فعل مجهول در عربی چیست؟ – به زبان ساده + مثال

۱۶۲۷۵۴
۱۴۰۴/۰۹/۱
۱۳ دقیقه
PDF
آموزش متنی جامع
نمونه سوال و تمرین + پاسخ تشریحی
آزمون سنجش یادگیری
امکان دانلود نسخه PDF

در آموزش‌های پیشین مجله فرادرس، با انواع فعل در عربی، مانند فعل ماضی و فعل مضارع در عربی آشنا شدیم. آنچه در این آموزش‌ها بیان کردیم، برای فعل‌های معلوم بود. در این آموزش، با فعل مجهول در عربی آشنا می‌شویم و روش ساخت آن را برای افعال ماضی و مضارع بیان خواهیم کرد.

فعل مجهول در عربی چیست؟ – به زبان ساده + مثالفعل مجهول در عربی چیست؟ – به زبان ساده + مثال
فهرست مطالب این نوشته
997696

فعل معلوم و فعل مجهول

فعل معلوم فعلی است که فاعل آن معلوم باشد. مثلاً در جمله‌های زیر فاعل مشخص است:

  • ماهور آمد.
  • ماهور دفتر را آورد.

در مقابل، فعل مجهول فعلی است که در آن فاعل بیان نمی‌شود و نهاد جمله مفعول است نه فاعل. برای مثال، جملات زیر را ببینید:

  • دفتر آورده شد.
  • خطی روی دیوار کشیده شد.

در ادامه، با روش ساخت فعل مجهول در عربی برای زمان‌های ماضی و مضارع آشنا می‌شویم. پیش از آن، بهتر است با انواع فعل صحیح و معتل در عربی آشنا شویم.

فعل صحیح و فعل معتل در عربی

به فعلی که یکی از حروف اصلی آن حرف علّه (یکی از حروفِ و، الف، ی) باشد، «فعل مُعتَل» می‌گوییم. در مقابل، فعلی که ریشه‌اش حرف علّه نداشته باشد، «فعل صحیح» نام دارد.

فعل صحیح، خود به سه دسته تقسیم می‌شود:

  1. مهموز: یکی از حروف اصلی آن همزه است؛ مانند أخذَ، سألَ، قَرأ.
  2. مضاعف: ریشه‌اش دو حرف هم‌جنس دارد؛ مانند فکَّ، فرَّ، وسوَسَ، زَلزلَ.
  3. سالم: نه مهموز است، نه مضاعف و نه معتل؛ مانند کتبَ، نَصرَ.

فعل معتل نیز انواعی دارد:

  1. مثال: اولین حرف اصلی آن «ی» یا «و» است؛ مانند وَعَدَ، یَسَرَ.
  2. أجوف: دومین حرف اصلی آن عله است؛ مانند قوَلَ، فَوَز، سیَرَ، بَیعَ.
  3. ناقص: سومین حرف اصلی آن عله است؛ مانند دَعوَ، تلَوَ، هدَیَ، شَفیَ.
  4. لَفیف: دو حرف از حروف اصلی آن عله است:
    1. لفیف مفروق: اگر حرف اول و سوم عله باشند، لفیف مفروق نام دارد؛ مانند وَلی، وَقی
    2. لفیف مقرون: اگر حرف دوم و سوم عله باشند، لفیف مقرون است؛ مانند سَویَ، شَویَ

برای آشنایی با مباحث عربی دبیرستان، پیشنهاد می‌کنیم به مجموعه آموزش‌های دروس دبیرستان و پیش دانشگاهی فرادرس مراجعه کنید که لینک آن در ادامه آورده شده است.

فعل مجهول ماضی در عربی

فعل معلوم (اَلْفِعْلُ الْمَعْرُوْفُ) شکلی از فعل است که درباره فاعل چیزی را بیان می‌کند، یعنی فاعلِ فعل را مشخص می‌کند. مثال‌های زیر فعل معلوم دارند:

  • 〈أَن سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ فِي الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ〉 (كه خدا بر ايشان خشم گرفت، و پيوسته در عذاب مى‌مانند)
  • 〈حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ〉 (تا به غروبگاه خورشيد رسيد)

در فعل مجهول، فاعل فعل را نمی‌دانیم و به عبارت دیگر،‌ فاعل مشخص نشده است. معمولاً از فعل متعدی (الْفِعْلُ الْمُتَعَدَّی) یا گذرا، فعل مجهول می‌سازیم. از آنجا که تنها فعل گذراست که می‌تواند مفعول داشته باشد، می‌توان چنین نتیجه گرفت که فعل مجهول همیشه از فعل متعدی (فعل گذرا) ساخته می‌شود و خود فعل مجهول حکم فعل لازم (ناگذر) را دارد. در جمله‌ای با فعل مجهول دو جزء مهم داریم: یکی فعل و دیگری مفعولی که کاری رویش انجام شده یا حالتی پذیرفته و فاعل آن را نمی‌دانیم.

در فعل مجهول، مفعول حرکت فاعل (یعنی ضمه) را می‌گیرد. در عربی به این مفعولِ فعل مجهول، نایب فاعل (نَائِبُ الفَاعِل) می‌گوییم.

برای مثال، به جمله زیر دقت کنید:

  • 〈وَ وُضِعَ الْكِتَابُ(و پرونده [اعمال] [باز] گذاشته می‌شود)

در جمله بالا، الْكِتَابُ مفعول است و وُضِعَ یک فعل مجهول. در این جمله، به الْكِتَابُ نایب فاعل می‌گوییم. 

نشانه فعل مجهول ماضی در عربی 

در زبان عربی، فعل مجهول را با تغییر حرکت فعل معلوم (فَعَلَ، فَعِلَ، فَعُلَ) به فُعِلَ می‌سازیم. این تغییر برای همه افعال برقرار است. به‌عبارت دیگر، تبدیل حرکت حرف اول ریشه به ضمه و تغییر حرکت حرف دوم به کسره فعل را مجهول می‌کند. با یادگیری ساختار این نوع از فعل‌ها، شناسایی فعل‌های مجهول در زبان عربی برایتان بسیار آسان خواهد شد. در عین حال می‌توانید تفاوت‌های میان معلوم و مجهول را نیز بهتر درک کنید.

در ادامه این بخش، به روش ساخت فعل مجهول ماضی در عربی برای انواع فعل‌ها می‌پردازیم.

فعل مجهول در عربی
ساختار انواع فعل مجهول در عربی

مجهول کردن فعل ماضی صحیح

در این بخش، به نحوه مجهول کردن فعل صحیح می‌پردازیم.

مجهول کردن فعل ماضی سالم

به‌عنوان مثال، فعل سالم «رَفَعَ» را در نظر بگیرید. شکل مجهول این فعل «فُعِلَ» است. جدول زیر، صرف فعل مجهول «رُفِعَ» را نشان می‌دهد.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکررُفِعَ (بالا برده شد)رُفِعَا (بالا برده شدند)رُفِعُوا (بالا برده شدند)
مؤنثرُفِعَتْ (بالا برده شد)رُفِعَتَا (بالا برده شدند)رُفِعْنَ (بالا برده شدند)
مخاطبمذکررُفِعْتَ (بالا برده شدی)رُفِعْتُمَا (بالا برده شدید)رُفِعْتُمْ (بالا برده شدید)
مؤنثرُفِعْتِ (بالا برده شدی)رُفِعْتُمَا (بالا برده شدید)رُفِعْتُنَّ (بالا برده شدید)
متکلموحدهرُفِعْتُ (بالا برده شدم)--
مع‌الغیر-رُفِعْنَا (بالا برده شدیم)رُفِعْنَا (بالا برده شدیم)

یا برای فعل معلوم «نَصَرَ»، جدول زیر را داریم.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکرنُصِرَ (یاری شد)نُصِرَا (یاری شدند)نُصِرُوا (یاری شدند)
مؤنثنُصِرَتْ (یاری شد)نُصِرَتَا (یاری شدند)نُصِرَنَ (یاری شدند)
مخاطبمذکرنُصِرَتَ (یاری شدی)نُصِرَتُمَا (یاری شدید)نُصِرَتُمْ (یاری شدید)
مؤنثنُصِرَتِ (یاری شدی)نُصِرَتُمَا (یاری شدید)نُصِرَتُنَّ (یاری شدید)
متکلموحدهنُصِرَتُ (یاری شدم)--
مع‌الغیر-نُصِرَنَا (یاری شدیم)نُصِرَنَا (یاری شدیم)

آیه‌های زیر مثال‌هایی هستند که فعل مجهول ماضی دارند:

  • وَ جُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ (و خورشید و ماه یک جا جمع شدند)
  • إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ كُبِتُوا كَمَا كُبِتَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ〉 (كسانى كه با خدا و پيامبرش مخالفت ورزیدند ذليل و خوار شدند، همچنان كه پيشينيان آن‌ها خوار شده‌اند)
  • وَ فُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا〉 (و درهای آسمان به ابواب مختلف گشوده شد)

مجهول کردن فعل ماضی مهموز

همان‌طور که در ابتدای متن گفتیم، فعل مهموز فعلی است یکی از حروف اصلی آن همزه است؛ مانند أخذَ، سألَ، قَرأ. فعل مجهول ساختن از فعل مهموز نیز شبیه الگوی «فُعِلَ» است. بنابراین، «فاء الفعل» یا همان حرف اول ریشه ماضی ضمه می‌گیرد و حرکت «عین الفعل» یا حرف دوم ریشه فعل، به کسره تبدیل می‌شود. جداول زیر صیغه‌های فعل مجهول «أُمِرَ» را نشان می‌دهد.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکرأُمِرَ (امر شد)أُمِرَا (امر شدند)أُمِرُوْا (امر شدند)
مؤنثأُمِرَتْ (امر شد)أُمِرَتَا (امر شدند)أُمِرْنَ (امر شدند)
مخاطبمذکرأُمِرْتَ (امر شدی)أُمِرْتُمَا (امر شدید)أُمِرْتُمْ (امر شدید)
مؤنثأُمِرْتِ (امر شدی)أُمِرْتُمَا (امر شدید)أُمِرْتُنَّ (امر شدید)
متکلموحدهأُمِرْتُ (امر شدم)--
مع‌الغیر-أُمِرْنَا (امر شدیم)أُمِرْنَا (امر شدیم)

همچنین، برای فعل مجهول «سُئِلَ» جدول زیر را خواهیم داشت.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکرسُئِلَ (مورد سؤال قرار گرفت)سُئِلَا (مورد سؤال قرار گرفتند)سُئِلُوْا (مورد سؤال قرار گرفتند)
مؤنثسُئِلَتْ (مورد سؤال قرار گرفت)سُئِلَتَا (مورد سؤال قرار گرفتند)سُئِلْنَ (مورد سؤال قرار گرفتند)
مخاطبمذکرسُئِلْتَ (مورد سؤال قرار گرفتی)سُئِلْتُمَا (مورد سؤال قرار گرفتید)سُئِلْتُمْ (مورد سؤال قرار گرفتید)
مؤنثسُئِلْتِ (مورد سؤال قرار گرفتی)سُئِلْتُمَا (مورد سؤال قرار گرفتید)سُئِلْتُنَّ (مورد سؤال قرار گرفتید)
متکلموحدهسُئِلْتُ (مورد سؤال قرار گرفتم)--
مع‌الغیر-سُئِلْنَا (مورد سؤال قرار گرفتیم)سُئِلْنَا (مورد سؤال قرار گرفتیم)
مثال فعل مجهول در عربی
مثال فعل مجهول در عربی

برای فعل مجهول «هُزِأَ» نیز جدول زیر را داریم.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکرهُزِأَ (تمسخر شد)هُزِأَا (تمسخر شدند)هُزِأُوْا (تمسخر شدند)
مؤنثهُزِأَتْ (تمسخر شد)هُزِأَتَا (تمسخر شدند)هُزِأَنَ (تمسخر شدند)
مخاطبمذکرهُزِأَتَ (تمسخر شدی)هُزِأَتُمَا (تمسخر شدید)هُزِأَتُمْ (تمسخر شدید)
مؤنثهُزِأَتِ (تمسخر شدی)هُزِأَتُمَا (تمسخر شدید)هُزِأَتُنَّ (تمسخر شدید)
متکلموحدههُزِأَتُ (تمسخر شدم)--
مع‌الغیر-هُزِأَنَا (تمسخر شدیم)هُزِأَنَا (تمسخر شدیم)

مجهول کردن فعل ماضی مضاعف

برای مثال، فعل مضاعف «عَضَّ» به «عُضَّ» تبدیل می‌شود و از الگوی استاندارد پیروی می‌کند. جدول صیغه‌های این فعل در ادامه آورده شده است.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکرعُضَّ (گزیده شد)عُضَّا (گزیده شدند)عُضُّوْا (گزیده شدند)
مؤنثعُضَّتْ (گزیده شد)عُضَّتَا (گزیده شدند)عُضِضْنَ (گزیده شدند)
مخاطبمذکرعُضِضْتُ (گزیده شدی)عُضِضْتُمَا (گزیده شدید)عُضِضْتُمْ (گزیده شدید)
مؤنثعُضِضْتِ (گزیده شدی)عُضِضْتُمَا (گزیده شدید)عُضِضْتُنَّ (گزیده شدید)
متکلموحدهعُضِضْتُ (گزیده شدم)--
مع‌الغیر-عُضِضْنَا (گزیده شدیم)عُضِضْنَا (گزیده شدیم)
دانش آموز پسر سر کلاس عربی

مجهول کردن فعل ماضی معتل

در این بخش، با روش مجهول کردن فعل‌های معتل آشنا می‌شویم.

مجهول کردن فعل ماضی مثال

وقتی فعل از نوع مثال باشد و حرف «و» اول آن بیاید، مانند قبل عمل می‌کنیم و الگو همان الگوی «فُعِلَ» است. در جدول زیر، صرف فعل مجهول «وُعِدَ» آورده شده است.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکروُعِدَ (وعده داده شد)وُعِدَا (وعده داده شدند)وُعِدُوْا (وعده داده شدند)
مؤنثوُعِدَتْ (وعده داده شد)وُعِدَتَا (وعده داده شدند)وُعِدْنَ (وعده داده شدند)
مخاطبمذکروُعِدْتَ (وعده داده شدی)وُعِدْتُمَا (وعده داده شدید)وُعِدْتُمْ (وعده داده شدید)
مؤنثوُعِدْتِ (وعده داده شدی)وُعِدْتُمَا (وعده داده شدید)وُعِدْتُنَّ (وعده داده شدید)
متکلموحدهوُعِدْتُ (وعده داده شدم)--
مع‌الغیر-وُعِدْنَا (وعده داده شدیم)وُعِدْنَا (وعده داده شدیم)

نکته: فعل‌های عربی‌ای که اولین حرف ریشه آن‌ها «ی» است، معمولاً افعال ناگذر یا لازم هستند. از این رو شکل مجهول این افعال را نمی‌توان تشکیل داد؛ برای نمونه فعل «يَئِسَ» این‌گونه است.

مجهول کردن فعل ماضی اجوف

وقتی فعل مورد نظر از نوع افعال اجوف باشد (مثلاً قَالَ)، برای مجهول کردن آن طبق قاعده‌ای که گفتیم عمل می‌کنیم، اما برای تلفظ آسان به‌صورت «قِيْلَ» می‌نویسیم.

جدول صرف فعل مجهول «قِيْلَ» در ادامه آورده شده است.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکرقِيْلَ (گفته شد)قِيْلَا (گفته شدند)قِيْلُوْا (گفته شدند)
مؤنثقِيْلَتْ (گفته شد)قِيْلَتَا (گفته شدند)قُلْنَ (گفته شدند)
مخاطبمذکرقُلتَ (گفته شدی)قُلتُمَا (گفته شدید)قُلتُمْ (گفته شدید)
مؤنثقُلتِ (گفته شدی)قُلتُمَا (گفته شدید)قُلتُنَّ (گفته شدید)
متکلموحدهقُلتُ (گفته شدم)--
مع‌الغیر-قُلنَا (گفته شدیم)قُلنَا (گفته شدیم)

نکته: همان‌طور که در جدول بالا می‌بینیم، سوم شخص مؤنث جمع «قُلْنَ» است. صیغه‌های پس از آن طبققواهد فعل ماضی می‌آیند.

برای فعل «خِيْفَ» نیز جدول زیر را داریم.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکرخِيْفَ (ترسانده شد)خِيْفَا (ترسانده شدند)خِيْفُوْا (ترسانده شدند)
مؤنثخِيْفَتْ (ترسانده شد)خِيْفَتَا (ترسانده شدند)خِفْنَ (ترسانده شدند)
مخاطبمذکرخِفْتَ (ترسانده شدی)خِفْتُمَا (ترسانده شدید)خِفْتُمْ (ترسانده شدید)
مؤنثخِفْتِ (ترسانده شدی)خِفْتُمَا (ترسانده شدید)خِفْتُنَّ (ترسانده شدید)
متکلموحدهخِفْتُ (ترسانده شدم)--
مع‌الغیر-خِفْنَا (ترسانده شدیم)خِفْنَا (ترسانده شدیم)

نکته: «خَافَ» نیز مانند «قَالَ» در سوم شخص مؤنث جمع به «خِفْنَ» تبدیل می‌شود و فعل‌های صیغه‌های بعد از آن مانند صیغه‌های فعل ماضی بیان می‌شوند.

فعل «بَاعَ» که در اصل «بیع» است، برای مجهول شدن باید به‌‌صورت «بُیِعَ» نوشته شود، اما برای خواندن بهتر به‌شکل «بِيْعَ» نوشته می‌شود. جدول زیر صیغه‌های این فعل مجهول را نشان می‌دهد.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکربِيْعَ (فروخته شد)بِيْعَا (فروخته شدند)بِيْعُوْا (فروخته شدند)
مؤنثبِيْعَتْ (فروخته شد)بِيْعَتَا (فروخته شدند)بِعْنَ (فروخته شدند)
مخاطبمذکربِعْتَ (فروخته شدی)بِعْتُمَا (فروخته شدید)بِعْتُمْ (فروخته شدید)
مؤنثبِعْتِ (فروخته شدی)بِعْتُمَا (فروخته شدید)بِعْتُنَّ (فروخته شدید)
متکلموحدهبِعْتُ (فروخته شدم)--
مع‌الغیر-بِعْنَا (فروخته شدیم)بِعْنَا (فروخته شدیم)

نکته: می‌بینیم که فعل سوم شخص مؤنث به‌صورت «بِعْنَ» است و صیغه‌های پس از آن، مطابق صیغه‌های فعل ماضی ساخته می‌شوند.

مجهول کردن فعل ماضی ناقص

برای مثال، فعل «دَعَا» که در اصل «دَعوَ» است باید به‌صورت مجهول «دُعِىَ» نوشته شود، اما به‌شکل «دُعِىَ» نوشته می‌شود. بر این اساس، جدول صیغه‌های فعل مجهول «دُعِيَ» به‌صورت زیر است.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکردُعِىَ (فراخوانده شد)دُعِيَا (فراخوانده شدند)دُعُوْا (فراخوانده شدند)
مؤنثدُعِيَتْ (فراخوانده شد)دُعِيَتَا (فراخوانده شدند)دُعِيْنَ (فراخوانده شدند)
مخاطبمذکردُعِيْتَ (فراخوانده شدی)دُعِيْتُمَا (فراخوانده شدید)دُعِيْتُمْ (فراخوانده شدید)
مؤنثدُعِيْتِ (فراخوانده شدی)دُعِيْتُمَا (فراخوانده شدید)دُعِيْتُنَّ (فراخوانده شدید)
متکلموحدهدُعِيْتُ (فراخوانده شدم)--
مع‌الغیر-دُعِيْنَا (فراخوانده شدیم)دُعِيْنَا (فراخوانده شدیم)

نکته: هنگامی که «ی» حرف سوم ریشه فعل باشد، مانند فعل‌های «رَمَى» و «لَقَى»، فعل طبق قاعده‌ای که گفتیم صرف می‌شود.

مجهول کردن فعل ماضی لفیف

افعال لفیف (دارای دو حرف عله)، مانند فعل «وَقَى» که مجهول آن «وُقِيَ» است، از همان قاعده «فُعِلَ» پیروی می‌کنند.

چند مثال از فعل مجهول ماضی

در ادامه، چند مثال از فعل مجهول ماضی در قرآن را بررسی می‌کنیم.

  • وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ (و چون به آنان گفته شود در زمين فساد نكنيد مى‌گويند ما خود اصلاحگريم)
  • وَ قِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَ يَا سَمَاءُ أَقْلِعِي وَ غِيضَ الْمَاءُ وَ قُضِيَ الْأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ〉 (و به زمین خطاب شد که ای زمین، فوراً آب خود را فرو بر، و به آسمان امر شد که باران را قطع کن، و آب (به یک لحظه) خشک شد و حکم (قهر الهی) انجام یافت و کشتی بر کوه جودی قرار گرفت)
  • وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَ وُضِعَ الْكِتَابُ وَ جِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَالشُّهَدَاءِ وَ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (و زمين به نور پروردگارش روشن شود و نامه‌هاى اعمال را بنهند و پيامبران و گواهان را بياورند و در ميان مردم به حق داورى شود و بر كسى ستمى نرود)
  • وَ وُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ (دفتر اعمال گشوده شود. مجرمان را بينى كه از آنچه در آن آمده است بيمناک‌اند)
  • قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ (بگو که مرا از پرستش آن خدایان باطل که شما می‌پرستید منع کرده‌اند)
کلاس درس زبان عربی

فعل مجهول مضارع در عربی

در این بخش، به فعل مجهول مضارع در عربی می‌پردازیم.

نشانه فعل مجهول مضارع در عربی 

فعل مجهول مضارع در عربی با تبدیل حرکت حرف نشانه مضارع (یـ ، تـ ،  أ ، نـ ) به ضمه و همچنین، تبدیل عین الفعل به فتحه ساخته می‌شود.

مجهول کردن فعل مضارع صحیح

در این بخش، به نحوه مجهول کردن فعل صحیح می‌پردازیم.

مجهول کردن فعل مضارع سالم

برای مثال، طبق قاعده‌ای که برای فعل مضارع گفتیم، فعل معلوم «يَرْفَعُ» به فعل مجهول «يُرْفَعُ» تبدیل می‌شود. جدول صیغه‌های این فعل مجهول مضارع در ادامه آورده شده است.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکريُرْفَعُ (بالا برده می‌شود)يُرْفَعَانِ (بالا برده می‌شوند)يُرْفَعُوْنَ (بالا برده می‌شوند)
مؤنثتُرْفَعُ (بالا برده می‌شود)تُرْفَعَانِ (بالا برده می‌شوند)يُرْفَعْنَ (بالا برده می‌شوند)
مخاطبمذکرتُرْفَعُ (بالا برده می‌شوی)تُرْفَعَانِ (بالا برده می‌شوید)تُرْفَعُوْنَ (بالا برده می‌شوید)
مؤنثتُرْفَعِيْنَ (بالا برده می‌شوی)تُرْفَعَانِ (بالا برده می‌شوید)تُرْفَعْنَ (بالا برده می‌شوید)
متکلموحدهأُرْفَعُ (بالا برده می‌شوم)--
مع‌الغیر-نُرْفَعُ (بالا برده می‌شویم)نُرْفَعُ (بالا برده می‌شویم)

مجهول کردن فعل مضارع مهموز

فعل مهموز نیز از همان قاعده‌ای پیروی می‌کند که گفتیم. جدول زیر صرف فعل مجهول «يُؤْمَرُ» را نشان می‌دهد.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکريُؤْمَرُ (امر می‌شود)يُؤْمَرَانِ (امر می‌شوند)يُؤْمَرُوْنَ (امر می‌شوند)
مؤنثتُؤْمَرُ (امر می‌شود)تُؤْمَرَانِ (امر می‌شوند)يُؤْمَرْنَ (امر می‌شوند)
مخاطبمذکرتُؤْمَرُ (امر می‌شوی)تُؤْمَرَانِ (امر می‌شوید)تُؤْمَرُوْنَ (امر می‌شوید)
مؤنثتُؤْمَرِيْنَ (امر می‌شوی)تُؤْمَرَانِ (امر می‌شوید)تُؤْمَرْنَ (امر می‌شوید)
متکلموحدهأُؤْمَرُ (امر می‌شوم)--
مع‌الغیر-نُؤْمَرُ (امر می‌شویم)نُؤْمَرُ (امر می‌شویم)

برای فعل «يُسْأَلُ» نیز جدول زیر را داریم.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکريُسْأَلُ (مورد سؤال قرار می‌گیرد)يُسْأَلانِ (مورد سؤال قرار می‌گیرند)يُسْأَلونَ (مورد سؤال قرار می‌گیرند)
مؤنثتُسْأَلُ (مورد سؤال قرار می‌گیرد)تُسْأَلانِ (مورد سؤال قرار می‌گیرند)يُسْأَلْنَ (مورد سؤال قرار می‌گیرند)
مخاطبمذکرتُسْأَلُ (مورد سؤال قرار می‌گیری)تُسْأَلانِ (مورد سؤال قرار می‌گیرید)تُسْأَلُونَ (مورد سؤال قرار می‌گیرید)
مؤنثتُسْأَلِيْنَ (مورد سؤال قرار می‌گیری)تُسْأَلانِ (مورد سؤال قرار می‌گیرید)تُسْأَلْنَ (مورد سؤال قرار می‌گیرید)
متکلموحدهأُسْأَلُ (مورد سؤال قرار می‌گیرم)--
مع‌الغیر-نُسْأَلُ (مورد سؤال قرار می‌گیریم)نُسْأَلُ (مورد سؤال قرار می‌گیریم)

همچنین، برای فعل مهموز «يُهْزَأُ» می‌توان جدول صیغه‌های زیر را نوشت.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکريُهْزَأُ (تمسخر می‌شود)يُهْزَئانِ (تمسخر می‌شوند)يُهْزَأُوْنَ (تمسخر می‌شوند)
مؤنثتُهْزَأُ (تمسخر می‌شود)تُهْزَئانِ (تمسخر می‌شوند)يُهْزَئْنَ (تمسخر می‌شوند)
مخاطبمذکرتُهْزَأُ (تمسخر می‌شوی)تُهْزَئانِ (تمسخر می‌شوید)تُهْزَأُوْنَ (تمسخر می‌شوید)
مؤنثتُهْزَئيْنَ (تمسخر می‌شوی)تُهْزَئانِ (تمسخر می‌شوید)تُهْزَئْنَ (تمسخر می‌شوید)
متکلموحدهأُهْزَأُ (تمسخر می‌شوم)--
مع‌الغیر-نُهْزَأُ (تمسخر می‌شویم)نُهْزَأُ (تمسخر می‌شویم)

مجهول کردن فعل مضارع مضاعف

برای فعل مضاعف «عَضَّ»، شکل مضارع به‌صورت «يَعُضُّ» و مضارع مجهول «يُعَضُّ» است. جدول زیر صرف فعل مضارع مجهول «يُعَضُّ» را نشان می‌دهد.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکريُعَضُّ (گزیده می‌شود)يُعَضَّانِ (گزیده می‌شوند)يُعَضُّوْنِ (گزیده می‌شوند)
مؤنثتُعَضُّ (گزیده می‌شود)تُعَضَّانِ (گزیده می‌شوند)يُعَضَضْنَ (گزیده می‌شوند)
مخاطبمذکرتُعَضُّ (گزیده می‌شوی)تُعَضَّانِ (گزیده می‌شوید)تُعَضُّوْنِ (گزیده می‌شوید)
مؤنثتُعَضِّيْنَ (گزیده می‌شوی)تُعَضَّانِ (گزیده می‌شوید)تُعَضَضْنَ ()
متکلموحدهأُعَضُّ (گزیده می‌شوم)--
مع‌الغیر-نُعَضُّ (گزیده می‌شویم)نُعَضُّ (گزیده می‌شویم)

مجهول کردن فعل مضارع معتل

در این بخش، با روش مجهول کردن فعل‌های معتل آشنا می‌شویم.

مجهول کردن فعل مضارع مثال

فعل مثال نیز از قاعده‌ای که گفتیم پیروی می‌کند. همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، اغلب فعل‌هایی که ریشه آن‌ها با «ی» شروع می‌شود فعل ناگذر یا لازم هستند، به همین دلیل نمی‌توان برای آن‌ها فعل مجهول بیان کرد. اما، فعل‌های معتل با حرف نخست «و»، مانند يُوْعَدُ، مطابق قاعده‌ای که برای يُفْعَلُ گفتیم صرف می‌شوند.

مجهول کردن فعل مضارع اجوف

فعل اجوف نیز مطابق قاعده‌ای که برای تبدیل فعل معلوم مضارع به فعل مجهول مضارع گفتیم، مجهول می‌شود. به‌عنوان یک مثال، «يَقُوْلُ» به «يُقَالُ» تبدیل می‌شود و مطابق جدول زیر صرف خواهد شد.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکريُقَالُ (گفته می‌شود)يُقَالانِ (گفته می‌شوند)يُقَالُوْنَ (گفته می‌شوند)
مؤنثتُقَالُ (گفته می‌شود)تُقَالانِ (گفته می‌شوند)يُقَالْنَ (گفته می‌شوند)
مخاطبمذکرتُقَالُ (گفته می‌شوی)تُقَالانِ (گفته می‌شوید)تُقَالُوْنَ (گفته می‌شوید)
مؤنثتُقَالِيْنَ (گفته می‌شوی)تُقَالانِ (گفته می‌شوید)تُقَالْنَ (گفته می‌شوید)
متکلموحدهأُقَالُ (گفته می‌شوم)--
مع‌الغیر-نُقَالُ (گفته می‌شویم)نُقَالُ (گفته می‌شویم)

مجهول کردن فعل مضارع ناقص

برای مثال، برای فعل «دَعَا» نیز جدول صیغه‌های مضارع مجهول زیر را داریم. در این فعل، «الف» دعا برای مجهول به «ی» تبدیل می‌شود.

شخص جنس ↓ / عدد ←مفردمثنی جمع
غائبمذکريُدْعَى (فراخوانده می‌شود)يُدْعَيَانِ (فراخوانده می‌شوند)يُدْعَوْنَ (فراخوانده می‌شوند)
مؤنثتُدْعَى (فراخوانده می‌شود)تُدْعَيَانِ (فراخوانده می‌شوند)يُدْعَوْنَ (فراخوانده می‌شوند)
مخاطبمذکرتُدْعَى (فراخوانده می‌شوی)تُدْعَيَانِ (فراخوانده می‌شوید)تُدْعَوْنَ (فراخوانده می‌شوید)
مؤنثتُدْعِيْنَ (فراخوانده می‌شوی)تُدْعَيَانِ (فراخوانده می‌شوید)تُدْعَوْنَ (فراخوانده می‌شوید)
متکلموحدهأُدْعَى (فراخوانده می‌شوم)--
مع‌الغیر-نُدْعَى (فراخوانده می‌شویم)نُدْعَى (فراخوانده می‌شویم)

به‌عنوان یک مثال دیگر، برای فعل يَرْمَي، شکل مجهول يُرْمَى است. همچنین، شکل مجهول فعل يَلْقَى، به‌صورت يُلْقَى است.

مجهول کردن فعل مضارع لفیف

برای مثال، فعل ماضی «وَقَى» به‌شکل مضارع «يَقِي» و مضارع مجهول «يُوْقَى» نوشته می‌شود.

چند مثال از فعل مجهول مضارع

  • وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَىٰ ۖ وَهُمْ لَا يُنصَرُونَ〉 (و عذاب آخرت خواركننده‌تر است و یاری نمی‌شوند)
  • أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ〉 (که دیگر هیچ ترسی (از وقایع آینده) و حزن و اندوهی (از گذشته خود) نداشته باشید و شما را به همان بهشتی که (انبیا) وعده دادند بشارت باد)
  • يُجَادِلُونَكَ فِي الْحَقِّ بَعْدَ مَا تَبَيَّنَ كَأَنَّمَا يُسَاقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَهُمْ يَنظُرُونَ〉 ([مردم نادان] در حکم حق با آنکه حق آشکار و روشن شد، با تو جدل و نزاع خواهند کرد [و چنان حکم حق و طاعت خدا بر آن‌ها دشوار و سخت است] که گویی معاینه می‌نگرند که آن‌ها را به جانب مرگ می‌کشند)
  • وَاتَّقُوا يَوْمًا تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللَّـهِ ۖ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ〉 (و بترسید از روزی که شما را به‌سوی خدا باز گردانند، پس هر کس پاداش عمل خویش خواهد یافت و به هیچ کس ستمی نکنند)

هَـٰذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِّن نَّارٍ يُصَبُّ مِن فَوْقِ رُءُوسِهِمُ الْحَمِيمُ〉 (این دو گروه (مؤمن و کافر) مخالف و دشمن یکدیگرند که در (دین) خدای خود باهم به جدال برخاستند، و کافران را لباسی از آتش دوزخ به قامت بریده‌اند و بر سر آنان آب سوزان جهنم فرو ریزند)

سوالات رایج درباره فعل مجهول در عربی

در این بخش به برخی از سوالات پر تکرار درباره فعل مجهول در عربی به طور خلاصه و کوتاه پاسخ می‌دهیم.

فعل مجهول چیست؟

به فعلی که فاعل و کننده‌کار در آن مشخص نباید فعل مجهول می‌گوییم.

فعل مجهول در عربی چگونه ساخته می‌شود؟

برای ساختن فعل مجهول از ماضی، ابتدا فاءالفعل را مرفوع و عین الفعل را مکسور می‌کنیم. همچنین در ساختن فعل مجهول از مضارع، اولین حرف «اتین» مضارع را مرفوع و عین‌الفعل را در هر حالتی مفتوح می‌کنیم.

فعل مجهول در عربی از کدام فعل‌ها ساخته می‌شود؟

برای ساختن فعل مجهول در عربی باید به سراغ افعال متعدی که مفعول به دارند برویم.

تمرین فعل مجهول در عربی

برای ارزیابی عملکرد خود در رابطه با «فعل مجهول در عربی»، می‌توانید از تمرین‌هایی که در ادامه در اختیار شما قرار گرفته است استفاده کنید. تمرین شامل ۶ سوال است و در هر سوال باید از فعل‌های داده شده فعل مجهول مناسب بسازید. پس از پاسخ به تمامی سوال‌ها می‌توانید در قسمت «جواب» پاسخ درست را ببینید و با پاسخ‌های خودتان مقایسه کنید.

  • جمله‌های داده شده را به صورت مجهول در آورده و بازنویسی کنید.

سوال۱: ینصُرُ اللهُ المومنَ في کل زمان.

جواب

جواب: یُنصَر المومنُ في کل زمان.

سوال۲: کتب التلمیذُ الرسالة في المدرسة.

جواب

جواب: کُتِبَتِ الرِّسالةُ في المدرسة.

سوال۳: خلق اللهُ الانسانَ من ترابٍ.

جواب

جواب: خُلِقَ الانسانُ من ترابٍ.

سوال۴: أَنصرَ اللهُ المظلومَ.

جواب

جواب: أُنصِرَ المظلومَ.

سوال۵: لِیکتُبَ الشاعرُ قصیدةً.

جواب

جواب: لِتُکتَبَ قصیدةً.

سوال۶: إقرؤُوا القصة التالية.

جواب

جواب: لِتُقرَأ القصةُ التالیة.

جمع‌بندی

در این آموزش از مجله فرادرس، با بیان انواع فعل‌های صحیح و معتل، نحوه مجهول کردن این فعل‌ها را برای زمان‌های ماضی و مضارع آموختیم.

آزمون فعل مجهول عربی

۱. در زبان عربی، وجه تمایز مهم بین فعل معلوم و فعل مجهول چیست؟

در فعل معلوم فاعل معلوم است ولی در فعل مجهول فاعل مشخص نیست.

در فعل مجهول همیشه فعل معتل است ولی فعل معلوم تنها سالم است.

در فعل معلوم همیشه زمان گذشته است ولی در فعل مجهول فقط زمان حال استفاده می‌شود.

در فعل معلوم مفعول موضوع جمله است ولی در فعل مجهول، فاعل.

پاسخ تشریحی

در ساختار عربی، تفاوت اصلی این است که «در فعل معلوم فاعل معلوم است ولی در فعل مجهول فاعل مشخص نیست.» یعنی تمرکز جمله مجهول روی مفعول یا نهاد قرار دارد و فاعل حذف می‌شود. انتخاب «در فعل مجهول همیشه فعل معتل است.» درست نیست زیرا فعل مجهول می‌تواند از هر نوع فعلی ساخته شود. عبارت «در فعل معلوم مفعول موضوع جمله است» اشتباه است؛ زیرا در جمله معلوم فاعل نقش اصلی و موضوع جمله را دارد. همچنین، تفکیک زمان در مورد معلوم و مجهول صحیح نیست و هر دو می‌توانند در گذشته یا حال به کار روند.

۲. کدام گزینه تعریف درست فعل معتل و انواع آن را بیان می‌کند؟

فعلی که در ریشه آن یکی از حروف عله (و، ی، ا) باشد و به مثال، اجوف، ناقص و لفیف تقسیم می‌شود.

فعلی که فاعل آن ناشناس است و به سالم و مضاعف تقسیم می‌شود.

فعلی که همواره سه حرف اصلی دارد و فقط سالم است.

هر فعلی که در صرف به صورت مضاعف ظاهر شود و به مهموز و سالم تقسیم می‌شود.

پاسخ تشریحی

عبارت «فعلی که در ریشه آن یکی از حروف عله (و، ی، ا) باشد و به مثال، اجوف، ناقص و لفیف تقسیم می‌شود.» تعریف دقیق فعل معتل و انواع آن است. باقی گزینه‌ها تعاریف نادرست یا مربوط به دسته‌بندی‌های دیگر افعال هستند و ویژگی یا تقسیم‌بندی صحیح را بیان نمی‌کنند.

۳. در جمله‌های عربی با فعل مجهول، نائب فاعل چه نقشی دارد و چگونه با مفعول جمله معلوم تفاوت دارد؟

نائب فاعل همان مفعول جمله معلوم است که پس از مجهول شدن، جایگاه آن در جمله عوض می‌شود.

نائب فاعل همان فاعل جمله معلوم است که بعد از مجهول شدن تغییری نمی‌کند.

نائب فاعل شخصی است که کار را انجام می‌دهد و همیشه آشکار است.

نائب فاعل و مفعول تفاوتی ندارند و هر دو همواره یکی هستند.

پاسخ تشریحی

در جمله‌ای که فعل مجهول به کار می‌رود، ساختار جمله تغییر می‌کند و مفعول جمله معلوم به صورت نائب فاعل جای فاعل را می‌گیرد و نقش اصلی را پس از مجهول شدن داشته و در جایگاه نهاد ظاهر می‌شود. اما نائب فاعل همان کسی نیست که کار را انجام داده، بلکه از نظر دستوری جای فاعل را پر می‌کند. پاسخ‌های دیگر اشتباه هستند زیرا نائب فاعل هیچ‌گاه نقش فاعل واقعی را ندارد و برخلاف مفعول، فاعل جمله معلوم پس از مجهول شدن معمولا حذف می‌شود یا ذکر نمی‌شود.

۴. در ساختار فعل مجهول ماضی در زبان عربی، کدام تغییرات حرکتی به عنوان نشانه‌های اصلی شناخته می‌شود و این حرکات به کدام بخش‌های فعل مرتبط هستند؟

ضمه بر لام‌الفعل و فتح بر فاءالفعل

فتح بر لام‌الفعل و کسره بر فاءالفعل

ضمه بر فاءالفعل و کسره بر عین‌الفعل

کسره بر فاءالفعل و ضمه بر عین‌الفعل

پاسخ تشریحی

در فعل مجهول ماضی عربی، نشانه‌های مهم تغییر مجهول شدن فعل، حرکت فاءالفعل به ضمه و حرکت عین‌الفعل به کسره است که این ترتیب مخصوص ساختار مجهول است. عبارت «ضمه بر فاءالفعل و کسره بر عین‌الفعل» صحیح است و ترتیب‌های دیگر همچون «کسره بر فاءالفعل»، «فتح بر لام‌الفعل» یا «ضمه بر لام‌الفعل» در قواعد فعل مجهول ماضی وجود ندارد.

۵. در زبان عربی، آیا می‌توان فعلی را که متعدی (گذرا) نیست به صورت مجهول صرف کرد؟ با توجه به قواعد فعل مجهول، پاسخ دهید.

صرفاً افعال متعدی قابلیت مجهول شدن دارند و افعال غیرمتعدی مجهول نمی‌شوند.

فعل غیرمتعدی را می‌توان همانند فعل متعدی به مجهول تبدیل کرد.

تمام افعال عربی، بدون توجه به تعدی یا لزوم، به راحتی مجهول می‌شوند.

برای مجهول شدن، فعل باید فقط دارای فاعل باشد و نوع آن مهم نیست.

پاسخ تشریحی

فقط افعال متعدی (گذرا) که دارای مفعول هستند، قابلیت تبدیل به مجهول را دارند، زیرا مفعول در ساختار مجهول جایگزین فاعل می‌شود. عبارت «صرفاً افعال متعدی قابلیت مجهول شدن دارند و افعال غیرمتعدی مجهول نمی‌شوند.» صحیح است. افعال غیرمتعدی (لازم) معمولا مفعول ندارند و بنابراین امکان مجهول‌شدن برای آن‌ها وجود ندارد. گزینه‌های «فعل غیرمتعدی را می‌توان همانند فعل متعدی به مجهول تبدیل کرد.» و «تمام افعال عربی، بدون توجه به تعدی یا لزوم، به راحتی مجهول می‌شوند.» خلاف توضیحات ارائه‌شده درباره نقش مفعول در ساخت فعل مجهول هستند. تأکید بر داشتن مفعول، نشان می‌دهد که شرط مجهول‌شدن مرتبط با گذرا بودن فعل است.

۶. در ساخت فعل مجهول مضارع سالم در عربی، کدام تغییرهای حرکتی باید انجام شود؟

هیچ تغییر حرکتی لازم نیست و تنها جای فاعل و مفعول عوض می‌شود.

فقط حرکت عین الفعل به کسره تغییر می‌یابد.

حرکت نشانه مضارع به ضمه و حرکت عین الفعل به فتحه تبدیل می‌شود.

حرکت نشانه مضارع به فتحه و حرکت عین الفعل به ضمه می‌رسد.

پاسخ تشریحی

در قواعد ساخت فعل مجهول مضارع سالم در عربی، حرکت نشانه مضارع به ضمه تبدیل می‌شود و حرکت عین الفعل به فتحه درمی‌آید. گزینه‌هایی که تغییر حرکات را اشتباه بیان می‌کنند یا فقط یک مورد تغییر را ذکر می‌کنند مثل تغییر عین الفعل به کسره یا حرکت نشانه مضارع به فتحه صحیح نیستند. همچنین، تنها جابه‌جایی نقش‌های فاعل و مفعول بدون تغییر حرکات، قاعده صحیح مجهول‌سازی مضارع نیست.

۷. هنگام مجهول کردن فعل ماضی معتل «وَعَدَ» در عربی، باید آن را بر کدام‌یک از وزن‌های زیر ببریم؟

فَعَلَ

فُعِلَ

فَغُلِ

فَعِلَ

پاسخ تشریحی

در مجهول کردن فعل ماضی معتل مانند «وَعَدَ» باید حرکت حرف اول (فای فعل) به ضمه و حرکت حرف دوم (عین الفعل) به کسره تغییر کند.

۸. در فرآیند تبدیل جمله معلوم به مجهول در عربی، چه تغییری در ساختار فعل و نقش جمله ایجاد می‌شود؟

فعل به حالت مضارع تغییر می‌کند و مفعول نقش جدیدی نمی‌گیرد.

فقط فاعل به اول جمله منتقل می‌شود و ساختار فعل ثابت می‌ماند.

ساختار فعل تغییری نمی‌کند اما فاعل حذف و جمله کوتاه‌تر می‌شود.

مفعول به ابتدای جمله می‌آید و فعل با حرکت‌های ویژه مجهول صرف می‌شود.

پاسخ تشریحی

در تبدیل جمله معلوم به مجهول، «مفعول به ابتدای جمله آمده و فعل با حرکت‌های ویژه مجهول صرف می‌شود» یعنی تمرکز به مفعول منتقل می‌شود، فاعل حذف شده و برای فعل، نشانه‌های صرفی خاص حالت مجهول به کار برده می‌شود. اما در گزینه‌هایی مانند «ساختار فعل تغییری نمی‌کند.» یا «فقط فاعل به اول جمله منتقل می‌شود.»، تحولی در ساختار فعل یا نقش مفعول تصور نشده است، که نادرست است. همچنین، «فعل به حالت مضارع تغییر می‌کند.» صحیح نیست زیرا تغییر زمان رخ نمی‌دهد. تنها پاسخ درست، بیان تغییر نقش دستوری مفعول و صرف فعل با قواعد مخصوص مجهول است.

۹. برای تبدیل یک فعل سالم مضارع به حالت مجهول در عربی، چه مراحلی باید رعایت شود؟

حرف نشانه مضارع را به ضمه و عین الفعل را به فتحه تبدیل می‌کنیم.

حروف اصلی فعل را حفظ می‌کنیم و فقط ابتدای فعل را کسره می‌دهیم.

فعل را به صورت گذشته صرف و نقش نائب فاعل را اضافه می‌کنیم.

حرف آخر فعل را کسره می‌دهیم و حروف صدادار را حذف می‌کنیم.

پاسخ تشریحی

در تبدیل فعل سالم مضارع به حالت مجهول باید «حرف نشانه مضارع» (حرف اول فعل مانند ی، ت، ا یا ن) را به ضمه و «عین الفعل» (حرف دوم ریشه فعل) را به فتحه تلفظ کنیم. این تغییر ساختاری ویژه فعل مضارع است و برخلاف گزینه‌هایی مانند صرف گذشته یا افزودن نائب فاعل، به زمان مضارع و قواعد منحصر به فرد آن مربوط می‌شود. همچنین حذف حروف صدادار یا تنها تغییر کسره ابتدای فعل، صحیح نیست و نقشی در مجهول‌سازی مضارع سالم ندارند.

بر اساس رای ۱ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر پرسشی درباره این مطلب دارید، آن را با ما مطرح کنید.
منابع:
مجله فرادرس
PDF
مطالب مرتبط
۵ دیدگاه برای «فعل مجهول در عربی چیست؟ – به زبان ساده + مثال»

جواب سه هم اشتباه نوشتی اُنصر فعل امر هست با توجه به اُ که گذاشتی ابتدا و فعل امر مجهول نمی‌شود. اگه منظورتون یاری می‌کند بوده که باید مینوشتی یَنصر المظلومَ

سلام و وقت به‌خیر؛

«أُنصرِ» در این پرسش، فعل ماضی از باب افعال است که می‌توان آن را به‌صورت مجهول درآورد.

سپاس از همراهی شما با مجله فرادرس.

جواب سوال دوم ىا اشتباه نوشتید ميشه كتبت رسالة و بايد فعل مونث بياريد براي رسالة

سلام و وقت به‌حیر؛

پاسخ سؤال دوم اصلاح شد.

سپاس از همراهی شما با مجله فرادرس.

بسیار عالی خدا خیرتون بده

نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *