) \circ \gamma , 0 ) = \operatorname {Ind} ( f \circ \gamma , 0 ) \end {align*} $$
حال، طبق معادلههای (۵) و (۶)، $$ Z _ { f , \gamma } - P _ { f , \gamma} = Z _ { f + h , \gamma } - P _ { f + h , \gamma } $$ و این یعنی ثبات قضیه روشه کامل شده است.
نتیجه: طبق فرضیات مشابه، اگر $$ h $$ و $$ f $$ تحلیلی (بدون قطب) باشند، آنگاه:
$$ \large Z _ { f , \gamma } = Z _ { f + h , \gamma } $$
اثبات: از آنجا که توابع تحلیلی هستند، هر دو مقدار $$ P _ { f , \gamma } $$ و $$ P _ { f + h , \gamma } $$ برابر با صفر خواهند بود. بنابراین، معادله (۴) نشان میدهد که $$ Z _ f = Z _ { f + h } $$.
$$ h $$ را به عنوان یک آشفتگی کوچک برای $$ f $$ در نظر میگیریم.
مثال ۴: نشان دهید همه پنج صفر $$ z ^ 5 + 3 z + 1 $$ درون منحنی $$ C _ 2 : |z| = 2 $$ هستند.
حل: فرض میکنیم $$ f ( z ) = z ^ 5 $$ و $$ h ( z ) = 3 z + 1 $$. واضح است که هر پنج ریشه $$ f $$ (در واقع یک ریشه با ۵ بار تکرار) درون $$ C _ 2 $$ قرار دارند. همچنین، واضح است که روی $$ f $$ نامساوی $$ | h | < 7 < 32 = |f| $$ را داریم. نتیجه قضیه روشه بیان میکند که هر ۵ ریشه $$ f + h = z ^ 5 + 3 z + 1 $$ باید درون منحنی باشند.
مثال ۵: نشان دهید $$ z + 3 + 2 e ^ z $$ یک ریشه در سمت چپ صفحه مختلط دارد.
حل: فرض کنید $$ f ( z ) = z + 3 $$ و $$ h ( z ) = 2 e ^ z $$. کانتور از $$ - i R $$ تا $$ i R $$ را در طول محور $$ y $$ و سپس نیمدایره سمت چپ به شعاع $$ R $$ را که از $$ - i R $$ بر میگردد در نظر بگیرید. کانتور $$ C _ 1 + C _ R $$ در شکل زیر نشان داده شده است.
برای به کار بردن نتیجه قضیه روشه باید (برای $$ R $$ بزرگ) نامساوی $$ | h | < | f | $$ را روی $$ C _ 1 + C _ R $$ بررسی کنیم. روی $$ C _ 1 $$، داریم: $$ z = i y $$. در نتیجه:
$$ \large | f ( z ) | = | 3 + i y | \geq 3 , \quad | h ( z ) | = 2 \left | \mathrm { e } ^ { i y } \right | = 2 $$
بنابراین، روی $$ C _ 1 $$، داریم: $$ | h | < | f | $$.
روی $$ C _ R $$، داریم: $$ z = x + i y $$ که $$ x < 0 $$ و $$ | z | = R $$ است. در نتیجه، برای $$ R $$ بزرگ، $$ | f ( z ) | > R - 3 $$ است و از آنجا که $$ x < 0 $$ است، $$ | h ( z ) | = 2 | e ^ { x + i y } | = 2 e ^ x < 2 $$. بنابراین، روی $$ C _ R $$، داریم: $$ | h | < | f | $$.
تنها صفر $$ f $$ در $$ z = - 3 $$ است که درون کانتور قرار دارد. بنابراین، طبق نتیجهگیری قضیه روشه، $$ f + h $$ تعداد مشابهی ریشه با $$ f $$ درون کانتور دارد که این تعداد ۱ است. اگر $$ R $$ به بینهاست میل کند، میبینیم که $$ f + g $$ تنها یک ریشه در کل نیمصفحه دارد.
اثبات قضیه اساسی جبر
قضیه روشه را میتوان برای اثبات قضیه اساسی جبر نیز به کار برد. بدین منظور، فرض کنید عبارتِ
$$ \large P ( z ) = z ^ n + a _ { n - 1 } z ^ { n - 1 } + \ldots + a _ 0 $$
یک چندجملهای مرتبه $$ n $$ باشد. همچنین فرض کنید $$ f ( z ) = z ^ n $$ و $$ h = P - f $$. عدد $$ R $$ را به گونهای انتخاب میکنیم که $$ R > \max ( 1 , n | a _ { n - 1 } | , \ldots , n | a _ 0 | ) $$. در نتیجه، روی $$ | z | = R$$، داریم:
$$ \large | h | \leq \left | a _ { n - 1 } \right | R ^ { n - 1 } + \left | a _ { n - 2 } \right | R ^ { n - 2 } + \ldots + \left | a _ { 0 } \right | \leq \frac { R } { n } R ^ { n - 1 } + \frac { R }{ n } R ^ { n - 2 } + \ldots + \frac { R } { n } < R ^ { n } $$
روی $$ | z | = R $$، داریم: $$ | f ( z ) | = R ^ n $$. بنابراین، نشان دادیم که روی منحنی $$ | h | < | f | $$ است. در نتیجه، طبق نتیجه قضیه روشه، $$ f + h $$ و $$ f $$ تعداد مشابهی صفر درون $$ | z | = R $$ دارند. از آنجا که میدانیم $$ f $$ دقیقاً $$ n $$ صفر درون منحنی دارد، برای $$ f + h $$ نیز چنین است. اکنون $$ R $$ را به بینهایت میل میدهیم. بنابراین، نشان دادیم که دقیقاً $$ n $$ صفر درون کل صفحه وجود دارد.
نکته: این اثبات یک محدوده برای صفرها ارائه میدهد که اندازه همه آنها کوچکتر یا مساوی $$ \max ( 1 , n | a _ { n - 1 }| , \ldots , n | a _ 0 | ) $$ است.
اگر این مطلب برای شما مفید بوده است، آموزشها و مطالب زیر نیز به شما پیشنهاد میشوند:
- مجموعه آموزشهای دروس ریاضیات
- آموزش ریاضیات مهندسی
- مجموعه آموزشهای ریاضیات و فیزیک پایه
- آموزش ریاضیات مهندسی (مرور – تست کنکور ارشد)
- فراکتال چیست؟ — به زبان ساده
- توان و ریشه اعداد مختلط — از صفر تا صد
- فرم نمایی و قطبی اعداد مختلط — به زبان ساده
^^