لایه انتقال در شبکه های کامپیوتری — به زبان ساده

۱۴۳۸ بازدید
آخرین به‌روزرسانی: ۲۹ شهریور ۱۴۰۲
زمان مطالعه: ۲ دقیقه
لایه انتقال در شبکه های کامپیوتری — به زبان ساده

در این بخش از سری مقالات شبکه‌های کامپیوتری، لایه دیگری از مدل OSI را بررسی می‌کنیم که به نام «لایه انتقال» (Transport Layer) یا لایه 4 شناخته می‌شود. همه ماژول‌ها و رویه‌هایی که در انتقال داده یا جریان داده مشارکت دارند در این لایه دسته‌بندی می‌شوند. این لایه نیز مانند همه لایه‌های دیگر با لایه انتقال همتای میزبان ریموت ارتباط برقرار می‌کند.

فهرست مطالب این نوشته

برای مطالعه بخش قبلی این مجموعه مقالات آموزشی به لینک زیر مراجعه کنید:

لایه انتقال ارتباط همتا به همتا و سر به سر بین دو پردازش روی میزبان‌های ریموت برقرار می‌کند. لایه انتقال، داده‌ها را از لایه فوقانی (یعنی لایه اپلیکیشن) می‌گیرد و سپس آن را به چند قطعه با اندازه کوچک‌تر تقسیم می‌کند، هر بایت را شماره‌گذاری می‌کند و در نهایت به لایه پایین‌تر تحویل می‌دهد.

کارکردها

در ادامه به کارکردهای اصلی لایه انتقال پرداخته‌ایم:

  • این لایه نخستین لایه‌ای است که داده‌های اطلاعات ارائه شده از سوی لایه اپلیکیشن را به واحدهای کوچک‌تر به نام سگمنت تجزیه می‌کند. بدین ترتیب هر بایت در سگمنت شماره‌گذاری می‌شود و حساب آن‌ها نگه‌داری می‌شوند.
  • این لایه تضمین می‌کند که داده‌ها باید در همان ترتیبی که ارسال شده بودند، دریافت شوند.
  • این لایه تحویل سر به سر داده‌ها را بین میزبان‌هایی که ممکن است به subnet یکسانی تعلق داشته یا نداشته باشند، تضمین می‌کند.
  • همه پردازش‌های سرور باید روی شبکه‌ای مجهز به اکسس پوینت‌های سرویس انتقال (TSAP) که بر اساس شماره‌های پورت شناخته می‌شوند منتقل شوند.

ارتباط سر به سر

هر پردازش روی یک میزبان، میزبان همتای خود را روی شبکه ریموت بر اساس TSAP و همچنین شماره‌های پورت مشخص می‌شناسد. TSAP-ها کاملاً خوش‌تعریف هستند و یک پردازش که تلاش می‌کند با همتایش ارتباط برقرار کند این را از قبل می‌داند.

برای نمونه زمانی که کلاینت DHCP بخواهد با سرور DHCP ریموت ارتباط برقرار کند، همواره روی پورت شماره 67 ارتباط می‌گیرد و زمانی که کلاینت DNS بخواهد با سرور ریموت DNS ارتباط برقرار کند، همواره درخواست‌ها را به پورت شماره 53 یعنی UDP ارسال می‌کند.

دو پروتکل اصلی لایه انتقال شامل موارد زیر هستند:

  • پروتکل کنترل انتقال: این پروتکل بین دو میزبان ارتباط برقرار می‌کند.
  • پروتکل نمودار کاربر: این پروتکل ارتباط ناپایداری بین دو میزبان برقرار می‌کند.

برای مطالعه قسمت بعدی این مجموعه مطلب آموزشی می‌توانید روی لینک زیر کلیک کنید:

اگر این مطلب برای شما مفید بوده است، آموزش‌های زیر نیز به شما پیشنهاد می‌شوند:

==

بر اساس رای ۱۳ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
منابع:
tutorialspoint
نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *