اول شخص مفرد در انگلیسی – به زبان ساده + مثال

۴۷۶۰ بازدید
آخرین به‌روزرسانی: ۲۴ اسفند ۱۴۰۱
زمان مطالعه: ۱۰ دقیقه
دانلود PDF مقاله
اول شخص مفرد در انگلیسی – به زبان ساده + مثال

ضمایر به جمله معنا می‌بخشند و نوع نگاه ما به افراد و اشیا را تغییر می‌دهند. ضمایر نکات مهم زیادی دارند و حتی اگر این نکات را به صورت ناخودگاه آموخته باشید، خواندن راهنمایی جامع در مورد ضمایر به کمک مثال می‌تواند درک شما را از دستور زبان انگلیسی تقویت کند. در این متن ابتدا در مورد ضمایر انگلیسی توضیحاتی ارائه شده است و سپس علاوه بر توضیح اول‌شخص، دوم‌شخص و سوم‌شخص و همچنین نحوه تشخیص آن‌ها از هم، مفهوم اول شخص مفرد در انگلیسی به کمک مثال توضیح داده شده است.

997696

اول شخص مفرد در انگلیسی

اول‌شخص نوعی ساختار دستوری است که گوینده با به کار بردن ضمایر اول‌شخص در مورد خودش صحبت می‌کند. ضمایر اول‌شخص به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: اول شخص مفرد در انگلیسی و اول‌شخص جمع در انگلیسی. در ادامه این مطلب جهت درک بهتر اول شخص مفرد در انگلیسی ابتدا ضمایر انگلیسی را توضیح خواهیم داد و سپس اول‌شخص، دوم‌شخص و سوم‌شخص را به طور کلی توضیح خواهیم داد.

ضمایر انگلیسی

«ضمیر» (Pronoun)‌ در زبان انگلیسی به کلماتی گفته می‌شود که جای اسم‌های مشخصی می‌نشینند و شنونده با این اسم‌ها آشنایی دارد. به عنوان مثال در جمله «I have a dog. It's brown and white» می‌گویید: «سگی دارم. رنگ او سفید و قهوه‌ای است.» در جمله دوم نیازی نیست بگویید که در حال توصیف سگ خود هستید چون در جمله اول به سگ اشاره شده است. در نتیجه ضمیر It که برای حیوانات و اشیا به کار می‌رود به جای فاعل می‌نشیند تا از تکرار آن در جمله دوم جلوگیری کند. بنابراین ضمیر «it's» عبارت «brown and white» را به جمله‌ای کامل تبدیل کرده است. کاربرد ضمایر بسیار فراتر از تبدیل عبارت به جمله است. کاربرد ضمایر در انگلیسی جانشین شدن اسم است تا جملات ما را کوتاه‌تر و متنوع‌تر کنند. انواع ضمایر انگلیسی را می‌توانید در جدول زیر مشاهده کنید.

ضمایر انگلیسی
شخص

(Person)

ضمایر فاعلی

(Subject Pronouns)

ضمایر مفعولی

(Object Pronouns)

صفات ملکی

(Possessive Adjectives)

ضمایر ملکی

(Possessive Pronouns)

اول شخص مفردImemymine
دوم‌شخص مفردyouyouyouryours
سوم‌شخص مفردhe/she/ithim/her/ithis/her/itshis/hers/its
اول‌شخص جمعweusourours
دوم‌شخص جمعyouyouyouryours
سوم‌شخص جمعtheythemtheirtheirs

اول‌شخص، دوم‌شخص و سوم‌شخص روش‌هایی هستند که ما به وسیله آن‌ها نقطه نظر را توصیف می‌کنیم. همان‌طور که در جدول دیدید، در زبان انگلیسی اول‌شخص با ضمایر «I» و «we» بیان می‌شود. ضمیر دوم‌شخص «you» و در آخر، ضمیر سوم‌شخص «she/he»، «it» و «they» است.

اول‌شخص در انگلیسی

هنگامی که در مورد خودمان، عقیده‌مان و اتفاقاتی که برای ما رخ می‌دهند صحبت می‌کنیم در حال استفاده از اول‌شخص هستیم. مهم‌ترین نکته‌ای که می‌توانیم از طریق آن بفهمیم جمله‌ای به صورت اول‌شخص نوشته شده، استفاده از ضمایر اول‌شخص است. اول‌شخص به دو بخش کلی تقسیم می‌شود که عبارت‌اند از:

  • اول شخص مفرد در انگلیسی
  • اول شخص جمع در انگلیسی

ضمایر هر کدام از این موارد در جدول‌های زیر ارائه شده‌اند.

اول شخص مفرد
ضمیر
I
me
my
mine
myself

ضمایر اول‌شخص جمع را می‌توانید در جدول زیر مشاهده کنید.

اول‌ شخص جمع
ضمیر
we
us
our
ourselves

هنگامی که اسم یا ضمیری به یک شخص یا شیء دلالت می‌کند مفرد است. فعلی که فاعلش اسم یا ضمیر مفرد است نیز مفرد محسوب می‌شود. از سوی دیگر، هنگامی که اسم یا ضمیر به چندین فرد یا اشیا اشاره دارند اسم یا ضمیر جمع نامیده می‌شوند. فعل جمع نیز به همین صورت فعلی است که فاعل آن اسم یا ضمیر جمع است. به جدول زیر توجه کنید.

چند مثال از اول‌شخص
اول شخص مفرداول شخص جمع
Coffee disagrees with me.Coffee and tea disagree with me.
قهوه به من نمی‌سازد.قهوه و چای به من نمی‌سازد.
Jerry was here a moment ago.Jerry and Harry were here a moment ago.
«جری»‌ دقایقی پیش اینجا بود.«جری» و «هری» دقایقی پیش اینجا بودند.
The cat followed me home.The cats all followed me home.
گربه تا خانه دنبال من آمد.گربه‌ها همگی تا خانه دنبال من آمدند.

به طور کلی، بسیاری از داستان‌ها و رمان‌ها از نقطه نظر اول‌شخص نوشته می‌شوند. شما در چنین متن‌هایی در ذهن شخصیت اول داستان هستید و همه‌چیز را از دیدگاه او می‌بینید. برای درک بهتر اول‌شخص به مثال‌های زیر توجه کنید.

When I wake up, the other side of the bed is cold.

هنگامی که بیدار می‌شوم، آن سمت تخت سرد است.

I think I lost my wallet! I can’t find it anywhere! Oh, I could just kick myself!

فکر کنم کیف پولم را گم کرده‌ام! نمی‌توانم هیچ‌جا پیدایش کنم!‌ اوه، از دست خودم کلافه شده‌ام!

We could do ourselves a favor and make a table reservation for our group.

می‌توانیم به خودمان لطفی کنیم و برای گروهمان میز رزرو کنیم.

I followed them along the street.

من آن‌ها را در طول خیابان تعقیب کردم.

We wondered what had happened to her.

برایمان جای سؤال بود چه بر سر او آمده است.

I prefer coffee to hot cocoa.

من قهوه را به شکلات داغ ترجیح می‌دهم.

 گرامر first person singular

دوم‌شخص در انگلیسی

نقطه نظر دوم‌شخص، به شخص یا اشخاصی اشاره دارد که مخاطب قرار گرفته‌اند. مهمترین شاخصه تشخیص دوم‌شخص، استفاده از ضمایر دوم‌شخص است. این ضمایر عبارت‌اند از:

  • you
  • your
  • yours
  • yourself
  • yourselves

به مثال‌های زیر توجه کنید.

You can wait in here and make yourself at home.

می‌توانی اینجا منتظر بمانی و از خودت پذیرایی کنی.

You should be proud of yourselves for finishing this enormous project!

باید بابت به پایان رساندن این پروژه عظیم به خودتان افتخار کنید.

You must come home at once.

باید سریعا به خانه بیایی.

You paint amazing pictures.

تو نقاشی‌های زیبایی می‌کشی.

You prefer coffee to hot cocoa.

تو قهوه را به شکلات داغ ترجیح می‌دهی.

داستان‌هایی که از نقطه نظر دوم‌شخص نوشته شده‌اند موجود اما کمیاب هستند. به مثال زیر توجه کنید.

You are not the kind of guy who would be at a place like this at this time of the morning. But here you are, and you cannot say that the terrain is entirely unfamiliar, although the details are fuzzy.

تو از آن دست مردانی نیستی که این وقت از صبح در چنین جایی باشی. ولی الان اینجایی و نمی‌توانی بگویی با این محیط کاملا ناآشنا هستی، اگرچه جزئیات کمی مبهم هستند.

سوم‌شخص در انگلیسی

سوم‌شخص برای فرد یا افرادی دلالت می‌کند که در موردشان صحبت می‌کنیم. ضمایر سوم‌شخص در جدول زیر ارائه شده‌اند.

ضمایر سوم‌شخص
himselfhe/him/his
herselfshe/her/hers
itselfit/its
themselvesthey/them/theirs

به مثال زیر توجه کنید.

He prefers coffee to hot cocoa.

او قهوه را به شکلات داغ ترجیح می‌دهد.

در این مثال «He» ضمیر سوم‌شخص است و گوینده دارد به او که مخاطب جمله است اشاره می‌کند. توجه داشته باشید که در جمله‌های سوم‌شخص، فعل باید با توجه به فاعل تغییر کند. برای درک بهتر به مثال‌های زیر توجه کنید.

Tiffany used her prize money from the science fair to buy herself a new microscope.

«تیفانی» با پولی که از نمایشگاه علوم جایزه گرفته بود برای خودش میکروسکوپی خرید.

The concert goers roared their approval when they realized they’re getting to hear another song.

کسانی که به کنسرت رفته بودند وقتی فهمیدند که قرار است یک آهنگ دیگر بشنوند با فریاد رضایتشان را اعلام کردند.

توجه داشته باشید که نباید برای تشخیص سوم‌شخص به ضمایر سوم‌شخص اتکا کنید چرا که همه جمله‌ها خصوصا جمله‌های سوم‌شخص ضمیر ندارند. برای مثال به جمله زیر توجه کنید.

Mike always hated school.

«مایک» همیشه از مدرسه بیزار بود.

برای تشخیص نقطه نظر این جمله فقط کافی است توجه داشته باشید که مایک ضمیر «me» نمی‌پذیرد پس اول‌شخص نیست. همچنین مایک مخاطب قرار نگرفته پس دوم‌شخص نیز نیست. بنابراین تنها انتخابی که مانده سوم‌شخص است.

داستان‌ها و رمان‌های زیادی از نقطه نظر سوم‌شخص نوشته شده‌اند. راوی در این نوع داستان‌ها همه‌چیز را از چشم شخصیت اول داستان تعریف می‌کند و حوادث و اتفاقاتی را که بر او می‌گذرد شرح می‌دهد. در این داستان‌ها نمی‌توانید مثل داستان‌های اول‌شخص همه‌چیز را از دریچه نگاه شخصیت اول ببینید اما راوی معمولا افکار و احساسات شخصیت اول داستان را شرح می‌دهد. به مثال زیر توجه کنید.

Sam Vimes sighed when he heard the scream, but he finished shaving before he did anything about it.

«سم وایمز» با شنیدن آن جیغ آهی کشید، اما قبل از آن که اقدامی کند ابتدا ریش‌هایش را تراشید.

اکثر اوقات وقتی افراد در مورد خودشان صحبت می‌کنند دیدگاه سوم‌شخص را به کار می‌برند اما به کار بردن بیش‌ازحد آن می‌تواند عجیب باشد. این کار برخی از مواقع هنگامی که می‌خواهید برای شوخی توجه کسی را بگیرید می‌تواند انتخاب خوبی باشد. به گفت‌وگوی زیر توجه کنید.

Tina: Let’s get sushi for lunch. It’s Jeff’s favorite!

Tom: No, Jeff hates sushi. I think he’d rather get pizza.

Jeff: Um, does Jeff get a vote?

تینا: بیا برای شام سوشی بگیریم. غذای موردعلاقه «جف‌» است.

تام: نه، «جف» از سوشی متنفره. به نظرم ترجیح می‌ده پیتزا بگیره.

جف: آم، خود «جف» هم می‌تونه نظر بده؟

روش تشخیص اول شخص مفرد در انگلیسی

ممکن است خیلی از زبان‌آموزان در تشخیص اول‌شخص از دوم‌شخص و سوم‌شخص مشکل داشته باشند و با چالش روبه‌رو شوند. در این بخش می‌خواهیم به صورت مفید و مختصر راهکاری را برای تشخیص این سه مورد از هم ارائه دهیم.

در جمله‌های اول‌شخص در مورد خودمان صحبت می‌کنیم.

I enjoy singing.

من از آواز خواندن لذت می‌برم.

در جمله‌های دوم‌شخص با شخص دیگری صحبت می‌کنیم.

You enjoy singing.

تو از آواز خواندن لذت می‌بری.

و در جمله‌های سوم‌شخص در مورد کسی صحبت می‌کنیم.

He enjoys singing.

او از آواز خواندن لذت می‌برد.

اول شخص مفرد در انگلیسی و دلایل اهمیت آن

عبارت اول‌شخص به گوینده یا گروهی دلالت می‌کند که خود گوینده جزوی از آن است، مثل we و us. در این بخش می‌خواهیم دلایل اهمیت اول شخص مفرد در انگلیسی و همچنین اول‌شخص جمع در انگلیسی را عنوان کنیم.

اولین دلیل اهمیت اول‌شخص

استفاده از ضمایر اول‌شخص مثل I و we در متون مربوط به کسب‌وکار،‌ مطلب را شخصی می‌کند و مسئولیت‌پذیری شما را نشان می‌دهد. برای مثال به دو جمله زیر توجه کنید.

We will handle your claim within 24 hours.

ما مطالبه شما را طی 24 ساعت بررسی می‌کنیم.

I will send you the results this afternoon.

من نتایج را امروز عصر برای شما ارسال می‌کنم.

اما اگر می‌خواهید مطلبی رسمی بنویسید و بین خودتان و گیرنده حائلی بگذارید تا از بر عهده گرفتن هر گونه تقصیری مصون بمانید می‌توانید از سوم‌شخص استفاده کنید. به مثال زیر توجه کنید.

IKEA will handle your claim within 24 hours.

شرکت «آیکیا»‌ مطالبه شما را طی 24 ساعت بررسی خواهد کرد.

They will send you the results this afternoon.

آن‌ها نتیجه را امروز عصر برای شما ارسال خواهند کرد.

 اول شخص مفرد و جمع در انگلیسی

دومین دلیل اهمیت اول‌شخص

نوشتن متن از دیدگاه اول‌شخص به خواننده‌های شما کمک می‌کند که نه تنها با شخصیت اول بلکه با آنانی که شخصیت اول ملاقات می‌کند ارتباط بهتری بگیرند چرا که افکار و عواطف افراد بدون میانجی توسط خودشان به طور مستقیم بیان می‌شود. علاوه بر این،‌ به کار بردن اول‌شخص داستان را باورپذیرتر می‌کند چون اتفاقات از زبان کسی که آن‌ها را تجربه کرده بیان می‌شود.

سومین دلیل اهمیت اول‌شخص

دلیل سوم در واقع نوعی اشتباه رایج هنگام به کار بردن اول‌شخص است. بسیاری از افراد هنگامی که می‌خواهند بگویند چیزی بین خودمان بماند با استفاده از ضمیر اول‌شخص «I» عبارت «between you and I» را به کار می‌برند که کاملا اشتباه است. شکل صحیح این جمله «between you and me» است.

سوالات رایج درباره اول شخص مفرد در انگلیسی

در ادامه این مطلب، برای درک بهتر اول شخص مفرد در انگلیسی به تعدادی از پرسش‌های رایج در این خصوص پاسخ داده‌ایم.

اول شخص مفرد در انگلیسی چیست؟

اول‌شخص نوعی ساختار دستوری است که گوینده با به کار بردن ضمایر اول‌شخص در مورد خودش صحبت می‌کند. ضمایر اول‌شخص به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: اول شخص مفرد در انگلیسی و اول‌شخص جمع در انگلیسی. هنگامی که در مورد خودمان، عقیده‌مان و اتفاقاتی که برای ما رخ می‌دهند صحبت می‌کنیم در حال استفاده از اول‌شخص هستیم. مهم‌ترین نکته‌ای که می‌توانیم از طریق آن بفهمیم جمله‌ای به صورت اول‌شخص نوشته شده، استفاده از ضمایر اول‌شخص است.

هنگامی که اسم یا ضمیری به یک شخص یا شیء دلالت می‌کند مفرد است. فعلی که فاعلش اسم یا ضمیر مفرد است نیز مفرد محسوب می‌شود. از سوی دیگر، هنگامی که اسم یا ضمیر به چندین فرد یا اشیا اشاره دارند اسم یا ضمیر جمع نامیده می‌شوند. فعل جمع نیز به همین صورت فعلی است که فاعل آن اسم یا ضمیر جمع است.

دلایل اهمیت اول شخص مفرد در انگلیسی چیست؟

استفاده از ضمایر اول‌شخص مثل I و we در متون مربوط به کسب‌وکار،‌ مطلب را شخصی می‌کند و مسئولیت‌پذیری شما را نشان می‌دهد. نوشتن متن از دیدگاه اول‌شخص به خواننده‌های شما کمک می‌کند که نه تنها با شخصیت اول بلکه با آنانی که شخصیت اول ملاقات می‌کند ارتباط بهتری بگیرند چرا که افکار و عواطف افراد بدون میانجی توسط خودشان به طور مستقیم بیان می‌شود. علاوه بر این،‌ به کار بردن اول‌شخص داستان را باورپذیرتر می‌کند چون اتفاقات از زبان کسی که آن‌ها را تجربه کرده بیان می‌شود.

دلیل سوم در واقع نوعی اشتباه رایج هنگام به کار بردن اول‌شخص است. بسیاری از افراد هنگامی که می‌خواهند بگویند چیزی بین خودمان بماند با استفاده از ضمیر اول‌شخص «I» عبارت «between you and I» را به کار می‌برند که کاملا اشتباه است. شکل صحیح این جمله «between you and me» است.

جمع‌بندی

هنگامی که می‌خواهیم گوینده یا مخاطب جمله‌ای را از لحاظ گرامری پیدا کنیم،‌ باید توجه داشته باشید که از اول‌شخص برای صحبت در مورد گوینده، دوم‌شخص برای صحبت در مورد کسی که مخاطب قرار گرفته و سوم‌شخص برای کسی که در مورد او صحبت می‌شود استفاده می‌کنیم. به جدول زیر توجه کنید.

جمع‌بندی ضمایر
ضمایرمفردجمع
اول‌شخصIwe
دوم‌شخصyouyou
سوم‌شخصhe/she/itthey

به مثال‌های زیر توجه کنید.

  • اول‌شخص:

I prefer walking to hot hiking.

من پیاده‌روی را به کوهنوردی ترجیح می‌دهم. (اول شخص مفرد - ضمیر فاعلی)

We prefer burgers to pasta.

ما برگر را به پاستا ترجیح می‌دهیم. (اول‌شخص جمع - ضمیر فاعلی)

Jacob embarrassed me.

«جیکوب» من را خجالت‌زده کرد. (اول شخص مفرد - ضمیر مفعولی)

Mike bought coffee for us.

«مایک» برای ما قهوه خرید. (اول‌شخص جمع - ضمیر مفعولی)

The hat is mine.

کلاه مال من است. (اول شخص مفرد - ضمیر ملکی)

The flowers are ours.

گل‌ها مال ما هستند. (اول‌شخص جمع/ضمیر ملکی)

That is my car.

آن ماشین من است. (اول شخص مفرد - صفت ملکی)

That is our office.

آن دفتر ماست. (اول‌شخص جمع - صفت ملکی)

  • دوم‌شخص:

You prefer tea to hot cappuccino.

تو قهوه را به کاپوچینو داغ ترجیح می‌دهی. (دوم‌شخص مفرد/جمع - ضمیر فاعلی)

Jane surprised you.

«جین» تو را غافلگیر کرد. (دوم‌شخص مفرد/جمع - ضمیر مفعولی)

The cat is yours.

آن سگ مال تو است. (دوم‌شخص مفرد/جمع - ضمیر ملکی)

That is your house.

آن خانه تو است. (دوم‌شخص مفرد/جمع - صفت ملکی)

نکته:‌ در تمامی مثال‌های بالا ضمیر «you» برای اشاره به مفرد و جمع به کار می‌رود.

  • سوم‌شخص:

He likes sugar with his coffee.

او دوست دارد در قهوه‌اش شکر بریزد. (سوم‌شخص مفرد - ضمیر فاعلی)

They rather go to another restaurant for lunch.

آن‌ها ترجیح می‌دهند برای ناهار به رستوران دیگری بروند. (سوم‌شخص جمع - ضمیر فاعلی)

Bob hit him.

«باب» او را کتک زد. (سوم‌شخص مفرد/جمع - ضمیر مفعولی)

The ball is theirs.

توپ مال آن هاست. (سوم‌شخص مفرد/جمع - ضمیر ملکی)

That is their apartment.

آن آپارتمان آن‌هاست. (سوم‌شخص مفرد/جمع - صفت ملکی)

مطلبی که در بالا مطالعه کردید بخشی از مجموعه مطالب «آموزش گرامر زبان انگلیسی – به زبان ساده» است. در ادامه، می‌توانید فهرست این مطالب را ببینید:

بر اساس رای ۹ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
منابع:
Writing ExplainedGrammarly
نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *