در آموزشهای قبلی مجله فرادرس، با معادلات دیفرانسیل آشنا شدیم. در این آموزشها، روشهای حل معادلات دیفرانسیل مرتبه اول ، معادلات دیفرانسیل مرتبه دوم و معادلات مرتبه بالاتر را معرفی کردیم. همچنین به روش حل معادلات خاص، مانند معادله دیفرانسیل چبیشف پرداختیم. در این آموزش، «معادله دیفرانسیل جدا شدنی» (Separable Differential Equation) معرفی، و روش حل آن را بیان خواهیم کرد.
محتوای این مطلب جهت یادگیری بهتر و سریعتر آن، در انتهای متن به صورت ویدیویی نیز ارائه شده است.
معادله دیفرانسیل جدا شدنی
معادله دیفرانسیل مرتبه اول y ’ = f ( x , y ) y’ = f\left( {x,y} \right) y ’ = f ( x , y ) را یک معادله جداشدنی مینامیم اگر بتوان تابع f ( x , y ) f\left( {x,y} \right) f ( x , y ) را بهصورت ضرب دو تابع از x x x و y y y نوشت:
f ( x , y ) = p ( x ) h ( y ) , \large f \left( { x , y } \right) = p \left( x \right) h \left( y \right) , f ( x , y ) = p ( x ) h ( y ) ,
که در آن p ( x ) p (x ) p ( x ) و h ( y ) h ( y ) h ( y ) توابعی پیوسته هستند.
مشتق y ’ {y’} y ’ را بهصورت نسبت دیفرانسیلی d y d x {\large\frac{{dy}}{{dx}}\normalsize} d x d y در نظر بگیرید. عبارت d x dx d x را به سمت راست تساوی انتقال داده و معادله را بر h ( y ) h(y) h ( y ) تقسیم میکنیم:
d y d x = p ( x ) h ( y ) , ⇒ d y h ( y ) = p ( x ) d x . \large { \frac { { d y } } { { d x } } = p \left( x \right) h \left ( y \right) , } \Rightarrow { \frac { { d y } } { { h \left ( y \right ) } } = p \left ( x \right ) d x . } d x d y = p ( x ) h ( y ) , ⇒ h ( y ) d y = p ( x ) d x .
البته باید مطمئن باشیم که h ( y ) ≠ 0 h\left( y \right) \ne 0 h ( y ) = 0 . اگر عدد x 0 x_ 0 x 0 وجود داشته باشد بهگونهای که h ( x 0 ) = 0 h\left( {{x_0}} \right) = 0 h ( x 0 ) = 0 ، آنگاه این عدد یک جواب برای معادله دیفرانسیل است. تقسیم بر h ( y ) h(y) h ( y ) سبب از دست رفتن این جواب میشود.
با نوشتن q ( y ) = 1 h ( y ) q\left( y \right) = {\large\frac{1}{{h\left( y \right)}}\normalsize} q ( y ) = h ( y ) 1 ، معادله بهصورت زیر درخواهد آمد:
q ( y ) d y = p ( x ) d x . \large q \left ( y \right ) d y = p \left ( x \right ) d x . q ( y ) d y = p ( x ) d x .
اکنون که متغیرها را جدا کردهایم، میتوانیم از معادله انتگرال بگیریم:
∫ q ( y ) d y = ∫ p ( x ) d x + C \large { \int { q \left ( y \right ) d y } } = { \int { p \left ( x \right ) d x } } + { C } ∫ q ( y ) d y = ∫ p ( x ) d x + C
که در آن، C C C ثابت انتگرالگیری است.
با محاسبه انتگرال، خواهیم داشت:
Q ( y ) = P ( x ) + C \large Q \left ( y \right ) = P \left ( x \right ) + C Q ( y ) = P ( x ) + C
که جواب عمومی معادله دیفرانسیل جداشدنی را نشان میدهد.
مثالها
در ادامه، چند مثال را برای آشنایی بهتر با روش حل معادلات جداشدنی بررسی میکنیم.
مثال ۱
معادله دیفرانسیل d y d x = y ( y + 2 ) { \large \frac { { d y } } { { d x } } \normalsize } = y \left ( { y + 2 } \right ) d x d y = y ( y + 2 ) را حل کنید.
حل: در معادله بالا، p ( x ) = 1 p\left( x \right) = 1 p ( x ) = 1 و h ( y ) = h ( y ) = y ( y + 2 ) h \left ( y \right ) = h \left ( y \right ) = y \left ( { y + 2 } \right ) h ( y ) = h ( y ) = y ( y + 2 ) است. معادله را بر h ( y ) h\left( y \right) h ( y ) تقسیم میکنیم و d x dx d x را به سمت راست انتقال میدهیم:
d y y ( y + 2 ) = d x . \large \frac { { d y } } { { y \left ( { y + 2 } \right ) } } = d x . y ( y + 2 ) d y = d x .
لازم به ذکر است که بعد از تقسیم، میتوان گفت وقتی h ( y ) h(y) h ( y ) صفر میشود، y = 0 y=0 y = 0 و y = − 2 y=-2 y = − 2 جوابهای معادله هستند. برای مثال، y = 0 y=0 y = 0 را در نظر بگیرید. واضح است که داریم:
y = 0 , d y = 0. \large y = 0,\;\;dy = 0. y = 0 , d y = 0.
