چرا برخی گوشی‌های هوشمند از دوربین دوگانه استفاده می‌کنند

بسیاری از گوشی‌های هوشمند، ماژول‌ها و لنزهای دوربین چندگانه‌ای در پشت خود دارند. آیا می‌دانید دلیل این طراحی چیست؟ واقعیت این است که این دوربین‌ها در گوشی‌های مختلف، کارهای متفاوتی انجام می‌دهند. در این نوشته به تشریح وظایف این دوربین‌های دوگانه می‌پردازیم.

دوربین‌های پشتی چندگانه امکانات لوکسی محسوب می‌شوند و امروزه تنها در برخی گوشی‌های گران‌قیمت مانند آیفون ایکس وجود دارند، اما با ارزان‌تر شدن تجهیزات گوشی به زودی شاهد حضور آن‌ها در مدل‌های کمتر گران‌قیمت نیز خواهیم بود. بنابراین بهتر است که با این دوربین‌ها بیشتر آشنا بشویم.

رویکرد «دو تا بهتر از یکی است»

ماژول‌های مختلف دوربین و لنزهای آن‌ها هر کدام در انجام برخی وظایف خاص بهتر عمل می‌کنند. لنزهای ارزان‌تر و با گشودگی دیافراگم بیشتر، برای گرفتن عکس‌هایی با جزییات بالا در فاصله نزدیک مناسب‌تر هستند، اما وقتی سوژه عکاسی در حال حرکت باشد، چندان خوب عمل نمی‌کنند.

فیلم آموزش عکاسی حرفه ای با موبایل در فرادرس

کلیک کنید

لنزهای طویل‌تر می‌توانند سوژه‌هایی که دورتر قرار گرفته‌اند را بهتر به تصویر بکشند؛ ولی نور کمتری دریافت می‌کنند.

گوشی گلکسی S9 در ماژول دوگانه دوربین از سنسورهای مشابه ولی با لنزهای مختلف استفاده می‌کند

در دوربین‌های معمولی دیجیتال، عکس‌برداری با استفاده از دو لنز مختلف کار چندان مفیدی به حساب نمی‌آید، چون در نهایت شما دو عکس با کیفیت متوسط خواهید داشت. اما گوشی‌های هوشمند به کمک نرم‌افزارهای پردازش تصویر تخصصی خود، می‌توانند قدرت هر دو لنز را یا نرم‌افزار پردازش تصویر ترکیب کرده و در عین حال نقاط ضعف را حذف می‌کند. این کار منجر به تهیه یک تصویر منفرد می‌شود که روشن‌تر، شارپ‌تر و تمیزتر از تصویری است که هر یک از لنزها به تنهایی می‌توانست به دست بیاورد.

ترکیب چند عکس، تکنیک جدیدی محسوب نمی‌شود. در واقع عکاسی HDR به همین ترتیب عمل می‌کند. برای کسب اطلاعات بیشترمی توانید به مقاله «عکاسی HDR چیست و چگونه می‌توان از آن استفاده کرد» مراجعه کنید.

در این روش عکاسان چند عکس را با میزان نوردهی مختلف ثبت می‌کنند تا بخش‌های رنگی متفاوت تصویر را هایلایت کنند و سپس آن‌ها را در یک عکس «رنج دینامیک بالا» (HDR) ترکیب می‌کنند. نرم‌افزار پردازش تصویر گوشی‌ها، این فرایند را خودکار کرده و آن را تقریباً بی‌درنگ بر روی تصاویر گرفته شده اعمال می‌کند تا عکس‌هایی با ظاهری زیباتر به خصوص در نورهای کم به کاربر ارائه دهد.

امروزه پردازش تصویر کارهای زیاد دیگری نیز انجام می‌دهد که برخی از آن‌ها به همان اندازه که در موردشان تبلیغات می‌شود به بهبود عکس‌ها کمک نمی‌کند. برای مثالی ازاین‌دست پردازش‌ها، می‌توان به تأثیر پرتره با جلوه «بوکه» (bokeh) اشاره کرد. اغلب دوربین‌های گوشی‌ها به سادگی بخشی از تصویر را مات‌تر می‌کنند تا همان جلوه عمق میدان کم عکس‌هایی که با دوربین‌های معمولی گرفته می‌شود را شبیه‌سازی کنند. اما به طور کلی دوربین‌های گران‌قیمت‌تر با کمک گرفتن از لنزهای دوربین دوگانه و پردازش نرم‌افزاری پیشرفته روی عکس می‌توانند نسبت به گوشی‌های با دوربین تک لنز بهتر عمل کنند.

مثال‌هایی از این نوع گوشی‌ها شامل آیفون 7 پلاس، 8 پلاس و ایکس؛ سامسونگ گلکسی نوت 8، اس 9، هواوی آنُر 8، ال‌جی V20 و V30 هستند.

رویکرد «گزینه زوم دوگانه»

دوربین‌های گوشی‌ها قابلیت‌های خارق‌العاده‌ای دارند؛ اما در یک بخش عملکرد مناسبی ندارند و آن هم بحث زوم کردن است. بدنه تلفن‌های هوشمند کوچک و نازک است و نمی‌توان مدارهای الکترونیکی و تجهیزات نوری مورد نیاز برای عکاسی زوم واقعی را در آن جای داد.

فیلم آموزش بازیابی اطلاعات موبایل با دکتر فون – ریکاوری گوشی با Wondershare Dr.Fone در فرادرس

کلیک کنید

یک نمونه از طراحی‌های عجیب که از این قاعده مستثنی بود، گوشی گلکسی اس 4 زوم بود که البته این روند طراحی به سرعت در بازار گوشی‌های هوشمند ناپدید شد.

اما استفاده از ماژول‌ها و لنزهای دوگانه برای دوبین گوشی تلفن همراه می‌تواند این محدودیت را دست‌کم تا حدودی رفع کند. لنزهای ثانویه در دوربین گوشی‌های پیشرفته می‌توانند برای زوم کردن به فاصله‌ای نسبتاً دورتر تنظیم شوند که به طور کلی به صورت «2x» بیان می‌شوند. نتیجه کار نمی‌تواند با کیفیت عکس‌های یک دوربین DSLR رقابت کند. این تکنیک حتی نمی‌تواند با دوربین‌های کامپکت معمولی مجهز به لنزهای زوم کامل نیز رقابت کند. اما اگر گوشی شما تنها دوربینی است که استفاده می‌کنید، این تکنیک کیفیتی بهتر از زوم دیجیتال (که صرفاً جلو کشیدن عکس است) ارائه می‌دهد. برای مثال، آیفون در دوربین اولیه خود از لنز «زاویه عریض» و در دوربین ثانویه از لنز «تله فوتو» استفاده می‌کند و لنز ثانویه زومی تقریباً دو برابر اولی دارد.

لنز ثانویه معمولاً بر روی مقدار F-Stop خاصی تنظیم می‌شود. این عدد نشان دهنده نسبت دیافراگم به قطر لنز است. این یک خصوصیت فیزیکی برای ماژول دوربین است و بدین معنی است که لنزهایی که روی مکان‌های دورتر زوم می‌کنند، نور کمتری نسبت به لنزهای استاندارد دریافت می‌کنند و از این رو عکس‌های تیره و تر و با جزییات پایین‌تر می‌گیرند. در این مورد نیز نرم‌افزارهای پردازش تصویر با ترکیب کردن تصاویر می‌توانند به رفع این محدودیت کمک کنند. برخی ترفندهای جذاب‌تر نرم‌افزاری مانند قابلیت سامسونگ برای گرفتن دو عکس وجود دارند که همزمان دو عکس گرفته می‌شود و بخش‌های خارج از زوم هر تصویر با هم ترکیب می‌شوند تا عکس نهایی کیفیت مطلوبی بیابد.

نمونه‌هایی از گوشی‌های فوق شامل آیفون 7 پلاس، 8 پلاس و ایکس؛ سامسونگ گلکسی نوت 8، گلکسی اس9، ال‌جی G4، G5، G6، V20 و V30 هستند.

رویکرد «جادوگر شهر اُز»

جادوگر شهر اُز یک اصطلاح تکنیکی نیست. ما از این اصلاح استفاده کردیم تا نمونه دیگری از تنظیمات دوربین‌های دوگانه را بهتر به خاطر بسپارید: عکس رنگی و عکس سیاه‌وسفید.

فیلم آموزش افکت های تصویری در فتوشاپ در فرادرس

کلیک کنید

در برخی مدل‌های دوربین‌های گوشی‌های تلفن همراه از دو ماژول متفاوت دوربین برای گرفتن عکس‌های رنگی و سیاه‌وسفید استفاده می‌شود. این تنظیمات منجر به ثبت دو عکس نمی‌شود؛ بلکه یک تصویر منفرد تهیه می‌شود که از اطلاعات رنگی لنز دیگر برای ایجاد جزییات دقیق در تصویر تهیه شده لنز اول استفاده می‌کند.

عکس‌های همزمان از سنسورهای تک‌رنگ و رنگی گوشی اسنشیال

در این مورد نیز این تنظیمات دوگانه به نرم‌افزار پردازش تصویر گوشی وابسته است تا اغلب کارهای مربوط به این جادوگری را انجام دهد و بر محدودیت تلفن‌های همراه برای تعبیه ماژول‌های دوربین بزرگ‌تر غلبه کند. مشخصات متفاوت دوربین تک‌رنگ می‌تواند به گوشی امکان فوکوس سریع‌تر یا تنظیم پیش‌نمایش برای نمایش دقیق‌تر شیوه نمایش عکس نهایی ارائه دهد.

دست‌کم یک تلفن همراه پیشرفته جدید وجود دارد که همه تکنیک‌های فوق را در یک تنظیمات سه دوربینی بزرگ ترکیب کرده است: گوشی هوآوی P20 pro. این تلفن سه دوربین پشتی دارد. یکی از آن‌ها دوربین با زوم 3 برابر برای عکس‌برداری از فواصل دور، دیگری یک دوربین مجهز به لنز 20 مگاپیکسل برای تصاویر رنگی و پرتره و دوربین سوم یک دوربین تک‌رنگ برای ثبت جزییات دقیق‌تر عکس‌ها است. این تلفن احتمالاً آخرین تلفنی نخواهد بود که از این تکنیک استفاده می‌کند و هم اینک نیز شایعاتی وجود دارند که آیفون نسخه بعدی مجهز به سه دوربین خواهد بود.

نمونه‌هایی از گوشی‌های مجهز به دوربین‌های دوگانه رنگی و مونوکروم شامل اسنشیال فون، هوآوی P9، P10 و P20 Pro، آنر 8 و 9 و میت 10 هستند.

دیگر تنظیمات دوربین دوگانه

سیستم‌های دیگری نیز برای دوربین‌های دوگانه وجود دارند که به طور کامل در هیچ کدام از دسته‌های فوق جای نمی‌گیرند؛ گرچه غالب این طراحی‌ها منسوخ و یا رها شده‌اند. نمونه‌هایی از این گوشی‌ها در ادامه ارائه شده‌اند:

تنظیمات «اولتراپیکسل» اچ‌تی‌سی

در این گوشی از یک لنز با F-stop پایین و سنسوری با تراکم بالا همراه با یک دوربین معمولی‌تر استفاده شده بود. اچ‌تی‌سی این طراحی دوربین‌های دوگانه را رها کرده و اینک از یک ماژول اولتراپیکسل منفرد با انعطاف‌پذیری بالا استفاده می‌کند.

طراحی‌های قدیمی‌تر مانند اچ‌تی‌سی Evo 3D از دوربین‌های دوگانه برای ویدیوهای 3 بعدی استفاده می‌کردند.

گوشی‌های با دوربین 3 بعدی قدیمی‌تر

برخی گوشی‌های اندرویدی از دو ماژول دوربین یکسان با فاصله قابل ملاحظه بینشان برای گرفتن تصاویر و ویدیوی‌های 3 بعدی استفاده می‌کردند. این طراحی‌ها معمولاً با یک صفحه نمایش لِنتیکولار همراه بودند که با مرگ تدریجی تلویزیون‌های 3 بعدی، آن‌ها نیز به تاریخ پیوستند.

واقعیت افزوده

گوشی‌های خاصی مانند لنوو Phab 2 Pro از لنزها و ماژول دوگانه برای اندازه‌گیری دقیق و نگاشت فضای فیزیکی پیرامون دوربین استفاده می‌کنند.

در این نوشته سعی کردیم انواع مختلف پیکربندی‌های دوربین‌های دوگانه و حتی سه‌گانه پشتی گوشی‌های هوشمند را برای شما تشریح کنیم. در صورتی که این مطلب مورد توجه شما واقع است، آموزش‌های زیر نیز احتمالاً مورد علاقه شما خواهند بود:

• آموزش فتوشاپ (Photoshop)
• آموزش فتوشاپ برای استفاده در صنعت چاپ و تبلیغات
• آموزش ساخت انیمیشن دوبعدی با Photoshop
• آموزش کاربرد فتوشاپ در معماری
• آموزش ابزار سه بعدی در فتوشاپ (Photoshop)

==