شکل های ماه — اشکال ماه در روزهای مختلف چرا و چگونه تغییر می کند؟

۶۸۶۹۰ بازدید
آخرین به‌روزرسانی: ۱۶ خرداد ۱۴۰۲
زمان مطالعه: ۱۱ دقیقه
شکل های ماه — اشکال ماه در روزهای مختلف چرا و چگونه تغییر می کند؟

اینکه هر شب ماه را به شکل‌های گوناگون در آسمان می‌بینیم چیزی از جذابیت و زیبایی این پدیده کم نمی‌کند. در این مطلب از مجله فرادرس قصد داریم در مورد شکل های ماه در طول یک دوره چرخش به دور زمین صحبت کنیم و دلیل مشاهده اشکال مختلف ماه از زمین را بررسی کنیم.

فهرست مطالب این نوشته

ماه چیست؟

ماه تنها ماهواره طبیعی زمین و پنجمین قمر از نظر اندازه در منظومه شمسی است. حضور ماه در اطراف سیاره زمین باعث تثبیت زمین و جلوگیری از لرزش‌های آن و متعادل شدن آب و هوا می‌شود.

فاصله ماه با زمین 385,000 کیلومتر (240,000 مایل) است. ماه اتمسفر بسیار نازکی دارد که به آن اگزوسفر می‌گویند. تمام سطح ماه پر از حفره است و این حفره‌ها به دلیل برخوردهایی که با سطح ماه رخ داده به وجود آمده است. برای آشنایی بیشتر در مورد ماه، مطلب ماه چیست؟| به زبان ساده را در مطالب فیزیکِ مجله فرادرس مطالعه کنید. در ادامه در مورد شکل های ماه و ویژگی‌های آن صحبت می‌کنیم.

چرا ماه فازهای مختلفی دارد؟

دلیل اصلی تفاوت در شکل های ماه در آسمان این است که فازهای ماه با تغییر زاویه (موقعیت‌های نسبی) زمین، ماه و خورشید همانطور که ماه به دور زمین می‌چرخد، ایجاد می‌شوند. بابلی‌ها بر اساس شکل های ماه تقویمی را براساس چرخه ماه و خورشید تهیه کردند.

برای هزاران سال انسان‌ها با مشاهده تغییر ظاهر ماه، زمان را پیگیری می‌کردند. در حقیقت ممکن است متوجه شده باشید که در زبان انگلیسی کلمه قمر ماه (Moon) چند حرف اول خود را با کلمه ماه (Month) مشترک دارد و این موضوع تصادفی نیست. این موضوع در زبان فارسی نیز به صورت کامل‌تری صدق می‌کند و هر دو واژه یکسان است. در این نوشتار برای ایجاد تمایز بین ماه به عنوان یک جرم نجومی از عبارت قمر ماه استفاده می‌شود. همچنین در استفاده از این عبارت به عنوان تعداد مشخصی از روزهای سال از عبارت ماه به تنهایی استفاده می‌شود.

فازهای ماه
تصویر ۱: شکل های ماه. اشکال ماه در یک دوره چرخش در تصویر نمایش داده شده است.

مراحل مختلف قمر ماه یعنی ماه نو، ربع اول، ماه کامل و ربع آخر تقریباً هر ماه یک بار تکرار می‌شوند. اما چرا قمر ماه دارای فازهای مختلفی است؟ برای پاسخ به این سوال درک دو واقعیت مهم ضروری است.

اول از همه قمر ماه هر 29٫5 روز یک بار به دور زمین می‌چرخد و دوم اینکه قمر ماه در حالی که سفر خود را به دور سیاره ما انجام می‌دهد در زاویه‌های مختلفی توسط خورشید روشن می‌شود.

نیمی از ماه همیشه توسط خورشید روشن می‌شود. اما اینجا روی زمین، ما همیشه نمی‌توانیم تمام نیمه ماه را که روشن است، ببینیم. آنچه ما فازهای قمر ماه می‌نامیم نمایانگر بخش‌های مختلف نیمه روشن ماه است كه می‌توانیم آن را در هنگام چرخش ماه حول زمین مشاهده کنیم.

وقتی ماه و خورشید در دو طرف متفاوت از زمین قرار بگیرند، ماه را به صورت یک دایره کامل می‌بینیم. با این حال هنگامی که خورشید و ماه در یک طرف زمین قرار دارند می‌گوییم «ماه نو یا جدید» (New Moon) است.

در بازه‌ای که ماه نو رخ می‌دهد، طرف قمر ماه که می‌توانیم از زمین ببینیم به هیچ وجه با تابش مستقیم خورشید روشن نمی‌شود. بین ماه نو و ماه کامل، ماه یک هلال و کمتر از یک نیم‌ دایره روشن است که به آن هلال افزاینده نیز می‌گویند. سپس این هلال بزرگتر شده و به نیمه ماه (نیمه روشن) تبدیل می‌شود. نیمه اول ماه پس از ماه جدید را ربع یا یک چهارم اول می‌نامند زیرا در این مرحله، ماه یک چهارم از چرخه ماهانه فازهای خود را طی کرده است. نام دیگر این فاز را تربیع اول نیز می‌گویند.

بعد از تربیع اول، نیمه روشن ماه حالت کج به خود می‌گیرد که به آن هلال محدب یا برآمده نیز می‌گویند (بیش از نیمی از قرص ماه روشن است) و سرانجام مرحله یک ماه کامل فرا می‌رسد.

پس از این مرحله چرخه فازها برعکس تکرار می‌شود. پس از فاز ماه کامل، چیزی که ما از قرص ماه در آسمان می‌بینیم کوچک و کم می‌شود و تبدیل به ماه محدب یا برآمده، نیمه ماه (که ربع یا یک چهارم آخر نیز نامیده می‌شود)، هلال و سرانجام ماه نو می‌شود.

درست قبل و بعد از ماه نو، وقتی یک هلال باریک از ماه در آسمان ظاهر می‌شود می‌توان بقیه ماه را نیز به صورت کم نور مشاهده کرد. این موضوع به دلیل تابش نور خورشید از زمین است که قسمت تاریک ماه را که در مقابل ما قرار دارد، روشن می‌کند. به این پدیده یعنی انعکاس نور خورشید از زمین به ماه «تابش زمین» (earthshine) می‌گویند.

فازهای مهم قمر ماه یعنی ماه نو، ربع اول، ماه کامل، ربع آخر و ماه نو بعدی به طور متوسط ​​با فاصله حدود 7٫4 روز اتفاق می‌افتد. اگر برای ردیابی این مراحل مختلف قمر ماه به کمک نیاز دارید یا اگر می‌خواهید ببینید که ماه در یک روز مهم در تاریخ در چه فازی بوده است، ناسا یک تقویم آنلاین از تاریخ و زمان تمام مراحل ماه برای دوره شش هزار ساله بین سال‌های 2000 قبل از میلاد تا سال 4000 بعد از میلاد مسیح ارائه کرده است که می‌توانید آن را در اینجا (+) مشاهده کنید.

اولین کسی که ماه و فازهای آن را مطالعه کرد که بود؟

عموماً و اصولاً یک دستاورد بزرگ در علم یک فرآیند یک یا دو روزه نبوده و نیست. به همین دلیل همواره محققین موفق تاریخ علم را مورد توجه خود قرار داده‌اند. در مورد مطالعه در مورد ماه و فازهای آن نیز این موضوع صدق می‌کند.

فرآیند مشخص شدن فازهای متفاوت قمر ماه از سال 1609 آغاز شد. در ابتدا و نقطه شروع این فرآیند هانس لیپرشی بود که تلسکوپ را اختراع کرد. در سال 1610 ستاره شناس ایتالیایی گالیلئو گالیله اولین رصد تلسکوپی ماه را با تغییرات و بهبود بر روی تلسکوپ لیپرشی انجام داد. در سال 1610 توماس هریوت و گالیلئو گالیله اولین نمایش تلسکوپی ماه را ترسیم کردند. در نهایت و در سال 1645 «مایکل فلورنت ون لنگرن» (Michel-Florent Van Langren) ستاره شناس آلمانی اولین نقشه ماه را رسم کرد.

نقشه ماه
تصویر ۲: شکل های ماه و نمایش تلسکوپی ماه که توسط توماس هریوت و گالیلئو گالیله ترسیم شدند.

چرا فقط نصف ماه را می‌بینیم؟

فقط یک طرف ماه از زمین قابل مشاهده است زیرا ماه در محور خود نیز چرخش دارد، یعنی همزمان که ماه به دور زمین می‌چرخد در محور خود نیز می‌چرخد و به این چرخش، «چرخش همزمان» (synchronous rotation) می‌گوییم. در ادامه در مورد چرخش همزمان توضیحاتی ارائه خواهیم داد.

همانگونه که پیشتر نیز گفتیم ماه به طور مستقیم توسط خورشید روشن می‌شود و شرایط دید دوره‌ای متفاوت باعث ایجاد شکل های ماه متفاوت می‌شود.

آیا ماه می‌چرخد؟

ماه در محور خود می‌چرخد. این چرخش تقریباً به اندازه یک دور چرخش حول مدار  زمین زمان می‌برد. اگر قمر ماه با سرعت بیشتری بچرخد، یعنی در هر ماه تقویمی چندین بار در محور خود چرخش کامل انجام دهد یا اصلاً نچرخد، ساکنین زمین یعنی ما انسان‌ها قادر به دیدن تمام قمر ماه بودیم.

دلیل نامیدن این چرخش به نام چرخش همزمان این است که مدت زمانی که طول می‌کشد تا ماه در محور خودش یک دور بچرخد برابر با مدت زمان چرخش ماه دور مدار زمین است. این ویژگی بسیاری از قمرهای منظومه شمسی است. بدین ترتیب باید گفت ماه زمین علاوه بر چرخش حول مدار زمین، در محور خود نیز چرخش دارد و این چرخش ۲۷٫۳۲ روز طول می‌کشد.

چه کسی برای اولین بار بر روی ماه قدم گذاشت؟

نیل آرمسترانگ فضانورد آمریکایی بود که در سال ۲۰۱۲ دارفانی را وداع گفت. این فضانورد در 20 جولای سال 1969 به همراه «باز آلدرین» (Buzz Aldrin) اولین انسان‌هایی بودند که بر روی قمر ماه پا گذاشتند. نیل و آلدرین دو ساعت و نیم خارج ماشینی که با آن بر روی قمر ماه فرود آمده بودند، بر روی آن گردش کردند.

نیل آرمسترانگ
تصویر ۳: شکل های ماه و نیل آرمسترانگ، اولین کسی که بر روی ماه قدم گذاشت.

آیا می توان پرچم آمریکا را روی ماه دید؟

این پرچم احتمالاً هنوز بر روی ماه است اما نمی‌توان آن را توسط تلسکوپ مشاهده کرد و تنها سایه‌هایی از آن قابل مشاهده است. برای مشاهده این پرچم ۱۲۵ متری به یک تلسکوپ با توانایی اپتیکی بالا و قطر حدود ۲۰۰ متر نیاز دارید.

سمت تاریک ماه چیست؟

سمت تاریک ماه به نیمکره‌ای از ماه اشاره دارد که سمت دور از سیاره زمین است. با این حال در حقیقت این نیمکره تاریک‌تر نیست، زیرا که خورشید به طور یکسان و یکنواخت بر روی کره ماه می‌تابد.

در حقیقت این نیمکره از دید ما تیره است زیرا که به دلیل چرخش همزمان قمر ماه در محور خودش و حول سیاره زمین، هیچ گاه توسط ناظری بر روی زمین قابل مشاهده نیست.

به همین دلیل بهتر است به جای واژه نیمه تاریک قمر ماه از واژه نیمه دور قمر ماه نسبت به زمین استفاده کنیم.

آیا هر قمری دارای سمت تاریک است؟

همان طور که گفتیم قسمت تاریک ماه به نیمکره‌ای از قمر ماه اشاره دارد که رو به زمین نیست و در واقع تاریک‌تر از هر قسمت دیگری از سطح ماه نیست، زیرا نور خورشید در واقع به همان اندازه در همه طرف ماه می‌تابد.

طرف تاریک ماه چقدر سرد است؟

در طول دوره ماه کامل یا ماه نو در آسمان زمین، نیمه تاریک قمر ماه واقعاً تاریک است. دانشمندان تخمین می‌زنند که سمت دور قمر ماه نسبت به زمین در طول روز به 127 درجه سانتیگراد (260 درجه فارنهایت) و در شب به منفی 183 درجه سانتیگراد (منفی 297 درجه فارنهایت) می‌رسد. این اطلاعات توسط ماشین ماه‌گرد «چانگ-۴ چینی» (China's Chang'e-4) جمع آوری شده است.

همچنین داده‌های این ماه‌گرد نشان داده که هر روز در قمر ماه برابر با ۱۴ روز کره زمین است.

اگر ماه ناگهان ناپدید شود چه اتفاقی می‌افتد؟

این کشش جاذبه ماه روی زمین است که سیاره ما را در جای خود نگه می‌دارد. بدون وجود ماه و تثبیت شیب زمین در مدار چرخش‌اش به دور خورشید ممکن است که شیب زمین به شدت متفاوت باشد. در این حالت اتمسفر و آب و هوای زمین از شیب صفر به معنای عدم وجود فصل‌های متفاوت به یک شیب بسیار بزرگ که به معنای آب و هوای شدید و حتی عصر یخبندان است، تغییر می‌کند.

مایا بودن زمین
تصویر ۴: شکل های ماه و مایل بودن زمین نسبت به خورشید به دلیل جاذبه ماه رهخ می‌دهد.

دما در کره ماه چه قدر است؟

زمانی که خورشید بر روی ماه می‌تابد، دمای این کره در نزدیکی خط استوای ماه به دمای جوش و ۱۲۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. این در حالی است که این دما در طول شب در کره ماه به منفی ۱۳۰ درجه سانتی‌گراد کاهش می‌یابد و قطب‌های ماه حتی از این دما سردتر نیز هستند. همان طور که گفته شد می‌توان دید دمای دو سمت ماه در طول روز و شب با یکدیگر برابر هستند که این موضوع نشان‌دهنده تابش یکسان و یکنواخت خورشید بر روی این کره است.

آیا روی ماه اکسیژن وجود دارد؟

سطح کره ماه و فضای داخلی آن تقریباً فاقد اکسیژن است، بنابراین فلز آهن به صورت بکر در قمر ماه به وفور یافت می‌شود و در نمونه‌هایی که از مأموریت‌های آپولو آورده شده است وجود آهنی که به صورت قوی اکسید شده باشد تأیید نشده است. علاوه بر این هیدروژن موجود در باد خورشیدی موجب انفجار در سطح ماه می‌شود که در محالفت با اکسیداسیون عمل می‌کند.

یک روز در کره ماه چقدر است؟

یک روز مدت زمانی است که بین دو ظهر یا دو غروب خورشید قرار دارد. این مدت زمان در روی کره زمین 24 ساعت و بر روی کره ماه 708٫7 ساعت (29٫53 روز زمینی) است.

یک ماه چقدر طول می‌کشد؟

این مدت زمان برابر با شکل های ماه است که پشت سر هم رخ می‌دهند و با اسامی یک ماه هجری یا یک دوره سینودیک نیز شناخته می‌شود و میانگین دوره آن 29٫53059 روز (29 روز 12 ساعت و 44 دقیقه) است. این مقدار به صورت میانگین است اما طول واقعی در یک سال ممکن است متفاوت باشد.

بدین ترتیب دوره سینودیک ماه برابر با فاصله زمانی بین شکل های ماه یکسان خواهد بود، برای مثال فاصله زمانی بین دو ماه نو را یک دوره سینودیک می‌گوییم.

آیا ماه تقویمی بر اساس شکل های ماه است؟

مفهوم سنتی ماه تقویمی با چرخه مراحل و شکل های ماه بوجود آمده است. این ماه‌ها به معنی زمان، ماه‌های سینودیک (ماه‌های قمری) هستند و آخرین ماه سال تقریباً 29٫53 روز طول می‌کشد. ماه‌های سینودیک براساس دوره مداری کره ماه با توجه به خط زمین-خورشید، هنوز هم اساس بسیاری از تقویم‌ها است و برای تقسیم سال استفاده می‌شود.

شکل های ماه در آسمان چه نامی دارند؟

شکل های ماه در آسمان به اسامی مختلفی شناخته می‌شوند که در ادامه آن‌ها را معرفی می‌کنیم.

  • ماه جدید یا  ماه نو
  • هلال نازک یا افزاینده
  • ربع اول یا تربیع اول
  • هلال محدب افزاینده
  • ماه کامل
  • هلال محدب کاهنده
  • ربع آخر یا تربیع سوم
  • هلال در حال کاهش یا کاهنده
  • ماه نو

شکل های ماه در آسمان چگونه هستند؟

قمر ماه مانند زمین یک کره است و همیشه توسط خورشید به صورت نیمه روشن می‌شود. وقتی ماه به دور زمین می‌چرخد ​ما آن را کم و بیش نیمه روشن را می‌بینیم. فازهای ماه توصیف می‌کنند که چه مقدار از قرص ماه از دید ما روشن و قابل مشاهده می‌شود.

اشکال ماه
تصویر ۵: شکل های ماه در آسمان

ماه جدید، ماه نو یا New Moon

در این حالت ماه بین زمین و خورشید است و طرف ماه رو به ما هیچ نور مستقیمی از خورشید دریافت نمی‌کند و فقط توسط نور خورشید کم نور از زمین روشن می‌شود.

هلال نازک، افزاینده یا Waxing crescent

با حرکت ماه به دور زمین، طرفی از ماه که می‌توانیم ببینیم به تدریج با تابش مستقیم خورشید بیشتر روشن می‌شود.

ربع اول، تربیع اول یا First quarter

ماه در زاویه 90 درجه نسبت به خورشید در آسمان قرار گرفته و از دید ما نیمه روشن است. ما این مرحله را ربع اول می‌نامیم زیرا ماه از ماه نو حدود یک چهارم مسیر حول زمین را طی کرده است.

هلال محدب افزاینده یا Waxing gibbous

منطقه روشن بر روی سطح ماه همچنان در حال افزایش است. در این حالت به نظر می‌رسد که بیش از نیمی از سطح ماه توسط نور خورشید روشن شده است.

ماه کامل یا Full moon

ماه در زاویه 180 درجه نسبت به خورشید قرار دارد و از منظر ما در نزدیکترین فاصله است و کل نیمکره آن که رو به زمین است توسط تابش خورشید روشن است. در این حالت خورشید، زمین و ماه در یک راستا قرار دارند اما از آنجا که مدار ماه دقیقاً در صفحه مشابه مدار زمین به دور خورشید نیست، به ندرت این سه جرم آسمانی  کاملاً بر روی یک خط کامل قرار می‌گیرند، با این حال زمانی که این اتفاق رخ می‌دهد ماه گرفتگی به وقوع می‌پیوندد زیرا که سایه زمین بر روی ماه می‌افتد.

هلال محدب کاهنده، در حال کاهش یا Waning gibbous

در این حالت به نظر می‌رسد که بیش از نیمی از نیمکره ماه در معرض نور خورشید است اما مقدار آن در حال کاهش است.

ربع آخر، تربیع سوم یا Last quarter

ماه یک چهارم دیگر از محور زمین را طی کرده و به موقعیت ربع آخر رسیده است. در این حالت نور خورشید به نیمه دیگر نیمکره مرئی ماه می‌تابد.

هلال در حال کاهش، کاهنده یا Waning crescent

در این حالت به نظر می‌رسد که کمتر از نیمی از سطح ماه در معرض نور خورشید است و مقدار آن رو به کاهش است.

سرانجام ماه به موقعیت آغازین ماه نو در مسیر خود باز می‌گردد. اکنون ماه بین زمین و خورشید قرار دارد. معمولاً ماه از نقطه نمای ما از بالا یا زیر خورشید عبور می‌کند اما گاهی اوقات دقیقاً از مقابل خورشید عبور می‌کند و خورشید گرفتگی را تجربه می‌کنیم.

جدول فازهای ماه

در جدول زیر و با توجه به تصویری که در این قسمت آمده است، فازهای متفاوت ماه را به صورت تصویری معرفی می‌کنیم.

فاز ماهطلوع، عبور و غروبشکل
ماه نوبا طلوع آفتاب بالا می‌آید، از نصف النهار در ظهر عبور می‌کند و با غروب خورشید پایین می‌رود.ماه نو
هلال نازک یا هلال افزایندهقبل از ظهر طلوع می‌کند، قبل از غروب آفتاب از نصف النهار عبور می‌کند و قبل از نیمه شب پایین می‌رود.هلال افزاینده
ربع اول یا تربیع اولدر ظهر طلوع می‌کند، هنگام غروب خورشید از نصف النهار عبور می‌کند و نیمه شب پایین می‌رود.ربع اول
هلال محدب یا هلال افزایندهبعد از ظهر طلوع می‌کند، از نصف النهار بعد از غروب آفتاب عبور می‌کند و بعد از نیمه شب غروب می‌کند.هلال محدب افزاینده
ماه کاملهنگام غروب آفتاب طلوع می‌کند، نیمه شب از نصف النهار عبور کرده و هنگام طلوع آفتاب غروب می‌کند.ماه کامل
هلال محدب در حال کاهش یا کاهندهبعد از غروب آفتاب طلوع می‌کند، بعد از نیمه شب از نصف النهار عبور می‌کند و بعد از طلوع آفتاب غروب می‌کند.هلال محدب کاهنده
ربع آخر یا تربیع سومنیمه شب طلوع می‌کند، هنگام طلوع آفتاب از نصف النهار عبور می‌کند و ظهر غروب می‌کند.ربع سوم
هلال در حال کاهش یا کاهندهبعد از نیمه شب طلوع می‌کند، بعد از طلوع آفتاب از نصف النهار عبور می‌کند و بعد از ظهر غروب می‌کند.هلال در حال کاهش
ماه نوچرخه تکرار می‌شود.

چند بار در یک سال بر روی زمین ماه کامل را مشاهده می‌کنیم؟

ماه آبی
تصویر 6: شکل های ماه و ماه آبی شکلی شبیه به این تصویر دارد.

اکثراً در هر سال زمینی ۱۲ بار ماه کامل را مشاهده می‌کنیم، در حقیقت در هر ماه تقویمی یک بار این پدیده قابل مشاهده است. با این حال به این دلیل که تقویم زمانی ما کاملاً منطبق بر رویدادهای نجومی نیست، ممکن است در برخی سال‌ها ۱۳ ماه کامل مشاهده شود که ماه سیزدهم را «ماه آبی» (Blue Moon) می‌نامند.

جمع بندی

در این مطلب از مجله فرادرس در مورد شکل های ماه در زمان‌های مختلف در شب صحبت کردیم. برای ورود به این مبحث ابتدا توضیحاتی در مورد ماه و ویژگی‌های آن بیان کردیم و سپس در مورد دلیل ظاهر شدن اشکال ماه به صورت متفاوت در شب مطالبی را بیان کردیم. تاریخچه مطالعه ماه و اولین قدم زدن در ماه جزء دیگر مطالبی است که در این مطلب پوشش داده‌ایم.

بر اساس رای ۷۳ نفر
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
منابع:
TimeandDateLiveScienceAstronomyRMGSpaceIntelligent
۱۴ دیدگاه برای «شکل های ماه — اشکال ماه در روزهای مختلف چرا و چگونه تغییر می کند؟»

سلام وقت بخیر
چند روز در آخر ماه قمری ، هلال ماه دیده نمیشود ؟آیا همیشه این زمان در ۱۲ ماه سال یکسان است ؟ متشکرم

سلام یه سوال داشتم نسبت زمین به خورشید، نسبت خورشید به ماه، نسبت ماه به زمین چقدر است

سلام از کجا بفهمیم که ماه کامل است و در شرف هست
یا ماه کامل است و در شرف نیست
لطفا راهنمایی بفرمایید

سلام یه سوال داشتم نسبت زمین به خورشید، نسبت خورشید به ماه، نسبت ماه به زمین چقدر است

چجوری میشه ماه شب مورد نظرمونا پیدا بکنیم ؟ مثلا ماه شب تولد را چجوری میشه فهمید چه شکلی بود

باید سال و ماه و روز تولدت رو به میلادی بنویسی و
بهش moon اضافه کنی

چرا همیشه یک طرف ماه رو به ماست و در طول میلیونها سال تغییری نکرده
دوم اینکه با توجه به اینکه در طول جزر و مد مقداری از انرژی حرکتی ماه کم میشه، نباید ماه کم کم از زمین دور بشه و سرعت گردشش بدور زمین کاهش پیدا کنه؟

خوب ببین تولدت چندم ماه قمریه دیگ

درود بر شما. مطالب عالی هستن، ساده و در عین حال بسیار آموزنده.
جسارتا در قسمت پایانی ماه کامل، ماه گرفتگی به اشتباه تعریف شده، قطعا اشتباه تایپی شده، در ماه گرفتگی سایهٔ زمین روی ماه می افتد اما اینجا گفته شده سایهٔ ماه روی زمین می افتد!
باتشکر از شما. فقط خواستم برای دوستان اشتباه تفهیم نشه.

با سلام:
از اینکه مطالب مجله فرادرس را با دقت مطالعه می‌کنید از شما متشکریم.
قسمت مورد نظر در متن ویرایش شد.
با تشکر از همراهی شما

سلام
در چه شبهایی از ماههای قمری ماه اصلا قابل رویت در اسمان نیست؟

سلام و روز شما به خیر؛

در زمان رویداد ماه نو و در حدود ۳ روز حول این اتفاق ماه با چشم غیرمسلح قابل رویت نیست. این موضوع یک تقریب است و در بسیاری منابع این تعداد روز تنها منحصر به همان روز رویداد ماه نو است. بر اساس تقویم قمری، رویداد ماه نو ابتدای هر ماه قمری رخ می‌دهد.

از همراهی شما با فرادرس خرسندیم.

بادرود اساتیدمحترم پدیده ای چندزمانی استکه ذهن این حقیررودرگیرکرده که متاسفانه تابه امروزهیچ جواب علمی از طرف ماه شناسان واساتیداین خلقت بینظیرداده نشده خواهشمندم درصورت اگاهی شما ازاین وضعیت که عرض خواهم کرد علت انرا توضیح دهید 1-پس ازرویت قرص ماه کامل ایا ماه شب بعدازان پنهان و غیرقابل دیدن میشود 2-مدت دیده نشدن ماه دراسمان چندروزمیباشد باتوجه به این موضوع که الان 5شب میشودکه من اسمان رادرساعات مختلف رسدمیکنم وهیچ اثری ازماه بعداز رویت کامل که 5شب قبل بودنمیباشد 3-چرا هلال ماه نازک به سمت داخل است ووقتی به نیمه میرسد کاملا صاف وعمودمثل خطکش نصف ماه روشن میشود واز ان مهمتر نیمه بعدی که به سمت کامل شدن میرود هلال ماه به سمت بیرون تشکیل میشود باتوجه به شکل کروی بودن زمین این اشکال چگونه امکان پذیر میباشد بی صبرانه منتظر نظرات دانشمندانه شما هستم باتشکرفراوان.

فرض کن امروز ماه یک ساعت مشخصی رو به جنوب است حالا 24 ساعت و 51 دقیقه 29 ثانیه بعد که فرداش باشه دوباره ماه رو به جنوبه موضوع بعدی اینکه هلال های ماه علت سایه زمین نیست

نظر شما چیست؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *