در آموزشهای پیشین مجله فرادرس، با انتگرال و روشهای محاسبه آن آشنا شدیم. در این آموزش، با یکی از کاربردهای انتگرال، یعنی محاسبه طول کمان آشنا میشویم.
طول کمان در مختصات قائم
فرض کنید منحنی C C C با رابطه y = f ( x ) y=f(x) y = f ( x ) تعریف میشود که در آن f f f روی بازه [ a , b ] [a,b] [ a , b ] پیوسته است.
همچنین، فرض میکنیم که f ′ ( x ) f^\prime\left( x \right) f ′ ( x ) نیز روی بازه [ a , b ] [a,b] [ a , b ] پیوسته باشد.
شکل ۱
آنگاه، طول منحنی y = f ( x ) y=f(x) y = f ( x ) از x = a x=a x = a تا x = b x=b x = b با رابطه زیر به دست میآید:
L = ∫ a b 1 + [ f ′ ( x ) ] 2 d x . \large L = \int \limits _ a ^ b { \sqrt { 1 + { { \left [ { f ^ \prime \left ( x \right ) } \right ] } ^ 2 } } d x } . L = a ∫ b 1 + [ f ′ ( x ) ] 2 d x .
اگر از نماد لایبنیتس برای مشتق استفاده کنیم، طول کمان با فرمول زیر نشان داده میشود:
L = ∫ a b 1 + ( d y d x ) 2 d x . \large L = \int \limits _ a ^ b { \sqrt { 1 + { { \left ( { \frac { { d y } } { { d x } } } \right ) } ^ 2 } } d x } . L = a ∫ b 1 + ( d x d y ) 2 d x .
در اینجا تابعی را معرفی میکنیم که طول کمان یک منحنی را از یک نقطه ثابت منحنی اندازه میگیرد. فرض کنید P 0 ( a , f ( a ) ) {P_0}\left( {a,f\left( a \right)} \right) P 0 ( a , f ( a ) ) نقطه اولیه روی منحنی y = f ( x ) y = f\left( x \right) y = f ( x ) (a ≤ x ≤ b a \le x \le b a ≤ x ≤ b ) باشد، آنگاه طول کمان منحنی از P 0 ( a , f ( a ) ) {P_0}\left( {a,f\left( a \right)} \right) P 0 ( a , f ( a ) ) تا نقطه Q ( x , f ( x ) ) Q\left( {x,f\left( x \right)} \right) Q ( x , f ( x ) ) توسط انتگرال زیر محاسبه میشود:
S ( x ) = ∫ a x 1 + [ f ’ ( t ) ] 2 d t , \large S \left ( x \right ) = \int \limits _ a ^ x { \sqrt { 1 + { { \left [ { f’ \left ( t \right ) } \right ] } ^ 2 } } d t } , S ( x ) = a ∫ x 1 + [ f ’ ( t ) ] 2 d t ,
در اینجا t t t متغیر داخلی انتگرال و تابع S ( x ) S(x) S ( x ) نیز تابع طول کمان است.
شکل ۲
طول کمان منحنی پارامتری
اگر منحنی C C C با معادلات پارامتری زیر نشان داده شود:
x = x ( t ) , y = y ( t ) , \large { x = x \left ( t \right ) , \; \; } \kern0pt { y = y \left ( t \right ) , } x = x ( t ) , y = y ( t ) ,
که در آن پارامتر t t t بین t 1 t_1 t 1 و t 2 t_2 t 2 باشد، آنگاه طول کمان منحنی برابر است با:
L = ∫ t 1 t 2 [ x ’ ( t ) ] 2 + [ y ’ ( t ) ] 2 d t . \large L = \int \limits _ { { t _ 1 } } ^ { { t _ 2 } } { \sqrt { { { \left [ { x’ \left ( t \right ) } \right ] } ^ 2 } + { { \left [ { y’ \left ( t \right ) } \right ] } ^ 2 } } d t } . L = t 1 ∫ t 2 [ x ’ ( t ) ] 2 + [ y ’ ( t ) ] 2 d t .
طول کمان در مختصات قطبی
طول کمان یک منحنی قطبی با رابطه r = r ( θ ) r = r\left( \theta \right) r = r ( θ ) که در آن محدوده θ \theta θ بازه [ α , β ] \left[ {\alpha ,\beta } \right] [ α , β ] است، توسط فرمول زیر به دست میآید:
L = ∫ α β [ r ( θ ) ] 2 + [ r ′ ( θ ) ] 2 d θ . \large L = \int \limits _ \alpha ^ \beta { \sqrt { { { \left [ { r \left ( \theta \right ) } \right ] } ^ 2 } + { { \left [ { r ^ \prime \left ( \theta \right ) } \right ] } ^ 2 } } d \theta } . L = α ∫ β [ r ( θ ) ] 2 + [ r ′ ( θ ) ] 2 d θ .
مثالها
در این بخش، چند مثال را بررسی میکنیم.
مثال ۱
طول پارهخط y = 7 x + 2 y = 7x + 2 y = 7 x + 2 را از x = 2 x=2 x = 2 تا x = 6 x=6 x = 6 به دست آورید.
حل: ابتدا مسئله را به صورت کلی حل میکنیم. پارهخط دلخواهی را در نظر بگیرید که با رابطه y = m x + n y = mx+n y = m x + n تعریف میشود. طول پارهخط را در بازه [ a , b ] \left[ {a,b} \right] [ a , b ] محاسبه میکنیم. بدیهی است که
y ′ = f ′ ( x ) = ( m x + n ) ′ = m . \large { y ^ \prime = f ^ \prime \left ( x \right ) } = { \left ( { m x + n } \right ) ^ \prime } = { m . } y ′ = f ′ ( x ) = ( m x + n ) ′ = m .
با استفاده از فرمول طول کمان، داریم:
L = ∫ a b 1 + [ f ’ ( x ) ] 2 d x = ∫ a b 1 + m 2 d x = 1 + m 2 ( b – a ) . \large { L = \int \limits _ a ^ b { \sqrt { 1 + { { \left [ { f’ \left ( x \right ) } \right ] } ^ 2 } } d x } } = { \int \limits _ a ^ b { \sqrt { 1 + { m ^ 2 } } d x } } = { \sqrt { 1 + { m ^ 2 } } \left ( { b – a } \right ) . } L = a ∫ b 1 + [ f ’ ( x ) ] 2 d x = a ∫ b 1 + m 2 d x = 1 + m 2 ( b – a ) .
بنابراین، طول پارهخط y = 7 x + 2 y = 7x + 2 y = 7 x + 2 برابر است با:
L = 1 + 7 2 ( 6 – 2 ) = 4 50 = 20 2 . \large { L = \sqrt { 1 + { 7 ^ 2 } } \left ( { 6 – 2 } \right ) } = { 4 \sqrt { 5 0 } } = { 2 0 \sqrt 2 . } L = 1 + 7 2 ( 6–2 ) = 4 50 = 20 2 .
مثال ۲
طول کمان سهمی نیممکعبی y = x 3 2 y = {x^{\frac{3}{2}}} y = x 2 3 را از x = 0 x=0 x = 0 تا x = 5 x=5 x = 5 بیابید.
حل: از فرمول طول کمان استفاده میکنیم:
L = ∫ a b 1 + [ f ’ ( x ) ] 2 d x . \large L = \int \limits _ a ^ b { \sqrt { 1 + { { \left [ { f’ \left ( x \right ) } \right ] } ^ 2 } } d x } . L = a ∫ b 1 + [ f ’ ( x ) ] 2 d x .
در اینجا f ( x ) = x 3 2 f\left( x \right) = {x^{\frac{3}{2}}} f ( x ) = x 2 3 ، f ′ ( x ) = ( x 3 2 ) ′ = 3 2 x 1 2 f^\prime\left( x \right) = \left( {{x^{\frac{3}{2}}}} \right)^\prime = \large{\frac{3}{2}}\normalsize{x^{\frac{1}{2}}} f ′ ( x ) = ( x 2 3 ) ′ = 2 3 x 2 1 ، a = 0 a=0 a = 0 و b = 5 b=5 b = 5 است. در نتیجه:
L = ∫ 0 5 1 + ( 3 2 x 1 2 ) 2 d x = ∫ 0 5 1 + 9 x 4 d x = 1 2 ∫ 0 5 4 + 9 x d x . \large { L = \int \limits _ 0 ^ 5 { \sqrt { 1 + { { \left ( { \frac { 3 } { 2 } { x ^ { \frac { 1 } { 2 } } } } \right ) } ^ 2 } } d x } } = { \int \limits _ 0 ^ 5 { \sqrt { 1 + \frac { { 9 x } } { 4 } } d x} } = { \frac { 1 } { 2 } \int \limits _ 0 ^ 5 { \sqrt { 4 + 9 x } d x } . } L = 0 ∫ 5 1 + ( 2 3 x 2 1 ) 2 d x = 0 ∫ 5 1 + 4 9 x d x = 2 1 0 ∫ 5 4 + 9 x d x .
برای حل این انتگرال، روش تغییر متغیر را به کار میگیریم:
u 2 = 4 + 9 x , ⇒ u = 4 + 9 x , ⇒ 2 u d u = 9 d x , ⇒ d x = 2 u d u 9 . \large { { u ^ 2 } = 4 + 9 x , } \; \; \Rightarrow { u = \sqrt { 4 + 9 x } , } \; \; \Rightarrow { 2 u d u = 9 d x , } \; \; \Rightarrow { d x = \frac { { 2 u d u } } { 9 } . } u 2 = 4 + 9 x , ⇒ u = 4 + 9 x , ⇒ 2 u d u = 9 d x , ⇒ d x = 9 2 u d u .
هنگامی که x = 0 x=0 x = 0 است، u = 2 u=2 u = 2 و هنگامی که x = 5 x=5 x = 5 است، u = 7 u=7 u = 7 خواهد بود. بنابراین، انتگرال به صورت زیر محاسبه میشود:
L = 1 2 ∫ 2 7 ( u ⋅ 2 9 u ) d u = 1 9 ∫ 2 7 u 2 d u = 1 9 ⋅ u 3 3 ∣ 2 7 = 1 27 ( 7 3 – 2 3 ) = 335 27 . \large { L = \frac { 1 } { 2 } \int \limits _ 2 ^ 7 { \left ( { u \cdot \frac { 2 } { 9 } u } \right ) d u } } = { \frac { 1 } { 9 } \int \limits _ 2 ^ 7 { { u ^ 2 } d u } } = { \frac { 1 } { 9 } \cdot \left . { \frac { { { u ^ 3 } } } { 3 } } \right | _ 2 ^ 7 } = { \frac { 1 } { { 2 7 } } \left ( { { 7 ^ 3 } – { 2 ^ 3 } } \right ) } = { \frac { { 3 3 5 } } { { 2 7 } } . } L = 2 1 2 ∫ 7 ( u ⋅ 9 2 u ) d u = 9 1 2 ∫ 7 u 2 d u = 9 1 ⋅ 3 u 3 2 7 = 27 1 ( 7 3 – 2 3 ) = 27 335 .
مثال ۳
ثابت کنید که محیط دایرهای به شعاع R R R برابر با 2 π R 2 \pi R 2 π R است.
شکل ۳
حل: ابتدا محیط نیمدایره بالا را محاسبه کرده و سپس جواب حاصل را در 2 ضرب میکنیم. نیمدایره بالا با تابع زیر تعریف میشود:
y = R 2 – x 2 . \large y = \sqrt { { R ^ 2 } – { x ^ 2 } } . y = R 2 – x 2 .
با مشتق گرفتن از این تابع خواهیم داشت:
$$ \large \require {cancel} { y ^ \prime = f ^ \prime \left ( x \right ) } = { \left ( { \sqrt { { R ^ 2 } – { x ^ 2 } } } \right ) ^ \prime } = { – \frac { { \cancel { 2 } x } } { { \cancel { 2 } \sqrt { { R ^ 2 } – { x ^ 2 } } } } } = { – \frac { x } { { \sqrt { { R ^ 2 } – { x ^ 2 } } } } . } $$
بنابراین، محیط دایره برابر است با:
L = 2 ∫ – R R 1 + [ f ’ ( x ) ] 2 d x = 2 ∫ – R R 1 + ( – x R 2 – x 2 ) 2 d x = 2 ∫ – R R 1 + x 2 R 2 – x 2 d x = 2 ∫ – R R R 2 R 2 – x 2 d x = 2 R ∫ – R R d x R 2 – x 2 = 2 R arcsin x R ∣ – R R = 2 R [ arcsin 1 – arcsin ( – 1 ) ] = 2 R [ π 2 – ( – π 2 ) ] = 2 π R . \large \begin {align*}
L & = 2 \int \limits _ { – R } ^ R { \sqrt { 1 + { { \left [ { f’ \left ( x \right ) } \right ] } ^ 2 } } d x } = { 2 \int \limits _ { – R } ^ R { \sqrt { 1 + { { \left ( { – \frac { x } { { \sqrt { { R ^ 2 } – { x ^ 2 } } } } } \right ) } ^ 2 } } d x } } \\ & = { 2 \int \limits _ { – R } ^ R { \sqrt { 1 + \frac { { { x ^ 2 } } }{ { { R ^ 2 } – { x ^ 2 } } } } d x } } = { 2 \int \limits _ { – R } ^ R { \sqrt { \frac { { { R ^ 2 } } } { { { R ^ 2 } – { x ^ 2 } } } } d x } } \\ & = { 2 R \int \limits _ { – R } ^ R { \frac { { d x } } { { \sqrt { { R ^ 2 } – { x ^ 2 } } } } } } = { 2 R \left . { \arcsin \frac { x } { R } } \right | _ { – R } ^ R } \\ &= { 2 R \left [ { \arcsin 1 – \arcsin \left ( { – 1 } \right ) } \right ] } = { 2 R \left [ { \frac { \pi } { 2 } – \left ( { – \frac { \pi } { 2 } } \right ) } \right ] } = { 2 \pi R . }
\end {align*} L = 2 – R ∫ R 1 + [ f ’ ( x ) ] 2 d x = 2 – R ∫ R 1 + ( – R 2 – x 2 x ) 2 d x = 2 – R ∫ R 1 + R 2 – x 2 x 2 d x = 2 – R ∫ R R 2 – x 2 R 2 d x = 2 R – R ∫ R R 2 – x 2 d x = 2 R arcsin R x – R R = 2 R [ arcsin 1– arcsin ( –1 ) ] = 2 R [ 2 π – ( – 2 π ) ] = 2 π R .
مثال ۴
طول کمان منحنی y = ln x y = \ln x y = ln x را از x = 3 x = \sqrt{3} x = 3 تا x = 15 x = \sqrt{15} x = 15 محاسبه کنید.
شکل ۴
حل: از آنجایی که y ′ = ( ln x ) ′ = 1 x y^\prime = \left( {\ln x} \right)^\prime = \large{\frac{1}{x}}\normalsize y ′ = ( ln x ) ′ = x 1 است، میتوان نوشت:
L = ∫ a b 1 + [ f ’ ( x ) ] 2 d x = ∫ 3 15 1 + ( 1 x ) 2 d x = ∫ 3 15 x 2 + 1 x 2 d x = ∫ 3 15 x 2 + 1 x d x . \large \begin {align*}
L & = \int \limits _ a ^ b { \sqrt { 1 + { { \left [ { f’ \left ( x \right ) } \right ] } ^ 2 } } d x } = { \int \limits _ { \sqrt 3 } ^ { \sqrt { 1 5 } } { \sqrt { 1 + { { \left ( { \frac { 1 } { x } } \right ) } ^ 2} } d x } } \\ & = { \int \limits _ { \sqrt 3 } ^ { \sqrt { 1 5 } } { \sqrt { \frac { { { x ^ 2 } + 1 } } { { { x ^ 2 } } } } d x } } = { \int \limits _ { \sqrt 3 } ^ { \sqrt { 1 5 } } { \frac { { \sqrt { { x ^ 2 } + 1 } } } { x } d x } . }
\end {align*} L = a ∫ b 1 + [ f ’ ( x ) ] 2 d x = 3 ∫ 15 1 + ( x 1 ) 2 d x = 3 ∫ 15 x 2 x 2 + 1 d x = 3 ∫ 15 x x 2 + 1 d x .
برای محاسبه این انتگرال، آن را به صورت زیر بازنویسی میکنیم:
I = ∫ x 2 + 1 x d x = ∫ x x 2 + 1 x 2 d x \large { I = \int { \frac { { \sqrt { { x ^ 2 } + 1 } } } { x } d x } } = { \int { \frac { { x \sqrt { { x ^ 2 } + 1 } } }{ { { x ^ 2 } }} d x } } I = ∫ x x 2 + 1 d x = ∫ x 2 x x 2 + 1 d x
و از تغییر متغیر استفاده میکنیم:
x 2 + 1 = u 2 , ⇒ x d x = u d u , ⇒ x 2 = u 2 – 1. \large { { x ^ 2 } + 1 = { u ^ 2 } , } \; \; \Rightarrow { x d x = u d u , } \; \; \Rightarrow { { x ^2 } = { u ^ 2 } – 1 . } x 2 + 1 = u 2 , ⇒ x d x = u d u , ⇒ x 2 = u 2 –1.
در نتیجه:
I = ∫ u 2 u 2 – 1 d u = ∫ u 2 – 1 + 1 u 2 – 1 d u = ∫ ( 1 + 1 u 2 – 1 ) d u = u + 1 2 ln ∣ u – 1 u + 1 ∣ = x 2 + 1 + 1 2 ln ∣ x 2 + 1 – 1 x 2 + 1 + 1 ∣ . \large \begin {align*}
I & = \int { \frac { { { u ^ 2 } } } {{ { u ^ 2 } – 1 } } d u } = { \int { \frac { { { u ^ 2 } – 1 + 1 } } { { { u ^ 2 } – 1 } } d u } } = { \int { \left ( { 1 + \frac { 1 } { { { u ^ 2 } – 1 } } } \right ) d u } } \\ &= { u + \frac { 1 } { 2 } \ln \left | { \frac { { u – 1 } } { { u + 1 } } } \right | } = { \sqrt { { x ^ 2 } + 1 } + \frac { 1 } { 2 } \ln \left | { \frac { { \sqrt { { x ^ 2 } + 1 } – 1 } } { { \sqrt { { x ^ 2 } + 1 } + 1 } } } \right | . }
\end {align*} I = ∫ u 2 –1 u 2 d u = ∫ u 2 –1 u 2 –1 + 1 d u = ∫ ( 1 + u 2 –1 1 ) d u = u + 2 1 ln u + 1 u –1 = x 2 + 1 + 2 1 ln x 2 + 1 + 1 x 2 + 1 –1 .
با جایگذاری متغیر قبلی، طول کمان L L L را به دست میآوریم:
L = [ x 2 + 1 + 1 2 ln ∣ x 2 + 1 – 1 x 2 + 1 + 1 ∣ ] ∣ 3 15 = ( 4 + 1 2 ln 4 – 1 4 + 1 ) – ( 2 + 1 2 ln 2 – 1 2 + 1 ) = 2 + 1 2 ( ln 3 5 − ln 1 3 ) = 2 + 1 2 ln 9 5 . \large \begin {align*}
L & = \kern0pt { \left . { \left [ { \sqrt { { x ^ 2 } + 1 } + \frac { 1 } { 2 } \ln \left | { \frac { { \sqrt { { x ^ 2 } + 1 } – 1 } } { { \sqrt { { x ^ 2 } + 1 } + 1 } } } \right | } \right ] } \right | _ { \sqrt 3 } ^ { \sqrt { 1 5 } } } \\ & = { \left ( { 4 + \frac { 1 } { 2 } \ln \frac { { 4 – 1 } } { { 4 + 1 } } } \right ) – \left ( { 2 + \frac { 1 } { 2 } \ln \frac { { 2 – 1 } } { { 2 + 1 } } } \right ) } \\ & = { 2 + \frac { 1 } { 2 } \left ( { \ln \frac { 3 } { 5 } } - { \ln \frac { 1 } { 3 } } \right ) } = { 2 + \frac { 1 }{ 2 } \ln \frac { 9 } { 5 } . }
\end {align*} L = [ x 2 + 1 + 2 1 ln x 2 + 1 + 1 x 2 + 1 –1 ] 3 15 = ( 4 + 2 1 ln 4 + 1 4–1 ) – ( 2 + 2 1 ln 2 + 1 2–1 ) = 2 + 2 1 ( ln 5 3 − ln 3 1 ) = 2 + 2 1 ln 5 9 .
مثال ۵
طول کمان منحنی y = ln sec x y = \ln \sec x y = ln sec x را از x = 0 x = 0 x = 0 تا x = π 3 x = \large{\frac{\pi }{3}}\normalsize x = 3 π بیابید.
شکل ۵
حل: ابتدا از این تابع مشتق میگیریم:
y ′ = f ′ ( x ) = ( ln sec x ) ′ = 1 sec x ( sec x ) ′ = ( – sec 2 x ) ( – sin x ) sec x = sec x sin x = tan x . \large \begin {align*}
y ^ \prime & = f ^ \prime \left ( x \right ) = { \left ( { \ln \sec x } \right ) ^ \prime } = { \frac { 1 } { { \sec x } } \left ( { \sec x } \right ) ^ \prime } \\ & = { \frac { { \left ( { – { { \sec } ^ 2 } x } \right ) \left ( { – \sin x } \right ) } } { { \sec x } } } = { \sec x \sin x } = { \tan x . }
\end {align*} y ′ = f ′ ( x ) = ( ln sec x ) ′ = sec x 1 ( sec x ) ′ = sec x ( – sec 2 x ) ( – sin x ) = sec x sin x = tan x .
با استفاده از فرمول طول کمان، داریم:
L = ∫ a b 1 + [ f ’ ( x ) ] 2 d x = ∫ 0 π 3 1 + tan 2 x d x = ∫ 0 π 3 sec 2 x d x = ∫ 0 π 3 sec x d x . \large \begin {align*}
L & = \int \limits _ a ^ b { \sqrt { 1 + { { \left [ { f’ \left ( x \right ) } \right ] } ^ 2 } } d x } = { \int \limits _ 0 ^ { \frac { \pi } { 3 } } { \sqrt { 1 + { { \tan } ^ 2 } x } d x } } \\ & = { \int \limits _ 0 ^ { \frac { \pi } { 3 } } { \sqrt { { { \sec } ^ 2 } x } d x } } = { \int \limits _ 0 ^ { \frac { \pi } { 3 } } { \sec x d x } . }
\end {align*} L = a ∫ b 1 + [ f ’ ( x ) ] 2 d x = 0 ∫ 3 π 1 + tan 2 x d x = 0 ∫ 3 π sec 2 x d x = 0 ∫ 3 π sec x d x .
از آنجایی که
∫ sec x d x = ln ∣ sec x + tan x ∣ + C , \large \begin {align*}
\int { \sec x d x } = \ln \left | { \sec x + \tan x } \right | + C ,
\end {align*} ∫ sec x d x = ln ∣ sec x + tan x ∣ + C ,
خواهیم داشت:
L = [ ln ∣ sec x + tan x ∣ ] ∣ 0 π 3 = ln ∣ sec π 3 + tan π 3 ∣ − ln ∣ sec 0 + tan 0 ∣ = ln ( 2 + 3 ) – ln ( 1 + 0 ) ⏟ 0 = ln ( 2 + 3 ) . \large \begin {align*}
L & = \kern0pt { \left . { \left [ { \ln \left | { \sec x + \tan x } \right | } \right ] } \right | _ 0 ^ { \frac { \pi } { 3 } } } = { \ln \left | { \sec \frac { \pi } { 3 } + \tan \frac { \pi } { 3 } } \right | } - { \ln \left | { \sec 0 + \tan 0 } \right | } \\ & = { \ln \left ( { 2 + \sqrt 3 } \right ) – \underbrace { \ln \left ( { 1 + 0 } \right ) } _ 0 } = { \ln \left ( { 2 + \sqrt 3 } \right ) . } \end {align*} L = [ ln ∣ sec x + tan x ∣ ] ∣ 0 3 π = ln sec 3 π + tan 3 π − ln ∣ sec 0 + tan 0 ∣ = ln ( 2 + 3 ) – 0 ln ( 1 + 0 ) = ln ( 2 + 3 ) .
مثال ۶
طول کمان منحنی نمایی y = e x y = {e^x} y = e x را از x = 0 x=0 x = 0 تا x = 1 x=1 x = 1 به دست آورید.
شکل ۶
حل: طول کمان این منحنی برابر است با:
L = ∫ 0 1 1 + [ y ′ ( x ) ] 2 d x = ∫ 0 1 1 + e 2 x d x . \large \begin {align*}
{ L = \int \limits _0 ^ 1 { \sqrt { 1 + { { \left [ { y ^ \prime \left ( x \right ) } \right ] } ^ 2} } d x } } = { \int \limits _ 0 ^ 1 { \sqrt { 1 + { e ^ { 2 x } } } d x } . }
\end {align*} L = 0 ∫ 1 1 + [ y ′ ( x ) ] 2 d x = 0 ∫ 1 1 + e 2 x d x .
به کمک تغییر متغیر، این انتگرال را به دست میآوریم:
1 + e 2 x = u 2 , ⇒ e 2 x d x = u d u , ⇒ d x = u d u e 2 x = u d u u 2 – 1 . \large \begin {align*}
& 1 + { e ^ { 2 x } } = { u ^ 2 } , \; \; \Rightarrow { { e ^ { 2 x } } d x = u d u , } \; \; \\& \Rightarrow { d x = \frac { { ud u } }{ { { e ^ { 2 x } } } } = \frac { { u d u } } { { { u ^ 2 } – 1 } } . }
\end {align*} 1 + e 2 x = u 2 , ⇒ e 2 x d x = u d u , ⇒ d x = e 2 x u d u = u 2 –1 u d u .
در نتیجه:
I = ∫ u 2 d u u 2 – 1 = ∫ u 2 – 1 + 1 u 2 – 1 d u = ∫ ( 1 + 1 u 2 – 1 ) d u = u + 1 2 ln ∣ u – 1 u + 1 ∣ = 1 + e 2 x + 1 2 ln ∣ 1 + e 2 x – 1 1 + e 2 x + 1 ∣ . \large \begin {align*}
I & = \int { \frac { { {u ^ 2 } d u } } { { { u ^ 2 } – 1 } } } = { \int { \frac { { { u ^ 2 } – 1 + 1 } } { { { u ^ 2 } – 1 } }d u } } = { \int { \left ( { 1 + \frac { 1 } { { { u ^ 2 } – 1 } } } \right ) d u } } \\ & = { u + \frac { 1 } { 2 } \ln \left | { \frac { { u – 1 } } { { u + 1 } } } \right | } = { \sqrt { 1 + { e ^ { 2 x } } } + \frac { 1 } { 2 } \ln \left | { \frac { { \sqrt { 1 + { e ^ { 2 x } } } – 1 } } { { \sqrt { 1 + { e ^ { 2 x } } } + 1 } } } \right | . }
\end {align*} I = ∫ u 2 –1 u 2 d u = ∫ u 2 –1 u 2 –1 + 1 d u = ∫ ( 1 + u 2 –1 1 ) d u = u + 2 1 ln u + 1 u –1 = 1 + e 2 x + 2 1 ln 1 + e 2 x + 1 1 + e 2 x –1 .
L = [ 1 + e 2 x + 1 2 ln ∣ 1 + e 2 x – 1 1 + e 2 x + 1 ∣ ] ∣ 0 1 = ( 1 + e 2 + 1 2 ln 1 + e 2 – 1 1 + e 2 + 1 ) − ( 2 + 1 2 ln 2 – 1 2 + 1 ) . \large \begin {align*}
L & = \kern0pt { \left . { \left [ { \sqrt { 1 + { e ^ { 2 x } } } + \frac { 1 } { 2 } \ln \left | { \frac { { \sqrt { 1 + { e ^ { 2 x} } } – 1 } } { { \sqrt { 1 + { e ^ { 2 x } } } + 1 } } } \right | } \right ] } \right | _ 0 ^ 1 } \\ & = { \left ( { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } + \frac { 1 } { 2 } \ln \frac { { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } – 1 } } { { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } + 1 } } } \right ) } - { \left ( { \sqrt 2 + \frac { 1 } { 2 } \ln \frac { { \sqrt 2 – 1 } } { { \sqrt 2 + 1 } } } \right ) . }
\end {align*} L = [ 1 + e 2 x + 2 1 ln 1 + e 2 x + 1 1 + e 2 x –1 ] 0 1 = ( 1 + e 2 + 2 1 ln 1 + e 2 + 1 1 + e 2 –1 ) − ( 2 + 2 1 ln 2 + 1 2 –1 ) .
اکنون، کسرهای زیر لگاریتم را ساده میکنیم:
1 + e 2 – 1 1 + e 2 + 1 = ( 1 + e 2 – 1 ) 2 ( 1 + e 2 ) 2 – 1 2 = ( 1 + e 2 – 1 ) 2 e 2 = ( 1 + e 2 – 1 e ) 2 \large \begin {align*}
\frac { { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } – 1 } } { { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } + 1 } } = { \frac { { { { \left ( { \sqrt { 1 + { e ^2 } } – 1 } \right ) } ^ 2 } } }{ { { { \left ( { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } } \right ) } ^ 2 } – { 1 ^ 2 } } } } = { \frac { { { { \left ( { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } – 1 } \right ) } ^ 2 } } } { { { e ^ 2 } } } } = { { \left ( { \frac { { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } – 1 } } { e } } \right)^2}}
\end {align*} 1 + e 2 + 1 1 + e 2 –1 = ( 1 + e 2 ) 2 – 1 2 ( 1 + e 2 –1 ) 2 = e 2 ( 1 + e 2 –1 ) 2 = ( e 1 + e 2 –1 ) 2
2 – 1 2 + 1 = ( 2 ) 2 – 1 2 ( 2 + 1 ) 2 = ( 1 2 + 1 ) 2 . \large { \frac { { \sqrt 2 – 1 } } { { \sqrt 2 + 1 } } } = { \frac { { { { \left ( { \sqrt 2 } \right ) } ^ 2 } – { 1 ^ 2 } } }{ { { { \left ( { \sqrt 2 + 1 } \right ) } ^ 2 } } } } = { { \left ( { \frac { 1 } { { \sqrt 2 + 1 } } } \right ) ^ 2 } . } 2 + 1 2 –1 = ( 2 + 1 ) 2 ( 2 ) 2 – 1 2 = ( 2 + 1 1 ) 2 .
بنابراین، طول کمان برابر است با:
L = 1 + e 2 − 2 + 1 2 ln ( 1 + e 2 – 1 e ) 2 − 1 2 ln ( 1 2 + 1 ) 2 = 1 + e 2 − 2 + ln 1 + e 2 – 1 e − ln 1 2 + 1 = 1 + e 2 − 2 + ln [ ( 1 + e 2 – 1 ) ( 2 + 1 ) ] − ln e ⏟ 1 = 1 + e 2 − 2 – 1 + ln [ ( 1 + e 2 – 1 ) ( 2 + 1 ) ] ≈ 2.004 \large \begin {align*}
L & = \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } - { \sqrt 2 } + { \frac { 1 } { 2 } \ln { \left ( { \frac { { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } – 1 } } { e } } \right ) ^ 2 } } - { \frac { 1 } { 2 } \ln { \left ( { \frac { 1 } { { \sqrt 2 + 1 } } } \right ) ^ 2 } } \\& = { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } } - { \sqrt 2 } + { \ln \frac { { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } – 1 } } { e } } - { \ln \frac { 1 } { { \sqrt 2 + 1 } } } \\ & = { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } } - { \sqrt 2 } + { \ln \left [ { \left ( { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } – 1 } \right ) \left ( { \sqrt 2 + 1 } \right ) } \right ] } - { \underbrace { \ln e } _ 1 } \\ &= { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } } - { \sqrt 2 – 1 } + { \ln \left [ { \left ( { \sqrt { 1 + { e ^ 2 } } – 1 } \right ) \left ( { \sqrt 2 + 1 } \right ) } \right ] } \approx {2.004}
\end {align*} L = 1 + e 2 − 2 + 2 1 ln ( e 1 + e 2 –1 ) 2 − 2 1 ln ( 2 + 1 1 ) 2 = 1 + e 2 − 2 + ln e 1 + e 2 –1 − ln 2 + 1 1 = 1 + e 2 − 2 + ln [ ( 1 + e 2 –1 ) ( 2 + 1 ) ] − 1 ln e = 1 + e 2 − 2 –1 + ln [ ( 1 + e 2 –1 ) ( 2 + 1 ) ] ≈ 2.004
مثال ۷
معادلات پارامتری یک چرخزاد به صورت x ( t ) = t – sin t x\left( t \right) = t – \sin t x ( t ) = t – sin t و y ( t ) = 1 – cos t y\left( t \right) = 1 – \cos t y ( t ) = 1– cos t است. طول یک کمان از آن را محاسبه کنید.
شکل ۷
حل: طول کمان یک منحنی پارامتری توسط انتگرال زیر به دست میآید:
L = ∫ t 1 t 2 [ x ′ ( t ) ] 2 + [ y ′ ( t ) ] 2 d t . \large L = \int \limits _ { { t _ 1 } } ^ { { t _ 2 } } { \sqrt { { { \left [ { x ^ \prime \left ( t \right ) } \right ] } ^ 2 } + { { \left [ { y ^ \prime \left ( t \right ) } \right ] } ^ 2 } } d t } . L = t 1 ∫ t 2 [ x ′ ( t ) ] 2 + [ y ′ ( t ) ] 2 d t .
برای کمان اول چرخزاد که 0 ≤ t ≤ 2 π 0 \le t \le 2\pi 0 ≤ t ≤ 2 π است، داریم:
L = ∫ 0 2 π ( 1 – cos t ) 2 + sin 2 t d t = ∫ 0 2 π 1 – 2 cos t + cos 2 t + sin 2 t ⏟ 1 d t = ∫ 0 2 π 2 – 2 cos t d t = ∫ 0 2 π 4 sin 2 t 2 d t = 2 ∫ 0 2 π sin t 2 d t = 4 ( – cos t 2 ) ∣ 0 2 π = 4 ( – cos π + cos 0 ) = 8. \large \begin {align*}
L & = \kern0pt { \int \limits _ 0 ^ { 2 \pi } { \sqrt { { { \left ( { 1 – \cos t } \right ) } ^ 2 } + { { \sin } ^ 2 } t } \, d t } } = { \int \limits _ 0 ^ { 2 \pi } { \sqrt { 1 – 2 \cos t + \underbrace { { { \cos } ^ 2 } t + { { \sin } ^ 2 } t } _ 1 } \, d t } } \\ & = { \int \limits _ 0 ^ { 2 \pi } { \sqrt { 2 – 2 \cos t } \, d t } } = { \int \limits _ 0 ^ { 2 \pi } { \sqrt { 4 { { \sin } ^ 2 } \frac { t } { 2 } } d t } } = { 2 \int \limits _ 0 ^ { 2 \pi } { \sin \frac { t } { 2 } d t } } = { 4 \left . { \left ( { – \cos \frac { t } { 2 } } \right ) } \right | _ 0 ^ { 2 \pi } } \\ & = { 4 \left ( { – \cos \pi + \cos 0 } \right ) } = { 8 . }
\end {align*} L = 0 ∫ 2 π ( 1– cos t ) 2 + sin 2 t d t = 0 ∫ 2 π 1–2 cos t + 1 cos 2 t + sin 2 t d t = 0 ∫ 2 π 2–2 cos t d t = 0 ∫ 2 π 4 sin 2 2 t d t = 2 0 ∫ 2 π sin 2 t d t = 4 ( – cos 2 t ) 0 2 π = 4 ( – cos π + cos 0 ) = 8.
مثال ۸
طول کمان یک خم ستارهای را که معادلات آن به صورت x ( t ) = cos 3 t x\left( t \right) = {\cos ^3}t x ( t ) = cos 3 t و y ( t ) = sin 3 t y\left( t \right) = {\sin^3}t y ( t ) = sin 3 t هستند، محاسبه کنید.
شکل ۸
حل: معادلات این منحنی را به صورت پارامتری مینویسیم. بنابراین، از فرمول زیر استفاده میکنیم:
L = ∫ a b [ x ′ ( t ) ] 2 + [ y ′ ( t ) ] 2 d t . \large { L \text { = } } \kern0pt { \int \limits _ a ^ b { \sqrt { { { \left [ { x ^ \prime \left ( t \right ) } \right ] } ^ 2 } + { { \left [ { y ^ \prime \left ( t \right ) } \right ] } ^ 2 } } d t } . } L = a ∫ b [ x ′ ( t ) ] 2 + [ y ′ ( t ) ] 2 d t .
مشتق معادلات پارامتری به صورت زیر است:
x ′ ( t ) = ( cos 3 t ) ′ = 3 cos 2 t ( – sin t ) = – 3 cos 2 t sin t , \large { x ^ \prime \left ( t \right ) = \left ( { { { \cos } ^ 3 } t } \right ) ^ \prime } = { 3 { \cos ^ 2 } t \left ( { – \sin t } \right ) } = { – 3 { \cos ^ 2 } t \sin t , } x ′ ( t ) = ( cos 3 t ) ′ = 3 cos 2 t ( – sin t ) = –3 cos 2 t sin t ,
y ′ ( t ) = ( sin 3 t ) ′ = 3 sin 2 t cos t . \large { y ^ \prime \left ( t \right ) = \left ( { { { \sin } ^ 3 } t } \right ) ^ \prime } = { 3 { \sin ^ 2 } t \cos t . } y ′ ( t ) = ( sin 3 t ) ′ = 3 sin 2 t cos t .
طول یک کمان از خم ستارهای واقع در ربع اول را محاسبه کرده، سپس جواب به دست آمده را در 4 ضرب میکنیم. بنابراین، خواهیم داشت:
L = 4 ∫ 0 π 2 9 cos 4 t sin 2 t + 9 sin 4 t cos 2 t d t = 4 ∫ 0 π 2 9 sin 2 t cos 2 t ( cos 2 t + sin 2 t ) ⏟ 1 d t = 12 ∫ 0 π 2 sin t cos t d t = 6 ∫ 0 π 2 sin 2 t d t = – 3 cos 2 t ∣ 0 π 2 = – 3 ( cos π – cos 0 ) = 6. \large \begin {align*}
L & = \kern0pt { 4 \int \limits _ 0 ^ { \frac { \pi } { 2 } } { \sqrt { 9 \, { { \cos } ^ 4 } t \, { { \sin } ^ 2 } t + 9 \, { { \sin } ^ 4 } t \, { { \cos } ^ 2 } t } \, d t } } \\ &= { 4 \int \limits _ 0 ^ { \frac { \pi } {2 } } { \sqrt { 9 \, { { \sin } ^ 2 } t \,{ { \cos } ^ 2 } t \underbrace { \left ( { { { \cos } ^ 2 } t + { { \sin } ^ 2 } t } \right ) } _ 1 } d t } } \\& = { 1 2 \int \limits _ 0 ^ { \frac { \pi } { 2 } } { \sin t \cos t d t } } = { 6 \int \limits _ 0 ^ { \frac { \pi } { 2 } } { \sin 2 t d t } } \\ & = { – 3 \left . { \cos 2 t } \right | _ 0 ^ { \frac { \pi } { 2 } } } = { – 3 \left ( { \cos \pi – \cos 0 } \right ) } = { 6 . }
\end {align*} L = 4 0 ∫ 2 π 9 cos 4 t sin 2 t + 9 sin 4 t cos 2 t d t = 4 0 ∫ 2 π 9 sin 2 t cos 2 t 1 ( cos 2 t + sin 2 t ) d t = 12 0 ∫ 2 π sin t cos t d t = 6 0 ∫ 2 π sin 2 t d t = –3 cos 2 t ∣ 0 2 π = –3 ( cos π – cos 0 ) = 6.
مثال ۹
طول یک دلوار را که معادله آن به صورت r = 1 + cos θ r = 1 + \cos \theta r = 1 + cos θ است، بیابید.
شکل ۹
حل: دلوار را در مختصات قطبی تعریف میکنیم. از این رو، از فرمول زیر استفاده خواهیم کرد:
L = ∫ α β [ r ( θ ) ] 2 + [ r ′ ( θ ) ] 2 d θ . \large L = \int \limits _ \alpha ^ \beta { \sqrt { { { \left [ { r \left ( \theta \right ) } \right ] } ^ 2 } + { { \left [ { r ^ \prime \left ( \theta \right ) } \right ] } ^ 2 } } d \theta } . L = α ∫ β [ r ( θ ) ] 2 + [ r ′ ( θ ) ] 2 d θ .
به دلیل تقارن، طول کمان نیمه بالایی دلوار را محاسبه میکنیم (بازه θ \theta θ از 0 0 0 تا π \pi π است) و نتیجه را در 2 ضرب میکنیم. بنابراین، خواهیم داشت:
L = ∫ α β [ r ( θ ) ] 2 + [ r ’ ( θ ) ] 2 d θ = 2 ∫ 0 π ( 1 + cos θ ) 2 + ( – sin θ ) 2 d θ = 2 ∫ 0 π 1 + 2 cos θ + cos 2 θ + sin 2 θ ⏟ 1 d θ = 2 ∫ 0 π 2 + 2 cos θ d θ = 2 2 ∫ 0 π 1 + cos θ d θ = 2 2 ∫ 0 π 2 cos 2 θ 2 d θ = 4 ∫ 0 π cos θ 2 d θ = 8 sin θ 2 ∣ 0 π = 8 ( sin π 2 – sin 0 ) = 8. \large \begin {align*}
L & = \int \limits _ \alpha ^ \beta { \sqrt { { { \left [ { r \left ( \theta \right ) } \right ] } ^ 2 } + { { \left [ { r’ \left ( \theta \right ) } \right ] } ^ 2 } } d \theta } = { 2 \int \limits _ 0 ^ \pi { \sqrt { { { \left ( { 1 + \cos \theta } \right ) } ^ 2 } + { { \left ( { – \sin \theta } \right ) } ^ 2 } } d \theta } } \\ &= { 2 \int \limits _ 0 ^ \pi { \sqrt { 1 + 2 \cos \theta + \underbrace { { { \cos } ^ 2 } \theta + { { \sin } ^ 2 } \theta } _ 1 } \, d \theta } } = { 2 \int \limits _ 0 ^ \pi { \sqrt { 2 + 2 \cos \theta } \, d \theta } } \\ & = { 2 \sqrt 2 \int \limits _ 0 ^ \pi { \sqrt { 1 + \cos \theta } \, d \theta } } = { 2 \sqrt 2 \int \limits _ 0 ^ \pi { \sqrt { 2 { { \cos } ^ 2 } \frac { \theta } { 2 } } d \theta } } \\ &= { 4 \int \limits _ 0 ^ \pi { \cos \frac { \theta } { 2 } d \theta } } = { 8 \left . { \sin \frac { \theta } { 2 } } \right | _ 0 ^ \pi } = { 8 \left ( { \sin \frac { \pi } { 2 } – \sin 0 } \right ) } = { 8 . }
\end {align*} L = α ∫ β [ r ( θ ) ] 2 + [ r ’ ( θ ) ] 2 d θ = 2 0 ∫ π ( 1 + cos θ ) 2 + ( – sin θ ) 2 d θ = 2 0 ∫ π 1 + 2 cos θ + 1 cos 2 θ + sin 2 θ d θ = 2 0 ∫ π 2 + 2 cos θ d θ = 2 2 0 ∫ π 1 + cos θ d θ = 2 2 0 ∫ π 2 cos 2 2 θ d θ = 4 0 ∫ π cos 2 θ d θ = 8 sin 2 θ 0 π = 8 ( sin 2 π – sin 0 ) = 8.
مثال ۱۰
طول دور اول مارپیچ ارشمیدس r ( θ ) = θ r\left( \theta \right) = \theta r ( θ ) = θ را به دست آورید.
شکل 10
حل: طول کمان یک منحنی در مختصات قطبی از رابطه زیر به دست میآید:
L = ∫ α β [ r ( θ ) ] 2 + [ r ′ ( θ ) ] 2 d θ . \large L = \int \limits _ \alpha ^ \beta { \sqrt { { { \left [ { r \left ( \theta \right ) } \right ] } ^ 2 } + { { \left [ { r ^ \prime \left ( \theta \right ) } \right ] } ^ 2 } } d \theta } . L = α ∫ β [ r ( θ ) ] 2 + [ r ′ ( θ ) ] 2 d θ .
در اینجا α = 0 \alpha = 0 α = 0 ، β = 2 π \beta = 2\pi β = 2 π ، r ( θ ) = θ r\left( \theta \right) = \theta r ( θ ) = θ و r ′ ( θ ) = 1 r^\prime\left( \theta \right) = 1 r ′ ( θ ) = 1 است. در نتیجه، این انتگرال به صورت زیر خواهد بود:
L = ∫ 0 2 π 1 + θ 2 d θ . \large L = \int \limits _ 0 ^ { 2 \pi } { \sqrt { 1 + { \theta ^ 2 } } d \theta } . L = 0 ∫ 2 π 1 + θ 2 d θ .
برای به دست آوردن جواب انتگرال از تغییر متغیر مثلثاتی θ = tan t \theta = \tan t θ = tan t استفاده میکنیم. با جایگذاریِ
θ = tan t , 1 + θ 2 = sec t , d θ = sec 2 t d t , \large { \theta = \tan t , \; \; } \kern0pt { \sqrt { 1 + { \theta ^ 2 } } = \sec t , \; \; } \kern0pt { d \theta = { \sec ^ 2 } t \, d t , } θ = tan t , 1 + θ 2 = sec t , d θ = sec 2 t d t ,
انتگرال نامعین را به شکل زیر بازنویسی میکنیم:
I = ∫ 1 + θ 2 d θ = ∫ sec 3 t d t . \large { I = \int { \sqrt { 1 + { \theta ^ 2 } } d \theta } } = { \int { { { \sec } ^ 3 } t d t } . } I = ∫ 1 + θ 2 d θ = ∫ sec 3 t d t .
انتگرال حاصل برابر است با:
∫ sec 3 t d t = sec t tan t 2 + 1 2 ∫ sec t d t . \large { \int { { { \sec } ^ 3 } t d t } } = { \frac { { \sec t \tan t } } { 2 } } + { \frac { 1 } { 2} \int { \sec t d t } . } ∫ sec 3 t d t = 2 sec t tan t + 2 1 ∫ sec t d t .
از طرفی، داریم:
∫ sec t d t = ln ∣ sec t + tan t ∣ . \large \int { \sec t d t } = \ln \left | { \sec t + \tan t } \right | . ∫ sec t d t = ln ∣ sec t + tan t ∣ .
در نتیجه:
∫ sec 3 t d t = sec t tan t 2 + 1 2 ln ∣ sec t + tan t ∣ . \large { \int { { { \sec } ^ 3 } t d t } } = { \frac { { \sec t \tan t } } { 2 } } + { \frac { 1 } { 2 } \ln \left | { \sec t + \tan t } \right | . } ∫ sec 3 t d t = 2 sec t tan t + 2 1 ln ∣ sec t + tan t ∣ .
با جایگذاری متغیر قبلی، خواهیم داشت:
I = θ 1 + θ 2 2 + 1 2 ln ∣ 1 + θ 2 + θ ∣ . \large { I = \frac { { \theta \sqrt { 1 + { \theta ^ 2 } } } } { 2 } } + { \frac { 1 } { 2 } \ln \left | { \sqrt { 1 + { \theta ^ 2 } } + \theta } \right | . } I = 2 θ 1 + θ 2 + 2 1 ln 1 + θ 2 + θ .
بنابراین، طول کمان برابر است با:
$$ \large \begin {align*} \require {cancel}<br />
L & = \kern0pt { \left . { \left [ { \frac { { \theta \sqrt { 1 + { \theta ^ 2 } } } } { 2 } + \frac { 1 } { 2 } \ln \left | { \sqrt { 1 + { \theta ^ 2 } } + \theta } \right | } \right ] } \right | _ 0 ^ { 2 \pi } } \\ & = { \left ( { \frac { { \cancel { 2 } \pi \sqrt { 1 + 4 { \pi ^ 2 } } } } { \cancel { 2 } } } \right . } + { \left . { \frac { 1 } { 2 } \ln \left | { \sqrt { 1 + 4 { \pi ^ 2 } } + 2 \pi } \right | } \right ) } - { \underbrace { \left ( { 0 + \frac { 1 }{ 2 } \ln 1 } \right ) } _ 0 } \\ & = { \pi \sqrt { 1 + 4 { \pi ^ 2 } } + \frac { 1 } { 2 } \ln \left ( { \sqrt { 1 + 4 { \pi ^ 2 } } + 2 \pi } \right ) } \approx { 2 1 . 2 6 }<br />
\end {align*} $$
اگر به یادگیری مباحث مشابه مطلب بالا علاقهمند هستید، آموزشهایی که در ادامه آمدهاند نیز به شما پیشنهاد میشوند:
^^