شفق قطبی بر فراز ابرها — تصویر نجومی

شفق‌‌های قطبی معمولاً در بالای ابرها رخ می‌‌دهند. تابش شفق قطبی هنگامی به‌‌وجود می‌‌آید که ذرات متحرک رانده‌‌شده از خورشید (ذراتی که به‌‌سرعت در حال حرکت‌‌اند) با «مغناطیس‌‌سپهر» یا «مگنتوسفر» (Magnetosphere) زمین برخورد کنند، که درنتیجه آن ذرات باردار در امتداد میدان مغناطیسی زمین به صورت مارپیچی حرکت کرده و با اتم‌‌ها و مولکول‌‌های جو بالایی زمین برخورد می‌‌کنند. به عنوان مثال، یک اتم اکسیژن پس از انرژی گرفتن از چنین برخوردی، با نور سبزرنگ که معمولاً توسط شفق قطبی ساطع می‌‌شود، خواهد درخشید.

برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک کنید.

پایین‌‌ترین قسمت یک شفق قطبی معمولاً درحدود ۱۰۰ کیلومتر از سطح زمین فاصله دارد، این درحالی است که بیشتر ابرها در ارتفاع کمتر از حدود ۱۰ کیلومتر قرار دارند. این تصویر که در سال ۲۰۱۵ از صخره Dyrholaey در کشور ایسلند گرفته شده است، ارتفاع نسبی ابرها و شفق‌‌های قطبی را به‌‌وضوح نشان می‌‌دهد. در اینجا یک عکاس سمج با مقاومت در برابر بادهای شدید و آسمان درابتدا پوشیده از ابر در تلاش برای ثبت شفق قطبی بر فراز یک فانوس دریایی تماشایی بود و به‌‌طور اتفاقی عکسی گرفت که در آن ابرهای عدس‌‌گون کشیده در امتداد مسیر دیده می‌‌شدند.