انواع ضمایر در انگلیسی — توضیح و مثال

۲۳۸۶ بازدید
آخرین به‌روزرسانی: ۰۷ مرداد ۱۴۰۲
زمان مطالعه: ۱۷ دقیقه
انواع ضمایر در انگلیسی — توضیح و مثال

همان‌طور که در آموزش‌های قبلی فرادرس آموختید، اجزای کلام در زبان انگلیسی شامل هشت قسم یعنی «اسم»، «ضمیر»، «صفت»، «فعل»، «قید»، «حرف ربط» و «حرف اضافه» می‌شود. ضمایر، اجزای کوچکی در جمله هستند که اگرچه ناچیز و بی‌اهمیت به نظر می‌رسند، در مفهوم جمله تفاوت بسیار زیادی ایجاد می‌کنند و یکی از عناصر اصلی جمله به شمار می‌آیند. در این مطلب قصد داریم به انواع ضمایر در انگلیسی به طور کامل بپردازیم و در مورد آن توضیح و مثال ارائه دهیم.

تعریف ضمایر در انگلیسی

«ضمیر» (Pronoun)‌ یکی از اجزای کلام است که به جای اسم یا گروه اسمی می‌نشیند تا از تکرار چندباره آن جلوگیری کند. به طور مثال در جمله «سارا به مدرسه می‌رود. او دانش‌آموز زرنگی است»، «سارا» در جمله نقش اسم یا همان مرجع ضمیر را ایفا می‌کند و در جمله‌های بعدی، برای جلوگیری از تکرار آن از ضمیر «او» استفاده می‌شود.

ضمایر با توجه به نوع و جایگاهی که در جمله دارند به چندین دسته مختلف تقسیم می‌شوند و ما برای تشخیص آن به مرجع احتیاج داریم. از این رو آشنایی با انواع مختلف ضمیر می‌تواند این فرایند را برای زبان‌آموزان تسهیل کند. در ادامه به انواع ضمایر در انگلیسی و ارائه مثال و توضیحاتی درباره آن‌ها خواهیم پرداخت.

انواع ضمایر در انگلیسی

ضمایر در زبان انگلیسی به دسته‌های زیر تقسیم می‌شوند:

انواع ضمایر در انگلیسی
ضمایر فاعلی/شخصیSubject Pronouns
ضمایر مفعولیObject Pronouns
ضمایر ملکیPossessive Pronouns
ضمایر انعکاسیReflexive Pronouns
ضمایر تأکیدیEmphatic Pronouns
ضمایر موصولیRelative Pronouns
ضمایر معینDefinite Pronouns
ضمایر نامعینIndefinite Pronouns
ضمایر اشارهDemonstrative Pronouns
ضمایر پرسشیInterrogative Pronouns
ضمایر متقابلReciprocal pronouns
ضمایر توزیعیDistributive pronouns

ضمایر فاعلی/شخصی

ضمایر فاعلی (Subject/Personal Pronouns) به عنوان فاعل در جای اسامی اشخاص، مکان‌ها، اشیا و... در جمله قرار می‌گیرند. در جدول زیر می‌توانید ضمایر فاعلی در انگلیسی را مشاهده کنید:

ضمایر فاعلی/شخصی
WeIاول‌شخص
YouYouدوم‌شخص

They

He

She

It

سوم‌شخص

برای این‌که جایگاه ضمایر در انگلیسی را بهتر درک کنید، به چند مثال زیر توجه کنید.

I live in New York.

من در نیویورک زندگی می‌کنم.

Do you like playing tennis?

آیا تنیس بازی کردن را دوست داری؟

He doesn't want to come this evening.

او دوست ندارد امشب بیاید.

She works in London.

او در لندن زندگی می‌کند.

It won't be easy.

آن [کار] آسان نخواهد بود.

We are studying pronouns at the moment.

ما الان داریم ضمایر را مطالعه می‌کنیم.

You went to Paris last year, didn't you?

شما سال گذشته به پاریس رفتید، مگر نه؟

They bought a new car last month.

آن‌ها ماه پیش ماشین جدیدی خریدند.

ضمایر انعکاسی در انگلیسی

انواع ضمایر مفعولی در انگلیسی

ضمایر مفعولی (Object Pronouns) در جایگاه مفعول قرار می‌گیرند و ضمایری هستند که کار بر روی آن‌ها انجام می‌شود، اما علاوه بر این، ممکن است بنا به موقعیت، در قسمت‌های دیگری مانند موارد زیر نیز آورده شوند:

ضمایر مفعولی در زبان انگلیسی در جدول زیر به تصویر کشیده شده است.

ضمایر مفعولی
فاعلمفعول
IMe
YouYou
HeHim
SheHer
ItIt
WeUs
TheyThem

برای درک بهتر ضمایر مفعولی، به مثال‌های زیر توجه کنید.

Give me the book.

کتاب را به من بده.

He told you to come tonight.

او به تو گفت که امشب بیایی.

Janet asked him to help.

«ژانت» از او خواست که کمک کند.

They visited her when they came to New York.

آن‌ها وقتی به نیویورک آمدند به ملاقات او (مؤنث) رفتند.

She bought it at the store.

او آن را در مغازه خرید.

He picked us up at the airport.

او ما را از فرودگاه برداشت.

The teacher asked you to finish your homework.

معلم از شما خواست که تکالیف‌تان را تمام کنید.

I invited them to a party.

من آن‌ها را به یک مهمانی دعوت کردم.

انواع ضمایر ملکی در انگلیسی

در زبان انگلیسی برای آن که بخواهیم مالکیت چیزی را مشخص کنیم و تعیین کنیم که متعلق به چه کسی است از ضمایر ملکی یا صفات ملکی استفاده می‌کنیم اما اگرچه این دو به یک هدف استفاده می‌شوند، اما جایگاه آن‌ها در جمله با هم تفاوت دارد.

برای مشاهده‌ ضمایر و صفات ملکی به جدول زیر توجه کنید.

ضمایر ملکیصفات ملکیفاعل

Mine

Ours

My

Our

I

We

اول‌شخص
YoursYourYouدوم‌شخص

His

Hers

Its

His

Her

Its

He

She

It

سوم‌شخص مفرد
TheirsTheirTheyسوم‌شخص جمع

ضمایر ملکی مستقل

ضمایر ملکی (Possessive Pronouns) یا ضمایر مستقل ملکی (Independent Possessive Pronouns) با جانشینی اسم، مالکیت را نشان می‌دهند. به عبارت دیگر، ضمایر ملکی باید به تنهایی و بدون اسم به کار برده شوند. برای آن که بفهمید ضمایر ملکی تا چه حد می‌توانند جملات را ساده‌تر و شفاف‌تر کنند به مثال زیر توجه کنید.

Paul's lilies were healthier than my lilies.

گل‌های سوسن «پاول» از گل‌های سوسن من سالم‌تر بودند.

در این جمله، تکرار کلمه «گل‌های سوسن» ضرورتی ندارد. اما اگر جمله را با ضمیر ملکی بنویسیم، نتیجه به شکل زیر خواهد بود:

Paul's lilies were healthier than mine.

گل‌های سوسن «پاول» از مال من سالم‌تر بودند.

همان‌طور که می‌بینید، استفاده از ضمایر ملکی مستقل در انتهای جمله‌ها یا عبارت‌ها بسیار رایج و پرکاربرد است. برای درک بیشتر به چند مثال زیر دقت فرمایید.

My phone is dead. Pass me yours.

موبایل من باتری ندارد. مال خودت را به من بده.

The doll is hers.

عروسک مال اوست.

The house on the corner is theirs.

خانه سر نبش مال آن‌هاست.

گرامر انواع ضمایر در انگلیسی

صفات ملکی

صفات ملکی (Possessive Adjectives)‌ نیز مانند ضمایر ملکی تعلق و مالکیت را نشان می‌دهند، اما برخلاف ضمایر ملکی که جانشین اسم می‌شوند،‌ صفات ملکی قبل از اسم می‌آیند تا آن را اصلاح و ساده‌تر کنند. به جمله زیر دقت کنید.

Jane takes pride in Jane’s outfits.

«جین» به لباس‌های «جین» می‌نازد.

در مثال فوق، دو بار به کار بردن اسم «جین» در یک جمله بسیار عجیب و نامتعارف است. استفاده از یک صفت ملکی که اسم «outfit» یا همان لباس را اصلاح می‌کند می‌تواند مشکل را برطرف کند. بنابراین خواهیم داشت:

Jane takes pride in her outfits.

«جین» به لباس‌های خود می‌نازد.

در نتیجه، به کار بردن صفت‌های ملکی در زبان انگلیسی بسیار کاربردی و معمول است. در زیر مثال‌های بیشتری ارائه داده شده است.

My plane is delayed.

پرواز من به تأخیر افتاده است.

Your dinner is ready.

شام تو آماده است.

Could you bring his tea out to him?

آیا می‌توانی چای او را برایش ببری؟

Remember not to judge a book by its cover.

یادت باشد چیزی را از روی ظاهرش قضاوت نکنی.

I would have knocked on their door, but I heard their baby crying.

می‌خواستم در خانه‌شان را بزنم، اما صدای گریه نوزادشان را شنیدم.

اشتباه رایج: «its» یا «it’s»؟

یک اشتباه رایج در میان زبان‌آموزان، اضافه کردن آپاستروف به صفت ملکی «its» است. اشتباه گرفتن «its» با شکل مخفف «it is» یا همان «it's» بسیار معمول است اما حواستان باشد که صفت ملکی هرگز آپاستروف نمی‌پذیرد. به مثال‌های زیر توجه کنید.

The tree lost it’s leaves in the storm. (درست)

The tree lost its leaves in the storm. (نادرست)

درخت برگ‌های خود را در اثر توفان از دست داد.

***

Don’t judge a book by it’s cover. (نادرست)

Don’t judge a book by its cover. (درست)

چیزی را از روی ظاهرش قضاوت نکن.

انواع ضمایر انعکاسی در انگلیسی

ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns)،‌ ضمایری هستند که با اضافه کردن «self» در حالت مفرد یا «selves» در حالت جمع به جمله، بر فاعل یا جمله‌واره دلالت می‌کنند. به عبارت دیگر، ضمیر انعکاسی زمانی که فاعل و مفعول یکی هستند به عنوان مفعول جمله به کار می‌رود.

جایگاه ضمیر انعکاسی

ضمیر انعکاسی می‌تواند برای تأکید به فاعل یا مفعول اضافه شود. در جدول زیر می‌توانید ضمایر انعکاسی در زبان انگلیسی را ببینید.

انواع ضمایر انعکاسی
جمعمفرد
ourselvesmyselfاول شخص
yourselvesyourselfدوم شخص
themselvesherselfسوم شخص
himself
itself

لازم به ذکر است در زبان انگلیسی می‌توان از ضمایر انعکاسی در کنار بسیاری از فعل‌های گذرا به مفعول «Transitive verbs» استفاده کرد که برخی از مهم‌ترین آن‌ها در جدول زیر آورده شده‌اند.

helpamuseenjoy
blameintroducesatisfy
teachpreparekill
dryhurtcut

برای درک بهتر به مثال‌های زیر توجه کنید.

I regret the misdeed of myself.

من از کردار اشتباه خودم پشیمانم.

It would be better if you were careful of yourself.

اگر مراقب خودت بودی بهتر بود.

We bought some food for ourselves.

ما برای خودمان کمی غذا خریدیم.

He claims himself as a brilliant student.

او خودش را دانش‌آموز نابغه‌ای می‌داند.

They think of themselves as a part of the company.

آن‌ها خودشان را بخشی از شرکت می‌دانند.

Pronouns

انواع ضمایر تأکیدی در انگلیسی

ضمایر تأکیدی (Emphatic Pronouns) در واقع همان ضمایر انعکاسی هستند که به منظور تأکید بیشتر در کنار اسم یا ضمیر به کار می‌روند. این ضمایر در فارسی نیز گاهی به همین شکل استفاده می‌شوند. به طور مثال، با گفتن جمله «آن خودش پیشنهاد این کار را داد»، در واقع روی فاعل جمله تأکید می‌کنیم. در زبان انگلیسی، ضمیر تأکیدی به شکل «self» برای مفرد و «selves» برای جمع، دقیقاً بعد از فاعل قرار می‌گیرد. به چند مثال زیر دقت کنید.

We will watch the show ourselves.

ما خودمان برنامه را تماشا می‌کنیم.

You yourself can tell us about the situation.

تو خودت می‌توانی شرایط را برای ما توضیح دهی.

We saw the President himself.

ما خود رئیس‌جمهور را دیدیم.

She herself told us the news.

او خودش خبر را به ما داد.

The city itself does not receive much rainfall.

در خود شهر باران زیادی نمی‌بارد.

They themselves prefer to stay at home.

آن‌ها خودشان ترجیح می‌دهند در خانه بمانند.

نکته: ضمایر تأکیدی «self» و «selves» در جملات امری نیز کاربرد زیادی دارند، مانند مثال‌های زیر:

Bring yourself a cup of coffee!

برای خودت یک فنجان قهوه بیاور!

***

Take it to the store yourself!

خودت آن را به مغازه ببر!

***

behave yourself!

حواست به رفتارت باشد!

انواع ضمایر موصولی در انگلیسی

ضمایر موصولی یا ضمایر نسبی (Relative Pronouns) برای وصل کردن یک عبارت یا جمله‌واره به اسم یا ضمیر به کار می‌روند. در واقع از ضمایر موصولی برای معرفی جمله‌واره موصولی استفاده می‌شود و از تکرار جلوگیری می‌کند. ضمایر موصولی به طور کلی به دو نوع تقسیم می‌شوند: ضمایر موصولی توصیفی (Defining relative clauses) و ضمایر موصولی غیر توصیفی (Non-defining relative clauses).

ضمایر موصولی توصیفی

«ضمایر موصولی توصیفی» (Defining relative clauses) اسم را توصیف می‌کنند و در مورد آن به ما اطلاعات می‌دهند و اگر نباشند معنای جمله از بین می‌رود. به چند مثال زیر توجه کنید.

They’re the people who want to buy our house.

آن‌ها کسانی هستند که می‌خواهند خانه ما را بخرند.

Here are some cells which have been affected.

این‌ها سلول‌هایی هستند که تحت تاثیر قرار گرفته‌اند.

They should give the money to somebody who they think needs the treatment most.

آن‌ها باید این پول را به کسی بدهند که از نظرشان بیشتر از همه به مداوا احتیاج دارد.

ضمایر موصولی غیر توصیفی

«ضمایر موصولی غیر توصیفی» (Non-defining relative clauses) برای ارائه اطلاعات بیشتر در مورد انسان یا اشیا به کار می‌روند. این اطلاعات غیرضروری هستند و برای آن که بفهمیم به چه کسی یا چه چیزی اشاره می‌شود به آن احتیاجی نداریم. برای درک بهتر ضمایر موصولی فاعلی غیر توصیفی، به چند مثال زیر و ترجمه آن‌ها توجه کنید.

Clare, who I work with, is going to London this year.

«کلیر»، که همکارم است، امسال به «لندن» خواهد رفت.

He lives in Tehran, which has a fantastic national library.

او در تهران زندگی می‌کند که کتابخانه ملی فوق‌العاده‌ای دارد.

Alice, who has worked in Brussels and London ever since leaving Edinburgh, will be starting a teaching course in the autumn.

«آلیس» که پس از ترک «ادینبورگ» در «بروکسل» و «لندن» کار کرده است، در فصل پاییز یک دوره آموزشی را شروع خواهد کرد.

گرامر pronouns

ضمایر موصولی انواع مختلفی دارند که پرکاربردترین‌ آن‌ها در جدول زیر آورده شده است.

انواع ضمایر موصولی
فاعلی (Subjective)مفعولی (Objective)ملکی (Possessive)
WhoWho/WhomWhose
WhichWhich
ThatThat
Where/When

ضمایر موصولی فاعلی

«ضمایر موصولی فاعلی» (Objective Relative Pronouns) ضمایری هستند که جمله‌های وصفی به‌جای اسم توصیف می‌شوند و از تکرار آن جلوگیری می‌کنند.

ضمیر موصولی فاعلی Who برای انسان

ما در عبارت‌های وصفی، برای توصیف انسان‌ها و در موارد خاص، حیوانات خانگی از ضمیر «who» استفاده می‌کنیم. ضمیر «who» به جای اسم قبل خود می‌آید و نقش فاعل را ایفا می‌کند و به همین دلیل است که پس از آن فعل می‌نشیند. به چند مثال و ترجمه آن‌ها توجه کنید.

That’s the dog who doesn’t like me.

آن همان سگی است که از من خوشش نمی‌آید.

(توصیفی)

The girl who came here yesterday is a translator.

دختری که دیروز به اینجا آمد مترجم است.

(غیر توصیفی)

ضمیر موصولی فاعلی which برای غیرانسان

کاربرد ضمیر موصولی فاعلی which در موارد زیر خلاصه می‌شود:

  • در عبارت‌های وصفی، برای توصیف هر چیز غیرانسان از ضمیر فاعلی «which» استفاده می‌شود:

You need to tick the box which says yes.

باید مربعی که روی آن بله نوشته شده را علامت بزنید.

(توصیفی)

He won’t have much time to prepare for the meeting, which is this afternoon.

او زمان زیادی نخواهد داشت تا برای جلسه که ظهر امروز است آماده شود.

(غیر توصیفی)

  • همیشه بعد از ضمایر موصولی فاعلی، فعل می‌آید.
  • می‌توان به جای ضمیر موصولی «who» و «which» از ضمیر «that» نیز استفاده کرد. اگرچه این شکل برای انسان‌ها چندان رایج نیست، برای اشیا کاربرد دارد. همچنین، لازم به ذکر است که ضمیر «who» فقط برای اشاره به انسان‌هاست، اما «that» برای اشاره به انسان‌ها، حیوانات و اشیا به کار می‌رود:

The man who/that called yesterday was rather rude.

مردی که دیروز تماس گرفت کمی بی‌ادب بود.

This is the key which/that fits in the front door.

این همان کلیدی است که به در ورودی می‌خورد.

The coffee machine which/that I bought for my wife was expensive.

قهوه‌سازی که برای همسرم خریدم گران‌قیمت بود.

  • در عبارت‌های موصولی غیر توصیفی نمی‌توان به‌جای «who» از «that» استفاده کرد.

ضمایر موصولی مفعولی

«ضمایر موصولی مفعولی» (Subjective Relative Pronouns) ضمایری هستند که در جمله‌های وصفی در نقش مفعول قرار می‌گیرند. بعد از ضمایر مفعولی همیشه فاعل قرار می‌گیرد. در ادامه به تعدادی از آن‌ها اشاره کرده‌ایم.

ضمایر مفعولی Who و Whom برای انسان

در حالت مفعولی نیز برای برای مرجع انسان از «who» استفاده می‌شود، اما لازم به ذکر است که در حالت‌های رسمی، استفاده از «whom» نیز کاربرد دارد.

نکته: در اینجا نیز می‌توان به‌جای ضمیر موصولی «who» و «whom» از «that» استفاده کرد. به مثال‌های زیر توجه کنید تا با ضمایر مفعولی برای انسان بیشتر آشنا شوید.

The boy who/whom/that you helped was Emma's brother.

پسری که به او کمک کردی برادر «اِما» بود.

***

This is the girl who/whom/that I was talking about.

این همان دختری است که در موردش حرف می‌زدم.

ضمیر مفعولی Which برای غیرانسان

درست مثل حالت فاعلی، در اینجا نیز «which» به کار می‌رود با این تفاوت که بعد از آن ممکن است اسم یا ضمیر بنشیند. کاربرد ضمیر مفعولی which در موارد زیر خلاصه شده است.

  • در اینجا نیز می‌توان به‌جای ضمیر موصولی «which» از «that» استفاده کرد:

The plant which/that I bought for my friend is in his study.

گلدانی که برای دوستم خریدم در اتاق مطالعه اوست.

This is the famous museum which/that everyone want to visit.

این همان موزه مشهوری است که همه دلشان می‌خواهند آن را ببینند.

نکته: برای تشخیص ضمیر موصولی فاعلی و مفعولی، به این توجه داشته باشید که اگر پس از ضمیر موصولی فعل قرار داشت ضمیر موصولی فاعلی است، اما اگر بلافاصله پس از آن اسم یا ضمیر قرار داشت،‌ ضمیر موصولی مفعول است.

  • در برخی موارد برای ارائه اطلاعات بیشتر در مورد زمان از «when»، در مورد مکان از «where» و در مورد علت از «why» به عنوان ضمایر موصولی استفاده می‌شود:

Let’s go the park where there are lots of trees.

بیا به پارک برویم که درختان زیادی دارد.

Summer is when we go on vacation as a family.

تابستان زمانی است که ما خانوادگی به تعطیلات می‌رویم.

I don’t know the reason why your brother has so much energy.

نمی‌دانم برادرت چرا این‌قدر انرژی دارد.

ضمایر تاکیدی انگلیسی

ضمایر موصولی ملکی

ضمیر موصولی «whose» می‌تواند برای انسان و غیرانسان به کار برود. به مثال‌های زیر دقت کنید.

I bought the TV set whose price was reduced.

من تلویزیونی خریدم که قیمتش تخفیف خورده بود.

I know someone whose father is a cop.

من کسی را می‌شناسم که پدرش پلیس است.

The woman whose car I borrowed is very generous.

زنی که ماشینش را قرض گرفتم بسیار سخاوتمند است.

She apologized to the boy whose glasses got broken.

او از پسری که عینکش شکست عذرخواهی کرد.

The house whose owner is on vacation has a spectacular garden.

خانه‌ای که صاحبش در تعطیلات است باغچه‌ای تماشایی دارد.

انواع ضمایر معین در انگلیسی

ضمایر معین (Definite Pronouns)، ضمایری هستند که به افراد، اشیا یا مکان‌هایی اشاره دارند که برای خواننده مشخص است. این موارد در جدول زیر ذکر شده‌اند.

ضمایر معین
minemeI
his/hershim/herhe/she
myselfuswe
himself/herself

به مثال‌های زیر توجه کنید.

I will go out today.

من امروز بیرون خواهم رفت.

Sarah took my pen yesterday.

«سارا» دیروز کتابم را برداشت.

We are learning English.

ما داریم انگلیسی یاد می‌گیریم.

That red shirt, which my brother wore yesterday, is mine.

آن پیرهن قرمز که برادرم دیروز پوشید مال من است.

انواع ضمایر نامعین در انگلیسی

ضمایر نامعین (Indefinite Pronouns) به افراد، اشیا یا مکان‌هایی اشاره می‌کند که برای خواننده یا شنونده نامشخص است. در جدول زیر می‌توانید این موارد را مشاهده کنید.

ضمایر نامعین
nobodyeverybodyany
no oneeveryoneanybody
nothingeverythinganyone
feweachanything
someseveralnone
somethingsomeonesomebody
allmany

در ادامه این مطلب، به برخی از ویژگی‌های ضمایر نامعین اشاره کرده‌ایم.

  • ضمایری که پسوند «body-» یا «one-» دارند برای افراد و ضمایری که پسوند «thing-» دارند برای اشیا و مکان‌ها استفاده می‌شود:

Everybody enjoyed the concert.

همه از کنسرت لذت بردند.

I opened the door but there was no one at home.

در را باز کردم اما کسی خانه نبود.

There was no cloud in the sky. We could see everything.

در آسمان هیچ ابری نبود. می‌توانستیم همه‌چیز را ببینیم.

Everyone should concentrate on the class.

همه باید در کلاس تمرکز کنند.

All of the passengers missed the train.

تمام مسافران از قطار جا ماندند.

  • بعد از ضمیر نامعین، فعل به صورت مفرد به کار می‌رود:

Everybody loves Sally.

همه «سالی» را دوست دارند.

Everything was ready for the party.

همه‌چیز برای مهمانی آماده بود.

  • اما زمانی که دوباره به یک ضمیر نامعین اشاره می‌کنیم، ضمیر به صورت جمع به کار می‌رود:

Everybody enjoyed the concert. They stood up and clapped.

همه از کنسرت لذت بردند. آن‌ها ایستادند و تشویق کردند.

I will tell somebody that dinner is ready. They have been waiting a long time.

به یکی می‌گویم که شام حاضر نیست. آن‌ها زمان زیادی‌ست که منتظرند.

  • یکی از اشتباهات رایج در میان زبان‌آموزان این است که در حالت منفی، از ضمیرهایی که پیشوند «-no» دارند استفاده می‌کنند، نه «any-»:

Nobody came. (درست)

Nobody didn't come. (نادرست)

کسی نیامد.

  • همراه ضمایر «nobody»،‌«no one» و «nothing» از کلمات منفی‌کننده استفاده نمی‌کنیم:

Nobody came. (درست)

Nobody didn't come. (نادرست)

کسی نیامد.

Nothing happened. (درست)

Nothing didn't happen. (نادرست)

هیچ اتفاقی نیفتاد.

  • می‌توانید با اضافه کردن «s'» به ضمایر نامعین، مالکیت را نشان دهید:

They were staying in somebody's house.

آن‌ها در خانه یکی اقامت داشتند.

Is this anybody's coat?

این کت مال کسی است؟

  • می‌توان با اضافه کردن «else» به ضمایر نامعین به افراد دیگر یا اشیا اشاره کرد:

All the family came, but no one else.

تمام افراد خانواده آمدند، اما کس دیگری نیامد.

If Michael can't come, we'll ask somebody else.

اگر «مایکل» نتواند بیاید از کس دیگری می‌خواهیم.

I think this is somebody else's coat.

فکر کنم این کت مال کس دیگری است.

یادگیری زبان انگلیسی

انواع ضمایر اشاره در انگلیسی

«ضمایر اشاره» (Demonstrative Pronouns) همان‌طور که از اسم‌شان پیداست برای اشاره به افراد، اشیا یا مکان‌ها استفاده می‌شوند. این ضمایر برای نشان دادن تعداد و فاصله به کار می‌روند. در جدول زیر می‌توانید ضمایر اشاره را ببینید.

دورنزدیکضمایر اشاره
ThatThisمفرد
ThoseTheseجمع

برای فهم بهتر به مثال‌های زیر دقت کنید.

This is the dress I will wear; that is the one I wore yesterday.

این لباسی است که خواهم پوشید. آن همان لباسی است که دیروز پوشیدم.

These flowers are beautiful, but those smell better.

این گل‌ها زیبا هستند، اما آن‌ها عطر بهتری دارند.

انواع ضمایر پرسشی در انگلیسی

ضمایر پرسشی یا استفهامی (Interrogative Pronouns) برای سؤال کردن استفاده می‌شوند و عبارت‌اند از:

  • What (چی چیزی)
  • Which (کدام)
  • Where (کجا)
  • Who (چه کسی فاعلی)
  • Whom (چه کسی مفعولی)
  • Whose (مال چه کسی)

نکته: ضمیر «Who» و «Whom» برای انسان و سایر ضمیرها برای اشیا و مکان‌ها به کار می‌روند. به مثال‌های زیر دقت کنید.

What do you need?

چه چیزی احتیاج داری؟

***

Which restaurant do you prefer?

کدام رستوران را ترجیح می‌دهی؟

***

Who wants a bag of candy?

چه کسی یک بسته آب‌نبات می‌خواهد؟

***

Whom should we invite?

باید چه کسی را دعوت کنیم؟

***

Whose clothes are on the floor?

لباس‌های چه کسی روی زمین است؟

از دیگر ضمایر پرسشی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • whatever (چه چیز)
  • whoever (چه کسی فاعلی)
  • whomever (چه کسی مفعولی)
  • whichever (کدام)

برای فهم بیشتر به مثال‌های زیر توجه کنید.

Whatever do you mean?

منظورت چه چیزی است؟

Whoever washed the clothes made a mess.

کسی که لباس‌ها را شسته کثیف‌کاری کرده است.

Whomever should I call?

باید با چه کسی تماس بگیرم؟

Whichever did you want?

کدام را می‌خواستی؟

انواع ضمایر متقابل در انگلیسی

ضمایر متقابل یا دوسویه (Reciprocal Pronouns) برای نشان دادن عمل یا رابطه متقابل به کار می‌روند و از آن زمانی که فاعل جمله جمع است و فعل معنای عمل متقابل را برساند استفاده می‌شود. در زبان انگلیسی تنها دو ضمیر متقابل وجود دارد اما نقش بزرگی ایفا می‌کنند و کاربرد آن‌ها با یکدیگر متفاوت است:

ضمایر متقابل

(Reciprocal Pronouns)

ضمیر متقابل برای دو اسمeach other
ضمیر متقابل برای سه اسم یا بیشترone another

به یاد داشته باشید که ما از ضمایر متقابل برای کوتاه کردن جملات و جلوگیری از تکرار کاری که توسط دو یا چند نفر به صورت همزمان انجام شده استفاده می‌کنیم. به مثال‌های زیر توجه کنید.

My parents love each other.

والدینم عاشق همدیگر هستند.

We gave each other gifts.

ما به همدیگر هدیه دادیم.

Respect one another in this classroom.

در این کلاس درس به یکدیگر احترام بگذارید.

The cats fought one another for the food.

گربه‌ها برای غذا با یکدیگر دعوا کردند.

توضیح انواع ضمایر انگلیسی

انواع ضمایر توزیعی در انگلیسی

هنگامی که می‌خواهیم در یک گروه بزرگ به فقط یک موجود یا شیء اشاره کنیم از ضمایر توزیعی (Distributive Pronouns) استفاده می‌کنیم. این ضمایر به شما کمک می‌کنند در عین اشاره به گروه، یک موجود یا شیء را مجزا کنید. این ضمایر عبارت‌اند از:

  • Either (هر کدام)
  • Each (هر یک)
  • Neither (هیچ‌کدام)
  • Any (هر)
  • None (هیچ‌یک)

به مثال‌های زیر توجه کنید.

All of my friends entered the singing contest and none of them won.

همه دوستانم در مسابقه آواز شرکت کردند و هیچ‌یک از آن‌ها برنده نشد.

Cookies and muffins are available for dessert. Neither is appealing to me.

به عنوان دسر بیسکویت و مافین هست. هیچ‌کدام برایم جذابیت ندارد.

سوالات رایج درباره انواع ضمایر در انگلیسی

در ادامه این مطلب، برای درک بهتر انواع ضمایر انگلیسی به تعدادی از پرسش‌های رایج در این خصوص پاسخ داده‌ایم.

ضمیر انگلیسی چیست؟

«ضمیر» (Pronoun)‌ یکی از اجزای کلام است که به جای اسم یا گروه اسمی می‌نشیند تا از تکرار چندباره آن جلوگیری کند. در واقع، ضمایر اجزای کوچکی در جمله هستند که اگرچه ناچیز و بی‌اهمیت به نظر می‌رسند، در مفهوم جمله تفاوت بسیار زیادی ایجاد می‌کنند و یکی از عناصر اصلی جمله به شمار می‌آیند.

انواع ضمایر کدامند؟

ضمایر با توجه به نوع و جایگاهی که در جمله دارند به چندین دسته مختلف تقسیم می‌شوند که عبارت‌اند از: ضمایر فاعلی/شخصی، ضمایر مفعولی، ضمایر ملکی، ضمایر انعکاسی، ضمایر تأکیدی، ضمایر موصولی، ضمایر معین، ضمایر نامعین، ضمایر اشاره، ضمایر پرسشی، ضمایر متقابل و ضمایر توزیعی.

قانون اصلی استفاده از ضمایر چیست؟

ضمایر (از جمله ضمایر ملکی) باید از نظر تعداد و جنسیت با کلمه‌ای که جانشین آن شده‌اند مطابقت داشته باشند.

جمع‌بندی انواع ضمایر در انگلیسی

ضمایر کلمات کوچکی هستند که کاربردشان مانند اسم است و ما از آن برای تسهیل نوشتار و کوتاه کردن جملات طولانی استفاده می‌کنیم. در این آموزش فرادرس با هم انواع ضمایر در انگلیسی و دسته‌های مختلف آن را به طور کامل مرور کردیم. در جدول زیر ضمایر فاعلی، مفعولی و ملکی جمع‌بندی شده‌اند.

Possessive Pronouns

(ضمایر ملکی)

Object Pronouns

(ضمایر مفعولی)

Subject Pronouns

(ضمایر فاعلی)

minemeI
yoursyouyou
hishimhe
hershershe
-itit
oursuswe
yoursyouyou
theirsthemthey

در جدول زیر می‌توانید جمع‌بندی کلی از ضمایر انعکاسی، تأکیدی و موصولی را مشاهده کنید.

Relative Pronouns

(ضمایر موصولی)

Emphatic Pronouns

(ضمایر تأکیدی)

Reflexive Pronouns

(ضمایر انعکاسی)

whomyselfmyself
whomyourselfyourself
whichhimselfhimself
thatherselfherself
whereitselfitself
whoseourselvesourselves
yourselvesyourselves
themselvesthemselves

انواع ضمایر معین، نامعین و اشاره در جدول زیر جمع‌بندی شده‌اند.

Demonstrative Pronouns

(ضمایر اشاره)

Indefinite Pronouns

(ضمایر نامعین)

Definite Pronouns

(ضمایر معین)

thissomebody/someone/somethingI
thatanybody/anyone/anythingme
theseeverybody/everyone/everythingmine
thosenobody/nothing/no onehe/she
several/some/manyhim/her
nonehis/hers
anywe
fewus
allmyself
eachhimself/herself

برای دیدن جمع‌بندی جامعی از انواع ضمایر پرسشی، متقابل و توزیعی به جدول زیر توجه کنید.

Distributive Pronouns

(ضمایر توزیعی)

Reciprocal Pronouns

(ضمایر متقابل)

Interrogative Pronouns

(ضمایر پرسشی)

eithereach otherwhat
eachone anotherwhich
neitherwho
anywhom
nonewhose
whatever
whoever
whomever
whichever

مطلبی که در بالا مطالعه کردید بخشی از مجموعه مطالب «انواع ضمایر انگلیسی» است. در ادامه، می‌توانید فهرست این مطالب را ببینید:

بر اساس رای ۱۱ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
منابع:
English FindersBritish CouncilGrammarlyCambridge Dictionary
نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *