جالب‌ترین پروژه‌های گوگل – برنامه‌ها و سرویس‌هایی که حتماً باید با آن‌ها آشنا شوید

گوگل از زمانی که تنها یک موتور جستجوی ابتدایی بود، مسیری طولانی را طی کرده است. آن‌ها نه‌تنها بر بازار جستجوی اینترنتی دنیا سلطه یافته‌اند و نام خود را به عنوان فعل جستجو تثبیت کرده‌اند، بلکه طیف متنوعی از محصولات دیگر، شامل پروژه‌ها و سرویس‌های مختلف نیز توسعه داده‌اند که هر کدام واجد ارزش بالایی هستند.

متأسفانه گوگل در معرفی پروژه‌هایی که بر روی آن‌ها کار می‌کند، بسیار بد عمل کرده است. پس از این‌که شرکت مادر آلفابت در سال 2015 تأسیس شد، گوگل از برخی پروژه‌های عجیب و غریب جدا شد و تمرکز خود را بر روی پروژه‌های مصرفی‌تر قرار داد که بسیاری از آن‌ها بسیار هیجان‌انگیز و در واقع آماده ثمردهی هستند. این‌ها همان پروژه‌هایی هستند که هر کدام از ما دوست داریم مورد استفاده قرار دهیم.

پروژه‌های نرم‌افزاری گوگل

اندروید، سیستم‌عامل کروم و فوشیا (Fuchsia)

گوگل در حال حاضر بر روی دو سیستم‌عامل کار می‌کند: اندروید برای پلتفرم‌های گوشی هوشمند و کروم‌اواس برای پلتفرم لپ‌تاپ که بر روی لپ‌تاپ‌های کروم‌بوک گوگل عرضه می‌شوند.

از آنجا که 86 درصد از گوشی‌های هوشمند در سراسر دنیا از سیستم‌عامل موبایل گوگل استفاده می‌کنند، شما نیز به احتمال بالا یکی از کاربران اندروید هستید. با این‌که کد اصلی اندروید به صورت اوپن‌سورس بوده است، اما گوگل توسعه زیادی در آن داده است تا آن را به محصول آماده و صیقل خورده‌ای تبدیل کند. این وضعت در مورد توسعه مرورگر وب اوپن‌سورس به نام کرومیوم نیز صدق می‌کند که گوگل پس از تغییرات زیاد آن را به نام مرورگر کروم عرضه کرده است.

کروم‌اواس نیز مانند مرورگر وب کروم است، اما ویژگی‌های آفلاین دیگری نیز دارد. لپ‌تاپ‌های کروم‌بوک به لطف چنین سیستم‌عامل کاملاً سبکی، عمر باتری بالاتری نسبت به لپ‌تاپ‌های ویندوزی دارند. کروم‌بوک به شدت مورد استقبال قرار گرفته است، زیرا بسیاری از کاربران در حال حاضر بر روی دستگاه‌های مختلف و با استفاده از سرویس‌های مبتنی بر کلود از آن استفاده می‌کنند. در دنیایی که همه چیز بر روی اینترنت رخ می‌دهد، به نظر می‌رسد استفاده از یک سیستم‌عامل همه‌کاره، اجتناب‌ناپذیر است.

شایعاتی وجود دارند که گوگل می‌خواهد دو سیستم‌عامل خود را در هم ادغام و بهترین سیستم‌عامل دوگانه دنیا را برای محاسبات موبایل خلق کند. این شرکت برای شروع این گذار در سال 2016 پروژه‌ای را فاش کرد که از طریق آن برنامه‌های اندروید می‌توانستند بر روی کروم‌او‌اِس اجرا شوند. نسخه بتا برای برخی کروم‌بوک‌های منتخب در انتهای سال 2017 عرضه شده است. گوگل حتی اخیراً تأیید کرده است که همه کروم‌بوک‌هایی که در سال 2017 ساخته شده‌اند، از برنامه‌های اندروید پشتیبانی خواهند کرد.

نسخه آزمایشی این سیستم‌عامل در تاریخ 18 فروردین 97 منتشر شده است. شما می توانید در این آدرس پیش‌نمایش آزمایشی این سیستم‌عامل را که بر روی مرورگر اجرا می‌شود مشاهده کنید.

به موازات ایده ادغام کروم‌اواس و اندروید یک پروژه کاملاً جدید دیگر نیز به نام فیوشا در جریان است. این پروژه با معرفی کد آن بر روی گیت‌هاب، اعلام عمومی شده است. در حال حاضر اطلاعات اندکی در دست است که پروژه فیوشا به چه منظوری طراحی شده است.

آنچه می‌دانیم این است که این یک پروژه همانند اندروید و کروم‌او‌اس بر پایه لینوکس است. همین نکته مشخص می‌کند که فیوشا برای شرکت پروژه مهمی محسوب می‌شود. همچنین به نظر می‌رسد که این پروژه با خصوصیات سخت‌افزاری سبک و حداقلی کار می‌کند که نشان می‌دهد می‌تواند برای محصولات اینترنت اشیا (IoT) مورد استفاده قرار بگیرد. با این حال، از آنجا که اندروید اشیا (توضیح بیشتر در ادامه ارائه شده است) نیز در مرحله توسعه است، مشخص نیست که آیا با این پروژه همپوشانی دارد یا نه.

پرداخت اندروید (Android Pay)

در کنفرانس سخت‌افزاری گوگل در سال 2015 سرویس پرداخت بدون تماس گوگل به نام «پرداخت اندروید» رونمایی شد. حرکت‌های نخستین در این مسیر از سال 2011 و زمانی که این شرکت، کیف پول پرداخت آنلاین گوگل را معرفی کرد، آغاز شده بود. گوگل با استفاده از پرداخت اندروید روش پرداخت‌های بدون تماس را وارد عصر موبایل کرد.

خصوصیت بدون تماس این روش، به معنی ساده‌تر، سریع‌تر و ایمن‌تر بودن پرداخت‌ها است. پرداخت اندروید از این ایده استفاده کرده و آن را در گوشی‌های اندروید مورد استفاده قرار داده است. گوشی‌های اندروید مدتی است که مجهز به سخت‌افزار NFC شده‌اند و سیستم‌های پرداخت بدون تماس در برخی نقاط فروشگاهی نیز از NFC برای پذیرش پرداخت‌های بدون تماس استفاده می‌کنند.

برای استفاده از پرداخت اندروید کافی است برنامه آن را بر روی گوشی‌های دارای NFC دانلود کرده و کارت بدهی یا اعتباری خود را از بانک‌هایی که پشتیبانی می‌شوند اضافه کنید. با استفاده از برنامه پرداخت اندروید همچنین می‌توان سابقه همه پرداخت‌ها را ذخیره کرده و کارت‌های بانکی را مدیریت کرد. گوگل برای تشویق استفاده از این سرویس، جوایزی برای استفاده از این روش پرداخت را در مناسبت‌های خاصی مانند کریسمس ارائه کرده است.

اندروید اشیا

اینترنت اشیا حرکتی برای افزودن قابلیت اتصال به تقریباً همه اشیای پیرامون ما بوده است. این یک بازار بزرگ است که دستگاه‌های مختلفی از دستبند سلامتی تا اسباب‌بازی‌های لِگو را شامل می‌شود. اما همه این محصول‌ها به یک سیستم‌عامل نیاز دارند تا با کلود تعامل داشته باشند.

تلاش گوگل برای ایجاد یک سیستم‌عامل برای اینترنت اشیا از پروژه بریلو (Brillo) آغاز شد که در کنفرانس سخت‌افزاری گوگل در سال 2015 اعلام شد. نام پروژه بریلو در دسامبر 2016 به صورت اندروید اشیا تغییر یافت. همراه با این تغییر نام، نخستین پیش‌نمایش توسعه‌دهندگان از این سیستم‌عامل اندروید نیز رونمایی شد.

اصلاح سیستم‌عامل اندروید برای تطبیق با دیگر دستگاه‌ها برای گوگل چیز جدیدی محسوب نمی‌شود، چون این شرکت این کار را قبلاً در اندروید خودرو (Android Auto) و اندروید تلویزیون (Android TV) نیز انجام داده است. با این حال میلیون‌ها دستگاه اینترنت اشیا در طی سالیان آتی وارد خانه‌های ما خواهند شد و نبرد سیستم‌عامل‌ها برای اینترنت اشیا تنها در آغاز راه خود است. با این‌که اندروید اشیا، هنوز در مراحل نخست توسعه خود است؛ اما اندروید جامعه توسعه‌دهندگان بزرگی دارد که مشتاقانه در انتظار نمایش نخستین دموها و نمونه‌های اولیه از این سیستم‌عامل در آینده نزدیک هستند.

رویای عمیق (DeepDream)

یادگیری ماشین اینک دیگر به یک واژه مصطلح تبدیل شده است و این روزها تقریباً در هر نوع نرم‌افزاری که تصور کنید استفاده می‌شود. با این حال، گوگل از یادگیری ماشین از مدت‌ها پیش به خاطر قابلیت جالبش برای دسته‌بندی تصاویر از روی چهره‌ها و خصوصیات مختلف استفاده می‌کرد.

شبکه‌های عصبی یادگیری ماشین تلاش می‌کنند روش تفکر مغز انسان را شبیه‌سازی کنند و در نتیجه، بسیار پیچیده هستند. آن‌ها دقیقاً مانند ذهن برای یادگیری به اطلاعات نیاز دارند. برای تمرین دادن یک شبکه عصبی باید داده‌های تمرینی مناسب را به آن ارائه کنید. برای مثال برای این‌که بتواند گربه‌ها را شناسایی کند، باید تصاویر مختلفی از گربه‌ به آن نشان بدهید.

البته این شبکه می‌تواند به طور عکس نیز اجرا شود، یعنی خصوصیاتی را به یک تصویر اضافه کند تا تصویری از یک مفهوم مشخص ایجاد کند. این کار منجر به خلق تصاویر بسیار عجیبی شده است که غالباً شبیه به نقاشی‌های مدرن هستند تا عکس. گوگل این پروژه را رویای عمیق نامیده است و کد آن را به طور اوپن‌سورس بر روی گیت‌هاب عرضه کرده است. بدین ترتیب برخی توسعه‌دهنده‌ها، وب‌سایت‌ها و برنامه‌هایی ایجاد کرده‌اند که امکان ایجاد آثار هنری تا حدودی ترسناکی را به شما می‌دهند.

جیمیل و اینباکس

سرویس پست الکترونیک گوگل به نام جیمیل یکی از بزرگ‌ترین ارائه‌دهنده‌های ایمیل در دنیا محسوب می‌شود. علی‌رغم اهمیت و گستره وسیع استفاده از جیمیل در دنیا، جالب است بدانید که این سرویس از سوی یکی از کارمندان گوگل در بازه‌های خاص زمانی 20 درصد نوآوری در زمان استراحت خلق شده است. کارمندان گوگل در طی ساعات کاری خود اجازه دارند 20 درصد از زمان خود را صرف نوآوری‌های شخصی خود بکنند و جیمیل نیز یکی از محصولات همین زمان‌های استراحت محسوب می‌شود.

فیلم آموزش حرفه ای جیمیل – از مقدماتی تا پیشرفته در فرادرس

کلیک کنید

جیمیل به خاطر سرعت، سهولت استفاده و ویژگی‌های مفید خود، به یکی از پیشروترین ارائه‌دهندگان خدمات ایمیل تبدیل شده است. این سرویس هم‌اینک یک میلیارد کاربر دارد و در نتیجه موفقیت اپلیکیشن اندروید جیمیل، به رشد خود ادامه می‌دهد.

خدماتی که به طور مداوم در حال تغییر و به‌روزرسانی باشد، یک کابوس برای شرکت‌ها محسوب می‌شوند. چون شرکت‌ها همیشه تلاش می‌کنند کلاینت‌های ایمیل را با تغییرات مداوم مواجه نکنند و کاربران را مأیوس نسازند. راه‌حل گوگل برای این مسئله بغرنج، ایجاد یک سرویس جدید ایمیل به نام اینباکس بوده است. با این‌که اینباکس از همان داده‌های جیمیل استفاده می‌کند و شما می‌توانید به راحتی از هر دو آن‌ها استفاده کنید؛ اما این سرویس تلاش می‌کند روش تعامل شما با ایمیل‌ها را تغییر دهد.

اغلب ما وقتی ایمیل دریافت می‌کنیم آن‌ها را تا زمانی که بخوانیم در اینباکس خود رها می‌کنیم و یا به کلی آن‌ها را فراموش می‌کنیم. اینباکس تلاش می‌کند که صندوق ورودی ایمیل شما را به یک فهرست کارهای انجام‌شدنی (To-Do) تبدیل کند. این نکته زمانی مشخص می‌شود که وقتی یک ایمیل را خواندید، می‌توانید آن را به جای «آرشیو» به صورت «انجام‌شده» علامت‌گذاری کنید.

https://blog.faradars.org/wp-content/uploads/2018/04/Meet-your-new-Inbox-.mp4

اینباکس همچنین ویژگی‌هایی به سبک دستیار شخصی مانند یادآوری‌ها ارائه می‌کند که به وسیله آن می‌توان زمانی برای یادآوری ایمیل در زمان‌ها یا مکان‌های دیگر تعیین کرد و حتی پیوندها را برای مطالعه بعدتر ذخیره کرد. اینباکس همچنین ایمیل‌هایی را با ماهیت مشابه به صورت «تبلیغات» یا «به‌روزرسانی» دسته‌بندی می‌کند تا حرکت در فهرست ایمیل‌ها آسان‌تر شود و صندوق ورودی واقعاً به پیام‌های مهم اختصاص یابد.

در حال حاضر هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که گوگل قصد دارد اینباکس را جایگزین جیمیل کند و یا حتی ویژگی‌های آن‌ها را در هم ادغام کند. همواره این احتمال وجود دارد که هر دو این سرویس‌ها به موازات هم ارائه شوند چون در واقع از دیتابیس مشترکی استفاده می‌کنند. گزینه احتمالی دیگر ممکن است این باشد که گوگل در حال تست ویژگی‌های اینباکس است تا در نهایت در زمان مناسب آن‌ها را به جیمیل اضافه کند.

دستیار گوگل

در حال حاضر، اپل دستیار شخصی Siri و آمازون دستیار Alexa را معرفی کرده‌اند و به نظر می‌رسد که دستیارهای شخصی که با استفاده از فرمان‌های صوتی کنترل می‌شوند، نقش مهمی در زندگی ما ایفا می‌کنند. البته گوگل هم‌اینک یک دستیار به نام Google Now دارد. این دستیار به همه اطلاعات گوگل دسترسی دارد و پیشنهادهایی در مورد مسافرت، اخبار سفارشی و موارد دیگر ارائه می‌دهد.

جستجوی صوتی گوگل نیز به طور عمده به عنوان یکی از ویژگی‌های مهم و دقیق گوگل شناخته شده است. با این حال تا همین اواخر روشی برای اتصال به google now با استفاده از فرمان‌های صوتی برای درک مکالمه‌ها وجود نداشت.

https://blog.faradars.org/wp-content/uploads/2018/04/Meet-your-Google-Assistant-your-own-personal-Google.mp4

دستیار گوگل این دو محصول را به هم مرتبط ساخته است و یک دستیار شخصی هوشمند ایجاد کرده است که داده‌های دریافت شده از گوگل را به صورت اطلاعات قابل نمایش ارائه می‌کند. بزرگ‌ترین گام در این مسیر استفاده از پردازش زبان طبیعی بوده است. با استفاده از این فناوری شما می‌توانید با دستیار شخصی خود مانند یک انسان صحبت کنید و دیگر نیاز نیست مانند یک رایانه با آن برخورد کنید و فرمان‌های مشخصی را به آن بدهید.

