انواع شبکه های کامپیوتری — راهنمای جامع

۴۰۹۹ بازدید
آخرین به‌روزرسانی: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲
زمان مطالعه: ۳ دقیقه
انواع شبکه های کامپیوتری — راهنمای جامع

به طور کلی شبکه های کامپیوتری بر اساس گستره جغرافیایی‌شان از هم متمایز می‌شوند. یک شبکه می‌تواند در حد مسافت بین یک گوشی تلفن همراه و هدفون بلوتوث آن کوچک باشد و یا اینکه به اندازه اینترنت که همه نقاط کره زمین را پوشش داده است، بزرگ باشد.

شبکه شخصی (Personal Area Network)

یک شبکه شخصی (PAN) کوچک‌ترین نوع شبکه‌ای است که به یک کاربر اختصاص دارد. این نوع شبکه می‌تواند شامل دستگاه‌های دارای بلوتوث یا دستگاه‌های فروسرخ (اینفرارد) باشد. PAN گستره اتصال‌پذیری در حدود 10 متر دارد.

این نوع شبکه می‌تواند شامل کیبورد و ماوس بی‌سیم رایانه، هدفون‌های با قابلیت بلوتوث، پرینترهای بی‌سیم و ریموت‌های تلویزیون باشد.

Personal Area Network

برای نمونه پیکونت (Piconet) یک شبکه شخصی مجهز به بلوتوث است که می‌تواند شامل حداکثر 8 دستگاه متصل به هم به روش master-slave باشد.

شبکه محلی (Local Area Network)

شبکه محلی (LAN) در محدوده داخل یک ساختمان گسترش یافته و زیر نظر یک مدیر سیستم منفرد کار می‌کند. LAN به طور معمول شامل اتاق‌های یک سازمان، مدرسه یا کالج‌ها و دانشگاه‌ها می‌شود. تعداد سیستم‌های متصل به یک LAN از دست‌کم دو سیستم تا 16 میلیون دستگاه متفاوت است.

LAN روشی مفید بری اشتراک منابع بین کاربران نهایی فراهم می‌کند. منابعی مانند پرینترها، سرورهای فایل، اسکنرها و اینترنت از طریق رایانه‌های متصل به چنین شبکه‌ای به سهولت قابل اشتراک هستند.

Local Area Network

LAN-ها از شبکه‌بندی و تجهیزات مسیریابی ساده‌ای تشکیل می‌یابند. یک چنین معماری می‌تواند شامل سرورهای محلی باشد که دارای کارکردهای ذخیره‌سازی فایل و دیگر کاربردهای مشترک محلی هستند. چنین شبکه‌هایی به طور معمول روی آدرس‌های IP خصوصی کار می‌کنند و مسیریابی چندان سنگینی ندارند. LAN تحت دامنه اختصاصی خود کار می‌کند و اتصال آن به صورت متمرکز است.

LAN از اترنت یا فناوری توکن-رینگ (Token-ring) استفاده می‌کند. فناوری اترنت به صورت بسیار گسترده‌ای به خدمت گرفته می‌شود که در آن از توپولوژی ستاره‌ای استفاده شده است؛ در حالی که فناوری توکن-رینگ به ندرت مشاهده می‌شود. LAN را می‌توان به صورت با سیم، بی‌سیم یا به صورت ترکیبی از هر دو مورد استفاده قرار دارد.

شبکه شهری (Metropolitan Area Network)

شبکه شهری (MAN) به طور کلی اشاره به شبکه‌هایی دارد که مانند شبکه تلویزیون کابلی در وسعت یک شهر گسترش یافته‌اند. این نوع شبکه می‌تواند به صورت اترنت، توکن-رینگ، ATM، یا «رابط داده توزیع یافته فیبر» (Fiber Distributed Data Interface) به اختصار FDDI باشد.

اترنت شهری سرویسی است که از سوی ISP ها ارائه می‌شود. این سرویس به کاربرانش امکان می‌دهد که شبکه‌های محلی خود را گسترش دهند. برای نمونه MAN می‌تواند کمک کند که یک سازمان همه دفاتر خود را در سراسر یک شهر به هم متصل کند.

Metropolitan Area Network

زیرساخت اصلی (Backbone) در MAN کابل‌های فیبر نوری با ظرفیت و سرعت بالا هستند. MAN بین شبکه‌های محلی مختلف قرار گرفته و یک شبکه گسترده (WAN) را تشکیل می‌دهد. MAN آپلینک‌هایی برای LAN-ها و WAN-ها یا اینترنت ارائه می‌کند.

شبکه گسترده (Wide Area Network)

همان طور که از نام این نوع شبکه (WAN) مشخص است، گستره جغرافیایی آن شامل چندین استان و یا حتی گاهی کل یک کشور می‌شود. به طور کلی شبکه‌های مخابراتی از نوع شبکه‌های WAN هستند. این نوع شبکه‌ها امکان اتصال بین MAN-ها و LAN-ها را فراهم می‌سازند. از آنجا که این شبکه به زیرساخت با سرعت بسیار بالا مجهز است، معمولاً از تجهیزات شبکه بسیار گران‌قیمت در آن استفاده می‌شود.

Wide Area Network

WAN می‌تواند از فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند حالت انتقال ناهمگام (ATM) رله فریم (Frame Relay) و شبکه نوری ناهمگام (SONET) استفاده کند. WAN معمولاً از سوی چندین مدیر شبکه اداره می‌شود.

اینترنتورک (Internetwork)

به شبکه‌ای از شبکه‌ها، اینترنتورک یا صرفاً اینترنت گفته می‌شود. این بزرگ‌ترین شبکه‌ای است که روی سیاره زمین وجود دارد. اینترنت در گستره عظیم خود شامل همه WAN-ها است و می‌تواند به LAN-ها و شبکه‌های خانگی وصل شود. اینترنت از مجموعه پروتکل TCP/IP بهره می‌گیرد و از IP به منظور آدرس‌دهی استفاده می‌کند. اینترنت امروزه به طور عمده به وسیله IPv4 پیاده‌سازی شده است. اما به دلیل به پایان رسیدن آدرس‌های IP در نسخه 4، به تدریج از IPv6 نیز استفاده می‌شود.

اینترنت به کاربران خود امکان داده است که حجم بسیار بالایی از اطلاعات را در سراسر دنیا به اشتراک گذارده و مورد تبادل قرار دهند. در اینترنت از فناوری‌های WWW ،TFP، سرویس‌های ایمیل، استریم‌های صوتی و تصویری و غیره استفاده می‌شود. اینترنت در مقیاس عظیم خود روی مدل کلاینت-سرور کار می‌کند.

اینترنت از زیرساخت بسیار سریع فیبرهای نوری استفاده می‌کند. برای اتصال متقابل قاره‌های مختلف کابل‌های فیبر نوری زیر دریاها کشیده شده‌اند که به نام کابل‌های مخابرات زیردریایی نامیده می‌شوند.

اینترنت به طور عمده روی سرویس‌های وب جهان‌گستر (World Wide Web) با استفاده از صفحه‌های به هم پیوند یافته HTML توزیع یافته است و به وسیله نرم‌افزارهای کلاینت به نام مرورگرهای وب قابل دسترسی است. وقتی یک کاربر به وسیله نوعی مرورگر صفحه‌ای را که روی یک وب‌سرور در جایی از دنیا قرار دارد، درخواست می‌کند، وب‌سرور صفحه HTML مربوطه را به وی ارسال می‌کند. در این روش تأخیر مخابراتی بسیار ناچیز است.

اینترنت در مقاصد مختلفی کاربرد دارد که شامل جنبه‌های مختلفی از زندگی می‌شوند. برخی از آن‌ها شامل فهرست زیر هستند:

  • وب‌سایت‌ها
  • ایمیل
  • پیام‌رسانی اینترنتی
  • بلاگ نویسی
  • شبکه‌های اجتماعی
  • بازاریابی
  • شبکه‌بندی
  • اشتراک منابع
  • استریم صوتی و تصویری

اگر این مطلب برای شما مفید بوده است، آموزش‌های زیر نیز به شما پیشنهاد می‌شوند:

==

بر اساس رای ۲۳ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
منابع:
tutorialspoint
نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *