چه سیاست‌ها و اقداماتی می‌تواند آموزش را برای همه شخصی سازی کند؟

حدود ۲۰ سال قبل، در یک کلاس با ۲۴ دانش آموز احتمالا فقط ۴یا ۵ دانش‌آموز بودند که برای یادگیری نیاز به توجه ویژه داشتند. امروزه در یک کلاس ۲۴ دانش آموزی بین ۱۰ الی ۱۲ دانش آموز (40 تا 50 درصد) دارای شرایط ویژه هستند. عده‌ای در فقر زندگی می‌کنند، عده‌ای ناتوانی یادگیری دارند، عده‌ای بسیار باهوش و با استعداد هستند، عده‌ای با چالش‌های خاصی در خانه و یا جامعه روبرو هستند که منجر به آسیب‌های روحی به آن‌ها شده است و عده‌ای نیز ممکن است ترکیبی از شرایط ذکر شده را داشته باشند. تحقیقات نشان می دهد که هریک از این افراد برای یادگیری و عملی کردن قابلیت هایشان نیاز به روش‌های منحصر بفرد آموزش دارند.

دانش آموزان از لحاظ سرعت یادگیری، پیش زمینه تحصیلی، توانایی تمرکز در محیط مدرسه، شرایط خانوادگی و وضعیت اقتصادی اجتماعی با هم متفاوت هستند. این دانش آموزان در یک شرایط یکسان، در کلاس‌هایی سنتی و محدود برای یادگیری تقلا می‌کنند. نمودار زیر نمونه‌هایی از تفاوت‌ دانش‌آموزان به ظاهر مشابه را نشان می‌دهد.

تقاضای بازار کار در حال تغییر است. ما دیگر کمتر نیازی به انسان‌های ربات‌گونه برای کار در خط تولید کارخانه‌ها داریم. بر طبق گزارش انجمن جهانی اقتصاد، پنج مهارت برتر و ارزشمند کاری در سال ۲۰۲۰ عبارت اند از:

۱- حل مسائل پیچیده

۲- تفکر نقادانه

۳- خلاقیت

۴- مدیریت افراد

۵- هماهنگی و همکاری با دیگران

با افزایش درک ما از دانش آموزان، فناوری‌های آموزشی هم امکان پوشش دادن نیاز‌ همه دانش آموزان را عملی‌تر کرده‌اند. با این وجود این مسیر یک مسیر آسان نیست. در راستای بررسی ساختارها و گزینه‌های مربوط به یادگیری دانش آموزان، من اخیرا با فردی متخصص، جهت جمع آوری و تجزیه و تحلیل استراتژی های برتری که توسط برجسته‌ترین اشخاص در این زمینه حمایت می‌شوند، کار کرده ام. نتایج آن به گزارش زیر منتشر شده است.

شخصی سازی چیست

یادگیری شخصی، قرار دادن دانش آموزان در یک محفظه بسته، پست کامپیوتر نیست. اگرچه فناوری یک ابزار قدرتمند در دست معلمان برای شخصی سازی آموزش است اما فرهنگ شخصی سازی آموزش بر پایه پذیرش تمامی مراجعین با آغوش باز و مهیا کردن مسیر موفقیت برای همه دانش‌آموزان استوار است. شخصی سازی آموزش بر پایه اصول نوین جامعه شناسی، روابط احساسی و آموزش آکادمیک قرار دارد. در این روش، به جای آن که دانش آموز با بی حوصلگی روی صندلی بنشیند، با اشتیاق درس را یاد می‌گیرد و بصورت مداوم پیشرفت میکند.

در مقاله ی «یک روش شخصی‌سازی شده برای رسیدن به حقوق برابر» که در مارس ۲۰۱۷ در مجله ASCD به چاپ رسیده است، ویلسوز و کن تمپلتن (Wilsuz and Ken Templeton)، پنج عنصر اساسی شخصی‌سازی آموزش را ذکر کرده‌اند که توجه به آن‌ها می‌تواند منجر به نتایج عادلانه‌ای برای تمامی دانش آموزان شود:

1. آموزش بر روی استانداردهای مشترکی که برای همه دانش آموزان کاربرد دارد تمرکز می‌کند.
2. دانش آموزان فرصت شرکت در تفکر سطح بالا و انتقال آموخته‌هایشان را دارند.
3. تمامی بازخوردها و انعکاس‌ها به طور منظم در تجربه یادگیری لحاظ می‌شوند.
4. یک سیستم با انواع پشتیبانی‌ها و حمایت‌ها برای کمک به همه دانش آموزان در جهت رسیدن به موفقیت وجود دارد.
5. دانش آموزان در طراحی محتوای آموزشی، مسیر آموزش و حاصل یادگیری حق انتخاب دارند.

حرکت به جلو

در حالی که قوانین ف می توانند راه گشای این سبک نوین آموزش باشند، توانایی مدارس نیز نباید دست کم گرفته شود. در این گزارش ما به دنبال یک روش سیستماتیک شامل دیدگاه های مشترک، نقشه های اموزش شخصی سازی شده و دسترسی به فناوری هستیم. ما پیشنهاد استفاده از شبکه‌های قدرت، کار کردن در فازهای مختلف و حمایت از معلمین را دادیم.

مهمترین حامیان آموزش دانش آموز-محور برای تحول نظام آموزشی و حرکت به سمت آموزش شخصی سازی شده تصویب کرده‌اند که «یک فرصت تاریخی، به منظور تحول نظام آموزشی سنتی و حرکت به سمت آموزش شخصی سازی شده و دانش‌آموز-محور» ایجاد شده است.

KnowledgeWorks اعلام کرده است که یک حرکت عمومی به سمت یادگیری شخصی سازی شده ایجاد شده است. آن‌ها، برنامه‌هایی که باعث هموار شدن مسیر شخصی سازی می‌شود را به این گروه‌ها دسته بندی کرده‌اند:

در این گزارش هم‌چنین به مسائل فنی از قبیل امکان تبادل اطلاعات که شخصی سازی آموزش را برای معلمان آسان‌تر می‌کند، اشاره شده است.

سیستم جایگاه‌یابی دانش آموز

به منظور پاسخ‌گویی به این چالش‌ها و کمک به دانش آموزان تا بدانند در کجای مسیر یادگیری قرار دارند، به عنوان مثال سازمان Digital Promise Global اقدام به توسعه «سیستم جایگاه‌یابی دانش آموز» یا LPS (Learner Positioning System) کرده است. LPS با پیوند تحقیقات و کارهای عملی به توسعه فرصت‌های شخصی سازی آموزش می‌پردازد.

LPS ارتباط بین محققین، توسعه دهندگان فناوری‌های آموزشی و معلمان را آسان می‌کند. این طرح، مشخص می‌کند که هر دانش آموز منحصر بفرد است و  نگاه همگانی به فرآیند شخصی سازی کلید موفقیت دانش آموزان است. LPS هم‌چنین به لزوم همکاری بین علوم مختلف مربوط به آموزش تاکید دارد و می‌گوید که ارتباط بین دانشمندان علم یادگیری، توسعه دهندگان محصولات آموزشی، معلمان و مدیران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

منبع