طراحی داخلی چیست؟ + مسیر و نحوه یادگیری

طراحی داخلی، علم و هنر تغییر فضای داخلی ساختمان‌های مسکونی، تجاری، اداری و غیره برای فراهم کردن محیطی است که در عین بهره‌مندی از زیبایی‌های ظاهری، کاربری متناسب با نیازهای ساکنین و کاربران را داشته باشد. تمام انسان‌ها، به دنبال زندگی یا کار در محلی هستند که با روحیات و علاقه‌مندی‌های آن‌ها همخوانی داشته باشد. طراحی داخلی، به افراد کمک می‌کند تا با بهره‌گیری از اصول زیبایی‌شناسی، فضایی جذاب و کاربردی را متناسب با شخصیت خود به وجود بیاورند. انواع سبک‌های طراحی داخلی به قدری متنوع هستند که هر کسی می‌تواند سبک یا ترکیبی از سبک‌های مطابق با روحیات خود را پیدا کند. در این مقاله از مجله فرادرس، به معرفی مبانی، المان‌ها، فرآیندها و ابزارهای طراحی داخلی می‌پردازیم و ضمن ارائه ویژگی‌های مهم برخی از محبوب‌‌ترین انواع سبک‌های طراحی داخلی، مهارت‌‌های مورد نیاز برای موفقیت در این حوزه را نیز مرور می‌کنیم.

طراحی داخلی چیست؟

«طراحی داخلی» (Interior Design)، علم تحقیق، برنامه‌ریزی، طراحی و ایجاد فضاهای داخلی کاربردی و زیبا است. این علم، بر روی ترکیب هنر با آیتم‌های داخل ساختمان‌ها نظیر مبلمان، کف، دیوار، پنجره، پرده، تابلو و غیره تمرکز می‌کند.

رنگ، بافت، نور، الگو و جنس مواد (متریال)، از المان‌های مهم در طراحی داخلی به شمار می‌روند. هدف طراحی داخلی، توازن و هماهنگی بین المان‌های فضای داخلی برای خلق محیطی زیبا و در عین حال کاربردی است. البته با توجه به سبک طراحی، امکان تمرکز بیشتر بر روی زیبایی یا کاربری فضا وجود دارد.

ساختمان‌های مسکونی، تجاری، عمومی و صنعتی می‌توانند از طراحی داخلی برای تاثیرگذاری بیشتر ساکنین و کاربران خود بهره ببرند. طراحی داخلی در اغلب موارد با معماری داخلی و دکوراسیون داخلی اشتباه گرفته می‌شود. با وجود ارتباط بسیار نزدیک معماری، طراحی و دکوراسیون داخلی، این اصطلاحات تفاوت‌های مشخصی دارند که در ادامه به توضیح آن‌ها خواهیم پرداخت.

وظایف یک طراح داخلی چه هستند ؟

وظیفه طراحان داخلی، ایجاد اتاق و فضاهای داخلی راحت، کاربردی و زیبا است. اغلب طراحان داخلی، پروژه‌های خود را با در نظر گرفتن اهداف کارفرما (نحوه استفاده از اتاق‌ها و مسیرهای جابجایی بین آن‌ها) شروع می‌کنند. تخمین هزینه، تهیه برنامه زمانبندی، سفارش متریال، گرفتن مجوزها و مذاکره با پیمانکاران نیز از وظایف طراحان داخلی محسوب می‌شوند.

تفاوت طراحی داخلی با معماری داخلی و دکوراسیون داخلی در چیست؟

«معماری داخلی» (Interior Architecture)، حوزه‌ای است که بر روی طراحی المان‌های سازه‌ای، مدیریت فضا، انتخاب مصالح ساختمانی و دیگر جنبه‌های فنی برنامه‌ریزی و ساخت یک اتاق با رعایت اصول زیبایی‌شناسی تمرکز می‌کند.یک معمار داخلی وظیفه برقراری تعادل بین کاربری، ایمنی و ظاهر ساختمان را بر عهده دارد.

«دکوراسیون داخلی» (Interior Decoration)، هنر ترکیب رنگ، پارچه، اثاثیه و اکسسوری‌ها به منظور تغییر ظاهر اتاق است. با توجه به این توضیحات، معماری داخلی و طراحی داخلی را می‌توان به عنوان دو تعریف نزدیک به هم در نظر گرفت. دکوراسیون داخلی در حوزه طراحی داخلی قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر، یک طراح داخلی باید قادر به انجام تمام فرآیندهای دکوراسیون داخلی باشد اما لزومی ندارد یک متخصص دکوراسیون داخلی تمام فعالیت‌های مرتبط با طراحی داخلی را انجام دهد.

تاریخچه طراحی داخلی به چه زمانی باز می گردد؟

طراحی داخلی، حوزه‌ای نسبتا جدید است که عمر حرفه‌ای آن به کمتر از ۲۰۰ سال بازمی‌گردد. البته بسیاری از کارشناسان، تولد طراحی داخلی را به دوران مصر باستان نسبت می‌دهند. در آن دوران، مصریان، کلبه‌های گلی خود را با پوست حیوانات، منسوجات، مجسمه‌ها، نگاره‌های دیواری و گلدان‌های منقش تزئین می‌کردند. یافته‌های تاریخی، حاکی از اهمیت بالای دکوراسیون نزد مصریان باستان، مخصوصا قشر مرفه آنان است.

در تمدن‌های روم و یونان باستان نیز مردم، علاوه بر استفاده از لوازم چوبی، تزئینات نقره‌ای را در خانه‌های خود به کار می‌بردند. رومیان باستان، بیشتر بر روی ترکیب زیبایی و آرامبخشی فضا تمرکز داشتند. ظاهر داخل خانه‌های رومیان، وضعیت اقتصادی و جایگاه اجتماعی آنان را نمایش می‌داد. البته جنس وسایل مردمان روم، بیشتر از سنگ، چوب یا برنز بود. از وسایل تزئینی مشترک بین یونانیان و رومیان آن زمان می‌توان به گلدان، موزاییک و نقاشی‌های دیواری اشاره کرد.

در سده‌های ۵ تا ۱۰ میلادی (قرون وسطای آغازین)، مردمان اروپا به استفاده از پنل‌های چوبی، لوازم ساده و کف‌های سنگی روی آوردند. در آن دروان، حتی افراد ثروتمند نیز از رنگ‌هایی با اشباع کم و پارچه‌های ساده استفاده می‌کردند. بعد از قرون وسطای آغازین، اروپاییان بار دیگر به رنگ‌های روشن و تزئینات خانه روی آوردند. در قرن ۱۲ میلادی (قرن ۶ شمسی)، سبک گوتیک به خاطر استفاده از نور طبیعی توسط ایجاد فضاهای داخلی باز و پنجره‌ها مورد توجه قرار گرفت.

در قرن ۱۵ و ۱۶ میلادی (قرن ۹ و ۱۰ شمسی)، رنسانس فرانسه، توجه‌ها را به هنر و زیبایی فضاهای داخلی معطوف کرد. در آن دوران، معماران فضاها را با المان‌های تزئینی ظریف نظیر کف‌های مرمری، چوب‌های منبت‌کاری شده، نقاشی و غیره طراحی می‌کردند. بعد از دوره رنسانس، سبک باروک ایتالیایی، محبوبیت زیادی نزد اروپاییان پیدا کرد. مرمر رنگی، شیشه رنگی، سقف رنگی و لوازم جواهرنشان، از شاخصه‌های طراحی داخلی به سبک باروک بود. در اواخر قرن ۱۸ میلادی (قرن ۱۲ شمسی) و تولد سبک نئوکلاسیک، طراحی داخلی به سمت استفاده زیاد از المان‌های ساخته شده از برنز، ابریشم، ساتن و مخمل سوق پیدا کرد.

از اوایل قرن ۱۹ میلادی (قرن ۱۳ شمسی)، استفاده از سبک‌های آزاد و التقاطی نزد اروپاییان و آمریکایی‌ها رواج یافت. طی دو قرن بعدی، سبک‌های مختلفی نظیر آرت دکو، آرت نووُ، مینیمالیسم و باوهاوس به عرصه طراحی داخلی راه پیدا کردند. قرن ۱۹ میلادی، دوره معرفی طراحی داخلی به عموم بود. در قرن ۲۰ میلادی (قرن ۱۴ شمسی)، واژه «طراح داخلی» بر سر زبان‌ها افتاد و به عنوان یک حرفه شناخته شد. ظهور جهانی لوازم خانگی مدرن نظیر اجاق گاز، ماشین لباسشویی، تلویزیون و تلفن، چالش جدیدی را برای طراحان داخلی ایجاد کرد. آن‌ها باید ضمن توجه به زیبایی فضاها، به کاربری آن‌ها نیز توجه می‌کردند.

طراحی داخلی از زمان خانه‌های گلی و آجری در دوران باستان تا به امروز، تحولات زیادی را تجربه کرده است. امروزه، طراحان با بهره‌گیری از مواد طبیعی و مصنوعی می‌توانند ضمن الهام گرفتن از نسل‌های پیشین، به خلق ایده‌های جدید یا دنبال کردن سبک‌های نو بپردازند. در بخش‌های بعدی، به توضیح بیشتر راجع به طراحی داخلی و ابعاد مختلف آن خواهیم پرداخت.

عناصر طراحی داخلی چه هستند ؟

طراحی داخلی، هنری است که با قرار دادن چند المان در کنار یکدیگر و برقراری توازن بین آن‌ها به وجود می‌آید. این عناصر عبارت هستند از:

1. رنگ
2. فرم
3. نور
4. خط
5. الگو
6. بافت
7. فضا

در ادامه، به معرفی ویژگی‌های هر یک از این المان‌ها می‌پردازیم.

رنگ در معماری داخلی چیست؟

«رنگ» (Color)، چیزی بیشتر از یک انتخاب ظاهری ساده است. این المان می‌تواند بر روی حس، حال و جو کلی فضا تاثیر بگذارد. به عنوان مثال، بسیاری از افراد، رنگ قرمز را به عنوان یک رنگ پرحرارت یا پرشور در نظر می‌گیرند. در طرف مقابل، رنگ‌های آبی و سبز، به عنوان رنگ‌های ساکن و آرامش‌بخش در نظر گرفته می‌شوند. رنگ زرد نیز به عنوان یک رنگ شاد و امیدوارکننده به شمار می‌رود.

رنگ‌ها، به فضای اتاق حس می‌بخشند. بنابراین، هنگام انتخاب آن‌ها، نه تنها به ترجیحات شخصی، بلکه به انرژی یا حس مورد نظر نیز باید توجه کرد. رنگ می‌تواند فضای اتاق را بزرگ‌تر یا کوچک‌تر از فضای واقعی نمایش دهد. به عنوان مثال، رنگ‌های روشن مانند رنگ سفید، حس بزرگ‌تر بودن فضا و رنگ‌های تیره مانند سیاه، حس کوچک‌تر بودن فضا را به بیننده انتقال می‌دهند.

فرم در معماری داخلی چیست؟

«فرم» (Form)، المانی است که به توازن شکل‌های اتاق مربوط می‌شود. این المان طراحی داخلی، بر روی شکل کلی اتاق و آیتم‌های موجود در آن تمرکز می‌کند.

مبلمان، نورپردازی و حتی کفپوش فضاهای داخلی، یکی از دو فرم زیر را به خود می‌گیرند:

• اشکال طبیعی: اشکال نامنظم و دست‌نخورده با خطوط منحنی
• اشکال هندسی: اشکال دارای خطوط تیز و لبه‌های مشخص

اشکال هندسی، معمولا به صورت واضح و مشخص به نمایش درمی‌آیند؛ در حالیکه اشکال طبیعی، ظاهر ملایمی دارند.

نور در معماری داخلی چیست؟

«نور» (Light)، یک المان غیرقابل انکار برای جان بخشیدن به هر فضایی است. تاثیر نورپردازی در خلق یک فضای داخلی جذاب بر هیچ کسی پوشیده نیست. اگر به ویژگی‌های نورپردازی اتاق توجهی نشود، نتیجه کار مانند عکس‌هایی می‌شود که در شرایط نورپردازی بد گرفته شده‌اند.

منشا نور می‌تواند طبیعی، مصنوعی یا ترکیبی از این دو باشد. بهره‌گیری از ترکیب نور طبیعی و مصنوعی، باعث ایجاد یک فضای زیبا در تمامی ساعات شبانه روز می‌شود. از پارامترهای مهم در انتخاب نوع نورپردازی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• رنگ نور: آبی سرد یا زرد گرم
• شدت نور: روشن برای آشپزخانه و ملایم برای مطالعه
• قابلیت تنظیم نور: تغییر نورپردازی برای سازگاری آن با شرایط

خط در معماری داخلی چیست؟

«خط» (Line)، المانی است که به محیط اطراف فرم یا شکل آیتم‌های مختلف اشاره دارد. این المان، وظیفه جهت‌دهی به طراحی داخلی، جلب نظر بیننده به نقطه کانونی و ساختاردهی به فضا را برعهده دارد. از نظر جهت‌گیری، خطوط اتاق به دو دسته عمودی و افقی تقسیم می‌شوند. خطوط افقی، حس آرامش و امنیت را القا می‌کنند. این نوع خطوط معمولا در آیتم‌هایی نظیر میز و صندلی دیده می‌شوند.

خطوط عمودی، القاکننده حس سرزندگی و جسارت هستند. این خطوط معمولا در اطراف در، شومینه و پنجره دیده می‌شوند. علاوه بر خطوط افقی و عمودی، خطوط دیگری نیز وجود دارند که از هیچ قانون مشخصی پیروی نمی‌کنند. به این خطوط، خطوط پویا می‌گویند. خطوط پویا، حس سرگرمی و هیجان در فضا به وجود می‌آورند. خطوط مورب (قطری) و زیگزاگ، مثال‌هایی از خطوط پویا هستند.

الگو در معماری داخلی چیست؟

«الگو» (Pattern)، تکرار تعمدی فرم‌ها، خط‌ها و دیگر المان‌های طراحی داخلی است. این المان‌ها، باعث ایجاد جذابیت و هیجان در اتاق می‌شوند. الگوها معمولا بر روی کاغذ دیواری یا پارچه‌ها به نمایش درمی‌آیند. با این وجود، تمام المان‌های طراحی، حتی نور نیز می‌توانند دارای الگو باشند.

الگوها، بافت بصری اتاق را به وجود می‌آورند. اشکال انتزاعی، گل‌دار، هندسی و هر شکی که فکرش را بکنید را می‌توان به عنوان الگو مورد استفاده قرار داد. با وجود القای حس پویایی و سرزندگی توسط الگو، استفاده بیش از اندازه از آن‌ها می‌تواند باعث بی‌نظمی و شلوغی فضا شود.

بافت در معماری داخلی چیست؟

«بافت» (Texture)، حسی است که یک شی به بیننده منتقل می‌کند. این حس می‌تواند با لمس (بافت فیزیکی) یا مشاهده (بافت بصری) ایجاد شود. به عنوان مثال، سطح یک مبل چرم را در نظر بگیرید. این سطح، حتی بدون لمس فیزیکی نیز قابل تشخیص است.

بافت در بخش‌هایی از اتاق (مانند کفپوش) که کاربران تماس بیشتری با آن دارد از اهمیت بالاتری برخوردار است.

فضا در معماری داخلی چیست؟

«فضا» (Space)، المانی است که بر روی هر یک از انتخاب‌های طراحی داخلی تاثیر می‌گذارد. این المان به دو دسته کلی فضای دوبعدی (طول و عرض) و فضای سه‌بعدی (ارتفاع) تقسیم می‌شود. هنگام انتخاب آیتم‌هایی مانند فرش یا قالی، فضای دوبعدی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. در طرف مقابل، زمان انتخاب قفسه یا مبلمان، توجه به فضای سه‌بعدی در اولویت قرار می‌گیرد.

به فضای خالی اتاق نیز فضای منفی می‌گویند. فضای مثبت، به فضایی گفته می‌شود که با اسباب و اثاثیه پر شده‌اند. برقراری توازن بین فضای مثبت و منفی نیز از اهمیت بسیار بالایی است.

مبانی طراحی داخلی چه هستند ؟

توازن، هارمونی، ریتم، تناسب و مقیاس، تاکید، کنتراست و جزئیات، هفت اصل در طراحی هستند. کنار هم قرار دادن این اصول، باعث ایجاد یک فضای جذاب، شاداب و پویا می‌شود که علاوه بر زیبایی بصری، حس منحصر به فردی را به بیننده منتقل می‌کند. در ادامه، به معرفی مبانی طراحی داخلی می‌پردازیم.

توازن در طراحی داخلی چیست ؟

در دنیای هنرهای تجسمی و طراحی داخلی، «توازن» (Balance)، به معنای حس تعادل بین المان‌های مختلف است. این مفهوم به جنبه بصری فضا اشاره دارد. در صورت برقراری توازن، توزیع مبلمان، اثاثیه و اشیا تزئینی در فضای اتاق به گونه‌ای خواهد بود که با نگاه کردن به هر نقطه، حس تعادل وزن بصری به بیننده القا می‌شود. دستیابی به توازن در طراحی داخلی،‌ نیازمند دقت بر روی موقعیت قرارگیری المان‌های مختلف در کل فضا است. برای این کار، خط، شکل، رنگ و بافت اشیا مورد بررسی قرار می‌گیرند. به طور کلی، توازن در معماری داخلی به سه نوع متقارن، نامتقارن و شعاعی تقسیم می‌شود.

توازن متقارن در معماری داخلی

«توازن متقارن» (Symmetrical Balance)، هنر ایجاد تقارن و انطباق بین وجه‌های مختلف اتاق است. اتاق‌های رسمی و سنتی، معمولا با استفاده از این نوع توازن طراحی می‌شوند. از این‌رو، به توازن متقارن، توازن رسمی نیز می‌گویند. به عنوان مثال، قرار دادن دو صندلی در سمت‌های روبه‌رویی یک میز، به عنوان توازن متقارن شناخته می‌شود.

دستیابی به توازن متقارن ساده‌تر از دیگر انواع توازن است؛ چراکه برای ایجاد آن، به آیتم‌های جفت در هر طرف (تصویر آینه‌ای) نیاز داریم. در صورت اجرای نادرست، توازن متقارن می‌تواند برای بیننده، خسته کننده و تکراری شود.

توازن نامتقارن در معماری داخلی

«توازن نامتقارن» (Asymmetrical Balance)، هنر برقراری تعادل بین خطوط، رنگ‌ها، شکل‌ها و بافت‌ها، بدون نیاز به المان‌های جفت و قرینه است. توازن نامتقارن با عنوان توازن غیررسمی نیز شناخته می‌شود. با وجود پیچیدگی‌های این نوع توازن، اجرای آن جذابیت بیشتری نسبت به توازن رسمی دارد. به عنوان مثال، یک مبل چندنفره را در نظر بگیرید که در مقابل دو صندلی تک‌نفره قرار گرفته است. به تعادل بصری ایجاد شده بین مبل و صندلی در این حالت، توازن نامتقارن می‌گویند.

توازن شعاعی در معماری داخلی

«توازن شعاعی» (Radial Balance)، هنر برقراری تعادل بین المان‌ها با در نظر گرفتن یک نقطه مرکزی و چیدن آیتم‌ها به دور آن نقطه است. به عنوان مثال، یک میز ناهار خوری دایره‌ای شکل و صندلی‌های اطراف آن، یک توازن شعاعی را به وجود می‌آورند. در این نوع توازن، شکل‌ها، بافت‌ها و رنگ‌ها، چندین بار تکرار می‌شوند.

هماهنگی در طراحی داخلی چیست ؟

هماهنگی یا اصطلاحا «هارمونی» (Harmony)، یکی از مشخصه‌های بارز در طراحی فضاهای داخلی است. با رعایت اصل هارمونی، تمام لوازم و تزئینات اتاق باید در کنار یکدیگر یک ساختار یکپارچه را تشکیل دهند. به عبارت دیگر، تمام آیتم‌ها باید به هم بیایند. هماهنگی آیتم‌ها باعث زیبایی طراحی داخلی می‌شود.

رعایت هارمونی نیازمند توجه به سازگاری الگوها، فام‌ها، بافت‌ها و دیگر المان‌های طراحی در تمام بخش‌های فضای داخلی است. در صورت عدم توجه به این موضوع، برخی از آیتم‌ها، اضافی به نظر می‌رسند. مبنای هارمونی، تنظیم اشیا و رنگ‌های فضا به منظور انتقال حس طراحی یکپارچه است. اگر یک اتاق توسط اشیا دارای تم یا سبک یکسان طراحی شود، هماهنگی به وجود می‌آید. روش‌های مختلفی برای ایجاد هارمونی یا هماهنگی وجود دارد که برخی از متداول‌ترین آن‌ها عبارت هستند از:

• دسته‌بندی مبلمان با یکدیگر
• استفاده از رنگ و بافت مشابه
• ایجاد یک نقطه کانونی در فضا

راز موفقیت در ایجاد هارمونی، پیدا کردن بهترین راه توازن بین تمام المان‌ها است.

ریتم در طراحی داخلی چیست ؟

هنگام به خاطر یک آهنگ، اولین چیزی که به ذهنمان می‌آید، ریتم یا الگوی تکرار نت‌های آن است. در معماری داخلی نیز چنین مفهومی وجود دارد. «ریتم» (Rhythm)، به تکرار بصری اشکال گفته می‌شود. دکوراسیون اصولی خانه، با تکرار، گسترش، انتقال و کنتراست المان‌ها صورت می‌گیرد. این موارد در کنار یکدیگر، ریتم طراحی داخلی را به وجود می‌آورند. ریتم مناسب می‌تواند توجه بیننده را به فضا جلب کند و اثرگذاری آن را بهبود بخشد.

تناسب و مقیاس در طراحی داخلی چه هستند ؟

«تناسب و مقیاس» (Proportion and Scale)، باعث ایجاد حس تعلق اشیا به اتاق می‌شوند. تناسب و مقیاس، به کوچکی یا بزرگی فضا بستگی دارند. در صورت رعایت این اصول، بین اندازه، شکل یا رنگ المان‌ها با یکدیگر و فضای کلی، توازن و تعادل به وجود می‌آید.

تناسب، رابطه و توازن بین المان‌های مختلف را نمایش می‌دهد. در حالیکه مقیاس، بیانگر اندازه یک شی در مقایسه با فضای قرارگیری آن شی است. به عنوان مثال، استفاده از مقاطع بزرگ با اشیا زیاد در یک فضای کوچک، باعث عدم رعایت مقیاس مناسب می‌شود. از طرفی، جانمایی یک میز کوچک در مقابل دو کاناپه بزرگ، تناسب را برهم می‌زند.

یونانیان باستان، راز دستیابی به تناسب را کشف کردند و آن را «نسبت طلایی» (Golden Ratio) نامیدند. نسبت طلایی، با استفاده از یک معادله ساده، باعث تناسب بین المان‌های مختلف می‌شود. این نسبت که در طبیعت نیز وجود دارد، به کرات توسط هنرمندان و معماران مورد استفاده قرار می‌گیرد. ایجاد جذابیت‌های بصری در یک اتاق، به سادگی بازی کردن با مقیاس‌های مختلف توسط ترکیب آیتم‌های مختلف با ارتفاع‌ها و ابعاد متفاوت است.

تاکید در طراحی داخلی چیست ؟

«تاکید» (Emphasis)، به کارگیری یک شاخص نظیر رنگ، بافت، الگو یا هر المانی است که توجه بیننده را به خود جلب کند. فضای داخلی بدون نقطه کانونی، حس خاصی ندارد و به سرعت فراموش می‌شود. اصل تاکید، به انتخاب یک آیتم در اتاق برای قرارگیری در مرکز توجه و چینش باقی دکوراسیون حول آن آیتم اشاره دارد. با توجه این مفهوم، تاکید در توازن شعاعی مشهودتر خواهند بود.

نقطه کانونی طراحی داخلی می‌تواند یک آیتم (مانند شومینه، یکی از لوازم اتاق یا یک اثر هنری) باشد که طراح، قصد برجسته کردن آن در نظر دیگران را دارد. پس از انتخاب نقطه کانونی، طراحی به منظور سازگاری باقی آیتم‌ها با نقطه انتخابی ادامه می‌یابد. رنگ‌ها، از المان‌های قدرتمندی هستند که باعث ایجاد تاکید بر روی نقطه کانونی می‌شوند. آیتم‌های پررنگ، توجه بیننده را به سرعت به خود جلب می‌کنند. الگوها نیز تاثیری مشابه با رنگ‌ها را دارند. از دیگر المان‌های موثر بر روی تاکید می‌توان به بافت اشاره کرد. بافت‌های زبر، بیشتر از بافت‌های نرم به چشم می‌آیند.

اصل تاکید، برای تمام فضاها (ار فضاهای کوچک تا بزرگ) قابل اجرا است. در اتاق‌های کوچک، داشتن نقطه کانونی، باعث انتقال حس انسجام و یکپارچگی می‌شود. در اتاق‌های بزرگ، چندین نقطه می‌توانند به عنوان نقاط جلب توجه ایفای نقش کنند. البته ایجاد چندین نقطه کانونی می‌تواند باعث حواس‌پرتی بیننده و القای حس شلوغی شود. به طور کلی، هنگام رعایت اصل تاکید، باید بین هارمونی و جذابیت فضا تعادل برقرار کرد.

کنتراست در طراحی داخلی چیست ؟

«کنتراست» (Contrast)، تقابل بین المان‌های مختلف طراحی برای ایجاد یک فضای جذاب است. روش‌های زیادی برای ایجاد تقابل بصری در طراحی داخلی وجود دارد. یکی از متداول‌ترین و مشخص‌ترین روش‌های ایجاد کنتراست، استفاده صحیح از رنگ‌های متضاد است. به‌کارگیری رنگ‌های روشن و تیره یا گرم و سرد در کنار یکدیگر می‌تواند تاثیر قابل‌توجهی بر روی فضا داشته باشد. کنتراست، فقط به رنگ محدود نمی‌شود. بافت، الگو و مقیاس نیز می‌تواند کنتراست داشته باشد.

در طراحی داخلی، استفاده حداقلی از کنتراست، نتیجه بهتری را در پی دارد. کنتراستِ بیش از حد، فضا را شلوغ و بی‌نظم می‌کند. البته این موضوع به معنی عدم بهره‌گیری از مزایای آن نیست. کنتراست مناسب، به اتاق پویایی و جذابیت می‌بخشد.

جزئیات در طراحی داخلی چیست ؟

«جزئیات» (Details)، آخرین اصل در طراحی داخلی است. یک اتاق هیچگاه نمی‌تواند بدون استفاده از جزئیات صحیح، تکمیل شود. برخلاف اصول دیگر، توجه به جزئیات، به مهارت خیلی بالا نیاز ندارد. اضافه کردن آیتم‌هایی که برای کاربران اتاق جذابیت دارند، باعث ایجاد یک فضای منحصر به فرد می‌شود. به عبارت دیگر، این جزئیات هستند که یک اتاق را منحصر به فرد می‌کنند.

مراحل طراحی داخلی چه هستند ؟

طراحی داخلی معمولا طی شش مرحله شامل امکان‌سنجی، توسعه مفهومی، ارائه، طراحی/مستندسازی، اجرا و ارزیابی انجام می‌گیرد. در این بخش از مطلب طراحی داخلی مجله فرادرس، به توضیح بیشتر راجع به هر یک از مراحل مذکور می‌پردازیم.

۱. امکان سنجی معماری داخلی

«امکان‌سنجی» (Feasibility) یا «برنامه‌ریزی» (Programming)، اولین مرحله فرآیند طراحی داخلی است که در طی آن، محل اجرای پروژه مورد مطالعه قرار می‌گیرد. این مرحله به 4 بخش زیر تقسیم می‌شود:

1. تعریف مسئله
2. تحقیق
3. مستندسازی دستور کار
4. بررسی و تایید کارفرما

تعریف مسئله

تعریف مسئله، مرحله تعریف پروژه از جنبه‌های عمومی است. در این مرحله، کارفرما، ماهیت پروژه (مسکونی، تجاری، ویلایی، اداری و غیره)، موقعیت قرارگیری پروژه، کاربری فضا و محدوده طراحی مشخص می‌شود.

تحقیق

فرآیند تحقیق، پس از شناسایی تمام کاربران فضا (ساکنان اصلی، مهمانان و دوستان) کلید می‌خورد. در طراحی داخلی خانه‌های مسکونی، معمولا برای هر یک از ساکنین اصلی، یک پروفایل حاوی اطلاعاتی نظیر سن، جنسیت، سرگرمی‌ها، عادت‌ها، میزان حریم خصوصی مد نظر، رنگ/سبک مورد علاقه و وسایل متعلق به آن‌ها تهیه می‌شود.

مستندسازی دستور کار

قدم بعدی در مرحله امکان‌سنجی ثبت اهداف، الزامات، محدودیت‌ها و گستره پروژه به همراه اطلاعات مربوط به مکان‌های مجاور، الگوهای رفت و آمد، فعالیت‌ها و غیره در قالب دیاگرام‌های حبابی است. اطلاعات به دست آمده در اینجا مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرند و در سند کار پروژه مستندسازی می‌شوند. این سند، حاوی تعریف مسئله و راه‌حل پیشنهادی برای آن است.

بررسی و تایید کارفرما

در آخرین قدم از مرحله اول فرآیندهای طراحی داخلی، راه‌حل پیشنهادی به کارفرما ارائه می‌شود. در صورت تایید کارفرما، طراحان به مرحله بعدی می‌روند.

۲. توسعه طرح مفهومی معماری داخلی

مرحله دوم در فرآیند طراحی داخلی، توسعه طرح مفهومی است. این مرحله به دو بخش ایده‌پردازی و تهیه بیان طرح مفهومی توسط شماتیک (طرح‌واره) تقسیم می‌شود.

ایده پردازی

«ایده‌ردازی» (Ideation)، از فعالیت‌های مهم در طراحی داخلی به شمار می‌رود. طی این فعالیت، طراحان چندین ایده را به صورت زبانی، نوشتاری یا تصویری مطرح می‌کنند. سپس، با حذف ایده‌های غیرعملی، به یک یا چند ایده برتر می‌رسند.

بیان طرح مفهومی

طرح مفهومی نهایی، در قالب یک متن و به همراه نقشه‌های شماتیک ارائه می‌شود. این طرح، ایده‌های اصلی و رویکرد راه‌حل پیشنهادی را مطرح می‌کند. محل قرارگیری مبلمان، جهت‌گیری، اختصاص فضا، الگوی رفت و آمد و غیره در نماهای پرسپکتیو و رنگ‌های مختلف ترسیم می‌شوند.

۳. ارائه معماری داخلی

در مرحله سوم از فرآیندهای طراحی داخلی، طراحان یک یا چند ایده اصلی را به کارفرما ارائه می‌کنند تا ضمن دریافت بازخوردها، تاییدیه اجرای طرح نهایی را بگیرند. با توجه به مقیاس پروژه، طرح پیشنهادی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• بیان طرح مفهومی و نقشه‌های اولیه نظیر پلان کف به همراه جانمایی مبلمان؛ مود بردهای نشان‌دهنده رنگ، مصالح و رویه‌ها
• پیش‌طرح‌ها، ترسیمات پرسپکتیو، رندرینگ تمام رنگی، مدل‌های سه‌بعدی یا شبیه‌سازی‌های کامپیوتری
• تخمین هزینه اولیه مصالح، نیروی انسانی و هزینه خدمات طراحی
• برنامه زمانبندی اولیه برای نمایش متوالی رویدادها و زمان پیشنهادی تکمیل آن‌ها

۴. توسعه و مستندسازی طرح نهایی معماری داخلی

نقشه‌های ساختمانی در مرحله چهارم از فرآیندهای طراحی داخلی ترسیم می‌شوند. ترسیمات پرسپکتیو، پلان‌های سایت، پلان‌های کف، پلان‌های سقف (نورپردازی و تاسیسات عبوری از سقف)، مقاطع، نقشه‌های ارتفاعی، نقشه‌های جزئیات المان‌های معماری (مانند در و پنجره) و المان‌های طراحی (رنگ، روکش، پوشش و پرده) به همراه تمام یادداشت‌ها ضروری برای نصب و اجرای طراحی از جمله مستندات مربوط به این مرحله هستند.

فهرست جزئیات لوازم و مصالح با جزئیات کامل در دستورالعمل‌ها ذکر شده و فهرست نوع، رویه و جانمایی المان‌های طراحی و معماری نیز در برنامه‌های زمانبندی آورده می‌شود. تایم‌فریم مسیر بحرانی، بازه زمانی اجرای فعالیت‌ها و ترتیب آن‌ها را نمایش می‌دهد. تمام این مستندات در قرارداد بین طراحان و کارفرما مورد استفاده قرار می‌گیرند.

۵. اجرای معماری داخلی

به محض تایید طرح نهایی، فاز اجرایی شروع می‌شود. در این فاز، پیمانکاران در مزایده اجرایی شرکت می‌کنند و طراحان به تهیه برنامه زمانبندی و اجرایی می‌پردازند. نمایش برنامه زمانبندی معمولا توسط نمودار گانت انجام می‌گیرد. پیش از اجرای فعالیت‌ها، تمام مصالح، لوازم خانگی و آیتم‌های تزئینی سفارش داده می‌شوند.

آیتم‌های خریداری شده از نظر سلامت مورد بررسی قرار می‌گیرند. در این مرحله، طراح به طور منظم از محل اجرای پروژه و نحوه پیشرفت فعالیت‌ها بازدید کرده و موانع موجود را برطرف می‌کند. پس از تکمیل فرآیند اجرای فعالیت‌های مرتبط المان‌ها و آیتم‌های ثابت، فهرستی از عیب و نقص‌های مهم تهیه می‌شود. این عیب و نقص‌ها باید پیش از اجرای فعالیت‌های مرتبط با لوازم، متریال و اکسسوری‌های متحرک اصلاح شوند.

۶. ارزیابی معماری داخلی

به منظور تعیین میزان موفقیت طراحی اجرا شده، طراح خروجی کار را با ارائه پرسشنامه یا بررسی حضوری به همراه کارفرما مورد ارزیابی قرار می‌دهند. در این مرحله، امکان اعمال اصلاحات جهت بهبود طراحی وجود دارد. در برخی از موارد، از کارشناسان دیگر برای ارزیابی طراحی داخلی دعوت به عمل می‌آید. مرحله ارزیابی، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. این مرحله، باید برای اندازه‌گیری میزان رضایت کاربران، در بازه‌های زمانی مشخص تکرار شود. خروجی این ارزیابی‌ها، دانش حرفه‌ای طراح را برای بهبود عملکرد در پروژه‌های آتی را افزایش می‌دهد.

جدول فرآیندهای طراحی داخلی

به منظور درک بهتر مراحل طراحی داخلی، فرآیندهای دخیل در هر مرحله را در قالب یک جدول آورده‌ایم.

انواع سبک های طراحی داخلی چیست ؟

طراحی داخلی، از تنوع بسیار زیادی برخوردار است. فرهنگ‌های مختلف، نگاه‌های متفاوتی به طراحی فضاهای داخلی داشته و هر یک، سبک‌های متعددی برای این کار دارند. در این بخش از مطلب طراحی داخلی مجله فرادرس، به معرفی برخی از متداول‌ترین انواع سبک های معماری داخلی می‌پردازیم.

طراحی داخلی سنتی چیست؟

«طراحی داخلی سنتی» (Transitional Interior Design)، یکی از نمودهای سبک‌های طراحی در دوران رنسانس است. این سبک از معماری داخلی، بر روی طراحی فضاهای بزرگ و پر کردن آن‌ها با عتیقه‌جات زیبا تمرکز می‌کند. همان‌طور که از عنوان طراحی داخلی سنتی مشخص است، این سبک، از سنت و فرهنگ پیشین الهام می‌گیرد. برای اروپاییان، طراحی فضاها بر اساس سنت‌های قرن‌های ۱۸ تا ۱۹ میلادی (قرن‌های ۱۲ تا ۱۳ شمسی)، معمولا به عنوان سبک سنتی در نظر گرفته می‌شود. البته معماران برای اجرای این سبک، معمولا یک رویکرد مستقل از زمان را در پیش می‌گیرند.

به طور کلی، تقارن، توازن (هارمونی) و ظرافت نامحسوس، ویژگی‌های معرف طراحی داخلی به سبک سنتی هستند. در این سبک، از اسباب سنتی، جزئیات پیچیده و رنگ‌های مجلل، به گونه‌ای ستفاده می‌شوند که فضاهای داخلی، ضمن انتقال حس سنتی و رسمی، کاربری مد نظر را داشته باشند. علاوه بر این موارد، گچ‌بری و دیوارکوب‌های چوبی، نقش مهمی را در طراحی داخلی سنتی بازی می‌کنند.

طراحی داخلی ماکسیمال چیست؟

«طراحی داخلی ماکسیمال» (Maximal Interior Design) یا «ماکسیمالیسم» (Maximalism)، یک سبک طراحی است که بر روی استفاده هر چه بیشتر از فضا و پر کردن آن با آیتم‌های مختلف تمرکز می‌کند. البته منظور از پر کردن فضا، شلوغی بیش از حد آن نیست. طراحان داخلی ماکسیمال، الگوهای درشت، رنگ‌های روشن، بافت‌های دور از انتظار و آیتم‌های کوچک و بزرگ را در یک ترکیب رنگارنگ دلپذیر، به گونه‌ای کنار یکدیگر قرار می‌دهد که با هر بار نگاه کردن به آن می‌توان به جزئیات جدید پی برد. به عبارت دیگر، ماکسیمالیسم، با استفاده حداکثری المان‌ها و ترکیب هوشمندانه آن‌ها، علاوه بر خلق زیبایی، حس کنجکاوی را برمی‌انگیزد.

طراحی داخلی مینیمال چیست؟

«طراحی داخلی ماکسیمال» (Minimal Interior Design) یا «ماکسیمالیسم» (Minimalism)، یک سبک طراحی است که در مقابل طراحی ماکسیمالیسم قرار می‌گیرد. فلسفه مینیمالیسم، در شعار زیر خلاصه می‌شود:

Less is More

مینیمالیست‌ها سعی می‌کنند با طراحی فضاهای روشن و خلوت، تاثیر قابل توجهی را بر روی ناظران بگذارند.

طراحی داخلی مینیمال معمولا با استفاده از مجموعه بسیار محدودی از رنگ‌های خنثی یا تنها با ترکیب رنگ‌های سیاه و سفید انجام می‌گیرد. با وجود نشانه‌هایی از سبک اسکاندیناوی یا سبک مدرن میان-سده، سبک مینیمال بر روی فضای خالی و نبود المان‌ها تمرکز می‌کند. مینیمالیسم یکی از سبک‌های محبوب با کاربری‌های متفاوت بوده که حتی نظر طراحان سنتی را نیز به خود جلب کرده است.

طراحی داخلی معاصر چیست؟

طراحی داخلی امروزی یا «طراحی داخلی معاصر» (Contemporary Interior Design)، با ویژگی‌هایی نظیر سادگی، خطوط مشخص، پیچیدگی‌های نامحسوس و بافت‌های بخصوص شناخته می‌شود. سبک معاصر، المان‌های مستقل از زمان و کلاسیک را به خوبی با آیتم‌های امروزی ادغام می‌کند. این سبک، ذاتا یک سبک مینیمال به شمار می‌رود.

در اغلب فضاهای طراحی شده به سبک معاصر، از رنگ‌های سیاه، سفید و خنثی استفاده می‌شود. البته گاهی اوقات، رنگ‌های آکسان نیز برای به وجود آوردن کنتراست در این سبک مورد استفاده قرار می‌گیرند. در سبک امروزی، خطوط مستقیم یا منحنی به خوبی قابل مشاهده هستند. برخی از افراد طراحی داخلی معاصر را با طراحی داخلی مدرن اشتباه می‌گیرند. نگاه سبک معاصر، تماما به زمان حال معطوف است؛ در حالیکه سبک مدرن، به هر چیزی بعد از چند دهه اخیر اشاره دارد.

طراحی داخلی انتقالی چیست؟

«طراحی داخلی انتقالی» (Transitional Interior Design)، تلفیقی از سبک‌های طراحی سنتی و معاصر است. بسیاری از افراد بدون اینکه از اصول طراحی به این سبک باشند، از آن در فضاهای داخلی خانه خود استفاده می‌کنند. هدف سبک انتقالی، بهره‌گیری از المان‌های قدیمی و جدید برای ایجاد فضایی ظریف و در عین حال، راحت و مستقل از زمان است.

در طراحی داخلی انتقالی، اتاق‌ها توسط اسباب شیک و باکلاس پر می‌شوند. این سبک، خطوط کلاسیک و نرم را با آیتم‌های مدرن تلفیق می‌کند. در سبک انتقالی، معمولا مجموعه رنگ‌های مدرن، واضح و خنثی به عنوان رنگ پایه همراه با رنگ‌های دارای تناژ خاکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. کنتراست نیز با استفاده از بافت‌ها و تناژهای مختلف به دست می‌آید.

طراحی داخلی میدسنچری مدرن چیست؟

طراحی داخلی میان سده مدرن یا «طراحی داخلی میدسنچری مدرن» (Midcentury Modern Interior Design)، یکی از سبک‌های محبوب طراحی است که روز به روز به طرفداران آن اضافه می‌شود. این سبک در اغلب موارد با ترکیب حس بوهمیان یا گِلَم همراه است. مهم‌ترین مشخصه طراحی داخلی به سبک میدسنچری مدرن را می‌توان شکل‌های هندسی و موج‌دار اسباب و تناژهای چوبی گرم دانست. این سبک برای خانه‌های قدیمی یا افراد علاقه‌مند به وسایل و اکسسوری‌های عتیقه ایده‌آل است.

طراحی داخلی بوهمیان چیست؟

«طراحی داخلی بوهمیان» (Bohemian Interior Design)، یکی دیگر از سبک‌های محبوب طراحی است که المان‌های موجود در فرهنگ‌ها و بیان‌های هنری مختلف را گلچین کرده و با یکدیگر ترکیب می‌کند. این سبک معمولا از رنگ‌های طبیعت الهام می‌گیرد. البته استفاده از رنگ‌های روشن برای اسباب و المان‌های شاخص نیز در سبک بوهمیان مرسوم است. حضور در یک فضای داخلی ساخته شده به سبک بوهمیان، حس قرارگیری در یک فرهنگ متفاوت را به شما القا خواهد کرد.

طراحی داخلی التقاطی چیست؟

«طراحی داخلی التقاطی» (Eclectic Interior Design)، یک سبک طراحی هنری، خلاقانه و آزاد است که توصیف آن در برخی از مواقع بسیار دشوار می‌شود؛ چراکه این سبک، از هر چیزی استفاده می‌کند. ترکیب کردن و کنار هم قرار دادن اثاثیه با طراحی زمانی و فرهنگی مختلف به همراه رنگ‌های متنوع، از ویژگی‌های بارز سبک التقاطی به شمار می‌روند.

طراحی داخلی به سبک التقاطی، نیازمند انتخاب دقیق مجموعه‌ای از آیتم‌ها است که هنگام قرارگیری در کنار یکدیگر، یک فضای غنی از فرهنگ را به وجود می‌آورند. البته مرز بسیار باریکی بین ایجاد هارمونی بین آیتم‌های مختلف در طراحی داخلی التقاطی و شلوغ کردن فضا وجود دارد.

طراحی داخلی شابی شیک چیست؟

«طراحی داخلی شابی شیک» (Shabby Chic Interior Design)، یک سبک طراحی با حس و حال لطیف است. منشا این سبک به قرن ۱۸ میلادی (قرن ۱۲ شمسی) مربوط می‌شود. از مشخصه‌های اصلی سبک شابی شیک می‌توان به استفاده از میز و صندلی‌های قدیمی شیک اشاره کرد. این سبک برای خانه‌هایی مناسب است که اسباب و اثاثیه آن از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند.

طراحی داخلی ساحلی چیست؟

«طراحی داخلی ساحلی» (Coastal Interior Design)، یک سبک طراحی است که حس و حال نواحی نزدیک به دریا الهام می‌گیرد. در این سبک، از رنگ‌ها گرفته تا مواد مورد استفاده در اثاثیه و اکسسوری‌ها، سعی در القای طبیعت نواحی ساحلی دارند. به عنوان مثال، ترکیب سفید و بژ در این نوع از طراحی داخلی، بیانگر شن‌های ساحلی است.

از المان‌های رایج در طراحی داخلی ساحلی می‌توان به رنگ‌های روشن، تهویه مطبوع و پرده اشاره کرد. استفاده از موادی نظیر چوب، کنف، کتان و شیشه نیز در این سبک رایج است. با این وجود، نور زیاد (مخصوصا نور طبیعی)، مهمترین مشخصه سبک ساحلی به شمار می‌رود.

طراحی داخلی مدیترانه ای چیست؟

«طراحی داخلی مدیترانه ای» (Mediterranean Interior Design)، یک سبک طراحی مشابه با سبک ساحلی است. وجه تمایز اصلی این دو سبک در بافت فضاهای داخلی آن‌ها قرار دارد. دیوار با رویه گچی، قوس، ستون، کاشی‌های تزئینی و بالکن، از المان‌های رایج در خانه‌های مدیترانه‌ای هستند. از دیگر ویژگی‌های متمایز این سبک می‌توان به لوازم چوبی تزئینی و رنگ‌های خاکی و شاد اشاره کرد.

طراحی داخلی اسکاندیناوی چیست؟

«طراحی داخلی اسکاندیناوی» (Scandinavian Interior Design)، یک سبک طراحی است که در آن، المان‌های چوبی و ساخته شده از مواد طبیعی خودنمایی می‌کنند. منشا این سبک به کشورهایی نظیر دانمارک، سوئد و نروژ بازمی‌گردد. البته فرهنگ فنلاند و ایسلند نیز نقش کوچکی در طراحی اسکاندیناوی دارند. از مشخصه‌های این سبک می‌توان به دیوارهای سفید، آیینه‌های بزرگ، چوب‌های خمیده و منسوجات گرم اشاره کرد.

طراحی داخلی جنوب غربی چیست؟

«طراحی داخلی جنوب غربی» (Southwestern Interior Design)، یک سبک طراحی آمریکایی است که از خانه‌های خشتی، منسوجات اسپانیایی، آهن و طبیعت الهام می‌گیرد. قهوه‌ای مایل به قرمز (زنگاری)، قرمز مایل به قهوه‌ای (سفالی) و سبز کاکتوسی، از رنگ‌های رایج مورد استفاده در طراحی جنوب غربی به شمار می‌روند. چرم و جیر نیز در ساخت اثاثیه این نوع سبک کاربرد زیادی دارند. در برخی از مواقع، سبک جنوب غربی با سبک بوهمیان ترکیب می‌شود.

طراحی داخلی آسیایی ذن چیست؟

«طراحی داخلی آسیایی ذن» (Asian Zen Interior Design)، یکی از انواع سبک‌های معماری داخلی است که از فلسفه «فنگ شویی» (Feng Shui) برای ایجاد فضاهای ساده و دارای هارمونی استفاده می‌کند. فضاهای طراحی شده بر ذن، در اصل از طراحی داخلی معاصر ایده می‌گیرند. این فضاها معمولا دارای خطوط صاف و مستقیم، اشکال جالب و جو آرامش‌بخش هستند. برای تکمیل معماری داخلی آسیایی، از آیتم‌های برگرفته از طبیعت استفاده می‌شود.

از دیگر مشخصه‌های طراحی آسیایی ذن می‌توان به چینش نامتقارن، ترجیح اشکال دایره‌ای به مربعی، دیوار پرده‌ای یا پنل‌ برای جدایش فضاهای بزرگ و پالت رنگ برگرفته از طبیعت اشاره کرد.

طراحی داخلی آرت دکو چیست؟

«طراحی داخلی آرت دکو» (Art Deco Interior Design)، یکی از سبک‌های بسیار مشهور و نمادین اوایل قرن بیستم میلادی است که منشا آن به فرانسه و انقلاب صنعتی بازمی‌گردد. به دلیل تاثیر قابل توجه انقلاب فرانسه بر روی آرت دکو، در آن دوران، اغلب از متریال فلزی برای اجرای آن استفاده می‌شد. آیتم‌های مورد استفاده در این سبک معمولا دارای لبه‌های تیز و گوشه‌های دندانه‌دار هستند.

در طراحی آرت دکو، از مبلمان بزرگ و متریال شیشه‌ای نیز استفاده می‌شود. سطوح آینه‌ای و شاخص‌های شیشه‌ای، حس ظرافت را القا می‌کنند و جذابیت مدرنیته و تکنولوژی را بازتاب می‌دهند. نقطه‌های کانونی در فضاهای آرت دکو، معمولا لوسترها و چراغ‌های ظریف هستند. یکی دیگر از مشخصه‌های متمایز این سبک با دیگر سبک‌های معماری داخلی، به‌کارگیری متریال غیرمعمول و مجلل است.

طراحی داخلی فرانسوی چیست؟

«طراحی داخلی کشور فرانسه» (French Country Interior Design)، سبکی خنثی است که از ترکیب پیچیده چندین سبک دیگر نظیر سبک‌های سنتی، فارم هاوس و شبی شیک به وجود می‌آید. در این نوع معماری داخلی، معمولا از مبلمان آنتیکی استفاده می‌شود که هیچگاه از مد نمی‌افتند. به عنوان مثال، صندلی لویی ششم از آیتم‌های مناسب برای استفاده در طراحی فرانسوی است.

از دیگر مشخصه‌های معماری داخلی فرانسوی می‌توان به المان‌های متضاد در همه جای فضا اشاره کرد. متریال طبیعی نظیر سنگ، چوب و آهن کار شده نیز در این نوع سبک طراحی رواج دارند. تیرهای نمایان، رویه‌های دست‌نخورده و بافت‌های اصیل، با به نمایش گذاشتن زیبایی المان‌های دارای عیب و نقص، به معماری داخلی فرانسوی شخصیت می‌بخشند. رنگ‌های نرم و مات (غیراشباع) با سایه‌های بژ، کرم، سبز خاکستری و اسطوخودوس (لوندر)، باعث ایجاد حس آرامش و فضای دعوت‌کننده این سبک می‌شوند.

طراحی داخلی گوتیک چیست؟

«طراحی داخلی گوتیک» (Gothic Interior Design)، یکی از سبک‌های قدیمی معماری داخلی است که با الهام‌گیری از معماری سنتی قرون وسطی، به ترکیب قدرت و زیبایی می‌پردازد. خطوط عمودی و منحنی‌های توپر، از مشخصه‌های این سبک هستند. طراحی گوتیک، بر روی نمایش عظمت المان‌ها با استفاده از کار بر روی ابعاد و مقیاس‌ها تاکید دارد. نیمکت، چهارپایه و کابیت، از آیتم‌هایی هستند که در دوران آغاز این سبک محبوبیت پیدا کردند.

یکی از آیتم‌های معرف معماری داخلی گوتیک، صندلی جعبه‌ای است. معمولا در زیر نشیمنگاه این صندلی، فضایی برای نگهداری وسایل وجود دارد. از دیگر مشخصه‌های این سبک، می‌توان به حس و حال تاریک با کمی زرق و برق (معمولا از طریق به‌کارگیری آیتم‌های فلزی) اشاره کرد.

طراحی داخلی چینی چیست؟

محدود کردن مشخصه‌های طراحی داخلی کشورهای دارای میراث و فرهنگ غنی مانند چین، کار بسیار دشواری است. هر چه پیشینه تاریخی یک کشور بیشتر باشد، المان‌های معماری آن گسترده‌تر می‌شود. «طراحی داخلی چینی» (Chinese Interior Design)، معمولا یادآور فضاهای دارای سطوح چوبی صاف و صیقلی، فانوس‌های تزئینی، نورپردازی ملایم، مبلمان مشبک ظریف و رنگ‌های گرم خنثی با تناژهای اشباع از رنگ‌های قرمز (رنگ خوش‌شانسی در فرهنگ چین)، سیاه و طلایی است.

معماری داخلی چینی، به سادگی و زیبای‌شناسی سبک ذن (خطوط مستقیم و اشکال دارای شخصیت) شناخته می‌شود. المان کلیدی در این سبک، القای حس هارمونی توسط دکوراسیون پیچیده به همراه ترکیب رنگ‌های گرم است. از دیگر مشخصه‌های طراحی داخلی به سبک چینی می‌توان به استفاده از نمادهای مهم فرهنگ چین نظیر یین و یانگ، اژدها، ببر، ماهی، درخت کاج، بامبو، آینه و غیره اشاره کرد.

طراحی داخلی مصری چیست؟

«طراح داخلی مصری» (Egyptian Interior Design)، یکی دیگر از سبک‌های قدیمی معماری داخلی است که المان‌های آن از مصر باستان الهام می‌گیرد. به منظور ایجاد زیبایی ظریف و ماندگار در این سبک، المان‌های سنتی با آیتم‌های مدرن ترکیب می‌شوند. رنگ‌های مورد استفاده در سبک مصری معمولا خاکی بوده و به همراه سایه‌های آبی و سبز هستند. این رنگ‌ها، حس قرارگیری در کویر را انتقال می‌دهند.

از الگوها و طرح‌های رایج در معماری داخلی مصری می‌‌توان به پاپیروس، نیلوفر آبی، انسان و حیوان اشاره کرد. ظاهر مبلمان در نوع معماری به گونه‌ای است که گویی برای سالیان بسیار زیاد مورد استفاده قرار گرفته‌اند. از دیگر مشخصه‌های طراحی داخلی مصری می‌توان به مجسمه‌های خدایان، کنده‌کاری سطوح، سفال‌های لعاب‌دار، ستون‌های بزرگ، طلاکوبی سطوح، زوایای گرد و قوس‌دار، لوازم شیشه‌ای و رنگ‌های گرم و روشن اشاره کرد.

طراحی داخلی صنعتی چیست؟

«طراحی داخلی صنعتی» (Industrial Interior Design)، یکی از سبک‌های معماری داخلی است که با وجود جلب توجه در سال‌های اخیر، پیشینه جالبی دارد. بسته شدن کارخانه‌های اروپای غربی در انتهای انقلاب صنعتی دوم، خالی ماندن بسیاری از ساختمان‌های بزرگ را در پی داشت. با افزایش جمعیت، بسیاری از مردم به تغییر کاربری ساختمان‌های نواحی صنعتی و استفاده از آن‌ها به عنوان ساختمان‌های مسکونی روی آوردند.

در طراحی داخلی به سبک صنعتی، نمایان بودن لوله‌های تاسیسات و تیرهای سازه، چیز عجیبی نیست. آجر و بتن، به فضای صنعتی شخصیت می‌بخشند. هنگام بحث در مورد این سبک، توصیفاتی نظیر «لطیف» یا «صمیمی» مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. آثار هنری بزرگ و منسوجات گرم و راحت، بهترین گزینه برای تزئین فضاهای صنعتی هستند. در این فضاها، معمولا از مبلمان با سطح دست‌نخورده (بدون پرداخت) استفاده می‌شود.

ابزارهای طراحی داخلی چه هستند ؟

طراحی داخلی، معمولا به یکی از روش‌های دستی یا نرم‌افزاری انجام می‌شود. در پروژه‌های متوسط تا بزرگ، درصد قابل توجهی از فرآیندهای طراحی توسط نرم‌افزارهای کامپیوتری انجام می‌گیرد. البته اپلیکیشن‌های تلفن‌های هوشمند، برنامه‌های تحت وب و ابزارهای هوش مصنوعی نیز در طراحی داخلی پروژه‌های کوچک تا بزرگ کاربرد دارند. در ادامه این مطلب از مجله فرادرس، به معرفی بهترین ابزارهای طراحی داخلی می‌پردازیم.

بهترین نرم‌افزارهای کامپیوتری طراحی داخلی

ابزارهای کامپیوتری متعددی در حوزه طراحی داخلی وجود دارند. برخی از بهترین گزینه‌ها برای طراحی داخلی به کمک کامپیوتر عبارت هستند از:

• SketchUp
• Autodesk AutoCAD
• Archicad
• Chief Architect
• Autodesk Revit
• Blender
• SmartDraw
• Roomstyler 3D Home Planner
• Autodesk 3ds Max
• Easyhome Homestyler
• HomeByMe
• Planner 5D
• Floorplanner
• Carpet One

در ادامه، به معرفی بیشتر برخی از پرکاربردترین نرم‌افزارهای موجود در فهرست بالا می‌پردازیم.

کاربرد اتوکد در طراحی داخلی

«اتوکد» (AutoCAD)، نام شناخته‌شده‌ترین نرم‌افزار طراحی به کمک کامپیوتر است که برای بسیاری از دانشجویان و فارغ‌التحصیلان رشته معماری، نیازی به معرفی ندارد. این نرم‌افزار، معمولا به عنوان ابزار اصلی نقشه‌کشی دوبعدی در پروژه‌های ساختمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این وجود، معماران نیز از قابلیت‌های آن به منظور طراحی فضاهای داخلی سازه‌های مختلف بهره می‌گیرند.

AutoCAD (+) را نمی‌توان به عنوان بهترین و کامل‌ترین نرم‌افزار تخصصی طراحی داخلی معرفی کرد؛ چراکه این نرم‌افزار معمولا به عنوان یک ابزار عمومی نقشه‌کشی، برای رسم پلان‌های دوبعدی اتاق‌های سازه‌های مسکونی و تجاری به کار گرفته می‌شود.

معماران داخلی، اغلب از اتوکد به منظور ارائه طرح‌های اولیه دوبعدی به کارفرمایان استفاده می‌کنند. این طرح‌ها، حاوی اطلاعات تصویری راجع به نحوه چینش مبلمان و لوازم خانگی هستند.

کاربرد اسکچاپ در طراحی داخلی

«اسکچ‌آپ» (SketchUp)، یک نرم‌افزار رایگان برای طراحی مدل‌های سه‌بعدی است که از رابط کاربری ساده با ابزارهای کاربردی متعدد بهره می‌برد. این نرم‌افزار، در بسیاری از حوزه‌های نقشه‌کشی و طراحی به کمک کامپیوتر کاربرد دارد. از بهترین ویژگی‌های SketchUp (+) برای معماران داخلی می‌توان به کتابخانه «3D Warehouse» اشاره کرد.

در کتابخانه تخصصی اسکچ‌آپ برای طراحی داخلی، هزاران مدل سه‌بعدی رایگان در اختیار کاربران قرار می‌گیرد. به این ترتیب، معماران داخلی مجبور به طراحی المان‌های مورد نظر خود از صفر نیستند. علاوه بر این، اعمال تغییرات بر روی مدل‌ها، به سادگی و با جایگزینی آیتم‌های آماده انجام می‌شود.

ابزارهای متعدد مدل‌سازی سه‌بعدی و قابلیت‌های تصویرسازی SketchUp، آن را به یکی از بهترین نرم‌افزارهای طراحی داخلی برای پروژه‌های کوچک تا بزرگ تبدیل کرده است.

کاربرد رویت در طراحی داخلی

«رویت» (Revit)، یک نرم‌افزار تخصصی در زمینه مدل‌سازی اطلاعات ساختمان است که در حوزه طراحی داخلی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نرم‌افزار، بیشتر در مدل‌سازی و طراحی زیرساخت‌های پیچیده کاربرد دارد.

از قابلیت‌های Revit (+) در طراحی داخلی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• طراحی ساده المان‌های سه‌بعدی نظیر در و دیوار به همراه امکان اضافه کردن مبلمان و لوازم خانگی
• تصویرسازی سه‌بعدی و جابجایی بین نماهای دوبعدی و سه‌بعدی
• تهیه فهرست اقلام مورد نیاز برای طراحی فضاهای داخلی
• جایگزینی، تغییر و تکثیر المان‌های طراحی
• ایجاد نماهای مختلف برای به تصویر کشیدن بهتر مدل
• ساخت کتابخانه اشیا برای جلوگیری از دوباره‌کاری در طراحی المان‌های پرکاربرد

کاربرد چیف آرشیتکت در طراحی داخلی

«چیف آرشیتکت» (Chief Architect)، یک نرم‌افزار تخصصی در زمینه مدل‌سازی سه‌بعدی و ترسیم نقشه‌های دوبعدی است که اغلب در پروژه‌های ساخت خانه‌های مسکونی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نرم‌افزار از ابزارهای خودکار برای طراحی آشپزخانه و حمام، طراحی خانه و طراحی داخلی بهره می‌برد. چیف آرشیتکت، امکان ترسیم نقشه‌های ارتفاعی، ترسیمات ساختمانی، مدل‌های سه‌بعدی و دیتیل‌ها را فراهم می‌کند.

از قابلیت‌های کاربردی Chief Architect (+) در حوزه طراحی داخلی می‌توان به انتخاب رنگ، متریال، بافت و لوازم خانگی موجود در کتابخانه‌های نرم‌افزار، با توجه به برند مورد نظر اشاره کرد. ابزار «3D Viewer» در این نرم‌افزار، گشت و گذار در مدل سه‌بعدی خانه را فراهم می‌کند.

کاربرد آرشیکد در طراحی داخلی

«آرشیکد» (Archicad)، یک نرم‌افزار مدلسازی اطلاعات ساختمان است که محبوبیت بالایی در حوزه معماری دارد. ابزارهای قدرتمند و رابط کاربری قابل درک این نرم‌افزار، امکان ایجاد طرح‌های زیبا را برای معماران فراهم می‌کند. نسخه‌های جدید آرشیکد، از قابلیت جابجایی سریع بین مدل‌های دوبعدی و سه‌بعدی، ایجاد داده‌های مستند مبتنی بر ناحیه و تخمین هزینه دقیق بهره می‌برند.

از منظر طراحی داخلی، قابلیت‌های Archicad (+) را می‌توان با رویت مقایسه کرد. در آرشیکد نیز مانند رویت، کتابخانه‌های متعددی برای تعریف جنس مواد به المان‌های سه‌بعدی وجود دارد. به علاوه، پلان‌های دوبعدی و مدل‌های سه‌بعدی در این نرم‌افزار، یکپارچه هستند. به عبارت دیگر، هر تغییری بر روی مدل‌های سه‌بعدی بر روی پلان‌های دوبعدی نیز اعمال می‌شود. این ویژگی، مشکل عدم تطابق نقشه‌های دوبعدی با مدل‌های اصلاح شده را از بین می‌برد.

کاربرد تری دی مکس در طراحی داخلی

«تری دی اس مکس» (3ds Max)، یک نرم‌افزار گرافیکی معروف در زمینه مدلسازی سه‌بعدی، انیمیشن‌سازی و ساخت تصاویر دیجیتالی است. این نرم‌افزار توسط طراحان حوزه‌های مختلف از جمله معماران داخلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یکی از ویژگی‌های کاربردی 3ds Max (+)، امکان تغییر محیط کار برای دسترسی به ابزارهای تخصصی حوزه‌های مختلف است. به عنوان مثال، معماران از ابزارهای محیط «Design Standard» برای طراحی داخلی استفاده می‌کنند.

نرم‌افزارهای طراحی داخلی زیادی وجود دارند که هر یک از قابلیت‌های مختص به خود بهره می‌برند. معماران داخلی می‌توانند با توجه به مقیاس پروژه، نیازهای کارفرما و مهارت خود، بهترین گزینه را انتخاب کنند.

بهترین برنامه های طراحی داخلی با موبایل

اپلیکیشن‌های تخصصی حوزه معماری و نقشه‌کشی، از ابزارهای کاربردی برای انجام بخشی از فرآیندهای طراحی داخلی به شمار می‌روند. توان گرافیکی و پردازشی این اپلیکیشن‌ها قابل مقایسه با نرم‌افزارهای کامپیوتری نیست. با این وجود، بسیاری از آن‌ها می‌توانند سرعت اجرای برخی از فعالیت‌ها را تا حد قابل قبولی افزایش دهند.

از بهترین و شناخته شده‌ترین برنامه های طراحی داخلی توسط موبایل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

1. HomeByMe (+)
2. Planner 5D (+)
3. Homestyler (+)
4. Houzz (+)
5. Home Design 3D (+)
6. MagicPlan (+)
7. RoomScan Pro (+)
8. Sweet Home 3D (+)
9. Design Home (+)

بسیاری از عناوین آورده شده در فهرست بالا، دارای نسخه تحت وب نیز هستند. به عبارت دیگر، می‌توان آن‌ها را در تمام دستگاه‌های دارای قابلیت جستجو در اینترنت اجرا کرد.

طراحی داخلی با هوش مصنوعی

«هوش مصنوعی» (Artificial Intelligence) یا به اختصار «AI»، یکی از مباحث داغ در سال‌های اخیر بوده است. ابزارهای هوش مصنوعی، به مرور جای خود را در برخی از حوزه‌ها نظیر طراحی باز کرده‌اند. به عنوان مثال، تصویر زیر، یک طراحی ایجاد شده توسط هوش مصنوعی را نمایش می‌دهد. این تصویر، فقط با نوشتن دستور متنی (اصطلاحا پرامپت) به وجود آمده است.

با وجود محدودیت‌های فعلی هوش مصنوعی در درک روابط منطقی، ابزارهای آن در حوزه طراحی، انتظارات معماران را تا حد قابل قبولی برطرف می‌کنند. از بهترین ابزارهای طراحی داخلی توسط هوش مصنوعی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• Midjourney (+)
• Decorilla (+)
• DreamStudio (+)
• DiffusionBee (+)
• OpenArt (+)
• RoomGPT (+)
• Dall-E 2 (+)
• Bing Image Creator (+)
• Fotor (+)
• AI Room Planner (+)

ابزارهای هوش مصنوعی، روز به روز در حال تکامل و گسترش هستند. از این‌رو، استفاده از این ابزارها را به شما توصیه می‌کنیم. قطعا کار کردن با هر یک از موارد معرفی شده و دیدن خروجی آن‌ها شما را شگفت زده خواهد کرد. با این وجود، هیچ‌گاه (حداقل در مقطع کنونی)، انتظار بی‌نقص بودن طراحی‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی را نداشته باشید.

مهارت های مورد نیاز برای موفقیت در حوزه طراحی داخلی چه هستند ؟

موفقیت در حوزه طراحی داخلی و رشته معماری داخلی، مانند هر حوزه دیگری نیاز به یک‌سری مهارت‌های عمومی و تخصصی دارد. در این بخش، به معرفی از اصلی‌ترین مهارت‌های مورد نیاز برای پیشرفت در زمینه معماری داخلی می‌پردازیم.

روابط عمومی در معماری داخلی

مهارت های ارتباطی، از مهم‌ترین مهارت‌هایی هستند که یک طراح داخلی باید از آن برخوردار باشد. طراحان داخلی، برای تبادل نظر و ارائه ایده‌های خود، نیازمند برگزاری جلسه‌های متعدد با کارفرما هستند. علاوه بر کارفرما، طراحان داخلی با پیمانکاران (مجریان پروژه) و تامین‌کنندگان لوازم (خانگی، هنری، تزئینی و غیره) نیز به طور پیوسته ارتباط برقرار می‌کند. گوش دادن فعال، حساسیت به مشکلات، ارتباط کلامی، ارتباط کتبی، ارائه و مذاکره، از اصلی‌ترین مهارت‌های ارتباطی برای موفقیت در این حوزه به شمار می‌روند.

تصویرپردازی ذهنی در معماری داخلی

یک طراح داخلی موفق می‌تواند فضای یک اتاق را بر اساس چینش‌های مختلف و به همراه آیتم‌های متفاوت تصور کند. تصویرپردازی طراح داخلی، فقط به آیتم‌ها و لوازم تزئینی محدود نمی‌شود. نورپردازی، زاویه دیوارها، زاویه سقف‌ها و تمام المان‌های طراحی، باید در ذهن این فرد نقش ببندند. آگاهی فضایی، طراحی فضا، تصور کاربری اتاق، چینش مبلمان، جانمایی لوازم خانگی و تصور حس و حال محیط از مهارت‌هایی هستند که معماران داخلی باید بر روی آن‌ها تسلط پیدا کنند.

خلاقیت در معماری داخلی

طراحان داخلی باید خود را سبک‌های جدید و رنگ‌های امروزی آشنا کنند. این افراد باید قادر به پیاده کردن نگاه هنری خود بر روی کاغذ و ارائه ایده‌هایشان به کارفرما باشند. کسب این مهارت‌ها، نیازمند تجربه و خلاقیت است. تجربه و خلاقیت، با کارآموزی نزد طراحان دیگر یا همکاری با آن‌ها به دست می‌آید. معماران داخلی باید با باز نگه داشتن ذهن، استفاده از تکنیک‌هایی نظیر طوفان ذهنی و الهام‌گیری از سبک‌های مد روز، به خلق ایده‌های جدید بپردازند و در پروژه‌های خود، خلاقانه عمل کنند.

انعطاف پذیری در معماری داخلی

طراحی داخلی، شغلی است که مشتریان متفاوتی دارد. در صورت کار بر روی فضاهای داخلی یک شرکت، بازه کاری طراحان داخلی، معمولا به 5 روز در هفته و ساعات اداری محدود می‌شود. در صورت کار بر روی فضاهای داخلی یک ملک مسکونی، بازه کاری محدودیت خاصی نخواهد داشت. اگر یک معمار داخلی بخواهد ضمن طراحی فضاهای اداری بر روی فضاهای مسکونی نیز کار کند، باید از نعطاف‌پذیری بالایی برخوردار باشد. مهارت‌های برنامه‌ریزی، مدیریت زمان و اعطای مسئولیت، از جمله مهارت‌هایی هستند که انعطاف‌پذیری را بالا می‌برند. به طور کلی، یک طراح داخلی باید انتظارات کارفرمایانی مختلف را در نظر بگیرید و با پشتکار، ضمن رسیدن به اهداف پروژه‌ها، قابل اعتماد بودن خود را نیز ثابت کند.

حل مسئله در معماری داخلی

در دنیای طراحی داخلی، کمتر پروژه‌ای را می‌توان یافت که دقیقا به همان صورتی پیش بروند که برنامه‌ریزی شده‌اند. به عنوان مثال، اتمام موجودی یا تاخیر در ارسال آثار هنری، مبلمان و یا دیگر آیتم‌های درخواستی کارفرما، یکی از مشکلات موثر بر روی برنامه زمانبندی پروژه است. تاخیرهای غیرمنتظره، باعث تحمیل هزینه‌های ناخواسته به پروژه می‌شوند. از این‌رو، یک طراح داخلی موفق، کسی است که توانایی رفع موانع احتمالی را داشته باشد. مدیریت فرآیند، بهبود مستمر، عیب‌یابی، برنامه‌ریزی پروژه، اولویت‌بندی، ارزیابی و به انجام رساندن کارها، از مهارت‌های مورد نیاز برای تقویت حل مسئله هستند.

تخصیص بودجه در معماری داخلی

در پروژه‌های طراحی داخلی، اغلب کارفرمایان به دنبال ارزان‌ترین راه‌حل ممکن هستند. از این‌رو، مدیریت هزینه‌ها و تخصیص بودجه، یکی دیگر از مهارت‌های ضروری برای موفقیت در حوزه معماری داخلی به شمار می‌رود. یک طراح داخلی موفق، علاوه بر تسلط بر روی محاسبات مالی، از توانایی مذاکره نیز برخوردار است. به عنوان مثال، هنگام افزایش محبوبیت یک آیتم خاص (مانند رنگ یا پارچه)، معمار می‌تواند طی مذاکره با تامین‌کننده خود، حجم بالاتری از آن آیتم را با هزینه پایین‌تر تهیه کند. به این ترتیب، هزینه اجرای پروژه‌ها کاهش می‌یابد. مذاکره، پیش‌بینی، شفافیت، ثبت تراکنش‌ها و تشخیص هزینه‌های پنهان، از جمله مهارت‌های موثر بر روی تخصیص بودجه هستند.

طراحی به کمک کامپیوتر در معماری داخلی

کاربرد برنامه‌های کامپیوتر در طراحی داخلی، روز به روز پررنگ‌تر می‌شود. ابزارهای «طراحی به کمک کامپیوتر» (Computer-Aided Design) یا به اختصار «کَد» (CAD)، امکان نمایش ایده‌های طراحان به کارفرمایان را فراهم می‌کنند. از نرم‌افزارهای معروف و محبوب در این حوزه می‌توان به اتوکد، آرشیکد، وکتورورکس، اسکچ‌آپ، رویت و غیره اشاره کرد. برای موفقیت در حوزه طراحی داخلی، تسلط بر روی نرم‌افزارهای CAD ضروری است. در بخش «بهترین نرم‌افزارهای کامپیوتری طراحی داخلی»، به معرفی بهترین گزینه‌ها و قابلیت‌های این نرم‌افزارها پرداخته‌ایم.

دیگر مهارت های کاربردی در معماری داخلی

در این بخش، به معرفی برخی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین مهارت‌ها برای موفقیت در حوزه طراحی داخلی پرداختیم. علاوه بر موارد ذکر شده، آشنایی با امورد قراردادها، املاک، کنترل کیفی، طراحی سازه، ساختمان‌سازی، ترسیم نقشه‌های ساختمانی و غیره نیز به عنوان مهارت‌های کاربردی در این حوزه محسوب می‌شوند.

مسیر یادگیری طراحی داخلی

پیش از قدم گذاشت در مسیر یادگیری طراحی داخلی، ابتدا با پاسخ دادن به سوالات زیر، خود را مورد ارزیابی قرار دهید:

1. چرا به طراحی داخلی علاقه‌مند شده‌اید؟
2. هم‌اکنون چه مهارت‌هایی در زمینه طراحی دارید؟
3. چرا تصور می‌کنید برای فعالیت این حوزه مناسب هستید؟

قدم اول در یادگیری طراحی داخلی، اطمینان از علاقه به این حوزه و فرآیندهای مرتبط با آن است. قبل از هر چیزی، در مورد تفاوت‌های بین طراحی داخلی با دکوراسیون داخلی و معماری داخلی تحقیق کنید. آموزشگاه‌های هنر، مجتمع‌های فنی و حرفه‌ای و حتی برخی از دانشگاه‌های دولتی معتبر، دوره‌ها و کارگاه‌های آموزش تخصصی و کاربردی مرتبط با طراحی داخلی را برگزار می‌کنند. در صورت اطمینان از علاقه و داشتن مهارت‌های مورد نیاز برای موفقیت در این حوزه، در یکی از این دوره‌ها شرکت کنید.

توجه داشته باشید که رشته‌ای با عنوان «طراحی داخلی» در دانشگاه وجود ندارد. اگر قصد دارید به صورت آکادمیک وارد این حوزه شوید، تحصیل در رشته «معماری داخلی» در کنار طی کردن دوره‌های طراحی داخلی است. رشته طراحی داخلی در ایران با عنوان «كارشناسی حرفه‌ای معماری -طراحی محیط داخلی» نیز شناخته می‌شود.

سرفصل‌ها و مدت زمان دوره‌های تخصصی طراحی داخلی به آموزشگاه و سطح آموزش بستگی دارد. دوره‌های جامع معمولا طی 680 ساعت و در 6 ترم ارائه می‌شوند. مدت زمان دوره‌های فشرده نیز به بیش از 100 ساعت می‌رسد. به هر حال، شما برای فعالیت در حوزه طراحی دکوراسیون داخلی، نیاز به مدرک دارید. داشتن مدرک کارشناسی در رشته‌های مرتبط نظیر معماری داخلی، هنرهای زیبا، طراحی صحنه و غیره می‌تواند مسیر یادگیری و موفقیت شما را هموارتر کند.

دوره‌های آموزش طراحی دکوراسیون داخلی، سرفصل‌های مرتبط با این رشته را به خوبی پوشش می‌دهند. با این وجود، برای موفقیت بیشتر در این رشته، بیشتر بر روی یادگیری مباحث زیر تمرکز کند:

1. مبانی طراحی داخلی
2. تاریخچه محیط انسان‌ساخت
3. تئوری رنگ
4. شناخت مصالح
5. ترسیم فنی
6. بیان طراحی
7. پرسپکتیو و رندرینگ
8. نورپردازی
9. طراحی به کمک کامپیوتر (CAD)
10. طراحی پایدار ساختمان
11. قوانین و استانداردهای سازه

سوالات متداول در رابطه با طراحی داخلی

در این بخش، به برخی از پرتکرارترین سوالات در رابطه با طراحی داخلی پاسخ می‌دهیم.

تعریف طراحی داخلی چیست ؟

طراحی داخلی، علم و هنر ایجاد یا تغییر فضای داخلی ساختمان برای دستیابی به یک محیط سالم، زیبا و دلنشین برای کاربران آن فضا است.

تفاوت طراحی داخلی با معماری داخلی چیست؟

معماری داخلی بیشتر بر روی جنبه‌های فنی اتاق‌های ساختمان تمرکز می‌کند اما طراحی داخلی، به جنبه‌های هنری و زیبایی‌شناسی فضاهای داخلی ساختمان می‌پردازد.

تفاوت طراحی داخلی با دکوراسیون داخلی چیست؟

دکوراسیون داخلی، فرآیند مبله کردن و پر کردن فضا با آیتم‌های شیک و زیبا است.

طراحی داخلی از گرایش های کدام رشته است ؟

طراحی و دکوراسیون داخلی، معمولا طی دوره‌های خارج از مقاطع تحصیلی دبیرستان یا دانشگاه آموزش داده می‌شود. البته رشته معماری داخلی، یکی از رشته‌های قابل تحصیل در هنرستان و از گرایش‌های رشته معماری در مقطع ارشد است.

محبوب ترین سبک طراحی داخلی چیست ؟

طراحی سنتی به عنوان محبوب‌ترین سبک از انواع سبک های معماری داخلی محسوب می‌شود. البته سبک‌های مدرن، انتقالی، التقاطی، مینیمال و میدسنچری مدرن نیز از محبوبیت بسیار بالایی برخوردارند.

المان های اصلی در طراحی داخلی چه نام دارند ؟

المان های اصلی در طراحی داخلی شامل رنگ، فرم، نور، خط، الگو، بافت و فضا هستند.

اصول طراحی داخلی چه هستند ؟

از مبانی یا اصول طراحی داخلی می‌توان به توازن، هارمونی، ریتم، تناسب و مقیاس، تاکید، کنتراست و جزئیات اشاره کرد.

مهارت های ضروری برای تبدیل شدن به یک طراح داخلی موفق چه هستند ؟

روابط عمومی بالا، تصویرپردازی ذهنی، خلاقیت، انعطاف‌پذیری، تخصیص بودجه، حل مسئله و طراحی به کمک کامپیوتر، از اصلی‌ترین مهارت‌های مورد نیاز برای موفقیت در حوزه معماری داخلی هستند.

بهترین نرم افزارهای طراحی داخلی کدام هستند ؟

اتوکد، اسکچ‌آپ، آرشیکد، چیف آرشیتکت، رویت، بلندر و تری دی اس مکس، از بهترین ابزارهای کامپیوتری برای انجام طراحی داخلی به شمار می‌روند.

هزینه طراحی داخلی چقدر است ؟

هزینه طراحی داخلی به پارامترهای مختلفی نظیر سبک مورد نظر و ابعاد پروژه بستگی دارد. این هزینه معمولا برای خانه‌های معمولی به طور متوسط بین 10 تا 15 درصد قیمت خانه است. برای خانه‌های بزرگ، هزینه طراحی داخلی می‌تواند به طور متوسط تا 35 درصد قیمت خانه باشد.

گران ترین سبک های طراحی داخلی چه هستند ؟

سبک‌های آرت دکو، گلم، نیو امپایر و لاکچری به عنوان گران‌ترین سبک‌های معماری داخلی شناخته می‌شوند.