فضاپیماهای وویجر در فضای میان ستاره ای — تصویر نجومی ناسا

فضاپیماهای «وویجر ۱» (Voyager 1) و «وویجر ۲» (Voyager 2) در سال ۱۹۷۷ برای بررسی سیارات بیرونی منظومه شمسی به فضا پرتاب شدند. این فضاپیماها طولانی‌‌ترین مأموریت فضایی و دورترین فاصله از سیاره زمین را داشته‌‌اند. هردوی آن‌‌ها به آن‌‌سوی «هلیوسفر» (Heliosphere) سفر کرده‌‌اند، قلمرویی که با تأثیر باد خورشیدی و میدان مغناطیسی خورشید تعریف می‌‌شود.

برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک کنید.

وویجر ۱ و ۲ در چهل‌ و پنجمین سال سفرشان به‌‌سمت ستاره‌‌ها، به‌‌ترتیب به‌‌فاصله تقریباً ۲۲ ساعت نوری و ۱۸ ساعت نوری از خورشید رسیده‌‌اند و تنها فضاپیماهایی هستند که درحال حاضر فضای میان‌‌ستاره‌‌ای را کاوش می‌‌کنند. هر فضاپیما حامل یک دیسک مسی ۱۲اینچی با روکش طلا همراه با ضبط صداها، تصاویر و پیام‌‌ها است. این دیسک‌‌های طلایی که برای انتقال گزارشی از زندگی و فرهنگ روی سیاره زمین درنظر گرفته شده‌‌اند، در محیطی نگه‌‌داری می‌‌شوند که می‌‌توانند سفری میان‌‌ستاره‌‌ای به‌‌مدت یک میلیارد سال را تاب بیاورند.