فرادرسبتن ریزی در هوای بارانی چگونه انجام می‌شود؟ | آنچه باید بدانید
بتن ریزی در هوای بارانی حساس‌تر از بتن ریزی در هوای معمولی بوده و نیازمند اقدامات بیشتری است. در هوای بارانی، آب به عنوان یک عامل بیرونی بر روی فرآیند بتنریزی، گیرش و کیفیت بتن تاثیر می‌گذارد. در این مقاله، چالش‌های فرآیند بتن ریزی در هوای بارانی و روش‌های پیشگیری از اثرات مخرب بارندگی بر این فرآیند را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
بتن ریزی چیست؟
بتن ریزی فرآیند ساخت عضوهای بتنی طی مراحل قالب‌بندی، اختلاط، انتقال، ریختن، تراکم، پرداخت و عمل آوری است. در حین فرآیند بتنریزی، بتن تازه درون قالب ریخته شده و پس از عمل آوری به بتن سخت شده تبدیل می‌شود. عوامل متعددی بر روی کیفیت بتنریزی تاثیرگذار هستند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به زمان گیرش، تشکیل درز سرد، الگوی اجرا، ارتفاع سقوط آزاد، تراکم، دما و رطوبت اشاره کرد.
بتن ریزی در هوای بارانی چگونه انجام می‌شود؟
مراحل اصلی بتن ریزی در هوای بارانی هیچ تفاوتی با بتن ریزی در هوای معمولی ندارند. با این وجود، بتن ریزی در هوای بارانی با در نظر گرفتن اثرات مخرب بارندگی بر روی مراحل بتنریزی و آماده کردن تجهیزات مورد نیاز برای مقابله با این اثرات انجام می‌شود. به منظور آشنایی با اقدامات مورد نیاز هنگام بتن ریزی در هوای بارانی ابتدا باید با اثرات احتمالی بارندگی بر روی کیفیت بتن آشنا شد.
عوامل موثر بر بتن ریزی در هوای بارانی چه هستند؟
پیامدهای بتن ریزی در هوای بارانی به زمان، مدت، شدت و حجم بارندگی بستگی دارند. زمان بارندگی را می‌توان به عنوان مهم‌ترین پارامتر موثر بر کیفیت بتن ریزی در هوای بارانی در نظر گرفت. منظور از زمان، مرحله‌ای است که در آن، باران شروع به باریدن می‌کند. بارندگی در مراحل اولیه دارای اثرات مخرب بوده و پس از ماله‌کشی خشک (مرحله عمل‌آوری) برای بتن مفید است. مدت زمان بارندگی بر روی فرآیند تخلیه آب اضافی از روی سطح تاثیر می‌گذارد. هرچه این مدت زمان کمتر باشد، سرعت تخلیه آب پیش از پرداخت نهایی سطح بیشتر خواهد بود.
شدت بارندگی، بر روی شسته شدن سطح بتن تاثیرگذار است. برای مقابله با شسته شدن سطح بتن، می‌توان از پوششهای پلاستیکی استفاده کرد. البته، در برخی از موارد، پیمانکاران اجازه می‌دهند آب باران بر روی سطح جمع شده تا از شسته شدن بتن بر اثر ضربه‌های شدید باران جلوگیری شود. در هر صورت، تخلیه آب اضافی پیش از پرداخت نهایی در اولویت قرار دارد.
حجم بارندگی، از اهمیت کمتری نسبت به دیگر پارامترها برخوردار است. با این وجود، در صورت بالا بودن حجم بارندگی، احتمال مختل شدن فعالیت‌های کارکنان وجود دارد. به علاوه، تخلیه نادرست آب جمع شده در این شرایط می‌تواند باعث شسته شدن بخش زیادی از سطح بتن شود.
تاثیر باران بر روی بتن ریزی تاثیر می‌گذارد؟
مشکلاتی که هنگام بتن ریزی در هوای بارانی به وجود می‌آیند، نسبتا پیچیده با راه‌حل‌های متفاوت هستند. با این وجود، این مشکلات شباهت زیادی به پیامدهای ناشی از پدیده آب انداختن بتن دارند. در این پدیده، آب آزاد (آب جذب نشده توسط مصالح) از درون بتن خارج شده و در سطح آن جمع می‌شود.
بین مواد موجود در ترکیب بتن (به غیر از هوا)، آب کمترین چگالی را دارد. به همین دلیل، در صورت آزاد بودن آب در مخلوط، ذرات آن به به سمت بالا حرکت می‌کنند. جمع شدن آب ناشی از آب انداختن در سطح بتن می‌تواند باعث رخ دادن مشکلات زیر شود:
- از یبن رفتن ساختار یکنواخت بتن
- افزایش نفوذپذیری
- تضعیف پیوند بین میلگردها و بتن
- تضعیف پیوند بین سنگادنه‌ها و خمیر سیمانی
- افزایش نسبت آب به سیمان در نزدیکی سطح
- تاخیر در پرداخت سطح
بارندگی نیز مانند آب انداختن باعث جمع شدن آب بر روی سطح بتن می‌شود. با این تفاوت که در این حالت، با اقدام مناسب و به موقع برای تخلیه آب می‌توان از پیامدهای مخرب جلوگیری کرد. در مجموع، بتن ریزی در هوای بارانی زمانی موفقیت‌آمیز به حساب می‌آید که پرداخت نهایی به طور کامل و بدون هیچ آسیبی به سطح بتن انجام شود.
تاثیر باران بر روی بتن تازه چیست؟
آب، یکی از ترکیبات اصلی بتن است. حضور آب باعث انجام واکنش هیداراتاسیون در خمیر سیمانی و افزایش مقاومت مخلوط بتنی می‌شود. با این وجود، پس از ریختن بتن تازه درون قالب، حضور آب به شکل باران می‌تواند اثرات مخربی را به همراه داشته باشد. از مهم‌ترین اثرات مخرب باران بر روی بتن می‌توان به کاهش مقاومت فشاری، شسته شدن خمیر سیمانی و تخریب سطح بتن اشاره کرد. اثرات مخرب بارندگی می‌توانند باعث افزایش احتمال گرد شدگی یا پودر شدن، پوسته پوسته شدن و ترک‌خوردگی بتن شوند. علاوه بر این، در صورت استفاده از بتن‌های رنگی، احتمال شسته شدن رنگدانه‌ها در حین بارندگی نیز وجود دارد.
کاهش مقاومت فشاری بتن بر اثر بارندگی
بارندگی در حین ریختن بتن در قالب و مخلوط شدن آب باران با بتن تازه، نسبت آب به سیمان را افزایش می‌دهد. این مسئله می‌تواند منجر به کاهش مقاومت فشاری بتن شود. البته، در صورت بارندگی پس از جانمایی و تراکم بتن، جمع شدن آب تاثیر زیادی بر روی کاهش مقاومت فشاری آن نخواهد داشت.
شسته شدن خمیر سیمانی بر اثر بارندگی
اگر سطح بتن در معرض بارندگی‌های شدید یا بارندگی با حجم زیاد قرار بگیرد، احتمال کنده شدن مقدار قابل توجهی از خمیر سیمانی از روی سطح وجود دارد. در این شرایط، مقدار زیادی از سنگدانه‌های سطحی مانند تصویر زیر نمایان میشوند. به این ترتیب، ساخت مخلوط کافی برای ترمیم سطح و پرداخت مناسب آن دشوار خواهد بود.
تخریب سطح بتن بر اثر بارندگی
تاثیر بارندگی بر روی تخریب یا تضعیف سطح بتن به زمان بارندگی و مدت آن بستگی دارد. اگر کارکنان بتوانند پیش از پرداخت نهایی آب جمع شده را تخلیه کنند، مشکلی برای سطح رخ نمی‌دهد. اگرچه، در صورتی که امکان تخلیه آب وجود نداشته باشد، احتمال آسیب رسیدن به سطح بتن مانند مثال‌های نمایش داده شده در تصویر زیر وجود دارد.
در صورت آسیب رسیدن به بتن در حین بارندگی، ترمیم آن دشوار خواهد بود. به علاوه، در اغلب موارد، این پیامدها به پرداخت (سطح ظاهری) بتن نیز آسیب می‌رسانند. به همین دلیل، پیشگیری از مشکلات احتمالی بتن ریزی در هوای بارانی از اهمیت بالایی برخوردار است.
تاثیر زمان بارندگی بر بتن ریزی در هوای بارانی چیست؟
به منظور برنامه‌ریزی دقیق برای بتن ریزی در هوای بارانی و آمادگی برای پیشگیری از اثرات مخرب باران بر روی بتن، باید تاثیر زمان بارندگی را در مراحل مختلف بتنریزی مورد بررسی قرار داد. بر این اساس، احتمال رخ دادن بارندگی در چهار حالت زیر وجود دارد:
- حین ریختن بتن و پرداخت اولیه (ماله‌کشی و شمشه‌کاری)
- گیرش اولیه
- پرداخت نهایی
- عمل آوری
در ادامه، به معرفی هر یک از حالت‌های بالا می‌پردازیم.
بارندگی در حین ریختن بتن
مرحله اول ریختن بتن درون قالب، شامل جانمایی، تراکم و پرداخت اولیه می‌شود. در صورت شروع بارندگی در این مرحله، امکان ترکیب شدن آب اضافی با مخلوط وجود دارد. افزایش موضعی نسبت آب به سیمان، احتمال کاهش مقاومت فشاری را تقویت می‌کند. تصویر زیر، وضعیت سطح دال پس از بارندگی در حین ریختن بتن را نمایش می‌دهد.
شروع کردن بتنریزی هنگام بارندگی، به هیچ وجه مناسب نیست. در صورتی که باران در حین ریختن بتن درون قالب شروع به باریدن کرد، بهترین اقدام، توقف فرآیند بتنریزی، نصب تخته‌های اضطراری و بررسی وضعیت بتن ریخته شده خواهد بود.
بارندگی در زمان گیرش اولیه بتن
شروع بارندگی در بازه گیرش اولیه بتن (حدود ۳۰ دقیقه پس از ریختن بتن تازه)، بسیار مناسب‌تر از بارندگی در حین ریختن بتن یا پرداخت نهایی است. نفوذپذیری بتن پس از جانمایی و گیرش اولیه کاهش می‌یابد. به این ترتیب، آب باران قادر به نفوذ درون دال نخواهد بود. با این وجود، باید برای جلوگیری از شسته شدن سطح بتن، تخلیه آب اضافی و خشک نگه داشتن دال برنامه‌ریزی کرد.
همیشه احتمال ادامه بارندگی و تاثیر آن بر روی پرداخت بتن وجود دارد. اگرچه، گیرش نهایی معمولا چند ساعت طول می‌کشد. این مدت زمان می‌تواند برای اتمام بارندگی، تخلیه آب و آماده‌سازی برای پرداخت نهایی کافی باشد.
بارندگی در حین پرداخت نهایی بتن
یکی از بدترین مشکلاتی که می‌تواند هنگام بتن ریزی در هوای بارانی رخ دهد، شروع بارندگی در حین پرداخت نهایی است. در این حالت، گزینه‌های کمی برای جلوگیری از اثرات مخرب باران وجود دارد. پرداخت نهایی به منظور صاف کردن و تراکم سطح انجام می‌گیرد. در این مرحله، سطح بتن به سرعت سخت می‌شود. به همین دلیل، فرصت برای تخلیه آب اضافی بسیار کم است.
در صورتی که بارندگی پس از اتمام پرداخت شروع شود، امکان تخلیه سریع آب اضافی توسط برگروب (فشار هوا) وجود دارد. در طرف مقابل، اگر باران در حین پرداخت شروع به باریدن کند، یک لایه ضعیف بر روی دال بتنی تشکیل می‌شود که احتمالا نیاز به ترمیم خواهد داشت.
بارندگی در حین عمل آوری بتن
عمل آوری، بهترین زمان برای شروع بارندگی هنگام بتن ریزی در هوای بارانی است. ماله‌کشی خشک پس از گیرش نهایی بتن انجام می‌شود. اگر سطح بتن به اندازه کافی سخت شده باشد و بارندگی شدید نباشد، آب باران، فرآیند عمل آوری را بهبود می‌بخشد. آب دادن به بتن بعد از بتن ریزی، یکی از روش‌های مرسوم عمل آوری است. بارندگی پس از گیرش نهایی، این فرآیند را ساده‌تر می‌کند.
در این حالت، احتمال شسته شدن سطح بتن کم بوده و تنها اثر مخربی که بارندگی می‌تواند بر روی بتن داشته باشد، تخریب سطح بر اثر برخورد شدید قطرات باران است. برای جلوگیری از اثرات مخرب بارندگی‌های شدید نیز می‌توان چند پوشش پلاستیکی را در نزدیکی محل آماده کرد و آن‌ها را در حین عمل آوری بر روی بتن کشید.
اقدامات لازم برای بتن ریزی در هوای بارانی چه هستند؟
کنترل نسبت آب به سیمان، استفاده از افزودنیهای مناسب، انتخاب زمان مناسب برای بتنریزی، اطمینان از محکم بودن قالبها، آماده کردن تجهیزات پیشگیرانه (پوششهای پلاستیکی، شبکه بادگیر، برگروب) و آمادگی برای تخلیه آب از روی سطح، اقداماتی هستند که معمولا هنگام بتن ریزی در هوای بارانی در نظر گرفته میشوند. در ادامه به توضیح هر یک از این اقدامات و نکات اجرایی آن‌ها می‌پردازیم.
کنترل میزان آب مورد استفاده در ترکیب بتن
در هوای بارانی، میزان رطوبت هوا افزایش می‌یابد. به همین دلیل، سنگدانه‌ها رطوبت بیشتری را به خود جذب می‌کنند. عدم کنترل این مسئله باعث افزایش نسبت آب به سیمان و کاهش مقاومت نهایی بتن خواهد شد. یکی از روش‌های کنترل رطوبت، کاهش میزان آب مورد استفاده در ترکیب بتن است. در واقع، میزان آب باید به اندازه‌ای کم شود که با احتساب رطوبت موجود در سنگدانه‌ها، تغییری در نسبت آب به سیمان (مطابق با طرح اختلاط) رخ ندهد. علاوه بر این روش، استفاده از افزودنی کاهنده آب نیز می‌تواند نسبت آب به سیمان را در محدوده مجاز نگه دارد.
اضافه کردن افزودنی ضد آب به ترکیب بتن
اضافه کردن افزودنی ضد آب به ترکیب هنگام ریختن بتن درون قالب، مقاومت مخلوط در برابر نفوذ آب اضافی (مقاومت در برابر فشار هیدرواستاتیک) را افزایش می‌دهد. این افزودنی، در طی واکنش با آب و سیمان، بلورهای سیلیکات کلسیم را به وجود می‌آورد. این ذرات با پر کردن حفره‌ها و ترک‌های ریز بتن، از ورود آب اضافی به آن جلوگیری می‌کنند.
انتخاب زمان مناسب برای بتن ریزی در هوای بارانی
معمولا در فصل‌های سرد سال، بارندگی هر روز رخ نمی‌دهد. به همین دلیل، بررسی وضعیت جوی از نظر بارندگی، رطوبت و باد می‌تواند به انتخاب زمان مناسب بتنریزی کمک کند. به علاوه، عدم بارندگی در یک بازه ۱۲ ساعته برای اجرای بدون مشکل بتنریزی کافی است. نرم افزارها و سایت‌های مختلفی برای پیش‌بینی دقیق وضعیت جوی وجود دارند. با بررسی این ابزارها می‌توان برای بتنریزی در زمان مناسب برنامه‌ریزی کرد. البته بهترین گزینه در هر شرایطی، آمادگی برای بدترین حالت ممکن است.
اطمینان از محکم بودن قالب‌بندی
پیش از ریختن بتن به درون قالب، باید از محکم بودن اتصالات و اجزای قالب اطمینان حاصل کرد. وزش بادهای شدید می‌تواند باعث تکان خوردن قالب، آب انداختن بیشتر بتن و ایجاد ترک‌های ناشی از جمع‌شدگی شود. به منظور جلوگیری از مشکلات ناشی از وزش بادهای شدید، استفاده از شبکه‌های بادگیر گزینه مناسبی است.
کشیدن پلاستیک روی بتن
یکی از اقدامات پیشگیرانه برای مقابله با اثرات مخرب بارندگی پس از ریختن بتن در قالب، کشیدن پوشش پلاستیکی بر روی سطح دال است. کشیدن پوشش پلاستیکی بر روی دپوهای شن و ماسه نیز می‌تواند از جذب رطوبت توسط آن‌ها جلوگیری کند. از این‌رو، بهتر است چندین پوشش پلاستیکی را پیش از شروع فرآیندهای بتنریزی در محل آماده کرد. البته توجه داشته باشید که پوشاندن سطح بتن همیشه گزینه مناسبی نیست.
پوشاندن سطح دال، فقط در هنگام بارندگی شدید و یا اجرای دال‌های شیب‌دار می‌تواند از شسته شدن سطح بتن جلوگیری کند. در موارد دیگر، این کار می‌تواند باعث ایجاد مشکلات بیشتر شود. به عنوان مثال، اگر بتن حالت خمیری خود را حفظ کرده باشد، راه رفتن بر روی آن برای پهن کردن پوشش، باعث ایجاد رد پا بر روی سطح خواهد شد. علاوه بر این، به دلیل وجود بیرون‌زدگی‌هایی نظیر انکر بولت‌ها یا میلگردها، احتمال گیر کردن پوشش و دشوار شدن فرآیند پهن کردن نیز وجود دارد.
پوششهای پلاستیکی معمولا به اندازه‌ای بزرگ نیستند که بتوانند تمام سطح دال را پوشش بدهند. از این‌رو، همیشه مقداری آب از بین ناپیوستگی‌های پوشش به سطح بتن می‌رسد. به علاوه، هنگام برداشتن پوشش پلاستیکی، آب بر روی سطح ریخته می‌شود. به این ترتیب، باید آب اضافی را پیش از پرداخت نهایی تخلیه کرد.
از همه مهمتر، استفاده از پوشش پلاستیکی، باعث حبس شدن حرارت و محدود شدن زمان تبخیر آب سطحی می‌شود. به همین دلیل، زمان گیرش به میزان ۱۰ تا ۲۰ درصد کاهش می‌یابد. هر چه زمان گیرش کمتر باشد، فرصت برای تخلیه آب اضافی قبل از پرداخت نهایی نیز کمتر خواهد بود.
تخلیه آب از روی سطح بتن
تخلیه به موقع آب اضافی از روی سطح، یکی از عوامل مهم در کیفیت بتن ریزی در هوای بارانی است. این کار، به منظور تخلیه آب باران بدون کندن خمیر سیمانی انجام می‌گیرد. البته، از دست رفتن مقداری از سطح خمیر سیمانی اجتناب‌ناپذیر است. در واقع، حذف بخشی از سطح که برای مدت طولانی با آب در ارتباط بوده می‌تواند برای کیفیت بتن مفید باشد.
در بسیاری از موارد، کارکنان به جای تخلیه کامل آب اضافی از روی سطح، آن را به اطراف دال منتقل می‌کنند تا شرایط برای پرداخت نهایی فراهم شود. این روش سرعت آماده‌سازی برای اجرای پرداخت نهایی را افزایش می‌دهد. با این وجود، احتمال بازگشت آب از اطراف به روی سطح دال نیز بیشتر می‌شود.
به منظور حل این مشکل می‌توان محدوده آماده برای پرداخت را توسط یک سد سیمانی (تصویر بالا) محصور کرد تا کارکنان پرداخت نهایی را بر روی سطح انجام دهند. توجه داشته باشید که این سد سیمانی به هیچ وجه نباید بر روی بتن تازه ریخته شود. به علاوه، پس از اتمام پرداخت نهایی باید سیمان ریخته شده را در اولین فرصت از روی محدوده برداشت.
روش های تخلیه آب از روی سطح بتن کدام هستند؟
با توجه به حجم بارندگی و وضعیت سطح بتن، تخلیه آب معمولا توسط تجهیزاتی نظیر تی، تخته یونولیت، شلنگ معمولی یا شلنگ کمپرسور و برگروب انجام می‌شود. در صورت استفاده از شلنگ معمولی، باید آن را با آب پر کرد. با این کار، شلنگ سنگین شده و به خوبی با سطح بتن تماس پیدا می‌کند.
با توجه به تعداد برآمدگی‌های دال‌ها و نقشه بتنریزی می‌توان ترکیبی از تجهیزات را برای تخلیه آب اضافی مورد استفاده قرار داد. طول شلنگ معمولا ناحیه بزرگی از سطح را تحت پوشش قرار می‌دهد اما در نواحی دارای برآمدگی/تورفتگی عملکرد خوبی ندارد. در نواحی دارای برآمدگی/تورفتگی، تی یا تخته یونولیتی گزینه مناسبی است.
در مجموع، تخته یونولیت بهترین گزینه برای تخلیه آب است؛ چراکه این ابزار هم سطح بیشتری را نسبت به تی پوشش می‌دهد و هم عملکرد بهتری در تخلیه آب برآمدگی/تورفتگی دارد. به علاوه، بافت صاف و ترکیب نسبتا نرم تخته‌ها، کنده شدن سطح بتن را به حداقل می‌رساند. معمولا پس از تخلیه آب اضافی، بافت سطح بتن نسبتا ماسه‌ای خواهد بود. ماله‌کشی و پرداخت نهایی، این مشکل را برطرف می‌کنند (تصویر زیر).
فرآیند تخلیه آب اضافی ناشی از بارندگی تقریبا مشابه تخلیه آب حاصل از آب‌انداختن است. با این تفاوت که رطوبت بالای هوا پس از بارندگی می‌تواند مانع از تخلیه سریع آب از سطح شود. در صورتی که احتمال بارندگی مجدد وجود داشته باشد، کارکنان می‌توانند در حین فرآیند پرداخت از برگروب برای تخلیه موضعی آب پیش از شروع بارش استفاده کنند.
ترمیم سطح بتن چگونه انجام می‌شود؟
بتن ریزی در هوای بارانی همیشه موفقیت‌آمیز نیست. در برخی از موارد، اثرات مخرب بارندگی به عمق بتن نفوذ می‌کنند. در این شرایط، تخریب کامل عضو بتنی و تکرار فرآیند بتنریزی محتمل است. اگر زمان، مدت و شدت بارندگی به گونه‌ای باشد که فقط آسیب سطحی به بتن وارد شود، امکان ترمیم سطح وجود دارد.
در بسیاری از موارد، ضخامت لایه آسیب‌دیده کم است و گزینه‌های متعددی برای ترمیم آن وجود دارد. روش ترمیم بتن، بر اساس عمق تخریب و ظاهر نهایی سطح انتخاب می‌شود. به علاوه، روش و میزان ترمیم باید با نوع پوشش مورد استفاده نیز مطابقت داشته باشد. به عنوان مثال، ترمیم مورد نیاز برای سطح اجرای کفپوش یا موزاییک‌های ضخیم نسبت به سطح اجرای موزاییک‌های نازک یا پرداخت صیقلی کمتر است. از متداول‌ترین روش‌های ترمیم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- اعمال سخت کننده به سطح
- سنگ زنی سطح
- نصب دال رویه
سخت کننده سطح چیست؟
سخت کننده‌ها موادی هستند که به منظور ترمیم و افزایش استحکام سطح در مرحله پرداخت نهایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. سخت کننده‌ها معمولا از ترکیب سیلیکات با موادی نظیر سدیم، پتاسیم، لیتیوم یا دیگر مواد شیمیایی ساخته میشوند. اعمال سخت کننده‌های سیلیکاتی، یکی از روش‌های مقرون به صرفه برای ترمیم سطح بتن آسیب دیده است. سیلیکات موجود در سخت کننده‌ها با کلسیم هیدرواکسید بتن واکنش می‌دهد و باعث ایجاد یک سطح سخت می‌شود.
سنگ زنی سطح چیست؟
سنگ زنی یکی از روش‌های مرسوم برای ترمیم سطح بتن است. استانداردهای مختلف، عملکرد روش سنگ زنی برای ترمیم آسیب‌های ناشی از بارندگی را تایید می‌کنند. در این روش، لایه ضعیف سطح بتن از روی آن برداشته می‌شود. به این ترتیب، احتمال گسترش اثرات مخرب به عمق بتن کاهش می‌یابد.
دال رویه چیست؟
رویه بتنی یا دال رویه، یک سطح بتنی با ضخامت کم است که بر روی سطح بتن قرار می‌گیرد. رویه‌ها معمولا در ابعاد متنوع ساخته میشوند. به منظور ترمیم سطح بتن آسیب دیده، به کارگیری قطعات 120*120 متری با ضخامت ۱ تا ۲ سانتی‌متر گزینه مناسبی است.
معرفی فیلم تکنولوژی بتن و اختلاط آن
بتن، پرکاربردترین مصالح ساختمانی در دنیا است. سازه‌های بتنی تقریبا در تمام شرایط آب و هوایی ساخته میشوند. از این‌رو، آشنایی با ویژگی‌های بتن و مراحل بتنریزی از اهمیت بالایی در مهندسی سازه برخوردار است. به منظور آشنایی دانشجویان، فارغ‌التحصیلان و علاقه‌مندان به یادگیری نحوه ساخت بتن، فرادرس آموزش جامعی را تهیه کرده است. این آموزش طی 4 ساعت و 19 دقیقه و در قالب شش درس به معرفی مباحث مرتبط با تکنولوژی بتن می‌پردازد.
در درس یکم تا ششم این آموزش، مباحثی نظیر اجزای تشکیل دهنده بتن و خواص آن‌ها، ویژگی‌ها، افزودنی‌ها، روش‌های مناسب مراقبت، طراحی اختلاط به روش آیین نامه ACI – 211 و طراحی اختلاط بتن به روش آیین نامه BS مورد بحث قرار می‌گیرد.
- برای مشاهده فیلم تکنولوژی بتن و اختلاط آن + اینجا کلیک کنید.
بتن ریزی در هوای برفی چگونه انجام می‌شود؟
بتن ریزی در هوای برفی نیز مانند بتن ریزی در هوای بارانی دارای پیچیدگی‌های مختص به خود است. در هوای برفی، دمای پایین، بارش برف و یخ زدن زمین بر روی کیفیت بتنریزی تاثیر می‌گذارند. هنگام بتن ریزی در هوای برفی توجه به نکات زیر ضروری است:
- گرم نگه داشتن بتن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. باید تجهیزات گرمایشی مناسب را پیش از شروع فرآیند بتنریزی آماده کرد.
- بتنریزی نباید بر روی زمین دارای برف و یخ یا زمین یخ‌زده انجام شود.
- پیش از شروع بتنریزی باید زمین را توسط هیتر گرم و آب موجود را تخلیه کرد.
- استفاده از افزودنی حباب ساز یا فوم بتن به منظور جلوگیری از اثرات مخرب چرخه ذوب و انجماد ضروری است.
- در صورت امکان باید از افزودنی زودگیر کننده استفاده شود.
- فاصله زمانی بین اختلاط و ریختن بتن در قالب باید تا حد امکان کوتاه باشد.
- در صورت بارش برف بر روی بتن تازه ریخته شده، باید سطح آن را پوشاند تا از کاهش دما جلوگیری شود.
