افعال ناقصه در عربی – به زبان ساده + مثال و تمرین
افعال ناقصه در عربی (کان، صار، لیس، أصبح) هم برای کامل کردن معنی جملات اسمیه در عربی به کار میروند و هم برای کامل شدن به مبتدا و خبر عربی نیاز دارند. کارکرد این نوع از فعلها در زبان عربی همانند کارکرد افعال ربطی «است، بود، شد، گشت و گردید» در زبان فارسی است. با توجه به این گفتهها، افعال ناقصه در عربی به محض وارد شدن به جملات تغییراتی در آن ایجاد میکند تا شرایط برای تغییر معنا و مفهوم مهیا شود. در این مطلب از مجله فرادرس، افعال ناقصه در عربی را میشناسیم و معنی و کاربرد آنها در زبان عربی صحبت و هر یک را به صورت جداگانه با آوردن مثال بررسی میکنیم. با استفاده از تمرینهای انتهایی متن نیز میتوانیم میزان دریافتمان از این مبحث را بسنجیم.
- یاد میگیرید افعال ناقصه عربی را بهدرستی در جملهها بهکار ببرید.
- نحوه استفاده و صرف افعال ناقصه مانند کان، صار، لیس و أصبح را با مثال عملی تمرین میکنید.
- قواعد منفیکردن و تغییر زمان جملات دارای افعال ناقصه را خواهید آموخت.
- خواهید توانست نقش اسم و خبر افعال ناقصه و انواع آنها را تشخیص دهید.
- قواعد هماهنگی جنس، عدد و ساختار جمله با افعال ناقصه را یاد میگیرید.
- کاربرد هرکدام از افعال ناقصه و تأثیر هریک بر ترجمه جمله را یاد خواهید گرفت.
افعال ناقصه در عربی کدامند؟
افعال ناقصه مانند «کان، صار، لیس و أصبح» به تنهایی ناقص هستند اما با آمدن بر سر مبتدا و خبر، معنای جملههای اسمیه را تغییر میدهند. جملات در زبان عربی دو دسته هستند و به «جمله اسمیه عربی» و «جمله فعلیه عربی» تقسیمبندی میشوند. مهمترین کارکرد جمله در یک زبان انتقال معناست. اما در برخی از موقعیتها ممکن است معنی برای انتقال یافتن به اضافاتی نیاز داشته باشد. در زبان عربی به این کلمات نواسخ میگویند.
نواسخ در واقع شکل جمع مکسر کلمه ناسخه است. در معنای لفظی ناسخه همان «نسخ کننده یا باطل کننده» امور معمول است. به کار گرفتن آن در زبان عربی یعنی وارد کردن کلماتی که کارکرد معمول جملات را تغییر میدهد یا به عبارتی آن را باطل میکند. مبحث نواسخ مبحثی گسترده است و شامل «افعال ناقصه»، «حروف مشبه بالفعل» و «لای نفی جنس» میشود.
مبحث افعال ناقصه نیز در جای خوب مبحثی گسترده و پر از نکته محسوب میشود و میتوان نکات تفضیلی آن را با عنوان «کان و أخواتها» (کان و خواهرهایش) به زبان عربی پیدا کرد. اما در این نوشته قصد داریم به سراغ پر کاربردترین آنها یعنی «کان، صار، لیس و أصبح» برویم.
چرا به افعال ناقصه ناقصه می گویند؟
همانگونه که از اسم آن پیداست این افعال وقتی به تنهایی به کار بروند معنای کاملی ندارند و ناقص هستند. از این رو برای کامل شدن به یک جمله نیاز دارند. عموما وارد جملات اسمیه میشوند تا مبتدا را به اسم فعل ناقصه با اعراب مرفوع و خبر را به خبر فعل ناقصه و منصوب تبدیل کند. این قاعده، یک قاعده کلی برای تمامی افعال ناقصه است. کمی پیشتر، در مطلب مربوط به مرفوع در عربی به صورت مختصر درباره تاثیر این نوع از فعل صحبت کردیم.
اسم و خبر افعال ناقصه
میتوانیم بگوییم که کارکرد افعال ناقصه در جملات عربی همانند فعل است. با این تفاوت که فاعل در جمله به اسم فعل ناقصه و مرفوع و خبر، به خبر فعل ناقص و منصوب تبدیل میشود. فعلهای مقاربه عربی نیز چنین کارکردی دارند. یعنی این فعلها نیز اسم خود را بهصورت مرفوع و خبر خود را بهصورت منصوب درمیآورند. در مقابل این افعال، حروف مشبه بالفعل را داریم که کارکرد آن کاملا برعکس افعال ناقصه است. یعنی مبتدا را منصوب میکنند و خبر را بهصورت مرفوع باقی میگذارند. افعال ناقصه در زبان عربی از جمله مباحث ساده این زبان است اما نکات و استثناهایی در این زمینه وجود دارد که به مرور و با مثال آنها را مورد بررسی قرار میدهیم.
انواع افعال ناقصه
مشهورترین و پرکاربردترین انواع افعال ناقصه را در جدول زیر آوردهایم.
- کان
- صار
- لیس
- أصبح
- مادام
- مازال
در ادامه مطلب، هرکدام از این افعال را به طور جداگانه و با مثال، بررسی و صرف کردهایم.
فعل ناقصه کان
گفتیم که در زبان عربی فعل ربط نداریم و به کار بردن مبتدا و خبر به تنهایی میتواند یک معنی کامل بسازد. اما به وجود آمدن موقعیتهایی که نیازمند افعال ربط باشند در زبان عربی کاملا محتمل است. در این مواقع به سراغ افعال ناقصه میرویم.
میتوان گفت که «فعل ناقصه کان» پر کاربردترین نوع از افعال ناقصه در عربی است. دلیل استفاده از کان این است که نشان دهیم کار جمله در مدت زمان مشخصی انجام شدهاست و عموما این کار مربوط به زمان گذشته است. در نتیجه با دیدن آن در جمله میتوانیم از فعل «بود» در ترجمه فارسی آن استفاده کنیم. همچنین، مهمترین کارکردش در جمله است این است که با وارد شدن به جمله اسمیه، مبتدا را به «اسم فعل کان و مرفوع» و خبر را به «خبر فعل کان و منصوب» تبدیل میکند.
نکته دیگری که باید آن را به خاطر سپرد این است که فعل کان از جمله افعال ناقصه متصرف است. یعنی در ۱۴ صیغه ماضی، مضارع و امر صرف میشود. برای درک بهتر به جدول صرف فعل کان توجه کنید.
| جدول صرف فعل کان | ||
| ماضی | مضارع | امر |
| کان | یکون | لِیکنْ |
| کانا | یکونان | لیکونا |
| کانوا | یکونون | لیکونوا |
| کانتْ | تکون | لتکنْ |
| کانتا | تکونان | لتکونا |
| کنَّ | یکن | لیکنَّ |
| کنتَ | تکون | کن |
| کنتما | تکونان | کونا |
| کنتم | تکونون | کونوا |
| کنتِ | تکونین | کوني |
| کنتما | تکونان | کونا |
| کنتنَّ | تکنَّ | کنَّ |
| کنتُ | أکون | لآکنْ |
| کنّآ | نکون | لِنکنْ |
ممکن است با جملاتی مواجه شویم که کان، تنها فعل آن نباشد. بلکه همراه با فعل ماضی یا مضارع باشد. در چنین حالتی باید بدانیم که ورود کان برای تغییر زمان در جمله است. یعنی هر وقت فعل ناقص کان در جمله با فعل ماضی همراه بود باید آن را به صورت «ماضی بعید در عربی» و هرگاه آن را همراه با فعل مضارع دیدیم، فعل جمله را باید به صورت «ماضی استمراری عربی» ترجمه کنیم. برای درک بهتر به مثالهای زیر توجه کنید.
کُنتُ قرأتُ هذا الکُتابِ مِن قبلْ.
این کتاب را قبلا خوانده بودم.
کُنتُ أقرأُ هذا الکِتاب في المَکتبةِ.
این کتاب را در کتابخانه میخواندم.
نکته۱: افعال ناقصه از نظر جنس و عدد باید با اسم خود هماهنگ باشند. یعنی اسم مفرد مونث نیاز به استفاده از فعل ناقصه «کانت» یا «تکون» دارد که با توجه به معنای جمله نوع آن را انتخاب میکنیم.
نکته۲: هرگاه قصد داشته باشیم فعل کان را در حالت ماضی آن به صورت منفی در بیاوریم، میتوانیم از ترکیب «کان + لم + فعل مضارع مجزوم» استفاده کنیم.
بحث مالکیت داشتن از موارد مهم جملههای عربی است. در مواقع این چنینی میتوانیم از حرف جر نشانه مالکیت یعنی «لِ» استفاده کنیم. وقتی این حرف جر با فعل ناقصه همراه شود نشانه آن است که جمله قصد دارد مالکیت چیزی را در زمان گذشته نشان دهد. برای درک بهتر به مثال زیر توجه کنید.
کانتْ لِهذه المدرسةِ صُفوفٌ کبیرةٌ.
این مدرسه کلاسهای درس بزرگی داشت.
در مثال بالا دو نکته هست که باید به آن توجه کرد. نکته اول مربوط به هماهنگی جنسیت فعل ناقصه به اسم آن یعنی مدرسه و چسبیدن حرف جر لِ به اسم فعل ناقصه است. دومین نکته، استفاده از صفت مفرد «کبیرة» برای موصوف جمع مکسر است. دلیل استفاده از صفت مفرد این است که صفوف یعنی کلاسها از جمعهای غیر عاقل است. در نتیجه باید از صفت مفرد مونث استفاده شود.
کَوَّنَها بقدرتِه.<img class=" data-fdb-pronunciation-src="https://blog.faradars.org/wp-content/uploads/2023/05/کَوَّنَها-بقدرتِه.mp3" src="/wp-content/themes/fd-blog-theme/assets/img/volume-icon.png" data-mce-src="/wp-content/themes/fd-blog-theme/assets/img/volume-icon.png">
با قدرت خویش به آن هستی بخشید.
در آخرین مطالب مرتبط با فعل ناقصه «کان» باید به نحوه صحیح منفی کردن آن اشاره کنیم. به طور کلی میتوانیم برای منفی کردن کان در زمانهای مختلف از فرمولهای زیر استفاده کنیم.
منفی ماضی ساده: «ما + کان» یا «لم + یکنْ»
کان السوقُ مزدحمةً.
ما کانَ السوقُ مزدحمةً.
لَمْ یَکنْ السوقُ مزدحمةً.
منفی ماضی استمراری: «کان لا فعل مضارع عربی» یا «ما کان لِ فعل مضارع عربی»
کُنتُ أذهبُ.
ماکُنتُ لِیَذهَب.
کُنتُ لا أذهبُ.
منفی ماضی بعید: «ما کان فعل ماضی عربی» یا «کان ما فعل ماضی عربی» یا «کان لم فعل مضارع عربی»
کُنتُ جَلَستُ
ما کُنتُ جَلَستُ.
کنتُ ما جَلَستُ.
کنتُ لَمْ أجلِسُ.
فعل ناقص صار
هرگاه فعل ناقص صار در جمله به کار برود، هدف این است که کار واقع شده در جمله را به صورت «شد» و «گردید» ترجمه کنیم. این فعل ناقصه نیز همانند فعل کان در ۱۴ صیغه ماضی و مضارع صرف میشود. برای درک بهتر به جدول صرف این فعل توجه کنید.
| جدول صرف فعل ناقصه صار | |
| ماضی | مضارع |
| صار | یصیرُ |
| صارا | یصیران |
| صاروا | یصیرون |
| صارت | تصیرُ |
| صارتا | تصیران |
| صرن | یصرن |
| صرتَ | تصیر |
| صرتما | تصیران |
| صرتم | تصیرون |
| صرتِ | تیصیرین |
| صرتما | تصیران |
| صرتنَّ | تصرن |
| صرتُ | أصیرُ |
| صرنا | نصیرُ |
اسم افعال ناقصه در هر حالتی همان قواعد فاعل در عربی را دارند. یعنی از نظر تعداد و جنسیت تابع فعل خود هستند. تنها تفاوت در این است که هر گاه فعل ناقصه قبل از اسم خودش بیاید، چون در ابتدای جمله است باید از حالت مفرد آن استفاده کرد. اما اگر بعد از اسم یا همان مبتدا بیاید دیگر حق مفرد ظاهر شدن ندارد و در عدد باید هماهنگ با اسم خود باشد. برای درک بهتر به مثال زیر توجه کنید.
صارَتْ الطالباتُ ناجحاتٍ.
الطالِباتُ صِرْنَ ناجحاتٍ.
با در نظر گرفتن این توضیحات میتوانیم بگوییم که اسم افعال ناقصه به سه حالت در جمله ظاهر میشوند.
- اسم ظاهر عربی. در جمله «صارت الأُمُ مسرورة.» کلمه الأم اسم ظاهری فعل ناقصه و مرفوع است.
- ضمیر بارز عربی. در جمله «کنتَ الطالبُ النشیطَ.» ضمیر متصل «تَ» نوعی ضمیر بارز، اسم فعل ناقصه و محلا مرفوع است.
- ضمیر مستتر عربی. در جمله «کنْ صادقاً» اسم فعل کن ضمیر مستتر أنتَ و محلا مرفوع است.
فعل ناقصه لیس
وقتی از فعل ناقصه لیس در جمله استفاده میکنیم، قصد داریم نبود و عدم وجود چیزی را از طریق جمله نشان دهیم. به همین خاطر عموما فعلهای جملاتی که در آن لیس به کار رفته به صورت «نیست» ترجمه میشود. این فعل بر خلاف دو فعل قبلی تنها در حالت ماضی آن صرف میشود و دیگر شکل مضارع ندارد. به جدول صرف این فعل توجه کنید.
| جدول صرف فعل لیس در زمان ماضی | |
| صیغه | فعل |
| الغائب | لیس |
| الغائبان | لیسا |
| الغائبون | لیسوا |
| الغائبة | لیست |
| الغائبتان | لیستا |
| الغائبات | لسن |
| المخاطب | لستَ |
| المخاطبان | لستما |
| المخاطبون | لستم |
| المخاطبت | لستِ |
| المخاطبتان | لستما |
| المخاطبات | لستن |
| متکلم آلوحده | لستُ |
| متکلم معالغیر | لسنا |
خبر افعال ناقصه نیز همانند اسم میتوانند به سه صورت در جمله ظاهر شوند. این سه حالت در موارد زیر توضیح داده شده است.
- خبر میتواند مفرد باشد. مثلا در جمله «کان التلمیذُ جالساً» خبر کلمه «جالس» به صورت اسم مفرد و منصوب در جمله آمده است.
- خبر میتواند جمله باشد. مثلا در جمله «کانت الطالبةُ قد ذهبت ألی المکتبة» قد ذهبتْ... خبر کان و به صورت جمله فعلیه آمده است. در نتیجه اعرابش محلا منصوب است.
- خبر میتواند شبهجمله باشد. مثلا در جمله «لیستْ الطالبةُ في المکتبةِ» خبر به صورت شبه جمله في المکتبة ظاهر شده در نتیجه اعراب آن محلا منصوب میشود.
فعل ناقصه أصبح
وقتی از فعل ناقصه أصبح در جمله استفاده میکنیم، هدفمان این است که نشان دهیم کار در زمان حال به وقوع پیوسته و به حالت «شده است» در آمده است. فعل أصبح سومین فعل ناقصی است که در دو زمان ماضی و مضارع صرف میشود. برای درک بهتر به جدول صرف فعل آن توجه کنید.
| صرف فعل ناقصه أصبح در دو زمان ماضی و مضارع | |
| ماضی | مضارع |
| أصبح | یُصبِح |
| أصبحا | یصبِحان |
| أصبحوا | یصبِحون |
| أصبحتْ | تصبحُ |
| أصبحتا | تصبحان |
| أصبحن | یصبِحنَ |
| أصبحتَ | تصبحُ |
| أصبحتما | تصبحان |
| أصبحتم | تصبحون |
| أصبحتِ | تصبحین |
| أصبحتما | تصبحان |
| أصبحتن | تصبحن |
| أصبحتُ | آصبح |
| أصبحنا | نصبح |
کان في الصفِ التلامیذُ.
(فی الصف، خبر شبه جمله فعل کان و محلا منصوب است.)
سوالات متداول درباره افعال ناقصه در عربی
در این قسمت به برخی از سوالات مربوط به افعال ناقصه در عربی به اختصار پاسخ میدهیم.
افعال ناقصه در عربی چیست؟
به فعلهایی که برای تکمیل معنای خود به اسم و خبر نیاز داشته باشند، افعال ناقصه میگویند که شامل «کان، صار، لیس، أصبح، مادام و مازال» میشود.
نواسخ چیست؟
نواسخ جمع مکسر کلمه ناسخه به معنای باطل کننده امور معمولی است. در قواعد عربی منظور از نواسخ کلماتی است که با وارد شدن به جمله ترتیب آن را تغییر و شکل جدید به آن میدهد.
تاثیر افعال ناقصه چگونه است؟
با آمدن این افعال بر سر جملات اسمیه، مبتدا تبدیل به اسم فعل ناقصه و مرفوع و خبر نیز تبدیل به خبر فعل ناقصه و منصوب تبدیل میشود.
تمرینهای مربوط به افعال ناقصه در عربی
برای ارزیابی عملکرد خود در رابطه با «افعال ناقصه در عربی»، میتوانید از تمرینهایی که در ادامه در اختیار شما قرار گرفته است استفاده کنید. آزمون شامل ۶ سوال است و پس از پاسخ دادن به تمامی پرسشها میتوانید نتیجه عملکردتان را از طریق مشاهده جواب سوالات بسنجید. پاسخ سوالات نیز بعد از هر آزمون آمده است.
- جملات داده شده را با توجه به نمونه منفی کنید.
کانت القائمةُ طویلةً. --> لم تکن القائمة طویلة.
الإیجار مرتفعٌ --> لیس الإیجارُ مرتفعاً.
سوال۱: کانت السماء صافیة.ً
جواب: لم تکن السماء صافیةً
سوال۲: القهوة ترکیة.
جواب: لیستْ القهوة ترکیةً.
سوال۳: کان المدیر واقفاً.
جواب: لم یکنْ المدیر واقفاً.
سوال۴: الشرکة قریبة من هنا.
جواب: لیستْ الشرکةُ قریبةً من هنا.
سوال۵: الطاولة کبیرةٌ.
جواب: لیستْ الطاولة کبیرةً.
سوال۶: الطالبات فی المکتبة.
جواب: لیستْ الطالبات فی المکتبة.
جمعبندی
در این نوشته درباره انواع فعل ناقصه و دلایل استفاده از آنها نکاتی را یاد گرفتیم. فهمیدیم که فعل «کان» از پر کاربردترین افعال ناقصه در عربی است که میتواند با فعل ماضی و مضارع همراه شود. در چنین حالتی زمان وقوع فعل تغییر میکند. همچنین، یاد گرفتیم که هرگاه بخواهیم از عدم وجود چیزی در جمله صحبت کنیم باید به سراغ فعل ناقصه «لیس» بروم. علاوه بر اینها، فهمیدیم که اسم فعل ناقصه همانند فاعل میتواند در سه حالت اسم ظاهر، ضمیر بارز و ضمیر مستتر در جمله حضور داشته باشد.
آزمون افعال ناقصه در عربی
۱. افعال ناقصه در زبان عربی چه نقشی دارند؟
صرفاً در جملات فعلیه ظاهر میشوند.
سبب تغییر ساختار و معنا در جملات اسمیه میشوند.
تنها برای منفیکردن افعال اصلی استفاده میشوند.
برای اتصال جملهها به هم به کار میروند.
افعال ناقصه مانند «کان» و «صار» زمانی به کار میروند که با ورود به جمله اسمیه، ساختار و معنای آن را تغییر دهند. این افعال برخلاف افعالی که فقط منفی میکنند یا فقط در جملات فعلیه میآیند، ویژه جمله اسمیه هستند و نوع رابطه اجزای جمله و معنا را دگرگون میسازند. عبارت «برای اتصال جملهها» درباره افعال ناقصه درست نیست و نقش آنها تنها پیوند جملات نیست.
۲. کدام گزینه نقش متفاوت افعال ناقصه عربی نسبت به افعال ربطی فارسی را بهدرستی نشان میدهد؟
افعال ناقصه فقط معنی جمله را تغییر میدهند، نه ساختار.
افعال ناقصه مانند افعال ربطی فارسی بدون مبتدا و خبر کامل هستند.
افعال ناقصه فقط برای سؤالی ساختن جمله استفاده میشوند.
افعال ناقصه باعث تغییر ترتیب اجزای جمله اسمیه میشوند.
افعال ناقصه عربی با ورود به جمله، هم ساختار و ترتیب اجزای جمله را عوض میکنند و هم ویژگیهای معنایی جدیدی میدهند در حالی که افعال ربطی فارسی فقط رابطه بین اجزای جمله را برقرار میکنند و نقش ساختاری کمتری دارند. نتیجه این تفاوت، تغییر ترتیب و نقشهای نحوی در جمله عربی است.
۳. در زبان عربی، چگونه استفاده از فعل ناقصه کان در زمان ماضی یا مضارع میتواند معنای جمله را تغییر دهد؟
کان فقط در زمان ماضی معنادار است و کاربرد آن در مضارع غلط است.
در هر دو زمان ماضی و مضارع «کان» صرفاً برای بیان مالکیت به کار میرود.
کاربرد کان در ماضی نشاندهنده رخداد عملی در گذشته است، در حالی که در مضارع به استمرار یا وقوع در حال اشاره دارد.
استفاده از کان در مضارع همیشه معنای منفی به جمله میبخشد ولی در ماضی این گونه نیست.
عبارت «کاربرد کان در ماضی نشاندهنده رخداد عملی در گذشته است، در حالی که در مضارع به استمرار یا وقوع در حال اشاره دارد.» صحیح است زیرا طبق توضیح مطلب، کان در زمان ماضی برای بیان حالت یا عملی که در گذشته رخ داده یا وجود داشته استفاده میشود و ترجمه آن در فارسی به صورت «بود» میآید اما زمانی که کان در مضارع صرف میشود، معنای جمله را به وقوع یا استمرار یک حالت یا عمل در زمان حال تغییر میدهد. عبارتهایی مانند «صرفاً بیان مالکیت» یا «منحصر دانستن کان به زمان ماضی» درست نیستند و همچنین معنای منفی شدن جمله فقط به دلیل صرف کان در مضارع نخواهد بود.
۴. برای بیان نبودن یا نفی کامل یک ویژگی در جمله عربی، کدام یک از افعال ناقصه زیر مناسبترین انتخاب است؟
فعل کان
فعل لیس
فعل صار
فعل اصبح
«فعل لیس» مناسبترین گزینه برای بیان نبودن یا نفی کامل یک ویژگی است زیرا لیس به طور خاص برای نفی وجود یا نبود چیزی در جمله به کار میرود و معنای «نیست» را منتقل میکند. برخلاف «فعل کان» بیشتر برای بیان اتفاقات گذشته استفاده میشود، «فعل اصبح» اشاره به تغییر وضعیت در زمان حال دارد و «فعل صار» بر تبدیل شدن چیزی به حالت دیگر تمرکز دارد.
۵. در جمله عربی با فعل ناقصه، بسته به شکل اسم (اسم ظاهر، ضمیر بارز یا ضمیر مستتر)، چه تفاوتی در نقش آن در جمله دیده میشود؟
اسم ظاهر، ضمیر بارز و ضمیر مستتر همگی همیشه با خبر جمله همنشین میشوند.
ضمیر بارز همیشه در انتهای جمله میآید و جای خبر را میگیرد.
اسم ظاهر معمولا بهصورت کلمه مستقل پس از فعل ناقصه آمده و نقش اصلی مبتدا را دارد.
ضمیر مستتر فقط در جملات منفی بهکار میرود و معنی جمله را تغییر میدهد.
در ساختار جملات با افعال ناقصه، «اسم ظاهر» به شکل کلمهای مستقل پس از فعل ناقصه آمده و نقش مبتدا را بازی میکند که این ویژگی مختص به آن است. برخلاف آن، «ضمیر بارز» و «ضمیر مستتر» نیز میتوانند نقش اسم فعل ناقصه را داشته باشند اما حضور آنها معمولاً بهصورت تلفیقی در فعل یا به شکل ضمیر جدا صورت میگیرد و الزاماً جای خبر را نمیگیرند. ضمیر مستتر مختص جملات منفی نیست و بهطور رایج در بیان جملات مثبت و منفی، و انواع ساختارها موجود است. همچنین هیچکدام از این سه حالت لزوماً همیشه با خبر جمله همنشین نمیشوند بلکه وابسته به ساختار جمله ممکن است مکانهای متفاوتی داشته باشند. تنها «اسم ظاهر» است که مستقیماً شکل مستقل در جمله دارد و نقش مبتدا را حفظ میکند.
سلام، با عرض خداقوت. تشکر میکنم بابت آموزشی که قرار دادید.
بخش «افعال ناقص در عربی کدامند؟» ، در یک جایی از متن به اشتباه، اسم فعل ناقصه را منصوب نوشتید در صورتی که مرفوع است؛ همچنین خبر آن را که منصوب است، مرفوع ذکر کردید.
لطفا اصلاح بفرمایید
سلام و وقت بهخیر؛
ممنون بهخاطر نکتههایی که یادآوری کردید. مطلب اصلاح شد.
از توجه و همراهی شما با مجله فرادرس سپاسگزاریم.