انتگرال سطحی میدان برداری — به زبان ساده (+ دانلود فیلم آموزش رایگان)

۳۲۵۹ بازدید
آخرین به‌روزرسانی: ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲
زمان مطالعه: ۹۱ دقیقه
انتگرال سطحی میدان برداری — به زبان ساده (+ دانلود فیلم آموزش رایگان)

در آموزش‌های پیشین از مجموعه مطالب ریاضی مجله فرادرس، با انتگرال سطحی و کاربردهای آن آشنا شدیم. همچنین، مفهوم میدان برداری را بیان کردیم. در این آموزش، انتگرال سطحی میدان برداری را بررسی می‌کنیم. این نوع انتگرال در زمینه‌های مختلفی مانند الکترومغناطیس کاربرد دارد.

997696
محتوای این مطلب جهت یادگیری بهتر و سریع‌تر آن، در انتهای متن به صورت ویدیویی نیز ارائه شده است.

انتگرال سطحی میدان برداری

میدان برداری F(x,y,z) \mathbf { F } \left ( { x , y , z } \right ) و سطح SS را در نظر بگیرید که با بردار موقعیت زیر تعریف شده است:

r(u,v)=x(u,v)i+y(u,v)j+z(u,v)k. \large { \mathbf { r } \left ( { u , v } \right ) } = { x \left ( { u , v } \right ) \cdot \mathbf { i } } + { y \left ( { u , v } \right ) \cdot \mathbf { j } } + { z \left ( { u , v } \right ) \cdot \mathbf { k } . }

فرض کنید توابع  x(u,v) x\left( {u,v} \right) ،  y(u,v) y\left( {u,v} \right) و  z(u,v) z\left( {u,v} \right) در دامنه  D(u,v) D\left( {u,v} \right) پیوسته و مشتق‌پذیر بوده و رتبه ماتریس زیر، 22 باشد:

$$ \large \left [ { \begin {array} { * { 2 0 } { c } }<br /> { \frac { { \partial x } } { { \partial u } } } & { \frac { { \partial y } } { { \partial u } } } & { \frac { { \partial z } } { { \partial u } } } \\<br /> { \frac { { \partial x } } { { \partial v } } } & { \frac { { \partial y } } { { \partial v } } } & { \frac { { \partial z } } { { \partial v } } }<br /> \end {array} } \right ] $$

نماد  n(x,y,z) \mathbf{n}\left( {x,y,z} \right) را به عنوان یک بردار واحد یا یکه عمود بر سطح SS در نقطه  (x,y,z) \left( {x,y,z} \right) در نظر می‌گیریم. اگر سطح SS هموار بوده و تابع برداری  n(x,y,z) \mathbf{n}\left( {x,y,z} \right) پیوسته باشد، فقط دو انتخاب ممکن برای بردار یکه عمود وجود دارد:

 n(x,y,z) \large  \mathbf { n } \left ( { x , y , z } \right )    یا   n(x,y,z) \large - \mathbf { n } \left ( { x , y , z } \right )

اگر SS یک سطح بسته باشد، طبق قرارداد، بردار عمود بر نقطه را برون‌سو یا به طرف بیرون در نظر می‌گیریم.

انتگرال سطحی میدان برداری  F \mathbf{F} روی سطح جهت‌دار SS (یا شار میدان برداری  F \mathbf{F} گذرنده از سطح SS) را می‌توان به یکی از صورت‌های زیر نوشت:

  • اگر سطح SS برون‌سو باشد، آنگاه:

SF(x,y,z)dS=SF(x,y,z)ndS=D(u,v)F(x(u,v),y(u,v),z(u,v))[ru×rv]dudv; \large \begin {align*} { \iint \limits _ S { \mathbf { F } \left ( { x , y , z } \right ) \cdot d \mathbf { S } } } & = { \iint \limits _ S \mathbf { F } \left ( { x , y , z } \right ) \cdot \mathbf { n } d S } \\ & = \kern0pt { \iint \limits _ { D \left ( { u , v } \right ) } { \mathbf { F } \left ( { x \left ( { u , v } \right ) , y \left ( { u , v } \right ) , z \left ( { u , v } \right ) } \right ) \cdot } \kern0pt { \left [ { \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial u } } \times \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial v } } } \right ] d u d v } ; } \end {align*}

  • اگر سطح SS درون‌سو باشد، آنگاه:

SF(x,y,z)dS=SF(x,y,z)ndS=D(u,v)F(x(u,v),y(u,v),z(u,v))[rv×ru]dudv. \large \begin {align*} { \iint \limits _ S { \mathbf { F } \left ( { x , y , z } \right ) \cdot d \mathbf { S } } } & = { \iint \limits _ S \mathbf { F } \left ( { x , y , z } \right ) \cdot \mathbf { n } d S } \\ & = \kern0pt { \iint \limits _ { D \left ( { u , v } \right ) } { \mathbf { F } \left ( { x \left ( { u , v } \right ) , y \left ( { u , v } \right ) , z \left ( { u , v } \right ) } \right ) \cdot } \kern0pt { \left [ { \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial v } } \times \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial u } } } \right ] d u d v } . } \end {align*}

در اینجا،  dS=ndS d\mathbf{S} = \mathbf{n}dS المان برداری سطح نامیده می‌شود. نقطه، ضرب داخلی بردارها را نشان می‌دهد. مشتق‌های جزئی در فرمول‌ها، به صورت زیر محاسبه می‌شوند:

ru=xu(u,v)i+yu(u,v)j+zu(u,v)k,rv=xv(u,v)i+yv(u,v)j+zv(u,v)k. \large \begin {align*} { \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial u } } } & = { \frac { { \partial x } } { { \partial u } } \left ( { u , v } \right ) \cdot \mathbf { i } } + { \frac { { \partial y } } { { \partial u } } \left ( { u , v } \right ) \cdot \mathbf { j } } + { \frac { { \partial z } } { { \partial u } } \left ( { u , v } \right ) \cdot \mathbf { k } , } \\ { \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial v } } } & = { \frac { { \partial x } } { { \partial v } } \left ( { u , v } \right ) \cdot \mathbf { i } } + { \frac { { \partial y } } { { \partial v } } \left ( { u , v } \right ) \cdot \mathbf { j } } + { \frac { { \partial z } } { { \partial v } } \left ( { u , v } \right ) \cdot \mathbf { k } . } \end {align*}

اگر سطح SS صریحاً با معادله  z=z(x,y) z = z\left( {x,y} \right) داده شده باشد، که در آن z(x,y) z (x, y ) یک تابع مشتق‌پذیر در دامنه D(x,y) D (x,y) است، آنگاه انتگرال سطحی میدان برداری  F \mathbf{F} روی سطح SS با یکی از فرم‌های زیر تعریف می‌شود:

  • اگر سطح SS برون‌سو باشد، یعنی مؤلفه kkاُم بردار عمود، مثبت باشد، آنگاه داریم:

SF(x,y,z)dS=SF(x,y,z)ndS=D(x,y)F(x,y,z)(zxizyj+k)dxdy; \large \begin {align*} { \iint \limits _ S { \mathbf { F } \left ( { x , y , z } \right ) \cdot d \mathbf { S } } } & = { \iint \limits _ S { \mathbf { F } \left ( { x , y , z } \right ) \cdot \mathbf { n } d S } } \\ & = { \iint \limits _ { D \left ( { x , y } \right ) } { \mathbf { F } \left ( { x , y , z } \right ) \cdot } \kern0pt { \left ( { – \frac { { \partial z } } { { \partial x } } \mathbf { i } – \frac { { \partial z } } { { \partial y } } \mathbf { j } + \mathbf { k } } \right ) d x d y } ; } \end {align*}

  • اگر سطح SS درون‌سو باشد، یعنی مؤلفه kkاُم بردار عمود، منفی باشد، آنگاه داریم:

SF(x,y,z)dS=SF(x,y,z)ndS=D(x,y)F(x,y,z)(zxi+zyjk)dxdy; \large \begin {align*} { \iint \limits _ S { \mathbf { F } \left ( { x , y , z } \right ) \cdot d \mathbf { S } } } & = { \iint \limits _ S { \mathbf { F } \left ( { x , y , z } \right ) \cdot \mathbf { n } d S } } \\ & = { \iint \limits _ { D \left ( { x , y } \right ) } { \mathbf { F } \left ( { x , y , z } \right ) \cdot } \kern0pt { \left ( { \frac { { \partial z } } { { \partial x } } \mathbf { i } + \frac { { \partial z } } { { \partial y } } \mathbf { j } - \mathbf { k } } \right ) d x d y } ; } \end {align*}

همچنین می‌توانیم انتگرال سطحی میدان‌های برداری را به شکل مختصات بنویسیم.

فرض کنید  P(x,y,z) P\left( {x,y,z} \right) ،  Q(x,y,z) Q\left( {x,y,z} \right) و  R(x,y,z) R\left( {x,y,z} \right) مؤلفه‌های میدان برداری  F \mathbf{F} باشند. همچنین فرض کنید  cosα \cos \alpha ،  cosβ \cos \beta و  cosγ \cos \gamma به ترتیب، زاویه‌های بین بردار عمود یکه خارجی  n \mathbf{n} و محور xx، محور yy و محور zz باشند. آنگاه ضرب داخلی  Fn \mathbf{F} \cdot \mathbf{n} برابر است با:

Fn=F(P,Q,R)n(cosα,cosβ,cosγ)=Pcosα+Qcosβ+Rcosγ. \large \begin {align*} { \mathbf { F } \cdot \mathbf { n } } & = { \mathbf { F } \left ( { P , Q , R } \right ) \cdot } \kern0pt { \mathbf { n } \left ( { \cos \alpha , \cos \beta , \cos \gamma } \right ) } \\ & = { P \cos \alpha + Q \cos \beta + R \cos \gamma . } \end {align*}

در نتیجه، انتگرال سطحی را می‌توان به فرم زیر نوشت:

S(Fn)dS=S(Pcosα+Qcosβ+Rcosγ)dS. \large { \iint \limits _ S { \left ( { \mathbf { F } \cdot \mathbf { n } } \right ) d S } } = { \iint \limits _ S { \left ( { P \cos \alpha + Q \cos \beta } \right . } + { \left . { R \cos \gamma } \right ) d S } . }

از آنجایی که  cosαdS=dydz \cos \alpha \cdot dS = dydz (شکل ۱) و به طور مشابه  cosβdS=dzdx \cos \beta \cdot dS = dzdx و  cosγdS=dxdy \cos \gamma \cdot dS = dxdy ، فرمول زیر برای محاسبه انتگرال سطحی به دست می‌آید:

S(Fn)dS=S(Pcosα+Qcosβ+Rcosγ)dS=SPdydz+Qdzdx+Rdxdy \large \begin {align*} {\iint\limits_S {\left( {\mathbf{F} \cdot \mathbf{n}} \right)dS} } & = {\iint\limits_S {\left( {P\cos \alpha + Q\cos \beta }\right.}+{\left.{ R\cos \gamma } \right)dS} }\\ & = { \iint \limits _ S { P d y d z + Q d z d x + R d x d y } } \end {align*}

شکل ۱
شکل ۱

اگر سطح SS به فرم پارامتری و با بردار  r(x(u,v),y(u,v),z(u,v)) \mathbf{r}\big( {x\left( {u,v} \right),y\left( {u,v} \right)},{z\left( {u,v} \right)} \big) داده شده باشد، از فرمول زیر برای انتگرال سطحی استفاده می‌کنیم:

$$ \large \begin {align*}<br /> { \iint \limits _ S { \left ( { \mathbf { F } \cdot \mathbf { n } } \right ) d S } }<br /> & = { \iint \limits _ S { P d y d z + Q d z d x + R d x d y } }<br /> \\ & = { \iint \limits _ { D \left ( { u , v } \right ) } { \left | { \begin {array} { * { 2 0 } { c } }<br /> P & Q & R \\<br /> { \frac { { \partial x } } { { \partial u } } } & { \frac { { \partial y } } { { \partial u } } } & { \frac { { \partial z } } { { \partial u } } } \\<br /> { \frac { { \partial x } } { { \partial v } } } & { \frac { { \partial y } } { { \partial v } } } & { \frac { { \partial z } } { { \partial v } } }<br /> \end {array} } \right | d u d v} }<br /> \end {align*} $$

که در آن، مختصات (u,v) (u, v ) در دامنه  D(u,v) D\left( {u,v} \right) تعریف شده‌ است.

