تابع درجه دوم – به زبان ساده

۸۰۵۹۷
۱۴۰۴/۰۹/۸
۱۲ دقیقه
PDF
آموزش متنی جامع
نمونه سوال و تمرین + پاسخ تشریحی
آزمون سنجش یادگیری
امکان دانلود نسخه PDF

آنتن‌های خمیده، مانند آن‌هایی که در شکل زیر نشان داده شده‌اند، معمولاً برای تمرکز مایکروویوها (ریزموج‌ها) و امواج رادیویی برای انتقال سیگنال‌های تلویزیونی و تلفنی و همچنین ارتباطات ماهواره‌ای و فضاپیمایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. سطح مقطع آنتن به شکل سهمی است که می‌توان آن را با یک تابع درجه دوم توصیف کرد.

تابع درجه دوم – به زبان سادهتابع درجه دوم – به زبان ساده
997696
یک آرایه از آنتن‌های ماهواره‌ای
شکل ۱: یک آرایه از آنتن‌های ماهواره‌ای

در این آموزش از مجله فرادرس، توابع درجه دوم را بررسی خواهیم کرد که اغلب مسائل مربوط به حرکت پرتابی را مدل می‌کنند. کار با توابع درجه دوم پیچیدگی کمتری در مقایسه با توابع درجه بالاتر دارد، بنابراین فرصت خوبی برای مطالعه دقیق رفتار این توابع فراهم می‌کند.

شناخت ویژگی‌های سهمی‌ها

نمودار یک تابع درجه دوم یک منحنی U شکل به نام «سهمی» (Parabola) است. یکی از ویژگی‌های مهم نمودار این است که دارای یک نقطه «رأس» (Vertex) است. اگر سهمی به سمت بالا باز شود، رأس پایین‌ترین نقطه روی نمودار یا حداقل مقدار تابع درجه دوم (کمینه یا مینیمم) را نشان می‌دهد.

اگر سهمی به پایین باز شود، رأس بالاترین نقطه نمودار یا حداکثر مقدار تابع (بیشینه یا ماکزیمم) را نشان می‌دهد. در هر حالت، رأس یک «نقطه برگشت» (Turning Point) روی نمودار است. نمودار همچنین نسبت به خط عمودی گذرنده از رأس، متقارن است که این خط «محور تقارن» (Axis of Symmetry) سهمی نامیده می‌شود. این ویژگی‌ها در شکل زیر نشان داده شده است.

سهمی و نقاط مهم آن
شکل ۲: نمودار یک سهمی که محل عرض از مبداء و طول از مبداء، رأس و محور تقارن در آن نشان داده شده‌اند.

تقاطع با محور yy یا همان عرض از مبداء نقطه‌ای است که سهمی محور yy را قطع می‌کند. نقاط برخورد با محور xx یا همان طول از مبداءها نقاطی هستند که نمودار تابع محور xx را در آن‌ها قطع می‌کند. اگر طول از مبدأ وجود داشته باشد، در واقع، صفر یا ریشه تابع درجه دوم را نشان می‌دهد که همان مقادیری از xx است که در آن، y=0y = 0 است.

مثالی از سهمی

رأس،‌ محور تقارن، صفرها و عرض از مبداء‌ سهمی شکل ۳ را مشخص کنید.

نموار سهمی
شکل ۳

حل: رأس نقطه بازگشت تابع است. مشاهده می‌کنیم که رأس در (3,1)( 3 ,1 ) قرار دارد. از آنجا که این سهمی به بالا باز شده است (تقعر آن به بالا است)، محور تقارن خط عمودی است که سهمی را در رأس قطع می‌کند. بنابراین، محور تقارن x=3x = 3 خواهد بود. این سهمی محور xx را قطع نمی‌کند، بنابراین، صفری ندارد. همچنین، سهمی در نقطه (0,7)( 0 , 7 ) محور yy را قطع می‌کند و بنابراین، عرض از مبداء دارد.

ارتباط نمودار سهمی و تابع درجه دوم آن

فرم عمومی تابع درجه دوم تابعی به شکل زیر است:

f(x)=ax2+bx+c\large f ( x ) = a x ^ 2 + b x + c

که در آن، aa، bb و cc اعدادی حقیقی هستند و a0a \neq 0. اگر a>0a > 0 باشد، سهمی به سمت بالا باز می‌شود. اگر a<0a < 0 باشد، سهمی رو به پایین باز می‌شود. می‌توانیم از فرم عمومی سهمی برای یافتن معادله محور تقارن استفاده کنیم.

محور تقارن به صورت x=b2ax=−\frac{b}{2a} تعریف می‌شود. اگر از فرمول ریشه x=b±b24ac2ax=\frac{−b{\pm}\sqrt{b^2−4ac}}{2a} برای حل معادله ax2+bx+c=0ax^2+bx+c=0 به منظور تعیین طول از مبداء یا همان‌ صفرهای تابع استفاده کنیم، مقداری از xx که همواره در میانه آن‌ها، یعنی x=b2ax=−\frac{b}{2a}، خواهد بود، همان معادله محور تقارن است.

شکل ۴ نمودار تابع درجه دوم را نشان می‌دهد که به فرم عمومی y=x2+4x+3y=x^2+4x+3 نوشته شده است. در این فرم، a=1a = 1، b=4b = 4 و c=3c = 3 است. از آنجا که a>0a > 0 است، سهمی رو به بالا باز می‌شود. محور تقارن نیز x=42(1)=2x=−\frac{4}{2(1)}=−2 است. این محور به صورت شهودی نیز قابل درک است،‌ زیرا با توجه به نمودار، می‌بینیم که خط عمود در x=2x = - 2 نمودار را به دو نیمه تقسیم می‌کند. رأس همیشه روی محور تقارن قرار دارد. برای یک سهمی که رو به بالا باز شده، رأس در پایین‌ترین نقطه روی منحنی، یعنی (2,1)( - 2 , - 1 ) قرار دارد. طول از مبداءها نقاطی هستند که سهمی محور xx را در آنجا قطع می‌کند و در این مثال، در (3,0)( - 3 , 0 ) و (1,0)( - 1 , 0 ) قرار دارند.

نمودار سهمی
شکل ۴: نمودار سهمی که در آن، عرض از مبداء، طول از مبداء، رأس و محور تقارن برای تابع y=x2+4x+3y=x^2+4x+3 مشخص شده‌اند.

فرم استاندارد تابع درجه دوم تابع را به صورت زیر نشان می‌دهد:

f(x)=a(xh)2+k\large f ( x ) = a ( x − h ) ^ 2 + k

که (h,k)( h , k ) رأس آن است. از آنجا که رأس در فرم استاندارد تابع درجه دوم ظاهر می‌شود، به فرم رأس تابع درجه دوم نیز مشهور است.

با توجه به فرم استاندارد، اگر a>0a > 0 باشد، سهمی رو به بالا باز می‌شود و رأس در نقطه کمینه قرار خواهد داشت. اگر a<0a < 0 باشد، سهمی رو به پایین باز شده و رأس نقطه بیشینه خواهد بود. شکل ۵ نمودار تابع درجه دوم را نشان می‌دهد که به فرم استاندارد به صورت y=3(x+2)2+4y=−3(x+2)^2+4 نوشته شده است. از آنجا که در این مثال، xh=x+2x - h = x + 2 است، h=2h = - 2 خواهد بود. در این فرم، a=3a =- 3، h=2h = - 2 و k=4k = 4 است. به دلیل آنکه a<0a < 0 است، سهمی رو به پایین باز می‌شود. رأس در (2,4)( - 2 , 4 ) قرار دارد.

نمودار سهمی
شکل ۵: نمودار یک سهمی که عرض از مبداء و طول از مبداء، رأس و محور تقارن را برای تابع y=3(x+2)2+4y=-3(x+2)^2+4 نشان می‌دهد.

فرم استاندارد برای تعیین چگونگی تبدیل منحنی از y=x2y = x ^ 2 مفید است. شکل ۶ نمودار تابع پایه X2X ^ 2 را نشان می‌دهد.

نمودار تابع X^2
شکل ۶: نمودار y=x2y = x ^ 2.

اگر k>0k > 0 باشد، نمودار به سمت بالا جابه‌جا می‌شود و اگر k<0k < 0 باشد، نمودار به سمت پایین جابه‌جا خواهد شد. در شکل ۵، k>0k > 0 است، بنابراین، نمودار به اندازه ۴ واحد به بالا جابه‌جا شده است. اگر h>0h > 0 باشد، نمودار به راست جابه‌جا می‌شود، و اگر h<0h < 0 باشد، نمودار به چپ جابه‌جا خواهد شد. در شکل ۵، h<0h < 0 است، بنابراین، نمودار به اندازه ۲ واحد به چپ جابه‌جا شده است.

اندازه aa، کشیدگی نمودار را مشخص می‌کند. اگر a>1|a|>1 باشد، نقطه متناظر با یک مقدار مشخص xx از محور xx دورتر می‌شود، بنابراین، نمودار نازک‌تر می‌شود و یک کشیدگی عمودی وجود خواهد داشت. اگر a<1|a|<1 باشد، نقطه متناظر با یک مقدار مشخص xx، به محور xx نزدیک‌تر می‌شود، بنابراین، نمودار بازتر خواهد شد. در شکل ۵، a>1|a|>1 است و بنابراین، نمودار جمع‌تر می‌شود.

فرم استاندارد و فرم عمومی روش‌های یکسانی برای توصیف تابع هستند. با بسط فرم عمومی و برابر قرار دادن آن با فرم استاندارد، می‌توان این مورد را مشاهده کرد.

a(xh)2+k=ax2+bx+cax22ahx+(ah2+k)=ax2+bx+c\large \begin {align*} a ( x − h ) ^ 2 + k & = a x ^ 2 + b x + c \\[4pt] a x ^ 2 − 2 a h x + ( a h ^ 2 + k ) & = a x ^ 2 + b x + c \end {align*}

اکنون ضرایب جملات باید برابر باشند:

2ah=b       h=b2a.\large – 2 a h = b \text {} \; \ \Rightarrow \; \; h = − \dfrac { b } { 2 a } . \nonumber

این همان محور تقارن است که پیش‌تر آن را تعریف کردیم. با برابر قرار دادن جملات ثابت، خواهیم داشت:

ah2+k=ck=cah2=ca(b2a)2=cb24a\large \begin {align*} a h ^ 2 + k & = c \\ k & = c − a h ^ 2 \\ & = c − a − \Big ( \dfrac { b } { 2 a } \Big ) ^ 2 \\ & = c − \dfrac { b ^ 2 } { 4 a } \end {align*}

اگرچه، در عمل، معمولاً ساده‌تر این است که به یاد داشته باشیم kk مقدار خروجی تابع به ازای ورودی hh است، به عبارت دیگر، f(h)=kf ( h ) = k است.

پس به طور خلاصه، می‌توان گفت:

  • فرم عمومی یک تابع درجه دوم f(x)=ax2+bx+cf(x)=ax^2+bx+c است که aa، bb و cc اعدادی حقیقی هستند و a0a \neq 0.
  • فرم استاندارد یک تابع درجه دوم f(x)=a(xh)2+kf(x)=a(x−h)^2+k است.
  • رأس (h,k)( h , k ) در مختصات زیر واقع شده است:

h=b2a,  k=f(h)=f(b2a).\large h = – \dfrac { b } { 2 a } , \; k = f ( h ) = f ( \dfrac { − b } { 2 a } ) .

نوشتن فرم عمومی تابع درجه دوم

برای اینکه یک تابع درجه دوم را به فرم عمومی بنویسیم، کارهای زیر را انجام می‌دهیم:

  1. جابه‌جایی افقی سهمی را مشخص کنید؛‌ این مقدار hh است. جابه‌جایی عمودی سهمی را تعیین کنید؛ این مقدار kk است.
  2. مقادیر جابه‌جایی افقی و عمودی را برای hh و kk در تابع f(x)=a(xh)2+kf(x)=a(x–h)^2+k جایگذاری کنید.
  3. مقادیر هر نقطه علاوه بر رأس را روی نمودار سهمی برای xx و f(x)f ( x ) جایگذاری کنید.
  4. ضریب کشیدگی a|a| را به دست آورید.
  5. اگر سهمی به بالا باز شود، a>0a > 0 خواهد بود. اگر سهمی به سمت پایین باز شود، a<0a < 0 است، زیرا این بدین معنی است که نمودار حول محور xx بازتاب دارد.
  6. معادله را گسترش داده و آن را برای به دست آوردن فرم عمومی ساده کنید.

مثال فرم عمومی تابع درجه دوم

معادله تابع درجه دوم gg مربوط به شکل ۷ را با تغییر f(x)=x2f(x)=x^2 بنویسید و جملات را برای نوشتن معادله به فرم عمومی ساده کنید.

نمودار سهمی
شکل ۷: نمودار سهمی با رأس (2,3)(-2, -3) آن.

حل: مشاهده می‌کنیم که gg نمودار f(x)=x2f(x)=x^2 است که ۲ واحد به چپ و ۳ واحد به پایین جابه‌جا شده و فرمول آن g(x)=a(x+2)23g(x)=a(x+2)^2–3 خواهد بود.

با جایگذاری مختصات یک نقطه ماننده (0,1)(0,−1) در منحنی، می‌توانیم ضریب کشیدگی را محاسبه کنیم:

1=a(0+2)232=4aa=12\large \begin {align} − 1 & = a ( 0 + 2 ) ^ 2 − 3 \\ 2 & = 4 a \\ a & = \dfrac { 1 } { 2 } \end {align}

مدل جبری این نمودار به فرم استاندارد g(x)=12(x+2)23g(x)=\dfrac{1}{2}(x+2)^2–3 است.

برای نوشتن آن به فرم چندجمله‌ای عمومی، می‌توانیم فرمول را بسط داده و جملات را ساده کنیم:

g(x)=12(x+2)23=12(x+2)(x+2)3=12(x2+4x+4)3=12x2+2x+23=12x2+2x1\large \begin {align} g ( x ) & = \dfrac { 1 } { 2 } ( x + 2 ) ^ 2 − 3 \\ & = \dfrac { 1 } { 2 } ( x + 2 ) ( x + 2 ) − 3 \\ & = \dfrac { 1 } { 2 } ( x ^ 2 + 4 x + 4 ) − 3 \\ & = \dfrac { 1 }{ 2 } x ^ 2 +2 x + 2 − 3 \\ & = \dfrac { 1 } { 2 } x ^ 2 + 2 x − 1 \end {align}

محاسبه رأس سهمی با فرم استاندارد

برای به دست آوردن رأس سهمی از تابع درجه دوم به فرم استاندارد گام‌های زیر را طی می‌کنیم:

  1. aa، bb و cc را مشخص کنیم.
  2. hh (مختصات xx رأس) را با جایگذاری aa و bb در h=b2ah=–\frac{b}{2a} بیابید.
  3. kk (مختصات yy رأس) را با محاسبه k=f(h)=f(b2a)k=f(h)=f\Big(−\frac{b}{2a}\Big) به دست آورید.

مثال محاسبه رأس سهمی با فرم استاندارد

رأس تابع درجه دوم f(x)=2x26x+7f(x)=2x^2–6x+7 را بیابید. درجه دوم را در فرم استاندارد (فرم رأس) بازنویسی کنید.

حل: مختصه افقی رأس به صورت زیر خواهد بود:

h=b2a=62(2)=64=32\large \begin {align} h & = – \dfrac { b } { 2 a } \\ & = - \dfrac { - 6 } { 2 ( 2 ) } \\ & = \dfrac { 6 } { 4 } \\ & = \dfrac { 3 }{ 2 } \end {align}

مختصه عمودی رأس به شکل زیر است:

k=f(h)=f(32)=2(32)26(32)+7=52\large \begin {align} k & = f ( h ) \\ & = f \Big ( \dfrac { 3 }{ 2 } \Big ) \\ & = 2 \Big ( \dfrac { 3 } { 2 } \Big ) ^ 2 − 6 \Big ( \dfrac { 3 } { 2 } \Big ) + 7 \\ & = \dfrac { 5 } { 2 } \end {align}

با بازنویسی در فرم استاندارد، ضریب کشیدگی همان aa در تابع درجه دوم اصلی خواهد بود.

f(x)=ax2+bx+cf(x)=2x26x+7\large \begin {align*} f ( x ) & = a x ^ 2 + b x + c \\ f ( x ) & = 2 x ^ 2 − 6 x + 7 \end {align*}

با استفاده از رأس برای تعیین جابه‌جایی، داریم:

f(x)=2(x32)2+52\large f ( x ) = 2 \Big ( x – \dfrac { 3 } { 2 } \Big ) ^ 2 + \dfrac { 5 } { 2 }

سه دانش آموز در حال درس خوندن هستن

یکی از دلایلی که می‌خواهیم رأس سهمی را مشخص کنیم، این است که این نقطه به ما مقدار ماکزیمم و مینیمم تابع (kk) و جایی که رخ می‌دهد (hh) را خواهد داد.

دامنه و برد تابع درجه دوم

هر عددی می‌تواند به عنوان مقدار ورودی یک تابع درجه دوم باشد. بنابراین، دامنه هر تابع درجه دوم همه اعداد حقیقی است.

از آنجا که سهمی‌ها یک نقطه بیشینه یا یک نقطه کمینه دارند، برد آن‌ها محدود است. به دلیل آنکه رأس یک سهمی مینیمم یا ماکزیمم است، برد شامل همه yyهای بزرگ‌تر یا مساوی مختصه yy در نقطه برگشت یا کوچک‌تر یا مساوی آن است (بسته به اینکه سهمی به بالا باز شود یا به پایین).

برد یک تابع درجه دوم که به فرم عمومی f(x)=ax2+bx+cf(x)=ax^2+bx+c نوشته شده و در آن، a>0a > 0 است، برابر با f(x)f(b2a)f(x){\geq}f ( −\frac{b}{2a}\Big) یا [f(b2a),)[ f(−\frac{b}{2a}),∞ ) خواهد بود. همچنین، اگر a<0a < 0 باشد، برد تابع f(x)f(b2a)f(x) \leq f(−\frac{b}{2a}) یا (,f(b2a)](−∞,f(−\frac{b}{2a})] است.

برد تابع درجه دوم به فرم استاندارد f(x)=a(xh)2+kf(x)=a(x−h)^2+k و a>0a > 0 برابر با f(x)kf(x) \geq k و برای a<0a < 0 در محدوده f(x)kf(x) \leq k است.

اگر یک تابع درج دوم را در اختیار داشته باشیم، برای به دست آوردن دامنه و برد آن، کارهای گام‌های زیر را انجام می‌دهیم:

  1. تابع، هرچه که باشد، دامنه‌اش تمام اعداد حقیقی خواهد بود.
  2. مثبت یا منفی بودن aa را مشخص کنید. اگر aa مثبت باشد، سهمی دارای مینیمم است و اگر منفی باشد، یک ماکزیمم خواهد داشت.
  3. مقدار مینیمم یا ماکزیمم تابع (kk) را به دست آورید.
  4. اگر سهمی مینیمم دارد، برد تابع f(x)kf(x){\geq}k یا [k,)\left[k,\infty\right) است. اگر سهمی داری ماکزیمم باشد، برد تابع f(x)kf(x){\leq}k یا (,k]\left(−\infty,k\right] قخواهد بود.

مثال دامنه و برد تابع درجه دوم

دامنه و برد تابع f(x)=5x2+9x1f(x)=−5x^2+9x−1 را مشخص کنید.

حل: همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، دامنه این تابع همه اعداد حقیقی است.

از آنجا که aa منفی است، سهمی به پایین باز می‌شود و دارای یک مقدار ماکزیمم خواهد بود. باید این مقدار ماکزیمم را تعیین کنیم. بدین منظور، می‌توانیم مقدار xx رأس را محاسبه کنیم:

h=b2a=92(5)=910\large \begin {align} h & = − \dfrac { b } { 2 a } \\ & = −\dfrac { 9 } { 2 ( - 5 ) } \\ & = \dfrac { 9 } { 1 0 } \end {align}

مقدار ماکزیمم با محاسبه f(h)f ( h ) محاسبه می‌شود:

f(910)=5(910)2+9(910)1=6120\large \begin {align} f ( \dfrac { 9 } { 1 0 } ) & = 5 ( \dfrac { 9 } { 1 0 } ) ^ 2 + 9 ( \dfrac { 9 } { 1 0 } ) - 1 \\ & = \dfrac { 6 1 } { 2 0 } \end {align}

بنابراین، برد تابع f(x)6120f(x){\leq}\frac{61}{20} یا (,6120]\left(−\infty,\frac{61}{20}\right] است.

ماکزیمم و مینیمم تابع درجه دوم

خروجی تابع درجه دوم در رأس، همان مقدار مینیمم یا ماکزیمم تابع، بسته به تقعر سهمی، است. شکل زیر این موضوع را به خوبی نشان می‌دهد.

ماکزیمم و مینیمم دو تابع درجه دوم 
شکل ۸: ماکزیمم و مینیمم دو تابع درجه دوم

محاسبه عرض از مبداء و طول از مبداء تابع درجه دوم

گاهی در برخی موارد لازم است مقدار عرض از مبداء و طول از مبداء تابع درجه دوم را به دست آوریم. بدین منظور، کافی است کارهای زیر را انجام دهیم:

  1. برای به دست آوردن عرض از مبداء f(0)f ( 0 ) را به دست آورید.
  2. برای به دست آوردن طول از مبداء معادله درجه دوم f(x)=0f ( x ) = 0 را حل کنید.

مثال عرض از مبداء و طول از مبداء تابع درجه دوم

عرض از مبداء و طول از مبداء تابع درجه دوم f(x)=3x2+5x2f(x)=3x^2+5x−2 را به دست آورید.

حل: عرض از مبداء را با محاسبه f(0)f ( 0 ) به دست می‌آوریم:

f(0)=3(0)2+5(0)2=2\large \begin {align} f ( 0 ) & = 3 ( 0 ) ^ 2 + 5 ( 0 ) − 2 \\ & = − 2 \end {align}

بنابراین، عرض از مبداء در (0,2)(0,−2) قرار دارد.

برای محاسبه طول از مبداءها نیز کافی است معادله f(x)=0f ( x ) = 0 را حل کنیم.

0=3x2+5x2\large 0=3x^2+5x−2

این معادله را می‌توان به صورت زیر نوشت:

0=(3x1)(x+2)\large 0=(3x−1)(x+2)

بنابراین، طول از مبداءها (13,0)(\frac{1}{3},0) و (2,0)(−2,0) هستند.

نمودار سهمی
شکل ۹

شکل بالا عرض از مبداء و طول از مبداء را به خوبی نشان می‌دهد.

جمع‌بندی

در این مطلب از مجله فرادرس با تابع درجه دوم آشنا شدیم. تابع درجه دوم را به نام سهمی‌ها نیز می‌شناسیم. سهمی ویژگی‌های مهمی دارند که به هنگام رسم نمودار آن‌ها باید به این ویژگی‌ها توجه کنیم.

آزمون تابع درجه دوم

۱. دامنه و برد تابع درجه دوم با توجه به مختصات راس و علامت a چگونه تعیین می‌شود؟

برد و دامنه هر دو فقط با مختصات راس تعیین می‌شوند.

دامنه همیشه همه اعداد حقیقی است و برد به مقدار راس و جهت سهمی بستگی دارد.

دامنه فقط به علامت a وابسته است و برد همیشه نامحدود است.

فقط اگر a منفی باشد، دامنه محدود می‌شود و برد کل اعداد مثبت است.

پاسخ تشریحی

دامنه تابع درجه دوم همیشه مجموعه تمام اعداد حقیقی است و به دلیل تعریف شدن تابع برای هر مقدار x محدود نمی‌شود. اما برد تابع وابسته به مقدار راس سهمی و جهت باز شدن آن است؛ اگر ضریب a مثبت باشد، سهمی رو به بالا باز می‌شود و مقادیر خروجی تابع از مقدار راس به بالا محدود می‌ماند، ولی اگر a منفی باشد، سهمی رو به پایین است و خروجی‌ها از مقدار راس به پایین محدود خواهند بود.

۲. ضریب a در معادله تابع درجه دوم چه تاثیری بر منحنی سهمی دارد؟

اگر a صفر باشد، سهمی تبدیل به خط راست می‌شود.

اگر a مقدار یک باشد، سهمی همیشه از مبدا می‌گذرد.

اگر a منفی باشد، سهمی پهن‌تر می‌شود.

اگر a مثبت باشد، سهمی رو به بالا باز می‌شود.

پاسخ تشریحی

بر اساس ویژگی تابع درجه دوم، زمانی که ضریب a مثبت باشد، منحنی سهمی رو به بالا باز خواهد شد و این جهت بازشدگی فقط به علامت a بستگی دارد. عبارت «اگر a مثبت باشد، سهمی رو به بالا باز می‌شود» دقیقا مطابق توضیح منبع است.

۳. در معادله سهمی به فرم f(x)=a(xh)2+kf(x)=a(x−h)^2+k چگونه می‌توان راس و محور تقارن را مشخص کرد؟

راس (h,k)(-h,-k) و محور تقارن x=hx= -h است.

راس (h,k)(h,-k) و محور تقارن y=ky=k است.

راس (h,k)(h,k) و محور تقارن x=hx= h است.

راس (k,h)(k,h) و محور تقارن y=hy=h است.

پاسخ تشریحی

در فرم استاندارد معادله سهمی یعنی f(x)=a(xh)2+kf(x)=a(x−h)^2+k راس منحنی نقطه‌ای با مختصات hh و kk است، یعنی راس (h,k)(h,k) خواهد بود. محور تقارن نیز خطی عمودی است که از راس می‌گذرد و معادله آن x=hx= h می‌شود.

۴. فرم عمومی و فرم استاندارد تابع درجه دوم چه تفاوتی دارند و هرکدام برای چه منظوری بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

فرم استاندارد تابع به صورت a(xh)2+ka(x−h)^2+k نوشته می‌شود و برای پیدا کردن راس مناسب است.

فرم عمومی فقط برای رسم نمودار کاربرد دارد و فرم استاندارد فقط برای حل معادلات استفاده می‌شود.

در هر دو فرم ضرایب متفاوت هستند و هیچ کدام برای یافتن ویژگی نمودار بکار نمی‌روند.

در فرم عمومی شکل تابع ax2+bx+cax^2 + bx + c است و برای تبدیل به فرم دیگر استفاده می‌شود.

پاسخ تشریحی

در فرم استاندارد که به صورت a(xh)2+ka(x−h)^2+k نوشته می‌شود، مختصات راس سهمی به‌راحتی قابل مشاهده است و بنابراین این فرم برای مشخص کردن راس و ویژگی‌های ساختاری نمودار مفید است. این در حالی است که فرم عمومی یعنی ax2+bx+cax^2 + bx + c بیشتر برای انجام محاسبات و تبدیل به فرم‌های دیگر کاربرد دارد.

۵. در مدل‌سازی حرکت پرتابی یا سطح مقطع آنتن ماهواره‌ای، چرا استفاده از تابع درجه دوم موثرتر از توابع با درجه بالاتر است؟

توابع درجه بالاتر همیشه ویژگی‌های سهمی مانند را حفظ می‌کنند.

توابع درجه دوم تمامی انواع حرکت فیزیکی را پوشش می‌دهند.

تابع درجه دوم برای مدل‌سازی مقدار ثابت و بدون تغییر مناسب‌تر است.

تابع درجه دوم محاسبات ساده‌تر و تحلیل مستقیم را ممکن می‌سازد.

پاسخ تشریحی

مدل‌سازی وضعیت‌هایی مانند سطح مقطع آنتن ماهواره‌ای و حرکت پرتابی با تابع درجه دوم نه تنها با واقعیت منطبق است، بلکه ساده‌تر از درجات بالاتر قابل فهم و پیاده‌سازی است.

۶. برای تبدیل معادله تابع درجه دوم از فرم استاندارد به فرم عمومی چه روشی باید به‌کار برد؟

راس سهمی را بیابیم و محور تقارن را رسم کنیم.

عرض از مبداء را محاسبه کنیم و a را ثابت بگیریم.

ریشه‌های معادله را پیدا کنیم و نمودار را ترسیم کنیم.

ضریب کشیدگی و نقاط را جایگذاری و معادله را بسط دهیم.

پاسخ تشریحی

برای تبدیل فرم استاندارد تابع درجه دوم به فرم عمومی باید مقدار ضریب کشیدگی (a) و نقاط مربوط به h و k را در فرمول استاندارد جایگذاری کرد و سپس معادله را با استفاده از بسط و ساده‌سازی به فرم ax2+bx+cax^2 + bx + c تبدیل نمود.

۷. برای یافتن عرض از مبدا و طول از مبدا یک تابع درجه دوم، کدام روش صحیح است؟

هر دو مقدار با فرمول محور تقارن b2a\frac{-b}{2a} قابل محاسبه است.

برای عرض از مبدا باید سر سهمی را پیدا کنیم و برای طول از مبدا عدد b را منفی کنیم.

برای عرض از مبدا مقدار تابع را در x=0 قرار دهیم و برای طول از مبدا معادله را برابر صفر قرار دهیم.

هر دو فقط با رسم نمودار سهمی به صورت دقیق به دست می‌آیند.

پاسخ تشریحی

برای محاسبه عرض از مبدا باید x را برابر صفر قرار داد تا مقدار تابع f(0) به دست آید. برای تعیین طول از مبدا معادله درجه دوم را برابر صفر قرار می‌دهیم و ریشه‌ها را محاسبه می‌کنیم.

بر اساس رای ۱۱۵ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر پرسشی درباره این مطلب دارید، آن را با ما مطرح کنید.
منابع:
LibreTexts
PDF
مطالب مرتبط
۱۱ دیدگاه برای «تابع درجه دوم – به زبان ساده»

با سلام
آقای مهندس حمیدی با تشکر از تحریر مقاله‌ای خوب و روان در خصوص ویژگی سهمی یاد آور می‌شود:
در پاراگراف پایین شکل 6 نمودار y=x2 باید نوشته می‌شد نمودار به اندازه 4 واحد به “بالا” جا به جا شده است،‌ که اشتباهاً به جای بالا نوشته شده به “پایین” جا به جا شده است. (به جای کلمه “بالا” اشتباها “پایین” نوشته شده است. در صورت امکان ویرایش شود.
با تشکر
علی شوره‌زاری

با سلام و وقت بخیر؛

متن اصلاح شد.

از همراهی شما با مجله فرادرس سپاسگزاریم

سلام الان در فرمول f(x=ax^2 +bx+c و شكل سهمي رو بدن چطوري ميشه a,b,c رو پيدا كرد؟

بهت محور تقارن میدن ک همون طول راس ک ی فرمول دارهx=b/2a ک ب و آ مجهولن …بهت دو نقطه میدن میگن از این نقطه میگذره که باید در معادله ب جایx وy جایگذاری کنی. بهت عرض از مبدا یا همون c رو میدن… دوتا مجهول داری که aو b هس ک وقتی ایکس و وای و سی رو جای گذاری کنی همه بدست میان

سلام
چه زمانی تابع U شکل و چه زمانی تابع V شکل هست؟

زمانی که تابع قدر مطلقی باشه v شکل
و زمانی که تابع ایکس دو باشه u شکل

اگر در سهمی مقدار b افزایش یابد چه میشود؟

سلام تابع y=x^2 دامنه آن چه می شود و آیا صعودی هست یا نزولی ؟

سلام محمد عزیز.
افزایش مقدار bb محل محور تقارن را با توجه به رابطه x=b2ax=−\frac{b}{2a} تغییر خواهد داد. همچنین، محل طول از مبداءها نیز با توجه به رابطه x=b±b24ac2ax=\frac{−b{\pm}\sqrt{b^2−4ac}}{2a} تغییر خواهد کرد. از این رابطه‌ها درمی‌یابیم که با توجه به مقدار و علامت aa و bb نتایج مختلفی خواهیم داشت.
شاد و پیروز باشید.

این صفحه واقعا عالی بود
فقط یه نکته ای
به نظرم باید در یک بند همه ی روش های به دست اوردن فرم عمومی سهمی رو در شرایط مختلف مینوشتید مثلا
به دست اوردن فرم با راس و یک نقطه ی دیگر
یا به دست اوردن فرم عمومی با سه نقطه
یا به دست اوردن فرم عمومی با داده های دیگر

سلام استاد عزیز اگر دامنه و برد را به شکل بازه به ما بدهند چگونه می توان با استفاده از آن معادله درجه ۲ تشکیل داد؟؟

نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *