رشته های کهکشان NGC 1947 — تصویر نجومی

کهکشان 1947 NGC تقریباً ۴۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد و می‌‌توان آن را در آسمان نیمکره جنوبی و درون مرزهای «صورت فلکی ماهی زرین» (Constellation Dorado) پیدا کرد. در سایه‌‌نمای ایجادشده در مقابل نور ستاره، رگه‌‌های مبهمی از گرد و غبار کیهانی به چشم می‌‌خورد که در سرتاسر مناطق مرکزی درخشان این کهکشان به صورت رشته رشته در آمده‌‌اند. برخلاف کهکشان‌‌های مارپیچی که چرخش ستاره‌‌ها، گاز و گرد و غبار، در امتداد بازوهای مارپیچی آن‌‌ها صورت می‌‌گیرد، در کهکشان NGC 1947 گاز و گرد و غبار، ستاره‌‌ها را دنبال نمی‌‌کنند.

برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک کنید.

این حرکت مجزا و پیچیده نشان می‌‌دهد که رشته‌‌های گاز و گرد و غبار قابل مشاهده این کهکشان ممکن است از یک کهکشان اهداکننده که طی حدوداً ۳ میلیارد سال اخیر از تکامل کهکشان 1947 NGC با آن ادغام شده، نشأت گرفته باشند. در این تصویر دقیق و واضح که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده و تقریباً ۲۵ هزار سال نوری را پوشش می‌‌دهد، علاوه بر مرکز کهکشان NGC 1947، ستاره‌‌های درخشان راه شیری و کهکشان‌‌های دوردست نیز در پیش‌‌زمینه و پس‌‌زمینه آن دیده می‌‌شوند.