کاربرد بهینه سازی در هندسه — به زبان ساده (+ دانلود فیلم آموزش رایگان)

۴۴۸۰ بازدید
آخرین به‌روزرسانی: ۱۷ شهریور ۱۴۰۳
زمان مطالعه: ۹۰ دقیقه
دانلود PDF مقاله
کاربرد بهینه سازی در هندسه — به زبان ساده (+ دانلود فیلم آموزش رایگان)کاربرد بهینه سازی در هندسه — به زبان ساده (+ دانلود فیلم آموزش رایگان)

در هندسه، مسائل مختلفی وجود دارد که در آن‌ها می‌خواهیم بزرگترین یا کوچکترین مقدار یک تابع را پیدا کنیم. برای مثال، می‌توانیم محیط یا مساحت یک شکل یا حجم یک جسم را به عنوان یک تابع در نظر بگیریم. در این‌گونه مسائل بهینه سازی در هندسه می‌توانیم یکی از پارامترهای شکل یا جسم هندسی (مثلاً طول یک ضلع یا زاویه بین دو ضلع) را به عنوان یک متغیر مستقل در نظر بگیریم. بعد از تشکیل تابع، باید مقادیر اکسترمم را با استفاده از مشتق‌گیری پیدا کنیم. باید توجه کنیم که توابع چنین مسائلی معمولاً در یک بازه کراندار تعریف می‌شوند که با هندسه سیستم و یا شرایط مسئله تعیین می‌گردند.

997696
محتوای این مطلب جهت یادگیری بهتر و سریع‌تر آن، در انتهای متن به صورت ویدیویی نیز ارائه شده است.

مثال‌های بهینه سازی در هندسه

در این بخش، مثال‌های متنوعی را درباره کاربرد بهینه‌سازی در هندسه ارائه می‌کنیم.

مثال ۱

نقطه  A(a,b) A\left( {a,b} \right) در ربع اول صفحه مختصات داده شده است. یک خط مستقیم رسم می‌کنیم که از این نقطه می‌گذرد و محورهای مختصات را در ربع اول قطع می‌کند. محل‌های برخورد با محورها را به گونه‌ای بیابید که مساحت مثلث تشکیل شده کمترین مقدار ممکن را داشته باشد (شکل ۱).

شکل ۱
شکل ۱

حل: مثلث‌های OBC OBC و MBAMBA را در نظر می‌گیریم. این مثلث‌ها متشابه هستند. در نتیجه، رابطه زیر برقرار است:

OCMA=OBMB        yb=xxa \large { \frac { { O C } } { { M A } } = \frac { { O B } }{ { M B } } \; \; } \kern0pt { \Rightarrow \; \; \frac { y } { b } = \frac { x } { { x – a } } }

که در آن، مختصات x x و y y در نامعادلات  x>a x > a و  y>b y > b صدق می‌کنند. با استفاده از معادله آخر می‌توانیم y y را بر حسب x x بیان کنیم:

y=bxxa. \large y = \frac { { b x } } { { x – a } } .

مساحت مثلث را با تابع  S(x) S\left( x \right) بیان می‌کنیم:

S(x)=xy2=x2bxxa=bx22(xa). \large { S \left ( x \right ) = \frac { { x y } } { 2 } = \frac { x } { 2 } \cdot \frac { { b x } } { { x – a } } } = { \frac { { b { x ^ 2 } } } { { 2 \left ( { x – a } \right ) } } . }

مشتق تابع مساحت به صورت زیر است:

S(x)=(bx22(xa))=b2(x2xa)=b22x(xa)x2(xa)2=b22x22axx2(xa)2=bx(x2a)2(xa)2. \large \begin {align*} S ’ \left ( x \right ) & = { \left ( { \frac { { b { x ^ 2 } } }{ { 2 \left ( { x – a } \right ) } } } \right ) ^ \prime } = { \frac { b } { 2 } { \left ( { \frac { { { x ^ 2 } } } { { x – a } } } \right ) ^ \prime } } = { \frac { b } { 2 } \cdot \frac { { 2 x \left ( { x – a } \right ) – { x ^ 2 } } } { { { { \left ( { x – a } \right ) } ^ 2 } } } } \\ & = { \frac { b } { 2 } \cdot \frac { { 2 { x ^ 2 } – 2 a x – { x ^ 2 } } } { { { { \left ( { x – a } \right ) } ^ 2 } } } } = { \frac { { b x \left ( { x – 2 a } \right ) } } { { { { 2 \left ( { x – a } \right ) } ^ 2 } } } . } \end {align*}

تابع  S(x) S\left( x \right) سه نقطه بحرانی x=0 x = 0، x=a x = a و x=2a x = 2a دارد. از آنجایی که x>a x > a است، جواب نقطه x=2a x = 2 a است. وقتی از این نقطه بگذریم، علامت مشتق از منفی به مثبت تغییر می‌کند؛ یعنی x=2a x = 2a نقطه مینیمم تابع S(x) S (x ) است.

ارتفاع مثلث برابر است با:

$$ \large \require {cancel} y = \frac { { b x } } { { x – a } } = \frac { { b \cdot 2 a } } { { 2 a – a } } = \frac { { 2 \cancel { a } b } } { \cancel { a } } = 2 b . $$

بنابراین، برای آنکه مساحت مثلث، کوچکترین مقدار باشد، باید ساق‌های آن 2a2a و 2b2b باشند.

مثال ۲

یک ذوزنقه متساوی الساقین، درون دایره‌ای به شعاع RR محاط شده است (شکل ۲). زاویه α\alpha باید چقدر باشد تا مساحت ناحیه سایه زده شده حداقل شود؟

شکل ۲
شکل ۲

حل: مساحت یک ذوزنقه متساوی الساقین، با رابطه زیر به دست می‌آید:

 ST=a+b2h \large  { S _ T } = \frac { { a + b } } { 2 } \cdot h

که در آن، aa و bb قاعده‌ها و hh ارتفاع ذوزنقه هستند. واضح است که h=2Rh = 2 R. مساحت دایره برابر با  SK=πR2 {S_K} = \pi {R^2} است. در نتیجه، مساحت ناحیه سایه زده شده به صورت زیر است:

 S=STSK=a+b22RπR2=(a+b)RπR2. \large { S = { S _ T } – { S _ K } } = { \frac { { a + b } } { 2 } \cdot 2 R – \pi { R ^ 2 } } = { \left ( { a + b } \right ) R – \pi { R ^ 2 } . }

از آنجایی که ذوزنقه توسط دایره محاط شده است، مجموع دو ساق کناری برابر با مجموع قاعده‌ها است:

 a+b=2    or    a+b=22Rsinα=4Rsinα. \large { a + b = 2 \ell \; \; \text {or} \; \; } \kern0pt { a + b = 2 \cdot \frac { { 2 R } } { { \sin \alpha } } } = { \frac { { 4 R } } { { \sin \alpha } } . }

که در آن، ll ساق ذوزنقه را نشان می‌دهد. با جایگذاری (a+b)\left( {a + b} \right) در رابطه قبلی، داریم:

 S=S(α)=4RsinαRπR2=R2(4sinαπ). \large {S = S\left( \alpha \right) = \frac{{4R}}{{\sin \alpha }} \cdot R – \pi {R^2} } = {{R^2}\left( {\frac{4}{{\sin \alpha }} – \pi } \right).}

اکنون مشتق  S(α) S\left( \alpha \right) را برای محاسبه مقدار اکسترمم آن محاسبه می‌کنیم:

 S(α)=[R2(4sinαπ)]=4R2(1sin2α)cosα=4R2cosαsin2α. \large \begin {align*} S’ \left ( \alpha \right ) & = { \left [ { { R ^ 2 } \left ( { \frac { 4 } { { \sin \alpha } } – \pi } \right ) } \right ] ^ \prime } \\ & = { 4 { R ^ 2 } \left ( { – \frac { 1 } { { { { \sin } ^ 2 } \alpha } } } \right ) \cdot \cos \alpha } = { – \frac { { 4 { R ^ 2 } \cos \alpha } } { { { { \sin } ^ 2 } \alpha } } . } \end {align*}

مشتق فوق، در حالت زیر برابر با صفر است:

 cosα=0,    α=π2 \large \cos \alpha = 0 , \; \; \Rightarrow \alpha = \frac { \pi }{ 2 }

وقتی از این نقطه عبور کنیم (زاویه زیاد شود)، مشتق از منفی به مثبت تغییر خواهد کرد. در نتیجه،  α=π2 \alpha = \large\frac{\pi }{2}\normalsize‌ زاویه‌ای است که در آن، تابع  S(α) S\left( \alpha \right) حداقل می‌شود. در این حالت، ذوزنقه به مربع تبدیل می‌شود. حداقل مقدار مساحت برابر است با:

Smin=R2(4π). \large { S _ { \min } } = { R ^ 2 } \left ( { 4 – \pi } \right ) .

مثال ۳

پنجره‌ای از یک مستطیل و نیم‌دایره تشکیل شده است (شکل ۳). محیط پنجره برابر با PP است. شعاع RR نیم‌‌دایره را برای حالتی تعیین کنید که بیشترین مقدار نور از پنجره وارد شود.

شکل ۳
شکل ۳

حل: واضح است که یک ضلع مستطیل برابر با 2R2R است. ضلع دیگر را با yy مشخص می‌کنیم. محیط پنجره برابر است با:

P=πR+2R+2y. \large P = \pi R + 2 R + 2 y .

از رابطه بالا، yy به صورت زیر به دست می‌آید:

y=12[P(π+2)R]. \large y = \frac { 1 } { 2 } \left [ { P – \left ( { \pi + 2 } \right ) R } \right ] .

مساحت پنجره نیز برابر است با:

S=πR22+2Ry=πR22+2R12[P(π+2)R]=πR22+PRπR22R2=PRπR222R2. \large \begin {align*} S & = \frac { { \pi { R ^ 2 } } } { 2 } + 2 R y = { \frac { { \pi { R ^ 2 } } } { 2 } + 2 R \cdot \frac { 1 } { 2 } \left [ { P – \left ( { \pi + 2 } \right ) R } \right ] } \\ & = { \frac { { \pi { R ^ 2 } } } { 2 } + P R – \pi { R ^ 2 } – 2 { R ^ 2 } } = { P R – \frac { { \pi { R ^ 2 } } } { 2 } – 2 { R ^ 2 } . } \end {align*}

مساحت فوق، تابعی به صورت  S(R) S\left( R \right) است. برای محاسبه مقدار اکسترمم این تابع، از آن مشتق می‌گیریم:

فیلم‌ های آموزش کاربرد بهینه سازی در هندسه — به زبان ساده (+ دانلود فیلم آموزش رایگان)

فیلم آموزشی کاربرد بهینه‌‌سازی در هندسه

دانلود ویدیو

فیلم آموزشی حل چند مثال از کاربرد بهینه‌‌سازی در هندسه

دانلود ویدیو
بر اساس رای ۰ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
منابع:
Math24
نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *