آنفولانزا | هرآنچه باید بدانید | انواع، علائم، پیشگیری و درمان

همیشه با نزدیک شدن به فصل پاییز، پزشکان توصیه می‌کنند که واکسن آنفولانزا تزریق کنید، از سوی دیگر برای برخی افراد سؤال است که چرا باید واکسن آنفولانزا بزنیم و آیا در گروه افراد پرخطر هستیم یا خیر. با مبتلا شدن به آنفولانزا مشکلات جدی برای سلامتی ما به وجود می‌آید؟ و اگر واکسن آنفولانزا تزریق کنیم چند روز بیمار می‌شویم؟

امسال به دلیل شیوع کویید ۱۹ و بیماری کرونا، عده بسیاری در پی واکسیناسیون علیه آنفولانزا هستند. در این نوشتار درباره آنفولانزا، علائم، عوارض و روش‌های درمان آن را شرح داده‌ایم و تفاوت آن را با سرماخوردگی بیان کرده‌ایم.

آنفولانزا چیست؟

آنفولانزا ویروس عفونی شایع و متشکل از قطرات عفونی است که وارد بدن افراد می‌شود، پخش خواهد شد و از آنجا بعد از ورود شروع به گسترش می‌کند. هرساله با شروع پاییز و در ادامه در فصل زمستان ویروس آنفولانزا شایع می‌شود و افراد بسیاری را مبتلا می‌کند اما امکان ابتلا در ماه‌های دیگر سال نیز وجود دارد.

چندین نوع آنفولانزا وجود دارد. با توجه به انواع مختلف این ویروس هر سال پزشکان و محققان تعیین می‌کنند که کدام نوع ویروس در آن سال شایع‌تر است. سپس برای آن نوع به‌خصوص واکسن تولید خواهد شد. واکسن آنفولانزا، یکی از ساده‌ترین و مؤثرترین راه‌ها برای جلوگیری از ابتلا به عفونت آنفولانزا است.

چه عواملی باعث شیوع آنفولانزا می‌شوند؟

آنفولانزا، ویروسی است که از راه‌های مختلف پخش می‌شود. فرد می‌تواند ویروس را از فرد مبتلا به آنفولانزا که در نزدیکی‌اش عطسه، سرفه یا صحبت می‌کند، بگیرد. این ویروس می‌تواند بر روی اشیای به مدت دو تا هشت ساعت زنده بماند. در صورتی که فرد مبتلا به آنفولانزا بر روی سطحی مثل صفحه کلید رایانه یا دستگیره در دست بزند و فرد دیگری آن سطح را لمس کند مبتلا خواهد شد. در واقع همین‌ که ویروس بر روی دست‌ها انتقال یافت، می‌تواند با لمس دهان، چشم‌ها یا بینی به بدن راه یابد اما افراد با واکسینه کردن خود می‌توانند با آنفولانزا مقابله کنند.

فصل شیوع آنفولانزا چه زمانی است؟

با شروع پاییز فصل آنفولانزا نیز شروع می‌شود و تا اواخر زمستان ادامه دارد. احتمالاً تا به حال در ماه‌های پاییز و زمستان بیمار شده‌اید، به این علت که وقت بیشتری را در نزدیکی افراد دیگر می‌گذرانید و بدین ترتیب در معرض بیماری‌های مختلف قرار می‌گیرید. اگر قبلاً عفونت متفاوتی داشته باشید، احتمال ابتلا به آنفولانزا، بیشتر است زیرا سایر عفونت‌ها می‌توانند سیستم ایمنی را تضعیف کنند و بدن را در معرض آسیب‌های جدیدی قرار دهند.

آیا آنفولانزا مسری است؟

اگر به آنفولانزا مبتلا هستید، بدانید که ناقل هم هستید. در واقع بسیاری از افراد مبتلا می‌توانند ناقل باشند و ویروس را یک روز پیش از بروز علائم پخش کنند. به عبارت دیگر ممکن است حتی قبل از اینکه فرد متوجه بیماری خود شود، ویروس را به دیگران انتقال دهد. همچنین امکان دارد فرد پنج تا هفت روز پس از بروز علائم ناقل ویروس باشد. کودکان خردسال اغلب بیش از هفت روز بعد از بروز اولین علائم ناقل هستند. همچنین افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، علائم ویروس را طولانی‌تر تجربه می‌کنند. به همین علت فرد مبتلا باید در خانه بماند تا از انتشار ویروس به دیگران جلوگیری کند.

تفاوت آنفولانزا و سرماخوردگی چیست؟

سرماخوردگی معمولی و آنفولانزا ممکن است در ابتدا شبیه به هم باشند. هر دو بیماری‌های تنفسی هستند و بنابراین می‌توانند علائم مشابهی به همراه داشته باشند. اما عامل ویروسی این دو بیماری متفاوت است و در واقع بررسی دقیق علائم و روند بیماری راه افتراق و تشخیص آن‌ها خواهد بود. هر دو بیماری علائم معمول و مختصری دارند که موارد مشابه زیر را در بر می‌گیرند:

• آبریزش بینی یا خروج چرک از بینی
• عطسه
• بدن درد
• احساس خستگی عمومی

نشانه‌های متفاوت آنفولانزا و سرماخوردگی عبارتند از:

• علائم آنفولانزا از سرماخوردگی شدیدتر است.
• در آنفولانزا معمولا غدد لنفاوی دچار تورم و درد می‌شوند.
• عوارض ثانویه ناشی از این دو بیماری تفاوت دارد.
  سرماخوردگی‌ها به ندرت موجب مشکلات دیگری در سلامتی فرد خواهند شد اما آنفولانزا می‌تواند منجر به عفونت‌های سینوس، گوش، ذات‌الریه و سپسیس یا سپتیسمی (التهاب و عفونت شدید خ) شود.

تشخیص آنفولانزا

به منظور تشخیص علائم و افتراق سرماخوردگی از آنفولانزا، باید حتما به پزشک مراجعه کرد تا با تجویز آزمایش خون، تشخیص دقیق صورت بگیرد. در صورت تشخیص سرماخوردگی، بیمار باید تا زمانی که ویروس دوره خود را طی نکرده، به درمان ادامه بدهد. این درمان‌ها شامل استفاده از داروهای OTC که مخفف «داروهای بدون نسخه» (Over-The-Counter) است، آب‌رسانی به بدن و استراحت کافی باشند. مصرف سریع‌تر داروهای آنفولانزا به کاهش شدت، دوره و اثرات این بیماری کمک می‌کند. استراحت و مصرف مایعات نیز برای مبتلایان به آنفولانزا مفید است. تقریباً مانند سرماخوردگی، آنفولانزا نیز فقط به طی شدن دوره خود نیاز دارد تا سیستم ایمنی بتواند با عفونت ناشی از آن به خوبی مبارزه کند.

دوره نهفتگی آنفولانزا چقدر است؟

دوره نهفتگی آنفولانزا، یک تا چهار روز است. این نهفتگی به دوره‌ای مربوط می‌شود که ویروس در بدن در حال پیشرفت است، به همین دلیل در این زمان ممکن است فرد علائم ویروس را نداشته باشد. البته این بدین معنی نیست که نتواند ویروس را به دیگران انتقال دهد و به اصطلاح ناقل باشد. در واقع افراد بسیاری قادر به انتقال ویروس به دیگران یک روز پیش از بروز علائم در خود هستند. میلیون‌ها ریز قطره که هنگام عطسه، سرفه یا صحبت کردن ویروس را دره وا پخش می‌کنند.

این ریز قطره‌ها از طریق بینی، دهان و چشم‌ها وارد بدن می‌شوند. ضمن اینکه حتی با لمس سطحی که ویروس روی آن هست و بعد لمس بینی، دهان یا چشم‌ها می‌توان مبتلا شد. به همین علت است که برای جلوگیری از سرایت و انتقال ویروس‌ها اعم از آنفولانزا، یا کووید ۱۹ توصیه می‌شود با ماسک دهان و بینی خود را بپوشانید و با استفاده از عینک یا حفاظ کامل صورت مانع ورود ویروس از طریق چشم‌ها شوید.

علائم اولیه آنفولانزا

خوب است بدانید که علائم آنفولانزا، به سرعت ظاهر خواهند شد. این شروع ناگهانی علائم، اغلب اولین مشخصه آنفولانزا است اما بروز علائم بیماری‌های مشابهی مثل سرماخوردگی چندین روز طول می‌کشد. یکی دیگر از علائم اولیه شایع آنفولانزا وسعت درد است. در واقع به عنوان یکی از علائم اولیه، مبتلایان به آنفولانزا احساس ناراحتی در تمام بدن خود می‌کنند. همچنین ممکن است این بدن درد را به کوفتگی بدن پس از تصادف با کامیون تشبیه کنند.

مبتلایان غالباً حتی بیرون رفتن از رختخواب برایشان دشوار است، این دردها و کوفتگی‌ها می‌توانند اولین نشانه‌های بیماری باشند. در مرحله بعد علائم دیگر آنفولانزا بروز می‌کنند، آن موقع است که مشخص می‌شود فرد به ویروس مبتلا شده است.

علائم آنفولانزا چیست؟

برخی از علائم آنفولانزا، در ادامه توضیح داده شده‌اند.

تب

آنفولانزا، تقریباً همیشه موجب افزایش دمای بدن خواهد شد. تب‌ ناشی از آنفولانزا از حدود ۳۷/۸ درجه سانتی‌گراد شروع می‌شود و ممکن است به ۴۰ درجه سانتی‌گراد برسد. در کودکان نیز امکان تب بالا وجود دارد پس در صورت مشاهده نشانه‌هایی همچون بی‌تابی و قرمزی پوست کودک یا احتمال ابتلا به آنفولانزا، حتماً به پزشک مراجعه کنید و از مصرف خودسرانه دارو بپرهیزید. ممکن است در کنار تب، علائمی مانند لرز، عرق کردن یا احساس سرما علی‌رغم دمای بالای بدن نیز وجود داشته باشد. معمولا تب‌ کمتر از یک هفته ادامه دارد و بعد از سه یا چهار روز از بین می‌رود.

سرفه

سرفه خشک و مداوم در بیماری آنفولانزا شایع است. سرفه ممکن است شدید، ناراحت‌کننده و دردناک شود و با تنگی نفس یا احساس ناراحتی در قفسه سینه همراه باشد. بسیاری از سرفه‌های مرتبط با آنفولانزا حدود دو هفته طول می‌کشند.

دردهای عضلانی

دردهای عضلانی مربوط به آنفولانزا بیشتر در گردن، پشت، بازوها و پاها احساس می‌شوند. این دردها می‌توانند اغلب شدید باشند و حرکت را حتی زمانی که بیمار می‌خواهد تا کارهای ابتدایی خود را انجام دهد، دشوار کنند.

سردرد

گاهی اولین علامت آنفولانزا، سردرد ناگهانی و شدید است. برخی اوقات علائمی مثل حساسیت به صدا و نور در کنار سردرد ظاهر خواهند شد.

خستگی

احساس ضعف، خستگی مفرط و به طور کلی ناخوشی نشانه بسیاری از بیماری‌ها از جمله آنفولانزا است که گاهی غلبه بر آن دشوار خواهد بود.

علائم آنفولانزا در بزرگسالان

تب ناشی از آنفولانزا، در بزرگسالان می‌تواند شدید باشد. برای برخی بزرگسالان، تب بالای ناگهانی نخستین نشانه عفونت است. البته بزرگ‌سالان به ندرت تب می‌کنند مگر اینکه عفونت جدی داشته باشند. ویروس آنفولانزا، موجب بالا رفتن درجه حرارت بدن به طور ناگهانی تا ۳۷.۸ درجه سانتی‌گراد می‌شود. البته سایر عفونت‌های ویروسی مثل سرماخوردگی هم ممکن است باعث تب‌های درجه پایین شوند. کودکان و بزرگ‌سالان هنگام مبتلا شدن به آنفولانزا علائم مشابه مشترک زیادی دارند. برخی از افراد ممکن است یک یا چند علائم بیشتر از افراد دیگر تجربه کنند. به خاطر داشته باشید که عفونت آنفولانزا، در هر فرد متفاوت خواهد بود.

گروه های پرخطر آنفولانزا چه کسانی هستند؟

این افراد در گروه‌های پر خطر قرار دارند و معمولا پزشک برای پیشگیری از ابتلا، به آن‌ها واکسن یا دارو تجویز می‌کند:

• افرادی با سیستم ایمنی ضعیف
• مبتلایان به ایدز
• مبتلایان به سرطان
• مصرف‌کنندگان داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی
• افرادی که طحال ندارند
• افراد مبتلا به آنمی یا کم‌خونی
• افرادی که به تازگی پیوند عضو داشته‌اند
• زنان باردار و زنانی که دو هفته از زایمان آن‌ها گذشته
• سالمندان بالای ۶۵ سال
• کودکان کمتر از پنج سال به خصوص خردسالان زیر دو سال
• اشخاصی که در خانه سالمندان و آسایشگاه‌ها زندگی می‌کنند.
• افرادی که دارای بیماری‌های مزمن مثل بیماری ریوی و مشکلات قلبی هستند.

واکسیناسیون آنفولانزا

آنفولانزا ویروس خطرناکی است که هر ساله منجر به مرگ در بسیاری از افراد گروه پر خطر می‌شود. اگرچه لازم نیست تا مبتلا به بیماری‌های مزمن باشید و یا سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید تا به این بیماری مبتلا شوید بلکه افراد سالم هم می‌توانند به ‌واسطه ویروس آنفولانزا، بیمار شوند و آن را به اطرافیان خود نیز منتقل کنند.

در برخی موارد آنفولانزا می‌تواند منجر به مرگ بیمار شود. مرگ و میر ناشی از آنفولانزا بیشتر در افراد 65 سال به بالا دیده می‌شود اما در کودکان و بزرگ‌سالان نیز رخ می‌دهد. بهترین و مؤثرترین روش برای جلوگیری از مبتلا شدن به آنفولانزا و اجتناب از انتشار آن، واکسینه کردن خود است. واکسن آنفولانزا، در دسترس است و هرچه افراد بیشتری نسبت به آنفولانزا واکسینه شوند، شیوع آن کمتر خواهد شد. ضمن اینکه واکسن زدن می‌تواند به کوتاه کردن مدت زمان بیماری کمک کند و موجب کاهش علائم بیماری شود.

تولید واکسن آنفولانزا

برای تولید واکسن مؤثر دانشمندان سالانه، با توجه به گونه‌های رایج و تغییرات مشاهده شده در ویروس‌های جدید، هر ساله بازطراحی می‌کنند. با تزریق واکسن، بدن شروع به تولید آنتی‌بادی‌ علیه ویروس می‌کند بنابراین اگر با ویروس آنفولانزا تماس پیدا کنید، آنتی‌بادی در خون حضور دارند و نسبت به ابتلا ایمن خواهید بود. اما امکان دارد در صورت تماس با گونه متفاوتی از ویروس بیمار شوید، در این صورت اگرچه ایمنی کامل نیست اما شدت علائم کمتر خواهند بود.

ویروس‌های آنفولانزا در حال تغییر هستند به همین علت تزریق سالانه واکسن لازم است. این واکسن به آمادگی سیستم بدنی برای ساخت آنتی‌بادی‌ها علیه گونه‌های خاص ویروس کمک می‌کند. به خاطر داشته باشید که پادتن‌ها (آنتی‌بادی‌ها) از عفونت‌ها جلوگیری می‌کنند. همچنین ممکن است در صورت تماس با سایر گونه‌های ویروس بعد از واکسینه شدن به آنفولانزا مبتلا شوید؛ اما در این صورت به احتمال زیاد علائم کمتر از آن زمانی است که واکسن نزده باشید. به این دلیل که گونه‌های متفاوت ویروس آنفولانزا عناصر مشترکی (به نام محافظت متقابل) دارند و واکسن آنفولانزا می‌تواند در برابر آن‌ها مقابله کند.

چه کسانی باید واکسن آنفولانزا دریافت کنند؟

پزشکان توصیه می‌کنند به افراد بالاتر از شش ماه واکسن تزریق شود. به خصوص برای افرادی که در معرض خطر بیشتری هستند مثل گروه‌های زیر:

• کودکان کمتر از پنج سال (به ویژه خردسالان زیر دو سال)
• افراد مبتلا به بیماری‌های خاصی همچون فشار خون و دیابت
• افراد بالای ۶۵ سال
• زنان باردار و زنانی که بیش از دو هفته از وضع حمل آن‌ها گذشته
• افراد بیمار تحت معالجه که سیستم ایمنی بدن آن‌ها ضعیف است.
• مبتلایان به سرطان که تحت شیمی درمانی قرار دارند.
• افرادی که داروهای سرکوب سیستم ایمنی مصرف می‌کنند.

بیشتر پزشکان توصیه می‌کنند که همگان تا پایان آبان ماه واکسن را دریافت کنند. بدین طریق بدن باید قبل از شروع فصل آنفولانزا به تولید آنتی‌بادی‌های مناسب بپردازد. در حقیقت حدود دو هفته طول می‌کشد تا آنتی‌بادی‌ها در مقابل آنفولانزا، پس از واکسیناسیون گسترش یابند.

عوارض جانبی واکسن آنفولانزا

بسیاری معتقدند با دریافت واکسن آنفولانزا مدت کوتاهی بیمار خواهند شد، از این رو افراد زیادی از ترس بیمار شدن از دریافت واکسن آنفولانزا خودداری می‌کنند. درک این نکته مهم است که واکسن آنفولانزا نمی‌تواند دلیلی برای ابتلا به بیماری آنفولانزا باشد. در واقع فرد به علت تزریق واکسن آنفولانزا، دچار این بیماری نمی‌شود. واکسن‌ شامل ویروس مرده است و این گونه‌ها به قدر کافی قوی نیستند که منجر به بیماری شوند. با این حال فرد پس از تزریق واکسن ممکن است برخی از عوارض جانبی را تجربه کند. این عوارض جانبی اغلب خفیف هستند و تنها دوره کوتاهی طول می‌کشند. شایع‌ترین عوارض جانبی پس تزریق واکسن آنفولانزا عبارت‌ اند از:

• درد در اطراف محل تزریق آنفولانزا
• تب پایین در روزهای پس از تزریق
• درد ملایم و کوفتگی عضلات

هرکدام از این عوارض جانبی غالباً یک یا دو روز طول می‌کشند. البته افراد بسیاری هم هیچ عوارض جانبی تجربه نخواهند کرد.
یکی از عوارضی که به ندرت روی می‌دهند، این است که بعضی افراد ممکن است واکنش آلرژیک جدی در برابر واکسن داشته باشند، این افراد باید قبل از دریافت واکسن یا مصرف دارویی با پزشک مشورت کنند.

از کجا واکسن آنفولانزا تهیه کنیم؟

از داروخانه‌ها، بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها این واکسن را می‌توانید تهیه کنید.

واکسن آنفولانزا برای کودکان

هر سال صدها و هزاران کودک به ویروس آنفولانزا مبتلا شده و بیمار می‌شوند. برخی از این بیماری‌ها شدید هستند و منجر به بستری شدن کودک در بیمارستان می‌شود، برخی اوقات هم حتی موجب به مرگ کودکان می‌شوند. کودکانی که آنفولانزا گرفته‌اند غالباً در معرض خطر بیشتری از بزرگ‌سالانی هستند که مبتلا شده‌اند برای مثال کودک کمتر از پنج سال به احتمال زیاد به درمان پزشکی نیاز خواهد داشت. ضمن اینکه عوارض شدید ناشی از عفونت آنفولانزا بیشتر در خردسالان کمتر از دو سال دیده می‌شود. اگر کودک شما بیماری مزمنی مثل آسم یا دیابت دارد به ویژه اگر به مهدکودک می‌رود، آنفولانزا می‌تواند وضعیت او را وخیم‌تر کند. پس اگر کودکتان مبتلا به آنفولانزا شده یا علائم آن را دارد حتماً به پزشک مراجعه کنید.

بهترین راه برای محافظت کودکان در برابر عفونت آنفولانزا، واکسینه کردن آن‌ها است. کودکان باید هر ساله در برابر این عفونت واکسینه شوند. در واقع پزشکان واکسن آنفولانزا را برای کودکان از شش ماهگی توصیه می‌کنند. اما ذکر این نکته لازم است که قبل از اقدام برای تزریق واکسن آنفلوانزا به کودکتان حتماً با پزشک مشورت کنید. ممکن است برخی کودکان در بین سنین شش ماهگی تا هشت سالگی به دو دوز واکسن برای حفاظت در برابر ویروس نیاز داشته باشند. توجه داشته باشید که اگر کودکی برای اولین بار واکسن آنفولانزا دریافت می‌کند، احتمالاً به دو دوز نیاز خواهد داشت. همچنین اگر کودکی قبلاً در فصل شیوع آنفولانزا تنها یک دوز دریافت کرده، ممکن است امسال به دو دوز نیاز داشته باشد. برای تعیین دوز واکسن آنفولانزا باید با پزشک مشورت کنید.

کودکان کمتر از شش ماه برای دریافت واکسن آنفولانزا خیلی کم سن و سال هستند. پس بهتر است برای محافظت آن‌ها اطمینان حاصل کنید افرادی که در اطراف کودکتان هستند، حتماً واکسینه شده باشند تا کودک از طریق بزرگ‌سالان اطرافش مبتلا نشود. این روزها با شیوع کورونا، بحث واکسینه کردن در برابر آنفولانزا شایع‌تر شده است و پزشکان توصیه می‌کنند افراد جزو گروه‌های در معرض خطر، کودکان و سالمندان حتماً واکسن آنفولانزا دریافت کنند. توصیه ما این است که پیش از هر اقدامی اول با پزشک متخصص در این باره مشورت کنید.

درمان آنفولانزا

بیشتر موارد آنفولانزا خفیف هستند و فرد مبتلا می‌تواند با استراحت و بدون مصرف دارو درمان شود. در واقع پس از مشاهده نخستین علائم آنفولانزا، استراحت در خانه و اجتناب از تماس با سایر افراد اهمیت زیادی دارد. راه‌کارهای زیر به سریع‌تر طی کردن دوره بیماری و عدم انتقال آن به دیگر افراد، کمک می‌کنند:

• در خانه بمانید و با تب به سر کار یا مدرسه و دانشگاه نروید تا حالتان بهتر شود.
• نوشیدن میزان کافی مایعات شامل آب، سوپ و نوشیدنی‌های کم شکر
• استفاده از مکمل‌های خوراکی حاوی ویتامین C
• مصرف مرکبات، میوه و سبزیجات تازه
• درمان سر درد و تب با داروهای بدون نسخه شامل مسکن‌ها و قرص‌های سرماخوردگی
• مایعات گرم مثل سوپ و چای در تسکین درد ناشی از گلو درد مفید هستند.
• شستشوی منظم دست برای جلوگیری از سرایت ویروس به سطوح یا افراد دیگر
• هنگام عطسه و سرفه جلوی دهان خود را با دستمال بپوشانید و بلافاصله دستمال را در سطل آشغال درپوش‌دار بیندازید.
• اگر علائم بیماری بدتر شدند حتماً به پزشک مراجعه کنید.

ممکن است پزشک داروی «ضد ویروس» تجویز کند. در حقیقت هرچقدر زودتر داروی تجویز شده را مصرف کنید، مؤثرتر خواهد بود. همچنین باید از ۴۸ ساعت بعد از شروع علائم، درمان را آغاز کنید. افرادی که در گروه پرخطر هستند باید فوراً به پزشک مراجعه کنند.

دوره درمان آنفولانزا چند روز است؟

اکثر افراد حدوداً ظرف یک هفته از آنفولانزا بهبود می‌یابند اما ممکن است چند روز طول بکشد تا فرد به سلامت کامل خود بازگردد. در واقع غیرعادی نیست که فرد چند روز پس از کاهش علائم آنفولانزا، احساس خستگی کند. در این مدت مهم است که فرد مبتلا در خانه بماند و از رفتن به مدرسه و محل کار تا زمانی که حداقل ۲۴ ساعت تب نداشته باشد، اجتناب کند. اگر آنفولانزا دارید، یک روز قبل از بروز علائم می‌توانید به دیگران ویروس را انتقال دهید و بعد از آن هم پنج تا هفت روز ناقل خواهید بود.

داروهای آنفولانزا

بهتر است داروهایی مصرف کنید که راه علاج مشکلات غالب و عمده شما هستند. مبتلا شدن به ویروس آنفولانزا اصلاً خوشایند نیست اما روش‌های درمانی برای بهبود و کنترل عوارض آن در دسترس است که در ادامه آن‌ها را توضیح داده‌ایم.

داروهای مسکن‌

مسکن‌هایی مانند استامینوفن و ایبوپروفن غالباً به منظور کاهش علائم التهابی و درد ناشی از آنفولانزا مانند دردهای عضلانی، سردرد و تب هستند. توجه داشته باشید که کودکان و نوجوانان به دلیل خطر بیماری نادر اما کشنده «سندرم ریه» نباید آسپرین را برای سرکوب بیماری مصرف کنند.

داروهای ضداحتقان‌

به داروهایی اطلاق می‌شوند که برای کاهش احتقان یا کیپ شدن بینی به کار می‌روند. این نوع داروها می‌توانند به تسکین فشار در سینوس‌ها و گوش هم کمک کنند. این نکته را مورد توجه قرار دهید که هر نوع ضد احتقانی عوارض جانبی هم دارد، بنابراین حتماً برگه راهنمای داروها را بخوانید.

داروی خلط‌آور

این داروها که بیشتر به صورت شربت تولید می‌شوند، به رقیق شدن ترشحات مخاطی و سینوسی کمک می‌کنند و طی سرفه راحت‌تر تخلیه می‌شوند.

شربت ضد سرفه

سرفه یکی از رایج‌ترین علائم آنفولانزا است و برخی داروها به تسکین آن کمک می‌کنند. اگر نمی‌خواهید دارو مصرف کنید، می‌توانید برای درمان سرفه از معجون عسل و لیمو برای تسکین گلودرد و سرفه استفاده کنید. از چند نوع داروی ضد سرفه به صورت هم‌زمان استفاده نکنید چون عوارض جانبی ناخواسته‌ای ایجاد خواهند کرد.

سرفه به ویژه در شب یکی از رایج‌ترین علائم آنفولانزا و البته سخت‌ترین آن است چون مانع از خوابیدن فرد مبتلا و اطرافیانش می‌شود. داروهای ضد سرفه‌ای که بدون نسخه پزشک ارائه می‌شوند می‌توانند به تسکین یا از بین بردن سرفه کمک کنند. ضمن اینکه قطره‌های ضد سرفه می‌توانند گلو درد را تسکین داده و سرفه را سرکوب کنند. اکسپکتورانت‌ها. اگر مخاط یا گرفتگی زیادی در قفسه سینه دارید، این نوع دارو ممکن است در خارج کردن خلط به شما کمک کند.

آنتی‌هیستامین

این نوع دارو برای درمان سرماخوردگی و آلرژی استفاده می‌شوند اما ممکن است برای همه مؤثر نباشد. اگر آلرژی نیز موجب بروز علائم در شما شده‌اند، آنتی‌هیستامین می‌تواند به کاهش ریزش اشک از چشم، آبریزش بینی و سردردهای سینوسی کمک خواهد کرد. داروهای آنفولانزا که بدون نیاز به نسخه پزشک قابل تهیه هستند اغلب حاوی چندین نوع از ضد آلرژی‌ها هستند که در صورت استفاده باید از مصرف قرص‌های ضد حساسیت دیگر خودداری کنید.

داروهای ضد ویروس

داروهایی به نام «ضدویروس‌ها» هستند که می‌توانند این بیماری را درمان کنند. این داروها را تنها با نسخه پزشک می‌توان از داروخانه‌ها تهیه کرد. این داروهای ضدویروس که در درمان آنفولانزا، استفاده می‌شوند، با کمک به سیستم ایمنی بدن، طول دوره بیماری را کاهش می‌دهند اما برخی عوارض جانبی را نیز به همراه دارند.

عوارض جانبی داروهای ضد یروس

برای افرادی که جزو گروه‌های پر خطر هستند این عوارض بیشتر خواهد بود. افراد در معرض خطر عوارض داروهای ضد ویروس عبارتند از:

• کودکان کمتر از پنج سال به خصوص خردسالان کمتر از دو سال
• بزرگ‌سالانی که حداقل ۶۵ سال سن دارند
• زنان باردار و زنانی که بیش از دو هفته از زایمان آن‌ها گذشته
• افرادی که بیماری مزمن دارند که سیستم ایمنی بدنشان را ضعیف کرده است

تحقیقات نشان می‌دهد که اگر در ۴۸ ساعت شروع علائم داروهای ضدویروس را مصرف کنیم، بهتر جواب خواهند داد؛ اما درصورتی ‌که این ۴۸ ساعت را از دست دادید، نگران نباشید، بعد از این ۴۸ ساعت هم داروها اثر خواهند کرد. اگر جزو گروه‌های در معرض خطر بالا هستید یا هنوز بیمار هستید، مصرف داروهای ضد ویروس می‌تواند بدن را در برابر عوارض آنفولانزا، محافظت کند. این عوارض شامل ابتلا به ذات‌الریه و سایر عفونت‌ها هستند.

درمان های طبیعی آنفولانزا

پیش از این گفتیم که یکی از این گزینه‌های درمان آنفولانزا، مصرف داروهای ضد ویروس هستند که شدت عفونت را کاهش می‌دهند. همچنین این داروها می‌توانند طول دوره بیماری را کوتاه کنند. برخی از درمان‌های بدون نیاز به نسخه پزشک هم می‌توانند علائم عفونت را کاهش دهند. حتی برخی از درمان‌های طبیعی هم ممکن است در کاهش علائم مؤثر باشند.

بعضی از افراد داروهای طبیعی را برای درمان این بیماری پیشنهاد می‌کنند. تحقیقات پزشکی برخی از این درمان‌ها را پشتیبانی می‌کند که عبارت‌ اند از مواردی که در ادامه توضیح داده‌ایم.

سوپ

سوپ مرغ گرم در بسیاری از سطوح به عنوان درمانی برای آنفولانزا، عمل می‌کند. همان‌طور که ذکر شد مایعات گرم می‌توانند به کاهش گلو درد کمک کند و نیز به تأمین آب بدن (خود کم‌آبی بدن نوعی بیماری است که در پزشکی به عنوان از دست دادن بیش از حد مایعات بدن تعریف شده) و الکترولیت‌ها (الکترولیت‌های زیادی در بدن ما وجود دارند مانند کلسیم، سدیم و پتاسیم و همه آن‌ها نقش حیاتی در عملکرد سالم آن ایفا می‌کنند، در حقیقت رژیم غذایی متعادل، به راحتی این الکترولیت‌ها را فراهم می‌کند). تحقیقات نشان می‌دهند که مایعات گرم می‌توانند حرکت گلبول‌های سفید خون در بدن را تغییر دهند که در نتیجه موجب کاهش التهاب خواهند شد.

عسل

بسیاری از داروهای درمان سرفه و سرماخوردگی حاوی عسل هستند. عسل می‌تواند در درمان سرفه مؤثر باشد. توصیه شده که کمی عسل به چای افزوده و بنوشید و یا به اندازه یک قاشق مرباخوری عسل بخورید تا به درمان سرفه کمک کند.

زنجبیل

قطعات کوچکی از زنجبیل را ببرید و در چای یا لیوان آب گرم بریزید. این ریشه دارای خواص درمانی است که می‌تواند گلو درد را تسکین داده و سرفه را از بین ببرد. همچنین می‌تواند به رفع حالت تهوع هم کمک کند.

پروبیوتیک ها

پروبیوتیک‌ها هنگامی ‌که بدن در حال مبارزه با عفونت است، باکتری‌های خوب را در روده افزایش می‌دهند. یک میکروبیوم (مجموعه میکروب‌های) سالم روده می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کند و از بروز عفونت‌های جدید جلوگیری کند و باعث بهبودی شود. اشاره کردیم که استراحت نیز می‌تواند عامل مهمی برای درمان عفونت آنفولانزا باشد. بدن در حال مبارزه سختی با عفونت است، پس عاقلانه است که با استراحت کامل به سیستم ایمنی بدن کمک شود.

داروهای بدون نسخه (OTC)

گفتیم که داروهای بدون نسخه می‌توانند به کاهش علائم آنفولانزا کمک کنند اما نمی‌توانند آن را درمان کنند. در صورتی که فرد مبتلا به آنفولانزا است و به دنبال خوددرمانی است باید این داروها را در نظر بگیرد:

دکونژستان‌ها. دکونژستان یا ضد گرفتگی بینی به باز شدن و رقیق شدن مخاط بینی در سینوس‌ها کمک می‌کند. این قرص‌ها در انواع مختلف ارائه می‌شوند.

آنفولانزای 24 ساعته

آنفولانزای ۲۴ ساعته عفونت شایعی است که با آنفولانزا، ارتباطی ندارد و فقط در نام با آن اشتراک دارد. آنفولانزای ۲۴ ساعته با ویروسی به نام «نورو ویروس» ایجاد می‌شود که علائم این عفونت به شرح ذیل هستند:

• اسهال
• تهوع
• استفراغ
• معده درد

این علائم در سیستم گوارشی فرد روی می‌دهند و به همین علت برخی اوقات آنفولانزای ۲۴ ساعته را «آنفولانزای معده» نیز نامیده می‌شود. ضمن اینکه هرچند که این بیماری به نام آنفولانزای ۲۴ ساعته نامیده می‌شود اما ممکن است بیشتر از سه روز طول بکشد. علائم آنفولانزای ۲۴ ساعته با آنفولانزا متفاوت است چون آنفولانزا، بیماری تنفسی است علائم آن عبارتند از:

• سرفه
• سردرد
• تب
• آبریزش بینی
• بدن درد

این مطلب توسط نویسنده مهمان، «آزاده ارشدی»، نوشته شده است.