تفاوت Gerund و Infinitive — به زبان ساده + مثال، تمرین و تلفظ

۱۰۳۰۰ بازدید
آخرین به‌روزرسانی: ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲
زمان مطالعه: ۳۷ دقیقه
تفاوت Gerund و Infinitive — به زبان ساده + مثال، تمرین و تلفظ

در زبان انگلیسی، دو حالت مصدری تعریف شده که شامل «مصدر با to» و «اسم مصدر» (فعل + ing) است. به دسته اول «Infinitive» و به دسته دوم «Gerund» گفته می‌شود. هر دو گروه در دسته اسم‌ها به شمار می‌روند زیرا فعل را از حالت خود خارج و به حالت مصدر تبدیل می‌کنند و مصدر نوعی اسم به شمار می‌رود. در این آموزش قصد داریم تفاوت Gerund و Infinitive را توضیح دهیم و به کمک مثال‌های متعدد و تمرین‌های مختلف، با کاربردهای هر یک از آن‌ها به طور کامل آشنا شویم.

فهرست مطالب این نوشته

تفاوت Gerund و Infinitive

تشخیص تفاوت Gerund و Infinitive ممکن است کار سختی باشد. در این مطلب قصد داریم به تفاوت آن‌ها اشاره کنیم، اما قبل از هر چیز لازم است این دو مبحث را تعریف کنیم و کاربردهای هر یک را شرح دهیم. در ادامه، به بررسی این تفاوت‌ها می‌پردازیم.

در زبان انگلیسی، «gerund» و «infinitive» هر دو در دسته اسم قرار می‌گیرند، با وجود این‌که در ساختار هر دو فعل به کار رفته است. «gerund» ساختار «v + ing» دارد و «infinitive» ساختار «to + verb». در واقع «gerund» به فعل‌های ing دار گفته می‌شود، اما «infinitive» به فعل‌هایی گفته می‌شود که با «to» می‌آیند. برای «gerund» در زبان فارسی معادل «اسم مصدر» و برای «infinitive» معادل «مصدر با to» را به کار می‌برند.

برای این‌که بتوانیم تفاوت gerund و infinitive را درک کنیم، در ادامه سعی کرد‌ه‌ایم کاربردهای هر یک را به طور کامل توضیح دهیم. اما به طور کلی در این مطلب، تفاوت Gerund و Infinitive را در چهار حالت زیر بررسی خواهیم کرد.

  • تفاوت Gerund و Infinitive به عنوان فاعل
  • تفاوت Gerund و Infinitive به عنوان مفعول فعل
  • تفاوت Gerund و Infinitive به عنوان مفعول حرف اضافه
  • تفاوت Gerund و Infinitive بعد از مفعول غیرمستقیم

تفاوت Gerund و Infinitive به عنوان فاعل

هم gerund و هم infinitive می‌توانند مانند سایر اسم‌های انگلیسی، به عنوان فاعل در جمله ظاهر شوند. «infinitive» با ساختار (to + verb) در مقایسه با «gerund» با ساختار (verb + ing)‌ رسمی‌تر است. در واقع ساختار «v + ing» را بیشتر در محاوره‌های روزمره می‌بینیم. به مثال‌های زیر و تفاوت Gerund و Infinitive به عنوان فاعل دقت کنید.

Infinitive: To travel is to broaden the mind.

Gerund: Traveling broadens the mind.

سفر کردن آگاهی را بالا می‌برد.

Infinitive: To see is to believe.

Gerund: Seeing is believing.

شنیدن کی بود مانند دیدن؟

(این مثال نوعی ضرب‌المثل انگلیسی است که معادل آن در زبان فارسی به شکل فوق ترجمه شده است.)

Infinitive: To be happy is a state of mind.

Gerund: Being happy is a state of mind.

شاد بودن، حالتی از ذهن است.

تفاوت Gerund و Infinitive به عنوان مفعول فعل

تفاوت Gerund و Infinitive به عنوان مفعول فعل

Gerund و Infinitive هر دو می‌توانند به عنوان مفعول برخی از فعل‌ها به کار بروند در این مطلب به این فعل‌ها در جدول‌های مختلفی اشاره کرده‌ایم و مثال‌های متعددی آورده‌ایم. اما برای دانستن تفاوت Gerund و Infinitive بهتر است آن‌ها را در کنار هم بررسی کنیم. به مثال‌های زیر دقت کنید.

Infinitive: Lili started to sing.

Gerund: Lili started singing.

«لیلی» شروع به آواز خواندن کرد.

Infinitive: Tumkin began to dance.

Gerund: Tumkin began dancing.

«تامکین» شروع به رقصیدن کرد.

Infinitive: Anita continued to read.

Gerund: Anita continued reading.

«آنیتا» به خواندن ادامه داد.

Infinitive: Nelly loves to learn new technology.

Gerund: Nelly loves learning new technology.

«نلی» عاشق یاد گرفتن تکنولوژی تازه است.

Infinitive: Maya and I like to drink tea.

Gerund: Maya and I like drinking tea.

من و «مایا» چای نوشیدن را دوست داریم.

Infinitive: Rita prefers to drink coffee than to sip on tea.

Gerund: Rita prefers drinking coffee to sipping on tea.

«ریتا» نوشیدن قهوه را به چای ترجیح می‌دهد.

با برخی از فعل‌ها، «infinitive» در نقش مفعول ظاهر می‌شوند، اما «gerund» نمی‌تواند. این فعل‌ها را در مثال‌های زیر می‌توانید مشاهده کنید.

Farley wants finding/to find gold in the mountains.

«فارلی» می‌خواهد در کوه‌ طلا پیدا کند.

Poco intends firing/ to fire all his employees today.

«پوکو» امروز تصمیم دارد همه کارمندانش را اخراج کند.

Nancy plans buying/to buy a new laptop next month.

«نانسی» قصد دارد ماه آینده لپ‌تاپ بخرد.

Tumkin hopes traveling/to travel to Fiji someday.

«تامکین» به این فکر می‌کند که روزی به «فیجی» سفر کند.

Lili agreed meeting/to meet me at the party.

«لیلی» موافقت کرد که در مهمانی من را ببیند.

Anita needs adopting/to adopt another cat.

«آنیتا» باید گربه دیگری را به حضانت بگیرد.

Maya promised buying/to buy me a bag for my birthday.

«مایا» قول دارد برای تولدم کیف بخرد.

در مقابل، «gerund» بعد از برخی از فعل‌ها می‌تواند به عنوان مفعول بیاید، اما «infinitive» نمی‌تواند. این فعل‌ها را می‌توانید در مثال‌های زیر مشاهده کنید.

Tumkin suggests punishing/to punish anyone who burns a book.

«تامکین» پیشنهاد داد هر کسی که کتاب آتش می‌زند، مجازات شود.

Poco recommends buying/to buy a new house in another city.

«پوکو» خریدن خانه در شهر دیگری را پیشنهاد می‌دهد.

Anita and I discussed reorganizing/to reorganize the staff allocation.

من و «آنیتا» برای سازمان‌دهی مجدد توزیع کارمندان بحث کردیم.

Would you consider hiring/to hire Rita for the job?

ممکن است «ریتا» را برای کار استخدام کنی؟

Lili has finished eating/to eat all the candy.

«لیلی» همه آب‌نبات را خورد.

Simon mentioned seeing/to see strange lights in the sky.

«سایمون» به دیدن نورهای عجیب و غریب در آسمان اشاره کرد.

Maya risks losing/to lose her reputation if she publishes this story.

اگر «مایا» داستانش را منتشر کند، خطر از دست دادن شهرتش را به همراه خواهد داشت.

Farley avoided crashing/to crash his car into the wall.

«فارلی» از برخورد ماشینش به دیوار ممانعت کرد.

Poco keeps calling/to call me all day long.

«پوکو» تمام روز به من زنگ می‌زند.

برخی از فعل‌ها، وقتی با Gerund و Infinitive به کار می‌روند، معنی متفاوتی پیدا می‌کنند. دو نمونه از این فعل‌ها شامل «try» و «stop» است. به مثال‌های زیر و تفاوت Gerund و Infinitive در معنی توجه کنید.

With infinitive: I’ll try to complete the report by tomorrow, but I can’t promise you anything.

سعی می‌کنم گزارش را تا فردا تکمیل کنم، اما نمی‌توانم قول دهم.

(try + infinitive = تلاش برای انجام کار سخت)

With gerund: Have you ever tried drinking tea instead of coffee?

تا حالا سعی چای را به‌جای قهوه امتحان کرده‌ای؟

(try + gerund = آزمایش یا امتحان کردن کار جدید)

With infinitive: We stopped to admire the view.

ما ایستادیم تا منظره را تحسین کنیم.

(stop + infinitive = دست کشیدن از کاری به منظور انجام کار دیگری)

With gerund: Stop talking!

دست از حرف زدن بردار!

(stop + gerund = دست کشیدن از کاری)

With gerund: I have stopped drinking coffee in the morning.

من عادت نوشیدن قهوه در صبح را ترک کرده‌ام.

(stop + gerund = کنار گذاشتن/ترک کردن عادت بد)

تفاوت Gerund و Infinitive به عنوان مفعول حرف اضافه

در حالی که gerund می‌تواند به عنوان مفعول حرف اضافه عمل کند، یعنی بعد از برخی از فعل‌هایی بیاید که با حرف اضافه همراه شده‌اند، infinitive نمی‌تواند. مثال‌های زیر و شکل درست و نادرست آن‌ها را در نظر بگیرید.

Can someone stop Farley from acting/to act the fool?

ممکن است کسی به «فارلی» بگوید دست از احمق‌بازی بردارد؟

Poco is thinking of buying/to buy a new car.

«پوکو» به خریدن ماشین جدیدی فکر می‌کند.

Thanks for inviting/to invite me to your party.

ممنون که من را به مهمانی‌ات دعوت کردی.

یادگیری افعال جراند

نکته: حرف اضافه «except» و «but» استثنا هستند و می‌توانند به‌جای «gerund»، با «infinitive» نیز بیایند و در نقش مفعول ظاهر شوند، مانند مثال‌های زیر:

Poco would not stop yelling except catching/to catch his breath.

«پوکو» دست از فریاد زدن نمی‌کشد، مگر این‌که بخواهد نفسی تازه کند.

***

Farley had no choice but eating/to eat the deadly berries.

«فارلی» انتخاب دیگری نداشت جز آن‌که توت‌های سمی را بخورد.

تفاوت Gerund و Infinitive بعد از مفعول غیرمستقیم

مفعول غیرمستقیم معمولاً برای شخصی به کار می‌رود که از انجام کار نفع می‌برد. infintive یا عبارت‌های infinitive، می‌توانند به عنوان مفعول مستقیم عمل کنند که بعد از مفعول غیرمستقیم فعل می‌آید. در مثال‌های زیر، فعل به رنگ سبز و مفعول غیرمستقیم به رنگ بنفش است. «infinitive» نیز «bold» شده است.

My mother taught me to read.

مادرم خواندن یادم داد.

(در این مثال، «me» مفعول غیرمستقیم و «to read» مفعول مستقیم است.)

Lula asked me to sing a song.

«لولا» از من خواست که آهنگ بخوانم.

(در این مثال، «me» مفعول غیرمستقیم و «to sing» مفعول مستقیم است.)

Poco told Farely to submit the report immediately.

«پوکو» به «فارلی» گفت که گزارش را در اسرع وقت تحویل دهد.

(در این مثال، «me» مفعول غیرمستقیم و «to read» مفعول مستقیم است.)

Nancy warned me to wear a sweater in Iceland.

«نانسی» به من هشدار داد که در ایسلند پولیور بپوشم.

(در این مثال، «me» مفعول غیرمستقیم و «to wear» مفعول مستقیم است.)

The police have ordered the protestors to disperse.

پلیس دستور داد معترضان متفرق شوند.

(در این مثال، «the protestors» مفعول غیرمستقیم و «to disperse» مفعول مستقیم است.)

کاربرد Gerund

از «gerund» در سه حالت زیر استفاده می‌کنیم:

  • به عنوان فاعل
  • به عنوان مفعول
  • به عنوان مفعول حرف اضافه

 

کاربرد Gerund به عنوان فاعل

همان‌طور که گفته شد، gerund از ترکیب «فعل + ing» تشکیل شده است و به آن اسم مصدر گفته می‌شود. در زبان فارسی، «خوردن»، «پوشیدن»، «نشستن» و «آمدن» به عنوان اسم مصدر در نظر گرفته می‌شوند. در واقع، فعل‌هایی که با پسوند «ن» همراه می‌شوند، جزو اسم مصدر به شمار می‌روند. یکی از نقش‌های gerund به عنوان فاعل است، یعنی دقیقاً در ابتدای جمله و در جایگاه فاعل قرار می‌گیرد. به مثال زیر دقت کنید.

Swimming is good exercise.

شنا کردن ورزش خوبی است.

در این مثال، «swimming» به عنوان gerund یا همان اسم مصدر به کار رفته و در نقش فاعل جمله ظاهر شده است. در واقع «swimming» فاعل جمله، «is» فعل و «good exercise» به عنوان متمم به کار رفته است. به چند مثال دیگر توجه کنید تا با کاربرد gerund به عنوان فاعل بیشتر آشنا شوید.

Studying English is fun.

انگلیسی خواندن کار مفرحی است.

Going abroad is a good experience.

رفتن به خارج از کشور، تجربه خوبی است.

Communicating with people might seem difficult at first.

برقراری ارتباط با دیگران ممکن است در وهله اول کار سختی باشد.

کاربرد Gerund به عنوان مفعول

از دیگر کاربردهای gerund به عنوان مفعول است. یعنی در جایگاه مفعول در جمله ظاهر می‌شود. به جمله زیر دقت کنید.

I enjoy swimming.

من از شنا کردن لذت می‌برم.

در مثال فوق، «swimming» به عنوان gerund به کار رفته است و بعد از فعل آمده و نقش مفعول را دارد. البته این بدان معنی نیست که بعد از فعل همواره از gerund استفاده می‌کنیم. در واقع بعد از برخی از فعل‌ها باید از اسم مصدر استفاده شود. در جدول زیر به تعدادی از این فعل‌ها که در زبان انگلیسی بیشترین کاربرد را دارند، اشاره شده است.

فعل‌هایی که پس از آن‌ها gerund می‌آید
mindenjoyavoid
riskkeepdislike
delayresentforgive
excusecontemplatepostpone
missentailcelebrate
saveloathedread
detestresistinvolve
finishdeferprevent
stopescapeconsider

به چند مثال بیشتر در این زمینه توجه کنید.

I avoid going to the dentist.

من از رفتن نزد دندان‌پزشک خودداری می‌کنم.

I avoid chocolate.

من از شکلات خوردن خودداری می‌کنم.

I miss taking walks in the morning.

دلم برای قدم زدن صبحگاهی تنگ شده است.

I miss taking a trip to England.

دلم برای سفر کردن به انگلیسی تنگ شده است.

I have finished working.

کارم تمام شده است.

I don't mind going to the movies.

فرقی نمی‌کند به سینما بروم یا نروم.

در جدول زیر می‌توانید فعل‌هایی را مشاهده کنید که بعد از آن‌ها اسم، جراند یا that-clause می‌آید.

appreciateadmitacknowledge
recallproposemention
reportdenyrecollect
meansuggestimagine
understand

به چند مثال با افعال فوق توجه کنید.

I can't imagine living in that big house.

نمی‌توانم تصور کنم که در آن خانه زندگی می‌کنم.

(در این مثال از gerund استفاده شده است.)

I can't imagine a purple unicorn in my yard.

نمی‌توانم تک‌شاخی بنفشی را در حیاط خانه‌ام تصور کنم.

(در این مثال از اسم استفاده شده است.)

I can't imagine that he lied on purpose.

نمی‌توانم تصور کنم که او با منظور دروغ گفته است.

(در این مثال از «that-clause» استفاده شده است.)

I understand French.

من زبان فرانسه بلدم.

(در این مثال از اسم استفاده شده است.)

I understand fishing pretty well.

من ماهیگیری را خوب بلدم.

(در این مثال از gerund استفاده شده است.)

I understand that you would prefer to stay.

می‌فهمم که ترجیح می‌دهی بمانی.

(در این مثال از «that-clause» استفاده شده است.)

کاربرد Gerund به عنوان مفعول حرف اضافه

کاربرد Gerund به عنوان مفعول حرف اضافه

از دیگر کاربردهای gerund به عنوان مفعول حرف اضافه است. در این حالت، gerund در نقش مفعول ظاهر می‌شود، اما چون بعد از حرف اضافه آمده، به عنوان مفعول حرف اضافه از آن یاد می‌کنیم. به مثال زیر دقت کنید.

I drank a cup of coffee before leaving.

من قبل از رفتن، یک فنجان قهوه نوشیدم.

در مثال فوق، «leaving» به عنوان gerund به کار رفته است و نقش مفعول دارد. در واقع «I» فاعل جمله و «drink» فعل است. «leaving» چون قبل از حرف اضافه آمده به عنوان مفعول حرف اضافه در نظر گفته می‌شود. به چند مثال دیگر توجه کنید تا با کاربرد gerund به عنوان مفعول حرف اضافه بیشتر آشنا شوید.

My love for reading was immediate.

علاقه من به خواندن، بلافاصله ایجاد شد.

After studying, we took a break.

بعد از مطالعه، استراحت کردیم.

Keira always talks about running.

«کایرا» همیشه از دویدن حرف می‌زند.

We got in trouble for chatting.

ما برای گفت‌وگو به دردسر افتادیم.

Ian has received ten job offers since graduating.

«یان» از زمان فارغ‌التحصیلی، ده پیشنهاد شغلی داشته است.

برخی از عبارت‌های gerund نیز می‌توانند به عنوان مفعول حرف اضافه به کار بروند، مانند مثال‌های زیر:

My love for reading novels was immediate.

عشق من به خواندن رمان کوتاه‌مدت بود.

After studying for six hours, we took a break.

بعد از ۶ ساعت خواندن، استراحتی کردیم.

Keira always talks about running a marathon.

«کایرا» همیشه درباره دوی ماراتون صحبت می‌کند.

We got in trouble for chatting during the test.

ما برای صحبت کردن در طول امتحان به دردسر افتادیم.

Ian has received ten job offers since graduating college.

«یان» ده پیشنهاد شغلی از زمان فارغ‌التحصیلی از کالج دریافت کرده است.

عبارت gerund به عنوان گزاره، به صورت «Lola is sleeping in the tent» خواهد بود. در این حالت، بخشی از فعل به شمار می‌رود که برای زمان‌های استمراری کاربرد دارد. به چند مثال دیگر در این رابطه توجه کنید.

Dawn's favorite activity is drawing sketches of her family.

فعالیت مورد علاقه «داون»، کشیدن طرحی از خانواده‌اش است.

Her occupation is writing newspaper articles.

حرفه او نوشتن مقاله‌های روزنامه است.

The dog's worst habit is barking at the door.

بدترین عادت سگ، پارس کردن دم در است.

My least favorite sport is jogging on the track.

من به پیاده‌روی در زمین مسابقه، کمترین علاقه را دارم.

His passion was biking in the mountains.

او به دوچرخه‌سواری در کوهستان علاقه داشت.

نکته: یکی از موارد مهمی که در بررسی تفاوت Gerund و Infinitive مطرح می‌شود، حرف اضافه است. «gerund» می‌تواند بعد از حرف اضافه بیاید، اما «infinitive» بعد از حرف اضافه قرار نمی‌گیرد. به مثال‌های زیر توجه کنید.

Can you touch your toes without bending your knees?

می‌توانی بدون خم شدن، به انگشتان پایت دست بزنی؟

***

He was fined for driving over the speed limit.

او برای رانندگی با سرعت بالا جریمه شد.

***

She got the money by selling the car.

او با فروختن ماشینش، پول را تهیه کرد.

***

A corkscrew is a tool for taking corks out of bottles.

درباز‌کن وسیله‌ای برای باز کردن در قوطی است.

کاربرد Infinitive

بعد از بسیاری از فعل‌ها در زبان انگلیسی، «infinitive» می‌آید. infinitive همان شکل مصدر با to است که از ترکیب to و فعل ساخته شده است. بعد از to همواره از شکل ساده فعل استفاده می‌شود. بنابراین فرمول آن را می‌توانیم به صورت زیر تعریف کنیم.

Verb + to + infinitive

به دو مثال زیر توجه کنید.

We planned to take a holiday.

ما برنامه رفتن به تعطیلات را ترتیب دادیم.

She decided to stay at home.

او تصمیم گرفت در خانه بماند.

سایر فعل‌های انگلیسی از ساختار زیر پیروی می‌کنند:

Verb + noun + to + infinitive

به دو مثال زیر توجه کنید.

She wanted the children to learn the piano.

او از بچه‌ها خواست تا پیانو یاد بگیرند.

I told him to ring the police.

من به او گفتم به پلیس زنگ بزند.

برخی از فعل‌ها مانند «make» و «let»‌ با فعل‌هایی همراه می‌شوند که to ندارد. به همین دلیل به آن‌ها مصدر بدون to گفته می‌شود. ساختار این جمله‌ها به صورت زیر است:

Verb + noun + infinitive

My parents made me come home early.

خانواده‌ام مجبورم کردند زود به خانه برگردم.

They wouldn't let me stay out late.

آن‌ها به من اجازه نمی‌دهند تا دیروقت بیرون بمانم.

گرامر gerund و infinitive

فعل «dare» می‌تواند یا با مصدر با to یا با مصدر بدون to همراه شود، بنابراین فرمول آن به صورت زیر تعریف می‌شود:

Verb (+ to) + infinitive

به مثال زیر دقت کنید.

I didn't dare (to) go out after dark.

برایم مهم نبود که بعد از تاریکی به بیرون بروم.

برخی از فعل‌ها با مصدر با to همراه می‌شوند، مانند مثال‌های زیر:

I decided to go home as soon as possible.

من تصمیم گرفتم هر چه زودتر به خانه بروم.

We all wanted to have more English classes.

ما همه می‌خواستیم کلاس زبان انگلیسی بیشتری داشته باشیم.

در دو مثال فوق، فعل‌های «decide» و «want» در دسته فعل‌هایی قرار می‌گیرند که بعد از آن‌ها infinitive استفاده شده است. در این مطلب به طور کامل این فعل‌ها را پوشش داده‌ایم، اما به طور کلی می‌توان آن‌ها را در دسته‌بندی زیر قرار داد:

  • فعل‌های مربوط به فکر کردن و احساسات، مانند «decide» و «love»
  • فعل‌های مربوط به گفتن و بیان کردن، مانند «agree» و «refuse»
  • سایر فعل‌ها، مانند «arrange» و «try»

بنابراین، همان‌طور که در توضیحات فوق اشاره شد، «infinitive» را می‌توانیم به دو دسته با و بدون to تقسیم کنیم. دسته دوم را می‌توان به صورت زیر تعریف کرد.

  • فعل‌هایی که بعد از «افعال وجهی» (Modal Verbs) می‌آیند:

She can sleep in the guest room tonight.

او امشب می‌تواند در اتاق مهمان بخوابد.

Will you need to rent a car during your stay?

آیا در طول اقامت خود نیاز دارید ماشین کرایه کنید؟

  • فعل‌هایی که بعد از برخی از فعل‌های مانند «let» و «make» و «have» و حتی «help» می‌آیند:

He lets us use some of his land to grow vegetables.

او به ما اجازه داد از بخشی از زمینش برای کاشتن سبزیجات استفاده کنیم.

You can’t make a cat do anything it doesn’t want to do.

نمی‌توانی گربه را مجبور به انجام کاری بکنی که نمی‌خواهد.

I just want to help you (to) understand the situation better.

فقط می‌خواهم به به شما در درک بهتر وضعیت کمک کنم.

(در انگلیسی آمریکایی، بعد از «help»، حرف اضافه «to» به کار نمی‌رود، اما در انگلیسی بریتانیایی کاربرد دارد.)

تفاوت Gerund و Present Participle

یکی از اشتباهات رایج میان زبان‌آموزان این است که در برخی موارد نمی‌توانند فرق بین gerund و present participle را تشخصی دهند. به همین دلیل در ادامه این مطلب سعی کرده‌ایم تفاوت آن‌ها را توضیح دهیم.

شاید این‌طور به نظر برسد که هر فعلی ing دار را به عنوان gerund در نظر بگیریم. اما این‌طور نیست. نوع دیگری از فعل‌های ing دار در زبان انگلیسی به Present Participle معروف است که در زبان فارسی به آن «صفت فاعلی» گفته می‌شود. نقش این کلمه‌ها، همان‌طور که از اسم‌شان پیداست، به عنوان صفت مشخص شده است. به چند مثال در این رابطه توجه کنید.

تفاوت Gerund و Infinitive در برخی از فعل‌ها

معنی برخی از فعل‌ها، وقتی با gerund یا infinitive همراه می‌شوند، تغییر می‌کند. در ادامه به این فعل‌ها با مثال و ترجمه اشاره کرده‌ایم.

Forget
InfinitiveGerund
به آینده اشاره داردبه گذشته اشاره دارد
Don't forget to spend money on the tickets.He'll never forget spending so much money on his first computer.
یادت نرود پول بلیت‌ها را بپردازی.او هیچ‌وقت فراموش نمی‌کند که آن‌همه برای اولین کامپیوترش هزینه کرد.
Go on
InfinitiveGerund
برای تغییر فعالیتبرای ادامه دادن با همان روش قبلی
Go on to read the text.Go on reading the text.
متن را بخوان.به خواندن متن ادامه بده.
Mean
InfinitiveGerund
قصد انجام کاری داشتنکاری باید انجام شود تا نتیجه حاصل شود
I meant to phone your mother, but my mobile didn't work.You have forgotten your homework again. That means phoning your mother.
قصد داشتم به مادرت زنگ بزنم، اما تلفن همراهم کار نکرد.دوباره یادت رفته تکالیفت را انجام دهی. آن یعنی زنگ زدن به مادرت.
Regret
InfinitiveGerund
خبر بدی می‌دهید و از این بابت ناراحتیددر گذشته کاری را انجام داده‌اید و بابت آن خوشحال نیستید
We regret to inform you that the flight has been delayed for another two hours.I regret being late for school.
متأسفم که به شما اطلاع دهم پرواز به مدت دو ساعت دیگر تأخیر دارد.از این‌که دیر به مدرسه رفتم افسوس می‌خورم.
Remember
InfinitiveGerund
به عملی در آینده اشاره داردبه انجام کاری در گذشته اشاره دارد
Remember to switch off the lights when you go on holiday.I remember switching off the lights when I went on holiday.
یادت باشد وقتی به تعطیلات می‌روی، چراغ‌ها را خاموش کنی.خاطرم هست که وقتی به تعطیلات رفته بودم، چراغ‌ها را خاموش کردم.
Stop
InfinitiveGerund
 عملی را متوقف کردن به منظور انجام کار دیگریعملی را متوقف کردن
 I stopped to smoke.I stopped smoking.
ایستادم تا سیگار بکشم.سیگار کشیدن را ترک کردم.
Try
InfinitiveGerund
کار سختی را انجام دادنامتحان کردن چیزی
Try to be quiet when you come home late.I tried taking an aspirin but it didn't help.
سعی کن وقتی دیر به خانه می‌آیی، ساکت باشی.سعی کردم آسپرین بخوریم، اما افاقه نکرد.

برخی از فعل‌ها، هنگامی که با gerund یا infinitive همراه می‌شوند، تغییرات بیشتری در آن‌ها ایجاد می‌شود. در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم.

Like

در حال عادی تفاوت چندانی بین دو جمله زیر نیست.

I like reading books.

=

I like to read books.

اما زمانی که «like» به معنی لذت بردن باشد، از gerund بعد از آن استفاده می‌کنیم. در واقع درباره کاری صحبت می‌کنیم که آن را انجام می‌دهیم و از انجام دادنش لذت می‌بریم، مانند مثال زیر:

I like riding my bike.

از دوچرخه‌سواری لذت می‌برم.

و زمانی که به عنوان عادت کاری را انجام می‌دهیم، از infinitive کمک می‌گیریم، مانند مثال زیر:

I like to do my homework in the afternoon.

دوست دارم تکالیفم را بعدازظهر انجام دهم.

(فکر می‌کنم بهتر است که بعدازظهر تکالیفم را انجام دهم.)

به دو مثال دیگر در این رابطه توجه کنید.

I like watching films.

من فیلم تماشا کردن را دوست دارم.

(من فیلم تماشا می‌کنم و از این کار لذت می‌برم.)

I would like to watch the film.

من می‌خواهم فیلم تماشا کنم.

(«would like» به معنی «خواستن» است و همواره بعد از آن «infinitive» می‌آید.)

be afraid

وقتی «be afraid» برای ابراز نگرانی به کار می‌رود، بعد از آن gerund به کار می‌رود، مانند مثال زیر:

I'm afraid of having an accident.

نگرانم تصادفی رخ دهد.

در سایر موارد، تفاوت چندانی بین حالت gerund و infinitive در رابطه با فعل be afraid وجود ندارد، مانند مثال زیر:

I'm afraid to go by bike on this road.

=

I'm afraid of going by bike on this road.

می‌ترسم در این جاده با دوچرخه بروم.

need

اگر از gerund بعد از need استفاده می‌کنیم، در آن صورت جمله ما معنی مجهول خواهد داشت، مانند مثال زیر:

The window needs cleaning.

پنجره باید تمیز شود.

be used to

از ساختار «be used to» در مواقعی استفاده می‌کنیم که بخواهیم درباره عادت‌های فعلی خود صحبت کنیم. البته بیشتر برای بیان عادت‌های منفی به کار می‌رود، مانند مثال زیر:

He is used to smoking.

او به کشیدن سیگار عادت دارد.

از «used to + infinitive» زمانی استفاده می‌کنیم که شخصی کاری را در گذشته از روی عادت انجام می‌داده، اما دیگر انجام نمی‌دهد. به مثال زیر دقت کنید.

He used to smoke.

او سیگار می‌کشید.

(عادت به کشیدن سیگار داشت، اما در حال حاضر سیگار نمی‌کشد.)

فعل‌هایی با Gerund و Infinitive

مثال فعل‌هایی که با Gerund و Infinitive به کار می‌روند

به تعدادی از جمله‌های زیر توجه کنید که بعد از آن‌ها از Infinitive و Gerund استفاده شده است.

agree: I agreed to go to a party with my friend.

من با رفتن به مهمانی همراه با دوستم موافقت کردم.

decide: The president decided not to participate in the discussions.

رئیس‌جمهور تصمیم گرفت در بحث‌ها شرکت نکند.

deserve: Everyone deserves to be respected.

هر کسی سزاوار احترام است.

expect: I expect to know my exam grade by tomorrow.

انتظار دارم درباره نمره امتحانم تا فردا باخبر شوم.

hope: We were hoping to avoid traffic by leaving early.

امیدواریم با زود رفتن، در ترافیک نمانیم.

learn: He learned not to trust anyone.

او فهمید که به کسی اعتماد نکند.

need: She needs to learn how to cook.

او باید یاد بگیرد که چطور آشپزی کند.

(باید آشپزی کردن را یاد بگیرد.)

offer: I offered to help my brother with homework.

به برادرم پیشنهاد دادم در انجام تکالیف کمکش کنم.

plan: We are planning to watch a movie tonight.

ما امشب در حال برنامه‌ریزی برای دیدن فیلم هستیم.

promise: My friend promised to find the time to help me move.

دوستم قول داد وقت آزاد پیدا کند تا به من در نقل‌مکان کمک کند.

seem: We seem to be lost.

به نظر می‌رسد که گم شده باشیم.

wait: I cannot wait to see my family.

برای دیدن خانواده‌ام لحظه‌شماری می‌کنم.

want: I don’t want to go to bed yet.

هنوز نمی‌خواهم به رختخواب بروم.

admit: They admitted changing the schedule.

آن‌ها به تغییر دادن برنامه اعتراف کردند.

advise: I advise proceeding with caution.

من پیشنهاد دادم با احتیاط جلو برویم.

avoid: She avoided looking me in the eye.

او از نگاه کردن مستقیم در چشم‌های من امتناع کرد.

consider (think about): I considered staying silent, but I had to tell her.

تصمیم گرفتم ساکت بمانم، اما باید به او می‌گفتم.

deny: I denied knowing about his secret.

من انکار کردم که رازش را می‌دانم.

involve: The course involved writing three tests.

دور شامل نوشتن سه آزمون می‌شد.

mention (say something): She mentioned seeing my brother at a baseball game.

او اشاره کرد که برادرم را در بازی بیسبال دیده است.

recommend: I recommend practicing gerunds and infinitives.

توصیه می‌کنم «gerund» و «infinitive» را تمرین کنید.

risk: Don’t risk losing your job!

ریسک نکن که شغلت را از دست ندهی!

suggest: I suggest reading more English short stories.

پیشنهاد می‌کنم داستان‌های کوتاه بیشتری بخوانید.

مکالمه با افعال Gerund و Infinitive

برای درک بهتر مطلب تفاوت Gerund و Infinitive در ادامه، دو مکالمه‌ با معنی و تلفظ آورده شده است.

مکالمه اول

Kim: I miss talking with my best friend. I remember going with him everywhere!

Ron: Why did you stop talking?

Kim: We celebrated turning 30 at the same time, but then he got a new job and moved to a new city.

Ron: I remember hearing that. Have you talked to him recently?

Kim: Yes, but I regret not calling him more often.

Ron: I imagine being far apart is difficult.

Kim: It is. I enjoy spending time with him!

ترجمه

کیم: دلم برای صحبت کردن با بهترین دوستم تنگ شده. یادمه همه‌جا باهاش ​​رفتم!

رون: چرا دیگه با هم حرف نزدین؟

کیم: ما هم‌زمان تولد 30 سالگی‌مون رو جشن گرفتیم، اما اون شغل جدیدی پیدا کرد و به شهر جدیدی نقل‌مکان کرد.

رون: یادمه که این [خبر] رو شنیدم. اخیراً باهاش حرف زده‌ی؟

کیم: بله، ولی پشیمونم که بیشتر بهش زنگ نزدم.

رون: تصور می‌کنم دور بودن از هم سخته.

کیم: همین‌طوره. از وقت‌ گذروندن باهاش لذت می‌برم!

مکالمه دوم

Ben: Do you want to go to the movies?

Heather: No, I need to buy a new swimsuit at the store.

Ben: Oh, I forgot to tell you - I bought you a new swimsuit already!

Heather: You did? You promised to save money for our trip!

Ben: I offered to pay for it before but you said no, so I bought it when I

went shopping alone!

Heather: That's nice of you, but I refuse to accept it.

Ben: I hope to get my money back from the store when I return this.

Heather: I don't mean to make you upset, but you need to save money!

ترجمه

بن: می‌خوای بریم سینما؟

هدر: نه، من باید یه مایوی جدید از فروشگاه بخرم.

بن: اوه، یادم رفت بهت بگم - من قبلاً برایت یه مایوی جدید خریدم!

هدر: واقعاً؟ قول دادی برای سفرمون پول پس‌انداز کنی!

بن: قبلاً پیشنهاد دادم که پولش رو بدم، اما قبول نکردی، برای همین وقتی تنهایی رفتم خرید، تهیه کردم!

هدر: لطف کردی، ولی من قبول نمی‌کنم.

بن: امیدوارم وقتی برمی‌گردونم پولم رو از فروشگاه پس بگیرم.

هدر: نمی‌خوام ناراحتت کنم، اما باید پول پس‌انداز کنی!

پنج قانون مهم برای استفاده از Gerund و Infinitive

تشخیص تفاوت Gerund و Infinitive ممکن است برای بسیاری از زبان‌آموزان دشوار باشد. در ادامه به ۵ قانون مهم در رابطه با نحوه استفاده از gerund و infinitive در جمله اشاره کرده‌ایم که با رعایت کردن آن‌ها می‌توانید مشکل خود را رفع کنید.

قانون اول: Gerund به عنوان فاعل جمله استفاده می‌شود

به مثال‌های زیر توجه کنید.

Walking is good for your health.

پیاده‌روی برای سلامتی شما مفید است.

Making friends has become more difficult since I moved to a new city.

از وقتی به شهر جدیدی نقل‌مکان کرده‌ام، پیدا کردن دوست خیلی سخت‌تر شده است.

Becoming a millionaire is a dream of many young people today.

امروزه میلیونر شدن رؤیای بسیاری از جوانان است.

در مثال‌های فوق، «gerund»‌ به عنوان بخشی از جمله و در نقش فاعل ظاهر شده است که در هر یک از مثال‌ها به صورت «bold» مشاهده می‌کنید. اکنون به دو مثال زیر توجه کنید.

To be or not to be ــ that is the question.

بودن یا نبودن ــ مسئله این است.

To mourn a mischief that is past and gone is the next way to draw new mischief on.

افسوس خوردن برای رفتار بدی که گذشته و رفته، راه بعدی برای ترسیم رفتار بد جدید است.

هر دو مثال فوق از گفته‌های «شکسپیر» است و رسمی و شاعرانه به نظر می‌رسد. اما شاید فهمیدن آن کمی سخت باشد، چون ادبیات انگلیسی است. در هر دو جمله، «to be» و «to mourn» به عنوان «infinitive» به کار رفته‌اند و در نقش فاعل جمله ظاهر شده‌اند.

بنابراین، می‌توانیم هم «gerund» و هم «infinitive» را به عنوان فاعل جمله به کار ببریم، اما «gerund» در مقایسه با «infinitive» رایج‌تر است.

قانون دوم: Gerund و Infinitive به عنوان مفعول به کار می‌روند

به مثال زیر توجه کنید.

I enjoy swimming.

من از شنا کردن لذت می‌برم.

Yesterday, I decided to draw.

دیروز، تصمیم گرفتم طراحی کنم.

هر دو جمله فوق درست است، اما در مثال اول، مفعول «swimming» است که به صورت «gerund» به کار رفته و دیگری «to draw» است که به صورت «infinitive» استفاده شده است. در هر دو مثال، فرمول جمله با توجه به فعل به‌کاررفته تعیین می‌شود، یعنی «enjoy + [gerund]» و «decide + [infinitive]».

قانون سوم: Infinitive بعد از صفت نیز به کار می‌رود

به چند جمله توجه کنید که در آن‌ها «Infinitive» بعد از صفت به کار رفته است.

It is not easy to graduate from university.

فارغ‌التحصیل شدن از دانشگاه کار راحتی نیست.

It is necessary to speak English to work in a hotel.

باید انگلیسی صحبت کنی تا بتوانی در هتل کار کنی.

It is wonderful to have close friends.

دوستان صمیمی داشتن فوق‌العاده است.

وقتی چیزی را با صفت توصیف می‌کنیم، «infinitive» باید بعد از آن قرار بگیرد. به همین دلیل استفاده از «gerund» در این حالت کاملاً اشتباه است. اما اگر بخواهیم مفعول را به فاعل تبدیل کنیم، در آن صورت می‌توانیم از «gerund» به عنوان فاعل جمله کمک بگیریم، مانند مثال‌های زیر:

Graduating from university is not easy.

فارغ‌التحصیل شدن از دانشگاه کار راحتی نیست.

Speaking English is necessary to work in a hotel.

برای کار کردن در هتل، لازم است به زبان انگلیسی صحبت کنیم.

Having close friends is wonderful.

دوستان صمیمی داشتن فوق‌العاده است.

بعد از ساختار «too + [adjective]» نیز از Infinitive استفاده می‌کنیم. به مثال‌های زیر دقت کنید.

This dress is too big to wear.

[سایز] این لباس برای پوشیدن زیادی بزرگ است.

This car is too expensive to buy.

این ماشین برای خریدن زیادی گران است.

در رابطه با «enough» نیز این مسئله صدق می‌کند و ساختار آن به صورت «[adjective] + enough» تعریف می‌شود. به مثال‌های زیر دقت کنید.

My child is not tall enough to ride this rollercoaster.

کودک من به اندازه کافی قدبلند نیست که سوار این ترن هوایی شود.

The course was detailed enough to widen his knowledge base.

این دوره آن‌قدر مفصل بود تا پایه دانش او را افزایش دهد.

This rule is useful enough to understand the usage of infinitives!

این قانون برای درک «infinitive» به اندازه کافی مفید است!

قانون چهارم: بعد از برخی از فعل‌هایی که با اسم یا ضمیر می‌آیند، فقط Infinitive به کار می‌رود

مثال زیر را در نظر بگیرید.

We asked her not to go.

از او خواستیم نرود.

در این جمله، «we» نقش فاعل را دارد، «asked» فعل است و «her» به عنوان ضمیر مفعولی به کار رفته است. هرگز «gerund» بعد از برخی از فعل‌هایی که بعد از آن‌ها اسم یا ضمیر می‌آید و به شخص خاصی اشاره می‌کند کاربرد ندارد. در این مطلب به این دسته از فعل‌ها نیز به طور کامل اشاره خواهیم کرد. به چند مثال توجه کنید که بعد از فعل از اسم یا ضمیر به عنوان مفعول استفاده شده و به همین دلیل «infinitive» به کار رفته است.

ask: Can I ask you to help me with something?

ممکن است از شما خواهش کنم کمکم کنید؟

expect: I never expected him to become famous.

هیچ‌وقت انتظار نداشتم آدم معروفی شود.

hire: Did the company hire you just to sit in your office?

آیا شرکت شما را استخدام کرده تا فقط در دفتر بنشینید؟

invite: I invited a friend to attend the ceremony.

من دوستم را به مراسم دعوت کردم.

order: She ordered the child to stay at home.

او به کودک امر کرد در خانه بماند.

remind: Please remind me to wash the dishes.

لطفاً به من یادآوری کن ظرف‌ها را بشویم.

require: The test required him to concentrate fully.

لازمه آزمون این است که او به طور کامل تمرکز داشته باشد.

teach: That will teach you to follow the rules!

آن کار به شما می‌آموزد که از قوانین پیروی کنید.

tell: Who told you to come here?

چه کسی به من گفت به اینجا بیایم؟

urge: They urged me to continue my research.

آن‌ها به ادامه دادن پژوهش من اصرار ورزیدند.

warn: I am warning you not to do this!

به شما اخطار می‌دهم این کار را نکنید!

گرامر زبان انگلیسی

قانون پنجم: بعد از حرف اضافه فقط Gerund می‌آید

به این مثال دقت کنید.

I talked him out of taking that job.

من او را از رفتن به آن کار منصرف کردم.

در مثال فوق، بعد از حرف اضافه «of» از «gerund» استفاده شده است. حرف اضافه می‌تواند بعد از هر کلمه‌ای قرار بگیرد، چه اسم باشد، چه ضمیر یا فعل یا صفت. در مثال‌های زیر، «gerund» را به صورت «bold» نشان داده‌ایم و زیر حروف اضافه خط کشیده شده است.

  • حرف اضافه‌ای که بعد از اسم می‌آید:

Novels about planets are popular among teenagers.

رمان‌هایی که درباره سیاره‌هاست، در میان نوجوانان محبوبیت دارد.

I have an interest in becoming a painter.

من به نقاش شدن علاقه‌مندم.

  • حرف اضافه‌ای که بعد از ضمیر می‌آید:

I forgive you for not telling the truth.

برای پنهان کردن حقیقت تو را می‌بخشم.

  • حرف اضافه‌ای که بعد از فعل می‌آید:

She is thinking about trying martial arts.

او به امتحان کردن هنرهای رزمی فکر می‌کند.

He looks forward to meeting his cousins.

او بی‌صبرانه منتظر دیدن پسرعموهایش است.

  • حرف اضافه‌ای که بعد از صفت می‌آید:

I am wary of going alone.

مراقبم که تنها نروم.

My mom is scared of flying.

مادرم از پرواز کردن [با هواپیما] می‌ترسد.

نکته: در رابطه با این قانون یک مورد استثنا وجود دارد و آن درمورد «but» است. این کلمه کوتاه، دو «جمله‌واره» (Clause) را به هم وصل می‌کند و به آن «حرف ربط» (Conjunction) گفته می‌شود. در برخی موارد، «but» می‌تواند نقش حرف اضافه را داشته باشد. در این حالت، مترادف «except» است.

اگر «but» یا «except» به عنوان حرف اضافه استفاده شوند، باید بعد از آن‌ها «infinitive» بیاید، مانند مثال‌های زیر:

I had no choice but to follow her.

هیچ راهی نداشتم جز آن‌که از او پیروی کنم.

(باید از او پیروی می‌کردم.)

***

Mary made no stops on the way except to get gas.

«ماری» در مسیرش اصلاً توقف نداشت مگر برای بنزین زدن.

***

There is nothing left for me to do but to collect my money and go.

هیچ‌چیزی برایم نمانده است جز آن‌که پولم را بردارم و بروم.

لیست افعال Gerund و Infinitive

برای درک بهتر تفاوت Gerund و Infinitive در ادامه به فهرستی از سه دسته فعل اشاره کرده‌ایم. این سه دسته عبارتند از:

  • افعالی که بعد از آن‌ها Gerund می‌آید.
  • افعالی که بعد از آن‌ها Infinitive می‌آید.
  • افعالی که بعد از آن‌ها مفعول غیرمستقیم می‌آید.

افعالی که بعد از آن‌ها Gerund و Infinitive می‌آید

همان‌طور که در این مطلب اشاره شد، بعد از برخی از فعل‌ها «gerund»‌ و بعد از برخی دیگر «infinitive»‌ می‌آید. برای بعضی از فعل‌ها نیز هر دو حالت به کار می‌رود.

در جدول زیر می‌توانید فعل‌هایی را مشاهده کنید که بعد از آن‌ها «gerund» می‌آید.

افعالی که بعد از آن‌ها Gerund می‌آید.
acknowledge
تأیید کردن، قبول کردن
She acknowledged receiving assistance.
او دریافت کمک را قبول کرد.
accuse of
متهم کردن
He was accused of smuggling contraband goods.
او متهم به قاچاق کالای قاچاق بود.
admit
اعتراف کردن
They admitted falsifying the data.
آن‌ها به جعل داده‌ها اعتراف کردند.
advise
نصیحت کردن، توصیه کردن
The author advises undertaking further study.
نویسنده توصیه می‌کند که مطالعه بیشتری انجام دهید.
anticipate
پیش‌بینی کردن
He anticipates having trouble with his supervisor.
او پیش‌بینی می‌کند که با سرپرست خود به مشکل بربخورد.
appreciate
قدردانی کردن
I appreciated having a chance to read your draft.
از فرصتی که برای خواندن پیش‌نویس شما دست داد، سپاس‌گزارم.
avoid
دوری کردن
He avoided answering my question.
او از پاسخ دادن به سؤال من خودداری کرد.
complete
کامل کردن
I finally completed writing my thesis.
سرانجام نگارش پایان‌نامه‌ام را کامل کردم.
consider
در نظر گرفتن
They will consider granting you money.
آن‌ها به شما پول اعطا می‌کنند.
defer
به تعویق انداختن
She deferred writing her report.
او نوشتن گزارش خود را به تعویق انداخت.
delay
تأخیر داشتن
We delayed reporting the results until we were sure.
ما گزارش نتایج را تا زمانی که مطمئن نشدیم به تأخیر انداختیم.
deny
انکار کردن
They denied copying the information.
آن‌ها کپی کردن اطلاعات را انکار کردند.
discuss
بحث کردن
They discussed running the experiments again.
 آن‌ها درباره انجام دوباره آزمایش‌ها بحث کردند.
entail
مستلزم بودن
This review procedure entails repeating the test.
این روش تحلیل، نیازمند تکرار آزمون است.
look after
مراقب بودن
He will look after mailing the tickets.
حواسش به پست کردن بلیت‌ها هست.
insist on
اصرار کردن
He insisted on proofreading the article again.
او اصرار داشت مقاله را دوباره تصحیح کند.
involve
شامل بودن
This procedure involves testing each sample twice.
این روش شامل دو بار آزمایش برای هر نمونه است.
justify
توجیه کردن
My results justify taking drastic action.
نتایج من انجام اقدامات شدیدی را توجیه می‌کند.
mention
اشاره کردن، یاد کردن
The author mentions seeing this event.
نویسنده از دیدن این رویداد یاد می‌کند.
plan on
قصد انجام کاری داشتن
They had planned on attending the conference.
آن‌ها قصد شرکت در همایش را داشتند.
postpone
عقب انداختن
The committee has postponed writing the report.
کمیته نگارش گزارش را به تعویق انداخته است.
recall
به یاد آوردن
I cannot recall getting those results before.
من نمی‌توانم به یاد بیاورم که قبلاً آن نتایج را به دست آورده بودم.
resent
آزرده‌خاطر شدن
He resented spending so much time on the project.
او از اختصاص دادن زمان زیادی برای این پروژه ناراحت بود.
recommend
توصیه کردن
She recommends reading Marx.
او خواندن [نظریات] «مارکس» را توصیه می‌کند.
resist
مقاومت کردن
The writer resists giving easy answers.
نویسنده در برابر دادن پاسخ آسان دادن، مقاومت می‌کند.
risk
خطر کردن
She risks losing all her money.
او خطر از دست دادن همه پولش را می‌کند.
sanction
تحریم کردن
They will not sanction copying without permission.
آن‌ها کپی غیرمجاز را تحریم نمی‌کنند.
suggest
پیشنهاد کردن
I suggest repeating the experiment.
پیشنهاد می‌کنم آزمایش را تکرار کنید.
take care of
مراقبت کردن
He will take care of sending it to you.
او مراقب ارسال آن برای شما خواهد بود.
tolerate
تحمل کردن، صبر کردن
She can’t tolerate waiting for results.
او نمی‌توان برای نتایج صبر کند.

در جدول زیر می‌توانید فعل‌هایی را مشاهده کنید که بعد از آن‌ها «infinitive» می‌آید.

افعالی که بعد از آن‌ها Infinitive می‌آید
afford
استطاعت مالی داشتن
We cannot afford to buy a car.
ما توانایی مالی خرید ماشین را نداریم.
agree
موافقت کردن
The professors agreed to solve the problem.
اساتید موافقت کردند که مشکل را حل کنند.
appear
به نظر رسیدن
The results appear to support your theory.
به نظر می‌رسد نتایج از نظریه شما حمایت می‌کند.
arrange
مقرر کردن
They had arranged to meet at noon.
آن‌ها قرار گذاشته بودند که ظهر همدیگر را ملاقات کنند.
beg
التماس کردن، خواهش کردن
I beg to differ with you.
خواهش می‌کنم اجازه دهید با شما مخالفت کنم.
care
تمایل داشتن
Would you care to respond?
آیا مایلید پاسخ دهید؟
claim
ادعا کردن
She claims to have new data.
او ادعا می‌کند که داده‌های جدیدی دارد.
consent
موافق بودن
Will you consent to run for office?
موافقی تا اداره بدویم؟
decide
تصمیم گرفتن
When did he decide to withdraw?
چه زمانی تصمیم گرفت انصراف دهد؟
demand
تقاضا داشتن
I demand to see the results of the survey.
من خواستار دیدن نتایج نظرسنجی هستم.
deserve
لایق بودن، سزاوار بودن
She deserves to have a fair hearing.
او لایق این است که به شکلی منصفانه به او گوش دهند.
expect
انتظار داشتن
The committee expects to decide by tomorrow.
کمیته انتظار دارد تا فردا تصمیم‌گیری صورت بگیرد.
fail
شکست خوردن
The trial failed to confirm his hypothesis.
دادگاه نتوانست فرضیه او را تأیید کند.
hesitate
تعلل کردن، مردد بودن
I hesitate to try the experiment again.
من در انجام آزمایش مجدد، تردید دارم.
hope
امیدوار بودن
What do you hope to accomplish?
دوست داری چه کاری را به سرانجام برسونی؟
learn
یاد گرفتن
We have learned to proceed with caution.
ما یاد گرفته‌ایم که با احتیاط پیش برویم.
manage
پیدا کردن
How did she manage to find the solution?
او چطور توانست راه‌حل را پیدا کند؟
neglect
غفلت کردن
The author neglected to provide an index.
نویسنده در ارائه نمایه، قصور کرده است.
need
نیاز داشتن
Do we need to find new subjects?
آیا باید موضوعات جدیدی پیدا کنیم؟
offer
پیشنهاد دادن
We could offer to change the time of the meeting.
می‌توانیم پیشنهاد کنیم زمان جلسه را تغییر دهیم.
plan
برنامه‌ریزی کردن
They had planned to attend the conference.
آن‌ها برای شرکت در همایش برنامه‌ریزی کرده بودند.
prepare
آماده شدن
He was not prepared to give a lecture.
او برای سخنرانی آمادگی نداشت.
pretend
وانمود کردن
I do not pretend to know the answer.
من تظاهر نمی‌کنم که جواب را می‌دانم.
promise
قول دادن، وعده دادن
They promise to demonstrate the new equipment.
آن‌ها قول می‌دهند تجهیزات جدیدی را به نمایش بگذارند.
refuse
رد کردن
She refused to cooperate any longer.
او حاضر به همکاری بیشتر نشد.
seem
به نظر رسیدن
Something seems to be wrong with your design.
به نظر می‌رسد چیزی در طراحی شما اشتباه است.
struggle
کوشیدن
We struggled to understand her point of view.
ما تلاش کردیم تا دیدگاه او را درک کنیم.
swear
قسم خوردن
He swears to tell the truth.
قسم می‌خورد که حقیقت را بگوید.
threaten
تهدید کردن
The team threatened to stop their research.
تیم تهدید کرد که تحقیقات خود را متوقف خواهد کرد.
volunteer
داوطلب شدن
Will you volunteer to lead the group?
آیا برای رهبری گروه داوطلب می‌شوید؟
wait
منتظر بودن
We could not wait to hear the outcome.
ما برای شنیدن نتیجه لحظه‌شماری می‌کردیم.
want
خواستن
She did not want to go first.
او نمی‌خواست اول برود.
wish
تمایل داشتن، آرزو داشتن
Do you wish to participate?
آیا مایل به شرکت کردن هستید؟

افعالی که بعد از آن‌ها مفعول غیرمستقیم می‌آید

همان‌طور که در بخش قوانین مربوط به تفاوت Gerund و Infinitive مشاهده شد، بعد از برخی از فعل‌ها از اسم یا ضمیر مفعولی استفاده می‌کنیم، به همین دلیل همیشه بعد از آن‌ها می‌آید. در جدول زیر می‌توانید تعدادی از این فعل‌های پرکاربرد را همراه با ترجمه مشاهده کنید.

ask
پرسیدن، درخواست کردن
I must ask you to reconsider your statement.
باید از شما درخواست کنم که در بیانیه خود تجدید نظر کنید.
beg
خواهش کردن، التماس کردن
They begged her to stay for another term.
از او خواهش کردند که یک ترم دیگر بماند.
cause
سبب شدن
His findings caused him to investigate further.
یافته‌های او باعث شد که بیشتر پژوهش کند.
challenge
به چالش کشیدن
Wilkins challenged Watson to continue the research.
«ویلکینز»، «واتسون» را برای ادامه پژوهش‌ها به چالش کشید.
convince
متقاعد کردن
Can we convince them to fund our study?
آیا می‌توانیم آن‌ها را متقاعد کنیم که برای تحقیقات ما هزینه کنند؟
encourage
تشویق کردن
She encouraged him to look beyond the obvious.
او را تشویق کرد که فراتر از بدیهیات را نظاره کند.
expect
انتظار داشتن
They did not expect us to win an award.
انتظار نداشتند ما برنده جایزه شویم.
forbid
منع کردن
The author forbade me to change his wording.
نویسنده من را از تغییر بحث منصرف کرد.
force
مجبور کردن
They cannot force her to reveal her sources.
آن‌ها نمی‌توانند او را به افشای منابعش وادار کنند.
hire
استخدام کردن
Did the department hire him to teach the new course?
آیا اداره او را برای تدریس دوره جدید استخدام کرده است؟
instruct
آموزش دادن، فرمان دادن
I will instruct her to prepare a handout.
به او امر می‌کنم که جزوه‌ای تهیه کند.
invite
دعوت کردن
We invite you to attend the ceremony.
از شما دعوت می‌کنیم تا در مراسم شرکت کنید.
need
نیاز داشتن
They need her to show the slides.
آن‌ها باید به او اسلایدها را نشان دهند.
order
دستور دادن
He ordered the group to leave the building.
او به گروه دستور داد که ساختمان را ترک کند.
persuade
قانع کردن
Can we persuade you to contribute again?
آیا می‌توانیم شما را متقاعد کنیم که دوباره مشارکت کنید؟
remind
یادآوری کردن
Please remind him to check the references.
لطفاً به او یادآوری کنید که مرجع‌ها را بررسی کند.
require
نیاز داشتن
They will require you to submit an outline.
آن‌ها از شما می‌خواهند که طرحی کلی ارائه دهید.
teach
درس دادن
We should teach them to follow standard procedures.
باید به آن‌ها یاد بدهیم که از رویه‌های استاندارد پیروی کنند.
tell
گفتن
Did she tell him to make three copies?
آیا او به او گفت که سه رونوشت تهیه کند؟
urge
خواستن، وادار کردن
I urge you to read the instructions before you begin.
من از شما می‌خواهم قبل از شروع، دستورالعمل‌ها را بخوانید.
want
خواستن
I do not want you to have an accident.
نمی‌خواهم تصادف کنی.
warn
هشدار دادن
Why didn’t they warn me to turn down the heat?
چرا به من هشدار ندادند که حرارت را کم کنم؟

سوالات رایج درباره Gerund و Infinitive

برای درک بهتر تفاوت Gerund و Infinitive در ادامه این مطلب سعی کرده‌ایم به تعدادی از پرسش‌های رایج پاسخ دهیم.

تفاوت Gerund و Infinitive در معنی چیست ؟

معمولاً بین بعضی از فعل‌ها که با «Gerund» یا «Infinitive» همراه می‌شوند، تفاوتی در معنی وجود ندارد. اما در برخی موارد، معنی آن‌ها عوض می‌شود. برای مثال، در جمله «Remember to lock the door»، از شخص خواسته شده که یادش بماند در را قفل کند. بعد از «remember» از «infinitive» استفاده است و کاری را در زمان آینده نشان می‌دهد. اما جمله «I remember going to the park every day asfter school» نشان می‌دهد که شخص گوینده خاطره‌ای را از دوران گذشته به یاد می‌آورد. به همین دلیل بعد از فعل از «gerund» استفاده شده است و معنی هر دو جمله کاملاً فرق دارد.

قوانین Gerund و Infinitive چیست؟

infinitive و gerund هر دو به عنوان اسم در نظر گرفته می‌شوند. اگر قبل از فعل اصلی بیایند، به عنوان فاعل جمله به کار می‌روند و اگر بعد از فعل اصلی قرار بگیرند به عنوان مفعول تعریف می‌شوند. اگر حرف اضافه بعد از فعل بیاید، فقط از gerund استفاده می‌کنیم و اگر اصطلاحی عامیانه با حرف اضافه تمام شود، بعد از آن حتماً باید از «gerund» کمک بگیریم.

انواع Gerund در انگلیسی کدام است؟

gerund به طور کلی می‌تواند سه نقش مختلف در جمله داشته باشد. هم می‌تواند به عنوان فاعل عمل کند و هم به عنوان مفعول. علاوه بر این به عنوان مفعول حرف اضافه نیز می‌تواند در جمله نقش داشته باشد. بنابراین برای gerund در زبان انگلیسی سه نوع مختلف را در نظر گرفته‌اند.

تمرین تفاوت Gerund و Infinitive

برای ارزیابی عملکرد خود در رابطه با «مطلب تفاوت Gerund و Infinitive»، می‌توانید از تمرین‌هایی که در ادامه در اختیار شما قرار گرفته است استفاده کنید. آزمون اول شامل 2۰ سؤال است و پس از پاسخ دادن به تمامی پرسش‌ها و ظاهر شدن دکمه «دریافت نتیجه آزمون»، می‌توانید نمره عملکردتان را مشاهده کنید و جواب‌های درست و نادرست را نیز ببینید. پاسخ سؤالات نیز بعد از هر آزمون آمده است.

تمرین اول

گزینه درست را انتخاب کنید.

1. I like ________ pay my bills online.

pay

to pay

paying

2. I like _________ out for dinner with my friends.

going

go

went

3. I'd like ________ swimming this afternoon.

go

to go

going

4. You really must _________ this book. It's amazing.

to read

read

reading

5. It was too late ______ out for dinner.

go

going

to go

6. It's easy _________ to the city center from here.

to get

get

getting

7. It's important ____________ if you want to be sure of a seat.

book

booking

to book

8. I'm going to the shop ________ some milk.

to get

get

getting

9. I'm thinking of ____________ a party on Saturday.

have

to have

having

شرح پاسخ

بعد از حرف اضافه «of» از «Gerund» استفاده می‌کنیم، زیرا در نقش مفعول حرف اضافه ظاهر شده است.

10. They wouldn't let me ________ to watch the film.

 stay up

to stay up

staying up

شرح پاسخ

«let» در دسته افعال سببی قرار می‌‌گیرد و بعد از آن باید از شکل ساده فعل (مصدر بدون to) استفاده شود.

11. They made her ________ a new contract.

singing

to sing

sing

12. I don't mind _______ the washing up.

to do

doing

do

13. We're having problems _______ the right material for your dress.

finding

find

to find

14. Try to do it without __________ too much noise.

to make

make

making

15. I'd like _______________ to the party but unfortunately I had to work.

to go

to have gone

to be gone

16. I hate __________ what to do!

to tell

to have told

being told

شرح پاسخ

جمله فوق در حالت مجهول و با فعل «gerund» به کار رفته است.

17. If you break the speed limit, you risk _________ .

being stopped by the police

stopping the police

to be stopped by the police

18. He seems _________ his new job.

 to be enjoyed

to be enjoying

 to have enjoyed

19. That bike is going ________ if you don't lock it up.

to be stolen

to stealing

to steal

20. We expect __________ about their decision soon.

to have told

to tell

to be told

 

تمرین دوم

در هر جمله، فعل‌های داخل پرانتز را به شکل مناسب («Gerund» یا «Infinitive»‌) تغییر دهید.

Q1: I often go (dance) ____ on a Saturday night.

جواب

Answer: I often go dancing on a Saturday night.

Q2: When I finish (write) ____ this letter, I'll come and help you.

جواب

Answer: When I finish writing this letter, I'll come and help you.

Q3: I am planning (buy) ____ a new laptop soon.

جواب

Answer: I am planning to buy a new laptop soon.

Q4: I need (sleep) ____ at least eight hours a night.

جواب

Answer: I need to sleep at least eight hours a night.

Q5: I want (move) ____ to London next year.

جواب

Answer: I want to move to London next year.

Q6: Would you consider (give) ____ the speech at our anniversary party?

جواب

Answer: Would you consider giving the speech at our anniversary party?

Q7: She avoids (walk) ____ in the rain.

جواب

Answer: She avoids walking in the rain.

Q8: Emily promised (eat) ____ all her vegetables.

جواب

Answer: Emily promised to eat all her vegetables.

Q9: I don't mind (call) ____ them if you don't want to.

جواب

Answer: I don't mind calling them if you don't want to.

Q10: You need to practise (listen) ____.

جواب

Answer: You need to practise listening.

Q11: Did anyone volunteer (work) ____ on Saturday?

جواب

Answer: Did anyone volunteer to work on Saturday?

Q12: He refuses (talk) ____ to me.

جواب

Answer: He refuses to talk to me.

Q13: I enjoy (watch) ____ romantic movies.

جواب

Answer: I enjoy watching romantic movies.

Q14: We can't afford (rent) ____ this flat anymore.

جواب

Answer: We can't afford to rent this flat anymore.

Q15: I managed (get) ____ there on time.

جواب

Answer: I managed to get there on time.

تمرین زبان انگلیسی

تمرین سوم

جمله‌های زیر را با مصدر با to یا بدون to کامل کنید.

Q1: You should _____ a coat. (wear)

جواب

Answer: You should wear a coat.

Q2: I would like _____ a pet. (have)

جواب

Answer: I would like to have a pet.

Q3: You must _____ your room. (tidy)

جواب

Answer: You must tidy your room

Q4: People work _____ money. (to earn)

جواب

Answer: People work to earn money.

Q5: It's going ______ soon. (to rain)

جواب

Answer: It's going to rain soon.

Q6: May I ______ the window? (open)

جواب

Answer: May I open the window?

Q7: Paul will ______ in Egypt. (live)

جواب

Answer: Paul will live in Egypt.

Q8: They need _____ that. (do)

جواب

Answer: They need to do that.

Q9: Shall we ______ home? (go)

جواب

Answer: Shall we go home?

Q10: We have _____ by bus. (travel)

جواب

Answer: We have to travel by bus.

جمع‌بندی

در این آموزش با کاربرد gerund و infinitive آشنا شدیم و تفاوت آن‌ها را با هم بررسی کردیم. همچنین به کمک مثال و تمرین، نحوه استفاده از آن‌ها را در انواع جمله‌های انگلیسی مورد بررسی قرار دادیم. در انتها نیز نمونه تمرین‌هایی ارائه کردیم و به تعدادی از پرسش‌های رایج در خصوص تفاوت gerund و infinitive پاسخ دادیم. در انتهای مطلب به طور خلاصه به این تفاوت‌ها در جدولی اشاره کرده‌ایم.

تفاوت Gerund و Infinitive
Gerund: doingInfinitive: to do
1. بعد از فعل‌های زیر:1. بعد از فعل‌های زیر:
avoid, bear, consider, deny, detest, dislike, endure, enjoy, imagine, involve, mention, mind, miss, practice, resent, risk, postpone, standagree, appear, attempt, decide, except, fail, hope, need, offer, promise, refuse, want, wish
I enjoy shopping.I wanted to meet him.
۲. بعد از حرف اضافه:2. بعد از ترکیب «verb + object»:
advise, allow, ask, cause, encourage, forbid, force, instruct, invite, offer, permit, persuade, prefer, recommend, remind, require, teach, tell tempt, warn
Is he still interested in dancing?I asked him to come.
۳. به عنوان صفت و متمم:3. بعد از صفت:

feeling: anxious, eager, delighted, etc.

probability: certain, likely, possible, etc.

Gambling is a waste of time.

What really gets on my nerves is singing out of tune.

Is it necessary to go there?
4. با فعل‌های «stop/remember/forget/regret/go on»
عملی در گذشته:عملی در آینده:
I remember visiting my great-grandmother.Remember to pick up your dry cleaning.
5. با فعل‌های «like/love/hate»
بیان دوست داشتن/نداشتن به صورت مکرر:عملی موقتی:
I like dancing.I hate to interrupt you but there's a phone call for you.

مطلبی که در بالا مطالعه کردید بخشی از مجموعه مطالب «آموزش گرامر زبان انگلیسی – به زبان ساده» است. در ادامه، می‌توانید فهرست این مطالب را ببینید:

بر اساس رای ۲۰ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
منابع:
Your DictionaryFluent UAdvice WritingEditors Manual
نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *