آونگ غیرخطی— از صفر تا صد

۳۸۵۳ بازدید
آخرین به‌روزرسانی: ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲
زمان مطالعه: ۱۱ دقیقه
دانلود PDF مقاله
آونگ غیرخطی— از صفر تا صدآونگ غیرخطی— از صفر تا صد

در مباحث ارتعاشات، آونگ ساده، مرکب و معادلات دیفرانسیل خطی حاکم بر آن‌ها و همچنین پاسخ‌هایشان مورد بحث قرار گرفتند. همان‌طور که احتمالا می‌دانید، فرض خطی بودن پاسخ‌ها در حالت واقعی برقرار نبوده و به‌منظور ساده‌تر کردن معادلات حاکم، این فرض انجام شده است. از این رو در این مطلب قصد داریم تا در مورد آونگ غیرخطی بحث کرده و رابطه‌ای به منظور بدست آوردن دوره تناوب آن ارائه دهیم. بنابراین پیشنهاد می‌شود ابتدا به ساکن مطالبِ معادلات دیفرانسیل و ارتعاشات مطالعه شوند.

997696

معادله دیفرانسیل نوسان

پاندول یا آونگ، مدلی ایده‌آل از جرمِ در حال نوسان است که به میله‌ای بی‌وزن متصل شده. به منظور بدست آوردن معادله نوسان در ابتدا میله‌ای به طول LL را در نظر گرفته که جرمِ mm به آن متصل شده است. در این سیستم، حرکتی دوره‌ای وجود دارد که می‌توان آن را به صورت حرکتی دایره‌ای در نظر گرفت. در شکل زیر چنین سیستمی نشان داده شده است.

pendulum

نیرو‌های وارد شده به این سیستم مطابق با تصویر فوق هستند. با فرض این‌ که ε\varepsilon، شتاب زاویه‌ای پاندول در هر لحظه باشد، در این صورت می‌توان رابطه زیر را بین آن و لختی دورانی بیان کرد:

ε=d2αdt2=MI\large \varepsilon = \frac { { { d ^ 2 } \alpha } } { { d { t ^ 2 } } } = \frac { M } { I }

توجه داشته باشید که II نشان دهنده لختی دورانی حول مرکز است. در این مسئله، گشتاور با تصویر کردن نیروی وزن در راستای مماس بر حرکت آونگ بدست می‌آید. این گشتاور برابر است با:

M=mgLsinα\large M = – m g L \sin \alpha

علامت منفی نشان‌دهنده آن است که در هنگام قرار‌گیری پاندول در زاویه مثبت، نیروی گرانش تلاش می‌کند پاندول را در راستای منفی به‌ حرکت در آورد. هم‌چنین توجه داشته باشید که لختی دورانی پاندول حول مرکز برابر است با:

I=mL2I = m { L ^ 2 }

با این فرضیات معادله دیفرانسیل حرکت را می‌توان به شکل زیر بیان کرد:

$$ \large \begin {gather*} \require {cancel} { { \frac { { { d ^ 2 } \alpha } } { { d { t ^ 2 } } } } = { \frac{{ – \cancel { m } g \cancel { L } \sin \alpha } } { { \cancel { m } { L^ \cancel {2 } } } } } = { – \frac { { g \sin \alpha } } { L } ,\;\;} } \\ \\ \Rightarrow { \frac { { { d ^ 2 } \alpha } } { { d{ t ^ 2 } } } + \frac { g } { L } \sin \alpha = 0 } \end {gather*} $$

در مواردی که زاویه نوسان اندک در نظر گرفته می‌شود، می‌توان از تقریبِ sinαα\sin \alpha \approx \alpha استفاده کرد. در نتیجه این فرض، معادله دیفرانسیلی به‌صورت زیر بدست می‌آید.

d2αdt2+gLα=0    or    d2αdt2+ω2α=0\large { \frac { { { d ^ 2 } \alpha } } { { d { t^ 2 } } } + \frac { g } { L } \alpha = 0\;\;} \kern-0.3 pt {\text{or}\;\; \frac { { { d ^ 2 } \alpha } } { { d { t ^2 } } } + {\omega ^ 2 } \alpha = 0 }

در رابطه فوق، ω=gL\omega = \sqrt { \large \frac { g } { L } \normalsize } نشان‌دهنده سرعت زاویه‌ای است. البته می‌توان از عکس این مفهوم استفاده کرده و دوره تناوب را به صورت زیر تعریف کرد.

T=2πω=2πLg\large T = \frac { { 2 \pi } } { \omega } = 2 \pi \sqrt { \frac { L }{ g } }

با این حال با افزایش دامنه، فرض خطی بودن معادله برقرار نخواهد بود. در این حالت به منظور بررسی رفتار سیستم باید معادله غیرخطی حل شود.

دوره تناوب آونگ غیرخطی

همان‌طور که در بالا نیز عنوان شد، معادله یک پاندول غیرخطی به‌صورت زیر است.

d2αdt2+gLsinα=0\large \frac { { { d ^ 2 } \alpha } } { { d { t ^ 2 } } } + \frac { g } { L } \sin \alpha = 0

به منظور حل معادله فوق، شرایط اولیه باید به صورت زیر در نظر گرفته شوند.

α(t=0)=α0    ,      dαdt(t=0)=0\large {\alpha \left ( { t = 0 } \right ) = { \alpha _ 0 } \;\; ,\;\;\;} \kern-0.3pt { \frac { { d \alpha } } { { d t } } \left ( { t = 0} \right ) = 0 }

توجه داشته باشید که α0{ \alpha _ 0 } نشان‌دهنده دامنه نوسان است. مرتبه معادله دیفرانسیل را می‌توان در صورت یافتن ضریب انتگرالی مناسب، کاهش داد. با ضرب کردن طرفین معادله در ضریب انتگرالی dαdt\frac { { d \alpha } } { { d t } } \normalsize، معادله زیر بدست خواهد آمد.

d2αdt2dαdt+gLsinαdαdt=0    ddt[12(dαdt)2gLcosα]=0\large \begin {gather*} { { \frac { { { d ^ 2 } \alpha } } { { d{ t ^2 } } } \frac { { d \alpha } }{ { d t } } } + { \frac { g } { L}\sin \alpha \frac { { d\alpha } } { { d t } } } = { 0 \;\;} } \\ \\ \Rightarrow \frac { d } { d t } \left[ \frac { 1 } { 2 } \left(\frac { d \alpha } { d t } \right) ^ 2 -\frac { g }{ L } \cos \alpha \right] = 0 \end {gather*}

پس از انتگرال‌گیری به معادله دیفرانسیل مرتبه اول زیر می‌رسیم.

(dαdt)22gLcosα=C\large { \left ( { \frac { { d \alpha } } { { d t } } } \right ) ^ 2 } – \frac { { 2 g } } { L } \cos \alpha = C

ضریب CC را می‌توان به صورت زیر و با استفاده از شرایط اولیه بدست آورد.

C=2gLcosα0\large C = – \frac { { 2 g } } { L } \cos { \alpha _ 0 }

در این صورت معادله نیز به صورت زیر در خواهد آمد.

(dαdt)2=2gL(cosαcosα0)\large { { \left ( { \frac { { d \alpha } } { { d t } } } \right ) ^ 2 } } = { \frac{{2g}}{ L } \left ( { \cos \alpha – \cos { \alpha _ 0 } } \right) }

در مرحله بعد با اعمال قانون نصف کمان، معادله به صورت زیر در خواهد آمد.

(dαdt)2=4gL(sin2α02sin2α2)    dαdt=2gLsin2α02sin2α2\large \begin {gather*} { { { \left ( { \frac { { d \alpha } } { { d t } } } \right)^2} }={ \frac { { 4 g } } { L } \cdot}\kern0pt{ \left( { { { \sin } ^ 2 }\frac { { { \alpha _0 } } } { 2 } – {{\sin } ^ 2 } \frac{\alpha } { 2 } } \right) \;\;} } \\ \\ \Rightarrow { { \frac { { d \alpha } } { { d t } } } = { 2\sqrt {\frac { g } { L } } \cdot } \kern0pt{ \sqrt { { { \sin } ^ 2 } \frac { { { \alpha _0 } } }{ 2 } – { { \sin } ^ 2 } \frac { \alpha } { 2 } } } } \end {gather*}

توجه داشته باشید که منظورمان از قانون نصف کمان، رابطه زیر است.

cosα=12sin2α2\large \cos \alpha = 1 – 2 \, { \sin ^ 2 } \frac { \alpha } { 2 }

با انتگرال‌گیری از طرفین معادله فوق، داریم:

d(α2)sin2α02sin2α2=gLdt\large { \int { \frac { { d \left( {\frac { \alpha } { 2} } \right ) } } { { \sqrt { { { \sin } ^ 2 } \frac { { { \alpha _ 0 } } } { 2 } – { { \sin } ^ 2 } \frac { \alpha } { 2 } } } } } } = { \sqrt { \frac { g } { L } } \int { d t } }

با فرض sinα02=k\sin { \large \frac { { { \alpha _ 0 } } } { 2 } \normalsize } = k و تعریف متغیر جدیدی تحت عنوانِ θθ به جای α\alpha، رابطه زیر بدست خواهد آمد.

sinα2=sinα02sinθ=ksinθ\large { \sin \frac { \alpha } { 2 } = \sin \frac { { { \alpha _ 0 } } } { 2 } \sin \theta } = { k \sin \theta }

دیفرانسیل عبارت سمت چپ رابطه فوق برابر است با:

d(sinα2)=cosα2d(α2)=1sin2α2d(α2)=1k2sin2θd(α2)=kcosθdθ\large \begin {align*} { d \left( {\sin \frac { \alpha } { 2 } } \right ) } & = { \cos \frac { \alpha } { 2 } d \left ( { \frac {\alpha } { 2 } } \right) } \\\\ & = {\sqrt {1 – { { \sin } ^ 2 } \frac { \alpha } { 2 } } d \left( { \frac { \alpha } { 2 } } \right) } \\\\ & = { \sqrt {1 – { k ^ 2 } \, { { \sin } ^ 2 } \theta } \, d \left( {\frac{\alpha } { 2 } } \right ) } \\\\ & = { k \cos \theta d \theta } \end {align*}

نهایتا دیفرانسیل متغیر مجازی را می‌توان به صورت زیر در نظر گرفت.

d(α2)=kcosθdθ1k2sin2θ\large { d \left ( { \frac { \alpha } { 2 } } \right ) } = { \frac { { k \cos \theta d \theta } } { { \sqrt { 1 – { k ^ 2 } \, { { \sin } ^ 2 } \theta } } } }

از این رو معادله بدست آمده در بالا به شکل زیر قابل بازنویسی است.

kcosθdθ1k2sin2θkcosθ=gLdt,    dθ1k2sin2θ=gLdt\large \begin {align*} {{\int { \frac { { \cancel { k \cos \theta} d\theta } } { { \sqrt {1 – { k ^ 2 }\, { { \sin }^2}\theta }\,\cancel { k \cos \theta } } } } } = { \sqrt {\frac { g } { L } } \int {dt} ,\;\;} } \Rightarrow { { \int { \frac { { d \theta } } { { \sqrt {1 – { k ^ 2 } \,{ { \sin } ^ 2 } \theta } }}} } = { \sqrt { \frac { g } { L } } \int { d t } } } \end {align*}

حال می‌خواهیم در مورد حدود انتگرال بحث کنیم. در ابتدا باید بگوییم که TT نشان‌دهنده دوره تناوب بوده و برابر با مدت زمانی است که آونگ یک نوسان کامل را انجام می‌دهد. هنگامی که آونگ در نقطه تعادلش قرار دارد، در حقیقت زاویه آن برابر با α=0\alpha = 0 است. هم‌چنین در حالتی که سرعت پاندول صفر شده و به α=α0\alpha = {\alpha_0} می‌رسد، مدت زمان به اندازه T4\frac { T } { 4 } سپری شده است. در حالتی که θ=π2\theta = { \large \frac { \pi } { 2 } \normalsize } است، زاویه پاندول در α=α0.\alpha = {\alpha_0}. قرار دارد. بنابراین عبارت زیر برای دوره تناوب بدست می‌آید.

gLT4=0π2dθ1k2sin2θ    or    T=4Lg0π2dθ1k2sin2θ\large { { \sqrt { \frac { g } { L } } \frac { T } { 4 } } = { \int \limits _ 0 ^ { \large \frac { \pi } { 2 } \normalsize } { \frac { { d \theta } } { { \sqrt { 1 – { k ^ 2 } \, { { \sin } ^ 2 } \theta } } } } \;\;} } \kern-0.3pt {{\text{or}\;\;T = 4\sqrt { \frac { L } { g } } \cdot} \kern0pt { \int \limits _ 0 ^ { \large \frac { \pi } { 2 } \normalsize} { \frac { { d\theta } } { { \sqrt { 1 – { k ^ 2 } \, { { \sin } ^ 2 } \theta } } } } } }

انتگرال سمت راست را نمی‌توان به صورت تابعی مشخص بیان کرد. این انتگرال را، انتگرالِ بیضوی نوع اول می‌نامند. در حقیقت انتگرال بیضوی برابر است با:

K(k)=0π2dθ1k2sin2θ\large { K \left ( k \right ) } = { \int \limits _ 0 ^ { \large \frac { \pi }{ 2 } \normalsize } { \frac { { d \theta } } { { \sqrt { 1 – { k ^ 2 } \, { { \sin } ^ 2 } \theta } } } } }

تابع فوق به ازای مقادیر مختلفِ kk محاسبه می‌شوند. این مقادیر در نمودار زیر نشان داده شده‌اند.

elliptic-curve

توجه داشته باشید که تابع K(k)K\left( k \right) را می‌توان به صورت سری توانی نیز که در ادامه آمده، نوشت.

K(k)=π2{1+(12)2k2+(1324)2k4+(135246)2k6++[(2n1)!!(2n)!!]2k2n+}\large \begin {gather*} { K \left ( k \right ) } = { \frac { \pi } { 2 } \left\{ { 1 + { { \left ( { \frac { 1 } { 2 } } \right ) } ^ 2} { k ^ 2} } \right.} + { \left.{ { { \left ( { \frac { { 1 \cdot 3 } } { { 2 \cdot 4 } } } \right ) } ^ 2 } { k ^ 4 } } \right. } \\ \\ + { \left.{ {{\left( {\frac{{1 \cdot 3 \cdot 5 } } { { 2 \cdot 4 \cdot 6}}} \right ) } ^ 2} { k ^ 6 } + \ldots } \right.} \kern0pt {\left. { + { { \left[ { \frac { { \left( {2n – 1} \right ) !! } } { { \left( {2n} \right ) !! } } } \right]} ^ 2 } { k ^{ 2 n } } + \ldots } \right\} } \end {gather*}

در رابطه فوق، (2n1)!!{\left( {2n – 1} \right)!!} و (2n)!!{\left( {2n} \right)!!} نشان دهنده فاکتوریلِ اعداد فرد و زوج هستند. جالب است بدانید که در نظر گرفتن تنها جمله اول (K(k)π2K \left( k \right) \approx { \large\frac { \pi } { 2 } \normalsize }) به معنای آن است که، نوسان به صورت خطی در نظر گرفته شده است. در این حالت دوره تناوب نیز مطابق با رابطه زیر بدست خواهد آمد.

T0=4LgK(k)4Lgπ2=2πLg\large { { T _ 0 } = 4 \sqrt { \frac { L } { g } } K \left ( k \right ) }\approx { 4 \sqrt { \frac { L } { g } } \frac{\pi } { 2 } } = { 2 \pi \sqrt {\frac {L } { g } } }

بدیهی است که هرچه ترم‌های بیشتری از سری فوق در نظر گرفته شوند، توصیف دقیق‌تری از نوسان را می‌توان ارائه داد.

مثال

میزان خطای دوره تناوب فرض شده برای آونگ ساده نسبت به آونگ غیرخطی چقدر است؟

در ابتدا باید بگوییم که دوره تناوب با فرض خطی بودنِ نوسان، برابر است با:

T0=2πLg\large { T _ 0 } = 2 \pi \sqrt { \large \frac { L } { g } \normalsize }

به منظور تعیین دوره تناوب از سری ارائه شده در بالا استفاده می‌کنیم. با فرض n=1n=1 رابطه زیر برای دوره تناوب بدست خواهد آمد.

T1(α0)=4LgK(k)=4LgK(sinα0)=4Lg[π2(1+14sin2α02)]=T0(1+14sin2α02)\large \begin {align*} { { T _ 1 } \left( { { \alpha _0}} \right) = 4\sqrt {\frac{L}{g}} K\left ( k \right ) } & = { 4 \sqrt {\frac{L}{g}} K\left( {\sin {\alpha _0}} \right ) } \\\\ & = { 4 \sqrt { \frac { L }{ g } } \left[ {\frac{\pi }{2}\left( {1 + \frac{1}{ 4 } { { \sin } ^ 2 } \frac { { { \alpha _ 0 } } } { 2 } } \right)} \right] } \\\\ & = { { T _ 0 } \left( {1 + \frac { 1 } { 4 }{{\sin }^2}\frac { { { \alpha _ 0 } } }{ 2 } } \right) } \end {align*}

بدیهی است که در رابطه فوق، ترم اول یا همان T0=2πLg{ T _ 0 } = 2 \pi \sqrt {\frac { L } { g } }، نشان دهنده دوره تناوب پاندول ساده است. بنابراین 14sin2α02{ { \large\frac{1}{4}\normalsize} {{\sin }^2}{ \large \frac { { { \alpha _0 } } } { 2 } \normalsize} } نشان دهنده اختلاف دوره تناوبِ ناحیه خطی با غیرخطی است. به‌طور مشابه با در نظر گرفتن n=2n=2 و n=3n=3 در روابط فوق، این اختلاف برابر با عدد دقیق‌تری بدست خواهد آمد:

T2(α0)=T0(1+14sin2α02+964sin4α02)\large { { T _ 2 } \left ( { { \alpha _ 0 } } \right) }={ {T_0}\left( {1 + \frac { 1 } { 4 } { { \sin } ^ 2 } \frac { { { \alpha _0 } } } { 2 } } \right.}+{\left.{ \frac { 9 } { { 6 4 } } { { \sin } ^ 4 } \frac { { { \alpha _ 0 } } }{ 2 } } \right ) }

T3(α0)=T0(1+14sin2α02+964sin4α02  +  2252304sin6α02)\large { { { T _ 3 } \left ( { { \alpha _0}} \right) }={ {T_0}\left( {1 + \frac { 1 } { 4 } { { \sin } ^ 2 } \frac { { { \alpha _ 0 } } } { 2 } } \right.}+{\left.{ \frac { 9 } { { 64 } } { { \sin } ^ 4 } \frac { { { \alpha _0 } } } { 2 } } \right.} {\left. {\;+\;\frac { { 225 } } { { 2304 } } { { \sin }^6}\frac { { { \alpha _ 0 } } } { 2 } } \right ) } }

oscillation

در تصویر فوق درصد اختلافِ مقادیر دوره تناوب نسبت به حالت خطی در قالب نمودار نشان داده شده است. همان‌طور که دیده می‌شود، برای زوایای کمتر از α0=20{\alpha_0} = 20^{\circ} دوره تناوب با فرض n=1,2n = 1 , 2 تفاوت چندانی با یکدیگر نخواهند داشت.

در صورت علاقه‌مندی به مباحث مرتبط در زمینه مکانیک، آموزش‌های زیر نیز به شما پیشنهاد می‌شوند:

بر اساس رای ۴ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
منابع:
Math24
۲ دیدگاه برای «آونگ غیرخطی— از صفر تا صد»

باسلام خدمت شما.در محاسبه دیفرانسیل آلفا دوم در مرحله آخر چجوری رادیکال یک منها کادو سینوس دو تتا تبدیل به کا کسینوس تتا دیفرانسیل تتا تبدیل شد؟

سلام و روز شما به خیر؛

اگر به تغییر متغیرها انجام شده دقت کنید خواهید دید که sinα02=k\sin { \large \frac { { { \alpha _ 0 } } } { 2 } \normalsize } = k و θθ به جای α\alpha در نظر گرفته شده است. بدین ترتیب به جای sinα2sin\frac{\alpha}{2} به طور مستقیم عبارت ksinθksin\theta قرار می‌گیرد. از طرفی مشتق sinsin برابر با coscos است، این امر در ابتدای محاسبات قسمت مورد نظر شما استفاده شده است. همچنین چون طبق روابط مثلثاتی 1sin2(α)=cos2(α)1-sin^2(\alpha)=cos^2(\alpha) است این رابطه مثلثاتی در ادامه جایگزین شده است. برای آشنایی بیشتر با روابط مثلثاتی مطلب روابط مثلثاتی و فرمول های مثلثاتی را مطالعه کنید.

از اینکه با فرادرس همراه هستید خرسندیم.

نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *