انواع کمک های اولیه – توضیح به زبان ساده

کمک‌های اولیه مجموعه اقداماتی هستند که در لحظات ابتدایی رخ دادن یک حادثه توسط افراد حاضر در صحنه یا امدادگران به منظور حفظ جان فرد آسیب‌دیده یا کاهش درد او تا زمان رسیدن امدادگران انجام می‌شوند. انواع کمک های اولیه از روش‌هایی ساده بهره می‌گیرند که با کم‌ترین تجهیزات به مصدومین و بیماران کمک می‌کنند. هدف تمام انواع کمک های اولیه حفظ جان، پیشگیری از وخیم شدن شرایط، افزایش شانس زندگی و بهبودی فرد آسیب‌دیده یا در خطر است.

با توجه به اهداف کمک‌های اولیه می‌توان گفت که کسب اطلاعات در مورد انواع کمک های اولیه و روش‌هایی که در مواجه سوانح مختلف کارآمد هستند، امری ضروری برای همه ما است، زیرا به طور معمول در لحظات اولیه حوادث که برای حفظ جان افراد در خطر دقایق طلایی به حساب می‌آیند، امدادگران و پزشکان در دسترس نیستند و ما می‌توانیم با روش‌هایی ساده به افراد آسیب‌دیده تا زمان رسیدن نیروهای متخصص کمک کنیم.

بنابراین در این مطلب از مجله فرادرس به انواع کمک های اولیه و روش‌های سودمند در مواجه با شرایط مختلف می‌پردازیم، سپس مهم‌ترین اقدامات در حین انجام انواع کمک‌های اولیه را بررسی می‌کنیم. در نهایت نیز مروری کوتاه بر انواع جعبه‌های کمک اولیه خواهیم داشت تا با انتخابی درست بتوانیم در لحظات حساس به تجهیزات مورد نیاز دسترسی داشته باشیم.

انواع کمک های اولیه

انواع متفاوتی از کمک‌های اولیه وجود دارند که اصلی‌ترین آن‌ها بر حسب شرایط گوناگون عبارت هستند از:

1. احیای قلبی - ریوی
2. کمک‌های اولیه برای مدیریت خون‌ریزی
3. کمک‌های اولیه سوختگی
4. کمک‌های اولیه برای رفع خفگی
5. کمک‌های اولیه برای شکستگی استخوان و کشیدگی رباط
6. کمک‌های اولیه برای مدیریت شوک
7. کمک‌های اولیه در هنگام مسمومیت
8. کمک‌های اولیه در هنگام حساسیت
9. کمک‌های اولیه برای حمله قلبی
10. کمک‌های اولیه در مواجه با سکته مغزی
11. کمک‌های اولیه برای گرمازدگی
12. کمک‌های اولیه برای سرمازدگی
13. کمک‌های اولیه برای حمله صرع

    

یادگیری کمک های اولیه با فرادرس

شرایط بحرانی متفاوت می‌توانند به وسیله اقداماتی ساده به نحوی مدیریت شوند که تا زمان رسیدن نیروهای امدادی از جان افراد در خطر محافظت شود، بنابراین تسلط همه افراد جامعه به اطلاعات و تکنیک‌های مربوط به انواع کمک های اولیه امری ضروری به حساب می‌آید.

در کنار کسب اطلاعات در مورد انواع کمک های اولیه، دانستن نکات ایمنی مرتبط با کارهای پرخطری مانند برق‌کاری می‌تواند به پیشگیری از وقوع اتفاقات ناگوار کمک کند. یادگیری این موارد گاهی نیاز به تمرین و تکرار دارد که در چنین شرایطی استفاده از فیلم‌های آموزشی می‌تواند گزینه‌ای مطلوب باشد، زیرا این دسته از دوره‌های آموزشی همیشه در دسترس هستند و می‌توان بارها آن‌ها را تماشا کرد. فرادرس با بررسی اقدامات مربوط به کمک‌های اولیه فیلم‌های آموزشی متفاوتی را تهیه و منتشر کرده است که در ادامه تعدادی از آن‌ها را معرفی می‌کنیم.

• فیلم آموزش کمک های اولیه و امداد و نجات فرادرس
• فیلم آموزش ارزیابی ثانویه مصدومین در کمک های اولیه فرادرس
• فیلم آموزش آشنایی با انواع زخم و روش پانسمان آن فرادرس
• فیلم آموزش امداد و نجات اضطراری محبوس شدگان در آسانسور فرادرس
• فیلم آموزش نکات ایمنی برق و کمک های اولیه در برق گرفتگی فرادرس

احیای قلبی ریوی

«احیای قلبی - ریوی» (Cardiopulmonary Resuscitation | CPR) روشی است که در حین مواجه با افرادی که در شرایط زیر هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

1. فردی که تنفسش متوقف شده است.
2. فردی که ضربان قلبش متوقف شده است.

در طی احیای قلبی - ریوی قفسه سینه به وسیله شخص امدادگر فشرده می‌شود و برای اکسیژن‌رسانی به بدن نیز از تنفس مصنوعی استفاده می‌شود که یکی از روش‌های آن تنفس دهان به دهان است، بنابراین هدف از انجام CPR این است که جریان خون و اکسیژن‌رسانی به بدن تا زمان رسیدن به امکانات پزشکی پیشرفته و تخصصی، حفظ شود. یکی از دلایل اهمیت بالای احیای قلبی - ریوی به این برمی‌گردد که اگر جریان خون حتی برای مدت کوتاهی متوقف شود، اندام‌های بسیاری آسیب می‌بینند که مخرب‌ترین آسیب‌ نیز مربوط به مغز و سیستم عصبی مرکزی هستند.

پیش از شروع احیای قلبی - ریوی مطمئن شوید که در شرایطی امنی قرار دارید و خطری شما را تهدید نمی‌کند، سپس بیمار را به پشت روی سطحی صاف بخوابانید. در گام بعدی کف دست خود را روی مرکز قفسه سینه قرار دهید و دست دیگر خود را روی دست اول قلاب کنید. بازوهای خود را صاف کنید و توجه داشته باشید که موقعیت بدنی شما باید به صورتی باشد که شانه‌ها بالای دست‌های شما قرار داشته باشند. با قرارگیری در این شرایط که وضعیت مناسب احیای قلبی - ریوی است، می‌توانید ماساژ قلبی را آغاز کنید.

روش انجام احیای قلبی - ریوی

احیای قلبی - ریوی باید به ترتیبی انجام شود که در ادامه ذکر می‌کنیم.

• به مرکز قفسه سینه به اندازه‌ای فشار وارد کنید که به اندازه ۵ سانتی‌متر به فرو برود، توجه داشته باشید که این فشار به حدی زیاد نشود که قفسه سینه بیش از ۶ سانتی‌متر فرو برود.
• فشار را از روی قفسه سینه بردارید تا به این شکل یک بار فرآیند ماساژ قلبی را به طور کامل انجام داده باشید.
• این فرآیند را به طور پیوسته انجام دهید. ماساژ قلبی باید با سرعتی معادل ۱۰۰ الی ۱۲۰ بار در دقیقه انجام شود.
• پس از ۳۰ بار ماساژ قلبی باید ۲ بار تنفس مصنوعی انجام شود تا اکسیژن وارد بدن بیمار شود.
• پیش از انجام تنفس مصنوعی باید از باز بودن مسیرهای هوایی اطمینان حاصل کرد.
• برای تنفس مصنوعی ابتدا با دو انگشت شست و اشاره پره‌های بینی بیمار را فشار دهید تا بینی بسته شود.
• پس از یک نفس عمیق، دهان خود را روی دهان بیمار گذاشته و بازدم را به آرامی در دهان او آزاد کنید.
• از بیمار فاصله بگیرید و واکنش بدن او را تحت نظر بگیرید، اگر شروع به نفس کشیدن کرد، نیازی به ادامه‌ احیا نیست.
• اگر بیمار نفس نکشید، پس از یک ثانیه برای دومین بار تنفس دهان به دهان را انجام دهید.
• در صورتی که دستگاه شوک خودکار در دسترس است و یک امدادگر آموزش‌دیده در محل حضور دارد می‌توان از این دستگاه نیز استفاده کرد تا ضربان طبیعی قلب بازگردد.

در صورتی که قلب بیمار دوباره شروع به تپیدن کرد و هنوز نیروهای امدادی نرسیده بودند، او را در «وضعیت ریکاوری» (Recovery Position) قرار دهید. نکات مربوط به وضعیت ریکاوری را در ادامه توضیح می‌دهیم، سپس به کمک یک تصویر به طور کامل یاد می‌گیریم که چطور باید فردی را در وضعیت ریکاوری قرار داد.

1. به صدای نفس فرد مصدوم گوش دهید و مطمئن شوید که می‌تواند نفس بکشد.
2. دست مصدوم را از ناحیه آرنج خم کنید تا کف دست او به سمت بالا و جهت انگشتان نیز به سمت سر باشد.
3. دست دیگر مصدوم را به آرامی خم کنید و کف دست را روی شانه سمت مخالف بگذارید. در این صورت پشت آن دست باید رو به گونه مخالف باشد. برای مثال تصور کنید که دست راست را به سمت شانه سمت چپ آورده‌اید، در این صورت گونه سمت چپ به پشت دست راست تکیه داده می‌شود.
4. زانوی پایی که نسبت به محل قرارگیری شما دورتر قرار دارد را خم کنید. اگر مثال بالا را ادامه دهیم، زمانی که دست راست را به سمت شانه چپ آوردیم، باید پای سمت راست را خم کنیم.
5. به آرامی زانوی فرد را گرفته و او را به سمت خود بچرخانید تا به پهلو بخوابد.
6. پایی که خم شده بود را کمی به جلو بکشید تا مصدوم مانند کسی باشد که دراز کشیده و در حال استراحت است. این کار به حفظ تعادل او کمک می‌کند.
7. سر مصدوم را به آرامی کمی به سمت عقب خم کنید تا مسیر هوایی مسدود نشود.

هدف از استفاده از کمک های اولیه

یکی از هدف‌های انجام احیای قلبی‌ریوی حفظ جریان خون به سمت ارگان‌های حیاتی بدن، مانند مغز است. مغز اندامی است که تاخیر در رسیدن اکسیژن به آن‌ می‌تواند اثرات مخرب و مهلکی بر سلامت فرد داشته باشد.

احیای قلبی‌ریوی تا زمانی انجام می‌شود که ضربان قلب دوباره به صورت طبیعی در بیاید و فرد قادر به نفس کشیدن باشد، بنابراین می‌توان گفت دومین هدفی که از انجام این تکنیک داریم، بازیابی عملکرد طبیعی قلب و ریه‌ها است.

این تکنیک کمک قابل توجهی به افزایش شانس زنده ماندن فردی می‌کند که دچار ایست قلبی شده است، بنابراین تا زمان دسترسی به کمک‌های حرفه‌ای پزشکی، PCR یک روش حیاتی برای بیماران است.

کمک های اولیه برای مدیریت خون‌ریزی

در صورتی که در سطوح خارجی بدن زخمی ایجاد شود، شاهد خون‌ریزی خارجی خواهیم بود که در صورت شدید بودن می‌تواند زندگی فرد را به خطر بیاندازد. گاهی نیز جراحات ایجاد شده در داخل بدن هستند و خون‌ریزی داخلی ایجاد می‌شود که خطرات بیشتری در پی دارد و برای رفع آن نیاز به اقدامات تخصصی وجود دارد.

برای کنترل خون‌ریزی از زخم‌های ایجاد شده در بدن روش‌های متفاوتی وجود دارند که تعدادی از کارآمدترین روش‌ها را در ادامه مطرح می‌کنیم.

• وارد کردن فشار به محل زخم
• استفاده از بانداژ یا پارچه‌ای تمیز برای بستن محل زخم
• استفاده از دستگاه رگ‌بند برای خون‌ریزی‌های شدید

برای آشنایی با انواع زخم‌های پوستی و نحوه مراقبت از هر یک از آن‌ها پیشنهاد می‌دهیم که مطلب «انواع زخم های پوستی و نحوه مراقبت از آن ها – به زبان ساده» از مجله فرادرس را مطالعه کنید تا اطلاعات کامل‌تری برای کنترل خون‌ریزی در اختیار شما قرار بگیرد.

روش کنترل خون‌ریزی

به طور کلی می‌توان گفت که برای کنترل خون‌ریزی‌ خارجی باید اقدامات زیر را مدنظر داشت، اما انواع کمک های اولیه در مواجه با خون‌ریزی‌های خفیف با خون‌ریزی‌های شدید تفاوت‌هایی دارد که باید بسته به شرایط بهترین تصمیم را گرفت.

• اعمال فشار در محل زخم
• بالا بردن محل زخم نسبت به باقی بدن در صورت امکان
• استفاده از بانداژ یا زخم‌پوش تمیز
• استفاده از رگ‌بند در صورت نیاز و توسط فرد آموزش‌دیده
• آرام و به هوش نگه‌داشتن مصدوم

یکی از انواع رایج خون‌ریزی خارجی، خون‌ریزی از بینی است که گاهی می‌تواند اتفاقی شوکه‌کننده باشد و در این شرایط توصیه می‌شود که در کنار فردی که درگیر خون‌ریزی شده است، باشید و از او بخواهید اقدامات زیر را انجام دهد.

• بنشیند، سپس کمی به جلو خم شود.
• با استفاده از انگشت‌های اشاره و شست پره‌های بینی را به سمت هم فشار دهد تا سوراخ‌های بینی بسته شوند.
• اعمال فشار روی بینی را تا پنج دقیقه ادامه دهد.

به یاد داشته باشید که در صورت ادامه یافتن خون‌ریزی برای مدت زمانی بیش از بیست دقیقه، باید به دنبال کمک‌های پزشکی بود و شرایط را بسیار جدی تلقی کرد.

خون‌ریزی داخلی

خون‌ریزی‌های داخلی به دو دسته تقسیم می‌شوند که در ادامه با آن‌ها آشنا می‌شویم.

1. خون‌ریزی داخلی قابل مشاهده: کبودی‌ها از جمله رایج‌ترین انواع خون‌ریزی‌های داخلی قابل مشاهده هستند که حاصل آسیب مویرگ‌های زیر پوست هستند.
2. خون‌ریزی داخلی غیر قابل مشاهده: این دسته از خون‌ریزی‌ها بسیار خطرناک هستند و تشخیص آن‌ها نیز برای افرادی که اطلاعات پزشکی ندارند دشوار است، بنابراین به اطلاعاتی که بیمار از حال خود می‌دهد به دقت گوش کنید و در حرف‌های او به دنبال علائم زیر بگردید.
   • درد در محل آسیب‌دیده
   • التهاب و سفتی ناحیه شکم
   • تهوع و استفراغ
   • پوست رنگ‌پریده، سرد و مرطوب
   • نفس کم آوردن
   • تشنگی شدید
   • ناهوشیاری

علائم خاصی نیز می‌توانند به ما نشان بدهند که در ناحیه سر خون‌ریزی داخلی رخ داده است، در ادامه با این علائم نیز آشنا خواهیم شد.

1. سردرد یا سرگیجه
2. از دست دادن حافظه، به خصوص خاطره مربوط به حادثه
3. گیجی
4. تغییر سطح هوشیاری
5. وجود زخم‌هایی روی ناحیه سر و صورت
6. تهوع و استفراغ

این نشانه‌ها حاکی از خطراتی بسیار جدی هستند که می‌توانند در صورت نادیده گرفته شدن و عدم مراجعه به مراکز پزشکی منجر به از دست رفتن جان مصدوم شود.

هدف از استفاده از کمک های اولیه

خون‌ریزی شدید می‌تواند زندگی فرد را در خطر قرار دهد، به همین دلیل کنترل خون‌ریزی می‌تواند باعث شود که فرد مصدوم بیش از حد خون از دست ندهد و شاهد اتفاقاتی مانند ایجاد شوک در بدن که عواقبی خطرناک دارند، نباشیم.

کمک های اولیه سوختگی

سوختگی‌ها انواعی از آسیب‌های بافتی هستند که می‌توانند به دلایل متفاوتی مانند گرما، مواد شیمیایی، الکتریسیته و حتی بیش از اندازه در معرض نور خورشید بودن، ایجاد شوند. انواع مختلف سوختگی در طیفی جای می‌گیرند که شدت آسیب وارد شده را از خفیف تا شدید توصیف می‌کند. شدت آسیب بر اساس عمق و اندازه سطح سوختگی اندازه‌گیری می‌شود که با توجه به این دو معیار شاهد سه درجه متفاوت از انواع سوختگی‌ها هستیم.

1. سوختگی سطحی یا سوختگی درجه یک: تنها لایه رویی پوست دچار آسیب شده است.
2. سوختگی با ضخامت نسبی یا سوختگی درجه دو: دو لایه اولیه پوست درگیر می‌شوند.
3. سوختگی با ضخامت کامل یا سوختگی درجه سه: در این مرحله سوختگی تا لایه چربی زیر پوست پیش رفته است.

کمک اولیه برای سوختگی شامل سه موردی است که در ادامه با آن‌ها آشنا می‌شویم.

1. سرد کردن محل سوختگی
2. مراقبت از ناحیه سوختگی
3. پیشگیری از عفونت کردن محل سوختگی

پاسخ سریع به آسیب‌های ناشی از سوختگی می‌تواند شدت آسیب و عارضه‌های ناشی از آن را کاهش دهد.

روش درمان سوختگی

سوختگی درجات متفاوتی دارد که برخورد با هر یک از آن‌ها باید متناسب با شدت سوختگی باشد، اما به طور کلی گام‌های زیر را می‌توان برای درمان سوختگی برداشت.

• محل سوختگی را ۱۰ الی ۲۰ دقیقه زیر آب جاری و خنک قرار دهید.
• محل سوختگی با استفاده از زخم‌پوشی استریل که به هیچ عنوان به زخم نمی‌چسبد، بپوشانید.
• از یخ، کرم‌ها یا انواع روغن‌ها استفاده نکنید.
• هر نوع لباس تنگ یا جواهراتی که در نزدیکی محل سوختگی قرار دارند، را در بیاورید.
• کمک‌های پزشکی تخصصی برای سوختگی‌های شدید استفاده کنید.

هدف از استفاده از کمک های اولیه

سوختگی‌ها می‌توانند بسیار دردناک و همراه با آسیب‌های بافتی باشند، به همین دلیل استفاده از روش‌هایی که ذکر شد می‌تواند درد حاصل از سوختگی را کاهش داده و از آسیب‌های بافتی نیز جلوگیری کنند؛ علاوه بر این دو مورد این کمک‌های اولیه می‌توانند باعث جلوگیری از ایجاد عفونت شوند که یکی از مسائل بسیار جدی در حین درمان سوختگی است. در نهایت با استفاده از این روش‌ها و محافظت از محل سوختگی، بدن فرصت پیدا می‌کند که به سرعت بافت آسیب‌دیده را بازسازی کند تا بهبودی کامل حاصل شود.

کمک های اولیه برای رفع خفگی

منظور از رفع خفگی خارج کردن جسمی خارجی از مسیرهای هوایی است، زیرا گیر کردن اجسام خارجی می‌تواند منجر به بسته شدن مسیرهای هوایی و نرسیدن اکسیژن به ریه‌ها شود. انتخاب بین روش‌های رفع خفگی به دو عامل زیر بستگی دارد.

• سن
• میزان هوشیاری

برای تشخیص آن که کسی به اجرای کمک‌های اولیه رفع خفگی نیاز دارد، به علائم زیر توجه کنید.

• افراد به طور ناخودآگاه به سینه و گردن خود چنگ می‌زنند یا روی سینه خود می‌کوبند.
• توانایی صحبت، سرفه و نفس کشیدن ندارند.

در صورتی که به گیر کردن جسمی در مسیر هوایی شک داشتید، فرد را تشویق کنید که سرفه کند، در صورتی که توانایی این کار را نداشت یا مشکل رفع نشد باید از روش‌های مناسب رفع خفگی استفاده کرد.

روش رفع خفگی

اجرای «مانور هایملیش» (Heimlich Maneuver) برای بزرگسالان و کودکان یکی از بهترین روش‌ها برای خارج کردن جسم مسدودکننده مسیر هوایی است، اما برای نوزادان باید از روش دیگری استفاده کرد. در ادامه مانور هایملیش را قدم به قدم توضیح می‌دهیم.

1. در صورتی که فرد بزرگسال است، پشت او بایستید و اگر قصد اجرای مانور هایملیش را روی یک کودک دارید، زانو بزنید.
2. دستان خود را دور میان‌تنه شخصی که در حال خفه شدن است، حلقه کنید.
3. یکی از دست‌های خود را مشت کنید و آن را در فاصله بین ناف و زائده خنجری قرار دهید که در انتهای جناغ قرار دارد.
4. با دست دیگر خود، دستی که مشت کردید را بگیرید.
5. با بالا کشیدن بازوهای خود به سمت عقب و بالا به بدن فرد فشاری قوی به سمت بالا و داخل بدن وارد کنید.
6. این کار را شش الی ده بار به سرعت تکرار کنید تا جسم خارجی از راه هوایی خارج شود.

توجه داشته باشید که برای فردی که اضافه وزن دارد و زنان باردار از فشارهای شکمی که در روش هایملیش توضیح دادیم، استفاده نمی‌شود و به سینه شخص فشار می‌آوریم که فرآیند انجام آن را در ادامه توضیح می‌دهیم.

1. پشت فردی که در خطر است، بایستید و دستان خود را دور میا‌ن‌تنه او حلقه کنید.
2. یکی از دستان خود را مشت کرده و در نیمه پایینی استخوان جناغ قرار دهید.
3. با دست دیگر مشت خود را بگیرید.
4. هر دو بازوی خود را به سمت عقب بکشید و به این صورت فشاری قوی به سمت داخل قفسه سینه او وارد کنید.
5. این کار را در صورت نیاز شش الی ده باز تکرار کنید.

در صورتی که قصد کمک به یک نوزاد را دارید باید پشت او ضرباتی وارد کنید یا به قفسه سینه فشار آورید. اجرای هر یک از این روش‌ها را باید تا زمانی ادامه داد که مطمئن شویم جسم خارجی از مسیر هوایی به طور کامل خارج شده است و دیگر چیزی مانع رسیدن اکسیژن به ریه‌های فرد نیست.

اقدام بعدی که باید پس از خروج جسم خارجی انجام داد، بررسی نحوه تنفس و هوشیاری فرد است. نباید این نکته را فراموش کرد که بسته شدن مسیرهای هوایی می‌توانند عارضه‌های زیادی را ایجاد کنند، به همین دلیل باید در صورت نیاز از امدادهای پزشکی استفاده کرد.

هدف از استفاده از کمک های اولیه

استفاده از کمک‌های اولیه برای افرادی که در خطر خفگی قرار دارند فواید زیر را دارد.

1. پاکسازی مسیر هوایی از جسم خارجی و برقراری تنفس طبیعی
2. پیشگیری از اختناق یا خفگی فرد
3. حفظ جریان تامین اکسیژن مورد نیاز اندام‌های بدن برای حفظ حیات آن‌ها

کمک های اولیه برای شکستگی استخوان و کشیدگی رباط

کمک‌های اولیه در مواجه با شکستگی استخوان یا کشیدگی رباط شامل تثبیت ناحیه آسیب‌دیده، کاهش تورم و پیشگیری از گسترش آسیب است. این قبیل آسیب‌ها از جمله مواردی هستند که باید تحت درمان قرار بگیرند و کمک‌های اولیه تنها برای مدیریت شرایط تا زمان رسیدن نیروهای امدادی یا مراجعه به مراکز پزشکی هستند.

روش مدیریت شکستگی استخوان یا کشیدگی رباط

در مواجه با فردی که دچار آسیب‌دیدگی در ناحیه استخوان‌ یا کشیدگی رباط شده است، پیش از هر نکته‌ای باید به این موضوع که کدام استخوان دچار ترک خوردگی یا شکستگی شده است و شدت آسیب نیز باید ارزیابی شود، اما به طور کلی می‌توان گفت که برای مدیریت چنین شرایطی باید موارد زیر را مد نظر داشت.

• در صورت وجود خون‌ریزی، جلوی آن را بگیرید اما به یاد داشته باشید که نباید به ناحیه شکستگی استخوان فشار وارد شود.
• ناحیه آسیب‌دیده را با استفاده از آتل تثبیت کنید.
• به منظور کاهش التهاب از یخ استفاده کنید.
• در صورت امکان عضو آسیب‌دیده را بالا نگه دارید.
• از جابه‌جا کردن مجروح در صورتی که لزومی به انجام آن نیست، خودداری کنید.
• اگر مصدوم دچار افت فشار خون شد، به او کمک کنید دراز بکشد و در صورت امکان پای او را بالاتر از سطح بدن قرار دهید.

هدف از استفاده از کمک های اولیه

کمک‌های اولیه برای مدیریت شرایطی که استخوان یا رباط‌های فردی دچار آسیب شده‌اند، می‌تواند اثرات مثبتی داشته باشد که در ادامه ذکر می‌کنیم.

• کم کردن درد و التهاب
• پیشگیری از افزایش آسیب
• تثبیت شرایط تا زمان رسیدن نیروهای امدادی

کمک های اولیه برای مدیریت شوک

برای مدیریت شوک یا افت فشار خون در ابتدا باید نشانه‌های وقوع آن را شناخت. گام بعدی شامل مواردی است که باعث حفظ جریان خون و اکسیژن‌رسانی به اندام‌های حیاتی می‌شوند، زیرا تا زمان رسیدن امدادگران ممکن است اندام‌هایی مانند مغز متحمل آسیب‌های جدی شوند.

یکی از دلایل از افت فشار خون را می‌توان پایین آمدن سطح قند خون دانست. با وجود آن که کاهش قند خون در بیماران دیابتی بیشتر اتفاق می‌افتد اما این موضوع تنها مختص به این بیماران نیست و برای همه افراد در صورتی که مدت زمان زیادی از آخرین وعده غذایی آن‌ها گذشته باشد، امکان دارد که رخ دهد.

روش مدیریت شوک

برای مدیریت شرایطی که فردی دچار افت فشار خون شده است موارد زیر پیشنهاد می‌شود.

• کمک کنید که روی زمین دراز بکشد و پاهای او را بالا بگیرید.
• بدن او را با استفاده از پتو یا موارد مشابه گرم نگه دارید.
• ضمن توجه به تنفس او، میزان هوشیاری را نیز در نظر داشته باشید.
• به شخصی که دچار افت فشار خون شده است، نباید غذا یا نوشیدنی داد.
• از امدادگران کمک بگیرید تا هرچه زودتر شرایط مراقبت پزشکی حرفه‌ای مهیا شود.

هدف از استفاده از کمک های اولیه

انجام فعالیت‌های مناسب با شرایط افت فشار خون سودهای زیادی دارد که در ادامه به تعدادی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

• حفظ جریان خون به سمت اندام‌های حیاتی بدن
• جلوگیری از بدتر شدن شرایط جسمانی بیمار
• افزایش شانس بهبودی

کمک‌ اولیه در هنگام مسمومیت

در هنگام مواجه با فردی که مسموم شده است، کمک‌های اولیه شامل شناسایی سم و برداشتن قدم‌هایی است که میزان اثرات مخرب حاصل از مسمومیت را کاهش می‌دهند. کمک‌های اولیه تا زمان رسیدن کادر درمان به فرد و شروع روند درمان می‌تواند تاثیرات چشمگیری در کاهش آسیب‌های وارده داشته باشند.

یکی از انواع مسمومیت را می‌توان نیش حشراتی مانند زنبور دانست که گاهی می‌تواند اثرات بسیار شدیدی بر سلامت افراد بگذارد، بنابراین شناخت نوع مسمومیت و اطلاع دادن آن به امدادگران اثر قابل توجهی بر ادامه روند درمان خواهد داشت.

روش مواجه با مسمومیت

در حین مواجه با مسمومیت در اولین گام باید سم را شناخت و سپس به موارد زیر توجه داشت.

• با مراکز درمانی تماس بگیرید و از فوریت‌های پزشکی درخواست کمک کنید.
• در صورتی که دستور پزشکی صادر نشده است، تحریکی برای استفراغ نباید صورت بگیرد.
• در صورتی که توصیه فوریت‌های پزشکی را دریافت کردید، از کربن فعال استفاده کنید.
• به شرایط جسمی و هوشیاری فرد مسموم شده توجه کنید و از تغییرات ایجاد شده ساده گذر نکنید.

هدف از استفاده از کمک های اولیه

کمک‌های اولیه در شرایطی که با فردی مسموم روبه‌رو هستیم، مزایایی دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

• کاهش میزان جذب سم
• تثبیت شرایط شخص تا زمان رسیدن کمک‌های پزشکی
• تهیه شرح حالی دقیق از شرایط بیمار برای پزشکان و کمک به روند درمان

کمک های اولیه در هنگام حساسیت

به طور کلی اقداماتی که در حین بروز حساسیت یا واکنش‌های آلرژیک به منظور کمک اولیه صورت می‌گیرند، به منظور مدیریت علائم انجام می‌شوند تا شرایط بیمار رو به وخامت نرود. یکی از خطرناک‌ترین اتفافاتی که در حین واکنش‌های آلرژیک می‌تواند رخ دهد، «شوک آنافیلاکسی» (Anaphylaxis) است که برای شناسایی آن می‌توانید به بروز علائم زیر توجه داشته باشید.

• مشکل در تنفس از طریق بینی
• ورم کردن زبان
• ورم کردن یا تنگ شدن گلو
• صدای خس‌خس در حین نفس کشیدن یا سرفه مداوم
• ایجاد مشکل در صحبت کردن یا تغییر صدا
• سرگیجه یا از هوش رفتن
• رنگ‌پریدگی و بی‌حالی (در کودکان)

در صورت مشاهده این علائم در یک نفر، باید هرچه زودتر و پیش از بسته شدن مسیرهای هوایی در پاسخ به مواد حساسیت‌زا، روند درمان توسط پزشکان آغاز شود، بنابراین تماس با فوریت‌های پزشکی یک امر ضروری است.

روش مواجه با بروز حساسیت

با شروع واکنش‌های آلرژیک در بدن باید هر چه زودتر با فوریت‌های پزشکی تماس گرفت و درخواست کمک تخصصی کرد، اما موارد زیر نیز می‌توانند تا زمان رسیدن اورژانس به بیمار کمک کنند.

• بیمار را آرام نگه‌دارید و تغییرات شرایط او را تحت نظر داشته باشید.
• اجازه ندهید که بیمار در معرض مواد آلرژی‌زا قرار بگیرد و در صورت امکان آن‌ها را از محیط اطراف او حذف کنید.
• از فردی که درگیر واکنش آلرژیک شده است بخواهید که راه‌ نرود یا نایستد، زیرا خطر از هوش رفتن او وجود دارد.
• در صورتی که واکنش آلرژیک در سطح خفیف باشد، می‌توان از آنتی‌هیستامین‌ها استفاده کرد.
• اگر به آدرنالین تزریقی دسترسی دارید و طریق مصرف آن را می‌دانید، با مشورت با فوریت‌های پزشکی در شرایطی مانند شروع شوک آنافیلاکسی می‌توانید از آدرنالین تزریقی نیز برای محافظت از جان بیمار استفاده کنید.

در صورتی که مایل به کسب اطلاعات بیشتر و کامل‌تر در مورد آدرنالین هستید، مطالعه بخش مربوط به این هورمون و انتقال‌دهنده عصبی را در مطلب «انواع هورمون ها در بدن و عملکرد آن ها – به زبان ساده» از مجله فرادرس به شما پیشنهاد می‌دهیم.

هدف از استفاده از کمک های اولیه

کمک‌های اولیه به شخصی که دچار واکنش آلرژیک به ماده‌ای حساسیت‌زا شده است، می‌تواند اثرات مثبتی همچون موارد زیر داشته باشد.

• توقف واکنش آلرژیک
• کمک به حفظ تداوم عملکرد مسیرهای هوایی و نفس کشیدن بیمار
• دسترسی هرچه سریع‌تر به کمک‌های تخصصی پزشکی

کمک های اولیه برای حمله قلبی

حمله قلبی به دلیل آسیب به بافت قلب ایجاد می‌شود که دلیل آن نیز کاهش یا توقف جریان خون به سمت ماهیچه قلب است و یکی از انواع موارد اورژانسی به حساب می‌آید که به محض رخ دادن آن باید با فوریت‌های پزشکی تماس گرفت.

برای تشخیص وقوع حمله قلبی می‌توانید بررسی کنید که نشانه‌های زیر در شخص مشکوک به حمله قلبی ایجاد شده باشند.

• درد در ناحیه سینه
• درد یا ناراحتی در ناحیه شانه، بازو، پشت، گردن، چانه، دندان‌ها یا گاهی بالای شکم
• عرق سرد
• احساس سبک شدن سر یا گیجی ناگهانی
• تهوع

روش مواجه با حمله قلبی

در مواجه با بیماری که دچار حمله قلبی شده است، در اولین قدم باید با فوریت‌های پزشکی تماس گرفت و درخواست کمک کرد، در گام‌های بعد موارد زیر می‌توانند اثرات مثبتی در حفظ جان بیمار داشته باشند.

• بیمار را آرام کنید و از او بخواهید که بنشیند و نایستد.
• در صورتی که به آسپرین آلرژی ندارد یا ممنوعیتی در زمینه مصرف آسپرین وجود ندارد، از او بخواهید که قرص آسپرین را بجود.
• تنفس و نبض او را تحت نظر داشته باشید.
• برای انجام CPR آماده باشید.

هدف از استفاده از کمک های اولیه

اجرای صحیح کمک‌های اولیه برای شخصی که درگیر حمله قلبی شده است، مزایای زیر را دارد.

• حفظ گردش خون و اکسیژن‌رسانی به اندام‌های مختلف بدن
• کاهش آسیب‌های وارده به ماهیچه قلب
• اطمینان از دسترسی به موقع به کمک‌های پزشکی در بازه زمانی حیاتی

کمک های اولیه در مواجه با سکته مغزی

در حین وقوع سکته مغزی، شناسایی علائم و اطمینان از رسیدن کمک‌های پزشکی، کمک‌های اولیه‌ای به حساب می‌آیند که نتیجه آن‌ها به حداقل‌ترین سطح رساندن آسیب‌های مغزی است. سکته مغزی به دلیل توقف یا اختلال لحظه‌ای در جریان خون به سمت مغز پیش می‌آید که به طور معمول عامل آن لخته خون یا پارگی مویرگی است. برای کمک به فردی که دچار سکته مغزی شده است، ابتدا باید به نشانه‌هایی که خود را نشان می‌دهند توجه کنیم، بنابراین در ادامه تعدادی از این موارد را مطرح می‌کنیم.

• تغییر سطح هوشیاری
• نامفهوم یا گنگ صحبت کردن
• از دست دادن قدرت حرکت یا حس کردن
• سردرد شدید

برای تشخیص بهتر وقوع سکته مغزی می‌توانید از روشی استفاده کنید که آن را با عنوان «FAST» می‌شناسیم، جزئیات این روش که شامل سوالاتی است که به ما در تشخیص کمک می‌کند را در ادامه توضیح می‌دهیم.

• «فلج صورت» (Facial Weakness): آیا فرد توانایی لبخند زدن را دارد؟ آیا چشم یا دهان شخص کج شده و افتاده به نظر می‌رسد؟ آیا یک سمت صورت او افتادگی دارد، در حالی که سمت دیگر عادی به نظر می‌رسد؟
• «ضعف بازو» (Arm Weakness): آیا فرد مشکوک به سکته مغزی توانایی بالا گرفتن دست‌های خود را دارد؟ آیا یکی از بازوها افتاده به نظر می‌رسد؟
• «اختلال گفتاری» (Speech Difficulty): آیا بیمار توانایی صحبت به صورت واضح را دارد و حرف‌های شما را به خوبی متوجه می‌شود؟ آیا گنگ و مبهم صحبت می‌کند؟
• «زمان» (Time): با شروع علائمی که در بالا مطرح کردیم باید به سرعت با فوریت‌های پزشکی تماس گرفت و بیمار را به مراکز درمانی رساند.

خود افرادی که درگیر سکته مغزی شده‌اند نیز با توجه به علائمی مانند تاری دید، سرگیجه و سردرد می‌توانند به تشخیص هر چه سریع‌تر سکته مغزی کمک کنند.

روش مواجه با سکته مغزی

به محض آن که متوجه وقوع سکته مغزی در شخصی شدید، با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید و سپس اقدامات زیر را انجام دهید.

• به بیمار کمک کنید آرام باشد و استراحت کند.
• علائمی که مشاهده کردید را یادداشت کنید تا در اختیار تیم پزشکی قرار دهید.
• به هوشیاری و تنفس بیمار توجه داشته باشید.
• اجازه مصرف غذا یا نوشیدنی را به بیمار ندهید.

هدف از استفاده از کمک های اولیه

این نوع از کمک‌های اولیه در مواجه با سکته مغزی اثرات زیر را دارد.

• به حداقل رساندن میزان آسیب وارد شده به مغز
• اطمینان از رسیدن کمک‌های پزشکی در کمترین زمان ممکن
• حمایت از فعالیت‌های حیاتی مانند تنفس تا زمان رسیدن امدادگران

کمک های اولیه برای گرمازدگی

کمک‌های اولیه متناسب با شرایطی که فردی دچار گرمازدگی شده است، شامل خنک کردن بدن فرد و جلوگیری از بدتر شدن شرایط است. گرمازدگی دارای طیفی است که از سطح خفیف تا شدید می‌تواند علائم متفاوتی ایجاد کند. برای مثال گرمازدگی خفیف می‌تواند علائم زیر را ایجاد کند.

• خستگی زیاد به دلیل از دست دادن مایعات بدن در نتیجه تعریق شدید
• گرفتگی عضلات پا، دست یا شکم
• ضعف، سرگیجه یا سردرد
• صورت رنگ‌پریده
• نفس‌نفس زدن یا ضربان قلب بالا
• حالت تهوع یا استفراغ

نشانه‌های گرمازدگی شدید بسیار جدی‌تر از سطح خفیف گرمازدگی هستند و می‌توان برای شناسایی آن به موارد زیر اتکا کرد.

• دمای بدن در شرایطی بالا می‌رود که فرآیند تعریق متوقف شده است و به این ترتیب بدن قادر به کاهش دمای خود نیست. دما بدن به دو دلیل ممکن است به بیش از ۴۰ درجه سانتی‌گراد برسد که در ادامه آن‌ها را مطرح می‌کنیم.
  • قرار گرفتن طولانی مدت در معرض گرما
  • مصرف کم آب
• سردرد ضربان‌دار، سرگیجه و ناراحتی شدید
• بی‌تابی و گیجی
• پوست خشک، داغ و سرخ
• نبض ضعیف و سریع

گرمازدگی شدید می‌تواند باعث از دست رفتن هوشیاری فرد نیز بشود که این موضوع به همراه دیگر علائمی که ذکر کردیم می‌توانند فرد گرمازده را در خطر جدی قرار دهند، به همین دلیل در صورتی که علائم گرمازدگی شدید را مشاهده کردید در اولین گام باید از فوریت‌های پزشکی درخواست کمک کنید.

روش مواجه با گرمازدگی

در شرایطی که دمای هوا باعث گرمازدگی شخصی شده است، می‌توان با استفاده از روش‌هایی که در ادامه مطرح می‌کنیم به فرد کمک کرد تا واکنش بدن او کم شده و به شرایط طبیعی بازگردد.

• شخص گرمازده را به محلی خنک‌تر هدایت کنید.
• لباس‌های اضافه را در بیاورید.
• به او کمک کنید تا مایعات خنک بنوشد تا بدن آب از دست ندهد و درگیر کم‌آبی نشود.
• از کمپرس‌های سرد یا دوش آب سرد استفاده کنید.
• در صورتی که فرد از شدت گرمازدگی از هوش رفته است، باید با فوریت‌های پزشکی تماس گرفت.

هدف از استفاده از کمک های اولیه

کمک‌های اولیه به کنترل شرایط افراد گرمازده کمک قابل توجهی می‌کنند و اثرات آن‌ها را می‌توان مواردی دانست که در ادامه مطرح می‌کنیم.

• کاهش دمای بدن
• جلوگیری از بدتر شدن شرایط فرد گرمازده
• اطمینان از کم نشدن آب بدن

کمک های اولیه برای سرمازدگی

«سرمازدگی» (Hypothermia) توصیف کننده شرایطی است که دمای بدن فردی به کمتر از ۳۵ درجه سانتی‌گراد کاهش یافته است. با توجه به این که دمای بدن به طور طبیعی باید در حدود ۳۷ درجه سانتی‌گراد باشد، این کاهش دما می‌تواند زندگی فرد را در خطر قرار دهد. برای کمک‌رسانی در لحظات اولیه به فردی که دچار سرمازدگی شده است، باید بدن او را آرام آرام گرم کرد تا بدن بیش از پیش دچار افت دما نشود، این روند را باید تا زمان رسیدن امدادگران ادامه داد. برای تشخیص سرمازدگی می‌توانید باید به علائم زیر توجه کنید.

• لرز
• پوست رنگ پریده و سرد
• کاهش سطح واکنش فرد به اتفاقات
• تنفس آرام و ضعیف
• خستگی، گیجی و رفتارهای غیرمعمول
• ضربان قلب ضعیف

روش مواجه با سرمازدگی

برای کمک به فردی که دچار سرمازدگی شده است، باید موارد زیر را گام به گام اجرا کرد.

• او را به محلی گرم منتقل کنید.
• لباس‌های مرطوب یا خیس را در بیاورید.
• دور او پتو بپیچید.
• در صورتی که به هوش است، برای او نوشیدنی گرم آماده کنید.
• او را به طور مستقیم در معرض منابع گرمایی قرار ندهید.
• در صورتی که فرد علائم حیاتی ندارد و به هوش نیست، می‌توانید از احیای قلبی - ریوی برای بازگرداندن نبض او استفاده کنید.

هدف از استفاده از کمک های اولیه

برای بیان اهمیت کمک‌های اولیه در حین مواجه با افراد سرما زده می‌توان به مواردی اشاره کرد که در ادامه مطرح می‌کنیم.

• از او در برابر وارد شدن جراحات مختلف به بدن محافظت می‌شود.
• اجازه بسته شدن مسیرهای هوایی داده نمی‌شود.
• از پیگیری درمانی اطمینان حاصل می‌شود.

کمک های اولیه برای حمله صرع

کمک اولیه برای حمله صرع به این معنی است که از امنیت شخص بیمار مطمئن شویم و از ایجاد آسیب یا زخم در حین حمله جلوگیری کنیم. حملات صرع طیف وسیعی دارند، به طوری که گاهی حمله صرع می‌تواند تنها باعث شود که فرد احساس گیجی کند یا به نقطه‌ای خیره شود. در مقابل گاهی نیز حمله صرع باعث از دست رفتن هوشیاری فرد، افتادن او روی زمین و لرزش بدن می‌شود.

یکی از مهم‌ترین نکاتی که باید در مورد حمله صرع بدانیم این است که به طور معمول این حملات کوتاه هستند و تنها چند دقیقه طول می‌کشند، بنابراین اگر حمله صرع در فردی طولانی شود باید هرچه زودتر از کمک‌های تخصصی پزشکی بهره برد.

روش کمک اولیه در حین حمله صرع

زمانی که حمله صرع در فردی آغاز می‌شود انجام اقدامات زیر می‌تواند از ایجاد آسیب در حین حمله جلوگیری کنند، اما اولین قدم در چنین شرایطی حفظ آرامش اطرافیان است تا رفتاری که آسیب بیشتری به فرد درگیر حمله صرع وارد نشود.

1. پاکسازی محیط اطراف از هر شی آسیب‌زا و خطرناک
2. قرار دادن کوسن یا یک شی نرم زیر سر فرد
3. به پهلو خواباندن فرد درگیر حمله
4. برداشتن عینک از روی صورت

به یاد داشته باشید که در حین حمله صرع نباید فرد را نگه داشت یا تلاش کرد جلوی لرزش بدن او را گرفت. همچنین نباید چیزی در دهان فرد قرار دهیم؛ در این شرایط تنها باید مراقب باشیم به او آسیبی نرسد. در صورت طولانی شدن حمله صرع و گذشت بیش از ۵ دقیقه از شروع حمله، نیاز به کمک گرفتن از نیروهای امدادی و به دنبال آن کمک‌های درمانی وجود دارد، بنابراین دانستن مدت زمان حمله نیز اهمیت بالایی دارد. پس از پایان حمله صرع به بیمار کمک کنید که بنشیند و برای حفظ آرامش او، تلاش کنید که با عزیزان و افراد نزدیک تماس بگیرید تا بیمار حمایت عاطفی کافی را دریافت کند.

هدف از استفاده از کمک های اولیه

کمک‌های اولیه که برای مدیریت زمان وقوع حمله صرع مطرح شدند، سه هدف اصلی دارند که در ادامه با آن‌ها آشنا می‌شویم.

• محافظت از بیمار و جلوگیری از زخمی شدن او
• توجه به باز باقی ماندن مسیر هوایی و خفه نشدن بیمار
• اطمینان از کمک گرفتن از فوریت‌های پزشکی

کمک های اولیه چیست؟

کمک‌های اولیه به مجموعه اقداماتی گفته می‌شود که در شرایط اضطراری می‌توانند زندگی افراد در خطر را حفظ کرده یا نجات دهند، به طور معمول کمک‌های اولیه فعالیت‌هایی ساده هستند که نیازی به تجهیزات پیچیده ندارند و افراد مختلف برای انجام آن‌ها نیازی به داشتن دانش پزشکی ندارند.

به طور کلی بهترین راه تسلط بر انواع کمک های اولیه یادگیری آن‌ها از منابع موثق و تمرین زیاد است، به همین منظور استفاده از فیلم آموزش کمک های اولیه و امداد و نجات فرادرس یکی از بهترین راه‌ها برای کسب اطلاعات کامل در مورد انواع کمک های اولیه است که لینک آن را در کادر زیر درج کرده‌ایم.

اهداف کمک های اولیه

ما در این مطلب از مجله فرادرس با انواع کمک‌های اولیه آشنا شدیم، اما روشن شدن دلیل انجام این اقدامات به ما کمک می‌کند که اهمیت کمک‌های اولیه را جدی بگیریم و در مواقع لزوم به خوبی به شرایط پاسخ دهیم؛ بنابراین در ادامه با تعدادی از اهداف انجام انواع کمک های اولیه آشنا می‌شویم.

1. حفظ جان افراد در خطر
2. جلوگیری از وخیم‌ شدن شرایط
3. کمک به شانس بهبودی
4. درخواست کمک از افراد متخصص به منظور دسترسی به کمک‌های پزشکی
5. کاهش شدت جراحات
6. افزایش آگاهی نسبت به مسائل ایمنی
7. کاهش درد مصدوم
8. محافظت از افراد ناهوشیار

مهم ترین اقدامات کمک های اولیه

در حین مواجه با فردی مصدوم یا بیماری برای شروع و پیش بردن کمک‌های اولیه باید گام به گام پیش برویم و به یاد داشته باشیم که در حین کمک کردن به دیگران نباید سلامت خود ما به خطر بیفتند. به طور کلی باید بگوییم که کمک‌های اولیه دارای ۷ قدم هستند که در ادامه آن‌ها را نام می‌بریم.

• «خطر» (Danger)
• «واکنش» (Response)
• «دنبال کمک فرستادن» ( Send For Help)
• «راه هوایی» (Airway)
• «نفس کشیدن» (Breathing)
• «احیای قلبی - ریوی» (CPR)
• «الکتروشوک» یا «دفیبریلاسیون» (Defibrillation)

در ادامه این هفت مرحله را توضیح می‌دهیم که برای اشاره به آن‌ها از بخش اول اسم هر کدام یک حرف برداشته شده و به صورت «کمک‌ اولیه DRSABCD» توصیف می‌شوند.

خطر

در صورتی که فردی در حین یک سانحه آسیب دیده باشد، اولین موضوعی که باید به آن توجه کنیم این است که خطرات احتمالی صحنه را بررسی کنیم. برای مثال اگر در محل وقوع یک تصادف هستیم، باید بررسی کنیم که آیا بنزین از مخزن ماشین نشت کرده است یا خیر. در صورت نشت بنزین، ممکن است جان شما نیز در خطر باشد و در این شرایط باید به یاد داشته باشید که اولین قانون امدادرسانی این است که نباید در حین عملیات نجات، خود را در خطر قرار دهید.

واکنش

پس از بررسی خطرات صحنه، باید سطح هوشیاری فرد آسیب‌دیده را ارزیابی کنید. آیا هوشیار است؟ آیا توانایی پاسخ‌گویی به سوالات و همکاری با شما برای نجات دادن خود را دارد؟

دنبال کمک فرستادن

بلافاصله پس از بررسی صحنه و افراد آسیب‌دیده با نیروهای امدادی از قبیل آتش‌نشانی، اورژانس، هلال‌احمر و غیره تماس بگیرید تا نیروهای متخصص و تجهیزات موردنیاز هرچه سریع‌تر اعزام و ارسال شوند.

راه هوایی

پس از آن که سه مرحله بالا را پشت سر گذاشتید، زمان شروع کمک‌های اولیه مناسب فرا می‌رسد. در ابتدا باید از باز بودن مسیرهای هوایی فرد آسیب‌دیده اطمینان حاصل کرد، تا بتوان تصمیم گرفت که اقدامات بعدی باید چه مواردی باشند تا کمک‌های اولیه بیشترین میزان سودرسانی را داشته باشند.

در صورتی که فرد مصدوم به هوش نیست و پاسخی به اتفاقات و محرک‌ها ندارد، دهان او را باز کرده و بررسی کنید که دهان خالی باشد؛ سپس سر او را کمی به عقب متمایل کنید. در صورتی که دهان پر از مواردی مانند خون، دندان‌های شکسته یا هر جسم دیگری بود که قابلیت بستن راه هوایی را دارد، مصدوم را به پهلو بخوابانید و محتویات دهان را پیش از انجام دادن هر فعالیت دیگری خالی کنید.

نفس کشیدن

در صورتی که مصدوم نفس می‌کشد، می‌توانید از این مرحله بگذرید. اگر فرد آسیب‌دیده هوشیار نیست، به منظور اطمینان از نفس کشیدن او، حرکت قفسه سینه را چک کنید. در صورتی که مصدوم مشکلی در تنفس نداشت، او را به پهلو بچرخانید و سر، گردن و ستون فقرات را در یک راستا قرار دهید، سپس باید منتظر کمک‌های پزشکی بمانید.

احیای قلبی - ریوی

در شرایطی که مصدوم نفس نمی‌کشد باید عملیات احیای قلبی - ریوی را آغاز کنید. در طی احیا علاوه بر فشرده‌سازی قفسه سینه باید تنفس مصنوعی نیز با هدف اکسیژن‌رسانی به بدن فرد آسیب‌دیده انجام شود. انجام احیای قلبی - ریوی می‌تواند شانس زنده ماندن مصدومین را تا دو یا سه برابر افزایش دهد؛ بنابراین CPR مهم‌ترین مهارتی است که برای انجام کمک‌های اولیه باید به آن مسلط بود.

الکتروشوک

در صورت دسترسی به دستگاه شوک خودکار، افرادی که آموزش‌های کمک‌های اولیه را دیده باشند و تمام نکات مربوطه را بدانند، می‌توانند برای کمک به مصدومین از الکتروشوک نیز استفاده کنند.

یادگیری اقدامات اورژانسی با فرادرس

ما در این مطلب به انواع کمک های اولیه پرداختیم تا یاد بگیریم که پیش از رسیدن نیروهای امدادی چطور از جان افراد در خطر محافظت کنیم، اما پس از رسیدن نیروهای آموزش‌دیده ممکن است بیماران به بیمارستان منتقل شوند که در این صورت بخش اورژانس بیمارستان‌ها اولین قسمتی است که بیماران آسیب‌دیده به آن وارد می‌شوند و اقدامات حیاتی و تعیین‌کننده بسیاری از اوقات در این بخش انجام می‌شود، بنابراین تسلط بر آسیب‌های مختلف و نحوه مواجه اولیه با آن‌ها تا رسیدن کمک‌های تخصصی‌تر یا شروع جراحی‌های مورد نیاز از موارد ضروری برای پزشکان و پرستاران فعال در این بخش است.

یادگیری تروماهای مختلف و روش‌های درمانی پیچیدگی‌های خاصی دارد که باید با آن‌ها مقابله کرد، زیرا گاهی ندانستن تنها یک نکته می‌تواند منجر به از دست دادن جان یک بیمار شود. یکی از بهترین راه‌ها برای اطمینان از مسیر یادگیری و تسلط بر تمام نکات استفاده از فیلم‌های آموزشی است، به همین دلیل فرادرس فیلم‌های آموزشی متعددی متناسب با نیازهای مختلف پزشکان و پرستاران بخش اورژانس تهیه و منتشر کرده است که می‌توانند به دانشجویان کمک‌ چشم‌گیری بکنند. در ادامه تعدادی از این فیلم‌های آموزشی را معرفی می‌کنیم.

• فیلم آموزش تشخیص و درمان ترومای دست در بخش اورژانس فرادرس
• فیلم آموزش تشخیص و درمان پرفشاری خون در بخش اورژانس فرادرس
• فیلم آموزش تشخیص و درمان خونریزی لوله گوارش فوقانی در بخش اورژانس فرادرس
• فیلم آموزش رویکرد تشخیصی به سندرم حاد کرونری در اورژانس فرادرس

انواع جعبه کمک های اولیه

جعبه‌های کمک‌های اولیه شامل تجهیزات ساده اما کاربردی هستند که در شرایطی که سلامت فردی به خطر افتاده است، به ما امکان اجرای انواع کمک های اولیه برای حفظ جان او و کاهش دردی که متحمل می‌شود را می‌دهند. با این توضیحات می‌توان به سادگی متوجه شد که تهیه جعبه کمک‌های اولیه یک موضوع ضروری است، اما این جعبه‌ها انواع مختلفی دارند که بر اساس شرایط یا مکان‌های متفاوتی که مورد استفاده قرار می‌گیرند، تجهیزات متفاوتی دارند؛ بنابراین به منظور انتخاب بهینه در این زمینه این بخش را به آشنایی با انواع جعبه کمک‌های اولیه اختصاص می‌دهیم.

• خانه و محل کار: جعبه کمک‌های اولیه مناسب با این دو محیط دارای تجهیزاتی از قبیل بانداژ و چسب‌های مختلف، دستکش، پانسمان و پتوهای گرمایی است که مناسب با آسیب‌های رایجی هستند که در این محیط‌ها ممکن است رخ بدهند.
• خدمات پذیرایی: در محیط‌هایی مانند آشپزخانه رستوران‌ها یا آشپزخانه‌های صنعتی اتفاقاتی از قبیل سوختگی یا ایجاد زخم‌های پوستی محتمل هستند، بنابراین در کیت‌های مناسب خدمات پذیرایی تجهیزاتی مانند انواع بانداژها، پانسمان‌ها و پمادهای سوختگی وجود دارند.
• مکان‌های ورزشی: در حین تمرینات یا مسابقات ورزشی حوادثی متفاوتی ممکن است اتفاق بیفتند که به منظور آماده بودن برای آن‌ها انواع بانداژها و پانسمان‌ها، دستکش، بسته‌های یخ و دستمال‌های مرطوب استریل وجود دارند.
• سفر: در جعبه کمک‌های اولیه مناسب سفر، تجهیزاتی قرار داده شده‌اند که مناسب برای کمک‌های اولیه در حوادث جاده‌ای هستند.
• مدرسه و مهدکودک: کودکان به دلیل تحرک زیاد در معرض آسیب‌های متفاوتی مانند زمین خوردن و خراشیدگی‌های پوستی شوند که به این منظور تجهیزات موجود در جعبه کمک‌های اولیه رنگ و طرح‌هایی شاد و کودکان دارند.
• سوختگی: در جعبه کمک‌های اولیه سوختگی تجهیزاتی مانند زخم‌پوش‌های سوختگی، پمادهای سوختگی در کنار دیگر تجهیزات رایجی مانند دستکش و بانداژهای متفاوت قرار دارند.
• آسیب بحرانی: این جعبه کمک‌های اولیه مناسب شرایطی است که زخم‌هایی جدی ایجاد شده‌اند و شخص آسیب‌دیده خون‌ریزی زیادی دارد که جان او را به خطر می‌اندازد، بنابراین به کمک تجهیزات موجود در این جعبه می‌توان زخم را پوشاند و خون‌ریزی را تا حدی کنترل کرد.

جمع‌بندی

در این مطلب از مجله فرادرس با انواع کمک های اولیه آشنا شدیم تا دید بهتری نسبت به اقدامات ساده اما حیاتی به دست بیاوریم که در مواجه با افراد در خطر می‌توانیم از آن‌ها استفاده کنیم و به این ترتیب شانس زنده ماندن و بهبودی مصدومین را افزایش دهیم.

کمک‌های اولیه تاثیر بسیار زیادی در زنده ماندن افراد در خطر دارند ولی به طول کلی می‌توان سه هدف اصلی را برای انجام انواع کمک های اولیه مطرح کرد.

• نجات جان افراد در خطر
• جلوگیری از وخامت شرایط
• کمک به بهبودی

با توجه به تنوع موقعیت‌های اضطراری که می‌تواند جان انسان‌ها را به خطر بیاندازد در این مطلب با روش‌هایی کاربردی مانند احیای قلبی ریوی، مانور هایملیش، نحوه جلوگیری از خون‌ریزی، روش کمک به افراد سرمازده، گرمازده و مسموم و بسیاری از نکات دیگر آشنا شدیم تا با ارائه اطلاعات پایه دانش عمومی خود را در زمینه انواع کمک های اولیه افزایش بدهیم.