خوشه های ستاره ای M35 و NGC 2158 — تصویر نجومی

خوشه‌‌های ستاره‌‌ای می‌‌توانند دور یا نزدیک، پیر یا جوان و فشرده یا پراکنده باشند. تصویری که مشاهده می‌‌کنید، دو خوشه ستاره‌‌ای باز کاملاً متفاوت را در یک میدان دید نشان می‌‌دهد. خوشه M35 که در سمت چپ و پایین قرار دارد، با فاصله ۲٫۸۰۰ سال نوری از زمین، ۱۵۰ میلیون سال سن و دارا بودن ۲,۵۰۰ ستاره پراکنده‌‌شده در فضایی به پهنای ۳۰ سال نوری، یک خوشه نسبتاٌ نزدیک، جوان و پراکنده محسوب می‌‌شود. ستاره‌‌های آبی درخشان اغلب مشخصه خوشه‌‌های باز جوان‌‌تر مانند M35 هستند.

برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک کنید.

در مقابل، خوشه NGC 2158 که در سمت راست و بالا دیده می‌‌شود، نسبت به M35 چهار برابر دورتر، بیش از ۱۰ برابر پیرتر و بسیار فشرده‌‌تر است. ستاره‌‌های زردتر و پیرتر NGC 2158 به‌‌دلیل خودتخریبی ستاره‌‌های آبی درخشان، توانسته‌‌اند بر آن‌‌ها غلبه یابند. به‌‌طور کلی، خوشه‌‌های ستاره‌‌ای باز در صفحه کهکشان راه شیری یافت می‌‌شوند و شامل ۱۰۰ تا ۱۰,۰۰۰ ستاره هستند که همگی تقریباً در یک زمان تشکیل شده‌‌اند. به کمک یک تلسکوپ کوچک می‌‌توان این دو خوشه باز را در نزدیکی صورت فلکی «دوپیکر» یا «جوزا» (Gemini) رصد کرد.