چگونه RAM رایانه خود را تعویض کرده یا ارتقا دهیم؟

یکی از ساده‌ترین روش‌های ارتقای عملکرد رایانه، افزودن رم (RAM) آن است. پیش از آن‌که پول خود را صرف خرید رم کنید، چند نکته هست که باید در نظر بگیرید.

انتخاب رم جدید

مانند هر قطعه رایانه‌ای دیگر، به دلیل وجود انواع بسیار مختلف در بازار، سخت‌ترین قسمت ارتقای رایانه انجام مقایسه و یافتن بهترین مورد برای رفع نیاز است. پس از آن نصب فیزیکی رم جدید کار آسانی محسوب می‌شود. در ادامه چند نکته که هنگام تصمیم‌گیری برای خرید رم جدید باید در نظر بگیرید را ارائه کرده‌ایم.

به چه مقدار رم نیاز دارید؟

مشخص است که هر قدر رم بیشتر باشد بهتراست. اما در این مورد نیز یک حد بهینه وجود دارد. افزایش رم از 4 به 8 گیگابایت تفاوت زیادی در عملکرد رایانه ایجاد می‌کند؛ اما افزایش میزان رم از 8 به 16 گیگابایت با این که باعث بهبود عملکرد رایانه می‌شود؛ ولی نه به اندازه افزایش 4 گیگ قبلی. همچنین باید اشاره کنیم که افزایش رم به هر مقداری بالاتر از 16 گیگابایت تفاوت ناچیزی در عملکرد رایانه خواهد داشت. البته همه این‌ها به اینکه از رایانه خود چه استفاده‌ای می‌کنید نیز بستگی دارند. اما به طور کلی اعداد و ارقام فوق در مورد اکثر استفاده‌های معمولی صدق می‌کند.

در حال حاضر برای اکثر استفاده‌های معمولی از رایانه 8 گیگابایت رم توصیه می‌شود. این مقدار رم برای استفاده‌ای که اکثر افراد از رایانه خود دارند، مقدار بهینه‌ای محسوب می‌شود. اگر اهل بازی‌های رایانه‌ای باشید یا غالباً از برنامه‌های چندوظیفه‌ای استفاده می‌کنید، احتمالاً در صورتی که با بودجه شما همخوانی دارد، باید رم رایانه‌تان را بین 12 تا 16 گیگابایت انتخاب کنید.

در صورتی که با فایل‌های رسانه‌ای حجیم مانند پروژه‌های فوتوشاپ یا لایت‌روم کار می‌کنید، از سیستم مجازی بر روی رایانه خود استفاده می کنید و یا نیازهای تخصصی مشخصی دارید، می‌بایست رم خود را به هر میزان‌ که در توانایی‌تان هست و رایانه‌تان به طور فیزیکی پشتیبانی می‌کند، افزایش دهید.

فیلم آموزش آشنایی با سخت افزار کامپیوتر و مونتاژ و اسمبل کیس + گواهینامه در فرادرس

کلیک کنید

اینک چه مقدار رم و با چه پیکربندی دارید؟

برای دانستن پاسخ این پرسش کافی است صفحه تنظیمات رایانه را باز کنید، به بخش «About This PC» بروید و مقدار رم رایانه را ببینید.

البته این عدد تنها به بخشی از ماجرا اشاره دارد. عدد 32 گیگابایت که در تصویر فوق مشاهده می‌شود، عدد بزرگی محسوب می‌شود و احتمالاً در 4 ماژول 8 گیگابایتی قرار دارد. شاید هم در دو ماژول 16 گیگابایتی است. زمانی که بخواهید رم رایانه خود را ارتقا بدهید، این مسئله اهمیت خود را نشان می‌دهد. چون حافظه‌ها معمولاً به صورت جفتی روی رایانه نصب می‌شوند و در سیستم‌های مختلف امکان نصب تعداد متفاوتی ماژول‌های حافظه رم وجود دارد.

برای مثال فرض کنید می‌خواهیم به سیستم فوق رم بیشتری اضافه کنیم. اینک نیاز داریم اطلاعات بیشتری داشته باشیم. رایانه فوق چه تعداد شکاف برای نصب رم دارد؟ چند عدد ماژول رم اینک روی سیستم نصب است؟ و آیا شکاف خالی وجود دارد یا نه؟

به این منظور باید کیس رایانه را باز کرده و تعداد ماژول‌ها و شکاف‌های داخل آن را ببینیم. البته می‌توان از ابزار دیگری نیز استفاده کرد. چند نرم‌افزار برای آگاهی از اطلاعات سخت‌افزاری رایانه وجود دارند که یکی از محبوب‌ترین آن‌ها Speccy است.

پس از نصب و اجرای این نرم‌افزار به بخش RAM در سمت چپ می‌رویم و در پنل سمت راست اطلاعاتی که می‌خواهیم نشان داده شده است.

متأسفانه چنان‌که در تصویر فوق مشاهده می‌شود ما از هر 4 شکاف رم رایانه خود استفاده کرده‌ایم. از آنجا که در کل 32 گیگابایت رم وجود دارد، می‌توان حدس زد که این مقدار در میان 4 ماژول 8 گیگابایتی تقسیم شده است. این بدان معنی است که برای دسترسی به رم بیشتر روی این رایانه باید برخی از ماژول‌ها جایگزین شوند.

اگر در این سیستم تنها از دو ماژول 16 گیگابایتی استفاده شده بود، در نتیجه دو شکاف آزاد وجود داشت که می‌توانستیم یک جفت 8 گیگابایتی دیگر نیز به سیستم اضافه کنیم و به مجموع 48 گیگابایت برسیم و یا با افزودن یک جفت رم 16 گیگابایتی، در مجموع 64 گیگابایت رم داشته باشیم.

رایانه چه مقدار رم را می‌تواند مدیریت کند؟

اطلاعات دیگری که هنگام ارتقا با تغییر رم نیاز داریم این است که بدانیم یک رایانه چه مقدار رم را می‌تواند مدیریت کند. در اینجا دو عامل وجود دارند. یکی بیشینه رم که نسخه ویندوز پشتیبانی می‌کند و دیگری بیشینه مقداری که مادربورد سیستم می‌تواند پذیرا باشد. در اکثر موارد این مادربورد است که مقدار رم سیستم را محدود می‌کند.

فیلم آموزش آشنایی با سخت افزار کامپیوتر و مونتاژ و اسمبل کیس + گواهینامه در فرادرس

کلیک کنید

در بخش ویندوز عوامل محدود کننده به صورت زیر هستند:

• نسخه‌های 32 بیتی ویندوز: نسخه 32 بیتی ویندوز 10 می‌تواند تا 4 گیگابایت رم را مدیریت کند و در این مورد فرقی بین ویرایش‌های ویندوز خانگی، حرفه‌ای یا شرکتی وجود ندارد.
• نسخه‌های 64 بیتی ویندوز: نسخه‌های 64 بیتی ویندوز در ویرایش خانگی تا 128 گیگابایت و در ویرایش‌های ویندوز 10 آموزشی، حرفه‌ای یا شرکتی تا 2 ترابایت رم را پشتیبانی می‌کنند. بر روی ویندوز 7 مسائل کمی فرق می‌کند. ویرایش خانگی پایه از این ویندوز می‌تواند تا 8 گیگابایت، ویرایش خانگی پرمیوم تا 16 گیگابایت و ویرایش حرفه‌ای تا 192 گیگابایت رم را مدیریت می‌کند.

در مورد این که مادربورد تا چه میزان رم را پشتیبانی می‌کند، کاملاً به سازنده آن بستگی دارد؛ اما اغلب رایانه‌های مدرن دست‌کم 8 گیگابایت و به احتمال بیشتر 16 گیگابایت رم را پشتیبانی می‌کنند.

برای دانستن این موضوع باید مستندات مادربورد یا رایانه را مطالعه کنید. اگر نمی‌دانید نوع مادربورد رایانه‌تان چیست می‌توانید در این مورد هم از Speccy استفاده کنید. در این نرم‌افزار به بخش motherboard مراجعه کنید تا اطلاعاتی که به دنبالش هستید را ببینید.

با گوگل کردن نوع مادربورد می‌توانید میزان رمی که پشتیبانی می‌کند را بدانید.

رایانه شما به چه نوع رم نیاز دارد؟

هنگام ارتقا یا تعویض رم باید نوع رمی که رایانه شما استفاده می‌کند را نیز بدانید. در این خصوص چند نکته وجود دارد که باید در نظر بگیرید.

نخست نکته این است که رم‌های رایانه‌های دسکتاپ معمولاً در ماژول‌های DIMM عرضه می‌شود (نوع طولانی‌تر در تصویر زیر). اما رم‌های لپ‌تاپ و برخی رایانه‌های فشرده‌تر به صورت ماژول‌های SODIMM عرضه می‌شوند (در تصویر زیر نوع کوتاه‌تر پایینی)

سپس باید نسل رمی را که مادربورد رایانه‌تان می‌پذیرد بدانید. این اطلاعات در نسخه DDR ارائه شده است:

• DDR2: این نسل از رم در سال 2003 معرفی شده است. احتمال این که رایانه شما از این نوع رم استفاده کند بسیار بعید است مگر این که واقعاً رایانه‌ای قدیمی باشد.
• DDR3: این نسل رم در سال 2007 معرفی شد. این نوع در میان رایانه‌هایی که در طی 5 تا 8 سال اخیر ساخته شده‌اند، رواج بسیار بیشتری دارد و هنوز هم در میان رایانه‌های مقرون‌به‌صرفه انتخاب مناسبی محسوب می‌شود.
• DDR4: این نسل از رم رایانه در حدود سال 2014 معرفی شده است و در میان رایانه‌های جدید به خصوص آن‌هایی که به طور خاص برای بازی یا علاقه‌مندان به رایانه‌های پیشرفته طراحی شده است رواج بیشتری دارد.

مادربوردها هر کدام برای یک نسل از رم طراحی شده‌اند، بنابراین ابتدا باید نسل رم رایانه خود را بشناسید چون امکان این که به بازار رفته و یک ماژول رم DDR4 خریده و بر روی رایانه‌ای که برای DDR3 طراحی شده است نصب کنید وجود ندارد. در واقع حتی به صورت فیزیکی هم این دو نوع رم به هم نمی‌خورند. در تصویر زیر به فرورفتگی‌های متفاوت دو نوع متفاوت رم در قسمت پایینی توجه کنید. آن‌ها عمداً این گونه طراحی شده‌اند تا به اشتباه در شکاف‌های مربوط به نوع رم دیگر نتوان آن‌ها را نصب کرد.

رم DDR3 در بالا و رم DDR4 در پایین. به محل متفاوت تورفتگی‌ها توجه کنید.

سؤال بدیهی بعدی این است که از کجا بدانیم نسل رم ما کدام است؟ البته پاسخ این است که باید دوباره برنامه Speccy مراجعه کنید. این بار نیز به بخش RAM بروید. در سمت راست در قسمت پایین مدخل SPD را باز کنید. در این بخش می‌توانید نسل، اندازه، تولیدکننده و شماره مدل هر ماژول RAM نصب شده روی رسانه خود را ببینید.

بنابراین اینک می‌دانیم که رایانه ما از حافظه DDR4 استفاده می‌کند.

سرعت و تأخیر RAM چیست؟

اگر برای خرید RAM به بازار رفته باشید یا احتمالاً در مورد آن‌ها مطالعه داشته باشید با برخی مشخصات دیگر نیز آشنا شده‌اید که در مورد آن‌ها زیاد صحبت می‌شود. این دو مشخصه سرعت و میزان تأخیر (زمان‌بندی) رم هستند.

• سرعت رم: این سرعت بر اساس ترکیبی پیچیده از عوامل سخت‌افزاری و سرعت نسبی هر نسل از رم تعیین می‌شود. این سرعت‌ها معمولاً با استفاده از استانداردهای قدیمی‌تر (مانند سرعت‌های PC2/PC3/PC4) و یا استانداردهای جدیدتر که نرخ‌های سرعت دقیق‌تری را بیان می‌کنند (مثلاً DDR 1600) نشان داده می‌شوند.
• تأخیر: این مقدار به زمانی که طول می‌کشد تا ماژول رم به سخت افزار خود دسترسی یابد، گفته می‌شود. تأخیرهای پایین‌تر به معنی دسترسی سریع‌تر به داده‌ها است. زمان‌بندی تأخیر به صورت یک سری اعداد چهارتایی بیان می‌شود. مثلاً ممکن است تأخیر یک رم به صورت 15-5-5-5 باشد.

با این حال واقعیت این است که سرعت و تأخیر رم به آن اندازه‌ها هم مهم نیست. سرعت بالاتر و تأخیر پایین‌تر یک رم تفاوت زیادی در عملکرد آن نسبت به یک ماژول با سرعت پایین و تأخیر بالاتر ایجاد نمی‌کند. افراد زیادی علاقه‌مند هستند که بیان این مسائل در مورد سیستم‌های خود لاف بزنند؛ اما می‌توان همه آن‌ها را کاملاً نادیده گرفت. حتی در یک سیستم کاملاً پیشرفته بازی نیز این اعداد تفاوت قبل توجهی ایجاد نمی‌کنند، به خصوص که اغلب بازی‌ها به حافظه اختصاص کارت گرافیکی بیشتر وابسته هستند.

بدین ترتیب چند نکته وجود دارند که مهم هستند و باید به خاطر بسپارید.

مادربورد یا رایانه بر اساس مقدار سرعتی که پشتیبانی می‌کند، می‌تواند سرعت ماژول رم را محدود سازد. این وضعیت به طور عمده به آن دلیل ایجاد می‌شود که مادربورد برای رم‌هایی طراحی شده است که در زمان تولیدش رواج داشته‌اند و اینک سرعت رم‌ها ارتقا یافته‌اند. برای این که بدانید مادربورد از چه سرعت‌هایی برای رم پشتیبانی می‌کند، باید به مشخصات آن مراجعه کنید. در برخی موارد این امکان وجود دارد که با به‌روزرسانی بایوس سیستم امکان پشتیبانی از رم‌های با سرعت بالاتر را در آن ایجاد کرد. برای اطلاع از این موضوع باید به وب‌سایت سازنده مادربورد مراجع کنید.

در مورد تأخیر بهترین گزینه استفاده از ماژول‌هایی است که تأخیر یکسانی دارند. این نکته الزامی نیست؛ اما در صورتی که می‌خواهید رم سیستم خود را ارتقا دهید باید به آن توجه داشته باشید. اما در صورتی که می‌خواهید کل رم سیستم خود را تعویض کنید، می‌توانید انواع جدید را با تأخیر یکسانی بگیرید.

هیت‌سینک و RGB چه هستند؟

در واقع باید بگوییم که این دو موارد تزیینی هستند. چراغ‌های الا‌ی‌دی RGM روی رم در کیس‌هایی که می‌توان داخل آن را مشاهده کرد، ظاهر رنگارنگی ایجاد می‌کنند و هیت‌سینک‌های پر زرق‌وبرق نیز در صورتی به درد می‌خورند که بخواهید رم خود را اورکلاک کنید. اگر هیچ کدام از موارد زیر مد نظر شما نیست، بهتر است از این دو گزینه صرف‌نظر کنید، چون تنها باعث گران‌تر شدن رم می‌شوند.

آیا می‌توان رم لپ‌تاپ را نیز ارتقا داد؟

ارتقای رم لپ‌تاپ نسبت به رایانه‌های دسکتاپ کمی پیچیده‌تر است. برخی لپ‌تاپ‌ها پنل دسترسی برای تعویض آسان‌تر رم دارند. برخی دیگر یک یا دو شکاف رم دارند که در پنل دسترسی قرار دارند و رم‌های اصلی لپ‌تاپ در داخل لپ‌تاپ جای گرفته‌اند که نمی‌توان به آن‌ها دسترسی داشت. برخی از لپ‌تاپ‌ها نیز باید کاملاً باز شوند و همه چیز جدا شود تا بتوان رم را تغییر داد. بعضی لپ‌تاپ‌ها نیز وجود دارند که کلاً شکاف رم ندارند و حافظه آن‌ها مستقیماً روی مادربورد نصب شده است.

برای این که بدانید از کدام روش می‌توانید استفاده کنید باید در مورد لپ‌تاپ خود تحقیق کنید. برای این منظور می‌توانید از راهنمای لپ‌تاپ، وب‌سایت سازنده آن یا گوگل کردن در وب‌سایت‌های مختلف استفاده کنید. به احتمال بسیار زیاد در مورد مدل اختصاصی لپ‌تاپتان اطلاعاتی خواهید یافت.

حافظه رایانه دسکتاپ را چگونه ارتقا دهیم؟

تعویض حافظه رایانه دسکتاپ کاری کاملاً سرراست است. به یک پیچ‌گوشتی با سر فیلیپس نیاز دارید تا کیس رایانه را باز کنید و بقیه‌اش دیگر کاری ندارد. توجه داشته باشید که این دستورالعمل‌ها برای کیس‌های به سبک ATX است و اگر طراحی کیس شما از نوع دیگری است، احتمالاً برای باز کردن آن باید تلاش بیشتری انجام دهید تا بتوانید به اجزای درونی آن دسترسی داشته باشید.

همه کابل‌ها و لوازم جانبی را از رایانه جدا کنید و سپس آن را روی یک میز انتقال دهید. برای چنین کاری به یک محیط خشک و خنک و بدون کف‌پوش نیاز دارید. اگر محیطی که در آن هستید مستعد ایجاد الکتریسیته ساکن است باید از دستبند آنتی استاتیک نیز استفاده کنید.

پیچ‌های پشت کیس را باز و پنل دسترسی را جدا کنید. دقت کنید که پنل دسترسی سمت چپ رایانه (با فرض این که از سمت جلو به آن نگاه می‌کنید) را باید جدا کنید در برخی کیس ها باید کل پوشش کیس را جدا کنید. سپس کیس را به پهلو بخوابانید تا محتوای آن در معرض دید شما قرار گیرد.

در این مرحله باید به مادربورد نگاه کنید. احتمالاً به راحتی می‌توانید رم را ببینید. رم به صورت یک یا دو ماژول طولانی است که در شکاف‌هایی که معمولاً در نزدیکی سی پی یو، اما نسبتاً به سمت بخش جلویی رایانه قرار دارند جای گرفته است.

برای جدا کردن رم از شکاف باید از دستگیره‌های پلاستیکی دو طرف رم بگیرید. کافی است آن‌ها را به سمت پایین (دور از بدنه رم) فشار دهید تا یک صدای شبیه کلیک بدهند. بدین ترتیب رم بیرون می‌پرد و آماده بیرون کشیدن است. این کار را در مورد همه ماژول‌هایی که می‌خواهید جدا کنید، باید تکرار کنید.

دستگیره‌های پلاستیکی را به پایین بکشید تا ماژول رم رها شود.

سپس باید هر یک از ماژول‌ها را به صورت مستقیم از شکاف بیرون بکشید.

پیش از آن‌که رم جدید را وارد شکاف کنید، نگاهی به شکاف بیندازید. به خاطر بسپارید که رم‌ها به صورت جفتی نصب می‌شوند. و مهم است که آن‌ها را در کدام شکاف نصب می‌کنید. در مادربوردی که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، شکاف‌های جفت هم، با رنگ‌های مختلف مشخص شده‌اند. رنگ مشکی برای یک جفت و رنگ خاکستری برای جفت دیگر. اگر تعداد ماژول‌هایی که نصب می‌کنید کمتر از تعداد شکاف‌های مادربورد است و یا اگر جفت ماژول‌هایی که نصب می‌کنید، ظرفیت‌های متفاوتی دارند، مثلاً یک جفت ماژول 4 و یک جفت 8 گیگابایتی است، باید هر جفت را بر روی جفت شکاف مربوط به هم نصب کنید.

نکته: برخی از مادربوردها از نشانگرهای متفاوتی برای نشان دادن شکاف‌های جفت هم، استفاده می‌کنند. در صورتی که مطمئن نیستید بهتر است مشخصات مادربورد خود را بررسی کنید.

برای نصب رم جدید باید کانتکت‌های آن را با شکاف‌های رم هماهنگ کنید و مطمئن شوید که فرورفتگی‌های روی رم در سمت صحیحی قرار گرفته‌اند. البته ماژول رم تنها از یک سمت، داخل شکاف می‌رود. سپس ماژول حافظه را به آرامی درون شکاف فشار دهید تا زمانی که دستگیره‌های پلاستیکی انتهای دو طرف ماژول با یک صدای کلیک درون جای خود قرار گیرند و ماژول را در جای خود قفل کنند.

سه دستگیره قفل شده در پشت و یکی که آزاد است در جلو دیده می‌شوند. همه دستگیره ها را در محل خود بر روی ماژول‌های رم قفل کنید تا مطمئن شوید که به طور صحیحی در جای خود قرار گرفته‌اند.

پس از نصب رم‌های جدید اگر کابل برق یا  دیتای رایانه را جهت ایجاد دسترسی به شکاف رم‌ها جدا کرده‌اید، آن‌ها را دوباره وصل کنید.

همه چهار ماژول رم مجدد نصب شده‌اند و کابل های دیتا بر روی مادربورد قرار گرفتند. آماده بستن کیس هستیم.

پنل دسترسی کیس را در جای خود قرار دهید و کار تمام است. اینک باید کیس را در محل معمولش قرار دهید و همه چیز را دوباره به آن وصل کنید.

حافظه رم لپ‌تاپ را چگونه ارتقا دهیم

پیش از این که کار ارتقای رم لپ‌تاپ را آغاز کنید، باید بدانید که رم لپ‌تاپ شما از نوع DIMM است یا DIMMs و این که چگونه می‌توانید به آن‌ها دسترسی داشته باشید. هر چه لپ‌تاپ بزرگ‌تر باشد احتمال این که بتوانید بدون باز کردن کامل آن به رم دسترسی داشته باشید بیشتر است. در لپ‌تاپ‌های کوچک‌تر و باریک‌تر معمولاً رم مستقیماً بر روی مادربورد نصب شده است و اصلاً نمی‌توان آن را تغییر داد. لپ‌تاپ‌های بسیار باریک نیز کلاً حافظه‌ای که کاربر بتواند به آن دسترسی داشته باشد ندارند.

فیلم آموزش عیب یابی کامپیوتر و لپ تاپ و روش حل آن + گواهینامه در فرادرس

کلیک کنید

اغلب لپ‌تاپ‌ها امکان ارتقای حافظه را برای کاربران فراهم کرده‌اند و این کار از طریق یک پنل دسترسی کوچک در زیر لپ‌تاپ یا انجام نوعی باز کردن لپ‌تاپ ممکن است. در برخی موارد این باز کردن به صورت جدا کردن بخش زیرین لپ‌تاپ و در برخی موارد جدا کردن کیبورد و گاهی نیز به صورت ترکیبی از این دو است. برای دانستن روش موردنظر باید به راهنمای لپ‌تاپ مراجعه کرده یا در اینترنت در مورد مدل لپ‌تاپ خود جستجو کنید.

اگر راهنمای لپ‌تاپ خود را یافتید در آن به دقت بیان شده است که رم لپ تاپ چگونه تعویض می‌شود.

پیش از آن‌که کار خود را آغاز کنید، لپ‌تاپ را خاموش کرده و همه کابل‌ها، لوازم جانبی و باتری را از آن جدا کنید.

لپ‌تاپ مدل ثینک‌پد T450s که در ادامه بررسی خواهیم کرد یک لپ‌تاپ کاملاً معمولی ‌است. در این لپ‌تاپ باید باتری جدا شده، هشت پیچ آن باز شود و صفحه فلزی زیر لپ‌تاپ جدا شود تا بتوان به رم دسترسی یافت. در طرحی لپ‌تاپ‌های دیگر معمولاً باید تنها یک پیچ باز شود و سپس یک پوشش بخشی را از جای خود برداشت. ما در این لپ‌تاپ تنها به رم DIMM دسترسی داریم و رم‌های دیگر بر روی مادربورد لحیم شده‌اند.

برای قرار دادن رم DIMM باید آن را که از قبل بر روی شکاف قرار دارد برداریم. برای انجام این کار به آرامی دو دستگیره قفل کننده رم را در دو طرف می‌کشیم و رم با زاویه‌ای مایل به طرف بیرون می‌جهد.

این دو دستگیره را بکشید تا ماژول رم رها شود. بدین ترتیب با یک زاویه ای به بیرون می‌جهد.

در این وضعیت کافی است ماژول رم را به آرامی گرفته و آن را از شکاف بیرون کشید. اما باید مواظب باشید که با کانتکت‌های الکتریکی تماس نداشته باشید و ماژول را کناری بگذارید.

برای قرار دادن ماژول جدید از همان زاویه‌ای که رم خارج شده استفاده کنید. در صورتی که قبلاً رمی را خارج نکرده‌اید باید با چشم این زاویه را پیدا کنید. این ماژول باید به طور متعادلی در شکاف قرار گیرد و کانتکت‌های الکتریکی اصلاً دیده نشوند. سپس ماژول را به سمت پایین فشار دهید تا زمانی که به موازات مادربورد قرار گیرد. این فشار باید باعث شود که گیره‌های نگه‌دارنده به طور خودکار ماژول را در بربگیرند و آن را در جای خود قفل کنند. در صورتی که بیش از یک ماژول را می‌خواهید نصب کنید، این مراحل را در مورد ماژول دوم هم تکرار کنید.

ماژول را در شکاف قرار دهید و سپس به پایین فشار دهید و مطمئن شوید که کلیپ‌های گیرنده در جای خود قرار گرفته‌اند

سپس همه چیز را به جای خود بازگردانید. وقتی باتری را در جای خود قرار دادید، آماده هستید که لپ‌تاپ را روشن کنید و اطمینان یابید که سیستم‌عامل رم جدید را شناسایی می‌کند.

بررسی نصب رم

زمانی که فرایند نصب رم پایان یافت، اگر بخواهید در مورد نصب صحیح آن مطمئن شوید، بسته به نوع رایانه بخش بایوس مادربورد ممکن است مقدار رم رایانه را در صفحه بوت اولیه نشان دهد. اگر چنین صفحه‌ای را نمی‌بینید، می‌توانید در زمان ورود به سیستم‌عامل وارد بخش تنظیمات رایانه شوید و مقدار رم شناسایی شده از سوی سیستم را ببینید.

در ویندوز 10 می‌توانید به مسیر Settings > System > About مراجعه کنید.

اگر رایانه رم کمتری را نشان می‌دهد، موارد مختلفی وجود دارند که باید بررسی کنید. نخستین احتمال آن است که در حین فرایند نصب رم‌ها خطایی داشته‌اید و یک یا دو ماژول به طور کامل در جای خود قرار نگرفته‌اند. برای حل این مشکل باید به عقب بازگردید و بررسی کنید که همه ماژول‌ها به درستی در جای خود قرار گرفته‌اند یا نه.

احتمال بعدی این است که نوع رم با مادربورد شما مطابقت ندارد و احتمالاً از نسل متفاوتی است یا این که ماژولی که نصب کرده‌اید ظرفیتی بالاتر از حد مجاز مادربورد دارد. در این مورد نیز باید به عقب بازگردید و مطابقت رم را بررسی کرده و مطمئن شوید که از نوع صحیحی از رم استفاده کرده‌اید.

در نهایت اگر این موارد ناموفق بودند، این احتمال وجود دارد که ماژول رم خراب باشد که در این صورت باید تعویض شود.

از این که ما را در این نوشته همراهی کردید متشکریم. اگر این مطلب مورد توجه شما واقع شده است، آموزش‌های زیر نیز احتمالاً برای شما مفید خواهند بود:

• آموزش معماری کامپیوتر با رویکرد حل مسأله
• برنامه‌های کاربردی کامپیوتر
• آموزش طراحی کامپیوتر پایه (بر اساس کتاب مانو) در معماری کامپیوتر (رایگان)
• مجموعه آموزش‌های علوم کامپیوتر
• پارتیشن‌بندی هارد دیسک چیست — راهنمایی از صفر تا صد

==