فرادرسآموزش تایپ ده انگشتی، مناسب برای همه سنین – تجربه یادگیری تایپ ده انگشتی کاربر فرادرس در ۱۲ سالگی
حتما آن برآمدگی‌های کلید J و F را پیدا کرده. دست گذاشته روی کلیدها و بالش انگشت‌ها را روی کیبورد، جفت و جور کرده. بعد چشم دوخته به مانیتور روشن و شروع کرده به تایپ کردن. نوشته: «چند ماه قبل، یک آموزش تایپ ده انگشتی از «فرادرس» تهیه کردم که کمک زیادی به تایپ کردن من کرد.»
اگر به جای محتوای متنی، یک دوربین وجود داشت که حرکات او را حین نوشتن ثبت می‌کرد، ما الان دو دست کوچک در تصویر داشتیم از یک نوجوان 13 ساله. کسی که از حدود یکسال و چند ماه قبل، تمرین تایپ ده انگشتی را با آموزش مجازی شروع کرده و چندی پیش از تجربه‌اش برای آموختن این مهارت با نام لذت یادگیری یاد کرده است.
همان مهارت قدیمِ تندنویس‌های دادگستری و آنچه امروز به کار تایپیست‌های حرفه‌ای می‌آید. همینطور به کار نویسندگانی که چشم از صفحه مانیتور برنمی‌دارند و دست‌هایی که تا ابد می‌توانند روی کلیدها بلغزند و صفحه را سیاه کنند. این گزارشِ، تجربه یادگیری یکی از کاربران نوجوان حاضر در جشنواره تجربه یادگیری را مرور کرده است.
«امیرعلی ابوذری» همان نوجوان تندنویسی است که خیلی زودتر از آنچه کسی فکرش را بکند، مهارت تندنویسی را شروع کرده است؛ آنهم با آموزش مجازی. در تجربه یادگیری خود ننوشته که چطور شده در 12 سالگی به این فکر افتاده و آن را عملی کرده است. شاید محو تندنویسی والدین یا بزرگسال دیگری شده بوده. یا شاید به طور اتفاقی در اداره، سازمان یا در یک فیلم و سریال، مهارت تندنویسی فردی نظرش را جلب کرده.
مهم است که انگیزه یک دانش‌آموز از تهیه آموزش تایپ ده انگشتی چیست. چرا که کنجکاوی خواننده‌ای که تجربه او را مرور می‌کند، برمی‌انگیزد. اما بخشی از ماجرا که مربوط به انگیزه او برای ادامه می‌شود، مهم‌تر و قابل توجه‌تر است. آنچه یک نوجوان را جذب این آموزش مجازی کرده و توانسته توجهش را برای مدت طولانی به آموزش‌های مجازی دیگر در «فرادرس» و افزایش مهارت در دوران دانش‌آموزی جلب کند.
«جِی‌جِی کِی‌کِی.. دی‌دی کِی‌کِی» ... بعید نیست اوایلِ یادگیری همانطور که محسن زارع، مدرس آموزش تایپ ده انگشتی در «فرادرس»، حروف را زمزمه کرده، امیرعلی ابوذری هم تکرار و تمرین کرده باشد. خوانده باشد و تایپ کرده باشد. آخر اولین آهنگی که از این آموزش تایپ به خاطرِ آدم می‌ماند، همین حرف‌هاست. جایی که مدرس از تایپِ تک‌حرف‌ها عبور کرده و به ترکیبِ کلیدهای میانی کیبورد رسیده است.
او [مدرس] کلید را می‌زند، نامِ حرف را با خودش تکرار می‌کند و رنگ آن سبز می‌شود. یک حبه قند توی دل آدم آب می‌کنند. به خاطر موفقیت‌های کوچکی که قدم به قدم حاصل شده است. آن رنگ سبز حروف بعد از تایپ کردن، حسِ آرامش خلق می‌کند. یعنی که تا اینجای کار درست آمدی.
امیرعلی ابوذری هم لابد همینطور انگشت‌ها را تمرین داده و هربار سرعت و دقت تایپ کردن خود را تخمین زده. حدود یکسال بعد هنگام برگزاری جشنواره «تجربه یادگیری» آنقدر از کارش رضایت داشته که لذت آموختن این مهارت را در حساب کاربری اینستاگرام [amirali.abouzari] خود به اشتراک بگذارد.
آنچه امیرعلی ابوذری درباره‌اش نوشته، مهارتی است که افزایش دقت کاربرانِ علاقه‌مند به تایپ را هدف اول قرار داده. مدرس این آموزش در ابتدای فیلم بر این نکته تاکید می‌کند. هرچند هدف اول، دقیق‌تر شدن در تایپ با ده انگشت دست است، اما آنطور که محسن زارع، کارشناس ارشد مهندسی کنترل- اتوماسیون صنعتی و مدرس تایپ ده انگشتی در «فرادرس» می‌گوید سرعت تایپ افراد هم به مرور با این تمرینات افزایش پیدا می‌کند.
می‌خواهد تمرین تایپ انگلیسی باشد یا تایپ فارسی و اعداد. هر سه بخش در آموزش مربوطه گنجانده شده است. استفاده از نرم‌افزار Rapid Typing کمک می‌کند تا کاربر خطاهای خود را در تایپ با ده انگشت پیدا کند. همچنین بداند در تایپ کردن با کدام کلیدها سرعت کمتری دارد. این اطلاعات از آن جهت مهم است که بعد از آگاهی، فرد تلاش می‌کند سرعت تایپ با تمام انگشتان دست را همگن کند.
دقت امیرعلی ابوذری در تجربه یادگیری‌اش روی این نکته هم متمرکز شده که امروزه بزرگسالانی از مهارت تایپ ده انگشتی برخوردار نیستند درحالیکه ممکن است به آن نیاز داشته باشند. از سویی در بخشی از محتوای متنی خود به سرعتِ قابل توجه متصدیان در مراکز مختلف مانند بانک‌ها اشاره کرده و نوشته تایپ ده انگشتی کار پیچیده‌ای محسوب نمی‌شود. بلکه یک مهارت است که نیاز دارد مدتی روی آن وقت بگذارید.
تجربیاتی که توسط یک نوجوان از آموزش تایپ ده انگشتی به صورت مجازی به اشتراک گذاشته شده، می‌گوید:
«می‌توان آموزش مجازی این مهارت را ارزان تهیه کرد و براساس مسیری که در آموزش چیده شده، پله‌ها را یکی‌یکی طی کرد. مثلا در ابتدا یاد گرفت کدام انگشت‌های دست، کدام حروفِ کیبورد را پشتیبانی می‌کنند و چطور باید انگشت‌ها را برای تایپ کردن حرکت داد به طوری که بقیه انگشتان دست از جایشان تکان نخورند.»
یا اگر حرکت می‌کنند در کوتاه‌ترین زمان ممکن به جای خود برگردند و مطلب را به بهترین شکل تایپ کنند. به این ترتیب، آموزشی که از تقسیم‌بندی کیبورد برای قرارگیری انگشتان دست شروع شده بود، به تمرین تایپ حروف ردیف پایینی کیبورد می‌رسد که قدری هم سخت است. اما اگر همه چیز همانطور که آموزش داده شده پیش برود، تسلط روی کلیدهای اصلی ایجاد می‌شود و بعد به مرور بقیه کلیدها را هم در بر می‌گیرد.
به خصوص که توصیه‌هایی نیز برای تایپ بهتر با ده انگشت توسط مدرس ارائه شده است. به طور مثال یکی از توصیه‌ها به کاربران خط می‌دهد تا در روز تمرین تایپ انگلیسی، تایپ فارسی را تمرین نکنند. توصیه دیگر، آنها را از عجله برای تایپ کردن با ده انگشت منع می‌کند. سپس پیشنهاد تایپ متون کوتاه در دو زبان انگلیسی و فارسی مطرح می‌شود و باقیِ ماجرا که باید در آموزش مربوطه درباره آن جست‌وجو کنید.
امیرعلی ابوذری پس از نام بردن از این آموزش در تجربه یادگیری‌اش پیشنهاد دیگری هم ارائه می‌کند. او نوشته است:
«اگر نوجوان هستید، بهترین فرصت فراهم است تا آموزش‌های مجازی را تجربه کنید. چرا که این آموزش‌ها هم به کاهش هزینه یادگیری کمک می‌کنند و هم برای یادگیری مجبور نیستید به محل‌های دور از محل سکونت مراجعه کنید یا شهریه‌های گزاف بپردازید. می‌توانید منابع یادگیری کم‌هزینه و رایگان را پیدا کنید و به کمک یک رایانه و ارتباط اینترنتی بیاموزید.»
او در جای دیگری از متن خود درباره آموزش تایپ ده انگشتی موضوعی را یادآوری کرده است. اینکه چنین آموزشی برای همه سنین مفید است و می‌تواند به سرعت تایپ افراد کمک کند. بنابراین در هر سن و شغلی می‌توانید این تجربه را به کار ببندید. این توصیه یک نوجوان 13 ساله است که به طور حتم با دقت بالا و در مدت زمان کمی برای ما و شما تایپ شده است. چون نویسنده آن به تایپ ده انگشتی مسلط بوده و از مزایای آن نیز آگاه است.
