سیارک ها در دوردست — تصویر نجومی

هر روزه سنگ‌‌هایی از فضا به سطح زمین برخورد می‌‌کنند. هر چقدر این سنگ‌‌ها بزرگ‌‌تر باشند، زمین کمتر مورد اصابت قرار می‌‌گیرد. در واقع، روزانه چندین کیلوگرم غبار فضایی سطح زمین را حفره‌‌دار می‌‌کند. تکه‌‌هایی که بزرگ‌‌تر هستند، در ابتدا به صورت یک شهاب درخشان به نظر می‌‌رسند. گلوله‌‌های یخی و سنگ‌‌هایی که به اندازه توپ بیسبال هستند، هر روزه از جو زمین عبور می‌‌کنند و بیشترشان به سرعت تبخیر و ناپدید می‌‌شوند. سنگ‌‌هایی که حدوداً ۱۰۰ متر قطر دارند و تقریباً هر ۱۰۰۰ سال یک بار به زمین برخورد می‌‌کنند، می‌‌توانند تهدید قابل توجهی برای این سیاره باشند. زیرا جسمی به این اندازه اگر به یک اقیانوس برخورد کند، می‌‌تواند منجر به وقوع سونامی‌‌های بزرگ شود و حتی سواحل دوردست را ویران کند.

برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک کنید.

برخورد با یک «سیارک» (Asteroid) بزرگ با پهنای بیش از یک کیلومتر خیلی کم اتفاق می‌‌افتد و معمولاً به فاصله میلیون‌‌ها سال رخ می‌‌دهد، اما می‌‌تواند پیامدهای جهانی به همراه داشته باشد. بسیاری از سیارک‌‌ها کشف‌‌نشده باقی مانده‌‌اند که البته یکی از آن‌‌ها در سال ۱۹۹۸ توسط «تلسکوپ فضایی هابل» (Hubble Space Telescope) به طور تصادفی کشف شد و در این تصویر نیز با یک خط آبی و بلند نشان داده شده است. برخورد با یک سیارک بزرگ به دلیل بلند کردن گرد و غبار، بیشتر بر روی آب و هوای زمین تأثیر می‌‌گذارد تا مدار زمین. یکی از نتایج احتمالی این تأثیر، انقراض جهانی بسیاری از گونه‌‌های زیستی است؛ انقراضی بزرگ‌‌تر از آنچه که اکنون در حال رخ دادن است.