فرادرساشتباهات رایج در رزومه نویسی — پادکست پرسش و پاسخ
بسیاری از افراد جویای کار، درخواست خود را برای کسب فرصت‌های شغلی گوناگون، به سازمان‌های مختلفی ارسال می‌کنند و معمولا از این گله دارند که درخواست آن‌ها حتی پیش از جلسه مصاحبه و صرفا با مشاهده درخواست، رد می‌شود. دلایل متعددی در این راستا نقش‌آفرین هستند که از جمله مهمترین آن‌ها، نداشتن رزومه و ارسال درخواست به شکل نامناسب (مثلا در متن ایمیل و یا به صورت شفاهی و پای تلفن) و یا ارسال رزومه نامناسب است. با توجه به اهمیت بالای داشتن یک رزومه مناسب و عاری از خطا، دکتر «سید مصطفی کلامی هریس»، در پادکستی که در ادامه آمده، به اشتباهات رایج در رزومه نویسی پرداخته است.
نسخه متنی این پادکست نیز در همین مطلب قرار دارد. البته، منبع اصلی همچنان فایل صوتی محسوب می‌شود. همچنین، نظر به اهمیت این مبحث، در مطالبی که پیش‌تر در مجله فرادرس منتشر شده بود نیز، به چگونگی نوشتن رزومه پرداخته شد. برخی از این مطالب، در ادامه بیان شده‌اند.
- رزومه چیست و چه تفاوتی با CV دارد؟ – آموزک [ویدیوی آموزشی]
- انواع رزومه و کاربردهای آن‌ها – آموزک [ویدیوی آموزشی]
- نحوه صحیح درج مشخصات فردی در رزومه – آموزک [ویدیوی آموزشی]
- دوره‌های آموزشی، مهارت‌ها و زبان در رزومه – آموزک [ویدیوی آموزشی]
- نحوه صحیح درج تجربیات کاری و تحصیلی در رزومه – آموزک [ویدیوی آموزشی]
- درج صحیح تحقیقات و توضیحات در رزومه – آموزک [ویدیوی آموزشی]
- نکات تکمیلی برای تنظیم رزومه قوی و اثرگذار — آموزک [ویدیوی آموزشی]
- رزومه و CV چه تفاوت ها و کاربردهایی دارند؟
پادکست پیرامون اشتباهات رایج در رزومه نویسی
ذخیره کردن این فایل صوتی: لینک دانلود
نسخه نوشتاری
اغلب در موقعیت‌های گوناگون، با افرادی مواجه می‌شوم که رزومه دارند، می‌خواهند رزومه بنویسند؛ و یا به هر حال اطلاعاتی را از خودشان ارسال کرده‌اند. گاه نیز پیش می‌آید که در یک جلسه مصاحبه استخدامی هستیم و گفتگو می‌کنیم. در این میان، یک سری موارد در این رابطه به نظرم می‌رسند که از جمله اشتباهات رایجی هستند که در بین افراد وجود دارند. این موارد باید بیان و در جایی تجمیع شوند. بالاخره، رعایت کردن این موارد کمک قابل توجهی به افراد می‌کند. زیرا اگر این موارد به درستی رعایت نشوند، یک سری از فرصت‌ها برای افراد از بین می‌روند.
برای مثال، فردی برای انجام مصاحبه استخدامی به شرکتی مراجعه کرده است؛ ضمن انجام مصاحبه برای جذب، اگر اشتباهی اتفاق بیفتد و منجر به جذب نشدن فرد بشود، شخص مستقیما ضرر می‌کند، موقعیت را از دست می‌دهد و آن شرکت هم ضرر می‌کند، زیرا به هر حال برای این فرایند زمان و انرژی تخصیص داده است. در واقع، به نوعی می‌توان گفت که شخص در این شرایط آینده را از دست می‌دهند، زیرا فرصت شغلی خوبی را به خاطر چند اشتباه از دست می‌دهد. شاید مواردی که در اینجا بیان می‌شوند کامل نباشند ولی مواردی که تجمیع شده‌اند از موارد مهمی هستند که در اینجا به صورت خلاصه بیان می‌شوند تا به هر حال از آن‌ها استفاده شود.
اگر رزومه ندارید، حتما یک رزومه مناسب بنویسید. این موضوع بسیار مهمی است. همچنین، توصیه می‌شود اگر رزومه دارید، بررسی کنید و ببینید که اگر اشکالاتی که در اینجا بیان می‌شوند در رزومه شما وجود دارند، آن‌ها را رفع کنید. زیرا این موارد حقیقتا اثرگذار هستند. مسأله بسیار مهمی که باید به آن توجه داشته باشید این است که حتما یک رزومه داشته باشید. این موضوع بدی است که فردی مثلا فارغ‌التحصیل کارشناسی، کارشناسی ارشد و یا دکترا و جویای کار است ولی فایل رزومه ندارد.
بنابراین، اگر خودتان می‌توانید رزومه بسازید و اگر نمی‌توانید، سرویس‌های آنلاینی وجود دارند که می‌توانند برای شما (با داده‌هایی که به عنوان ورودی به آن‌ها می‌دهید) رزومه بسازند. البته مشکل سرویس‌های آنلاین این است که همه منظوره نیستند. بعضا همه چیز را پیش‌بینی نکرده‌اند و به اندازه کافی انعطاف‌پذیر نیستند. اما با استفاده از آن‌ها می‌توان در زمان صرفه‌جویی کرد. وجود این سرویس‌ها و امکان استفاده از آن‌ها، بسیار مهم است و به هر حال، بودن آن‌ها، بهتر از نبودن آن‌ها است. استفاده کردن از این سرویس‌ها حداقل موجب می‌شود که شما یک رزومه داشته باشید.
موضوع بعدی که باید به آن توجه داشت این است که یکی از مهمترین مواردی که باید در رزومه باشد و فکر می‌کنم مقدم بر همه مباحثی است که بعد از این قصد دارم پیرامون آن صحبت کنم، صادقانه نوشته شدن رزومه است. یعنی در رزومه نباید هیچ چیز خلاف واقعی باشد. یعنی چیزی نباشد که بعدا، یا حتی در جلسه مصاحبه، فردی که قصد به کارگیری شما را دارد، حالا می‌تواند استاد و در دانشگاه باشد یا کارفرما، و بالاخره در حال مصاحبه هستند تا فرد را در مقطعی مانند دکترا بپذیرند، یا کارفرمایی در شرکتی که قصد دارند شما را استخدام کنند، بعدا متوجه بشوند چیزی که بیان کرده‌اید اشتباه بوده است.
این اتفاق بسیار بدی است. بعضا برخی از این عدم صداقت‌ها در همان جلسه مصاحبه مشخص می‌شود. به همین دلیل، این موضوع بسیار مهمی است. یعنی هر چقدر هم خوب باشید اگر صداقت شما زیر سوال برود، من فکر می‌کنم خیلی خسارت بزرگی ایجاد می‌شود و خیلی بد است.
صادقانه نوشتن رزومه موضوع بسیار مهمی است. چیزی را که بلد هستید حقیقتا بنویسید و میزان تسلط خودتان بر آن موضوع را نیز واقعا درست بنویسید. یک مشکلی که متاسفانه در ایران داریم این است که بسیاری از کلمات بار معنایی خودشان را از دست داده‌اند. مثلا می‌گوییم «مقدماتی در حد آشنایی»، «پیشرفته» یا مثلا «حرفه‌ای». این کلمات را افراد خیلی راحت استفاده می‌کنند. یعنی یک فردی که واقعا حرفه‌ای نباشد و مثلا بنویسید که «برنامه‌نویسی «سی‌شارپ» (#C) را به صورت حرفه‌ای بلد هستم»، موضوع را کمی پیچیده می‌کند. یعنی متاسفانه افراد در این مورد خاص به کم قانع نیستند.
این یک موضوع ریشه‌دار است و مثال‌های متعددی از آن نیز وجود دارند. قبلا مطلبی را در همین رابطه یعنی تهی از معنا شدن کلمات نوشته بودم. یکی از مثال‌های این موضوع، شرکت پست ایران است که انواع پلن‌های پستی را دارد. ضعیف‌ترین پلن پست ایران، «پست سفارشی» است؛ با استفاده از پست سفارشی بعضا تا ده روز هم طول می‌کشد تا بسته‌ای از جایی به جای دیگر در داخل ایران، منتقل شود. نام این سرویس پستی باید پست معمولی، پست کند، پست خیلی کند یا مثلا پست ده روزه یا یک چنین چیزی بود. اصلا می‌شود فقط نوشت پست؛ چه اشکالی دارد یک چیزی خیلی عادی باشد؟ وقتی گفته می‌شود سفارشی، آدم انتظار دارد که بالاخره واقعا یک چیز سفارشی باشد که این نوع از پست واقعا سفارشی نیست.
همچنین، پست پیشتاز، پست ویژه و پست خیلی ویژه نیز دارند. در واقع، اصلا یک چیز معمولی وجود ندارد. این مشکل بزرگی است. وقتی به پیتزا فروشی یا چلوکبابی نیز می‌روید، همین‌طور است. در مورد کتاب‌ها، آموزش‌ها و در مورد خود افراد نیز این موضوع صادق است. برای مثال، می‌بینید روی یک کتاب نوشته «برنامه‌نویسی جاوا مقدماتی» و یا «مقدمه‌ای بر برنامه‌نویسی جاوا» ولی کسی که برنامه‌نویسی جاوا بلد نیست نیز خیلی وقت‌ها تمایلی به خواندن این کتاب‌ها ندارد و فکر می‌کند برای مطالعه آن کتاب‌ها باید از مرحله حرفه‌ای شروع کند. متاسفانه اینکه این افراد احترامی برای کلمات قائل نیستند و از کلمات درست استفاده نمی‌کنند چیز بدی است. چنین مسائلی بعدا خودشان را در جای دیگر نشان می‌دهند.
حقیقتا من بیش از ده یا دوازده سال است که با نرم‌افزار «متلب» (MATLAB) درگیر هستم؛ ولی حتی همین الان هم جرات نمی‌کنم جایی بنویسم مثلا «برنامه‌نویسی متلب حرفه‌ای»؛ چون خیلی چیزهای متلب را من هنوز بلد نیستم. ولی برای مثال، می‌بینیم که برای متلب بعضی از دوستان در رزومه خودشان نوشته‌اند «حرفه‌ای»، «فوق حرفه‌ای» و چنین مواردی. این‌ها چیزی‌های جالبی نیستند، حتی اگر کلمات کمکی به ما نمی‌کنند، می‌توانیم از درصدها برای بیان سطح مهارت خود استفاده کنیم. زیرا گاهی کیفی بیان کردن مسائل خروجی خوبی ندارد و مثلا نمی‌شود چیزی بین متوسط و پیشرفته داشت. ولی می‌توان با استفاده از اعداد این شکاف را کمی کم‌تر کرد که ملموس‌تر باشد.
به هر حال، این موضوع را باید حتما مد نظر داشته باشید. همچنین، اگر برای چیزی سطح تسلط خود را بالا اعلام می‌کنید، واقعا باید بر آن مسلط باشید. بعضی از افراد هستند که مثلا یک بار دو خط کد به «زبان برنامه‌نویسی پایتون» (Python Programming Language) نوشته‌اند و همه جا اعلام می‌کنند که با پایتون آشنا هستند. آشنایی با یک زبان یعنی حداقل دو سال با آن کار کرده باشید و یا دست‌کم، حداقل شش ماه با آن کار کرده باشید. یک بار باز و بسته کردن پنجره یک برنامه به معنای آن نیست که فرد با آن آشنایی دارد.
منظور از آشنایی با یک زبان برنامه‌نویسی، نرم‌افزار، ابزار و به طور کلی یک مهارت، بدان معنا است که فرد با آن واقعا کار کرده باشد. به هر حال، فرد در رزومه باید فقط چیزهایی که با آن‌ها کار کرده است را بنویسد. ثانیا، این موارد را باید واقعا به صورت درست بنویسد. یعنی بگوییم در چه حد با یک موضوع آشنایی داریم؛ این موضوع می‌تواند یک زبان‌خارجی، نرم‌افزار، زبان‌های برنامه نویسی و مهارتهای دیگر باشند.
موضوع دیگری که باید به آن توجه داشت این است که مباحث موجود در رزومه را به صورت کامل و فنی بنویسیم. منظور از فنی نوشتن رزومه، درست نوشتن آن است. برای مثال، برخی از افراد در بخش نرم‌افزار‌هایی که به آن‌ها مسلط هستند می‌نویسند: «سی‌شارپ». این در حالی است که سی‌شارپ نرم‌افزار نیست؛ سی‌شارپ یک زبان برنامه‌نویسی است. بنابراین باید این موضوع را به طور دقیق بیان کرد و طبقه‌بندی صحیحی از دانسته‌ها به صورت فنی ارائه داد. این موضوع بسیار مهمی است، زیرا فردی که در این حیطه‌ها فعال باشد به این موارد توجه می‌کند و به سرعت اشتباهات یا نواقص را خواهید فهمید و همین امر برای شما به عنوان امتیاز منفی در نظر گرفته می‌شود.
موضوع دیگری که باید به آن توجه داشت این است که افراد موارد غیر ضروری را می‌نویسند. مثالی از چنین کاری، نمره منفی در آزمون‌ها است. گاهی، افراد اگر هیچ گزینه‌ای را انتخاب نکنند، پاسخ اشتباه ندهند و در نتیجه امتیاز منفی نگیرند، وضع به مراتب بهتری خواهند داشت. برخی از موسسات هستند که کنکور برگزار می‌کنند و در کارنامه‌های شرکت‌کنندگان اعلام می‌کنند که شما اگر این اشتباه‌ها را نداشتید، رتبه آزمون و ترازتان این عدد بود. بسیاری از چیزهای غیر ضروری در رزومه نیز به همین صورت هستند. واقعا لازم نیست که فرد در رزومه خود مباحثی را بنویسد که با آن‌ها آشنایی ندارد. چرا باید چیزهایی را نوشت که به آن‌ها نیازی نیست و اثر بدی روی مخاطب می‌گذارند.
موضوع بعدی که باید به آن توجه داشت این است که فرد هنگام نوشتن رزومه باید توجه داشته باشد که در حال رزومه نوشتن برای کجا است. اگر رزومه برای دانشگاه و محیط آکادمیک نوشته می‌شود، طبیعی است که چیزهای علمی و آکادمیک باید در اولویت قرار بگیرند و با تفسیر بیشتری نوشته شوند. اما اگر برای محیط کاری رزومه نوشته می‌شود، موضوع متفاوت خواهد بود. زیرا در محیط‌های کاری، مهارت فرد از اهمیت بیشتری برخوردار است.
در عین حال، اگر فرد رزومه خود را با هدف دریافت سرمایه به جایی ارائه می‌کند، در آنجا دیگر صرفا بحث مهارتهای فرد مطرح نیست و باید تجارب کاری پیشین و تجارت مدیریتی را بیشتر برجسته کرد. بنابراین، محتوای رزومه بسته به جایی که رزومه به آنجا ارائه خواهد شد متفاوت خواهد بود و در واقع ژانر متفاوتی خواهد داشت. جایی که فرد قرار است رزومه را برای آن ارسال کند، روی چیزی که در رزومه خود ارائه خواهد کرد موثر است و به همین دلیل، می‌توان نسخه‌های گوناگونی از رزومه را بسته به جایی داشته باشید که قصد ارائه رزومه به آن وجود دارد.
همچنین، رزومه باید از نظر نگارشی درست باشد. این موضوع بسیار مهمی است. رزومه نباید غلط املایی داشته باشد و باید به زبان رسمی نوشته شده باشد. این موضوع بسیار مهمی است. اگر رزومه خود را به زبان انگلیسی می‌نویسید موضوع خیلی حساس‌تر می‌شود و واقعا باید علائم نگارشی را مو به مو و به درستی رعایت کرد. زیرا احتمالا محل مصرف این رزومه‌ها خارج از کشور است و آن‌ها روی چنین مسائلی بسیار حساس هستند. اما در فارسی بعضا مشاهده می‌کنیم که نشریات رسمی کشور نیز علائم نگارشی را به درستی رعایت نمی‌کنند. متاسفانه این موضوع به خوبی در میان افراد جا نیفتاده و سواد آن در بین ما ضعیف است؛ ولی در خارج از کشور روی این موضوعات واقعا بسیار حساس هستند.
به طور خاص، افرادی که از زبان انگلیسی استفاده می‌کنند، چند موضوع وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کنند. مساله اول تفاوت حروف بزرگ و کوچک انگلیسی با یکدیگر است. مثلا، شخص اگر تمام نام خودش را با استفاده از حروف کوچک بنویسید، نام استاد راهنمای خودش را در رزومه با حروف کوچک بنویسد، اسم مقاله یا نرم‌افزار‌ها و زبان‌های برنامه‌نویسی مورد استفاده را با حروف کوچک بنویسد (برای مثال #C را #c یا c# بنویسد) اشتباه هستند و این‌ها اشتباهاتی هستند که نمی‌توان از آن‌ها گذشت.
پس واقعا باید روی این نکات حساس بود و قواعد مربوط به آن را رعایت کرد. موضوع غلط املایی نیز که مشخص است. گاهی افراد کل آدرس ایمیل خود را با حروف بزرگ می‌نویسند، این غلط نیست و سیستم از ما می‌پذیرد، ولی مصطلح است که کل این آدرس با حروف کوچک نوشت. متاسفانه برخی از افراد هنگام نوشتن آدرس ایمیل خود، در ابتدای آن «www» می‌گذارند.
مستقل از اینکه آیا می‌توان ایمیل آدرسی ساخت که با www شروع بشود یا نه، ٪۹۹ افرادی که www در ابتدای ایمیل خود می‌گذارند اساسا ایمیل‌شان با این مورد شروع نمی‌شود؛ این پیشوند برای دامنه‌های اینترنتی، آن هم در ابتدای شکل‌گیری اینترنت بوده است. اکنون دیگر خیلی هم رایج نیست، هرچند که ما همچنان از آن استفاده می‌کنیم. اما این موضوع، مطلقا به درد ایمیل‌ها نمی‌خورد و چیز عجیب و غریبی است. بعد می‌توان به حالتی فکر کرد که فردی مثلا کارشناسی رشته «فناوری اطلاعات» (Information Technology)، مهندسی کامپیوتر یا هر رشته دیگری را تمام کرده باشد و می‌خواهد در یک شرکتی کار کند. این در حالی است که آدرس ایمیل خود را با www می‌نویسد، این یعنی یک جایی یک مشکلی وجود دارد. یعنی فرد هنوز آنقدر که باید در این حوزه تبحر ندارد و سایر ادعاهای او زیر سوال می‌روند.
به هر حال، این موضوع را باید در نظر داشته باشید. متاسفانه موضوع بسیار شایعی است و من در سایت شخصی خودم در فرم تماس با ما، یا در فرم تماس با ما در فرادرس و بسیاری از دیگر جاها آدرس ایمیل خود را با www شروع می‌کنند. در رزومه هم که دیگر بدتر؛ بحث رعایت حروف بزرگ و کوچک هم خیلی مهم هستند.
در ایمیل، رزومه و هر جایی که اسمی می‌نویسید، اول اسم باید از حروف بزرگ استفاده شود. مثلا می‌نویسید: Mohammad Alavi. حرف M اول در محمد و A اول در Alavi را باید با حرف بزرگ نوشت. مثلا می‌خواهید یک آقای دکتر محمد علوی را می‌خواهید خطاب کنید باید بنویسید Dr. Mohammad Alavi. یعنی باید D اول را نیز به صورت بزرگ نوشت و اینکه، D را با r و نقطه باید بنویسید؛ هر حالتی به جز این اشتباه است. بعضا می‌بینم که یک DR می‌نویسند و نقطه نمی‌گذارند و یا مثلا d و r را هم‌زمان یا با حروف بزرگ و یا با حروف کوچک می‌نویسند. کلیه این حالت‌ها اشتباه است. درباره Mr و Miss نیز به همین صورت باید عمل کرد. در صورتی که فرد Professor را نیز می‌خواهند به صورت مخفف بنویسد، از همین قاعده تبعیت می‌شود.
عنوان مقالات، کتاب‌ها و نرم‌افزار نیز باید به درستی نوشته شوند. گاهی پیش می‌آید که فرد برای خودش چیزی می‌نویسد و کسی قرار نیست آن نوشته را ببیند، اگر رعایت نکن شاید اتفاق خاصی نیفتد، هرچند که در آنجا هم نکات را باید رعایت کرد، ولی وقتی یک کارشناس این رزومه‌ها را می‌بیند، این نکات بسیار حائز اهمیت می‌شوند و باید تمام آن‌ها را رعایت کرد. مثلا وقتی نام نرم‌افزار «لاتک» (لاتخ | LATEX) نوشته می‌شود، باید به درستی و به صورت رسمی، درست عین نام خود نرم‌افزار نوشته شود. این موارد را اگر کمی متفاوت بنویسید، داوری که در مورد شما انجام می‌شود را ممکن است تغییر دهد. به هر حال، این نیز یک منظر دیگر از موضوع است.
نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که اگر واقعا به زبان انگلیسی تسلط ندارید، رزومه خود را به فارسی بنویسید. البته اگر مجبور به ارسال رزومه به خارج از کشور هستید، مسأله دیگری در این میان مطرح می‌شود. اگر به زبان انگلیسی تسلط ندارید و قصد رفتن به خارج از کشور را دارید، من فکر می‌کنم زود است. ابتدا باید بحث زبان انگلیسی را حل کنید. اما وقتی برای داخل ایران، یک دانشگاه یا یک شرکت ایرانی، رزومه انگلیسی ارسال کنید ولی تسلط لازم روی زبان انگلیسی نداشته باشید، این موضوع به شما ضربه می‌زند. به همین دلیل، توصیه می‌کنم که وارد این بازی و شرایط نشوید. بهتر است به زبان فارسی رزومه خود را بنویسید. چه اشکالی دارد؟ یک رزومه فارسی خوب، بهتر از یک رزومه انگلیسی بد است. این خیلی موضوع مهمی است.
موضوع دیگری که باید به آن توجه کنید، زیبانویسی است. بالاخره قالب رزومه هم از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر خودمان رزومه را می‌نویسیم، باید فونت مناسبی استفاده کنیم. برخی از افراد مثلا نرم‌افزار Word را باز می‌کنند و با همان فونت و حالت پیش‌فرض که معمولا فونت Arial نیز است، متن و رزومه خود را می‌نویسند. این همه فونت زیبا در زبان فارسی وجود دارد، چرا از آن‌ها استفاده نمی‌کنید؟ رزومه را به همان صورت و با همان فرمت ارسال می‌کنید، بعد خیلی ناراحت می‌شوید که مثلا من دوازده، شانزده و یا بیست سال درس خوانده‌ام و یک شغل درست برایم وجود ندارد.
همین موارد مشکلاتی است که اگر رعایت نکنیم، کل صحبت‌هایی که بیان شده، کل کارهایی که انجام شده و کل زحمت‌های کشیده شده، همه و همه، زیر سوال می‌روند. من فکر می‌کنم چنین چیزهای ظریفی باید رعایت شوند. فونت مناسب، طرح مناسب، ترتیب مناسب، چیزهایی هستند که اینجا مجال صحبت کامل پیرامون آن‌ها وجود ندارد. ولی حداقل فونت مشخص است که یک فونت درست و مناسب باید داشته باشیم.
موضوع دیگری که باید به آن توجه داشت، تاریخ به روز رسانی رزومه است. باید معلوم باشد که یک رزومه تا کی به روز شده و سوابق کاربر را تا کجا نشان می‌دهد. البته، جایی که می‌روید، باید رزومه به روز همراه خود ببرید. ولی یک جاهایی یک سری از افراد شاید به صورت آفلاین به رزومه شما دسترسی داشته باشند و خود شما نیز حضور ندارید که توضیح دهید که رزومه قدیمی است. بنابراین، وجود تاریخ به روز رسانی رزومه داخل آن، خیلی موضوع مهمی است. توصیه می‌شود حتما اگر فرصت کردید به صورت مرتب رزومه خود را به روز رسانی کنید. این کار مشکل و سختی است که رزومه دائم به روز باشد، ولی به روز بودن آن مساله خیلی مهم و اثرگذاری است و حداقل نشان می‌دهد که شما یک نظم نسبی در کارهایتان دارید.
به هر حال، همه این موارد را اگر بخواهیم تجمیع کنیم، باید گفت که رزومه داشتن یکی از ضروریات است، رزومه را باید صادقانه و همچنین، درست و فنی نوشت. چون رزومه چیزی است که فرد را توصیف می‌کند. واقعا چیزی برای اغماض در آن وجود ندارد. اینکه این کار را ساده بگیرید و بگویید اینجا اشکالی ندارد، هر جای دیگر هم که حروف کوچک و بزرگ برایتان مهم نیست، اینجا باید مهم باشد. مثلا باید عادت کنید که هر جای دیگری فونت برایتان مهم نیست، اینجا باید مهم باشد. چرا؟ چون در حال توصیف با ارزش‌ترین چیز در زندگی شما، یعنی خودتان را توصیف می‌کند.
وقتی خودتان برای این زمان نگذارید، سلیقه به خرج ندهید و به اندازه کافی دقیق نباشید، مطمنا آن چیزی را که می‌خواهید نمی‌توانید به مخاطب برسانید و نتیجه این می‌شود که خود شما ضرر می‌کنید. مهم‌تر آنکه، شرکت و اطرافیان شما که می‌توانستند از شما کمک بگیرند تا در تیم آن‌ها باشید و با هم جلو بروید نیز از حضور شما محروم می‌شوند. این چیزی است که من فکر می‌کنم باید در نظر گرفته شود.
امیدوارم این صحبت‌ها برای دوستان مورد استفاده قرار گرفته باشد. فکر می‌کنم اگر همین نکات را دوستان رعایت کنند، خیلی چیز‌ها به دست می‌آورند و این آثار و برکات زیادی برای آن‌ها خواهد داشت. چنین چیزهایی را باید رعایت کنید تا شاهد آثار و برکات آن‌ها باشید و ببینید که چقدر می‌توانند مفید باشند و چقدر بعد از آن افراد پشیمان می‌شوند که چرا از اول این موارد را رعایت نمی‌کردند.
اگر نوشته بالا برای شما مفید بوده است، آموزش‌های زیر نیز به شما پیشنهاد می‌شوند:
- مجموعه آموزش‌های مهارتی برای بازار کار
- آموزش‌های مجموعه نرم‌افزاری آفیس
- آموزش مهارتهای اساسی کامپیوتر
- مهارت های لازم برای فرصت های شغلی برجسته 2۰1۹
- فرصت های شغلی پر تقاضا در سال 2۰1۹
- کمرنگ شدن نقش مدرک در فرایند استخدامی شرکت‌های بزرگ
^^
