۵ متن انگلیسی در مورد زندگی + تلفظ و ترجمه

I'm an employee in a small company. So, I do different things on weekdays and weekends.

On weekdays (from Monday to Friday), I wake up at twenty past seven, but I get up at half past. I have a shower, and then I have breakfast. I usually have a coffee with milk and sugar and toast for breakfast, but some days I have biscuits or cookies! After breakfast, I get dressed and I go to work at quarter past eight. I walk to the train station. That takes about ten minutes. I get the train at 8.30 and I get to Atocha train station at ten to nine, and then I walk to my office.

I start work at nine. I work from nine to two, and from three to six in the afternoon. I have a one-hour break for lunch, which I spend in my office. I often have a sandwich and a piece of fruit to be healthy. Sometimes I have a chocolate bar, too! After work, I go shopping for food and things for the house. I get home before half past seven. I rest a bit, and then I do some housework. At about nine I cook dinner for my family and me. We usually have dinner at half past nine. After that, we watch TV or I read a book. I usually go to sleep in front of the TV set or the book! I'm very tired!

I go to bed at midnight. And I wish I slept sooner, every morning.

At the weekend, my day is much better! I have more free time. I sleep more and I relax. Sometimes I go out to spend time with friends or my family and I go out for a meal. Once a month we go on a day trip to the countryside or the mountain. We need to breathe fresh air! Sometimes I stay home, and I listen to music or watch films or movies with my family. On Sunday evening I usually read a bit, novels!

ترجمه متن انگلیسی در مورد زندگی روزمره

من در شرکتی کوچک کارمند هستم. به همین خاطر در روزهای عادی هفته و آخر هفته‌ها کارهای متفاوتی انجام می‌دهم.

در روزهای هفته (از دوشنبه تا جمعه)، ساعت هفت و بیست دقیقه بیدار می‌شوم اما ساعت هفت و نیم از تختخواب بیرون می‌آیم. دوش می‌گیرم و سپس صبحانه می‌خورم. معمولا قهوه با شیر و شکر و نان تست می‌خورم، اما بعضی روزها هم بیسکویت یا کوکی می‌خورم! بعد از صبحانه لباس می‌پوشم و ساعت هشت و ربع سر کار می‌روم. پیاده به سمت ایستگاه قطار می‌روم. این کار حدود ده دقیقه طول می‌کشد. سوار قطار ساعت ۸:۳۰ می‌شوم و ساعت ده دقیقه به ۹ به ایستگاه قاطر «آتوچا» می‌رسم، بعد پیاده تا دفتر کارم می‌روم.

ساعت ۹ کارم را شروع می‌کنم. از ساعت ۹ تا دو و از سه تا شش بعد از ظهر کار می‌کنم. استراحتی یک‌ساعته برای ناهار دارم که در دفتر کارم می‌گذرانم. اغلب اوقات ساندویچی همراه با یک تکه میوه می‌خورم تا سالم باشم. گاهی اوقات یک تکه شکلات هم می‌خورم! بعد از کار، به خرید غذا و وسایل خانه می‌روم. قبل از ساعت هفت و نیم به خانه می‌رسم. کمی استراحت می‌کنم و بعد کارهای خانه را انجام می‌دهم. حدود ساعت نه برای خودم و خانواده‌ام شام می‌پزم. معمولا ساعت نه و نیم شام می‌خوریم. بعد از آن تلویزیون تماشا می‌کنم یا کتابی می‌خوانم. معمولا جلوی تلویزیون یا روی کتاب خوابم می‌برد! خیلی خسته‌ام!

نیمه‌شب به تختخواب می‌روم و هر روز صبح آرزو می‌کنم کاش زودتر خوابیده بودم.

آخر هفته‌ها روزم خیلی بهتر است! اوقات فراغت بیشتری دارم. بیشتر می‌‌خوابم و استراحت می‌کنم. گاهی اوقات بیرون می‌روم تا با دوستان و خانواده‌ام وقت بگذرانم یا برای صرف غذا بیرون می‌روم. ماهی یک بار سفری یک‌روزه به اطراف شهر یا کوه می‌رویم. باید هوای تازه تنفس کنیم! گاهی اوقات در خانه می‌مانم و به موسیقی گوش می‌دهم یا با خانواده‌ام فیلم تماشا می‌کنم. عصرهای یکشنبه معمولا کمی کتاب می‌خوانم، آن هم رمان!

Ever since I was little, there is always one thing I have known that I wanted to do: travel all over the world! I’ve always been fascinated with exploring and finding out as much as I can about different cultures and countries. I spent a lot of time reading books, learning new languages, researching other countries and imagining what they might be like.
I’ve been lucky enough to have been able to go to a lot of the countries I had dreamed about, but the one place that I always wanted to go to but never had a chance to visit when I was young was South America. So, as soon as my children finished school, I knew I had to make plans to go there. I would do whatever I could to finally be able to achieve this life goal.
I knew it would be difficult, because at the time I started making my plans to go, I couldn’t speak a word of Spanish, and I only had enough money to book my flight there! However, after six months of planning, a lot of hard work, and a strong passion to learn Spanish, I was ready and found myself on a flight to Uruguay with my best friend.
When we arrived in South America, I couldn’t believe I had finally made it there, somewhere I had imagined many times. I have to say, it wasn’t at all like I imagined it – it was even better!
We went to many different countries in South America and I loved them all, but one of my favorites was Chile. Chile is amazing because it has so many different landscapes – which isn’t surprising when you think about how long the country is! We went down to a place called Pucon. It was very cold there, which we were completely unprepared for. When we had been planning our trip, we thought the weather would be hot the whole time, but we couldn’t have been more wrong! After buying some warm jumpers though, we were ready to explore. The best thing about Pucon was the huge, looming volcano which was constantly smoking the whole time we were there. You could even climb the volcano if you were brave enough!
In the end, I had the experience of a lifetime in South America, and I’m so happy that I worked hard in order to achieve this life goal of mine!

از وقتی بچه بودم همیشه یک چیزی هست که می‌دانستم می‌خواهم انجام دهم: سفر به تمام دنیا. همیشه مسحور اکتشاف و فهمیدن چیزهای تازه در مورد فرهنگ‌ها و کشورهای مختلف بودم. وقت زیادی را صرف خواندن کتاب، یاد گرفتن زبان‌های جدید، تحقیق در مورد کشورهای دیگر و تصور ویژگی‌های آن‌ها کردم.

آنقدر خوش‌شانس بودم که بتوانم به بسیاری کشورهایی که آرزویشان را داشتم سفر کنم اما تنها جایی که همیشه می‌خواستم بروم اما در جوانی هرگز فرصت آن‌ها پیدا نکردم، آمریکای جنوبی بود. به همین خاطر به محض اینکه مدرسه بچه‌هایم تمام شد می‌دانستم باید برنامه بریزم تا به آنجا بروم. حاضر بودم هر کاری بکنم تا بالاخره بتوانم به این هدف زندگی‌ام برسم.

می‌دانستم کار سختی خواهد بود، چون وقتی برنامه‌های سفرم را شروع کردم حتی یک کلمه هم اسپانیایی بلد نبودم و فقط پول برای خریدن بلیت پرواز به آنجا را داشتم. با این حال، بعد از شش ماه برنامه‌ریزی، مقدار زیادی کار و تلاش و میلی شدید به یادگیری اسپانیایی، موفق شدم برای خودم و دوست صمیمی‌ام سفری به اوروگوئه رزرو کنم.

وقتی به آمریکای شمالی رسیدیم باورم نمی‌شد بالاخره به آن‌جا رفته‌ام، جایی که بارها تصورش کرده بودم. باید بگویم اصلا آن‌طور که تصور می‌کردم نبود، حتی بهتر از آن بود! به کشورهای مختلفی در آمریکای جنوبی رفتیم و من عاشق همه‌شان شدم، اما یکی که از همه بیشتر دوست داشتم شیلی بود. شیلی کشوری خارق‌العاده است چون مناظر مختلفی دارد، البته اگر به این فکر کنید که چقدر کشور درازی است اصلا تعجب‌آور نیست! ما به جایی به اسم «پوکن» رفتیم. آنجا سرد بود و ما برای این آماده نبپدیم.وقتی برای سفر خود برنامه می‌ریختیم، فکر می‌کردیم آب‌وهوا تمام مدت گرم خواهد بود، اما کاملا در اشتباه بودیم! با این حال بعد از خریدن لباس‌های ورزشی گرم، آماده جست‌وجو شدیم. بهترین نکته «پوکن» آتش‌فشان عظیم بسیار بلندی بود که تمام مدتی که ما آن‌جا بودیم از آن دود بلند می‌شد. حتی اگر کسی به قدر کافی شجاع بود می‌توانست از آن بالا برود!

در آخر بهترین اتفاقات عمرم را در آمریکای جنوبی تجربه کردم و خیلی خوشحالم که تلاش زیادی کردم تا به این هدف زندگی خود برسم!‍