فرادرس
با ده خودروی بی‌نظیر پورشه در طول تاریخ آشنا شوید
از گذشته تا به امروز، آلمان مهد خودروهای پرفورمنس و اسپرت بوده است. اما با این وجود در بین برندهای معتبر این حوزه، پورشه یک افسانه تلقی می‌شود. اهالی «زوفن‌هاوزن» اکنون تجربه‌ای 88 ساله را پشتوانه کار خود قرار داده‌اند. تجربه‌ای که یکی از نمونه‌های آن پورشه 911 است؛ خودرویی با ویژگی‌های منحصر به فرد و تکنولوژی‌های شگفت‌انگیز که رقبای تازه وارد را نیز به چالش دعوت می‌کند. مطمئنا انتخاب ده خودرو بین تمامی مدل‌های این کمپانی کار سختی به‌نظر می‌رسد اما تصمیم داریم ستاره‌های نمایش یک قرن اخیر پورشه را در این مقاله معرفی کنیم. برخی کلاسیک هستند و بعضی به‌تازگی به روی خط تولید رفته‌اند، اما همگی در یک موضوع اشتراک دارند؛ آن‌ها دیوانه‌وار سریع هستند!
918 اسپایدر
به نمایشگاه ژنو 2010 می‌رویم، زمانیکه پورشه از یک ابرخودرو هیبریدی با نام 918 اسپایدر پرده برداشت و نگاه علاقه‌مندان خودرویی را تا مدت‌ها به خود جلب کرد. این اتفاق تاثیر زیادی بر سیاست‌گذاری شرکت‌های معتبر داشت. به‌طوری‌که دو سال بعد مک‌لارن از مدل P1 رونمایی کرد و یک سال بعد از این رویداد، فراری هم با LaFerrari به این کارزار وارد شد. رقابتی دشوار و نفس‌گیر که در اغلب اوقات شمالی‌های اشتوتگارت پیروز آن بودند.
پورشه 918 توانست عملکرد بی‌نظیری از خود برجای بگذارد. البته این پرفورمنس خارق‌العاده را باید مدیون پیشرانه بنزینی 4.6 لیتری V8 و دو موتور الکتریکی خود باشد. نیروگاه عظیم این خودرو توان تولید 887 اسب بخار و 1280 نیوتن‌متر گشتاور را دارد. قوای محرکه از طریق یک جعبه دنده 7 سرعته PDK دو کلاچه به هر چهار چرخ این خودرو منتقل می‌شود. بنابراین کافی است 2.5 ثانیه صبر کنید تا از سکون به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت برسید.
همچنین این نماینده شایسته زوفن‌هاوزن در پیست نودشلیفه نوربرگرینگ با ثبت زمان 6 دقیقه 57 ثانیه توانست به سومین خودرو تولید انبوه سریع این پیست مبدل شود. پورشه 918 اسپایدر طی سال‌های 2013 تا 2015 با بهره‌گیری از پیشرفته‌ترین تکنولوژی هیبرید ساخته شد و توانست الهام بخش بسیاری از خودروهای اسپرت هیبریدی در سرتاسر جهان باشد.
356
هرچند شرکت پورشه در سال 1931 تاسیس شد اما تا سال 1948 عملا خودرویی تولید نکرد. اما در آن سال بود که بالاخره مدل 356 عرضه شد. این خودرو به‌صورت موتور عقب، با وزن کم و دو درب طراحی شد و در نسخه‌های کوپه، کانورتیبل و رودستر به‌فروش رفت.
سبک طراحی تخم مرغی 356 همچنان در بخش جلو و مرکزی خودروهای فعلی پورشه دیده می‌شود. این خودرو طی 7 سال و در نسخه‌های متعددی تولید شد. اما خاص‌ترین نمونه آن تحت عنوان 356 Speedster در اواخر دهه 1950 به بازار آمد و توانست خط طراحی این شرکت را مشخص کند.
917
شمالی نشین‌های اشتوتگارت از جمله پرافتخارترین خودروسازان در حوزه اتومبیلرانی قلمداد می‌شوند. آن‌ها که در سری رقابت‌های WEC و GT3 عنوان دار هستند، معمولا به درخشش خود در مسابقه 24 ساعته لمانز افتخار می‌کنند. رقابتی که هر ساله در پیست دوله‌ساخت شهر لمانز فرانسه برگزار می‌شود. هرچند این شرکت به‌دلایلی -خصوصا رسوایی دیزل گیت- امسال در کلاس LMP1 این مسابقه حضور نداشت، اما طی چند دهه اخیر خودروهای بی‌نظیری از این شرکت در این بخش شرکت کردند.
یکی از آن‌ها، پورشه 917 نام دارد که در سال‌های 1970 و 1971 به پیروزی رسید. البته این خودرو در رقابت‌های دیگری مانند دیتونا، مونزا، اسپافرانکوشامپ، برندزهچ، اتریش رینگ (ردبول رینگ) و واتکینز گلن در سال 1970 به مقام نخست رسید. با این رزومه قوی، خودروهای معدودی توان رقابت با آن را چه در آن زمان و چه حالا دارند.
قلب تپنده 917 از یک پیشرانه 12 سیلندر با آرایش تخت تشکیل شده بود که می‌توانست این خودرو 800 کیلوگرمی را در عرض 2.3 ثانیه به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت برساند. توان تولیدی این پیشرانه چیزی در حدود 520 اسب بخار بود اما با استفاده از توربوشارژر و تیونینگ اختصاصی برای سری مسابقات Can-Am توانست به قدرت خیره‌کننده 1000 اسب بخار برسد. این میزان قدرت آن را به قوی‌ترین خودرو مسابقه‌ای در دهه 70 میلادی تبدیل کرد.
هرچند تا سال‌ها 917 نتوانست به پیست دوله‌ساخت برگردد، اما با تغییر قوانین، بالاخره بار دیگر این خودرو بازگشت. البته تغییرات گسترده‌ای را متحمل شد و با نام 917K در رقابت سال 1981 برای تیم Kremer Racing شرکت کرد. جالب است بدانید پورشه 917 در فیلم لمانز با بازی «استیو مک‌کوئین» به‌کار گرفته شد و به‌جرات می‌توان گفت که این خودرو جزو ستاره‌های آن فیلم بود.
550 اسپایدر
550 اسپایدر اولین خودرو مسابقه‌ای پورشه بود که در بین سال‌های 1953 تا 1956 و به تعداد 90 دستگاه ساخته شد. درحقیقت می‌توان آن را اولین تلاش اهالی زوفن‌هاوزن در زمینه موتوراسپرت دانست. پیشرانه 1.5 لیتری 4 سیلندر تخت آلومینیومی در کنار جعبه دنده دستی، عقب خودرو جای گرفته‌اند تا وزن به‌صورت یکنواخت در کل بدنه تقسیم شود.
عملکرد فوق‌العاده این خودرو توسط بسیاری از کارشناسان خودرویی تحسین شده است. لازم است بگوییم که افراد مشهور علاقه خاصی به این خودرو داشتند و از جمله آن‌ها می‌توان به جیمز دین، بازیگر معروف هالیوود، اشاره کرد. او که به خودرو خود لقب «کوچولو لعنتی» داده بود، در 30 سپتامبر 1955 با آن تصادف کرد و درگذشت. متاسفانه این اتفاق لکه سیاهی در کارنامه پرافتخار 550 اسپایدر است.
Carrera GT
اگر می‌خواهید روند تغییرات خودروهای سوپراسپرت را طی ده سال اخیر به‌صورت شهودی ببینید، دو خودرو Carrera GT و 918 اسپایدر را کنار هم قرار دهید و مقایسه کنید. هر دو خودرو به‌شدت سریع و چالاک‌اند، اما 918 مودهای رانندگی وسیع‌تری را ارائه می‌دهد. این درحالی است که خودرو قدیمی‌تر بدون سیستم‌های کنترل پایداری و با 605 اسب بخار قدرت، جعبه دنده دستی و دیفرانسیل عقب رانندگی مشابهی با 911 داشت. هرچند در همان زمان، پورشه با کاین و 986 باکستر به موفقیت رسید اما Carrera GT دلیلی بر حقانیت ساخت خودروهای پرفورمنس توسط این شرکت بود.
طراحی چشم‌نواز و جذاب این خودرو یکی از دلایلی است که علاقه‌مندان بسیاری پیدا کرد. همچنین ساختار متفاوت اسپویلر عقب و ورودی‌های هوا کنار درب‌ها ظاهری عجیب و در عین حال بی‌نظیر به آن داده بود. درمجموع می‌توان گفت آنقدر این خودرو شایستگی دارد که پوستر آن در کنار بزرگانی از لامبورگینی و فراری نصب شود. در سال 2004 قیمت تقریبی یک دستگاه از آن چیزی در حدود 448 هزار دلار بود.
911 توربو
به‌جرات می‌توان گفت که پورشه با مدل 911 تعریف می‌شود. خودرویی که همچنان در حال تکامل است و قصد عقب ماندن از رقبا را ندارد. در سال 1975 شرکت آلمانی تصمیم گرفت تا مدل محبوب خود را به توربوشارژر مجهز کند و همچنین تغییراتی در ظاهر آن ایجاد نماید.
قدرت پیشرانه 6 سیلندر تخت با افزایش 90 اسب بخار به عدد 260 رسید تا 911 توربو – که البته 930 نیز نامیده می‌شود – سرعت بالا و تجربه رانندگی بی‌نظیری را ارائه دهد. هرچند این خودرو اولین تجربه آن‌ها در استفاده از توربو بود، اما مشکلات چندانی در عملکرد نسخه 930 دیده نمی‌شد. البته در زمان فشار دادن روی پدال گاز، بیش‌فرمانی می‌توانست برای رانندگان مبتدی خطرساز باشد، اما با این‌و جود همین بیش‌فرمانی لذت بخش و هیجان‌انگیز است!
911 GT1
پیش از آنکه پورشه با تولید Carrera GT به‌سوی تولید خودروهای موتور وسط برود و قبل از اینکه 919 هیبرید در لمانز به عناوین نخست دست یابد، این 911 GT1 بود که توانست هر دو ویژگی را توامان داشته باشد. این خودرو در عین اینکه یک سوپراسپرت عجیب و غریب بود، مسابقه لمانز را مثل آب خوردن به اتمام می‌رساند.
در واقع می‌توان گفت که اهالی اشتوتگارت از ابتدای تاسیس شرکت تا سال 1996 هیچ محصولی حتی مشابه آن نتوانستند بسازند. تنها چند خودرو مسابقه‌ای در کل دنیا توان این را دارند که در جاده‌ها و برای مصارف شخصی استفاده شوند که پورشه 911 GT1 یکی از آن‌ها بود. این خودرو توانست با پیروزی در لمانز 1998 سلطنت 17 ساله این شرکت را در مسابقات استقامتی پایه گذاری کند.
956/962
همانطور که پیش‌تر و در رابطه با مدل 917 گفته شد، پورشه از عنوان‌داران حوزه اتومبیلرانی به‌شمار می‌رود. آن‌ها سالیان متمادی بر دنیای موتوراسپرت و خصوصا رقابت‌های استقامتی مانند لمانز حکمرانی می‌کردند. بنابراین نیاز بود تا جایگزینی شایسته برای 917K معرفی شود.
حاصل ماه‌ها تلاش پورشه خودرویی بود که 956 نام داشت و توانست در لمانز 1982 موفق ظاهر شود. همچنین این خودرو با تغییراتی که بر روی آن اعمال شد، توانست با نام 962 در سری مسابقات IMSA آمریکا شمالی شرکت کند. پورشه 956/962 در شش مسابقه از نوزده پیروزی این خودروساز در کلاس LMP1 لمانز سهم دارد و از این حیث قابل احترام است. البته اگر، تنها پیروزی نسخه خیابانی این خودرو را در لمانز 1994 -که توسط شرکت Dauer ساخته شد- در نظر بگیریم به عدد هفت می‌رسیم.
به‌هرحال پورشه 956/962 یکی از جذاب‌ترین خودروهای مسابقه‌ای اهالی زوفن‌هاوزن به‌شمار می‌رود. این خودرو توانست عصر جدیدی از مسابقات را به بینندگان و طرفداران آن نشان دهد. دوران هیجان‌انگیزی که هیچ‌وقت برای علاقه‌مندان ورزش اتومبیلرانی فراموش شدنی نیست.
911 آر
پورشه نیز مانند هر خودروساز دیگری براساس نیاز مشتریان تصمیم می‌گیرد. درواقع با توجه به نظام «عرضه و تقاضا» درمی‌یابد که همچنان باید به تولید یک خودرو ادامه دهد یا آن را روانه موزه کند. اما به‌ندرت، احساسات مدیران پورشه با همتایان ایتالیایی خود شباهت پیدا می‌کند. درحقیقت آن‌ها تصمیم گرفتند با ساخت یک اثر هنرمندانه، نامه‌ای عاشفانه را برای طرفداران متعصب خود بفرستند!
قلب تپنده 911 آر از پیشرانه 4 لیتری 6 سیلندر تخت تشکیل شده است که با یک جعبه دنده 6 سرعته اتوماتیک جفت می‌شود. بنابراین، تنها 3.7 ثانیه لازم است تا از حالت سکون به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت برسید. حداکثر سرعت این خودرو 320 کیلومتر بر ساعت اعلام شده که باید آن را مدیون شاسی و آیرودینامیک فوق‌العاده خود باشد. هرچند تنها ویژگی منفی 911 آر، عرضه و تولید محدود آن بود اما مدیران شرکت بازخورد مثبتی از آن گرفتند. به‌طوری‌که پورشه را به ادامه ساخت خودروهای خاص و تولید محدود از روی مدل‌های پرفروش ترغیب نمود که از جمله آن‌ها می‌توان به 911 GT3 اشاره کرد.
Mission E
Mission E که اولین بار در نمایشگاه فرانکفورت 2015 به نمایش درآمد، در حقیقت چکیده‌ای از تمام آن چیزی بود که پورشه به تکنولوژی آن دست یافته. درواقع می‌توان آن را محصولی High-Tech دانست که شاید هیچ خودروساز دیگری قادر به تولید مشابه آن نباشد.
در زمان معرفی سه قوای محرکه 400، 536 و 670 اسب بخاری برای این خودرو در نظر گرفتند تا مشتریان براساس نیاز خود انتخاب نمایند. همچنین در همان نمایشگاه گفته شد که نسخه تولیدی Mission E با قیمت 75 هزار دلار می‌تواند به رقابت با تسلا مدل S بپردازد. به‌هرحال نمونه تولیدی آن نه به شکل کوپه بلکه به‌صورت کراس‌اوور و با نام Taycan به بازار عرضه می‌شود. خودرویی که باید تا سال 2020 برای دیدن آن صبر کرد.
اگر مطلب بالا برای شما مفید بوده است، احتمالاً آموزش‌هایی که در ادامه آمده‌اند نیز برایتان کاربردی خواهند بود:
- مجموعه آموزش های مهندسی مکانیک
- مرسدس بنز و یازده مدل تاریخ‌ساز این شرکت که صنعت خودرو را متحول کردند
- مجموعه آموزش‌های مهندسی برق
- ب‌ام‌و و ده خودرویی که آینده این شرکت را برای همیشه تغییر دادند
- طراحی و تولید کامپیوتری یا CAD/CAM
^^
