عبارت های اسمی در انگلیسی – با مثال + تمرین و تلفظ

در تقسیم‌بندی زیر می‌توانید انواع جمله‌واره را در زبان انگلیسی مشاهده کنید.

«جمله‌واره مستقل» (Independent Clauses)
«جمله‌واره وابسته» (Dependent Clauses)
- «جمله‌واره موصولی» (Relative Clauses)
- «جمله‌واره قیدی» (Adverbial Clauses)
- «جمله‌‌واره اسمی» (Noun Clauses)

جمله‌واره مستقل

جمله‌واره مستقل از گروهی از کلمات تشکیل شده است که فاعل و فعل دارند و معنی مستقل و کاملی را منتقل می‌کنند. نام دیگر این جمله‌واره‌ها، «جمله‌واره اصلی» (Main Clause) است، زیرا به‌تنهایی می‌توانند مانند یک جمله کامل باشند و معنی و مفهوم کاملی را به مخاطب منتقل کنند. جمله‌واره‌های مستقل درواقع جمله‌‌های ساده‌ای هستند که از یک فاعل و یک فعل تشکیل شده‌اند. یا می‌توانند جمله‌های پیچیده‌ای باشند که چند فاعل، فعل و عبارت داشته باشد. جمله‌وار‌ه‌های مستقل در زبان انگلیسی به چهار دسته زیر تقسیم می‌شوند:

جمله ساده (Simple Sentence)
جمله مرکب (Compund Sentence)
جمله پیچیده (Complex Sentence)
جمله مرکب-پیچیده (Compound-complex Sentence)

جمله ساده

جمله ساده از یک جمله‌واره مستقل تشکیل شده است، مانند مثال زیر:

I am a doctor.

من پزشکم.

جمله مرکب

جملات مرکب انگلیسی از دو جمله‌واره مستقل تشکیل شده‌اند که با حرف ربط وابسته به هم وصل شده‌اند، مانند مثال زیر:

I am a doctor, but I am not happy about it.

من پزشکم اما از شغلم راضی نیستم.

حروف ربط وابسته در انگلیسی — گرامر Subordinating Conjunctions — به زبان ساده

فیلم آموزش گرامر زبان انگلیسی سطح پایه A1 – به زبان انگلیسی در فرادرس

جمله پیچیده

جملات پیچیده از یک جمله‌واره مستقل تشکیل شده‌اند که با یک جمله‌واره وابسته به هم وصل شده‌اند. آن‌ها با یک حرف ربط وابسته به هم وصل می‌شوند، مانند مثال زیر:

I will call you when I get home.

وقتی برسم خانه با شما تماس می‌گیرم.

جمله مرکب-پیچیده

جملات مرکب پیچیده از دست‌کم دو جمله‌واره مستقل و یک جمله‌واره وابسته تشکیل شده‌اند، مانند مثال زیر:

Hanna cried when her friend got sick, but he got better soon.

«هانا» وقتی دوستش مریض شد، گریه کرد، اما [دوستش] زود حالش بهتر شد.

جمله‌واره وابسته

جمله‌واره وابسته به سه دسته تقسیم می‌شود. دلیل این‌که این سه دسته را در این مطلب تعریف می‌کنیم، این است که یکی از این تقسیم‌بندی‌ها عبارت های اسمی در انگلیسی است. در یک تعریف کلی جمله‌واره وابسته به بخشی از جمله گفته می‌شود که از فاعل و فعل تشکیل شده است، اما معنی کاملی را منتقل نمی‌کند و به همین دلیل به یک جمله‌واره مستقل و نیاز دارد تا به کمک آن معنی کاملی پیدا کند، مانند مثال زیر:

We laughed together as we reminisced wading in the creek behind our house, which is one of our favorite memories.

درحالی‌که مشغول قدم زدن کنار نهر پشت خانه‌مان بودیم، که یکی از خاطرات موردعلاقه ماست، با هم می‌خندیدیم.

در این مثال، «which is one of our favorite memories» جمله‌واره وابسته است و بخش دیگر جمله، یک جمله‌واره مستقل است که معنی جمله‌واره دوم را کامل کرده است. سه دسته جمله‌واره وابسته در زبان انگلیسی عبارتند از:

«جمله‌واره موصولی» (Relative Clause)
«جمله‌واره قیدی» (Adverbial Clause)
«جمله‌واره اسمی» (Noun Clause)

در ادامه هر یک از این جمله‌واره‌ها را به طور کامل بررسی خواهیم کرد.

جمله‌واره موصولی

جمله‌واره موصولی مانند صفت در جمله عمل می‌کند و جزئیات بیشتری درباره اسم می‌دهد که در یک جمله‌واره مستقل گنجانده شده است. این اسم می‌تواند فاعل یا مفعول باشد، اما حتماً باید در یک جمله‌واره مستقل قرار بگیرد تا بتواند معنی کاملی را منتقل کند.

عبارت‌های مستقل موصولی با ضمایر موصولی مانند «that» یا «which» و «who» معرفی می‌شوند، مانند مثال زیر:

The book which I bought yesterday is an exciting adventure story.

کتابی که دیروز خریدم، داستان ماجراجویانه مهیجی دارد.

جمله‌واره قیدی

جمله‌واره قیدی به جمله‌واره‌ای گفته می‌شود که مانند قید عمل می‌کند. به عبارت ساده‌تر، اطلاعات بیشتری درباره فعل اصلی به ما می‌دهد و در یک جمله‌واره وابسته گنجانده شده است. این جمله‌واره‌ها را نمی‌توانیم به شکل مجزا در نوشته‌ها یا در گفته‌های خود به کار ببریم. آن‌ها به کمک حروف ربطی مانند «after»‌ یا «even though» و «because» به جمله بعدی وصل می‌شوند. مثال زیر را در نظر بگیرید.

After our trip to the mountains, I realized just how brave black bears can be.

بعد از سفرمان به کوهستان، متوجه شدم چقدر خرس‌های سیاه می‌توانند شجاع باشند.

جمله‌واره اسمی

جمله‌واره اسمی با جمله‌واره‌های قیدی و موصولی فرق دارند. این جمله‌واره‌ها که در این مطلب آن‌ها را با نام عبارت های اسمی می‌شناسیم، می‌توانند نقش اسم را در جمله ایفا کنند. به همین دلیل برای استفاده از آن‌ها باید دقت کافی را داشته باشیم. اگر عبارت اسمی به عنوان فاعل جمله به کار برود، در ابتدای جمله ظاهر می‌شود، اما اگر به عنوان مفعول در جمله استفاده شود، در آن صورت می‌توانیم آن را در بخش دوم جمله در نظر بگیریم. مثال زیر را در نظر بگیرید.

He wanted to know who painted the roses red.

او می‌خواست بداند که چه کسی گل‌‌های رز را به رنگ قرمز کشیده است.

یک خانم نشسته پشت میز در حال اشاره به رز قرمز کشیده شده روی تخته پشت سرش

در این مثال، عبارت اسمی نقش مفعول را دارد و به عنوان یک جمله‌واره وابسته شناخته شده است. اما به جمله زیر دقت کنید.

What he had done was irreversible.

کاری که او انجام داد، جبران‌پذیر نیست.

در این جمله، «what he had done» به عنوان عبارت اسمی در ابتدای جمله و در نقش فاعل ظاهر شده است، اما باز هم آن را یک جمله‌واره وابسته می‌دانیم.

عبارت‌های اسمی در انگلیسی کاربردهای مختلفی دارند. آن‌ها هم می‌توانند به عنوان فاعل و هم به عنوان مفعول یا متم به کار بروند. در ادامه این مطلب، نقش عبارت های اسمی در انگلیسی را توضیح می‌دهیم.

اهمیت یادگیری عبارت های اسمی در انگلیسی

استفاده از عبارت های اسمی می‌تواند به شما کمک کند تا پیچیدگی و تنوع جملات انگلیسی را بهتر درک کنید. همچنین به شما کمک می‌کنند تا ایده‌های خود را دقیق و درست ارائه دهید. در ادامه چند دلیل را مطرح کرده‌ایم که ضرورت یادگیری عبارت های اسمی در انگلیسی را نشان می‌دهد:

عبارت‌های اسمی می‌توانند جایگزین اسم شوند: عبارت‌های اسمی می‌توانند جایگزین هر نوع اسمی در جمله شوند، این اسم‌ها ممکن است فاعل، مفعول و متمم باشند.
عبارت‌‌های اسمی برای تأکید در جمله به کار می‌روند: عبارت‌های اسمی بر روی ایده‌ها یا مفاهیم مختلف در جمله تأکید می‌کنند.
عبارت‌های اسمی جملات پیچیده می‌سازند: عبارت‌های اسمی به شما کمک می‌کنند تا جملات پیچیده‌تری خلق کنید که ایده‌ها و مفاهیم متنوعی را به شما منتقل می‌کنند.
عبارت‌های اسمی مانع از تکرار در جمله می‌شوند: عبارت‌های اسمی می‌توانند به شما کمک کنند تا از تکرار یک اسم یا عبارت در جمله جلوگیری شود.

کاربرد عبارت های اسمی در انگلیسی

عبارت اسمی به جمله‌واره‌ای گفته می‌شود که نقش اسم را در جمله ایفا می‌کند. مانند هر جمله‌واره دیگر، جمله‌واره اسمی از فاعل و فعل تشکیل شده است. در مثال زیر، جمله‌واره اسمی «bold» شده است و فاعل آن «I» و فعل آن «see» است.

I like what I see.

چیزی را که می‌بینم دوست دارم.

در مثال زیر نیز می‌توانید عبارت اسمی را ببینید که فاعل آن «patience» و فعل آن «has» است.

I know that patience has its limits.

می‌دانم که صبر محدودیت‌های خودش را دارد.

دو مثال زیر را با هم مقایسه کنید.

I like innovation.

من ابداع کردن را دوست دارم.

I know people.

من مردم را می‌شناسم.

در هر دو جمله فوق، کلماتی که «bold» شده‌اند، نقش اسم را دارند. این نشان می‌دهد که هر دو جمله‌واره‌ای که در دو مثال اول مشاهده می‌کنید، نقش اسم دارند. یعنی دقیقاً مانند دو مثال آخر عمل می‌کنند، با این تفاوت که در دو مثال اول، از عبارت‌های اسمی به‌جای اسم استفاده شده است.

عبارت‌های اسمی می‌توانند با توجه به نقش‌هایی که در جمله دارند، کاربردهای متفاوتی داشته باشند. در ادامه به این کاربردها اشاره‌ می‌کنیم.

به عنوان فاعل جمله. از عبارت ‌های اسمی در انگلیسی می‌توان به عنوان فاعل استفاده کرد. در این حالت به‌جای اسمی می‌نشیند که نقش فاعل را در جمله داشته باشد، مانند مثال زیر:

What he said surprised me.

حرفی که او زد، غافلگیرم کرد.

به عنوان مفعول مستقیم. عبارت های اسمی در انگلیسی می‌توانند به عنوان مفعول مستقیم فعل نیز به کار بروند که در این حالت جایگزین اسم یا ضمیر می‌شوند، مانند مثال زیر:

She knows that you are telling the truth.

او می‌داند که شما حقیقت را می‌گویید.

به عنوان مفعول غیرمستقیم. از عبارت های اسمی می‌توانیم به عنوان مفعول غیرمستقیم نیز استفاده کنیم. در این حالت نشان می‌دهند که عمل بر روی چه کسی یا چه چیزی انجام شده است، مانند مثال زیر:

I'll give whoever needs it a ride.

هر کسی که بخواهد را سوار می‌کنم (با ماشین می‌رسانم).

به عنوان مفعول حرف اضافه. عبارت های اسمی در انگلیسی می‌توانند به عنوان مفعول حرف اضافه عمل کنند. در این حالت در نقش مفعول ظاهر می‌شوند، اما چون بعد از حرف اضافه در جمله قرار می‌گیرند، به عنوان مفعول حرف اضافه به کار می‌روند، مانند مثال زیر:

They talked about where they would go on vacation.

آن‌ها درباره این‌که برای تعطیلات کجا بروند، با هم صحبت کردند.

به عنوان متمم فعل. عبارت های اسمی در انگلیسی می‌توانند برای کامل کردن معنی فعل یا صفت به کار بروند که در این حالت به آن‌ها «متمم» (Complement) گفته می‌شود، مانند مثال زیر:

He is listening to what I just sent.

او در حال گوش دادن به چیزی است که من همین الآن برایش فرستادم.

به عنوان متمم فعل ربطی. عبارت های اسمی در انگلیسی می‌توانند به عنوان متمم فعل ربطی نیز عمل کنند. «فعل ربطی انگلیسی» (Linking Verb) به آن دسته از فعل‌هایی گفته می‌شود که فاعل را به چیزی وصل می‌کنند که آن را در جمله توصیف می‌کند. درواقع، آن‌ها فاعل را به متمم فاعلی وصل می‌کنند (مانند «seem» و «become»). وقتی عبارت های اسمی در نقش متمم فعل ربطی به کار می‌روند، در قالب مثال‌های زیر تعریف می‌شوند که همراه با فعل ربطی به کار می‌روند:

His dream is that he will make a difference.

رؤیای او این است که تفاوت بزرگی ایجاد کند.

به عنوان فاعل مصدر. عبارت های اسمی در انگلیسی می‌توانند به عنوان فاعل یک فعل مصدری (Infinitive Verb) به کار بروند. در این حالت نشان می‌دهند که عمل درباره چه چیزی است، مانند مثال زیر:

His hope is to find a cure for the disease.

امیدش این است که درمانی برای بیماری پیدا کند.

در جملات نقل‌قول سوالی. از دیگر کاربردهای عبارت های اسمی در انگلیسی این است که در «جملات نقل‌قول سوالی» (Indirect Questions) برای نقل جمله‌ای به کار می‌روند که شخص دیگری درباره آن صحبت کرده است، مانند مثال زیر:

He asked me where I had gone.

او از من پرسید که کجا رفته‌ام.

گرامر Indirect Question — توضیح به زبان ساده + مثال، تمرین و تلفظ

به عنوان فاعل در جملات تعجبی. عبارت های اسمی در انگلیسی می‌توانند به عنوان فاعل در جملات تعجبی انگلیسی به کار بروند. در این حالت احساسات شدید یا حالت تعجب را به مخاطب منتقل می‌کنند، مانند مثال زیر:

What a beautiful sunset it is!

چه غروب زیبایی!

به عنوان بدل (عطف بیان). «بدل» (Appositive) به ساختارهایی گفته می‌شود که وقتی در جمله به کار می‌روند، اطلاعات بیشتری را به مخاطب منتقل می‌کنند، مانند مثال زیر:

His main concern, how to pay for college, kept him awake at night.

دغدغه اصلی او، نحوه پرداخت هزینه‌ کالج، باعث شد که تمام شب بیدار بماند.

برای ساختن اسم از فعل یا صفت. وقتی صفت یا فعلی را تبدیل به اسم می‌کنیم، در واقع فرایندی صورت گرفته که به آن «اسم‌سازی» (Nominalization) گفته می‌شود. در این حالت می‌توانیم فعل، صفت یا سایر اجزای کلام در انگلیسی را به اسم تبدیل کنیم. در مثال زیر می‌توانید آن را مشاهده کنید.

اجزای کلام در انگلیسی یا Parts of Speech چیست؟ — به زبان ساده + مثال

I appreciate your taking the time to help.

از این‌که وقتت را برای کمک کردن در اختیارم گذاشتی، ممنونم.

کاربرد کلمات پرسشی در عبارت های اسمی در انگلیسی

همان‌طور که در مثال‌های مربوط به عبارت های اسمی در انگلیسی مشاهده کردید، کلمات پرسشی در این عبارت‌ها، به عنوان «حروف ربط وابسته‌ساز» (Subrdinating Conjunctions) به کار می‌روند و دیگر کلمه پرسشی نیستند، زیرا نه‌فقط به عنوان رابط برای وصل کردن دو جمله‌واره به هم کاربرد دارند، بلکه چون بعد از آن‌ها فاعل و فعل به کار می‌رود و جمله از حالت پرسشی به خبری تبدیل می‌شود، دیگر نمی‌توانیم آن‌‌ها را به عنوان کلمه پرسشی تعریف کنیم.

حروف ربط وابسته در انگلیسی — گرامر Subordinating Conjunctions — به زبان ساده

فیلم آموزش گرامر زبان انگلیسی سطح پایه A1 – به زبان انگلیسی در فرادرس

با توجه به نقش جمله‌واره‌های اسمی در جمله، کلمات پرسشی نیز نقش‌های متفاوتی به خود می‌گیرند. در ادامه به این نقش‌ها به طور کامل اشاره کرده‌ایم.

کلمات پرسشی در نقش فاعل:

Whoever stole my bike is in big trouble.

هر کسی که دوچرخه من را دزدید، به دردسر بزرگی افتاده است.

کلمات پرسشی در نقش مفعول مستقیم:

I don't know what he wants.

نمی‌دانم او چه می‌خواهد.

کلمات پرسشی به عنوان مفعول حرف اضافه:

She is curious about where they will go on their honeymoon.

او کنجکاو است بداند آن‌ها برای ماه‌عسل به کجا می‌روند.

کلمات پرسشی به عنوان متمم فعل:

His goal is to understand why it happened.

هدف او این است که بفهمد چرا آن اتفاق افتاده است.

کلمات پرسشی به عنوان متمم فعل ربطی:

The question is whether she will come to the party.

سوال این است که آیا او به مهمانی می‌آید [یا نه].

کلمات پرسشی در جملات تعجبی:

What a wonderful day it is!

چه روز زیبایی است!

کلمات پرسشی در تبدیل فعل یا صفت به اسم:

I appreciate your understanding of the situation.

از این‌که شرایط را درک می‌کنید، از شما ممنونم.

کاربرد That در عبارت های اسمی

«That-clause» مثالی از یک عبارت اسمی است که می‌تواند هم به عنوان فاعل در جمله استفاده شود و هم به عنوان فعل. مثال زیر را در نظر بگیرید.

I believe that he is innocent.

من باور دارم که او بی‌گناه است.

(در این مثال، «that he is innocent» مفعول فعل «believe» است.)

She said that she can speak three languages.

او گفت که می‌تواند به سه زبان صحبت کند.

(در این مثال، «that she can speak three languages» در نقش مفعول ظاهر شده است.)

I suspect that she knows more about the situation.

من شک دارم که او درباره شرایط، بیشتر بداند.

«that-clause» همچنین می‌تواند به عنوان فاعل در جمله استفاده شود، مانند مثال زیر:

That she should forget me so quickly was rather a shock.

این‌که او باید من را خیلی سریع فراموش می‌کرد بیشتر شبیه شوک بود.

(در این مثال، «that she forgot me so quickly» به عنوان فاعل جمله عمل می‌کند.)

That she delivered a marvelous performance pleased her parents.

این‌که او اجرای فوق‌العاده‌ای را به معرض نمایش گذاشت، والدینش را خشنود کرد.

(در این مثال، «That she delivered a marvelous performance» عبارت اسمی است و در نقش فاعل ظاهر شده است.)

به‌جای «that» می‌توانیم از اصطلاحاتی شبیه آن نیز کمک بگیریم. در جدول زیر به برخی از آن‌ها اشاره کرده‌ایم و در این رابطه مثال‌هایی ارائه داده‌ایم.

عبارت‌هایی که به‌جای «that» در جمله‌واره اسمی استفاده می‌شود
مثال	عنوان
The fact that she didn’t recognize me was rather a shock. The fact that she didn’t understand English made it difficult for her to get a job. The idea that the teacher should know everything is unacceptable.	the fact that
	the belief that
	the idea that
	the evidence that

اگر فاعل جمله خیلی طولانی باشد، ممکن است درک کل جمله برای خواننده دشوار شود. برای رفع این مشکل، معمولاً از «it» استفاده می‌کنیم. در این حالت، «it» به عنوان فاعل در جمله ظاهر می‌شود، اما فاعل واقعی نیست. فقط نشانه‌ای است که می‌گوید قرار است بعد از آن با «Noun Clause» روبه‌رو شویم. به دو مثال زیر توجه کنید.

It surprised me that he was still in bed.

(More natural than ‘That he was still in bed surprised me.’)

تعجب کردم که او همچنان در رختخواب بود.

She made it clear that she wouldn’t accept the proposal.

او واضح بیان کرد که پیشنهادش را نمی‌پذیرد.

در نظر داشته باشید که «it» به عنوان یک عبارت معرفی‌کننده فقط می‌تواند با «that» به کار برود. بنابراین نمی‌توانیم آن را با عبارت‌هایی مانند «the idea that»‌ و «the belief that» یا «the fact that» به کار ببریم.

کاربرد عبارت های اسمی در جملات نقل‌قول

در آموزش‌های قبلی «مجله فرادرس» درباره کاربرد جملات نقل‌قول در انگلیسی توضیح دادیم. جملات نقل‌قول در زبان انگلیسی به دو دسته «مستقیم» (Direct) و «غیرمستقیم» (Indirect) تقسیم می‌شوند. دسته اول داخل گیومه انگلیسی گذاشته می‌شود و عیناً توسط خود شخص بیان می‌شود تا بلافاصله در همان لحظه شخص دیگری آن را بیان می‌کند. اما اگر جمله‌ای از جانب شخص دیگری نقل شود و با فاصله زمانی از آن جمله نقل شود، به آن نقل‌قول غیرمستقیم می‌گوییم و دیگر نیازی به گیومه نیست.

فیلم آموزش گرامر مقدماتی زبان انگلیسی – سطح A2 در فرادرس

کاربرد عبارت های اسمی در انگلیسی در جملات نقل‌قول غیرمستقیم است. به دو مثال زیر توجه کنید.

Direct Speech: She said, "I have completed the project."

Indirect Speech: She said that she had completed the project.

نقل‌قول مستقیم: او گفت: «من پروژه را کامل کرده‌ام.»

نقل‌قول غیرمستقیم: او گفت که پروژه را کامل کرده است.

مثال اول نقل‌قول مستقیم است و همان‌طور که مشاهده می‌کنید، داخل گیومه قرار گرفته و زمان فعل هم تغییری نکرده است. اما مثال دوم نقل‌قول غیرمستقیم است و «that she had completed the project» به عنوان عبارت اسمی در جمله به کار رفته است. در ادامه کاربرد عبارت های اسمی در انگلیسی را برای انواع جملات نقل‌قول بیان کرده‌ایم.

عبارت‌های نقل‌قول: وقتی جمله‌ای را در حالت نقل‌قول غیرمستقیم مطرح می‌کنیم، اغلب از عبارت های اسمی که با «that» شروع می‌شوند کمک می‌گیریم. ساختار جمله به صورت زیر تعریف می‌شود:

Reporting verb + that + noun clause

به دو مثال زیر دقت کنید تا با کاربرد عبارت‌های اسمی در جملات خبری نقل‌قول بیشتر آشنا شوید.

Direct Speech: She said, "I am going to the party."

Indirect Speech: She said that she was going to the party.

نقل‌قول مستقیم: او گفت: «من به مهمانی می‌روم.»

نقل‌قول غیرمستقیم: او گفت که به مهمانی می‌رود.

سوالات نقل‌قول: در «جملات سوالی نقل‌قول» (Indirect Questions)، از عبارت‌های اسمی استفاده می‌کنیم که با «if» یا «whether» (در جملات پرسشی بله یا خیر) و کلمات پرسشی مانند «what» یا «when» و «where» (در جملات سوالی با wh) معرفی می‌شوند. مثال زیر را در نظر بگیرید.

Direct Speech (Yes/No Question): He asked, "Do you like coffee?"

Indirect Speech: He asked if I liked coffee.

نقل‌قول مستقیم: او پرسید: «قهوه دوست داری؟»

نقل‌قول غیرمستقیم: او پرسید که من قهوه دوست دارم.

Direct Speech (Wh-Question): She asked, "Where are you going?"

Indirect Speech: She asked where I was going.

نقل‌قول مستقیم: او پرسید: «کجا می‌روی؟»

نقل‌قول غیرمستقیم: او پرسید که من کجا می‌روم.

نقل‌قول جملات امری و درخواستی: عبارت‌های اسمی برای دستور دادن یا درخواست کردن نیز به کار می‌روند. در این حالت، فعلی که برای نقل‌قول استفاده می‌شود، می‌تواند به شکل «to + base for of the verb» نوشته شود که البته دیگر «clause» نیست و «phrase» است. مثال زیر را در نظر بگیرید تا با این ساختار بیشتر آشنا شوید.

Direct Speech: They said, "Please close the door."

Indirect Speech: They asked me to close the door.

نقل‌قول مستقیم: آن‌ها گفتند: لطفاً در را ببند.

نقل‌قول غیرمستقیم: آن‌ها از من خواستند که در را ببندم.

یک مرد در حال بستن در - عبارت های اسمی در انگلیسی

نقل‌قول افکار و باروها: عبارت‌های اسمی را می‌توانیم برای بیان افکار، باورها یا ایده‌های مختلف به کار ببریم. این جملات توسط فعل‌های نقل‌قول «believe» یا «think» و «feel» یا «assume» معرفی می‌‌شوند. مثال زیر را در نظر بگیرید.

Direct Speech: He said, "I believe that she is coming."

Indirect Speech: He said that he believed she was coming.

نقل‌قول مستقیم: او گفت: «من ایمان دارم که او می‌آید.»

نقل‌قول غیرمستقیم: او گفت که باور دارد او می‌آید.

نقل‌قول برای پیشنهاد دادن: عبارت‌های اسمی می‌توانند برای پیشنهاد دادن یا توصیه کردن نیز استفاده شوند. این نوع جملات با فعل‌های «offer» یا «suggest» و «recdommend» و نوشته می‌شوند. اما در نظر داشته باشید که در این حالت عبارت اسمی به شکل کامل استفاده نشده و در واقع «Reduced Noun Clause» است، چون فاعل از جمله‌واره حذف شده است. مانند مثال زیر:

Direct Speech: She said, "I offer to help you with your project."

Indirect Speech: She offered to help me with my project.

نقل‌قول مستقیم: او گفت: «پیشنهاد می‌کنم که در پروژه کمکت کنم.»

نقل‌قول غیرمستقیم: او به من پیشنهاد داد که در پروژه کمکم کند.

نقل‌قول برای بیان شک و شبهه: بری بیان هر چیزی که عدم قطعیت را نشان می‌دهد، می‌توانیم از عبارت‌های اسمی استفاده کنیم. فعلی که برای این دسته از جملات به کار می‌رود، «know» یا «doubt» و «guess» و «realize» است. مثال زیر را در نظر بگیرید.

Direct Speech: He said, "I know that she will be here on time."

Indirect Speech: He said that he knew she would be there on time.

نقل‌قول مستقیم: او گفت: «می‌دانم که او به‌موقع آنجا خواهد بود.»

نقل‌قول غیرمستقیم: او گفت که می‌داند به‌موقع آنجا خواهد بود.

کاربرد عبارت های اسمی در Indirect Questions

در بخش‌‌های قبلی به این نکته اشاره کردیم که از عبارت های اسمی در انگلیسی می‌توانیم در جملات سوالی با wh استفاده کنیم که نوعی «جمله سوالی غیرمستقیم» (Indirect Questions) هستند. اما به این نکته هم اشاره کردیم که این عبارت‌ها برای سوالات بله یا خیر نیز به کار می‌روند. در این بخش می‌خواهیم به همین مورد بپردازیم. در این حالت، لازم است در عبارت‌های اسمی به‌جای کلمه پرسشی از «if» یا «whether» کمک بگیریم و آن را در جملات نقل‌قول سوالی به کار ببریم. مثال‌های زیر را در نظر بگیرید.

Are you coming to the party?

Indirect question: I don't know if you are coming to the party.

آیا به مهمانی می‌آیی؟

سوالی غیرمستقیم: او می‌خواهد بداند که آیا شما به مهمانی می‌آیید؟

Is it expensive?

Indirect question: Please tell me whether it is expensive.

آیا آن گران است؟

سوالی غیرمستقیم:‌ لطفاً به من بگو که آن گران است [یا نه].

Have they lived there long?

Indirect question: I'm not sure if they have lived there long.

آیا آن‌ها مدتی طولانی در آنجا زندگی کردند؟

سوالی غیرمستقیم: مطمئن نیستم که آن‌ها برای مدتی طولانی در آنجا زندگی کردند [یا نه].

فرق Noun Clause با Noun Phrase

بسیاری از زبان‌آموزان بر این باورند که «noun clause» همان «noun phrase» است و تفاوتی بین این دو وجود ندارد. در صورتی که این دو اصطلاح با هم فرق دارند و در واقع دو مبحث گرامری مجزا به شمار می‌روند. برای درک بهتر در این بخش از مطلب به این تفاوت‌ها اشاره می‌کنیم.

فیلم آموزش نوشتن ایمیل رسمی و نگارش نامه آکادمیک به انگلیسی در فرادرس

جمله‌واره اسمی (Noun Clause) با «Conjunction» شروع می‌شود و معمولاً در ادامه فاعل و فعل قرار می‌گیرد. به عبارت دقیق‌تر، جمله‌واره اسمی «نهاد» (Subject) و «گزاره» (Predicate) دارد و شبیه جمله است، با این تفاوت که به عنوان جمله‌واره وابسته، بخشی از جمله‌ به حساب می‌آید و به‌تنهایی نمی‌تواند معنی کاملی را منتقل کند. درحالی‌که «عبارت اسمی» (Noun Phrase) به گروهی از کلمات گفته می‌شود که اسم دارند، اما فعل ندارند.

شاید بتوان گفت که از نظر دستور زبان، جمله‌واره اسمی و عبارت اسمی نقش تقریباً مشابهی دارند، اما ساختار و فرمول آن‌ها با هم فرق دارد. در یک تعریف ساده می‌توان گفت که «clause» گروهی از کلمات است که فاعل و فعل دارد. اما «phrase» به گروهی از کلمات گفته می‌شود که به عنوان یک واحد در جمله عمل می‌کند. در رابطه با عبار‌ت‌های اسمی، باید گفت که می‌توانند جمله‌واره‌های مستقلی باشند که به‌تنهایی و به‌خودیِ‌خود به عنوان یک جمله کامل عمل می‌کنند. همچنین می‌توانند یک جمله‌واره وابسته باشند که معنی و مفهوم کاملی را نمی‌رساند و بنابراین بخشی از جمله است که به عنوان یک جمله‌واره مستقل عمل می‌کند. برای درک بهتر، به مثال زیر توجه کنید.

The movie that I like is on TV tonight.

فیلمی که دوست دارم امشب در تلویزیون پخش می‌شود.

این جمله از دو بخش تشکیل شده است که عبارتند از:

The movie is on TV tonight. (independent clause)

That I like (dependent clause)

جمله اول «clause» است که فاعل آن «the movie» و فعل آن «is» است. این جمله‌واره مستقل است چون به‌تنهایی هم می‌تواند معنی را منتقل کند. اما جمله دوم یک «phrase» است که فاعل آن «I» و فعل آن «like» است، اما به‌تنهایی نمی‌تواند جمله کاملی محسوب شود.

جمله مرکب از دو یا چند جمله‌واره مستقل تشکیل شده است، مانند مثال زیر:

We wanted to make cookies but we didn't have any sugar.

ما می‌خواستیم کلوچه درست کنیم، اما شکر نداشتیم.

این دو جمله با «but» به هم وصل شده‌اند که حرف ربط هم‌پایه (Coordinating Conjunction) است، اما هر دوی آن‌ها جملات کاملی هستند. «noun phrase» به گروهی از کلمات گفته می‌شود که بر مبنای اسم یا ضمیری شکل می‌گیرند که به عنوان فاعلِ یک جمله یا جمله‌واره و مفعول فعل یا حرف اضافه عمل می‌کنند. به مثال‌های زیر توجه کنید تا این مفهوم را بهتر متوجه شوید.

The park is big, but it has a small pond.

پارک بزرگ است، اما برکه کوچکی دارد.

The toy is shiny, and it makes funny sounds.

اسباب‌بازی براق است، و صداهای بامزه‌ای از خودش در می‌‌آورد.

Her dress is pretty, but it has a little stain.

لباسش زیباست، اما لکه کوچکی دارد.

The car is fast, and it's painted blue.

ماشین پرسرعت است، و رنگش آبی است.

یک ماشین آبی در حال کردن پرسرعت در اتوبان

مثال با انواع Noun Clause در انگلیسی

تا به اینجای مطلب، کاربرد گرامر Noun Clause را به عنوان فاعل، مفعول، مفعول حرف اضافه، متمم و همچنین در جملات نقل‌قول سوالی و غیرمستقیم یاد گرفتیم. برای این‌که بتوانید بهتر با این مبحث گرامری مهم آشنا شوید، در ادامه مثال‌های مختلفی با انواع کاربردهای عبارت های اسمی در انگلیسی ارائه کرده‌ایم که همراه با ترجمه و تلفظ صوتی در اختیار شما قرار گرفته است. سعی کنید هنگام مطالعه، نقش هر یک را نیز حدس بزنید.

What he said surprised me.

چیزی که او گفت باعث تعجبم شد.

Whether she will come is uncertain.

این که او بیاید قطعی نیست.

Whoever wins the race deserves a prize.

هر کسی برنده مسابقه شود، مستحق دریافت جایزه است.

What the teacher explained is essential for the test.

آنچه معلم توضیح داد برای امتحان ضروری است.

When the party will take place is still unknown.

زمان برگزاری جشن هنوز مشخص نیست.

She wonders if they have arrived.

او می‌خواهد بداند که آن‌ها رسیده‌اند [یا نه].

They discussed where to go on vacation.

آن‌ها در این مورد بحث کردند که برای تعطیلات کجا بروند.

(این جمله به شکل «Reduced noun clause» به کار رفته است.)

He knows that you are telling the truth.

او می‌داند که شما حقیقت را می‌گویید.

We believe whoever can complete the task.

ما معتقدیم هر کسی می‌تواند کار را تمام کند.

Tell me what you want for your birthday.

به من بگو برای تولدت چه چیزی می‌خواهی.

His goal is to understand why it happened.

هدف او این است که بفهمد چرا آن اتفاق افتاد.

The challenge was to find where the treasure was hidden.

محل پیدا کردن گنج، چالش بود.

The important thing is how we can solve the problem.

مهم این است که چگونه مشکل را حل کنیم.

Her fear is whether she will succeed.

ترس او این است که موفق خواهد شد.

She told me that she loves to travel.

او به من گفت که عاشق سفر است.

He asked who would be joining us for dinner.

او پرسید که چه کسی برای شام به ما ملحق می‌‌شود.

I heard where they went on their honeymoon.

شنیدم که ماه‌عسل به کجا رفتند.

We know what time the meeting will start.

می‌دانیم چه ساعتی جلسه شروع می‌شود.

She asked me how he could help with the project.

او از من پرسید که چگونه می‌تواند در پروژه شرکت کند.

قوانین نشانه گذاری برای عبارت های اسمی در انگلیسی

حتماً تا به اینجای مطلب، با خواندن جملات مختلف عبارت های اسمی در انگلیسی متوجه این موضوع شده‌اید که علامت‌های نشانه‌گذاری در رابطه با آنها کمی متفاوت است. در ادامه سعی کرده‌ایم این تفاوت‌ها را به طور کامل توضیح دهیم.

در بیشتر موارد، وقتی عبارت اسمی در انگلیسی به عنوان فاعل یا مفعول عمل می‌کند، به ویرگول نیازی نیست. به دو مثال زیر توجه کنید.

Subject: What he said surprised me.

Object: I know that you can do it.

فاعل: چیزی که او گفت باعث تعجب من شد.

مفعول: می‌دانم که می‌توانی انجامش دهی.

وقتی عبارت اسمی به عنوان جمله‌واره‌ای داخل جمله دیگری استفاده می‌شود، باید آن را به کم دو ویرگول (قبل و بعد از جمله) از هم جدا کنیم، مانند مثال زیر:

Her decision, that she wanted to resign, shocked everyone.

تصمیمش، این‌که می‌خواست استعفا بدهد، همه را شوکه کرد.

قوانین نشانه گذاری در انگلیسی و استفاده از علائم نگارشی – راهنمای کاربردی + مثال و تمرین

اگر جمله با جزئی شروع شود که عبارت اسمی را معرفی می‌کند، بعد از آن مؤلفه باید از ویرگول استفاده کنیم:

Before he left, he told me that he was coming back.

قبل از این‌که برود، به من گفت که برمی‌گردد.

اگر جمله‌ای با عبارت اسمی شروع شود، بعد از عبارت اسمی باید از ویرگول استفاده کنیم:

Why he didn't attend the meeting, no one knows.

این‌که چرا در جلسه شرکت نکرد، هیچ‌کس نمی‌داند.

وقتی از عبارت اسمی در نقل‌قول غیرمستقیم استفاده می‌کنیم، ویرگول برای جدا کردن فعل از عبارت اسمی به کار می‌رود:

"She said, 'I'll be there tomorrow.'" (Direct speech)

"She said that she would be there tomorrow." (Reported speech)

نقل‌قول مستقیم: او گفت: «فردا آنجا خواهم بود.»

نقل‌قول غیرمستقیم: او گفت که فردا آنجا خواهد بود.

وقتی «that» را حذف می‌کنیم، نیازی به استفاده از ویرگول نیست:

He said he would call.

او گفت که زنگ می‌زند.

دو دختر در حال صحبت در رابطه با یک پسر در حال زنگ زدن - عبارت های اسمی در انگلیسی

قبل از «that» در برخی موارد از ویرگول استفاده می‌کنیم:

The truth is, that he never wanted to go.

واقعیت این است که او هرگز نمی‌خواست برود.

اگر بخواهیم بعد از عبارت اسمی، اطلاعاتی را اضافه کنیم که جنبه توصیفی داشته باشد، باید عبارت اسمی را از آن جمله با ویرگول جدا کنیم:

I know what you said, your opinion on that issue.

می‌دانم چه گفتی، نظرت را درباره آن موضوع [گفتی].

نکات مهم درباره عبارت های اسمی در انگلیسی

برای آموختن مباحث گرامری در زبان انگلیسی، معمولاً با نکات مهم و موارد استثنائی مواجه می‌شویم که آشنایی با آن‌ها می‌تواند درک ما را از آن موضوع بیشتر کند. در این بخش از مطلب سعی کرده‌ایم به برخی از نکات مهم در رابطه با نحوه استفاده از انواع Noun Clause اشاره کنیم.

عبارت های اسمی در انگلیسی می‌توانند جایگزین اسم در جمله شوند. این اسم می‌تواند فاعل، مفعول و متمم باشد:

No one knows why she is afraid of lizards.

هیچ‌کس نمی‌داند چرا او از مارمولک می‌ترسد.

(در این مثال، عبارت اسمی در نقش مفعول مستقیمِ فعل «know» ظاهر شده است.)

عبارت‌های اسمی به عنوان «توصیف‌کننده» (Modifiers) نیز به کار می‌روند. توصیف‌کننده‌ها، به عنوان صفت در جمله کاربرد دارند و اسم یا ضمیر را توصیف می‌کنند. به دو مثال زیر توجه کنید.

Noun Clause (acting as a subject): When she will arrive is dependent on traffic.

عبارت اسمی (در نقش فاعل): این‌که او کی برسد به ترافیک بستگی دارد.

***

Adverbial Clause (acting as an adverb): When she arrives, we will eat dinner.

عبارت قیدی (در نقش قید): وقتی او برسد، شام می‌خوریم.

با مقایسه دو جمله فوق در کنار هم، بهتر می‌توانیم نقش عبارت‌های اسمی یا قیدی را به عنوان Modifier درک کنیم. در صورتی که نمی‌توانید تشخیص دهید که جمله‌واره اسم یا قید است، کافی است این دو مورد زیر را در نظر بگیرید:

اگر جمله‌واره به پرسش «چه کسی» یا «چه چیزی» پاسخ دهد، در آن صورت یک جمله‌واره اسمی است.
اگر جمله‌واره به «کجا»، «چگونه»، «چه زمانی» یا «چرا» پاسخ دهد، در آن صورت می‌توانیم به عنوان عبارت قیدی از آن یاد کنیم.

عبارت های اسمی همواره یا با «ضمیر پرسشی» (Interrogetive Pronouns) یا با «حشو» (Expletive) به کار می‌روند:

John did not know what would make his life any more perfect.

«جان» نمی‌دانست چه چیزی زندگی او را کامل‌تر می‌کند.

جمله‌واره فوق که زیر آن خط کشیده شده است، با ضمیر پرسشی «what» شروع شده است و یک عبارت اسمی را شکل داده که به عنوان مفعول مستقیم فعل «know» عمل می‌کند.

عبارت های اسمی در انگلیسی همچنین می‌توانند با «کلمه حشو» شروع شوند. در زبان انگلیسی «‌expletive» به کلماتی گفته می‌شود که نقش گرامری در جمله ندارند، جز آن‌که در ابتدای عبارت اسمی بیایند و درواقع عبارت اسمی با آن‌ها شروع شود. رایج‌ترین حشوها در زبان انگلیسی شامل «that» و «whether» و «if»‌ است. به مثال زیر توجه کنید:

As they drank their coffee, John wondered if they would all hike to the waterfall today.

وقتی قهوه‌شان را می‌نوشیدند، «جان» به این فکر می‌کرد که امروز به سمت آبشار قدم می‌زنند [یا نه].

اشتباهات رایج در به کار بردن عبارت های اسمی در انگلیسی

بدون شک هنگام استفاده از عبارت های اسمی در انگلیسی زبان‌آموزان با مشکلاتی مواجه می‌شوند. در ادامه به برخی از این اشتباهات رایج گرامری اشاره کرده‌ایم.

ترتیب نادرست جملات در عبارت‌های اسمی:

Incorrect: I often wonder how can I do more to help others.

Correct: I often wonder how I can do more to help others.

من اغلب تعجب می‌کنم از این‌که چه کارهای بیشتری می‌توانم برای کمک به دیگران انجام دهم.

استفاده نادرست از «that» به عنوان حرف ربط در عبارت‌های اسمی:

Incorrect: The government did not report that the students did during the protest.

Correct: The government did not report what the students did during the protest.

دولت گزارش نداد که دانش‌آموزان حین اعتراض چه کاری انجام دادند.

در جمله اول «that» به شکل نادرستی به کار رفته است و باید «what» به کار برود. «what»‌ به این دلیل گزینه مناسب است که نشان می‌دهد چه اتفاقی افتاده یا چه کسی عمل را انجام داده است. در واقع، از «that» زمانی استفاده می‌شود که یک عبارت اسمی را معرفی کند که به شکل بیانیه یا اظهارت شخص ارائه شده است. اما از «what» زمانی استفاده می‌کنیم که یک عبارت اسمی را معرفی کنیم که در نتیجه یک سوال ایجاد شده است.

Incorrect: The students claimed what they were not allowed to protest outside of the school.

Correct: The students claimed that they were not allowed to protest outside of the school.

دانش‌آموزان اعتراض کردند که اجازه نداشتند بیرون از مدرسه اعتصاب کنند.

جمله دوم نادرست است، زیرا از «that» زمانی استفاده می‌کنیم که می‌خواهیم صحبت‌ها یا اظهارات کسی را گزارش دهیم. در مثال فوق، به این نکته اشاره شده است که دانش‌آموزان اجازه ندارند بیرون از مدرسه اعتصاب کنند. پس «what» زمانی استفاده می‌شود که بخواهیم گزارش دهیم که چه اتفاقی افتاده است، اما «that» زمانی به کار می‌رود که بخواهیم در مورد این‌که شخصی چه چیزی گفته یا چه اظهاراتی داشته است، گزارش دهیم.

عدم تطابق فعل و فاعل در عبارت‌های اسمی به عنوان فاعل:

Incorrect: What people say about human rights are an important indication of their character.

Correct: What people say about human rights is an important indication of their character.

آن چیزی که مردم درباره حقوق بشر می‌گویند، مشخصه مهمی از شخصیتشان است.

(وقتی عبارت اسمی در نقش فاعل ظاهر شود، همواره فعل جمله در حالت مفرد استفاده می‌شود.)

یک مرد در حال سخنرانی در مجمع سازمان ملل

گرامر Reduced Noun Clauses

در انگلیسی محاوره، از عبارت های اسمی در انگلیسی به طور کامل استفاده نمی‌کنیم. بلکه آنها را به شکل کوتاه‌شده (Reduced noun clauses) به کار می‌بریم. در واقع جمله‌واره را به عبارت تغییر می‌دهیم. البته برای کوتاه‌تر کردن عبارت‌های اسمی باید از قوانین خاصی پیروی کنیم. از آنجا که این مبحث گرامری در زبان انگلیسی کاربرد زیادی دارد، در این بخش از «مجله فرادرس» قصد داریم به طور کامل به نحوه کوتاه کردن عبار‌ت‌های اسمی اشاره کنیم.

در نظر داشته باشید که این روش صرفاً برای محاوره کاربرد ندارد، بلکه به وفور آن را در نوشته‌های انگلیسی مشاهده می‌کنیم. چون جمله‌واره‌های وابسته از فاعل و فعل تشکیل شده‌اند، کوتاه کردن آن‌ها ممکن باعث ایجاد اشتباهات گرامری شود و ترکیب درست خودش را از دست بدهد. اما در این مقاله به شما آموزش می‌‌دهیم که از چه تکنیک‌هایی برای کوتاه کردن عبارت‌های اسمی استفاده کنید.

کوتاه کردن یک عبارت اسمی آن را از «جمله‌واره» (Clause) به «عبارت» (Phrase) تبدیل می‌کند. در هر یک از مثال‌های زیر در نظر داشته باشید که جمله‌واره‌های کوتاه‌شده دیگر ساختار فاعل-فعل را ندارند و بنابراین دیگر جمله‌واره نیستند، بلکه به عبارت تغییر کرده‌اند.

John, who is our neighbor, wants to become a writer. [Relative clause]

«جان» که همسایه ماست، می‌خواهد نویسنده شود. (عبارت موصولی)

***

John, our neighbor, wants to become a writer. [Reduced relative clause]

«جان»، همسایه ما، می‌خواهد نویسنده شود. (عبارت موصولی کوتاه‌شده)

After I finished my daily chores, I settled down to prepare for the next week. [Adverb clause]

بعد از آن‌که کارهای روزانه‌‌ام را انجام دادم، راحت نشستم و برای هفته آینده آماده شدم. (عبارت قیدی)

***

After finishing daily chores, I settled down to prepare for the next week. [Reduced adverb clause]

بعد از انجام دادن کارهای روزانه‌ام، راحت نشستم و برای هفته بعد آماده شدم. (عبارت قیدی کوتاه‌شده)

The bank official explained how I can open a checking account. [Noun clause]

مدیر بانک توضیح داد که چطور می‌توانم حساب جاری باز کنم. (عبارت اسمی)

***

The bank official explained how to open a checking account. [Reduced noun clause]

مدیر بانک نحوه باز کردن حساب جاری را توضیح داد. (عبارت اسمی کوتاه‌شده)

در مثال‌های فوق به انواع جمله‌واره‌های کوتاه‌شده اشاره کردیم. اما چون این مقاله درمورد عبارت های اسمی در انگلیسی است، در ادامه به نحوه ساختن Reduced noun clause می‌پردازیم.

عبارت اسمی در صورتی می‌تواند به عنوان «Reduced noun clause» به کار برود که در نهایت از جمله‌واره بتوانیم آن را به عبارت تغییر دهیم. حتی آن دسته‌ای که می‌توانند کوتاه شوند، در صورتی که بعد از تبدیل شدن به عبارت شکل درستی به خود نگیرند و از نظر ساختار یا گرامر اشتباه باشند، کارایی ندارند. به همین دلیل در متن‌ها و مقاله‌های انگلیسی، معمولاً با تعداد محدودی از جمله‌واره‌های اسمی کوتاه‌شده مواجه می‌شویم.

اگر بخواهیم هر جمله‌واره انگلیسی را صرف‌نظر از این‌که اسم، قید یا صفت باشد به عبارت کوتاه کنیم، لازم است با قوانین آن‌ها به طور کامل آشنایی داشته باشیم تا در نهایت عبارتی که ساخته می‌شود، کاملاً درست و عاری از هر گونه اشتباه ساختاری باشد. قبل از این‌که درمورد این قوانین توضیح دهیم، ابتدا به این نکته اشاره می‌کنیم که چرا جمله‌واره‌های انگلیسی را به شکل کوتاه به کار می‌بریم.

اگر با ساختار «جملات مرکب انگلیسی» (Compound Sentences) آشنایی داشته باشید، حتماً می‌دانید که وقتی دو جمله‌واره مستقل در یک جمله مرکب فاعل یکسانی داشته باشند، یکی از فاعل‌ها را می‌توانیم به قرینه حذف کنیم. بنابراین، از بین دو جمله زیر، جمله دوم را می‌توانیم به عنوان گزینه بهتر انتخاب کنیم. حتی در ترجمه فارسی هم با حذف فاعل، جمله بهتری خواهیم داشت.

He looked for his lost pen everywhere, but he couldn’t find it.

او همه‌جا را دنبال خودکار گم‌شده‌اش گشت، اما او نتوانست آن را پیدا کند.

He looked for his lost pen everywhere but couldn’t find it.

او همه‌جا را دنبال خودکار گم‌شده‌اش گشت، اما نتوانست آن را پیدا کند.

اکنون که با دلیل کوتاه کردن جمله‌واره‌های انگلیسی آشنا شدیم، به بررسی «Reduced noun clauses» می‌پردازیم و به این نکته اشاره می‌کنیم که چه زمانی می‌توانیم آن‌ها را کوتاه کنیم. همان‌طور که اشاره کردیم، عبارت‌‌هایی اسمی نوعی از جمله‌واره‌های وابسته هستند. جمله‌واره‌های اسمی زمانی کوتاه می‌شوند که جمله‌واره مستقل و جمله‌واره اسمی فاعل یکسانی داشته باشند. در رابطه با دو مثال فوق، جمله‌واره اسمی اول می‌تواند کوتاه شود، اما در جمله‌واره دوم نمی‌توانیم چنین کاری انجام دهیم. برای درک بهتر دو مثال زیر را در نظر بگیرید.

I want to know which direction I should proceed in.

می‌خواهم بدانم از کدام مسیر باید بروم.

(عبارت اسمی و جمله‌واره مستقل در مثال فوق فاعل یکسانی دارند، به همین دلیل می‌توانیم عبارت اسمی را کوتاه کنیم و جمله به شکل «I want to knwo which direction to proceed in» به کار ببریم.)

I want to know which direction my brother should proceed in.

می‌خواهم بدانم برادرم باید از کدام مسیر برود.

(عبارت اسمی و جمله‌واره مستقل در مثال فوق فاعل متفاوتی دارند. به همین دلیل نمی‌توانیم عبارت اسمی را کوتاه کنیم.)

پس تا به اینجای مطلب با یکی از قوانین مهم در رابطه با کوتاه کردن عبارت‌ های اسمی در انگلیسی آشنا شدیم. آن دسته از عبارت‌های اسمی که می‌توانند کوتاه شوند، اغلب در نقش مفعولِ فعل یا مفعول حرف اضافه به کار می‌روند و می‌توانند به «Infiinitve» یا «Gerund» کوتاه شوند که در هر دو حالت نوعی اسم به شمار می‌روند و ویژگی‌های اسم را دارند. در ادامه به نحوه کوتاه کردن هر یک از موارد فوق اشاره خواهیم کرد.

کوتاه کردن عبارت های اسمی با کلمه‌های پرسشی

عبارت های اسمی در انگلیسی که با «کلمه‌های پرسشی» (Question Words) به عنوان حرف ربط شروع می‌شوند و با افعال مُدال مانند «can/could» یا «should» همراه می‌شوند، می‌توانند به عبارت‌های اسم مصدری کوتاه شوند. معمولاً این نوع عبارت‌ها با فعل‌های زیر به کار می‌روند:

advise
agree
claim
decide
demand
jope
pretend
promise
request
tell

حتی اگر این فعل‌ها را به خاطر نیاوردید، می‌توانید مانند مثال‌های زیر عبارت‌های اسمی را کوتاه کنید. به اولین مثال توجه کنید تا درمورد آن توضیح دهیم.

This article tells how ~~you can~~ to perform a task efficiently.

این مقاله به شما می‌گوید که چگونه کاری را به شکل مؤثر انجام دهید.

مرحله اول: فاعل، «you»، از عبارت اسمی حذف می‌شود.
مرحله دوم: فعل مُدال، «can»، از جمله حذف می‌شود.
مرحله سوم: فعل به مصدر با to تبدیل می‌شود.

Here’s a look at where ~~you can~~ to book your slot for vaccination and what you can to do for an early booking.

اینجا جایی است که می‌توانید برای واکسیناسیون رزرو کنید و برای از قبل رزرو کردن چه کارهایی می‌توانید انجام دهید.

در این مثال، می‌توانیم عبارت اسمی را کوتاه کنیم، با وجود این‌که فاعل عبارت اسمی و جمله‌واره مستقل با هم فرق دارد. فاعل در عبارت اسمی، «you»، می‌تواند به هر شخصی اشاره کند، یعنی شخص خاصی مدنظر نیست و به همین دلیل امکان کوتاه کردن عبارت اسمی وجود دارد. اما اگر فاعل جمله به شخص خاصی اشاره کند، دیگر چنین شرایطی صدق نمی‌کند و نمی‌توانیم عبارت اسمی را کوتاه کنیم.

I don’t understand why ~~I should~~ to do this.

نمی‌فهمم چرا باید این کار را انجام بدهم.

(در این مثال «I» فاعل عبارت اسمی و جمله‌واره اصلی است و به شخص خاصی اشاره می‌کند. اما چون فاعل هر دو جمله یکسان است، آن را به قرینه حذف کرده‌ایم.)

I want to know which direction ~~we should~~ to proceed in.

می‌خواهم بدانم که از کدام مسیر باید برویم.

در این مثال نیز می‌توانیم عبارت‌های اسمی را کوتاه کنیم، حتی اگر فاعل دو جمله متفاوت باشد، زیرا «we» به عنوان اول‌شخص جمع به شخص خاصی اشاره می‌کند.)

کوتاه کردن عبارت های اسمی با That

عبارت های اسمی در انگلیسی که با «that» شروع می‌شوند نیز می‌توانند به عبارت‌های «اسم مصدری» (Infinitive) کوتاه شوند. همچنین می‌توانیم آن‌ها را به «اسم مصدر» (Gerund) کوتاه کنیم. برای کوتاه کردن این عبارت‌ها نیز باید از قوانین مشخصی پیروی کنیم. پس عبارت‌های اسمی که با «that» شروع می‌شوند به دو شکل زیر کوتاه می‌شوند:

به مصدر با to که به آن «Infinitive» گفته می‌شود.
به اسم مصدر که به آن «Gerund» گفته می‌شود.

در ادامه مراحل کوتاه کردن عبارت های اسمی در انگلیسی را برای هر دو مورد فوق توضیح می‌دهیم و قوانین مربوط به هر یک را بررسی می‌کنیم.

کوتاه کردن Noun Clause به Infinitive

Vaccine manufacturers claim ~~that they will~~ to roll out a vaccine by year's end.

سازندگان واکسن بر این باورند که تا انتهای سال واکسن جدید تولید خواهند کرد.

مرحله اول: فاعل، «they»، را از عبارت اسمی حذف می‌کنیم.
مرحله دوم: فعل کمکی، «will»، را حذف می‌کنیم.
مرحله سوم: فعل به مصدر با to تبدیل می‌شود.

We demand that the company reinstates us.

از شرکت درخواست می‌‌کنیم که ما را بازگرداند.

در این مثال، فاعل‌ها با هم فرق دارند. این دسته از عبارت‌های اسمی که با «that» شروع می‌شوند، می‌توانند با تبدیل شدن به حالت مجهول انگلیسی کوتاه شوند که در مثال بعدی می‌توانید مشاهده کنید:

We demand to be reinstated by the company.

ما تقاضا داریم که توسط شرکت بازگردانده شویم.

To trap the rabbit, the fox pretended ~~that it has~~ to have turned into a vegetarian.

برای به دام انداختن خرگوش، روباه وانمود کرد که گیاهخوار شده است.

The government promised ~~that he will~~ to consider easing Covid restrictions.

دولت وعده کاهش محدودیت‌های کووید را داد.

کوتاه کردن Noun Clause به Gerund

عبارت‌های اسمی که با فعل‌های زیر همراه می‌شوند، می‌توانند به «اسم مصدر انگلیسی» (Gerund) کوتاه شوند.

acknowledge
admit
deny
insist
mention
propose
suggest

گرامر Gerund در زبان انگلیسی – افعال جراند + مثال و تمرین

فیلم آموزش اسپیکینگ آیلتس – IELTS Speaking در فرادرس

به چند مثال زیر و توضیحات مربوط به آن‌ها توجه کنید تا بهتر بتوانید با این ساختارها آشنا شوید.

My son denied that he ate cookies lying on the table.

پسرم منکر شد که تمام کلوچه‌های روی میز را خورده است.

مرحله اول: فاعل، «he»، را از عبارت اسمی حذف می‌کنیم.
مرحله دوم: فعل را به (verb + ing) تغییر می‌دهیم.
مرحله سوم: حرف ربط «that» را از عبارت اسمی حذف می‌کنیم.

The suspect admitted ~~that he stole~~ stealing jewelry from the shop.

مظنون به سرقت از جواهرات مغازه اعتراف کرد.

Tom acknowledged ~~that he had~~ having bouts of depression in the past.

«تام» به افسردگی‌اش در گذشته اعتراف کرد.

I complained ~~that I was~~ being served stale food in the flight.

به این‌که در پرواز غذای مانده به من دادند، معترض شدم.

نکته: در برخی موارد کوتاه شدن صورت نگرفته است، اما ممکن است به اشتباه برداشت شود که با «Reduced noun clause» مواجه هستیم. دو مثال زیر را در نظر بگیرید تا این تفاوت را به طور کامل توضیح دهیم.

People hope ~~that they will~~ to emerge out of this wave of pandemic without as much loss as in the last one.

People hope ~~that~~ they will emerge out of this wave of pandemic without as much loss as in the last one.

مردم امیدوارند که از این موج همه‌گیر، بدون ضرر و زیانی که از موج قبلی به آن‌ها وارد شده بود، عبور کنند.

حدس بزنید در کدام‌یک از این دو جمله عبارت اسمی کوتاه شده است. در جمله اول، جمله‌واره اسمی «that they will emerge out of this wave of pandemic without as much loss as in the last one»‌ به عبارت «his wave of pandemic without as much loss as in the last one» کوتاه شده است. اما در جمله دوم، با حذف «that» جمله‌واره را به عبارت کوتاه نکرده‌ایم. این جمله همچنان یک جمله‌واره است که فاعل (they) و فعل (will emerge) دارد.

اهمیت یادگیری عبارت‌های اسمی برای آیلتس

آیلتس یکی از آزمون‌های بین‌المللی است که در بسیاری از کشورها جهان برگزار می‌شود و معیاری برای ارزشیابی مهارت‌های اصلی زبان به شمار می‌رود. برای افرادی که قصد ادامه تحصیل در کشور دیگری را دارند یا برای مهاجرت اقدام کرده‌اند، با کسب نمره قبولی در این آزمون می‌تواند موفق به کسب پذیرش از دانشگاه یا موسسه‌ای بشوند که برای آن اقدام کرده‌اند. یکی از بخش‌های مهم در این آزمون «Writing» است که برای کسب نمره خوب در این بخش، لازم است با تکنیک‌های آن آشنا شویم و دامنه واژگان و دستور زبان خود را گسترش دهیم. یکی از مباحث مهم گرامری که در این بخش کاربرد زیادی دارد، محبث یادگیری عبارت‌های اسمی است. همچنین در بخش «Reading» نیز با آن‌ها سروکار داریم. حتی برای پاسخ دادن به سوالات اسپیکینگ نیز ممکن است از آن‌ها استفاده کنیم.

فیلم آموزش مکالمه زبان انگلیسی – سطح متوسط در فرادرس

شاید یک انگلیسی‌زبان، موقع صحبت کردن، زیاد به این موضوع فکر نکند که چقدر از عبارت‌های اسمی استفاده کرده است و به صورت ناخودآگاه آن‌ها را در گفت‌و‌گوهای روزمره خود به کار ببرد، اما واقعیت این است که در مکالمه‌های روزمره از انواع مختلف عبارت‌های اسمی که در این مطلب از «مجله فرادرس» به آن‌ها اشاره کردیم، زیاد استفاده می‌کنیم. برای این‌که اطلاعات بیشتری به مخاطب خود بدهیم یا جزئیات بیشتری را ارائه دهیم، از جمله‌واره‌های اسمی کمک می‌گیریم.

به همین دلیل، به عنوان کسی که قصد دارد در آزمون آیلتس شرکت کند، باید بتوانیم از آن‌ها در رایتینگ و اسپیکینگ استفاده کنیم و این کار را با تمرکز و تسلط کافی پیش ببریم. فرض کنید برای بخش سوم اسپیکینگ آیلتس آماده شده‌اید و باید به سوال زیر پاسخ دهید.

Do you think that computers will one day replace teachers in the classroom?

برای پاسخ دادن به این سوال می‌توانید از جمله‌واره اسمی کمک بگیرید. در ادامه نمونه پاسخی را از جانب از داوطلبان آزمون‌های آیلتس مشاهده می‌کنید.

I don’t know whether computers will replace teachers. It seems that computers are getting smarter every year and so I think it’s definitely possible. However, I’m not certain if people will be happy about that sort of change.

همان‌طور که اشاره شد، استفاده از عبارت‌های اسمی در رایتینگ آیلتس نیز می‌تواند در نمره نهایی شما تأثیر زیادی داشته باشد. متن زیر یکی از پاراگراف‌های «essay» است که برای شما انتخاب شده است و در آن همه عبارت‌های اسمی «bold» شده‌اند.

"In today's interconnected world, access to quality education is paramount. It is widely acknowledged that education plays a pivotal role in shaping the future of

individuals and societies. Governments across the globe are making efforts to enhance the educational infrastructure to ensure that students have the tools they need

to succeed. What many people fail to realize is that education is not only about acquiring knowledge but also about fostering critical thinking skills. Students should

have the opportunity to explore various subjects and discover what their passions are. Moreover, educators believe that a well-rounded education system includes not

only classroom learning but also extracurricular activities, such as sports and the arts. The question that policymakers are grappling with is how to balance traditional

learning with innovative approaches. The challenge they face is finding the right strategies to prepare students for the demands of the 21st century."

جدول حروف ربط برای عبارت های اسمی در انگلیسی

همان‌طور که در تک‌تک مثال‌های این مطلب مشاهده کردید، عبارت های اسمی در انگلیسی با کلماتی شروع می‌شوند که به آن‌ها «حرف ربط» (Conjunction) می‌گویند. این حروف ربط انواع مختلفی دارند که در ادامه این مطلب سعی کرده‌ایم در جدولی به معرفی هر یک از آن‌ها بپردازیم.

مثال Example	نقش Function	حرف ربط Cojunction
She believes that he will come.	عبارت یا ایده‌ای را معرفی می‌کند.	That
I don't know whether he'll attend.	گزینه یا راهکارهایی را ارائه می‌دهد.	Whether
He wonders if she is telling the truth.	شرایط یا احتمالات	If
I don't understand what she said.	معرفی جملات سوالی wh	Wh-words
Whoever finishes first gets a prize.	معرفی ایده‌های کلی	Wh-ever words
I know who stole the cookies.	معرفی جمله‌واره‌های موصولی	Who, Whom, Whose
She asked me what I wanted.	معرفی جملات سوالی غیرمستقیم	What

مکالمه با عبارت های اسمی در انگلیسی

در این بخش از مطلب، برای این‌که با عبارت های اسمی در انگلیسی بیشتر آشنا شویم، مکالمه‌ای آماده کرده‌ایم که در آن از برخی جملات، از عبارت‌های اسمی در نقش‌های مختلف استفاده شده است. ترجمه مکالمه را نیز می‌توانید در ادامه مشاهده کنید. در نظر داشته باشید که یادگیری مباحث گرامری از طریق مکالمه و در قالب متن به شکل بهتری امکان‌پذیر خواهد بود.