پرتگاهی بلند روی دنباله دار ۶۷P — تصویر نجومی

این پرتگاه بلند، نه روی یک سیاره و قمر بلکه روی یک دنباله‌‌دار قرار دارد. این پرتگاه که بخشی از هسته تاریک دنباله‌‌دار «چوریوموف-گراسیمنکو» (Churyumov-Gerasimenko | 67P) است، توسط فضاپیمای «روزتا» (Rosetta) کشف شده بود؛ یک فضاپیمای رباتیک که توسط آژانس فضایی اروپا پرتاب شد و در سال ۲۰۱۴ این دنباله‌‌دار را ملاقات کرد. تصویری که از این پرتگاه ناهموار مشاهده می‌‌کنید، در سال ۲۰۱۴ توسط روزتا گرفته شده است. اگرچه، پرتگاه تقریباً یک کیلومتر ارتفاع دارد، اما گرانش سطحی پایین دنباله‌‌دار احتمالاً یک صعود دست‌‌یافتنی و حتی یک پرش نجات‌‌بخش که بتوان از آن جان سالم به‌‌در برد را ممکن سازد.

برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک کنید.

در پایین پرتگاه، زمین نسبتاً صاف و همواری وجود دارد که تخته‌‌سنگ‌‌هایی به‌‌بزرگی ۲۰ متر روی آن قرار دارند. داده‌‌های به‌‌دست‌‌آمده از روزتا نشان می‌‌دهد که یخ موجود در دنباله‌‌دار 67P دارای یک شکست دوتریوم است که به‌‌طور قابل‌‌توجهی متفاوت بوده و ازاین‌‌رو، احتمالاً منشأ متفاوتی نسبت به آب اقیانوس‌‌های کره زمین دارد. مأموریت روزتا در سال ۲۰۱۶ با یک برخورد کنترل‌‌شده به دنباله‌‌دار 67P، پایان یافت. این دنباله‌‌دار به‌‌تازگی از حضیض زمینی (نزدیک‌‌ترین فاصله با زمین) عبور کرده و همچنان از طریق یک تلسکوپ کوچک قابل مشاهده است.