راهنمای Xfce – یکی از سریع‌ترین دسکتاپ‌های لینوکس

ممکن است یکی از دلایل علاقه‌مندی شما به لینوکس این باشد که شنیده‌اید لینوکس بر روی سیستم‌های قدیمی بهتر کار می‌کند؛ اما پس از بررسی سیستم‌های عامل لینوکسی مختلف که به نام توزیع یا دیسترو نیز نامیده می‌شوند، ممکن است به این نتیجه برسید که سخت‌افزارتان نیز بسیار کند است. در این صورت باید از دسکتاپی مانند XFCE استفاده کنید. این یک دسکتاپ عالی است و تنها یک مشکل در مورد آن وجود دارد و آن این است که معنی این حروف چیست؟

Xfce یک محیط دسکتاپ است

محیط دسکتاپ آن چیزی است که شما بر روی صفحه نمایش رایانه خود مشاهده می‌کنید. محیط دسکتاپ شامل پنل‌های حاوی برنامه‌ها، اعلان‌ها، و زمان سیستم است. محیط دسکتاپ تعیین می‌کند که چگونه می‌توانید برنامه‌ها را باز کرده و یا بین برنامه‌های مختلف سوئیچ کنید.

سیستم‌های عامل ویندوز و مک هر کدام تنها یک محیط دسکتاپ دارند و زمانی که نسخه جدیدی از ویندوز منتشر می‌شود، مهم‌ترین ویژگی‌هایی که در مورد آن بحث می‌شود، محیط دسکتاپ، وجود یک منوی شروع، قالب مسطح و مواردی از این دست است. همین نکته در مورد سیستم‌عامل مک نیز صدق می‌کند، چون این سیستم‌عامل ارتباط زیادی با داک مخصوص خود دارد و منوی برنامه‌ها در بخش فوقانی نمایش می‌یابد.

در دسکتاپ‌های اوپن‌سورس مانند لینوکس، محیط دسکتاپ محدود نیست. شما می‌توانید از محیط دسکتاپ از پیش نصب شده روی سیستم‌عامل استفاده کنید و یا از موارد زیاد دیگری که به صورت جایگزین وجود دارند بهره بگیرید. Xfce یکی از انواع مختلف محیط‌های دسکتاپ است که به این منظور می‌توانید انتخاب کنید.

تاریخچه مختصر XFCE

XFCE در سال 1996 به صورت یک جایگزین رایگان برای محیط دسکتاپ مشترک (Common Desktop Environment) که برای یونیکس عرضه شده بود، منتشر شد. محیط دسکتاپ مشترک در آن زمان یک نرم‌افزار پولی بود. نام این محیط دسکتاپ از محیط مشترک XForms (Common Environment) ناشی می‌شد. مشخص شد که XForms تبدیل به یک عامل محدود کننده این پروژه شده است. از آنجا که کیت ابزار تنها برای استفاده شخصی رایگان بود، توزیع‌های محبوب مانند رد هت (Red Hat) و دبیان (Debian) از XFCE استفاده نکردند.

بنیان‌گذار XFCE از سال 1999 این دسکتاپ را با استفاده از GTK که مورد استفاده محیط دسکتاپ گنوم (GNOME) نیز هست بازنویسی کرد. اولیویر فوردان (Olivier Fourdan) متعاقباً شغلی در رد هت که بزرگ‌ترین شرکت اوپن‌سورس دنیا بود، به دست آورد. با کنار گذاشتن XForms نام این دسکتاپ از XFCE (همه حروف بزرگ) به Xfce تبدیل شد و این حروف دیگر نماینده هیچ عبارتی نبودند.

Xfce چگونه عمل می‌کند؟

دسکتاپ Xfce از پنل‌های پیکربندی استفاده می‌کند. برنامه‌های باز معمولاً در فهرستی شبیه به نسخه‌های قدیمی ویندوز نمایش می‌یابند. در گوشه راست-پایین یا بالا یک ناحیه اعلان و نمایش ساعت وجود دارد. لانچر برنامه‌ها در سمت چپ صفحه قرار دارد.

از آنجا که Xfce قابل سفارشی‌سازی است، توزیع‌های مختلف، آن را به طرز متفاوتی پیکربندی می‌کنند. اگر از اوبونتو استفاده می‌کنید، این دسکتاپ به طور پیش‌فرض طاهر متفاوتی نسبت به نسخه مورد استفاده در فدورا یا لینوکس مینت دارد.

Xfce به طور معمول از لانچر سنتی برنامه‌ها استفاده می‌کند که نرم‌افزارها را بر اساس دسته و نام مرتب می‌کند. شما توانایی قرار دادن میانبر و فایل‌ها روی دسکتاپ را دارید. این روندی است که برخی دسکتاپ‌های دیگر از آن فاصله گرفته‌اند. اگر قبلاً در دهه 1990 میلادی با رایانه‌ای کار کرده باشید، احتمالاً Xfce این نوستالژی را در شما زنده خواهد کرد.

لازم به ذکر نیست که Xfce رابطی است که ظاهری قدیمی دارد. با این که انیمیشنی وجود ندارد؛ اما می‌توانید لبه‌های پنجره‌ها را شفاف کنید یا کل پنجره‌ها را به صورت شفاف دربیاورید. همچنین می‌توانید دسکتاپ‌های مجازی اضافه کنید، نام آن‌ها را تغییر دهید و یا آن‌ها را به هر ترتیبی که می‌پسندید مرتب کنید.

مشخصات Xfce

همه این‌ها آغاز راه است. با این که Xfce را به سختی می‌توان از نظر سفارشی‌سازی به اندازه دسکتاپ پلاسما KDE دانست؛ اما باز هم امکان افزودن پنل، جابجا کردن آن‌ها و درج افزونه‌های مختلف وجود دارد. این افزونه‌ها قابلیت‌های دسکتاپ شما را بسط می‌دهند. در این وضعیت می‌توانید فضای دیسک، استفاده از CPU، ترافیک شبکه و ایمیل‌های رسیده را از روی یک آیکون در پنل Xfce مشاهده کنید.

چند برنامه وجود دارند که با توجه به Xfce طراحی شده‌اند. این برنامه‌ها شامل Thumar (برای مدیریت فایل‌ها) Orange (تقویم)، Mousepad (ویرایشگر متن)، Parole (پخش‌کننده موسیقی) و Xfburn (برنامه رایت دیسک) هستند.

به دو روش می‌توان از Xfce استفاده کرد. روش اول این است که نسخه‌ای از یک سیستم‌عامل لینوکس را دانلود کنید که به طور پیش‌فرض از این دسکتاپ استفاده می‌کند. اغلب توزیع‌های لینوکس چنین گزینه‌ای دارند. به طور جایگزین می‌توانید این دسکتاپ را روی هر سیستم‌عامل لینوکس که فعلاً استفاده می‌کنید نصب نمایید. برای نمونه برای نصب روی اوبونتو می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید:

sudo apt update
sudo apt install xfce4

رایانه را ری‌استارت کنید و در صفحه ورود بر روی آیکون دسکتاپ جاری کلیک کنید. بدین ترتیب امکان انتخاب بین محیط دسکتاپ کنونی و یا Xfce وجود خواهد داشت.

معایب Xfce

برنامه‌های معدودی وجود دارند که به طور اختصاصی برای محیط دسکتاپ Xfce طراحی شده‌اند. این بدان معنی است که نرم‌افزاری که استفاده نمی‌کنید به همراه کیت ابزارها و جوامع کاملاً متفاوتی عرضه شده است. احتمال بالایی وجود دارد که برخی از نرم‌افزارهایی که بیشتر استفاده می‌کنید برای Gnome طراحی شده باشند و روی دسکتاپ Xfce کاملاً ناسازگار به نظر برسند. نصب نرم‌افزارهایی که به طور ابتدایی برای دسکتاپ‌های دیگر طراحی شده‌اند، همچنین ممکن است باعث شود که تعدادی کتابخانه و کد اضافی را اجرا کنید و بدین ترتیب شانس این که Xfce همچنان سریع‌تر از محیط‌های دسکتاپ دیگر عمل کند، پایین می‌آید.

Xfce در قیاس با محیط‌های دسکتاپ دیگر توسعه فعالی ندارد. گنوم و کی‌دی‌ئی جوامع بزرگی دارند و برخی افراد وظیفه روزانه‌ای برای بهبود تجربه کاربری این دسکتاپ‌ها را بر عهده گرفته‌اند.

پروژه‌های معدود مشابهی به وسیله تیم‌های کوچک مانند Budgie, Cinnamon و Pantheon اجرا می‌شوند. افراد مختلف همچنان بر روی Xfce کار می‌کنند؛ اما به نظر می‌رسد که نسخه‌های این محیط دسکتاپ سال‌ها از رقبایش عقب است و تغییراتی که ایجاد می‌شوند نیز کاملاً جزئی به نظر می‌رسند. نسخه‌های آینده این دسکتاپ بیشتر بر روی گذار به GTK+ 3 متمرکز شده است. دسکتاپ گنوم در سال 2011 چنین گذاری را انجام داده است.

چرا باید از Xfce استفاده کرد؟

Xfce جدیدترین، زیباترین و یا قوی‌ترین محیط دسکتاپ نیست. البته همه این‌ها وقتی قرار است آن را بر روی یک سیستم قدیمی به کار بگیرید ممکن است، مزیت محسوب شوند، چون فدا کردن انیمیشن و پنجره‌های شفاف در جهت تضمین عملکرد صحیح سیستم، امری معقول به نظر می‌رسد.

فیلم آموزش سیستم عامل کالی لینوکس Kali Linux – مقدماتی + گواهینامه در فرادرس

کلیک کنید

وقتی می‌خواهید از بیشترین توان سیستم برای کاری که در دست دارید، استفاده کنید، چه این کار بازی کردن یا ضبط ویدئو باشد؛ در هر صورت لازم نیست که محیط دسکتاپ بخش بزرگی از حافظه و توان پردازی رایانه را به خود اختصاص دهد. البته افرادی نیز وجود دارند که همچنان از ظاهر دسکتاپ Xfce لذت می‌برند.

محیط‌های دسکتاپ سبک دیگری نیز برای لینوکس وجود دارند. LDXE از منابع سریع‌تری استفاده می‌کند و افراد زیادی نیز به دسکتاپ Mate علاقه‌مند هستند. در هر حال Xfce پس از سال‌ها همچنان یک پروژه قوی محسوب می‌شود.

اگر این نوشته مورد توجه قرار گرفته است، احتمالاً موارد زیر نیز برای شما جذاب خواهند بود:

• آموزش مقدماتی سیستم عامل لینوکس (Linux)
• بهترین توزیع‌های لینوکس در سال ۲۰۱۸
• دروس مهندسی کامپیوتر
• راهنمای KDE — نگاهی به این رابط دسکتاپ لینوکس با بیشترین قابلیت پیکربندی
• راهنمای گنوم (GNOME) — نگاهی به محبوب‌ترین محیط دسکتاپ برای لینوکس
• آموزش‌های لینوکس (Linux)

==