بلندترین پرتگاه شناخته شده در منظومه شمسی — تصویر نجومی

«دیواره ورونا» (Verona Rupes) بلندترین پرتگاه شناخته‌‌شده در منظومه شمسی است که روی «میراندا» (Miranda)، قمر «اورانوس» (Uranus)، قرار دارد. برآورد می‌‌شود که این دیواره ۲۰ کیلومتر عمق داشته باشد؛ یعنی ده برابر عمق دره «گرند کانیون» (Grand Canyon) در سیاره زمین. با توجه به گرانش پایین میراندا، اگر ماجراجویی که به دنبال هیجان است، از بالای این دیواره بپرد، حدوداً ۱۲ دقیقه طول خواهد کشید تا به پایین برسد.

برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک کنید.

این ماجراجو هنگام رسیدن به پایین، سرعتی برابر با سرعت یک ماشین مسابقه، یعنی حدوداً ۲۰۰ کیلومتر در ساعت خواهد داشت. با این وجود، اگر از یک کیسه هوای مناسب استفاده شود، ممکن است از این سقوط جان سالم به در ببرد. تصویری که از این دیواره مشاهده می‌‌کنید، توسط فضاپیمای رباتیک «وویجر ۲» (Voyager 2) در سال ۱۹۸۶ گرفته شده است. چگونگی به وجود آمدن این پرتگاه بزرگ هنوز مشخص نیست، اما این احتمال وجود دارد که مربوط به یک برخورد عظیم یا حرکت سطحی زمین‌‌ساختی باشد.