فرادرسانواع ان در عربی – توضیح به زبان ساده با مثال و تمرین
انواع ان در عربی عبارتند از: «إِن» شرطیه، «إِن» نافیه، «إِن» زائده، «إِن» مُخَفَّفه، «أَن» مصدریّه، «أَن» تفسیریّه، «أَن» مخفَّفه و «أَن» زائده. در بخش‌های بعدی این مطلب از مجله فرادرس، هرکدام از انواع «ان» را با مثال و تمرین آموزش می‌دهیم. همچنین تفاوت‌های انواع «إِن» و «أَن» را به‌طور کامل مشخص میکنیم.
انواع ان در عربی
در جدول زیر، انواع ان در عربی و تعریف آنها را مشاهده می‌کنید.
| انواع ان در عربی | تعریف |
| «إِن» شرطیه | به‌عنوان ادات شرط در جمله‌های شرطی می‌آید. |
| «إِن» نافیه | معنای جمله را منفی می‌کند. |
| «إِن» زائده | تأثیری بر ساختار جمله ندارد. |
| «إِن» مُخَفَّفه | از «إِنَّ» ساخته شده است و مبتدا را منصوب و خبر را مرفوع می‌کند. |
| «أَن» مصدریّه | فعل بعد از خود را منصوب و به مصدر مُؤَوَّل تبدیل می‌کند. |
| «أَن» تفسیریّه | معنا و تفسیر جمله قبلی را نشان می‌دهد. |
| «أَن» مخفَّفه | از «أَنَّ» ساخته شده است و مبتدا را منصوب می‌کند. |
| «أَن» زائده | تأثیری بر ساختار جمله ندارد. |
حتماً با توجه به جدول بالا به این نکته پی برده‌اید که «ان» در عربی به دو دسته «إِن» و «أَن» تقسیم می‌شود. هرکدام از این دو حرف، شامل انواع مختلفی هستند. در ادامه، انواع «إِن» و «أَن» را با مثال آموزش می‌دهیم.
در میان موارد جدول بالا، «إِن» شرطیه کاربرد بسیاری دارد. برای اینکه این نوع از «إِن» و نقش آن را در جمله‌های شرطیه بهتر یاد بگیرید، توصیه میکنیم به فیلم آموزش عربی زبان قرآن ۲ رشته‌های تجربی و ریاضی فرادرس مراجعه کنید. لینک دسترسی به این فیلم آموزشی را در ادامه قرار داده‌ایم.
انواع «إِن» در عربی
در زبان عربی ۴ نوع «إِن» وجود دارد که عبارتند از:
- «إِن» شرطیه
- «إِن» نافیه
- «إِن» زائده
- «إِن» مُخَفَّفه
در بخش‌های بعدی، هریک از انواع «إِن» را بهصورت جداگانه بررسی میکنیم.
«إِن» شرطیه
یکی از حروف جازمه است و در ابتدای جمله‌های شرطیه یا اسلوب شرط قرار می‌گیرد. معمولاً بعد از این ادات جزم، دو فعل قرار می‌گیرند. فعل اول «فعل شرط» نامیده می‌شود و فعل دوم هم «جواب شرط» یا «جزای شرط» نام دارد. فعل شرط و جواب شرط هر دو به سبب وجود حرف «إِن» مجزوم می‌شوند. این حرف را در زبان فارسی بهصورت «اگر»، «چنانچه» و «درصورتی‌که» ترجمه میکنیم.
برای آشنایی بیشتر با این نوع از «إِن» به مثال زیر دقت کنید. در آیه زیر از «إِن» شرطیه استفاده شده است. در واقع، آیه زیر نوعی جمله شرطیه است که «يَنْتَهُوا» فعل شرط آن و «يُغْفَرْ» نیز جواب شرط آن است. هر دوی این فعل‌ها به سبب وجود حرف «إِن»، مجزوم شده‌اند.
«إِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْ لَهُمْ مَا قَدْ سَلَفَ ...» (انفال:۳۸)
درصورتی‌که از مخالفت بازایستند، گذشته آنها بخشوده خواهد شد.
ویژگی های «إِن» شرطیه
مشخصه‌های «إِن» شرطیه عبارتند از:
- مبنی بر سکون است.
- محلی از اعراب ندارد.
- فقط بر سر جمله‌های فعلیه می‌آید.
مجزوم در عربی چیست؟
هرگاه فعل مضارع بعد از حروف جازمه قرار بگیرد، مجزوم می‌شود. مجزوم شدن به دو روش اتفاق می‌افتد:
- اگر انتهای فعل مضارع، حرکت «ـُ» قرار داشته باشد، این حرکت حذف می‌شود و به‌جای آن حرکت «ـْ» قرار می‌گیرد. (مثل: تَسْمَعُ ← تَسْمَعْ)
- اگر انتهای فعل «ن» عوض رفع قرار داشته باشد، این حرف حذف می‌شود. (مثل: تَسْمَعَانِ ← تَسْمَعَا)
هنگام مجزوم کردن فعل‌های مضارع، این نکته‌ها را به خاطر داشته باشید:
- فعل‌های جمع مؤنث غائب و جمع مؤنث مخاطب، اگر مجزوم شوند، «ن» از انتهای آنها حذف نمی‌شود. (مثل: يَسْمَعْنَ)
- اگر «ن» از انتهای فعل جمع مذکر حذف شود، به‌جای آن «ا» قرار می‌گیرد. (مثل: يَسْمَعُونَ ← يَسْمَعُوا)
«إِن» نافیه
بر سر جمله‌های اسمیه و فعلیه قرار می‌گیرد و جمله را بهصورت منفی درمی‌آورد. کاربرد «إِن» نافیه را با دقت به مثال زیر بهتر یاد می‌گیرید. کل جمله زیر به سبب وجود حرف «إِن» نافیه بهصورت منفی ترجمه شده است.
«إِن يَقُولُونَ إِلَّا كَذِبًا ...» (کهف:۵)
جز دروغ نمی‌گویند.
ویژگی های «إِن» نافیه
این ویژگی‌ها عبارتند از:
- مبنی بر سکون است.
- محلی از اعراب ندارد.
- در برخی از موارد، بعد از آن حرف استثنای «إِلّا» می‌آید.
- مثل «لَیْسَ» عمل می‌کند. یعنی اگر بر سر جمله اسمیه قرار بگیرد، مبتدا را مرفوع باقی می‌گذارد اما خبر را منصوب می‌کند.
- بر سر جمله‌های اسمیه و فعلیه قرار می‌گیرد.
انواع جمله‌های اسمیه و فعلیه را در فیلم آموزش عربی پایه دهم فرادرس آموزش داده‌ایم. برای یادگیری ساختار جمله‌های اسمیه و فعلیه می‌توانید به این فیلم آموزشی مراجعه کنید.
«إِن» زائده
بر سر جمله‌های اسمیه و فعلیه می‌آید. این حرف تأثیری بر اعراب کلمه‌های بعد از خود ندارد. در مثال زیر، کاربرد آن را به‌خوبی نشان داده‌ایم. در این مثال، از «إِنْ» زائده استفاده شده است که تأثیری بر معنای جمله و اعراب سایر اجزای آن ندارد. توجه داشته باشید که جمله زیر را به سبب حرف نفی «ما»، بهصورت منفی ترجمه کرده‌ایم. در واقع، علت منفی شدن جمله، «إِنْ» نبوده است.
ما إِنْ جاءَ خالِدٌ.
خالد نیامد.
ویژگی های «إِن» زائده
در ادامه، ویژگی‌های اصلی این حرف را مشخص کرده‌ایم:
- مبنی بر سکون است.
- محلی از اعراب ندارد.
- بعد از «ما» نافیه و حرف «أَلا» می‌آید.
- بر سر جمله‌های اسمیه و فعلیه قرار می‌گیرد.
«إِن» مُخَفَّفه
این حرف صورت دیگری از «إنّ» است. در واقع، با تخفیف پیدا کردن تشدیدِ «إنّ»، حرف «إِن» مُخَفَّفه ساخته شده است. معمولاً همراه با این حرف، حرف «ل‍ـَ» (لام الفارِقَة) نیز در جمله می‌آید. برای روشن‌تر شدن این حرف و کاربرد آن به مثال زیر دقت کنید. در مثال زیر، حرف «إِن» مُخَفَّفه به کار رفته است. این حرف مانند «إنّ»، اسم خود (خالِداً) را منصوب کرده است اما خبر خود (عالِمٌ) را بهصورت مرفوع باقی گذاشته است. همانطور که ملاحظه می‌کنید، همراه با «إِن» مُخَفَّفه، از حرف «ل‍ـَ» نیز استفاده شده است.
إن خالِداً لَعالِمٌ.
به‌راستی که خالد دانا است.
ویژگی های «إِن» مُخَفَّفه
ویژگی‌های این حرف را در ادامه نشان داده‌ایم:
- مبنی بر سکون است.
- محلی از اعراب ندارد.
- بر سر جمله اسمیه و فعلیه می‌آید.
- مثل «إِنَّ» عمل می‌کند. یعنی اگر بر سر جمله اسمیه بیاید، مبتدا را منصوب می‌کند اما خبر را مرفوع باقی می‌گذارد.
انواع «أَن» در عربی
در عربی ۴ نوع «أَن» وجود دارد. انواع «أَن» را در فهرست زیر نشان داده‌ایم:
- «أَن» مصدریّه
- «أَن» تفسیریّه
- «أَن» ثقیله
- «أَن» زائده
«أَن» مصدریّه نسبت به سه نوع دیگر، کاربرد بیشتری دارد. این حرف در واقع یکی از ادات نصب به شمار می‌آید. در ادامه، هرکدام از موارد را فهرست بالا را با مثال آموزش می‌دهیم. البته برای اینکه «أَن» مصدریّه و کاربرد سایر ادات ناصبه را بهتر یاد بگیرید، می‌توانید به فیلم آموزش زبان قرآن ۲ رشته ادبیات و علوم انسانی فرادرس مراجعه کنید.
«أَن» مصدریّه
یکی از حروف ناصبه است که بر سر فعل مضارع قرار می‌گیرد و آن را منصوب می‌کند. «أَن» مصدریّه نوعی حرف عامل و در واقع، عامل نصب است. همچنین بر سر فعل ماضی نیز می‌آید. فعلی که بعد از این حرف قرار بگیرد، به مصدر تأویل می‌شود. یعنی می‌توان آن را بهصورت مصدری ترجمه کرد. برای اینکه کاربرد این حرف را بهتر یاد بگیرید، به مثال زیر دقت کنید.
«وَ أَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى ...» (بقره:۲۳۷)
و اگر گذشت کنید، به تقوا نزدیک‌تر است.
منصوب در عربی چیست؟
هرگاه فعل مضارع بعد از حروف ناصبه، مانند «أَن» مصدریّه قرار بگیرد، منصوب می‌شود. منصوب شدن فعل‌ها به دو روش اتفاق می‌افتد:
- اگر انتهای فعل مضارع حرکت «ـُ» قرار داشته باشد، این حرکت حذف می‌شود و «ـَ» به‌جای آن قرار می‌گیرد. (مثل: تَسْمَعُ ← تَسْمَعَ)
- اگر انتهای فعل مضارع «ن» عوض رفع قرار داشته باشد، این حرف حذف می‌شود. (مثل: تَسْمَعَانِ ← تَسْمَعَا)
هنگام منصوب کردن فعل‌های مضارع، حتماً به نکته‌های زیر دقت داشته باشید:
- در فعل‌های جمع مؤنث غائب و جمع مؤنث مخاطب، «ن» هرگز حذف نمی‌شود. (مثل: يَسْمَعْنَ)
- اگر «ن» از انتهای فعل‌های جمع مذکر حذف شود، به‌جای آن «ا» قرار می‌گیرد. (مثل: يَسْمَعُونَ ← يَسْمَعُوا)
«أَن» تفسیریّه
این حرف بعد از فعل‌هایی می‌آید که بر معنای «گفتن» دلالت داشته باشند. مثالی از کاربرد آن را در کادر زیر نشان داده‌ایم.
«مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ...» (مائده:۱۱۷)
من جز آنچه که به من دستور دادی، به آنها نگفتم، [گفتم:] خدایی را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شما است.
ویژگی های «أَن» تفسیریّه
ویژگی‌های اصلی این حرف عبارتند از:
- غیرعامل است و تأثیری بر اعراب کلمه بعد از خود ندارد.
- قبل از آن حتماً جمله‌ای قرار می‌گیرد و در واقع، این حرف برای تفسیر همان جمله می‌آید.
- بعد از «أَن» تفسیریّه، جمله دیگری می‌آید که جمله قبل از «أَن» را تفسیر می‌کند.
- بر سر «أَن» تفسیریّه نباید حرف جرّی قرار بگیرد.
«أَن» مخفَّفه
این حرف صورتی دیگری از «أنّ» است. در واقع، با تخفیف پیدا کردن تشدیدِ «أنّ»، حرف «أَن» مخفَّفه به وجود آمده است. این حرف بر سر جمله‌های فعلیه و اسمیه قرار می‌گیرد. مثالی از کاربرد آن را در کادر زیر قرار داده‌ایم.
«أَيَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ» (بلد:۵)
آیا گمان می‌کند که هرگز کسی دست نخواهد یافت؟
ویژگی های «أَن» مخفَّفه
در ادامه، ویژگی‌های اصلی این نوع حرف را بیان کرده‌ایم:
- مثل «أَنَّ» عمل می‌کند. یعنی مبتدا را منصوب می‌کند اما خبر را مرفوع می‌کند.
- اسم آن ضمیر محذوف (معمولاً ضمیر شأن) است.
- خبر آن معمولاً از نوع جمله (اسمیه یا فعلیه) است.
- در اغلب موارد، بین این حرف و خبر آن فاصله‌ای وجود دارد. این فاصله با حروفی مانند «قَدْ»، «سَ‍ـ»، «سَوْفَ»، «لا»، «لَنْ»، «لَمْ» و... ایجاد می‌شود.
«أَن» زائده
«أَن» زائده برای ایجاد تأکید در جمله به کار می‌رود. این نوع «أَن» در چهار حالت زیر مورد استفاده قرار می‌گیرد:
- بعد از «لَمّا»
- قبل از «لَوْ»
- بعد از «ک‍ـ»
- بعد از «إِذا»
برای اینکه این نوع حرف و کاربرد آن را بهتر بیاموزید، به مثال‌‌های کادر زیر دقت کنید.
«فَلَمَّا أَنْ جَاءَ الْبَشِيرُ أَلْقَاهُ عَلَى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِيرًا ...» (یوسف:۹۶)
زمانی که بشارت‌دهنده آمد، آن را بر چهره انداخت، سپس بینا شد.
انواع ان چه فرقی با هم دارند؟
با خواندن بخش‌های قبلی این مطلب، هم با انواع «إِن» آشنا شدید و هم انواع «أَن» را یاد گرفتید. همانطور که می‌دانید، این حروف از لحاظ ظاهری بسیار به یکدیگر شبیه هستند. برای اینکه بتوانید به‌راحتی آنها را از هم تشخیص بدهید، به نکته‌های زیر توجه کنید:
- تفاوت «أَن» مصدريه و «أَن» مُخففه: «أَنْ» مصدريه اعراب فعل بعد از خود را تغییر می‌دهد و آن را منصوب می‌کند اما «أَنّ» مُخففه چنین تأثیری ندارد.
- تفاوت «إِن» مُخففه و «أَن» مُخففه: «إِنْ» مُخففه در ابتدای جمله می‌آید اما «أَنّ» مُخففه وسط جمله قرار می‌گیرد.
- تفاوت «أَن» مُخففه با «أَنَّ» ثقیله: انتهای «أَنَّ» ثقیله، تشدید دارد اما «أَن» مُخففه تخفیف ندارد.
- تفاوت «إِن» مُخففه با «إِنَّ» ثقیله: انتهای «إِنَّ» ثقیله، تشدید دارد اما «إِن» مُخففه تخفیف ندارد.
یادگیری صرف و نحو عربی با آموزش های فرادرس
«ان» و انواع آن یکی از مباحث مهم زبان عربی است. برای یادگیری این مبحث لازم است با انواع فعل‌های عربی، انواع اعراب، ساختار جمله‌های عربی و... آشنایی کامل داشته باشید. به‌طور مثال، برای اینکه بتوانید «ان» عامل و غیرعامل را از یکدیگر تشخیص دهید، لازم است انواع اعراب فعل‌های مضارع را هم بشناسید. خبر خوب اینکه در فرادرس، فیلم‌های آموزشی متنوعی وجود دارند که با مشاهده آنها می‌توانید قواعد صرف و نحو عربی را به‌طور کامل یاد بگیرید. عنوان برخی از فیلم‌های آموزشی فرادرس را در فهرست زیر آورده‌ایم.
- فیلم آموزش عربی پایه هفتم فرادرس
- فیلم آموزش عربی پایه هشتم فرادرس
- فیلم آموزش عربی پایه نهم فرادرس
- فیلم آموزش عربی زبان قرآن ۱ پایه دهم فرادرس
- فیلم آموزش عربی زبان قرآن ۲ رشته ادبیات و علوم انسانی فرادرس
- فیلم آموزش عربی زبان قرآن ۳ رشته‌های تجربی و ریاضی فرادرس
اگر می‌خواهید روش ترجمه زبان عربی را یاد بگیرید یا با روش مکالمه به این زبان هم آشنا شوید، می‌توانید به مجموعه فیلم‌های آموزشی زیر در فرادرس مراجعه کنید. با کمک این فیلم‌های آموزشی خواهید توانست زبان عربی را فراتر از کلاس‌های درس و کتاب‌های درسی یاد بگیرید.
- مجموعه فیلم‌های آموزش عربی دوره متوسطه فرادرس
- مجموعه فیلم‌های آموزش زبان عربی مقدماتی تا پیشرفته فرادرس
مثال انواع ان در عربی
در زبان عربی، انواع مختلفی از «ان» به کار می‌رود. برای اینکه کاربرد آنها و تفاوت‌هایشان را بهتر درک کنید، در این بخش، تمرین‌های متنوعی را با یکدیگر بررسی میکنیم. در فیلم آموزش عربی زبان قرآن ۲ رشته ادبیات و علوم انسانی فرادرس نیز برخی از انواع «ان» آموزش داده شده‌اند. برای دسترسی به این فیلم آموزشی روی لینک زیر کلیک کنید.
مثال اول
در جمله زیر، «أَنْ» از نوع مصدری است و با قرار گرفتن قبل از «يُفْتَرَى» آن را بهصورت منصوب درآورده است. یعنی «ن» عوض رفع از انتهای این فعل حذف شده است.
«وَ مَا كَانَ هَذَا الْقُرْآنُ أَنْ يُفْتَرَى مِنْ دُونِ اللَّهِ ...» (یونس:۳۷)
و چنان نيست كه اين قرآن از سوی غير خدا [و] به دروغ ساخته شده باشد.
مثال دوم
در آیه زیر از حرف «إِن» نافیه استفاده شده است. این حرف با قرار گرفتن بر سر جمله، معنای آن را بهصورت منفی درآورده است.
«... إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ» (ملک:۲۰)
کافران جز در دروغ و فریب نیستند.
مثال سوم ان در عربی
در مثال زیر، «أَنْ» از نوع مخففه است. اسم آن، ضمیر محذوف و منصوب محلّاً است. خبر آن نیز کل جمله اسمیه «ماهِرٌ رائِدٌ» و مرفوع محلّاً است.
عَلِمْتُ أَنْ ماهِرٌ رائِدٌ.
دانستم که ماهر جلودار و پیشرو است.
«أَنْ» مخففه مانند حروف مشبهة بالفعل عمل می‌کند. یعنی اسم خود را منصوب کرده و خبر را مرفوع باقی می‌گذارد. در مطلب «حروف مشبهة بالفعل در عربی چیست؟» از مجله فرادرس، کاربرد این نوع از حروف را به‌طور کامل آموزش داده‌ایم.
مثال چهارم
در کادر زیر، مثالی از کاربرد «إن» مخففه را مشاهده می‌کنید. این حرف با قرار گرفتن بر سر جمله، اسم خود (فاطَمَةَ) را منصوب کرده اما خبر خود (ناجِحَةٌ) را بهصورت مرفوع باقی گذاشته است. همراه با این حرف، از حرف «ل‍ـَ» نیز استفاده شده است.
إن فاطَمَةَ لَناجِحَةٌ.
به‌راستی‌که فاطمه موفق است.
مثال پنجم
در آیه زیر، از «أَن» تفسیریه استفاده شده است. همانطور که مشاهده می‌کنید، این حرف بعد از فعل «أَوْحَيْنَا» که بر معنای «گفتن» نیز دلالت دارد، آمده است و برای تفسیر جمله قبل از خود به کار رفته است.
«فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ ...» (مؤمنون: ۲۷)
پس به او وحی کردیم که کشتی را بساز.
مثال ششم ان در عربی
«إن» در مثال زیر از نوع زائده است و محلی از اعراب ندارد. این حرف بین «مای نافیه» و فعل «رَجَعَ» قرار گرفته است.
ما إن رَجَعَ المُعَلِّمُ.
معلم برنگشت.
مثال هفتم
در این مثال از «إِنْ» شرطیه استفاده شده است. در جمله زیر، «إِنْ» ادات شرط است و فعل شرط (تَجتَهِدْ) و جواب شرط (تَنْجَحْ) بعد از خود را مجزوم کرده است. این حرف را بهصورت «اگر» ترجمه کرده‌ایم.
إِنْ تَجتَهِدْ تَنْجَحْ.
اگر تلاش کنی، موفق می‌شوی.
مثال هشتم
«أَنْ» در آیه زیر از نوع زائده است و محلی از اعراب ندارد. همانطور که مشاهده می‌کنید، این حرف قبل از «لَوِ» قرار گرفته است.
«وَ أَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا» (جن:۱۶)
و اگر [مردم] در راه درست استقامت داشته باشند، همانا آب گوارايى به آنها می‌نوشانیم.
مثال نهم ان در عربی
آیه زیر نوعی جمله شرطیه است که در آن از «إِنْ» شرطیه استفاده شده است. «تَتَّقُوا» فعل شرط و «يَجْعَلْ» نیز جواب شرط است که هر دو به سبب وجود «إِنْ» شرطیه، مجزوم شده‌اند.
«إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا ...» (انفال:۲۹)
اگر خداترس و باتقوا شوید، خداوند به شما فرقان می‌بخشد.
مثال دهم
«اَنْ» در آیه زیر، «اَنْ» مصدری است و فعل بعد از خود، یعنی «تَصُومُوا» را بهصورت منصوب در آورده است.
«وَ اَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ ...» (بقره:۱۸۴)
و روزه گرفتن به سود شماست.
سؤالات متداول
تا اینجا یاد گرفتید که چند نوع «ان» در عربی به کار می‌رود و با قواعد مربوط به آنها نیز آشنا شدید. در ادامه، نکته‌های تکمیلی مربوط به این مبحث را در قالب پرسش و پاسخ می‌آموزید.
معنی ان در عربی چیست؟
در جدول زیر، به‌طور خلاصه، معنای انواع «ان» را بیان کرده‌ایم.
| انواع ان | معنی |
| «إِن» شرطیه | اگر، درصورتی‌که، چنانچه |
| «إِن» نافیه | منفی کردن معنای جمله |
| «إِن» زائده | نوعی تأکید را نشان می‌دهد. |
| «إِن» مُخَفَّفه | به‌راستی‌که، همانا، قطعاً |
| «أَن» مصدریّه | که |
| «أَن» تفسیریّه | |
| «أَن» مخفَّفه | |
| «أَن» زائده | نوعی تأکید را نشان می‌دهد. |
معنی انَّ در قرآن چیست؟
«إِنّ» معمولاً بهصورت «همان»، «قطعاً»، «به‌راستی‌که»، «به‌درستی‌که» و... ترجمه می‌شود. «أَنَّ» نیز غالباً بهصورت «که» ترجمه می‌شود.
تمرین انواع ان در عربی
با مطالعه بخش‌های قبلی یاد گرفتید که انواع ان در عربی چیست و هرکدام از آنها چه کاربردی دارند. حل کردن تمرین‌های این بخش فرصت خوبی خواهد بود تا میزان یادگیری خود را ارزیابی کنید. در این بخش، ۱۰ تمرین چهارگزینه‌ای را قرار داده‌ایم. برای جواب دادن به هر تمرین، فقط لازم است یکی از گزینه‌های آن را علامت بزنید. بعد از پاسخ دادن به هر سؤال، با کلیک روی گزینه «مشاهده گزینه درست» می‌توانید پاسخ درست آن را مشاهده کنید.
برخی از سؤال‌ها دارای پاسخ تشریحی هم هستند که با کلیک روی گزینه «پاسخ تشریحی» آن را مشاهده خواهید کرد. بعد از اینکه به همه سؤال‌ها پاسخ دادید، گزینه «دریافت نتیجه آزمون» نشان داده می‌شود. با کلیک روی آن می‌توانید تعداد امتیازهایتان را در این آزمون مشاهده می‌کنید.
۱- در جمله زیر از کدام نوع «ان» استفاده شده است؟
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ ...» (محمد:۷)
«إِن» نافیه
«إِن» شرطیه
«أَن» مصدریّه
«أَن» زائده
در این آیه از «إِن» شرطیه استفاده شده است چون دو فعل «تَنْصُرُوا» و «يَنْصُرْكُمْ» بعد از آن مجزوم شده‌اند.
۲- نوع «ان» را در جمله زیر مشخص کنید.
إن الإِنْسانَ لَمَخْلوقٌ.
«إِن» زائده
«أَن» تفسیریّه
«إِن» مُخَفَّفه
«أَن» مصدریّه
۳- کدام نوع «ان» برای منصوب کردن فعل مضارع به کار می‌رود؟
«أَن» تفسیریّه
«إِن» نافیه
«أَن» زائده
«أَن» مصدریّه
۴- کدام نوع «ان» برای مجزوم کردن فعل مضارع به کار می‌رود؟
«أَن» زائده
«إِن» مُخَفَّفه
«أَن» تفسیریّه
«إِن» شرطیه
۵- کاربرد کدام «ان» به درستی مشخص شده است؟
«أَن» مُخَفَّفه: منفی کردن معنای جمله
«إِن» نافیه: منصوب کردن مبتدا و مرفوع کردن خبر
«إِن» شرطیه: تبدیل فعل بعد از خود به مصدر مؤوّل
«أَن» تفسیریّه: تأثیری بر معنای جمله ندارد.
۶- در ساختار زیر و در جای خالی از کدام «ان» استفاده می‌شود؟
... + فعل مجزوم + فعل مجزوم
«أَن» مصدریّه
«إِن» شرطیه
«أَن» مخفَّفه
«إِن» نافیه
۷- کدام گزینه در مورد انواع «ان» نادرست است؟
برخی از آنها عامل و برخی غیرعامل هستند.
برخی از آنها معرب و برخی از آنها مبنی هستند.
برخی از آنها اعراب فعل‌های بعد از خود را تغییر می‌دهند.
وجود برخی از آنها تأثیری بر جمله ندارد.
۸- کدام نوع «ان» نوعی حرف عامل است؟
«إِن» نافیه
«أَن» زائده
«إِن» شرطیه
«أَن» تفسیریّه
۹- کدام نوع «ان» بعد از «لَمّا» می‌آید؟
«أَن» زائده
«أَن» مخفَّفه
«إِن» نافیه
«إِن» شرطیه
۱۰- کدام نوع «ان» در واقع یکی از صورت‌های «انّ» است؟
«إِن» زائده
«أَن» مخفَّفه
«أَن» مصدریّه
«إِن» نافیه
جدول خلاصه انواع ان در عربی
در این مطلب از مجله فرادرس، با انواع ان در عربی و قواعد به‌کارگیری آنها آشنا شدید. خلاصه‌ای از نکته‌های مربوط به این حرف را در جدول زیر نشان داده‌ایم.
| انواع ان در عربی | کاربرد |
| «إِن» شرطیه | ادات شرط در جمله شرطی |
| «إِن» نافیه | منفی کردن جمله |
| «إِن» زائده | ایجاد تأکید |
| «إِن» مُخَفَّفه | منصوب کردن مبتدا و مرفوع کردن خبر |
| «أَن» مصدریّه | منصوب کردن فعل مضارع |
| «أَن» تفسیریّه | تفسیر جمله قبل |
| «أَن» مخفَّفه | منصوب کردن مبتدا و مرفوع کردن خبر |
| «أَن» زائده | ایجاد تأکید |