مثال‌ها

در ادامه، چند مثال را بررسی می‌کنیم.

مثال ۱

شار میدان برداری F(x,y,z)=(x,1,z)\mathbf{F}\left( {x,y,z} \right)= \left( {x, – 1,z} \right) گذرنده از سطح SS را که جهت آن به سمت پایین بوده و با معادله  z=xcosy z = x\cos y در  0x1 0 \le x \le 1 و  π4yπ3 {\large\frac{\pi }{4}\normalsize} \le y \le {\large\frac{\pi }{3}\normalsize} داده شده است، محاسبه کنید.

حل: از فرمول زیر استفاده می‌کنیم:

SFdS = D(x,y)F(zxi+zyjk)dxdy \large { \iint \limits _ S { \mathbf { F } \cdot d \mathbf { S } } \text { = } } \kern0pt { \iint \limits _ { D \left ( { x , y } \right ) } { \mathbf { F } \cdot } \kern0pt { \left ( { \frac { { \partial z } } { { \partial x } } \mathbf { i } + \frac { { \partial z } } { { \partial y } } \mathbf { j } – \mathbf { k } } \right ) d x d y } }

روابط زیر را داریم:

zx=x(xcosy)=cosy,      zy=y(xcosy)=xsiny \large \begin {align*} \frac { { \partial z } } { \partial x } & = \frac { \partial } { { \partial x } } \left ( { x \cos y } \right ) = { \cos y , \; \; \; } \kern0pt \\ \frac { \partial z } { \partial y } & = \frac { \partial } { { \partial y } } \left ( { x \cos y } \right ) = { – x \sin y } \end {align*}

بنابراین، شار میدان برداری را می‌توان به صورت زیر نوشت:‌

$$ \large \begin {align*}<br /> \require {cancel} \iint \limits _ S { \mathbf { F } \cdot d \mathbf { S } } & = \kern0pt { \iint \limits _ { D \left ( { x , y } \right ) } { \left [ { x \cdot \cos y } \right . } \kern0pt { + \left . { \left ( { – 1 } \right ) \cdot \left ( { – x \sin y } \right ) } \right . } \kern0pt { + \left . { z \cdot \left ( { – 1 } \right ) } \right ] d x d y } } \\ & = { { \iint \limits _ { D \left ( { x , y } \right ) } { \left ( { \cancel { x \cos y } } \right . } + { \left . { x \sin y } \right . } - { \left . { \cancel { x \cos y } } \right ) d x d y } } } \\ & = { \iint \limits _ { D \left ( { x , y } \right ) } { x \sin y d x d y } . }<br /> \end {align*} $$

پس از چند تبدیل ساده، جواب به دست می‌آید:‌

SFdS=01xdxπ4π3sinydy=[(x22)01][(cosy)π4π3]=12(cosπ3+cosπ4)=12(12+22)=214. \large \begin {align*} { \iint \limits _ S { \mathbf { F } \cdot d \mathbf { S } } } & = { \int \limits _ 0 ^ 1 { x d x } \int \limits _ { \large \frac { \pi } { 4 } \normalsize } ^ { \large \frac { \pi } { 3 } \normalsize } { \sin y d y } } = { \left [ { \left . { \left ( { \frac { { { x ^2 } } } { 2 } } \right ) } \right | _ 0 ^ 1 } \right ] \cdot \left [ { \left . { \left ( { – \cos y } \right ) } \right | _ { \large \frac { \pi }{ 4 } \normalsize } ^ { \large \frac { \pi } { 3 } \normalsize } } \right ] } \\ & = { \frac { 1 } { 2 } \left ( { – \cos \frac { \pi } { 3 } + \cos \frac { \pi } { 4 } } \right ) } = { \frac { 1 } { 2 } \left ( { – \frac { 1 } { 2 } + \frac { { \sqrt 2 } } { 2 } } \right ) } = { \frac { { \sqrt 2 – 1 } } { 4 } . } \end {align*}

مثال ۲

شار میدان برداری F(x,y,z)=(y,x,z) \mathbf{F}\left( {x,y,z} \right)= \left( {y,x,z} \right) گذرنده از سطح SS را که با بردار پارامتری r(u,v)=(cosv,sinv,u) \mathbf{r}\left( {u,v} \right) =\left( {\cos v,\sin v,u} \right) برای 0u2 0 \le u \le 2 و  π2vπ  {\large\frac{\pi }{2}\normalsize} \le v \le \pi  تعریف شده است، به دست آورید.

حل: ابتدا مشتقات جزئی را محاسبه می‌کنیم:

ru=(0,0,1),      rv=(sinv,cosv,0). \large { \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial u } } = \left ( { 0 , 0 , 1 } \right) , \; \; \; } \kern0pt { \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial v } } = \left ( { – \sin v , \cos v , 0 } \right ) . }

ضرب برداری این مشتقات به صورت زیر است:‌

$$ \large \begin {align*}<br /> { \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial u } } \times \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial v } } }<br /> & = { \left | { \begin {array} { * { 2 0 } { c } }<br /> \mathbf { i } & \mathbf { j } & \mathbf { k } \\<br /> 0 & 0 & 1 \\<br /> { – \sin v } & { \cos v } & 0<br /> \end {array} } \right | } \\ &<br /> = { – \cos v \cdot \mathbf { i } – \sin v \cdot \mathbf { j } . }<br /> \end {align*} $$

در نتیجه، المان سطح برداری برابر است با:‌

dS=[ru×rv]dudv=(cosv,sinv,0)dudv. \large { d \mathbf { S } = \left [ { \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial u } } \times \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial v } } } \right ] d u d v } = { \left ( { – \cos v , – \sin v , 0 } \right ) d u d v . }

از آنجایی که  x=cosv x = \cos v ،  y=sinv y = \sin v و  z=v z = v ، میدان برداری  F \mathbf{F} را می‌توان به فرم زیر نمایش داد:

F(r,u,v)=(sinv,cosv,u). \large { \mathbf { F } \left ( { r , u , v } \right ) } = { \left ( { \sin v , \cos v , u } \right ) . }

در نهایت، انتگرال سطح SS برابر خواهد بود با:‌

SFdS=D(u,v)[sinv(cosv)+cosv(sinv)+0]dudv=D(u,v)(2sinvcosv)dudv=02duπ2πsin2vdv=2[(cos2v2)π2π]=cos2πcosπ=2. \large \begin {align*} { \iint \limits _ S { \mathbf { F } \cdot d \mathbf { S } } } & = { \iint \limits _ { D \left ( { u , v } \right ) } { \left [ { \sin v \cdot \left ( { – \cos v } \right ) } \right . } } + { { \left . { \cos v \cdot \left ( { – \sin v } \right ) + 0 } \right ] d u d v } } \\ & = { \iint \limits _ { D \left ( { u , v } \right ) } { \left ( { – 2 \sin v \cos v } \right ) d u d v } } = { – \int \limits _ 0 ^ 2 { d u } \int \limits _ { \large \frac { \pi } { 2 } \normalsize } ^ \pi { \sin 2 v d v } } \\ & = { – 2 \cdot \left [ { \left . { \left ( { – \frac { { \cos 2 v } } { 2 } } \right ) } \right | _ { \large \frac { \pi }{ 2 } \normalsize } ^ \pi } \right ] } = { \cos 2 \pi – \cos \pi } = { 2 . } \end {align*}

مثال ۳

شار میدان برداری F=yixj+zk \mathbf { F } = y \cdot \mathbf { i } – x \cdot \mathbf { j } + z \cdot \mathbf { k } گذرنده از سطح مخروطی  z=x2+y2  z= \sqrt {{x^2} + {y^2}}  را برای  0z2 0 \le z \le 2 به دست آورید.

حل: سطح مخروط با بردار  r \mathbf{r} تعریف می‌شود:

r(x,y)=xi+yj+x2+y2k. \large { \mathbf { r } \left ( { x , y } \right ) = x \cdot \mathbf { i } + y \cdot \mathbf { j } } + { \sqrt { { x ^ 2 } + { y ^ 2 } } \cdot \mathbf { k } . }

دامنه انتگرال‌گیری  D(x,y) D\left( {x,y} \right) ، دایره‌ای با معادله زیر است:‌

x2+y24. \large { { x ^ 2 } + { y ^ 2 } } \le 4 .

در ادامه، المان سطح برداری  dS d\mathbf{S} عمود بر سطح و به سمت بالا را پیدا می‌کنیم. مشتقات جزئی، به صورت زیر هستند:

rx=1i+xx2+y2k,      ry=1j+yx2+y2k. \large { { \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial x } } = 1 \cdot \mathbf { i } } + { \frac { x } { { \sqrt { { x ^ 2 } + { y ^ 2 } } } } \cdot \mathbf { k } , \; \; \; } } \kern0pt { { \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial y } } = 1 \cdot \mathbf { j } } + { \frac { y } { { \sqrt { { x ^ 2 } + { y ^ 2 } } } } \cdot \mathbf { k } . } }

در نتیجه، داریم:

$$ \large \begin {align*}<br /> { \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial x } } \times \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial y } } }<br /> & = { \left | { \begin {array} { * { 2 0 } { c } }<br /> \mathbf { i } & \mathbf { j } & \mathbf { k } \\<br /> 1 & 0 & { \frac { x } { { \sqrt { { x ^ 2 } + { y ^ 2 } } } } } \\<br /> 0 & 1 & { \frac { y } { { \sqrt { { x ^ 2 } + { y ^ 2 } } } } }<br /> \end {array} } \right | } \\ &<br /> = { – \frac { x } { { \sqrt { { x ^ 2 } + { y ^ 2 } } } } \cdot \mathbf { i } } - { \frac { y } { { \sqrt { { x ^ 2 } + { y ^ 2 } } } } \cdot \mathbf { j } + \mathbf { k } }<br /> \end {align*} $$

بنابراین، المان سطح برداری برابر است با:

dS=(xx2+y2,yx2+y2,1)dxdy. \large { d \mathbf { S } = \left ( { – \frac { x } { { \sqrt { { x ^ 2 } + { y ^ 2 } } } } , } \right . } \kern0pt { \left . { – \frac { y } { { \sqrt { { x ^ 2 } + { y ^ 2 } } } } , 1 } \right ) d x d y . }

میدان برداری  F \mathbf{F} روی سطح مخروط، به صورت زیر است:

F(x,y,z)=yixj+x2+y2k. \large { \mathbf { F } \left ( { x , y , z } \right ) } = { y \cdot \mathbf { i } – x \cdot \mathbf { j } } + { \sqrt { { x ^ 2 } + { y ^ 2 } } \cdot \mathbf { k } . }

در نتیجه، شار میدان برداری گذرنده از SS (یا به عبارت دیگر، انتگرال سطحی میدان برداری)، برابر است با:

I=SFdS=D(x,y)[y(xx2+y2)+(x)(yx2+y2)+x2+y21]dxdy=D(x,y)x2+y2dxdy. \large \begin {align*} I & = \iint\limits_S {\mathbf{F} \cdot d\mathbf{S}} = {\iint\limits_{D\left( {x,y} \right)} {\Big[ {y \cdot \Big( { – \frac{x}{{\sqrt {{x^2} + {y^2}} }}} \Big) }}}+{{{ \left( { – x} \right) \cdot \Big( { – \frac{y}{{\sqrt {{x^2} + {y^2}} }}} \Big) }}} \\ & \, \, \, \, \, \, \, \,\, \, \, \, \, \, \, \,\, \, \, \, \, \, \, \,\, \, \, \, \, \, \,\, \,\, \, \, \, \, \, \, \,\, \, \, \, \, +{{{ \sqrt {{x^2} + {y^2}} \cdot 1} \Big]dxdy} } = {\iint\limits_{D\left( {x,y} \right)} {\sqrt {{x^2} + {y^2}} dxdy} .} \end {align*}

با تغییر مختصت دکارتی به قطبی، داریم:

I=02πdφ02r2dr=2π[(r33)02]=16π3. \large { I = \int \limits _ 0 ^ { 2 \pi } { d \varphi } \int \limits _ 0 ^ 2 { { r ^ 2 } d r } } = { 2 \pi \left [ { \left . { \left ( { \frac { { { r ^ 3 } } } { 3 } } \right ) } \right | _ 0 ^ 2 } \right ] } = { \frac { { 16 \pi } } { 3 } . }

مثال ۴

شار میدان برداری F(x,y,z)=yi+xjzk \mathbf { F } \left ( { x , y , z } \right ) = – y \cdot \mathbf { i } + x \cdot \mathbf { j } - z \cdot \mathbf { k } گذرنده از کره واحد x2+y2+z2=1 { x ^ 2 } + { y ^ 2 } + { z ^ 2 } = 1 را که جهت آن رو به پایین است، به دست آورید.

حل: عبارت زیر، معادله پارامتری کره واحد را در دستگاه مختصات کروی نشان می‌دهد:

r(ψ,θ)=cosψsinθi+sinψsinθj+cosθk \large { \mathbf { r } \left ( { \psi , \theta } \right ) } = { \cos \psi \sin \theta \cdot \mathbf { i } } + { \sin \psi \sin \theta \cdot \mathbf { j } } + { \cos \theta \cdot \mathbf { k } }

که در آن  0ψ2π 0 \le \psi \le 2\pi و  0θπ 0 \le \theta \le \pi است. در نتیجه، میدان  F \mathbf{F} روی این سطح به صورت زیر نوشته می‌شود:

F(r,ψ,θ)=sinψsinθi+cosψsinθjcosθk \large { \mathbf { F } \left ( { r , \psi , \theta } \right ) } = { – \sin \psi \sin \theta \cdot \mathbf { i } } + { \cos \psi \sin \theta \cdot \mathbf { j } } - { \cos \theta \cdot \mathbf { k } }

در ادامه، المان سطح برداری  dS d\mathbf{S} را محاسبه می‌کنسم. مشتقات جزئی به صورت زیر هستند:‌

rψ=sinψsinθi+cosψsinθj+0k,rθ=cosψsinθi+sinψcosθjsinθk. \large \begin {align*} { \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial \psi } } } & = { – \sin \psi \sin \theta \cdot \mathbf { i } } + { \cos \psi \sin \theta \cdot \mathbf { j } } + { 0 \cdot \mathbf { k } , } \\ { \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial \theta } } } & = { \cos \psi \sin \theta \cdot \mathbf { i } } + { \sin \psi \cos \theta \cdot \mathbf { j } } - { \sin \theta \cdot \mathbf { k } . } \end {align*}

بنابراین، داریم:

$$ \large \begin {align*}<br /> \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial \psi } } \times \frac { { \partial \mathbf { r } } } { { \partial \theta } } & = \kern0pt<br /> { \left | { \begin {array} { * { 2 0 } { c } }<br /> \mathbf { i } & \mathbf { j } & \mathbf { k } \\<br /> { – \sin \psi \sin \theta } & { \cos \psi \sin \theta } & 0 \\<br /> { \cos \psi \cos \theta } & { \sin \psi \cos \theta } & { – \sin \theta }<br /> \end {array} } \right | \; } \\<br /> & = { – \cos \psi \, { \sin ^2 } \theta \cdot \mathbf { i } } - { \sin \psi \, { \sin ^ 2 } \theta \cdot \mathbf { j } }<br /> \\ & \, \, \, \, \, \, \, \, \, \, – { \left ( { { { \sin } ^ 2 } \psi \sin \theta \cos \theta }\right . } + { \left . { { { \cos } ^ 2 } \psi \sin \theta \cos \theta } \right ) \cdot \mathbf { k } } \\<br /> & = { – \cos \psi \, { \sin ^ 2 } \theta \cdot \mathbf { i } } - { \sin \psi \, { \sin ^ 2 } \theta \cdot \mathbf { j } }<br /> – { \sin \theta \cos \theta \cdot \mathbf { k } . }<br /> \end {align*} $$

در نتیجه، المان سطح برداری  dS d\mathbf{S} برابر است با:‌

dS = (cosψsin2θ,sinψsin2θ,sinθcosθ)dψdθ. \large { d \mathbf { S } \text { = } } \kern0pt { \left ( { – \cos \psi \, { { \sin } ^ 2 } \theta , – \sin \psi \, { { \sin } ^ 2 } \theta , } \right . } \kern0pt { \left . { – \sin \theta \cos \theta } \right ) d \psi d \theta . }

در نهایت، انتگرال سطحی (شار میدان برداری) به صورت زیر محاسبه می‌شود:

SF(r,ψ,θ)dS=D(ψ,θ)[(sinψsinθ)(cosψsin2θ)+cosψsinθ(sinψsin2θ)+(cosθ)(cosθsinθ)]dψdθ=D(ψ,θ)[sinψcosψsin3θsinψcosψsin3θ+sinθcos2θ]dψdθ=D(ψ,θ)sinθcos2θdψdθ=02πdψ0πsinθcos2θdθ=2π0πcos2θd(cosθ)=2π[(cos3θ3)0π]=2π3(cos3πcos30)=4π3. \large \begin {align*} { \iint \limits _ S \mathbf { F } \left ( {r,\psi ,\theta } \right) \cdot d \mathbf { S } } & = \kern0pt { \iint \limits _ { D \left ( { \psi , \theta } \right ) } { \left [ { \left ( { – \sin \psi \sin \theta } \right ) \cdot } \kern0pt { \left ( { – \cos \psi \, { { \sin } ^ 2 } \theta } \right ) } \right . } } \\ & \, \, \, \, \, \, \, + { \cos \psi \sin \theta \cdot } \kern0pt { \left ( { – \sin \psi \, { { \sin } ^ 2 } \theta } \right ) } + { { \left . { \left ( { – \cos \theta } \right ) \cdot } \kern0pt { \left ( { – \cos \theta \sin \theta } \right ) } \right ] d \psi d \theta } } \\ & = { { \int \limits _ { D \left ( { \psi , \theta } \right ) } { \left [ { \sin \psi \cos \psi \, { { \sin } ^ 3 } \theta } \right . } - { \left . { \sin \psi \cos \psi \, { { \sin } ^ 3 } \theta } \right . } } } \kern0pt { { \left . { + \sin \theta \, { { \cos } ^ 2 } \theta } \right ] d \psi d \theta } } \\ & = { \int \limits _ { D \left ( { \psi , \theta } \right ) } { \sin \theta \, { { \cos } ^ 2 } \theta d \psi d \theta } } = { \int \limits _ 0 ^ { 2 \pi } { d \psi } \int \limits _ 0 ^ \pi { \sin \theta \, { { \cos } ^ 2 } \theta d \theta } } = { – 2 \pi \int \limits _ 0 ^ \pi { { { \cos } ^ 2 } \theta d \left ( { \cos \theta } \right ) } } \\ & = { – 2 \pi \left [ { \left . { \left ( { \frac { { { { \cos } ^ 3 } \theta } } { 3 } } \right ) } \right | _ 0 ^ \pi } \right ] } = { – \frac { { 2 \pi } } { 3 } \left ( { { { \cos } ^ 3 } \pi – { { \cos } ^ 3 } 0 } \right ) } = { \frac { { 4 \pi } } { 3 } . } \end {align*}

مثال ۵

انتگرال سطحی Sdydzx+dzdxy+dxdyz \iint\limits_S {{\large\frac{{dydz}}{x}\normalsize} + {\large\frac{{dzdx}}{y}\normalsize} }+{ {\large\frac{{dxdy}}{z}\normalsize}} را محاسبه کنید که در آن، SS بخشی از بیضی‌وار r(u,v)=(acosucosv,bsinucosv,csinv) \mathbf{r}\left( {u,v} \right) =\big( {a\cos u\cos v,}{b\sin u\cos v,}{c\sin v} \big) با جهت بالا است. پارامترهای uu و vv در بازه‌های  0u1 0 \le u \le 1 و  0vπ2 0 \le v \le {\large\frac{\pi }{2}\normalsize} قرار دارند.

حل: از فرمول زیر استفاده می‌کنیم:

$$ \large { { \iint \limits _ S { P d y d z + Q d z d x } + { R d x d y } } }<br /> = { \iint \limits _ { D \left ( { u , v } \right ) } { \left | { \begin {array} { * { 2 0 } { c } }<br /> P & Q & R \\<br /> { \frac { { \partial x } } { { \partial u } } } & { \frac { { \partial y } } { { \partial u } } } & { \frac { { \partial z } } { { \partial u } } } \\<br /> { \frac { { \partial x } } { { \partial v } } } & { \frac { { \partial y } } { { \partial v } } } & { \frac { { \partial z } } { { \partial v } } }<br /> \end {array} } \right | d u d v } . } $$

مشتقات جزئی به صورت زیر هستند:

xu=u(acosucosv)=asinucosv,yu=u(bsinucosv)=bcosucosv,zu=u(csinv)=0,xv=v(acosucosv)=acosusinv,yv=v(bsinucosv)=bsinusinv,zv=v(csinv)=ccosv, \large \begin {align*} \frac { { \partial x } } { { \partial u } } & = \frac{\partial }{{\partial u}}\left( {a\cos u\cos v} \right) ={ – a\sin u\cos v,} \\ \frac { { \partial y } } { { \partial u } } & = \frac { \partial }{ { \partial u } } \left ( { b \sin u \cos v } \right ) = { b \cos u \cos v , } \\ \frac { { \partial z } } { { \partial u } } & = \frac{\partial } { { \partial u } } \left ( { c \sin v } \right ) = { 0 , } \\ \frac { { \partial x } } { { \partial v } } & = \frac { \partial }{{\partial v}}\left( {a\cos u\cos v} \right) ={ – a\cos u\sin v,} \\ \frac { { \partial y } } { { \partial v } } & = \frac { \partial } { { \partial v } } \left ( { b \sin u \cos v } \right ) = { – b \sin u \sin v , } \\ \frac { { \partial z } } { { \partial v } } & = \frac { \partial } { { \partial v } } \left ( { c \sin v } \right ) = { c \cos v , } \end {align*}

دترمینان نیز به صورت زیر نوشته می‌شود:

$$ \large \begin {align*}<br /> \left| { \begin {array} { * { 2 0 } { c} }<br /> { \frac { 1 } { x} } & { \frac { 1 } { y } } & { \frac { 1 }{ z } } \\<br /> { \frac { { \partial x } } { { \partial u } } } & { \frac { { \partial y } } { { \partial u } } } & { \frac { { \partial z } } { { \partial u } } } \\<br /> { \frac { { \partial x } } { { \partial v } } } & { \frac { { \partial y } } { { \partial v } } } & { \frac { { \partial z } } { { \partial v } } }<br /> \end {array} } \right | & = \kern0pt<br /> { \left| { \begin {array} { * { 2 0 } { c } }<br /> { \frac { 1 } { { a \cos u \cos v } } } & { \frac { 1 } { { b \sin u \cos v } } } & { \frac { 1 }{ { c \sin v } } } \\<br /> { \text { – } { \small { a \sin u \cos v } \normalsize } } & { \small { b \cos u\cos v}\normalsize } & { \small { 0 } \normalsize } \\<br /> { \text { – } { \small { a\cos u\sin v}\normalsize}}&{\text{-}{ \small { b \sin u \sin v } \normalsize } } & { \small { c \cos v } \normalsize }<br /> \end{array} } \right | } \\ &<br /> = { { \frac { 1 } { { a \cos u \cos v } } \cdot } \kern0pt { b \cos u \cos v \cdot c \cos v } }<br /> + { { \frac { 1 } { { b \sin u \cos v } } \cdot } \kern0pt { a \sin u \cos v \cdot c\cos v }}\\ & \,\,\,\,\,\,\,\,<br /> + { { \frac { 1 } { { c \sin v } } \left ( { a \sin u \cos v \cdot } \kern0pt { b \sin u \sin v } \right . } }<br /> + { { \left . { a \cos u \sin v \cdot } \kern0pt { b \cos u \cos v } \right ) } } \\ &<br /> = { { \frac { { b c } } { a } \cos v + \frac { { a c } } { b } \cos v } + { \frac { { a b } } { c } \left ( { { { \sin } ^ 2 } u \cos v } \right . } } + { { \left . { { { \cos } ^ 2 } u \cos v } \right ) } } \\ &<br /> = { \left ( { \frac { { a b } } { c } + \frac { { a c } } { b } + \frac { { b c } } { a } } \right ) \cos v . }<br /> \end {align*} $$

در نتیجه، انتگرال سطح برابر است با:

I=D(u,v)(abc+acb+bca)cosvdudv=(abc+acb+bca)01du0π2cosvdv=(abc+acb+bca)[(sinv)0π2]=abc+acb+bca. \large \begin {align*} I & = \kern0pt { \iint \limits _ { D \left ( { u , v } \right ) } { \left ( { \frac { { a b } } { c } + \frac { { a c } } { b } + \frac { { b c } } { a } } \right ) \cos v d u d v } } \\ & = { \left ( { \frac {{ a b } } { c } + \frac { { a c } } { b } + \frac { { b c } } { a } } \right ) \cdot } \kern0pt { \int \limits _ 0 ^ 1 { d u} \int \limits _ 0 ^ { \large \frac { \pi } { 2 } \normalsize } { \cos v d v } } \\ & = { \left ( { \frac { { a b } } { c } + \frac { { a c } } { b } + \frac { { b c } } { a } } \right ) \cdot } \kern0pt { \left [ { \left . { \left ( { \sin v } \right ) } \right | _ 0 ^ { \large \frac { \pi } { 2 } \normalsize } } \right ] } \\ & = { \frac { { a b } } { c } + \frac { { a c } } { b } + \frac { { b c } } { a } . } \end {align*}

مثال ۶

انتگرال سطحی  S2xdydz \iint\limits_S {2xdydz} را محاسبه کنید که در آن، SS سطح کره x2+y2+z2=a2 { x ^ 2 } + { y ^ 2 } + { z ^ 2 } = { a ^ 2 } با جهت پایین‌سو است.

حل: ابتدا مؤلفه‌های میدان برداری  F \mathbf{F} را می‌نویسیم:

F(P,Q,R)=(2x,0,0). \large \mathbf { F } \left ( { P , Q , R } \right ) = \left ( { 2 x , 0 , 0 } \right ) .

تبدیل معادله کره از مختصات دکارتی به مختصات کروی، محاسبات را ساده خواهد کرد. بنابراین، داریم:

r(ψ,θ)=acosψsinθi+asinψsinθj+acosθk \large { \mathbf { r } \left ( { \psi , \theta } \right ) } = { a \cos \psi \sin \theta \cdot \mathbf { i } } + { a \sin \psi \sin \theta \cdot \mathbf { j } } + { a \cos \theta \cdot \mathbf { k } }

که در آن  0ψ2π 0 \le \psi \le 2\pi و  0θπ 0 \le \theta \le \pi هستند. در ادامه، از فرمول زیر استفاده می‌کنیم:‌

$$ \large { { \iint \limits _ S { P d y d z + Q d z d x } + { R d x d y } } }<br /> = { \iint \limits _ { D \left ( {\psi , \theta } \right ) } { \left | { \begin {array} { * { 2 0 } { c } }<br /> P & Q & R \\<br /> { \frac { { \partial x } } { { \partial \psi } } } & { \frac { { \partial y } } { { \partial \psi } } } & { \frac { { \partial z } } { { \partial \psi } } } \\<br /> { \frac { { \partial x } } { { \partial \theta } } } & { \frac { { \partial y } } { { \partial \theta } } } & { \frac { { \partial z } } { { \partial \theta } } }<br /> \end {array} } \right | d \psi d \theta } . } $$

مشتقات جزئی فرمول بالا، به صورت زیر هستند:

xψ=ψ(acosψsinθ)=asinψsinθ,yψ=ψ(asinψsinθ)=acosψsinθ,zψ=ψ(acosθ)=0,xθ=θ(acosψsinθ)=acosψcosθ,yθ=θ(asinψsinθ)=acosψcosθ,zθ=θ(acosθ)=asinθ \large \begin {align*} \frac { { \partial x } } { { \partial \psi } } & = \frac{\partial }{{\partial \psi }}\left( {a\cos \psi \sin \theta } \right) = – a\sin \psi \sin \theta , \\ \frac{{\partial y}}{{\partial \psi }} & = \frac{\partial }{{\partial \psi }}\left( {a\sin \psi \sin \theta } \right) ={ a\cos \psi \sin \theta ,} \\ \frac{{\partial z}}{\partial \psi } & = \frac{\partial }{{\partial \psi }}\left( {a\cos \theta } \right) ={ 0,} \\ \frac { { \partial x } } { { \partial \theta } } & = \frac { \partial } { { \partial \theta } } \left ( { a \cos \psi \sin \theta } \right ) = { a \cos \psi \cos \theta , } \\ \frac { { \partial y } } { { \partial \theta } } & = \frac { \partial } { { \partial \theta } } \left ( { a \sin \psi \sin \theta } \right ) = { a \cos \psi \cos \theta , } \\ \frac { { \partial z } } { { \partial \theta } } & = \frac { \partial }{ { \partial \theta } } \left ( { a \cos \theta } \right ) = { – a \sin \theta } \end {align*}

دترمینان انتگرال دوگانه نیز برابر است با:

$$ \large \begin {align*}<br /> \left | { \begin {array} { * { 2 0 } { c } }<br /> P & Q & R \\<br /> { \frac { { \partial x } } { { \partial \psi } } } & { \frac { { \partial y } } { { \partial \psi } } } & { \frac { { \partial z } } { { \partial \psi } } } \\<br /> { \frac { { \partial x } } { { \partial \theta } } } & { \frac { { \partial y } } { { \partial \theta } } } & { \frac { { \partial z } } { { \partial \theta } } }<br /> \end {array}} \right | & = \kern0pt<br /> { \small { \left | { \begin {array} { * { 2 0 } { c } }<br /> { 2 a \cos \psi \sin \theta } & 0 & 0 \\<br /> { – a \sin \psi \sin \theta } & { a \cos \psi \sin \theta } & 0 \\<br /> { a \cos \psi \cos \theta } & { a \sin \psi \cos \theta } & { – a \sin \theta }<br /> \end{array} } \right | \; } \normalsize } \\ &<br /> = { { 2 a \cos \psi \sin \theta \cdot}\kern0pt { a \cos \psi \sin \theta \cdot \left ( { – a \sin \theta } \right ) } } \\ &<br /> = { – 2 { a ^ 3 } { \cos ^ 2 } \psi \, { \sin ^ 3 } \theta . }<br /> \end {align*} $$

این مقدار، متناظر با جهت رو به پایین سطح است.

انتگرال نخست، برابر است با:

I=Sxdydz=2Sa3cos2ψsin3θdψdθ=2a302πcos2ψdψ0πsin3θdθ. \large \begin {align*} I & = \iint \limits _ S { x d y d z } = { – 2 \iint \limits _ S { { a ^ 3 } { { \cos } ^ 2 } \psi \, { { \sin } ^ 3 } \theta d \psi d \theta } } \\ & = { – 2 { a ^ 3 } \int \limits _ 0 ^ { 2 \pi } { { { \cos } ^ 2 } \psi d \psi } \int \limits _ 0 ^ \pi { { { \sin } ^ 3 } \theta d \theta } . } \end {align*}

دو انتگرال اخیر را به صورت جداگانه محاسبه می‌کنیم:

02πcos2ψdψ=1202π(1+cos2ψ)dψ=12[(ψ+sin2ψ2)02π]=π,0πsin3θdθ=0πsin2θsinθdθ=0π(cos2θ1)d(cosθ)=(cos3θ3cosθ)0π=(cos3π3cosπ)(cos303cos0)=(13+1)(131)=43. \large \begin {align*} \int \limits _ 0 ^ { 2 \pi } { { { \cos } ^ 2 } \psi d \psi } & = { \frac { 1 } { 2 } \int \limits _ 0 ^ { 2 \pi } { \left ( { 1 + \cos 2 \psi } \right ) d \psi } } \\ & = { \frac { 1 } { 2 } \left [ { \left . { \left ( { \psi + \frac { { \sin 2 \psi } } { 2 } } \right ) } \right | _ 0 ^ { 2 \pi } } \right ] } = { \pi , } \\ \int \limits _ 0 ^ \pi { { { \sin } ^ 3 } \theta d \theta } & = { \int \limits _ 0 ^ \pi { { { \sin } ^ 2 } \theta \sin \theta d \theta } } = { \int \limits _ 0 ^ \pi { \left ( { { \cos ^ 2 } \theta – 1 } \right ) d \left ( { \cos \theta } \right ) } } \\ & = { \left . { \left ( { \frac { { { \cos ^ 3 } \theta } } { 3 } – \cos \theta } \right ) } \right | _ 0 ^ \pi } = { \left ( { \frac { { { \cos ^ 3 } \pi } } { 3 } – \cos \pi } \right ) – \left ( { \frac {{ { \cos ^ 3 } 0 } } { 3 } – \cos 0 } \right ) } \\ & = { \left ( { – \frac { 1 } { 3 } + 1 } \right ) } - { \left ( { \frac { 1 } { 3 } – 1 } \right ) } = { \frac { 4 } { 3 } . } \end {align*}

در نتیجه، مقدار انتگرال سطحی به صورت زیر محاسبه می‌شود:

I=2a3π43=8a3π3. \large { I = – 2 { a ^ 3 } \cdot \pi \cdot \frac { 4 } { 3 } } = { – \frac { { 8 { a ^ 3 } \pi } } { 3 } . }

اگر مطلب بالای برای شما مفید بوده است و علاقه‌مند به یادگیری مباحث مشابه آن هستید، آموزش‌های زیر نیز به شما پیشنهاد می‌شوند:

^^

فیلم‌ های آموزش انتگرال سطحی میدان برداری — به زبان ساده (+ دانلود فیلم آموزش رایگان)

فیلم آموزشی پارامتره‌کردن سطح در انتگرال سطح برداری

دانلود ویدیو

فیلم آموزشی انتگرال سطح میدان برداری

دانلود ویدیو

فیلم آموزشی حل چند مثال از انتگرال سطح میدان برداری

دانلود ویدیو
بر اساس رای ۸ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
منابع:
Math24
نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *