میدان مغناطیسی کهکشان NGC 5775 — تصویر نجومی

میدان‌‌‌‌های مغناطیسی تا چه اندازه بیرون از کهکشان‌‌های مارپیچی ادامه یافته و گسترش می‌‌یابند؟ اخترشناسان تا چند دهه فقط می‌‌دانستند که برخی از کهکشان‌‌های مارپیچی میدان مغناطیسی دارند. تا اینکه پس از ارتقاء تلسکوپ رادیویی «آرایه بسیار بزرگ» (Very Large Array | VLA) «رصدخانه ملی رادیو اخترشناسی» (NRAO) در سال ۲۰۱۱، به طور غیرمنتظره کشف شد که این میدان‌‌ها می‌‌توانند به صورت عمودی و دور از دیسک کهکشان تا چند هزار سال نوری گسترش یابند.

برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک کنید.

این تصویر از لبه کهکشان مارپیچی NGC 5775 که در بررسی CHANG-ES (هاله‌‌های پیوسته در کهکشان‌‌های نزدیک) مشاهده شد، خطوط میخ‌‌مانند میدان مغناطیسی را که ممکن است در کهکشان‌‌های مارپیچی متداول باشند، آشکار می‌‌کند. تابش الکترون‌‌ها مانند براده‌‌های آهن پیرامون یک آهن‌‌ربای میله‌‌ای، خطوط میدان مغناطیسی کهکشانی را با حرکت مارپیچ‌‌وار پیرامون خطوط و با سرعتی نزدیک به سرعت نور ردیابی می‌‌کند. رشته‌‌هایی که در این تصویر دیده می‌‌شوند، از این ردیابی‌‌ها در داده‌‌های VLA ایجاد شده‌‌اند. این تصویر نور مرئی که حاصل داده‌‌های تلسکوپ فضایی هابل است، مناطق گازی صورتی‌‌رنگی را نشان می‌‌دهد که در آنجا ستاره‌‌ها متولد می‌‌شوند. به نظر می‌‌رسد که بادهای این مناطق به شکل‌‌گیری میدان‌‌های مغناطیسی کهکشانی گسترده کمک می‌‌کنند.