با جایگذاری روابط بالا در معادله، خواهیم داشت: 0 = 0 0 = 0 0 = 0 . بنابراین، y = 0 y=0 y = 0 یکی از جوابهای معادله است. بهطریق مشابه میتوان جواب بودن y = − 2 y= -2 y = − 2 را نیز بررسی کرد.
به معادله دیفرانسیل برمیگردیم و از آن انتگرال میگیریم:
∫ d y y ( y + 2 ) = ∫ d x + C . \large { \int { \frac { { d y } } { { y \left ( { y + 2 } \right ) } } } } = { \int { d x } + C . } ∫ y ( y + 2 ) d y = ∫ d x + C .
انتگرال سمت چپ را میتوان با استفاده از تجزیه کسر انتگرالده محاسبه کرد:
$$ \large { \frac { 1 } { { y \left ( { y + 2 } \right ) } } = \frac { A } { y } + \frac { B } { { y + 2 } } , \; \; } \Rightarrow<br />
{ \frac { 1 } { { y \left ( { y + 2 } \right ) } } = \frac { { A \left ( { y + 2 } \right ) + B y } } { { y \left ( { y + 2 } \right ) } } , \; \; }\\ \large \Rightarrow<br />
{ 1 \equiv A y + 2 A + B y , \; \; } \Rightarrow<br />
{ 1 \equiv \left ( { A + B } \right ) y + 2 A , \; \; } \Rightarrow<br />
{ \left \{ { \begin {array} { * { 2 0 } { c } }<br />
{ A + B = 0 }\\<br />
{ 2 A = 1 }<br />
\end {array} } \right . , \; \; } \Rightarrow<br />
{ \left\{ { \begin {array} { * { 2 0 } { c } }<br />
{ A = \frac { 1 } { 2 } } \\<br />
{ B = – \frac { 1 } { 2 } }<br />
\end {array} } \right . . } $$
تجزیه انتگرالده به کسرهای جزئی بهصورت زیر است:
1 y ( y + 2 ) = 1 2 ( 1 y – 1 y + 2 ) . \large { \frac { 1 } { { y \left ( { y + 2 } \right ) } } } = { \frac { 1 } { 2 } \left ( { \frac { 1 } { y } – \frac { 1 } { { y + 2 } } } \right ) . } y ( y + 2 ) 1 = 2 1 ( y 1 – y + 2 1 ) .
بنابراین، داریم:
1 2 ∫ ( 1 y – 1 y + 2 ) d y = ∫ d x + C , ⇒ 1 2 ( ∫ d y y – ∫ d y y + 2 ) = ∫ d x + C , ⇒ 1 2 ( ln ∣ y ∣ – ln ∣ y + 2 ∣ ) = x + C , ⇒ 1 2 ln ∣ y y + 2 ∣ = x + C , ⇒ ln ∣ y y + 2 ∣ = 2 x + 2 C . \large { { \frac { 1 } { 2 }\int { \left ( { \frac { 1 } { y } – \frac { 1 } { { y + 2 } } } \right ) d y } } = { \int { d x } + C , \;\; } } \Rightarrow
{ { \frac { 1 } { 2 } \left ( { \int { \frac { { d y } } { y } } – \int { \frac { { d y } } { { y + 2 } } } } \right ) } = { \int { d x } + C , \;\; } } \\ \large \Rightarrow
{ { \frac { 1 } { 2 } \left ( { \ln \left | y \right | – \ln \left | { y + 2 } \right | } \right ) } = { x + C , \;\; } } \Rightarrow
{ \frac { 1 } { 2 } \ln \left | { \frac { y } { { y + 2 } } } \right| = x + C,\;\;}\Rightarrow
{\ln \left| {\frac{y}{{y + 2}}} \right| = 2x + 2C.} 2 1 ∫ ( y 1 – y + 2 1 ) d y = ∫ d x + C , ⇒ 2 1 ( ∫ y d y – ∫ y + 2 d y ) = ∫ d x + C , ⇒ 2 1 ( ln ∣ y ∣ – ln ∣ y + 2 ∣ ) = x + C , ⇒ 2 1 ln y + 2 y = x + C , ⇒ ln y + 2 y = 2 x + 2 C .
ثابت را بهصورت 2 C = C 1 2C = {C_1} 2 C = C 1 مینویسیم. جواب نهایی معادله بهفرم زیر خواهد بود:
ln ∣ y y + 2 ∣ = 2 x + C 1 , y = 0 , y = – 2. \large {\ln \left| {\frac{y}{{y + 2}}} \right| = 2x + {C_1},\;\;\;}\kern-0.3pt{y = 0,\;\;\;}\kern-0.3pt{y = – 2.} ln y + 2 y = 2 x + C 1 , y = 0 , y = –2.
جواب معادله بهصورت ضمنی است. در این حالت میتوان عبارت بالا را بهصورت تابع صریح y = f ( x , C 1 ) y = f\left( {x,{C_1}} \right) y = f ( x , C 1 ) نوشت که C 1 C_1 C 1 یک ثابت است. البته این کار برای همه معادلات دیفرانسیل امکانپذیر نیست.
مثال ۲
جواب معادله دیفرانسیل ( x 2 + 4 ) y ’ = 2 x y \left( {{x^2} + 4} \right)y’ = 2xy ( x 2 + 4 ) y ’ = 2 x y را محاسبه کنید.
حل: معادله را بهفرم زیر مینویسیم:
( x 2 + 4 ) d y = 2 x y d x . \large \left ( { { x ^ 2 } + 4 } \right ) d y = 2 x y d x . ( x 2 + 4 ) d y = 2 x y d x .
هردو سمت معادله را بر ( x 2 + 4 ) y \left( {{x^2} + 4} \right)y ( x 2 + 4 ) y تقسیم میکنیم. بنابراین، داریم:
d y y = 2 x d x ( x 2 + 4 ) . \large \frac { { d y } } { y } = \frac { { 2 x d x } } { { \left ( { { x ^ 2 } + 4 } \right ) } } . y d y = ( x 2 + 4 ) 2 x d x .
مشخص است که برای همه x x x های حقیقی x 2 + 4 ≠ 0 {{x^2} + 4} \ne 0 x 2 + 4 = 0 است. بررسی میکنیم که آیا y = 0 y = 0 y = 0 جواب معادله هست یا خیر. بنابراین، y = 0 y=0 y = 0 و d y = 0 dy=0 d y = 0 را در معادله دیفرانسیل جایگذاری میکنیم. میبینیم که y = 0 y=0 y = 0 یکی از جوابهای معادله است.
اکنون از معادله انتگرال میگیریم:
∫ d y y = ∫ 2 x d x ( x 2 + 4 ) + C , ⇒ ln ∣ y ∣ = ∫ d ( x 2 ) x 2 + 4 + C . \large { { \int { \frac { { d y } } { y } } } = { \int { \frac { { 2 x d x } } { { \left( { { x ^ 2 } + 4 } \right ) } } } } + { C , \;\; } } \Rightarrow
{ { \ln \left | y \right | } = { \int { \frac { { d \left ( { { x ^ 2 } } \right ) } } { { { x ^ 2 } + 4 } } } } + { C . } } ∫ y d y = ∫ ( x 2 + 4 ) 2 x d x + C , ⇒ ln ∣ y ∣ = ∫ x 2 + 4 d ( x 2 ) + C .
میدانیم که d ( x 2 ) d\left( {{x^2}} \right) d ( x 2 ) است. بنابراین:
ln ∣ y ∣ = ∫ d ( x 2 + 4 ) x 2 + 4 + C , ⇒ ln ∣ y ∣ = ln ( x 2 + 4 ) + C . \large { \ln \left | y \right | = \int { \frac { { d \left ( { { x ^ 2 } + 4 } \right ) } } { { { x ^ 2 } + 4 } } } + C , \;\; } \Rightarrow
{ \ln \left | y \right | = \ln \left ( { { x ^ 2 } + 4 } \right ) + C . } ln ∣ y ∣ = ∫ x 2 + 4 d ( x 2 + 4 ) + C , ⇒ ln ∣ y ∣ = ln ( x 2 + 4 ) + C .
ثابت C C C را بهصورت ln C 1 \ln {C_1} ln C 1 مینویسیم که در آن، C 1 > 0 {C_1} \gt 0 C 1 > 0 است. در نتیجه:
ln ∣ y ∣ = ln ( x 2 + 4 ) + ln C 1 , ⇒ ln ∣ y ∣ = ln ( C 1 ( x 2 + 4 ) ) , ⇒ ∣ y ∣ = C 1 ( x 2 + 4 ) , ⇒ y = ± C 1 ( x 2 + 4 ) . \large { \ln \left | y \right | = \ln \left ( { { x ^ 2 } + 4 } \right ) + \ln { C _ 1 } ,\;\; }\Rightarrow
{ \ln \left | y \right | = \ln \left ( { { C _ 1 } \left ( { { x ^ 2 } + 4 } \right ) } \right ) , \;\; }\\ \large \Rightarrow
{ \left | y \right | = { C _ 1 } \left ( { { x ^ 2 } + 4 } \right ) , \;\; } \Rightarrow
{ y = \pm { C _ 1 } \left ( { { x ^ 2 } + 4 } \right ) . } ln ∣ y ∣ = ln ( x 2 + 4 ) + ln C 1 , ⇒ ln ∣ y ∣ = ln ( C 1 ( x 2 + 4 ) ) , ⇒ ∣ y ∣ = C 1 ( x 2 + 4 ) , ⇒ y = ± C 1 ( x 2 + 4 ) .
بنابراین، جواب معادله دیفرانسیل بهصورت زیر خواهد بود:
y = ± C 1 ( x 2 + 4 ) , y = 0 , , C 1 > 0. \large { y = \pm { C _ 1 } \left ( { { x ^ 2 } + 4 } \right ) , \;\;}\kern-0.3pt { y = 0 , \;\;}\kern-0.3pt
{ \text{,}\;\;}\kern-0.3pt { { C _ 1 } \gt 0.} y = ± C 1 ( x 2 + 4 ) , y = 0 , , C 1 > 0.
این جواب را میتوان سادهتر کرد. درواقع، اگر از ثابت دلخواه C C C استفاده کنیم که مقدار آن بین − ∞ -\infty − ∞ و ∞ \infty ∞ است، داریم:
y = C ( x 2 + 4 ) . \large y = C \left ( { { x ^ 2 } + 4 } \right ) . y = C ( x 2 + 4 ) .
اگر C = 0 C = 0 C = 0 باشد، y = 0 y=0 y = 0 است.
مثال ۳
تمام جوابهای معادله y ’ = – x e y y’ = – x{e^y} y ’ = – x e y را بیابید.
حل: معادله را بهصورت زیر مینویسیم:
d y d x = – x e y , ⇒ d y e y = – x d x , ⇒ e – y d y = – x d x . \large { \frac { { d y } } { { d x } } = – x { e ^ y } , \;\; } \Rightarrow
{ \frac { { d y } } { { { e ^ y } } } = – x d x , \;\; } \Rightarrow
{ { e ^ { – y } } d y = – x d x . } d x d y = – x e y , ⇒ e y d y = – x d x , ⇒ e – y d y = – x d x .
واضح است که اگر معادله بر e y e^y e y تقسیم کنیم، از آنجایی که e y > 0 {e^y} \gt 0 e y > 0 است، سبب از دست رفتن جوابها نمیشود. بعد از انتگرالگیری داریم:
∫ e – y d y = ∫ ( – x ) d x + C , ⇒ – e – y = – x 2 2 + C ⇒ e – y = x 2 2 + C . \large { \int { { e ^ { – y } } d y } = \int { \left ( { – x } \right ) d x } + C , \;\; } \\ \large \Rightarrow
{ – { e ^ { – y } } = – \frac { { { x ^ 2 } } } { 2 } + C \;\;}\Rightarrow
{\;\;}\kern0pt { { e ^ { – y } } = \frac { { { x ^ 2 } } } { 2 } + C . } ∫ e – y d y = ∫ ( – x ) d x + C , ⇒ – e – y = – 2 x 2 + C ⇒ e – y = 2 x 2 + C .
جواب را میتوان بهفرم صریح زیر نمایش داد:
− y = ln ( x 2 2 + C ) ⇒ y = – ln ( x 2 2 + C ) . \large { - y = \ln \left ( { \frac { { { x ^ 2 } } } { 2 } + C } \right )\;\;}\kern-0.3pt
{\Rightarrow\;\;}\kern0pt { y = – \ln \left ( { \frac { { { x ^ 2 } } } { 2 } + C } \right ) . } − y = ln ( 2 x 2 + C ) ⇒ y = – ln ( 2 x 2 + C ) .
در عبارت اخیر فرض میکنیم برای آنکه دامنه لگاریتم صحیح باشد، C > 0 C \gt 0 C > 0 است.
مثال ۴
جواب خصوصی معادله دیفرانسیل x ( y + 2 ) y ’ = ln x + 1 \large x \left ( { y + 2 } \right ) y ’ = \ln x + 1 x ( y + 2 ) y ’ = ln x + 1 را برای y ( 1 ) = – 1 y\left( 1 \right) = – 1 y ( 1 ) = –1 بهدست آورید.
حل: با تقسیم هردو سمت معادله بر x x x ، داریم:
x ( y + 2 ) d y d x = ln x + 1 , ⇒ ( y + 2 ) d y = ( ln x + 1 ) d x x . \large { x \left ( { y + 2 } \right ) \frac { { d y } } { { d x } } = \ln x + 1 , \;\;} \Rightarrow
{ \left ( { y + 2 } \right ) d y = \frac { { \left ( { \ln x + 1 } \right ) d x } } { x } . } x ( y + 2 ) d x d y = ln x + 1 , ⇒ ( y + 2 ) d y = x ( ln x + 1 ) d x .
فرض میکنیم x ≠ 0 x \ne 0 x = 0 باشد، زیرا دامنه معادله x > 0 x>0 x > 0 است.
حاصل انتگرالگیری از معادله بهصورت زیر است:
∫ ( y + 2 ) d y = ∫ ( ln x + 1 ) d x x + C . \large { \int { \left ( { y + 2 } \right ) d y } } = { \int { \frac { { \left ( { \ln x + 1 } \right ) d x } } { x } } } + { C . } ∫ ( y + 2 ) d y = ∫ x ( ln x + 1 ) d x + C .
انتگرال سمت راست بهصورت زیر محاسبه میشود:
∫ ( ln x + 1 ) d x x = ∫ ( ln x + 1 ) d ( ln x ) = ∫ ( ln x + 1 ) d ( ln x + 1 ) = ( ln x + 1 ) 2 2 . \large { \int { \frac { { \left ( { \ln x + 1 } \right ) d x } } { x } } }
= { \int { \left ( { \ln x + 1 } \right ) d \left ( { \ln x } \right ) } } \\ \large
= { \int { \left ( { \ln x + 1 } \right ) d \left ( { \ln x + 1 } \right ) } }
= { \frac { { { { \left ( { \ln x + 1 } \right ) } ^ 2 } } } { 2 } . } ∫ x ( ln x + 1 ) d x = ∫ ( ln x + 1 ) d ( ln x ) = ∫ ( ln x + 1 ) d ( ln x + 1 ) = 2 ( ln x + 1 ) 2 .
بنابراین، جواب عمومی بهفرم ضمنی زیر خواهد بود:
y 2 2 + 2 y = ( ln x + 1 ) 2 2 + C , ⇒ y 2 + 4 y = ( ln x + 1 ) 2 + C 1 , \large { { { \frac{y ^ 2}{2} } + 2 y } = { \frac { { { { \left ( { \ln x + 1 } \right ) } ^ 2 } } } { 2 } } + { C , \;\; } } \Rightarrow
{ { { y ^ 2 } + 4 y } = { { \left ( { \ln x + 1 } \right ) ^ 2 } } + { { C _ 1 } , } } 2 y 2 + 2 y = 2 ( ln x + 1 ) 2 + C , ⇒ y 2 + 4 y = ( ln x + 1 ) 2 + C 1 ,
که در آن C 1 = 2 C {C_1} = 2C C 1 = 2 C یک ثابت انتگرالگیری است. در ادامه، مقدار C 1 C_1 C 1 را محاسبه میکنیم که در شرایط اولیه y ( 1 ) = − 1 y(1)=-1 y ( 1 ) = − 1 صدق میکند:
( – 1 ) 2 + 4 ( – 1 ) = ( ln 1 + 1 ) 2 + C 1 , ⇒ C 1 = – 4. \large { { { \left ( { – 1 } \right ) ^ 2 } + 4 \left ( { – 1 } \right ) } = { { \left ( { \ln 1 + 1 } \right ) ^ 2 } + { C _ 1 } , \;\; } } \Rightarrow { { C _ 1 } = – 4 . } ( –1 ) 2 + 4 ( –1 ) = ( ln 1 + 1 ) 2 + C 1 , ⇒ C 1 = –4.
بنابراین، جواب خصوصی که شرایط اولیه در آن صدق میکند، برابر است با:
y 2 + 4 y = ( ln x + 1 ) 2 – 4. \large { y ^ 2 } + 4 y = { \left ( { \ln x + 1 } \right ) ^ 2 } – 4 . y 2 + 4 y = ( ln x + 1 ) 2 –4.
مثال ۵
جواب معادله دیفرانسیل y ′ cot 2 x + tan y = 0 y ^\prime { \cot ^ 2 } x + \tan y = 0 y ′ cot 2 x + tan y = 0 را بهدست آورید.
حل: معادله را بهصورت زیر مینویسیم:
d y d x cot 2 x = – tan y , ⇒ cot 2 x d y = – tan y d x . \large { \frac { { d y } } { { d x } } { \cot ^ 2 } x = – \tan y , \;\;}\Rightarrow
{{\cot ^2}xdy = – \tan ydx.} d x d y cot 2 x = – tan y , ⇒ cot 2 x d y = – tan y d x .
دو سمت معادله را بر tan y cot 2 x \tan y\,{\cot ^2}x tan y cot 2 x تقسیم میکنیم:
$$ \large \require { cancel }<br />
{ { \frac { { \cancel { { \cot } ^ 2 } x d y } } { { \tan y \, \cancel { { \cot } ^ 2 } x } } } = { – \frac { { \cancel { \tan y } d x } } { { \cancel { \tan y } \, { { \cot } ^ 2 } x } } , \;\; } } \Rightarrow<br />
{ \frac { { d y } } { { \tan y } } = – \frac { { d x } } { { { { \cot } ^ 2 } x } } . } $$
جوابهای ازدسترفته ناشی از تقسیم را بررسی میکنیم که احتمالاً دو ریشه دارد:
tan y cot 2 x = 0 \large \tan y \, { \cot ^ 2 } x = 0 tan y cot 2 x = 0
ریشه اول از معادله زیر بهدست میآید:
tan y = 0 , ⇒ y = π n , n ∈ Z , d y = 0. \large { \;\; \tan y = 0 , \;\; } \Rightarrow
{ y = \pi n, \; } \kern-0.3pt { n \in Z , \;} \kern -0.3pt
{ d y = 0 . } tan y = 0 , ⇒ y = πn , n ∈ Z , d y = 0.
با جایگذاری این ریشه در معادلات اولیه میبینیم که y = π n , n ∈ Z y = \pi n, \, n \in Z y = πn , n ∈ Z یک جواب است.
دومین جواب، از معادله زیر بهدست میآید:
cot 2 x = 0. \large { \cot ^ 2 } x = 0 . cot 2 x = 0.
و حل آن برابر است با:
x = π 2 + π n , n ∈ Z , d x = 0 \large { x =\frac{\pi}{2}+ \pi n , \;\; } \kern-0.3pt { n \in Z , \;\; } \kern-0.3pt { d x = 0 } x = 2 π + πn , n ∈ Z , d x = 0
که در معادله دیفرانسیل اولیه صدق نمیکند.
اکنون میتوانیم از معادله انتگرال بگیریم و جواب عمومی را بهدست آوریم:
∫ d y tan y = – ∫ d x cot 2 x + C , ⇒ ∫ d y sin y cos y = – ∫ d x cos 2 x sin 2 x + C , ⇒ ∫ cos y d y sin y = – ∫ sin 2 x d x cos 2 x + C , ⇒ ∫ d ( sin y ) sin y = – ∫ 1 – cos 2 x cos 2 x d x + C , ⇒ ln ∣ sin y ∣ = – ∫ ( 1 cos 2 x – 1 ) d x + C , ⇒ ln ∣ sin y ∣ = – ( tan x – x ) + C , ⇒ ln ∣ sin y ∣ = – tan x + x + C . \large { { \int { \frac { { d y } } { { \tan y } } } } = { – \int { \frac { { d x } } { { { { \cot } ^ 2 } x } } } + C , \;\; } } \Rightarrow
{ { \int { \frac { { d y } } { { \frac { { \sin y } } { { \cos y } } } } } } = { – \int { \frac { { d x } } { { \frac { { { { \cos } ^ 2 } x } } { { { { \sin } ^ 2 } x } } } } } + C , \;\; } } \\ \large \Rightarrow
{ { \int { \frac { { \cos y d y } } { { \sin y } } } } = { – \int { \frac { { { { \sin } ^ 2 } x d x } } { { { { \cos } ^ 2 } x } } } + C , \;\; } } \Rightarrow
{ { \int { \frac { { d \left ( { \sin y } \right ) } } { { \sin y } } } } = { – \int { \frac { { 1 – { \cos ^ 2 } x } } { { { { \cos } ^ 2 } x } } d x } } + { C , \;\; } } \\ \large \Rightarrow
{ { \ln \left | { \sin y } \right | } = { – \int { \left ( { \frac { 1 }{ { { { \cos } ^ 2 } x } } – 1 } \right ) d x } } + { C , \;\; } } \\ \large \Rightarrow
{ { \ln \left | { \sin y } \right | } = { – \left ( { \tan x – x } \right ) + C , \;\; } } \Rightarrow
{ { \ln \left | { \sin y } \right | } = { – \tan x + x + C . } } ∫ tan y d y = – ∫ cot 2 x d x + C , ⇒ ∫ c o s y s i n y d y = – ∫ s i n 2 x c o s 2 x d x + C , ⇒ ∫ sin y cos y d y = – ∫ cos 2 x sin 2 x d x + C , ⇒ ∫ sin y d ( sin y ) = – ∫ cos 2 x 1– cos 2 x d x + C , ⇒ ln ∣ sin y ∣ = – ∫ ( cos 2 x 1 –1 ) d x + C , ⇒ ln ∣ sin y ∣ = – ( tan x – x ) + C , ⇒ ln ∣ sin y ∣ = – tan x + x + C .
بنابراین، جواب نهایی معادله برابر است با:
ln ∣ sin y ∣ + tan x − x = C , y = π n , n ∈ Z . \large { { \ln \left | { \sin y } \right | + \tan x } - { x = C , \;\; } } \kern-0.3pt
{ { y = \pi n , \;\; } \kern-0.3pt { n \in Z . } } ln ∣ sin y ∣ + tan x − x = C , y = πn , n ∈ Z .
مثال ۶
جواب خصوصی معادله دیفرانسیل ( 1 + e x ) y ’ = e x \left( {1 + {e^x}} \right)y’ = {e^x} ( 1 + e x ) y ’ = e x را برای شرایط اولیه y ( 0 ) = 0 y\left( 0 \right) = 0 y ( 0 ) = 0 بهدست آورید.
حل: معادله را بهفرم زیر مینویسیم:
( 1 + e x ) d y = e x d x . \large \left ( { 1 + { e ^ x } } \right ) d y = { e ^ x } d x . ( 1 + e x ) d y = e x d x .
با تقسیم آن بر 1 + e x {1 + {e^x}} 1 + e x داریم:
d y = e x 1 + e x d x . \large d y = \frac { { { e ^ x} } } { { 1 + { e ^ x } } } d x . d y = 1 + e x e x d x .
از آنجایی که 1 + e x > 0 {1 + {e^x}} \gt 0 1 + e x > 0 است، جوابهای معادله اصلی را از دست نمیدهیم. حاصل انتگرالگیری از این معادله، برابر است با:
∫ d y = ∫ e x 1 + e x d x + C , ⇒ y = ∫ d ( e x ) 1 + e x + C , ⇒ y = ∫ d ( e x + 1 ) 1 + e x + C , ⇒ y = ln ( e x + 1 ) + C . \large { \int { d y } = \int { \frac { { { e ^ x } } } { { 1 + { e ^ x } } } d x } + C , \;\; } \Rightarrow
{ y = \int { \frac { { d \left ( { { e ^ x } } \right ) } } { { 1 + { e ^ x } } } } + C , \;\; }\\ \large \Rightarrow
{ y = \int { \frac { { d \left ( { { e ^ x } + 1 } \right ) } } { { 1 + { e ^ x } } } } + C , \;\; } \Rightarrow
{ y = \ln \left ( { { e ^ x } + 1 } \right ) + C . } ∫ d y = ∫ 1 + e x e x d x + C , ⇒ y = ∫ 1 + e x d ( e x ) + C , ⇒ y = ∫ 1 + e x d ( e x + 1 ) + C , ⇒ y = ln ( e x + 1 ) + C .
اکنون ثابت C C C را از شرایط اولیه y ( 0 ) = 0 y(0) = 0 y ( 0 ) = 0 بهدست میآوریم:
0 = ln ( e 0 + 1 ) + C , ⇒ 0 = ln 2 + C , ⇒ C = – ln 2. \large { 0 = \ln \left ( { { e ^ 0 } + 1 } \right ) + C , \;\; } \Rightarrow
{ 0 = \ln 2 + C , \;\; } \Rightarrow
{ C = – \ln 2 . } 0 = ln ( e 0 + 1 ) + C , ⇒ 0 = ln 2 + C , ⇒ C = – ln 2.
بنابراین، جواب نهایی معادله برابر است با:
y = ln ( e x + 1 ) – ln 2 = ln e x + 1 2 . \large { y = \ln \left ( { { e ^ x } + 1 } \right ) – \ln 2 } = { \ln \frac { { { e ^ x } + 1 } } { 2 } . } y = ln ( e x + 1 ) – ln 2 = ln 2 e x + 1 .
مثال ۷
معادله دیفرانسیل y ( 1 + x y ) d x = x ( 1 – x y ) d y y\left( {1 + xy} \right)dx =x\left( {1 – xy} \right)dy y ( 1 + x y ) d x = x ( 1– x y ) d y را حل کنید.
حل: با ضرب عبارت x y xy x y در دو سمت معادله، نمیتوان متغیرها را جدا کرد. بنابراین، از تغییر متغیر زیر استفاده میکنیم:
x y = t \large xy = t\;\; x y = t یا y = t x \large y = \frac{t}{x} y = x t
بنابراین، رابطه دیفرانسیلها بهصورت زیر درخواهد آمد:
d y = x d t – t d x x 2 . \large d y = \frac { { x d t – t d x } } { { { x ^ 2 } } } . d y = x 2 x d t – t d x .
با جایگذاری رابطه اخیر در معادله داریم:
t x ( 1 + t ) d x = x ( 1 – t ) x d t – t d x x 2 . \large { \frac { t } { x } \left ( { 1 + t } \right ) d x } = { x \left ( { 1 – t } \right ) \frac { { x d t – t d x } } { { { x ^ 2 } } } . } x t ( 1 + t ) d x = x ( 1– t ) x 2 x d t – t d x .
اکنون هردو طرف معادله را در x x x ضرب میکنیم و خواهیم داشت:
t ( 1 + t ) d x = ( 1 – t ) ( x d t – t d x ) . \large { t \left ( { 1 + t } \right ) d x } = { \left ( { 1 – t } \right ) \left ( { x d t – t d x } \right ) . } t ( 1 + t ) d x = ( 1– t ) ( x d t – t d x ) .
مقدار x = 0 x = 0 x = 0 یک جواب است که میتوان آن را با جایگذاری مستقیم در معادله اثبات کرد.
معادله آخر را بهصورت زیر ساده میکنیم:
t d x + t 2 d x = x d t – t d x − x t d t + t 2 d x , ⇒ 2 t d t = x ( 1 – t ) d t . \large { { t d x + \cancel { { t ^ 2 } d x } } = { x d t – t d x } -{ x t d t + \cancel { { t ^ 2 } d x } , \;\; } }\\ \large \Rightarrow
{ 2 t d t = x \left ( { 1 – t } \right ) d t . } t d x + t 2 d x = x d t – t d x − x t d t + t 2 d x , ⇒ 2 t d t = x ( 1– t ) d t .
اکنون متغیرهای x x x و t t t جدا شدهاند:
2 d x x = ( 1 – t ) d t t \large { \frac { { 2 d x } } { x } = \frac { { \left ( { 1 – t } \right ) d t } } { t } \;\;} x 2 d x = t ( 1– t ) d t
یا
2 d x x = ( 1 t – 1 ) d t . \large { 2 \frac { { d x } } { x } = \left ( { \frac { 1 } { t } – 1 } \right ) d t . } 2 x d x = ( t 1 –1 ) d t .
پس از انتگرالگیری داریم:
2 ∫ d x x = ∫ ( 1 t – 1 ) d t + C , ⇒ 2 ln ∣ x ∣ = ln ∣ t ∣ – t + C , ⇒ ln x 2 = ln ∣ t ∣ – t + C . \large { { 2 \int { \frac { { d x } } { x } } } = { \int { \left ( { \frac { 1 } { t } – 1 } \right ) d t } + C , \;\; } }\\ \large \Rightarrow
{ { 2 \ln \left | x \right | } = { \ln \left | t \right | – t + C , \;\; } } \Rightarrow
{ { \ln { x ^ 2 } } = { \ln \left | t \right | – t + C . } } 2 ∫ x d x = ∫ ( t 1 –1 ) d t + C , ⇒ 2 ln ∣ x ∣ = ln ∣ t ∣ – t + C , ⇒ ln x 2 = ln ∣ t ∣ – t + C .
مثال ۸
جواب عمومی معادله دیفرانسیل ( x + y + 1 ) d x + ( 4 x + 4 y + 10 ) d y = 0 \left ( { x + y + 1 } \right ) d x + \left ( { 4 x + 4 y + 1 0 } \right ) d y = 0 ( x + y + 1 ) d x + ( 4 x + 4 y + 10 ) d y = 0 را بهدست آورید.
حل: از تغییر متغیر زیر استفاده میکنیم:
x + y = u , ⇒ y = u – x , d y = d u – d x . \large { x + y = u , \;\; } \Rightarrow { y = u – x , \;\; } \kern0pt
{ d y = d u – d x . } x + y = u , ⇒ y = u – x , d y = d u – d x .
با جایگذاری در معادله، داریم:
( u + 1 ) d x + ( 4 u + 10 ) ( d u – d x ) = 0. \large { \left ( { u + 1 } \right ) d x } + { \left ( { 4 u + 1 0 } \right ) \left ( { d u – d x } \right ) } = { 0 . } ( u + 1 ) d x + ( 4 u + 10 ) ( d u – d x ) = 0.
بنابراین، خواهیم داشت:
u d x + d x + 4 u d u + 10 d u − 4 u d x − 10 d x = 0 , – 3 u d x – 9 d x + 4 u d u + 10 d u = 0 , − 3 ( u + 3 ) d x + 2 ( 2 u + 5 ) d u = 0 , 3 d x 2 = 2 u + 5 u + 3 d u . \large { u d x + d x + 4 u d u } + { 1 0 d u } - { 4 u d x } - { 1 0 d x } = { 0 , } \\ \large
{ – 3 u d x – 9 d x + 4 u d u } + { 1 0 d u } = { 0 , } \\ \large
{ - 3 \left ( { u + 3 } \right ) d x + 2 \left ( { 2 u + 5 } \right ) d u } = { 0 , } \\ \large
\frac { { 3 d x } } { 2 } = \frac { { 2 u + 5 } } { { u + 3 } } d u . u d x + d x + 4 u d u + 10 d u − 4 u d x − 10 d x = 0 , –3 u d x –9 d x + 4 u d u + 10 d u = 0 , − 3 ( u + 3 ) d x + 2 ( 2 u + 5 ) d u = 0 , 2 3 d x = u + 3 2 u + 5 d u .
اکنون از معادله اخیر انتگرال میگیریم:
3 2 ∫ d x = ∫ 2 u + 5 u + 3 d u + C , ⇒ 3 2 ∫ d x = ∫ 2 u + 6 – 1 u + 3 d u + C , ⇒ 3 2 ∫ d x = ∫ ( 2 – 1 u + 3 ) d u + C , ⇒ 3 2 x = 2 u – ln ∣ u + 3 ∣ + C . \large { { \frac { 3 } { 2 } \int { d x } } = { \int { \frac { { 2 u + 5 } } { { u + 3 } } d u } + C ,\;\; } } \Rightarrow
{ { \frac { 3 } { 2 }\int { d x } } = { \int { \frac { { 2 u + 6 – 1 } } { { u + 3 } } d u } + C , \;\; } } \\ \large \Rightarrow
{ { \frac { 3 } { 2 } \int { d x } } = { \int { \left ( { 2 – \frac { 1 } { { u + 3 } } } \right ) d u } + C , \; \; } } \Rightarrow
{ { \frac { 3 } { 2 } x } = { 2 u – \ln \left | { u + 3 } \right | + C . } } 2 3 ∫ d x = ∫ u + 3 2 u + 5 d u + C , ⇒ 2 3 ∫ d x = ∫ u + 3 2 u + 6–1 d u + C , ⇒ 2 3 ∫ d x = ∫ ( 2– u + 3 1 ) d u + C , ⇒ 2 3 x = 2 u – ln ∣ u + 3 ∣ + C .
از آنجایی که تساوی u = x + y u = x + y u = x + y برقرار است، جواب نهایی را میتوان بهفرم ضمنی زیر نوشت:
3 2 x = 2 ( x + y ) − ln ∣ x + y + 3 ∣ + C \large { { \frac { 3 } { 2 } x = 2 \left ( { x + y } \right ) } - { \ln \left | { x + y + 3 } \right | } + { C \; \; } } 2 3 x = 2 ( x + y ) − ln ∣ x + y + 3 ∣ + C
یا
x 2 + 2 y − ln ∣ x + y + 3 ∣ + C = 0. \large \frac { x } { 2 } + 2 y - { \ln \left | { x + y + 3 } \right | } + { C = 0 . } 2 x + 2 y − ln ∣ x + y + 3 ∣ + C = 0.
فیلم های آموزش معادله دیفرانسیل جدا شدنی — به زبان ساده (+ دانلود فیلم آموزش رایگان) فیلم آموزشی معادله دیفرانسیل جدا شدنی فیلم آموزشی حل مثال معادله دیفرانسیل جدا شدنی