آونگ ویلبرفورس — ویدیوی علمی

آونگ ویلبرفورس یک سیستم نوسانگر هماهنگ جفت‌‌شده است که در سال ۱۸۹۶ توسط فیزیکدانی به نام لیونل ویلبرفورس (Lionel Wilberforce) ابداع شد. خصوصیات جرم و فنر در این نوع آونگ به گونه‌‌ای تنظیم شده است که انرژی جنبشی حین بالا و پایین رفتن، بین جهش و پیچش نوسانگر منتقل می‌‌شود. اگر سیستمی در دو یا چند مسیر نوسان کند، انرژی می‌‌تواند بین مُدهای مختلف و بالا و پایین رفتن با دوره تناوب انتقال انرژی حدوداً ۱۵ ثانیه‌‌ای بین مد جهش و پیچش، منتقل شود (توجه داشته باشید که جهش و سپس، پیچش نوسانگر برای مدت کوتاهی متوقف می‌‌شوند). در اینجا جرم و «ممان اینرسی» (Moment of Inertia) یا لختی دورانی  (که با حرکت چهار توده کوچک تغییر یافته است) به گونه‌‌ای تنظیم شده‌‌اند که فرکانس تشدید پیچش برابر با فرکانس تشدید جهش باشد. قبل از اینکه انرژی از بین برود، سیستم ۵ سیکل (از چرخش محض تا جهش محض و بالعکس) را به پایان خواهد رساند.