پسوند در انگلیسی چیست؟ — به زبان ساده و با مثال، تمرین و تلفظ

یکی از را‌ه‌های یادگیری لغات انگلیسی، توجه به ریشه کلمات است. علاوه بر این، واحدهای زبانی، به سه دسته «پیشوند» (Prefix)، «میان‌وند» (Infix) و «پسوند» (Suffix) تقسیم می‌شوند. به کمک این دسته‌بندی، یادگیری لغات انگلیسی به مراتب ساده‌تر خواهد شد. در این آموزش، قصد داریم توضیح دهیم که پسوند در انگلیسی چیست و رایج‌ترین پسوندهای انگلیسی را معرفی کنیم.

پسوند در انگلیسی چیست ؟

«پسوند» (Suffix) گروهی از حروف است که به انتهای کلمه اضافه می‌شود و کلمه جدیدی را تشکیل می‌دهد. در این میان، معنی کلمه نیز ممکن است دستخوش تغییراتی شود. در جدول زیر چند پسوند را همراه با معنی و مثال مشاهده می‌کنید.

پسوند به دو طریق می‌تواند کلمه جدیدی را ایجاد کند:

• «صرفی» (Inflectional)
• «اشتقاقی» (Derivational)

در ادامه این مطلب، به بررسی ویژگی‌های هر یک از این دو پسوند می‌پردازیم.

پسوندهای صرفی

پسوندهای صرفی معنی کل کلمه را تغییر نمی‌دهند. به دو مثال زیر دقت کنید.

در این دو جمله، کلمه‌های «walk» و «walked» هر دو به معنی «راه رفتن» است. بنابراین، پسوندهای صرفی فقط برای این‌که کلمه از نظر گرامری درست باشند، اضافه می‌شوند. در جدول زیر به چند مثال در این رابطه اشاره شده است.

پسوندهای اشتقاقی

با افزودن پسوندهای اشتقاقی به کلمه، معنا و اجزاء کلام آن‌ها تغییر می‌کند. به مثال زیر دقت کنید.

در جدول زیر، تعدادی از پسوندهای اشتقاقی را مشاهده می‌کنید.

انواع پسوند در انگلیسی

پسوند در انگلیسی به چهار دسته زیر تقسیم می‌شود:

• «پسوندهای اسم‌ساز» (Noun Suffixes)
• «پسوندهای صفت‌ساز» (Adjective Suffixes)
• «پسوندهای قیدساز» (Adverb Suffixes)
• «پسوندهای فعل‌ساز» (Verb Suffixes)

پسوند اسم ساز در انگلیسی

همان‌طور که گفته شد، افزودن پسوند به کلمه باعث تغییراتی در آن می‌شود. برای مثال، بعضی پسوندها کلمه را به اسم تبدیل می‌کنند و به همین خاطر به آن‌ها پسوند اسم‌ساز می‌گویند. در جدول زیر می‌توانید فهرستی از پسوندهای اسم‌ساز را همراه با مثال مشاهده کنید.

پسوند صفت‌ ساز در انگلیسی

بعضی از پسوندها وقتی به کلمه اضافه می‌شوند، آن‌ها را به صفت تبدیل می‌کنند. در جدول زیر به تعدادی از این پسوندها اشاره شده است.

برای مطالعه بیشتر درباره پسوندهای صفت‌ساز، مطالعه مطلب زیر از «مجله فرادرس» پیشنهاد می‌شود:

• تبدیل اسم به صفت در انگلیسی — به زبان ساده

پسوند قید ساز در انگلیسی

در جدول زیر، پسوندهای قیدساز در انگلیسی را مشاهده می‌کنید. با افزودن این پسوندها به کلمه، آن را به قید تبدیل می‌کنیم.

پسوند فعل ساز در انگلیسی

برای آشنایی با پسوندهای فعل‌ساز، در جودل زیر تعدادی از آن‌ها را همراه با مثال مشاهده می‌کنید.

چهار پسوند رایج در انگلیسی

رایج‌ترین پسوندهای انگلیسی عبارت‌اند از:

• «s-»
• «es-»
• «ed-»
• «ing-»

از میان این چهار پسوند، پسوندهای «s-» و «es-» برای اسامی جمع به کار می‌روند، پسوند «ed-» برای گذشته و «ing-» برای زمان حال استفاده می‌شود. در ادامه، چند مثال در این مورد آورده شده است.

قوانین املایی پسوندها

هنگام افزودن پسوند به کلمه، در بعضی موارد املای کلمه تغییر می‌کند. در ادامه این مطلب به بررسی شش قانون مهم در رابطه با افزودن پسوند اشاره کرده‌ایم.

قانون اول: تکرار حرف بی‌صدا

• اگر کلمه‌ای به حرف صدادار کوتاه و حرف بی‌صدا ختم شود، حرف بی‌صدا تکرار می‌شود و سپس پسوند به آن اضافه می‌گردد، مانند مثال‌های زیر:

fat + -er = Fatter

flip + -ed = flipped

mud + -y = muddy

shop + -ed = shopped

swim + -ing = swimming

• اگر کلمه‌ای بیش از یک «سیلاب» (Syllable) داشته باشد و به حرف «l» ختم شود، باید موقع اضافه کردن پسوند، حرف «l» تکرار شود، مانند مثال‌های زیر:

cancel + -ed = cancelled

control + -ed = controlled

propel + -er = propeller

compel + -ing = compelling

fulfil + -ment = fulfillment

• قانون تکرار حرف بی‌صدا در مورد حروف بی صدای «w» ،«x» و «y» صدق نمی‌کند.

قانون دوم: حذف «e» از انتهای کلمه

• اگر کلمه‌ای به «e» غیر ملفوظ ختم شود و به آن پسوندی اضافه گردد که با حرف صدادار شروع می‌شود، «e» باید از آخر کلمه حذف شود، مانند مثال‌های زیر:

drive + -ing = driving

hope + -ing = hoping

make + -er = maker

adore + -able = adorable

use + -er = user

• تعداد محدودی از کلمات وجود دارند که وقتی پسوندی با حرف صدادار به آن‌ها اضافه می‌شود، «e» همچنان باقی می‌ماند و از انتهای کلمه حذف نمی‌گردد، مانند مثال‌های زیر:

like + -able = likeable

size + -able = sizeable

قانون سوم: حذف نشدن «e» از انتهای کلمه

• اگر کلمه‌ای به «ce» یا «ge» ختم شود و پسوند با یکی از حروف «a» یا «o» آغاز شود، «e» در انتهای کلمه باقی می‌ماند، مانند مثال‌های زیر:

advantage + -ous = advantageous

change + -able = changeable

courage + -ous = courageous

service + -able = serviceable

notice + -able = noticeable

• اگر کلمه‌ای به «ee» یا «ye» ختم شود، «e» از انتهای کلمه حذف نمی‌شود، مانند مثال‌‌های زیر:

agree + -ing = agreeing

decree + -ing = decreeing

eye + -ing = eyeing

foresee + -ing = foreseeing

see + -ing = seeing

• اگر پسوند «ly-» به کار رود، باید «e» را در انتهای کلمه حفظ کرد، مانند مثال‌های زیر:

late + -ly = lately

rare + -ly = rarely

love + -ly = lovely

home + -ly = homely

definite + -ly = definitely

• اگر پسوند «ful» به کلمه‌ای اضافه شود که انتهای آن «e» دارد، نباید آن را حذف کرد، مانند مثال‌های زیر:

care + -ful = careful

use + -ful = useful

peace + -ful = peaceful

قانون چهارم: حذف نشدن «y» از انتهای کلمه

• اگر کلمه‌ای به «y» ختم شود و قبل از آن حرف صدادار آمده باشد، «y» از انتهای کلمه حذف نمی‌گردد، مانند مثال‌های زیر:

enjoy + -ed = enjoyed

play + -ing = playing

buy + -er = buyer

joy + -ful = joyful

• اگر پسوندی با حرف «i» شرو ع شود و به کلمه‌ای اضافه شود که به «y» ختم شده، «y» در انتهای کلمه باقی می‌ماند، مانند مثال‌های زیر:

worry + -ing = worrying

copy + -ing = copying

carry + -ing = carrying

supply + -ing = supplying

marry + -ing = marrying

قانون پنجم: تغییر «y» به «i»

• اگر کلمه‌ای قبل از «y» حرف صدادار داشته باشد، «»y به «i» تغییر می‌کند، مانند مثال‌های زیر:

eauty + -ful = beautiful

duty + -ful = dutiful

happy + -ness = happiness

• چند مورد استثنا در این رابطه وجود دارد که «y» تغییری نمی‌کند، مانند مثال‌های زیر:

dry + -er = dryer

baby + -hood = babyhood

lady + -ship = ladyship

قانون ششم: تغییر «ie» به «y»

اگر کلمه‌ای به «ie» ختم شود، در صورت اضافه شدن پسوند «ing-»، حرف انتهای کلمه به «y» تغییر می‌کند، مانند مثال‌های زیر:

die + -ing = dying

tie + -ing = tying

untie + -ing = untying

lie + -ing = lying

vie + -ing = vying

لیست پسوندهای رایج در انگلیسی با معنی

در فهرست زیر می‌توانید شماری از پسوندهای مهم و پرکاربرد در زبان انگلیسی را به همراه معنی و مثال مشاهده کنید.

نکات مهم درباره پسوندهای انگلیسی

در بخش پایانی، به نکات مهمی در رابطه با پسوند در انگلیسی اشاره کرده‌ایم.

• اضافه کردن پسوند معمولاً کلمه را در دسته دیگری قرار می‌دهد (مثلاً فعل را به اسم تبدیل می‌کند):

• اضافه کردن پسوند ممکن است اجزاء کلمه را تغییر ندهد، اما معنی کلمه را تغییر می‌دهد:

• افزودن پسوند باعث تغییر در املای کلمه می‌شود:

سوالات رایج درباره پسوند در انگلیسی

در ادامه این مطلب به تعدادی از پرسش های رایج در خصوص پسوند در انگلیسی پاسخ می‌دهیم.

قوانین املایی پسوند در انگلیسی چیست؟

اگر کلمه‌ای به حرف صدادار کوتاه و حرف بی‌صدا ختم شود، حرف بی‌صدا تکرار می‌شود و سپس پسوند به آن اضافه می‌گرد. اگر کلمه‌ای بیش از یک «سیلاب» (Syllable) داشته باشد و به حرف «l» ختم شود، باید موقع اضافه کردن پسوند، حرف «l» تکرار شود.

اگر کلمه‌ای به «e» غیر ملفوظ ختم شود و به آن پسوندی اضافه گردد که با حرف صدادار شروع می‌شود، «e» باید از آخر کلمه حذف شود. همچنین اگر کلمه‌ای به «ce» یا «ge» ختم شود و پسوند با یکی از حروف «a» یا «o» آغاز شود، «e» در انتهای کلمه باقی می‌ماند.

فرق پسوندهای صرفی و اشتقاقی در انگلیسی چیست؟

پسوندهای صرفی معنی کل کلمه را تغییر نمی‌دهند، اما با افزودن پسوندهای اشتقاقی به کلمه، معنا و اجزاء کلام آن‌ها تغییر می‌کند.

انواع پسوند در انگلیسی چیست؟

پسوند در زبان انگیسی به چهار دسته تقسیم می‌شود. برخی از آن‌ها پسوندهای اسم‌ساز هستند و برخی دیگر پسوندهای صفت‌ساز. همچنین پسوندهای قیدساز و فعل‌ساز نیز در دو دسته دیگر قرار می‌گیرند.

تمرین پسوند در انگلیسی

در بخش پایانی مطلب، برای درک بهتر مطلب پسوند در انگلیسی تعدادی تمرین ارائه شده است که می‌توانید پاسخ آن‌ها را نیز مشاهده کنید.

تمرین اول

به کلمه‌های زیر پسوند صفت‌ساز مناسب اضافه کنید.

تمرین دوم

جاهای خالی را با کلمه مناسب پر کنید و به آن پسوند مناسب اضافه کنید.

جمع‌بندی

در این مطلب با پسوند در انگلیسی آشنا شدیم و تعریف آن را یاد گرفتیم. به طور کلی پسوند به گروهی از حروف گفته می‌شود که به انتهای کلمه اضافه می‌شود و ویژگی‌های آن کلمه را تغییر می‌دهد. حتی ممکن است معنی کلمه را تغییر دهد یا برای مثال آن را به اسم یا صفت تبدیل کند. به همین دلیل در زبان انگلیسی برای پسوندها انواع گوناگونی در نظر گرفته شده است. برخی از آن‌ها صفت می‌سازند و به آن‌ها پسوندهای صفت‌ساز می‌گویند. برخی دیگر قید می‌سازند و به آن‌ها پسوندهای قیدساز گفته می‌شود.

بعضی از آن‌ها فعل را به اسم تبدیل می‌کنند. برخی از آن‌ها وقتی به انتهای کلمه اضافه می‌شوند، آن را به اسم تبدیل می‌کنند. همچنین آموختیم که چهار پسوند رایج در زبان انگلیسی عبارتند از:

• «s-»
• «es-»
• «ed-»
• «ing-»

از میان این چهار پسوند، پسوندهای «s-» و «es-» برای اسامی جمع به کار می‌روند، پسوند «ed-» برای گذشته و «ing-» برای زمان حال استفاده می‌شود. ادامه، چند مثال در این مورد آورده شده است. در انتهای مطلب نیز به قوانین املایی پسوندها در انگلیسی اشاره کردیم و در ادامه به تعدادی از پرسش‌های رایج در این خصوص پاسخ دادیم. همچنین تمرین‌هایی را برای درک بهتر همراه با پاسخ در اختیار شمال قرار دادیم.