فرادرسهمه چیز درباره فرمت‌های رایج فایل‌های ویدیویی و کد آنها
بخش اول
این روزها همه برای خودشان یک فیلمبردار هستند. این روز تجهیزات متنوعی برای فیلمبرداری در دسترس مردم است، تلفن‌های همراه، دوربینهای کامپکت جیبی، دوربین‌هایی با فناوری‌های جدید، دوربینهای دیجیتال و حتی دوربینهای حرفه‌ای SLR که قابلیت ضبط ویدیوهای HD به آنها اضافه شده است.
فرایند یادگیری فن فیلمبرداری برای بسیاری از افراد چالش‌برانگیز باشد، اما وضعیت وقتی پیچیده‌تر می‌شود که بخواهید شاهکار خود را برای دیگران نمایش دهید. ممکن است هدف شما این باشد که ویدیوی خود را روی یوتیوب آپلود کنید، یا اینکه آن را طوری بسازید که روی دستگاه‌های قابل‌حمل، مانند تلفن‌های هوشمند، قابل بارگذاری و پخش باشد، شاید هم بخواهید آن را روی یک دیسک بلو-ری ( Blu-ray) ذخیره کنید.
ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که با کلیپ‌های تصویری احاطه‌شده است و بالاخره لازم است با روش‌های خلق، ویرایش و نمایش ویدیو آشنا باشیم. اگر شما دوست دارید که ویدیوهایتان بهترین تأثیر ممکن را روی مخاطبتان بگذارد، باید با فرمت‌های ویدیویی و همین‌طور کدک‌ها آشنا باشید.
ما در این مقاله، ابتدا شما را با فرمت‌های ویدیویی آشنا می‌کنیم و سپس به کدک‌ها خواهیم پرداخت. (برای آشنایی با کدک اینجا(+) را کلیک کنید) در پایان هم با استفاده از یک نرم‌افزار، چند مثال کاربردی به شما ارائه خواهیم داد. برای این کار نرم‌افزارهای زیادی وجود دارند. از نرم‌افزارهای متن‌باز و رایگان گرفته تا نرم‌افزارهای حرفه‌ای و گران قیمت و ما فقط به چند نمونه از آنها اشاره خواهیم کرد. شما البته می‌توانید هر نرم‌افزاری را که با بودجه و سلیقه شما و میزان کنترلی که می‌خواهید روی فایل خروجی خود داشته باشید، همخوانی دارد، انتخاب کنید.
کدک‌ها و فرمت‌های ویدیویی چه فرقی با هم دارند؟
Handbrake نرم‌افزاری است که شما می‌توانید با استفاده از آن ویدیوهای خود را با استفاده از هر کدک یا تکنیک فشردهسازی که بخواهید، از یک فرمت به فرمت دیگر تبدیل کنید. کاربران تازه وارد معمولاً تفاوت کدک و فرمت‌ها را نمی‌دانند همین موضوع آنها را سردرگم می‌کند. کدک روشی است که به‌وسیله آن اطلاعات (بخصوص اطلاعات فشردهسازی شده) را رمزگذاری (Encode) یا رمزنگاری(Decode) می‌کنند. واژه Codec از واژه ترکیبی Compressor-Decompressor گرفته شده است که بیانگر کار اصلی کدک‌ها است؛ کدک‌ها پس از دریافت اطلاعات چندرسانه‌ای یا آنها را (برای انتقال و ذخیره‌سازی) فشردهسازی کرده یا برعکس آنها را (برای نمایش یا تبدیل فرمت) دوباره (Decompress) می‌کنند.
دلیل این کار هم این است که اطلاعات خام صوتی و تصویری فضای بسیار زیادی را اشغال می‌کنند. برای مثال شما برای ذخیره‌سازی یک ساعت ویدیوی ۱۰۸۰ HD که با سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه فیلمبرداری شده باشد، به حدود ۴۱۰ گیگابایت فضا احتیاج خواهید داشت. اگر یادتان باشد سی دی‌های صوتی قدیمی که حالا دیگر از رده خارج شده‌اند هم تنها می‌توانستند ۷۴ دقیقه صدا را روی یک سی‌دی ۶۸۰ مگابایتی ذخیره کنند. امروزه یک ثانیه صدای هشت کاناله ۲۴ بیتی ۱۶ مگابیت فضا اشغال می‌کند. یعنی شما برای ذخیره یک ساعت از آن به ۷ گیگابایت فضا احتیاج دارید. حجمی که حتی برای سریع‌ترین اتصال‌های اینترنتی مدرن هم بسیار سنگین است. به همین دلیل است که ما نیاز داریم فایل‌های صوتی و تصویری را قبل از ذخیره‌سازی، فشرده کنیم.
بعد از این مرحله و فشردهسازی فایل با فرمت مناسب و حجم قابل‌قبول، نیاز است که آن را در یک پکیج مناسب برای انتقال یا نمایش، بسته‌بندی کنیم. اینجا است که فرمت‌های مختلف صوتی و تصویری ارزش خود را نشان می‌دهند. آنها مثل یک جعبه سیاه هواپیما اطلاعات انواع مختلف فرمت‌ها را در خود محفوظ نگه می‌دارند. فرمت‌های معروف. کارآمد برای استفاده از اطلاعات فشردهسازی شده از انواع مختلفی از کدک‌ها استفاده می‌کنند.
قبل از هر چیز بهتر است با انواع مختلف کدک‌ها آشنا شویم.
آشنایی با کدک‌ها
اگر شما سری به انجمن‌های آنلاین متعددی بزنید که افراد متخصص کار با فایل‌های ویدیویی حضور دارند، متوجه خواهید شد که آنها همیشه در حال بحث درباره انتخاب بهترین کدک برای فایل‌های هستند. اما در واقع هیچ کدکی بهترین نیست و انتخاب شما بستگی به نوع کار شما دارد. ما هم به‌جای ارائه یک لیست طولانی از کدک‌ها بهتر دیدیم که آنها را بر اساس نوع کاربرد آنها، بررسی کنیم. تمرکز در مقاله بیشتر روی کدک‌های ویدیویی است، ولی در ادامه و در بخش فرمت‌ها، به انواع صوتی آنها هم اشاره خواهیم کرد.
ضبط و آرشیو فیلم
اکثر دستگاه‌های تصویربرداری مدرن فایلها را به‌صورت یکی از فرمت‌های فشردهسازی رایج ذخیره می‌کنند و تنها فیلمبردارهای حرفه‌ای هستند که با فایل‌های HD فشردهسازی نشده کار می‌کنند. اگر ما هم در یک دنیای ایده‌آل زندگی می‌کردیم که محدودیتی از نظر فضای ذخیره‌سازی نداشتیم، مطمئناً ویدیوهای خود را به‌صورت خام و فشردهسازی شده ذخیره می‌کردیم، زیرا ویدیوها در این حالت در بهترین کیفیت ممکن ذخیره می‌شوند. وقتی که ما ویدیوها را از یک فرمت به فرمت دیگری تبدیل می‌کنیم، احتمال ایجاد خطا و اختلال در تصویر و در نتیجه کاهش کیفیت آن وجود دارد. البته نرم‌افزارهای مبدل معتبر نرخ این خطاها را به حداقل ممکن می‌رسانند.
امروزه کدک‌های متعددی در دسترس ما هستند که هرکدام برای استفاده‌های خاص طراحی شده‌اند اما درصد بالایی از آنها به درد کاربران معمولی نمی‌خورند. ما در این بخش بر روش فشردهسازی و باز کردن کدک‌ها تمرکز می‌کنیم و به نرم افزاری که به‌وسیله آن ویدیوها رمزگذاری یا تبدیل شده‌اند، کاری نخواهیم داشت و آن را در جای دیگری مورد بحث قرار خواهیم داد.
فرمت H.264 / MPEG-4 AVC: این فرمت، رایج‌ترین فرمت مورد استفاده در دوربینهای مدرن و دیجیتال برای ذخیره کردن فایلها است. یادتان باشد که در اینجا منظور ما کدک است و نه فرمت (که معمولاً AVCHD است).
فرمت (MJPEG (Motion JPEG: این یکی از کدک‌های قدیمی است که هنوز بعضی از دوربینهای دیجیتال و دستگاه‌های قدیمی از آن پشتیبانی می‌کنند. این کدک توسط همان گروه معروف (Joint Pictue Experts Group) توسعه داده شد که کدک تصویری JPEG را توسعه داده بودند. اسم فرمت Jpeg در واقع نام اختصاری همین گروه است.
فرمت DV and HDV: فرمت DV توسط کنسرسیوم کمپانی‌های مصرف‌کننده قطعات الکترونیک توسعه یافت که کار آن تولید و فروش دوربینهای فیلمبرداری است. DV بیشتر در دوربین‌هایی به کار می‌رود که از کارتریج نواری mini-DV استفاده می‌کنند. البته بعضی نسخه‌های آن هم در تجهیزات حرفه‌ای نواری مثل DVCPRO و DVCAM به کار می‌رود. خود کدک DV به یک تعریف استاندار محدود شده است و تنها در یک نسخه به نام HDV ارائه می‌شود که به فیلمبردار اجازه می‌دهد تا تصاویر را با کیفیت HD، روی دوربین‌هایی که کارتریج mini-DV دارند، ذخیره کند.
به خاطر داشته باشید که از DV و HDV هم برای توصیف کدک و هم برای توصیف فرمت ویدیویی آنها، استفاده می‌شود.
ذخیره‌سازی روی DVD و Blu-ray
در این قسمت می‌خواهیم کمی هم به DVD های قدیمی یا نوع اندکی مدرن‌تر آن یعنی Blu-ray بپردازیم. باوجود اینکه محبوبیت سرویس‌های پخش آنلاین مثل نتفلیکس و یوتیوب روزبه‌روز بیشتر می‌شود اما هنوز نیاز مردم به دیسک‌های قابل‌حمل از بین نرفته است. برای مثال معلم‌ها و استادان دانشگاه هنوز هم از DVD برای ردوبدل کردن فایل استفاده می‌کنند می‌توان گفت که همه یک درایو DVD دارند و دلیلش هم این است که برای به اشتراک گذاشتن یک DVD احتیاجی به اینترنت نداریم.
فرمت MPEG-2: دوباره باید توجه داشت که بین کدک MPEG-2 و فرمت ویدیویی آن، تفکیک قائل شد. MPEG-2 منحصرا به عنوان استاندارد فشردهسازی DVDهای تصویری به کار می‌رود. این کدک همچنین در اوایل ارائه دیسک‌های بلو-ری هم استفاده می‌شد، اما اکثر فیلم‌های بلو-ری جدیدتر دیگر از آن استفاده نمی‌کنند. از MPEG-2 همچنین برای فشردهسازی فرمت HDTV برای پخش بی‌سیم در شبکه‌های تلویزیونی هم استفاده می‌شود.
فرمت H.264 / MPEG-4 AVC: این در اصل همان کدکی است که از آن در دوربینهای مدرن برای ضبط ویدیو استفاده می‌شود. البته این کدک در ضبط ویدیوهای آنلاین هم کاربرد دارد. H.264 ویدیوهایی بسازد که باوجود نرخ بیت‌ریت (bit rate) پایین و درصد فشردهسازی بالا، کیفیت تصویر خوبی برخوردار باشند. این فرمت بسیار مقیاس‌پذیر است و به همین دلیل می‌توان با استفاده از آن ویدیوهایی با نرخ بیت‌ریت بالا تولید کرد که کیفیت بسیار بالایی داشته باشند. H.264 همان فرمتی است که در دیسک‌های بلوری از آن استفاده می‌شود.
فرمت Microsoft VC-1: فرمت VC-1 هم یکی از سه کدکی است که از آنها برای رمزگذاری محتواهای تصویری بلوری استفاده می‌شود. این کدک همچنین در پلتفرم Silverlight مایکروسافت، که به‌عنوان یک راه‌حل جایگزین برای Flash Player مطرح است، نیز استفاده می‌شود. فیلم‌های بلو-ری غالباً از نوع پیشرفته VC-1 استفاده می‌کنند که با نام WVC1 هم شناخته می‌شود.
نمایش در وب
برای نمایش یک ویدیو در وب ما در اکثر مواقع مجبور هستیم که کیفیت تصویر را قربانی دستیابی به نرخ بیت‌ریت پایین‌تر کنیم. البته می‌دانیم که نرخ بیت‌ریت ویدیوهایی که در وب نمایش داده می‌شود کاملاً به سرویس‌دهنده اینترنت و نوع اتصال شما بستگی دارد. این را هم باید در نظر داشته باشید که کدک‌ها و فرمت‌های مخصوص نمایش آنلاین و دستگاه‌های قابل‌حمل غالباً یکسان هستند.
فرمت MPEG-1: یکی از قدیمی‌ترین روش‌های ارائه ویدیو روی اینترنت است. با اینکه Netflix، Youtube و دیگر کمپانی‌های معتبر پخش ویدیوهای آنلاین از این فرمت استفاده نمی‌کنند اما هنوز هم حجم بسیار زیادی از ویدیوهای MPEG-1 روی اینترنت قابل‌دسترسی است. ما MPEG-1 را تنها به این دلیل در این لیست قرار دادیم که چیزی از قلم نیفتاده باشد. در صورتی که شما قصد استفاده از ویدیوهای HD را دارید، بهتر است به‌طور کامل دور MPEG-1 را خط بکشید.
فرمت (WMV (Windows Media Video: باز هم باید یادآوری کنیم که ما در مورد کدک WMV، و نه فرمت ویدیویی آن، صحبت می‌کنیم. با اینکه استفاده از این کدک به اندازه MPEG-1 رواج ندارد اما هنوز هم محتواهای ویدیویی WMV زیادی روی اینترنت قابل‌دسترسی است. WMV هم مثل MPEG-1 یک روش قدیمی است و بهتر از آن برای نمایش آنلاین استفاده نکنید.
فرمت H.264 / MPEG-4 AVC: کدک H.264 قادر است با وجود بیت‌ریت پایین، ویدیوهای بسیار با کیفیتی را به ما ارائه دهد. این کدک توسط Adobe و در پلتفرم Flash این شرکت پشتیبانی می‌شود و همچنین در زبان HTML5 هم قابل‌استفاده است. کمپانی‌های Youtube و اپل هم به‌طور کامل از این کدک پشتیبانی می‌کنند. به همین دلیل می‌توانیم مطمئن باشیم که H.264 در آینده به رایج‌ترین کدک ویدیویی تبدیل خواهد شد. با این که ممکن است ویدیوهای فشردهسازی شده با کدک H.264 در دستگاه‌های قدیمی‌تر پخش نشوند، اما این هزینه‌ای است که باید برای پیشرفت تکنولوژی تقبل کنیم.
بخش دوم
انتخاب یک فرمت ویدیویی مناسب انعطاف‌پذیر و کاربردی
ما در این بخش از مقاله تنها به معرفی فرمت‌هایی خواهیم پرداخت که استفاده از آن در میان کاربران عمومیت دارد. هر کدام از این فرمت‌ها کاربردها و کاربران خاص خود را دارد و انتخاب شما بستگی به نوع کار شما می‌تواند متفاوت باشد. ما در این قسمت، به دلیل اینکه فرمت‌های ویدیویی صدا را هم منتقل می‌کنند، به کدک‌های صوتی هم اشاره خواهیم داشت.
وقتی شما در حال رندر کردن ویدیوی خود در یک نرم‌افزار ویرایش ویدیویی هستید، در واقع در حال تولید یک فرمت ویدیویی هستید که هم شامل صوت و تصویر فشردهسازی شده و هم شامل اطلاعات مربوط به نوع فرمت به کار رفته در دستگاه‌های رندرینگ، می‌شود. به همین دلیل، دانستن نوع کاربرد نهایی ویدیو برای انتخاب فرمت مناسب، بسیار حیاتی است.
موارد کاربرد فرمت‌های مختلف ویدیویی، برخلاف کدک‌ها، در بسیاری از موارد اشتراکات زیادی دارد. در ادامه با فرمت‌های ویدیویی مختلف بر اساس نوع کاربرد آنها آشنا خواهید شد.
فرمت‌های مناسب برای آرشیو و ضبط ویدیو
همان‌طور که در قسمت اول این مقاله در مورد کدک‌ها ذکر شد، شما برای این کار باید فرمتی را انتخاب کنید که بهترین کیفیت ممکن را داشته باشد. خیلی از کاربران دوست دارند بتوانند فایل‌های ویدیویی که روی کامپیوتر خود ذخیره کرده‌اند را از طریق شبکه‌های داخلی یا اینترنت در دسترس بقیه هم قرار دهند ولی از این هراس دارند که ویدیوی آنها کیفیت موردنظر را از دست بدهد. انتخاب یک فرمت ویدیویی مناسب می‌تواند توازن لازم بین کیفیت و حجم فایل، طوری که برای نمایش آنلاین مناسب باشد، را برای شما برقرار کند.
فرمت Advanced Systems Format) ASF): یک فرمت ویدیویی است توسط شرکت مایکروسافت توسعه داده شده است. البته ویدیوهایی که از این فرمت استفاده می‌کنند پسوندهای متفاوتی دارند. برای نمونه می‌توان به پسوندهای asf. ،wma و wmv اشاره کرد. در نظر داشته باشد که فایل‌های با پسوند wmv به احتمال زیاد به وسیله کدک WMV مایکروسافت فشردهسازی شده‌اند، اما فرمت فایل ASF است.
فایل‌های ASF، حداقل از نظر تئوری، می‌توانند از هر کدک صوتی یا تصویری برای فشردهسازی فایل استفاده کنند. اما در عمل پخش این ویدیوها، مخصوصاً با کدک‌های H.264، ممکن است مشکل‌ساز باشد. اگر شما اصرار داشته باشید که از فرمت‌های شرکت مایکروسافت استفاده کنید، ASF انتخاب بدی نیست. اما این فرمت ممکن است با کدک‌هایی دیگر به خوبی کار نکند.
فرمت Audio Video Interleave) AVI): یکی از فرمت‌های ویدیویی قدیمی شرکت مایکروسافت است. اگرچه استفاده از این فرمت هنوز بسیار رایج است، اما بهتر است در پروژه‌های جدید خود از فرمت دیگری استفاده کنید.
فرمت QuickTime: این فرمت ویدیویی مخصوص کمپانی اپل است. اپل از این کدک (چه صوتی و چه تصویری) در دستگاه‌ها یا نرم‌افزارهایی پشتیبانی می‌کند که مورد تأیید این شرکت باشد و به همین دلیل هم معمولاً این فرمت از طرف جامعه کاربران مورد انتقاد قرار می‌گیرد. با این وجود فرمت QuickTime از تعداد زیادی از کدک‌های صوتی و تصویری پشتیبانی می‌کند. کمپانی اپل همیشه یکی از بزرگ‌ترین طرفداران H.264 محسوب شده است و به همین دلیل فرمت QuickTime این شرکت هم قادر است از این کدک استفاده کند.
فرمت MP4: مردم بعضی از اوقات فایل‌های MP4 را با QuickTime اشتباه می‌گیرند، اما در واقع این دو فرمت از استاندارهای متفاوتی استفاده می‌کنند. MP4 یکی از فرمت‌هایی است که توسط گروه Motion Pictures Expert Group توسعه یافته است و در بعد تکنیکی به اسم MPEG-4 Part 14 شناخته می‌شود. ویدیو در این فرمت با استفاده از کدک H.264 و صدای آن هم توسط AAC رمزگذاری می‌شود. البته برای صدا می‌توان از استانداردهای صوتی دیگری هم استفاده کرد.
فرمت‌های MPEG and BDAV MPEG-2 Transport Streams: این فرمت‌ها معمولا برای ذخیره فایل‌های ویدیویی روی دیسک‌های بلو-ری و DVD به کار برده می‌شوند. فرمت ویدیویی VOB یکی از زیر مجموعه‌های MPEG transport stream است که از آن به طور خاص برای ساخت DVDهای تصویری استفاده می‌شود. البته از فرمت VOB می‌توان برای ذخیره‌سازی فایل‌های دیگر هم استفاده کرد که در این مقاله به آنها نخواهیم پرداخت. فرمت MPEG-2 Transport Streams، همان‌طور که از اسمش پیدا است، از روش رمزگذاری MPEG-2 Part 2 برای ویدیو استفاده می‌کند، اما توانایی استفاده از روش‌های دیگر هم در آن گنجانده شده است. MPEG-2 TS هم یکی دیگر از زیر مجموعه‌های MPEG-2 است که از H.264 و VC-1 برای فشرده سازی استفاده می‌کند. برای فشردهسازی فایل‌های صوتی هم می‌توان از فایل‌های Dolby Digital (AC3) ،Dolby Digital Plus ،Dolby Lossless ،DTS ،DTS HD و صدای چند کاناله فشردهسازی نشده PCM استفاده کرد.
فرمت AVCHD: این فرمت یک از استانداردهایی است که خیلی از دوربین‌ها از آن استفاده می‌کنند. ویدیوهای ضبط شده در این دوربین‌ها با کدک‌های H.264 و AVC فشردهسازی شده و صدا هم توسط (Dolby Digital (AC3 یا PCM رمزگذاری می‌شود.
فرمت Flash: این فرمت صوتی کمپانی Adobe است که از کدک‌های زیادی پشتیبانی می‌کند. ویدیوهای Flash جدید معمولاً توسط کدک تصویری H.264 و کدک صوتی AAC رمزگذاری می‌شوند، اما نباید انتظار داشته باشید که سایت‌های ویدیویی تنها از این دو کدک پشتیبانی کنند، مخصوصاً اگر فایل‌های موجود در آنها قدیمی باشند.
دیگر فرمت‌ها: امروزه از فرمت‌های ویدیویی دیگری هم، مخصوصاً برای نمایش آنلاین ویدیوها، استفاده می‌شود. برای نمونه می‌توان به فرمت‌های MKV ،OGG ،OGM ،OGV و DiVX اشاره کرد.
چگونه از این کدک‌ها و فرمت‌ها استفاده کنیم
بهتر است در ابتدا به مواردی اشاره کنیم که دانستن آنها برای هر فیلمبردار تازه‌کاری لازم است. یکی از مهم‌ترین مواردی که باید برای آن هزینه شود، دستگاه‌های ذخیره‌سازی است.
برای مثال پروژه‌های من ترکیبی از فایل‌های صوتی و تصویری، به‌علاوه عکس، است. من فایل‌های ویدیویی را با استفاده از یک دوربین دیجیتال HD ضبط میکنم که آنها را با فرمت AVCHD ذخیره می‌کند. اما بیشتر فایلها با فرمت QuickTime و AVI برای من ارسال می‌شود. البته تعدادی فایل قدیمی با فرمت MJPEG هم دارم که در آینده احتمالاً آنها را به فرمت‌های مدرن‌تری تبدیل خواهم کرد.
من این فایلها را روی یک هارد دو ترابایتی Raid 1 و یک هارد چهار ترابایتی تحت شبکه ذخیره کرده‌ام. من تا کنون به احتیاجی به آرشیو کردن این فایلها نداشته‌ام، اما اگر هم قصد این کار را داشته باشم به جای دیسک‌های نوری یا نواری قدیمی از هارد دیسک‌های اکسترنال استفاده خواهم کرد.
اگر اکثر ویدیوهای شما توسط خودتان تولید نشده باشد، نیاز شما متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال اگر شما قصد دارید کلکسیون DVDهای خود را ریپ کرده و روی یک هارد تحت شبکه ذخیره کنید، انتخاب‌های زیادی خواهید داشت که شامل اکثر فرمت‌های معمول ویدیویی می‌شود. در این صورت بهتر است فرمتی را انتخاب کنید که با نرم‌افزار پخش‌کننده شما سازگاری بهتری داشته باشد. برای مثال اگر شما برای پخش از نرم‌افزار رایگان VLC Media Player استفاده می‌کنید و همه دستگاه‌های سخت‌افزاری شما از سیستم‌عامل ویندوز یا مک استفاده می‌کنند، فرمت MP4 به دلیل فشردهسازی و حجم مناسب برای شما انتخاب خوبی خواهد بود.
از سوی دیگر اگر شما قصد دارید ویدیوهای خود را روی دستگاه‌های پخش قابل هم پخش کنید باید ابتدا مطمئن شوید که آن دستگاه از چه فرمت‌هایی پشتیبانی می‌کند. دستگاه‌های پخش خانگی مدرن از استانداردهای متعددی پشتیبانی می‌کنند که شما پیش از دانلود یا ساخت ویدیوهای خود باید از آنها اطلاع داشته باشید. یک از بهترین انتخاب‌ها برای این موارد فرمت MPEG-2 است، اما باید در نظر داشته باشید که ویدیوهای با کیفیت MPEG-2 ممکن است به فضای ذخیره‌سازی بسیار زیادی احتیاج داشته باشد.
نگاهی به آینده
این روزها تعداد کدک‌ها و فرمت‌ها آن‌قدر زیاد شده که انتخاب فرمتی که همه قادر به تماشای آن باشند، بسیار دشوار به نظر می‌رسد. خبر خوب این است که در آینده اکثر ویدیوها از انواع مختلف کدک H.264 و فرمت MP4 استفاده خواهند کرد. اگر شما ویدیوهای خود را با این فرمت‌ها ذخیره کنید، بعدها تبدیل آنها به فرمت‌های رایج دیگر مثل Quicktime، Flash و ASF کار ساده‌ای خواهد بود.
ما در این مقاله تنها به معرفی فرمت‌ها و کدک‌ها پرداختیم که برای شروع بد نیست، اما برای آشنایی بیشتر با آنها شما احتیاج به مطالعه و تحقیق بیشتری خواهید داشت.
در صورتی که از مطالب فوق رضایت داشتید، پیشنهاد می‌کنیم به لینک‌های زیر رجوع کنید:
سلام
مطالبی که در مورد فشرده سازی فایل های تصویری نوشتید بسیار آموزنده بودن.
دستتون درد نکنه.
یه سوال داشتم و گفتم شاید شما بتونید کمکم کنید
من چندتا فایل ویدیویی ضبط شده با دوربین فیلمبرداری سونی دارم که فرمتشون AVCHD هست. یکی از این فایلها خرابه و باز نمیشه، و وقتی به properties فایل نگاه میکنم خالیه ولی بقیه فایلها اطلاعاتشون هست. من از خیلی از نرم‌افزار ها استفاده کردم تا درستش کنم اما نتونستم. به نظرتون میشه این فایل رو درست کرد چون این فایل خیلی برام مهمه.