چگونه همزمان کار و تحصیل کنیم؟ – داستان موفقیت فاطمه گلشاهی – کارشناس ارشد مهندسی کامپیوتر و کاربر فرادرس

«ترم دیگر در همین کلاس می‌بینمت!» یک هشدار است. یعنی بلد نیستی. یاد نگرفته‌ای، انقدر که نمره قبولی بگیری. 10، حتی 10 هم نمی‌شوی. اگر این حرفِ استادت باشد، قابل باورتر است و البته ترسناک. آدم می‌شنود. اول یک سطل آبِ یخ خالی می‌کنند سرِ آدم. و بعد می‌مانَد به «چه کنم؟» برای بعضی افراد اما اینطور نیست. یعنی دانشجوهایی هستند که تسلیم نمی‌شوند. قدیم شاید آدم در جایگاه دانشجو دلش را به جلسه امتحان خوش می‌کرد. به سوال‌های ساده، کمک و راهنمایی گرفتن از استاد و سرآخر، گرفتن یک نمره تق‌‌لقِ مرزی؛ 10. تمام.

اما حالا وضع فرق می‌کند. مثلا وقتی شنیدی که ممکن است درسی را بیفتی، آن موبایل را برمی‌داری، می‌گردی، می‌گردی تا بالاخره یک راه نجات پیدا کنی. شاید ناگهانی یک آموزش مجازی پیدا شود و تبدیل شود به سرآغازِ یک راه جذاب.

فاطمه گلشاهی؛ کارشناس ارشد مهندسی کامپیوتر- نرم‌افزار همین راه را رفته. زمانی که مشغله کاری مانع حضور او در کلاس‌های دانشگاه شده، خودش دست به کار شده و یک میا‌ن‌بُر برای یادگیری درس دانشگاهی‌اش پیدا کرده. همان درسی که استاد او انتظار داشته فاطمه گلشاهی از آن نمره نیاورد. رخداد مسرت‌بخشی که فاطمه گلشاهی؛ همراه و کاربر فرادرس از آن با نام داستان موفقیت در اینستاگرام فرادرس یاد کرده، باعث شد از ایشان خواهش کنیم از تلاش‌های خود برای ما بگوید.

کسی چه می‌داند؟ شاید یک آموزشِ مجازی خلاقیتِ آدم را طوری قلقلک بدهد که از کنارش یک الگوی کارآمد برای کسب و کار هم متولد شود. گفت‌وگوی ما با فاطمه گلشاهی؛ همراه فرادرس از شاهین شهر اصفهان را بخوانید.

مصاحبه انجام شده، جهت سادگی بهره بردن شما از آن، در ادامه به صورت صوتی نیز منتشر شده است.

نسخه صوتی مصاحبه (فایل صوتی) به صورت مباحث جداگانه

نسخه صوتی مصاحبه (فایل صوتی) به صورت یکجا

ذخیره کردن این فایل صوتی: لینک دانلود

نسخه متنی مصاحبه

خبرنگار: من سلام عرض می‌کنم خدمت شما خانم گلشاهی عزیز و همینطور همراهان فرادرس که صدای ما را می‌شنوند. ما گفتگوهایی ترتیب دادیم با کاربران و مهارت آموزان فرادرس و در این فرصت هم از خانم گلشاهی درخواست کرده بودیم که بپذیرند چند دقیقه‌ای در خدمت ایشان باشیم.

فاطمه گلشاهی: سلام عرض می‌کنم خدمت شما و تمام شنونده‌هایی که صدای ما را می‌شنوند.

خانم گلشاهی عزیز! ما داستان موفقیت شما را در اینستاگرام فرادرس داشتیم. ولی قبل از می‌خواهم از شما خواهش کنم خودتان را قدری معرفی کنید تا مخاطبان ما بیشتر با شما آشنا شوند. اینکه چه رشته‌ای خواندید و در حال حاضر چه می‌خوانید؟ چند سالتان است و از کجای ایران هستید؟

فاطمه گلشاهی هستم. کارشناس ارشد نرم افزار، از «شاهین شهر» در استان اصفهان. فعلا شاغل هستم و 24 ساله هستم. از طریق یکی از درس‌های دانشگاه که مجبور بودم خودم بخوانم با فرادرس آشنا شدم.

خیلی خوشوقت شدم از آشنایی با شما. چون یک مقداری صدای شما قطع شد. من تکرار کنم شما آیا کارشناس ارشد نرم افزار هستید؟ در حال تحصیل هستید یا به پایان رسیده؟

بله. درسم تمام شده است.

داستان موفقیت شما اینطور بود که … البته داستانی که من خواندم درباره «طراحی الگوریتم» نوشته شده بود. بعد که با شما صحبت کردم تا قرار گفتگو را هماهنگ کنیم متوجه شدم که درس موردنظر «پردازش تصویر» بوده. ما اینجا این را اصلاح کنیم که موضوع درس «پردازش تصویر» بوده که شما از طریق فرادرس آموزش دیدید. ولی خیلی دوست دارم داستان موفقیت شما را از زبان خودتان بشنویم که چطور شد از طریق فرادرس «پردازش تصویر» را یاد گرفتید؟

ماجرا از اینجا شروع شد که من سر کار می‌رفتم. دانشگاه هم داشتم، اما امکان حضور در کلاس را نداشتم. همین باعث شد که سر کلاس‌ها نروم و درسی که داشتیم «پردازش تصویر» بود. درس نسبتا سختی بود و من چهارجلسه-یکبار سر کلاس می‌رفتم. وقتی سر کلاس حاضر می‌شدم از استاد خیلی سوال می‌پرسیدم. استاد هم به شدت از دستم عصبانی می‌شد. گفتند: «انشالله ترم دیگر میبینمت.» واقعا وضعیتم جوری بود که امکانش وجود داشت که ترم آینده سر کلاس بروم. چون هیچ چیز از درس بلد نبودم. متاسفانه روز آخری که سر کلاس رفتم از یکی از دانشجویان خواهش کرده بودم برایم جزوه بیاورد، اما ایشان هم نیامده بود.

واقعا نمی‌دانستم باید چه کار کنم. فقط در «گوگل» سرچ می‌کردم تا یک آموزش یا چیزی پیدا کنم که بنشینم و خودم بخوانم. -بعد از جستجوها در گوگل- برای من «فرادرس» را آورد و من آموزش آن درس را از فرادرس گرفتم و خواندم. واقعا خوب بود. من فقط همان درس را خوانده بودم. استاد آنقدر قشنگ و مسلط توضیح می‌داد که من با آنکه سر کلاس استادِ خودم حضور پیدا نکرده بودم، اما درس‌ها را به خوبی متوجه می‌شدم. آنقدر احساس خوبی به امتحان داشتم، چون امتحانم را خوب دادم و مطمئن بودم نمی‌افتم و از این بابت خیلی خوشحال بودم.

وقتی امتحانم تمام شد، خیلی مشتاق بودم ببینم نمره من چند شده؟ و چند هفته بعد که رفتم، دیدم 17 شدم. خیلی خوشحال بودم که این درس را نیفتادم.

عالی. بقیه درس‌های شما هم همینطور خوب است و نمرات شما بالاست؟

هر درسی را می‌خواندم، نمره بالا می‌گرفتم ولی هر درسی را نمی‌خواندم نمره پایین می‌گرفتم. ولی درسی را نمی‌افتادم.

بنابراین فقط این شغل شماست که مانع می‌شود در کلاس درس حضور پیدا کنید. یعنی اگر آموزشی باشد که بتوانید با آن و استاد آن درس ارتباط برقرار کنید و فرصت خواندن داشته باشید، مانعی سر راه شما نیست.

بله. چون همان زمان‌ها من سر کار بودم و استاد سر کلاس درس می‌داد و نمی‌توانستم سر کلاس بروم. به همین دلیل به مشکل برخورد کردم. زمانِ کلاس و کار من با هم تداخل داشت. اما واقعا از طریق مجازی استاد انقدر تسلط داشتند که بتوانند مفاهیم را بیان کنند. من درس را کاملا متوجه شده بودم چون تسلط استاد در فیلم آموزشی خیلی بالا بود.

من یادم است موقعی که مدرسه می‌رفتیم یا مثلا در دانشگاه استادی داشتیم که روی ما خیلی تاثیر می‌گذاشت، ما هیچوقت اسم ایشان را فراموش نمی‌کردیم. اسم مدرس آموزش مجازی شما چه بود؟

استاد «هریس» بودند. دکترای رشته برق داشتند و روی درسی که آموزش می‌دادند، فوق‌العاده تسلط داشتند. اینطور که یادم است بسیار تسلط داشتند روی درسی که می‌دادند.

دوست دارم بدانم تاثیری که از آن آموزش مجازی گرفتید چه بود؟ اگر از من سوال کنند -شاید فقط من به این شکل باشم و نمی‌دانم بقیه افرادی که دانش آموز و دانشجو هستند اینطورند یا نه- خود استاد، اخلاق و نوع تدریس روی علاقه من تاثیر می‌گذارد. آیا در مورد شما هم به این شکل است؟ مثلا نوع تدریس یک استاد باعث شود که شما به مبحثی علاقه‌مند شوید؟

واقعا همین است. چون طرز بیان کردن مسایل، اینکه برای خودش هضم شده باشد و تسلط کافی داشته باشد و هچنین اینکه بتواند به دیگران یاد بدهد، خیلی تاثیرگذار است. خیلی از استادها بوده‌اند که تسلط داشتند اما واقعا فن بیان کافی برای ارائه مطالب نداشتند. اما استادی که بتواند مطالبی را که یاد گرفته، به خوبی بیان کند خیلی تاثیرگذار است؛ هم روی دانشجو و هم روی روند زندگی او. شاید اصلا زندگی دانشجو را عوض کند.

اگر شما این قدرت را داشتید که بخواهید خلق و خوی استادتان را انتخاب کنید یا تغییر بدهید، چه چیزهایی حذف می‌کردید و چه چیزهایی اضافه؟

سعی می‌کردم تسلط روی درس و اخلاق را مدنظر قرار بدهم...

اتفاقا منظور همین اخلاق است. اخلاق یک مدرس خوب و تاثیرگذار باید چطور باشد از نظر شما؟

زیاد حاشیه نرود. چون بعضی وقت‌ها مباحث به حاشیه کشیده می‌شود. مثلا در کلاس‌های حضوری این اتفاق بیشتر می‌افتد -که به حاشیه کشیده می‌شود و دیگر از مبحث جدا می‌شوند اما استاد به نظر من باید مسلط باشد. همچنین اخلاق و وجدان داشته باشد و هدف او یاد دادن به افراد باشد.

خیلی ممنونم که توضیح دادید. امیدوارم همیشه در مسیر آموختن با چنین اساتیدی مواجه باشید.
خیلی ممنونم.

و مطمئن هستم اگر خودتان بخواهید شروع به کار آموزش کنید، قطعا این موارد را به کار خواهید گرفت. یک سوال درباره فرادرس دارم. شاید شما به صورت اتفاقی با فرادرس آشنا شده باشید. ولی دلم می‌خواهد بدانم اصلا وقتی کلمه «فرادرس» را می‌شنوید در حال حاضر چه حسی به شما دست می‌دهد؟ چه چیزی در ذهن شما تصویر می‌شود؟

همانطور که گفتید من به صورت اتفاقی با فرادرس آشنا شدم. با یک سرچ ساده در «گوگل» بود که با این مجموعه آشنا شدم. اما وقتی آشنا شدم، -حس کردم- فرادرس فراتر از یک درس است. تو فقط یک درس را نمی‌خوانی که یک نمره بگیری. استادها سعی می‌کنند مفهوم و پایه و اساس یک دانش را به تو یاد بدهند. طوری که فراتر از یک درس ساده و عادی باشد. سعی می‌کنند با پروژه‌های کنار آن مباحث را کاربردی‌تر کنند.

و تصور ذهنی شما از تیم فرادرس چیست؟ از مدیریت گرفته تا کارکنان. فکر می‌کنید چه نوع افرادی در فرادرس مشغول به انجام کار هستند؟

احساس من این است که یک تیم جوان، فعال و پویا هستند. شاید تعداد مسئولان فنی آنها کم باشد، اما بسیاربا انگیزه هستند. سعی دارند که بتوانند افراد را جذب کنند با تخفیف‌ها و هر چیزی که ارائه می‌کنند. سعی می‌کنند بستری ایجاد کنند که افراد دیگر در هرجای دنیا بتوانند از این آموزش‌ها استفاده کنند. به نظر من آدم‌های فعال و باانگیزه‌ای هستند.

خیلی ممنونم که توضیح دادید. حالا بیایید با هم یک فرض کنیم. نمی‌دانم در آینده چه در انتظار ماست. ولی خیلی از کاربران و دانشجویان در حال تحصیل، آموزش مجازی و آنلاین را ترجیح می‌دهند. ما فرض کنیم که شما هم می‌خواهید یک کسب و کار این شکلی راه اندازی کنید. دروس مختلف ارائه کنید و مدرس‌های مختلف دعوت کنید. در ذهن شما الگوی ایده‌آلی برای طراحی چنین مجموعه‌ای هست که مثلا از چه استادانی دعوت کنید و چه درس‌ها و مهارت‌هایی را بگنجانید که مناسب زندگی کردن باشد.

می‌دانید همه ما مدرسه و دانشگاه رفتیم. یک وقت‌هایی شاید با کم و کسری‌هایی در آموزش دیدن مواجه بودیم. حالا فکر کنید همه چیز دست شماست و شما می‌خواهید یک مجموعه پایه ریزی کنید که به صورت مجازی و آنلاین آموزش بدهد. آن کم و کسری‌هایی که می‌خواهید برطرف کنید چه چیزهایی هستند؟ همه چیز دست شماست.

تصور ذهنی من این است که شبیه همین فرادرس باشد. مدرسان آن می‌تواند هر فردی باشد. می‌تواند یک فرد دبیرستانی، دانشجو، فارغ التحصیل یا استاد دانشگاه باشد. ملاک من تسلط روی مباحثی است که درس می‌دهند.

فقط دوست دارم یک بخش اضافه کنم. یک بخش ایجاد می‌کردم و از بیرونِ مجموعه پروژه‌های کوچک و بزرگ می‌گرفتم. بعد در همان مجموعه این امکان را ایجاد می‌کردم که افرادی که برخی دوره‌ها را گذرانده‌اند بتوانند این پروژه‌های خارج از مجموعه را انجام بدهند. یک حالت تعاملی ایجاد می‌کردم. یعنی وقتی مباحثی را یاد گرفتید، می‌توانید این پروژه‌ها را انجام بدهید. یکجور انگیزه ایجاد می‌کنم تا مشخص شود دوره‌هایی که ارائه می‌کنیم، کاربردی است و شما می‌توانید بعد از آموزش این دوره‌ها تکنیک‌ها و پروژه‌هایی را انجام بدهید. این در ذهنم است. سخت است، اما شاید این روند را انجام می‌دادم.

تبریک می‌گویم به شما. چون تفکر شما به نوعی است که دوست دارید کارآفرینی کنید. امیدوارم این اتفاق بیفتد. با این پیشنهادی که دادید خلاق هم هستید.
متشکرم.

من می‌خواهم از شما خواهش کنم اگر صحبتی با بقیه کاربران فرادرس دارید یا همچنین مدیریت یا کارکنان، بفرمایید. صدای شما را می‌شنوند.

اول از مسئولان فرادرس تشکر می‌کنم که این امکان را دادند تا من بتوانم صحبت کنم و وقت خود را می‌گذارند و گوش می‌دهند. از کاربران متشکرم که حرف‌های من را می‌شنوند. خیلی ممنونم؛ واقعا اینکه بخواهی همه را کنار هم جمع کنی، کار خیلی سختی است. بتوانی تک‌تک این افراد را پیدا کنی و این فیلم‌ها تهیه شود و در دسترس قرار بگیرد، واقعا کار سختی است. انشالله که بهترین استفاده را همه انجام دهند. خیلی ممنونم.

من از شما تشکر می‌کنم بابت فرصتی که گذاشتید. من در جریان هستم مشغله دارید و فرصت چندانی هم نداشتید. خیلی از شما ممنونم هماهنگی گفتگو را انجام دادید و وقت گذاشتید. خوشحال شدم از شنیدن صدای شما.
من هم همینطور.

لطف شماست. برای شما آرزوی موفقیت روزافزون دارم. اگر شما فرمایشی نداشته باشید هم از خدمت شما مرخص می‌شوم و هم از عزیزانی که صدای ما را می‌شنوند خداحافظی می‌کنم.
خیلی ممنونم از اینکه وقت خودتان را در اختیار من گذاشتید و حرف‌های من را گوش کردید.

خواهش می‌کنم. به امید دیدار. خداحافظ شما

ممنونم و خدانگهدار شما