گوگل همچنین سرویس «اقدامات روی گوگل» (Actions on Google) را نیز معرفی کرده است که به توسعه‌دهندگان کمک می‌کند تا فرمان‌هایی را به دستیار گوگل اضافه کنند. این فرمان‌ها می‌توانند یک دستور مستقیم (مانند رزرو کردن بلیت یک پرواز خاص) یا روش‌هایی برای آغاز یک مکالمه مفهومی باشد. هدف گوگل این است که امکانی برای شما فراهم کند که بتوانید با دستیار شخصی صحبت کنید و هر کاری که می‌خواهید انجام دهید، بدون این‌که مجبور باشید برنامه‌های جدیدی نصب کنید یا خدمات جدیدی دریافت کنید.

دستیار گوگل، اینک در محصولات مختلفی مانند Google Home و گوشی‌های پیکسل گوگل بیشتر استفاده می‌شود. با این حال در آینده نزدیک این خدمات در محصولات دیگر نیز ارائه خواهد شد. به خصوص از آنجا که «اقدامات روی گوگل» به توسعه‌دهنده‌ها کمک می‌کند که این دستیار را در سخت‌افزارهای خود وارد کنند، انتظار می‌رود این سرویس شاهد پیشرفت زیادی باشد.

پروژه Jibe گوگل

یکی از جالب‌ترین خدمات اپل برای کاربران iOS برنامه iMessage است. کاربران با استفاده از این سرویس، تجربه استفاده از پیامک معمولی را با افزودن امکانات اضافی مانند تماس ویدیویی و گفتگوهای گروهی ارتقا می‌بخشند. اگر از یک کاربر iOS بپرسید چرا از اندروید استفاده نمی‌کند، احتمالاً در لابه‌لای پاسخ‌های خود به iMessage نیز اشاره خواهد کرد.

البته گوگل به عنوان یکی از بزرگ‌ترین رقبای اپل در بازار گوشی‌های تلفن همراه علاقه‌مند است که جایگزینی برای iMessage در اندروید بسازد. اپل بر همه جنبه‌های تجربه iOS کنترل دارد، از سخت‌افزار تا این‌که کدام اپراتورهای مخابراتی می‌توانند از آیفون استفاده بکنند. اما اندروید بسیار پراکنده‌تر عمل می‌کند و طیف بسیار متنوعی از گوشی‌ها در شبکه‌های مختلفی از آن استفاده می‌کنند. بنابراین گوگل چگونه می‌تواند نسخه رقیبی برای iMessage ارائه دهد؟

پاسخ سؤال فوق در پروژه‌ای به نام «خدمات ارتباطی کامل» (RCS) است که جایگزینی برای پیامک محسوب می‌شود. RCS امکان ارسال فایل بین دستگاه‌های مختلف، برقراری تماس‌های ویدیویی، ارسال عکس‌های بزرگ و حتی پیام‌رسانی گروهی را در خود دارد.

گوگل پس از این‌که در سال 2015 شرکت Jibe Mobile را خریداری کرد، اعلام کرد که پلتفرم Jibe روشی برای پیاده‌سازی RCS در اندروید خواهد بود. این خدمات می‌توانند تغییر مهمی در روش پیام‌رسانی بر روی گوشی‌های هوشمند ایجاد کنند و احتمالاً روش‌های کنونی مانند استفاده از برنامه‌هایی مانند واتساپ، تلگرام و ... را کنار خواهند زد.

پیام‌رسانی (Hangouts/Allo/Duo)

از زمانی که گوگل برنامه پیام‌رسانی چند پلتفرمی خود به نام هنگ‌آوت را معرفی کرد، تلاش زیادی کرده است تا امکان تماس صوتی، ویدیویی و پشتیبانی از پیامک را نیز بر روی اندروید ارائه کند.

تا همین اواخر این برنامه به عنوان جایگزینی برای اسکایپ، واتساپ و احتمالاً iMessage مطرح بود. تعداد کاربران آن افزایش یافته است که بخش اعظم آن به این دلیل است که این برنامه به طور پیش‌فرض بر روی اکثر گوشی‌های اندروید نصب شده است و با حساب‌های کاربری گوگل ادغام شده است.

همه این شرایط با معرفی برنامه‌های منفرد گوگل برای پیام‌رسانی صوتی و تصویری به نام‌های Allo و Duo در کنفرانس سخت‌افزاری 2016 تغییر یافت. اینک هنگ‌آوت، خدمات پیام‌رسانی حرفه‌ای را برای کسب‌وکارها ارائه می‌کند، در حالی که برنامه‌های پیام‌رسانی Allo و نسخه ویدیویی آن به نام Duo به پلتفرم‌های مورد توجه کاربران گوگل تبدیل شده‌اند.

ممکن است برخی افراد استدلال کنند که تقسیم کردن پیام‌رسانی اندروید به دو برنامه مجزا که باید از سوی همه دوستان و آشنایان شما جداگانه دانلود شوند تا مفید باشند، کار نامناسبی بوده است. با این حال باید گفت که عملکرد این برنامه نسبت به هنگ‌آوت که غالباً عملکرد پر از اشکالی داشت، به مقدار زیادی بهبود یافته است.

مسنجر Duo یک پیام برنامه پیام‌رسانی ویدیویی یک‌به‌یک است که به شما امکان صحبت کردن با هر کس دیگری که این برنامه را نصب کرده است، می‌دهد. با این‌که عملکرد و پایداری این برنامه نسبت به هنگ‌آوت بسیار افزایش یافته است، ولی فاقد امکان تماس‌های گروهی است.

پیام رسان Allo بسیار شبیه برنامه‌های پیام‌رسان رایج دیگری مانند واتساپ و تلگرام است که در آن‌ها می‌توان پیام‌های متنی، ویدیویی و صوتی را به مخاطبینی که از این برنامه استفاده می‌کنند، ارسال کرد. اما بزرگ‌ترین نقطه قوت این برنامه، ادغام آن با دستیار گوگل است. در این برنامه شما می‌توانید در یک گفتگو تنها برای استفاده خود به دستیار گوگل پیام بدهید، یا اینکه با تگ کردن عبارت google@ دستیار گوگل را وارد گفتگوهای Allo خود بکنید.

سرویس عکس گوگل (Google Photos)

اگر سرویس DeepDream گوگل نشان‌دهنده سمت روان‌شناختی و تجربی یادگیری ماشین بود، سرویس عکس گوگل جایی است که استفاده عملی آن مشخص شده است. سرویس عکس گوگل به عنوان جایگزینی برای برنامه Photos در اندروید آغاز به کار کرد و به سرعت به یک نرم‌افزار مدیریت عکس تغییر شکل داد. با این‌که هنوز هم می‌توان از این برنامه برای مشاهده عکس بر روی گوشی استفاده کرد؛ اما نقطه قوت اصلی این برنامه، ذخیره‌سازی و دسته‌بندی تصاویر است.

با استفاده از این سرویس، شما می‌توانید کل مجموعه عکس‌های خود را تا زمانی که برایتان مهم نباشد، کیفیت اصلی‌شان حفظ شوند، از روی گوشی یا رایانه خود به سرورهای گوگل آپلود کنید. کل این مجموعه از طریق برنامه photos یا وب‌سایت آن قابل دسترسی است.

توانایی‌های یادگیری ماشین و جستجوی گوگل با هم ترکیب شده‌اند تا عکس‌های شما را دسته‌بندی کنند و آن‌ها را قابل جستجو بکنند. یادگیری ماشین، امکان گروه‌بندی تصاویر با استفاده از چهره افراد خاص و همچنین ویژگی‌هایی مانند ساحل یا غروب آفتاب را ایجاد کرده است.

سرویس Photos نیز یک دستیار دارد که البته به کلی از دستیاری که در سرویس‌های بخش‌های Home، Pixel و Allo گوگل وجود دارد، متفاوت است. دستیار این سرویس به عکس‌هایی که آپلود کرده‌اید، نگاه می‌کند و آن‌ها را بر اساس موقعیت مکانی با هم گروه‌بندی می‌کند. این دستیار همچنین عکس‌های سبک‌بندی شده و کولاژ مانندی را ایجاد می‌کند که می‌توان در کتابخانه تصاویر ذخیره کرد. دستیار سرویس Photos گوگل، یک ویژگی یادآوری زمانی نیز دارد که می‌تواند به شما یادآوری کند، مثلاً در سال پیش چه تصاویری را گرفته‌اید.

پروژه‌های سخت‌افزاری گوگل

اندروید پوشیدنی (Wear OS)

با این‌که ساعت هوشمند Pebble که اینک متوقف شده است، جزو نخستین گجت‌های پوشیدنی بود که وارد بازار شد، ولی اندروید پوشیدنی گوگل (که قبلاً Android Wear نامیده می‌شد)، نخستین تلاش از سوی یکی از بزرگ‌ترین بازیگران این بازار محسوب می‌شود. اندروید پوشیدنی یک ساعت هوشمند برای همراهی گوشی اندروید یا iOS است، که نسخه اصلاح‌شده‌ای از اندروید را اجرا می‌کند.

فیلم آموزش کار با گوشی های اندروید Android (رایگان) + گواهینامه در فرادرس

کلیک کنید

این ساعت‌ها که به وسیله شرکای گوگل مانند ال‌جی، موتورولا و سامسونگ ساخته شده‌اند، همگی ظاهری متفاوت دارند و برخی ویژگی‌های آن‌ها مانند سنسورهای اضافی و حسگر رصد ضربان قلب متفاوت هستند، اما گوگل در کنترل سیستم‌عامل موفق بوده است.

https://blog.faradars.org/wp-content/uploads/2018/04/Android-Wear-Everything-you-need-ready-at-a-glance.mp4

این ساعت‌ها با سرویس Google Now ادغام شده‌اند تا به‌روزرسانی‌های شخصی همراه با اطلاع‌رسانی‌ها و هشدارهای تماس را ارائه دهند. از آنجا که دستگاه‌های اندروید پوشیدنی از طریق بلوتوث به گوشی متصل می‌شوند، از آن‌ها می‌توان برای ذخیره‌سازی و پخش موسیقی استفاده کرد، بدون این‌که نیازی به اتصال به گوشی برای کنترل موسیقی وجود داشته باشد.

اندروید پوشیدنی نیز مانند نسخه اصلی اندروید می‌تواند برنامه‌های پلی‌استور گوگل را اجرا کند و ویژگی‌های اضافی به ساعت‌ها اضافه کند. با این‌که ساعت‌های هوشمند و از جمله ساعت اپل به طور کلی در جلب توجه عموم مردم چندان موفق نبوده‌اند، اما از سوی یک بخش خاص از جامعه یعنی افراد علاقه‌مند به تناسب‌اندام، بسیار مورد توجه واقع شده‌اند. یکی از جاهایی که اندروید پوشیدنی عالی عمل کرده است در ردگیری وضعیت تناسب‌اندام کاربران با استفاده از سرویس Google Fit یا از طریق دانلود برنامه‌های شخص ثالث بوده است.

آخرین نسخه از اندروید پوشیدنی گوگل در 25 اسفند 96 به نام نسخه 2.1 انتشار یافته است. با این‌که از زمان انتشار نسخه 1 چندین به‌روزرسانی کوچک منتشر شده است، اما نسخه 2 مورد بازنگری جدی قرار گرفته است و امکانات رابط کاربری با طراحی متریال، مراجعه به پلی‌استور گوگل بر روی ساعت، کی‌برد داخلی و تشخیص دستخط افزوده شده است. یکی از مواردی که بسیاری از افراد منتظر آن بودند، امکان پشتیبانی اپراتور مخابراتی از ارتباط بین ساعت و گوشی بوده است.

گوگل Home

آمازون با معرفی دستگاه‌های خانگی هوشمند Echo بازار جدیدی در این حوزه ایجاد نمود. توانایی صحبت کردن با یک دستیار شخصی مجازی و استفاده از پاسخ‌های آن و همچنین استفاده از بلندگوی داخلی این دستگاه برای پخش موسیقی یک تحول بنیادی محسوب می‌شد. کاملاً طبیعی است که گوگل نیز بخواهد یک دستگاه مشابه را بسازد و بدین ترتیب دستگاه Google Home ساخته شد.

دستگاه Google Wifi در کنفرانس سخت‌افزاری گوگل در سال 2016 معرفی شد و نخستین تلاش جدی گوگل در زمینه ساخت سخت‌افزار محسوب می‌شود. طراحی دستگاه Home گوگل از لحاظ زیبایی‌شناسی بسیار شبیه به Google Wifi و Google OnHub است. گوگل امیدوار است که این دستگاه به جای یک قطعه سخت‌افزاری زشت، به عنوان یک اثر هنری زیبا در خانه‌ها مورد استقبال واقع شود و بدین منظور پایه‌های قابل سفارشی‌سازی طراحی کرده است که بسته به تقاضا می‌توانند تغییر پیدا کنند.

https://blog.faradars.org/wp-content/uploads/2018/04/Introducing-Google-Home.mp4

گوگل Home یک اسپیکر درونی دارد که از آن می‌توان برای پخش موسیقی از سرویس‌هایی مانند Play Music گوگل، Music یوتیوب، TuniIn، Pandora، و iHeartRadio استفاده کرد. مهم‌ترین نقطه قوت این دستگاه، ادغام آن با دستیار شخصی گوگل است. از آنجا که در این دستگاه، از پردازش زبان طبیعی استفاده شده است، شما می‌توانید یک مکالمه واقعی با آن داشته باشید که مزیت عمده‌ای نسبت به دستگاه Echo محسوب می‌شود. گوگل Home با الگوبرداری از برخی شرکت‌های مشابه پیشنهاد کرده است که چندین دستگاه از این مدل را در نقاط مختلف خانه قرار دهید تا بتوانید موسیقی یکپارچه‌ای را در همه بخش‌های خانه گوش دهید.

گوشی‌های Pixel گوگل

گوگل از سال 2010 با معرفی نخستین دستگاه نکسوس، شروع به تولید گوشی کرده است. این گوشی‌ها در آن زمان به این دلیل توسعه یافتند که به توسعه‌دهندگان نرم‌افزاری نشان دهند که تجربه اندروید بر روی تلفن‌های همراه چگونه می‌تواند باشد. برای این‌که هزینه این گوشی‌ها پایین نگه داشته شود، در آن‌ها از سخت‌افزارهای متوسطی استفاده می‌شد و به هر حال هرگز نمی‌شد آن‌ها را در دسته گوشی‌های پرچم‌دار دسته‌بندی کرد. در واقع گوگل هرگز رأساً اقدام به تولید این گوشی‌ها نکرد و برای تولید آن‌ها با تیم‌های طراحی شرکت‌های مختلف مانند سامسونگ، موتورولا، ال‌جی و دیگران همکاری کرده است.

از آنجا که گوگل اینک تمرکز بیشتری بر بازار مصرفی گذاشته است، منطقی است که اقدام به تولید نخستین گوشی‌های هوشمند خود بکند. گوشی پیکسل گوگل به همراه برادر بزرگ‌تر خود پیکسل XL در اکتبر 2016 به عنوان رقیب مستقیم آیفون معرفی شدند.

در نگاه نخست به سادگی می‌توان دید که گوگل در طراحی این گوشی در جنبه‌های مختلفی مانند گوشه‌های خمیده، بدنه فلزی، و صفحه با رزولوشن بالا از آیفون تقلید کرده است. همچنین گوگل تلاش کرده است در زمینه قیمت نیز راه آیفون را برود و قیمت خرده‌فروشی آن را برای مدل پایه 649 دلار تعیین کرده است.

گرچه همان‌طور که از یک گوشی پرچم‌دار مدرن انتظار می‌رود، گوگل پیکسل نیز از مشخصات سخت‌افزاری بالایی برخوردار است، اما مهم‌ترین نقطه تمایز آن در بخش نرم‌افزار است. گوشی پیکسل با لانچر اختصاصی خود برای نخستین بار دستیار گوگل را در هسته اصلی خود ادغام کرده است.

گوشی‌های پیکسل و پیکسل XL مدت چندانی نیست که وارد بازار شده‌اند، اما در همین مدت اندک با اقبال عمومی زیادی مواجه شده‌اند. با این‌که این گوشی‌ها قیمت‌های بالایی دارند؛ اما نمونه‌ای درخشان از یک گوشی اندروید خوب محسوب می‌شوند.

پروژه‌های Cardboard و Daydream (واقعیت مجازی گوگل)

سرویس Cardboard گوگل در واقع یک پلتفرم واقعیت مجازی (VR) برای گوشی‌های هوشمند است که می‌توان با قرار دادن گوشی هوشمند درون یک محصول هدست مقوایی قابل تا شدن از آن استفاده کرد. گوگل طراحی‌های این هدست‌ها را منتشر ساخته است، تا شرکت‌های دیگر نیز بتوانند آن‌ها را سفارشی کرده و نسخه‌های خاص خود را تولید کنند. بهای این محصول‌ها، معمولاً زیر 30 دلار است.

گوگل در کنار هدست مقوایی خود یک کیت توسعه نرم‌افزاری (SDK) نیز ارائه کرده است که برای ایجاد برنامه‌های VR مناسب پلتفرم CardBoard استفاده می‌شود. سرویس Cardboard گوگل در ابتدا تنها از اندروید پشتیبانی می‌کرد؛ اما مدتی است که شامل iOS نیز می‌شود. قیمت پایین همراه با دسترسی گسترده باعث شده است که بخش Cardboard که در ابتدا جزو پروژه‌های «20 درصد» زمان استراحت کارکنان گوگل بود، اینک با استقبال بالایی مواجه شود.

https://blog.faradars.org/wp-content/uploads/2018/04/Introducing-Daydream-View-VR-Headset-by-Google.mp4

گوگل با موفقیتی که در پروژه Cardboard به دست آورد، متعاقباً پلتفرم VR DayDream را در کنفرانس سخت‌افزاری 2016 معرفی کرد. DayDream به طور مستقیم در اندروید نسخه 7.1 گنجانده شده است و تجربه عمیق‌تر و پیوسته‌تری ارائه می‌دهد. در نمایش DayDream جدید به جای این‌که بر روی گوشی هوشمند خود یک برنامه مجزا را باز کنید، مستقیماً وارد یک دنیای واقعیت مجازی می‌شوید که همه تجربه‌های VR مرتبط را به طور پیوسته ارائه می‌دهد.

نرم‌افزار تنها بخشی نیست که ارتقا یافته است، بلکه خود هدست نیز دستخوش تحول گشته است. یک هدست عالی جدید طراحی شده است که از پارچه سبک ساخته شده است تا پوشیدن آن حس راحتی مطلوبی داشته باشد. دکمه‌های لمسی جدید جایگزین دکمه‌های فشردنی قدیمی هدست Cardboard شده‌اند و از یک تراشه NFC برای ساده‌سازی فرایند اتصال استفاده شده است.

گوگل همچنین کنترلر‌هایی در DayDream قرار داده است که بدین ترتیب می‌توان با کلیک کردن یا حرکت دادن کنترلر در جهت‌های مختلف با دنیای واقعیت مجازی تعامل داشت و در واقع پاسخی به رقبایی مانند واقعیت مجازی Gear سامسونگ است.

محصولات Google Wifi و OnHub

برخی از مودم‌های خانگی عملکرد مناسبی ندارند و یا در برخی موارد پاسخگو نیستند. ما سال‌هاست که از مشکل آنتن دهی ضعیف وای‌فای و نقاط کور رنج می‌بریم و در واقع عملکرد این دستگاه‌ها تا حد زیادی هنوز در حد سال 2007 باقی ‌مانده است.

فیلم مجموعه آموزش سرویس‌ های گوگل – مقدماتی تا پیشرفته در فرادرس

کلیک کنید

با این‌که سخت‌افزارها بهبود یافته‌اند؛ اما در مورد بسیاری از مودم‌های وای‌فای مشکل در نرم‌افزار و سیستم مدیریتی آن‌ها است.

گوگل تصمیم گرفته است تا این مشکل را با معرفی محصول OnHub رفع کند. این دستگاه یک مودم روتر ساده خانگی است. این مودم طراحی جالبی دارد که بی‌درنگ آن را از دیگر دستگاه‌ها متمایز می‌کند و بیش از آن‌که به مودم‌های نسل گذشته شبیه باشد، به وسایل تزیینی منزل می‌ماند.

پوشش بی‌سیم این روتر با طراحی مجدد و موقعیت‌یابی جدید آنتن‌های وای‌فای، بهبود یافته است. حتی یک اپلیکیشن وجود دارد که با آن می‌توان این دستگاه را مدیریت کرد و جایگزین رابط تحت وب قدیمی اغلب روترهای دیگر محسوب می‌شود.

گوگل در کنفرانس سخت‌افزاری سال 2016 خود محصول Google Wifi را معرفی کرد. این کار در ابتدا باعث ناراحتی افرادی شد که از محصول OnHub استفاده می‌کردند و در انتظار ارتقاهایی بودند که ویژگی‌های جدیدی به محصولشان بیفزاید. با این حال Google Wifi به جای این‌که جایگزین OnHub شود، در واقع در کنار آن قرار می‌گیرد.

دستگاه OnHub به منظور ارائه خدمات مسیریابی وای‌فای برای استفاده خانگی طراحی شده بود، اما Google Wifi یک دستگاه کوچک‌تر است که طوری طراحی شده است تا در بخش‌های مختلف خانه قرار بگیرد و یک شبکه کلی با دستگاه‌های دیگر گوگل که از وای‌فای استفاده می‌کنند، برقرار سازد. این شبکه کلی باعث بهبود پوشش حتی در مناطق دور از دسترس خانه می‌شود.

پروژه‌های خدماتی گوگل

پروژه Fi گوگل

از آنجا که گوگل ارائه‌دهنده سیستم‌عاملی است که به بالاترین شمار گوشی‌های هوشمند در سراسر دنیا خدمت‌رسانی می‌کند، بدیهی است که در پی آن باشد که دیر یا زود وارد حوزه اپراتوری خدمات ارتباطی شود تا این چرخه سرویس‌دهی را تکمیل کند.

Project Fi در سال 2015 معرفی شده است و یک شبکه موبایل است که اپراتوری آن بر عهده گوگل است. این خدمات هم‌اینک تنها در ایالات‌متحده ارائه می‌شود، ولی گوگل شرکایی دارد که خدمات این اپراتور را در 135 شرکت مختلف با همان قیمت‌های محلی رومینگ می‌کنند.

https://blog.faradars.org/wp-content/uploads/2018/04/Project-Fi-A-new-way-to-say-hello.mp4

این پروژه در ایالات‌متحده بر روی زیرساخت‌های چهار اپراتور مختلف فعالیت می‌کند. بدین ترتیب بزرگ‌ترین مزیت پروژه Fi گوگل مشخص می‌شود و آن این است که می‌تواند بسته به سرعت و شدت سیگنال شبکه‌ای که در دسترس است، بین شبکه‌های 4G مختلف سوئیچ کند.

تصور کنید مشغول برقراری یک تماس وای‌فای هستید و ناگهان ارتباط وای‌فای قطع می‌شود، در این لحظه پروژه Fi گوگل، بی‌درنگ تماس شما را به شبکه داده‌های موبایل موجود انتقال می‌دهد. در حال حاضر تنها گوشی‌های پیکسل، پیکسل XL و نکسوس 6P می‌تواند از پروژه Fi گوگل استفاده کنند، چون تنها این گوشی‌ها مجهز به قطعه سخت‌افزاری هستند که می‌توانند بین شبکه‌های مختلف سوئیچ کنند.

با این‌که پروژه Fi گوگل یک شبکه مجازی است، ولی افراد می‌توانند شماره تماس فعلی خود را به این شبکه تغییر دهند. مزیت دیگر پروژه Fi این است که حق آبونمان سالیانه ندارد. دیگر نیازی به عقد قراردادهای 24 ماهه وجود ندارد و در حال حاضر قراردادهای استفاده از این خدمات به صورت ماهانه است.

با ثبت‌نام در طرح Basic این پروژه با تنها 20 دلار برای یک ماه می‌توان از تماس و پیامک داخلی نامحدود و پیامک‌های بین‌المللی نامحدود استفاده کرد. در این پروژه از اشتراک‌گذاری وای‌فای (tethering) گوشی برای تبدیل گوشی به هات‌اسپات استفاده می‌شود و دسترسی به آنتن موبایل در بیش از 135 کشور وجود دارد.

پروژه Fiber گوگل

ایالات‌متحده کشور وسیعی است و تنها چند شرکت مخابراتی معدود هستند که اینترنت پهن باند با سرعت بالای فیبر نوری ارائه بدهند. از آنجا که کل کسب‌وکار گوگل بر مبنای دسترسی آنلاین طراحی شده است، مهم‌ترین تلاش آن‌ها این است که افراد هر چه بیشتری بتوانند به اینترنت دسترسی داشته باشند.

گوگل تلاش کرده است این مشکل را از طریق ارائه مستقیم خدمات پهن باند رفع کند. در سال 2010 گوگل اقدام به ارائه آزمایشی خدمات پهن باند و تلویزیون کابلی در کانزاس کرد. پس از این‌که موفقیت این طرح آزمایشی مشخص شد، گوگل آن را به یک کسب‌وکار قانونی تبدیل کرد.

پروژه Fiber گوگل اینک در نواحی مختلفی در دسترس است و همچنان در حال توسعه است. اگر در ناحیه‌ای زندگی می‌کنید که به Fiber دسترسی دارید، می‌توانید از خدمات اینترنتی با سرعت 1000 مگابیت بر ثانیه بهره‌مند شوید. خدمات Fiber شامل تلویزیون کابلی با بیش از 220 کانال نیز می‌شود.

در بسته کابلی این پروژه همچنین یک DVR خانگی گنجانده شده است، که امکان ضبط همزمان هشت کانال HD را به طور همزمان دارد. حتی می‌توان با استفاده از اپلیکیشن Google’s Fiber به برنامه‌هایی که در حال ضبط هستند، دسترسی داشت. از آنجا که نام این شرکت گوگل است، مشخص است که امکان جستجوی هوشمند را نیز در این محصول گنجانده است. بدین ترتیب می‌توان فهرست برنامه‌های تلویزیونی را جستجو کرد و حتی بر اساس اسامی بازیگران، آن‌ها را فیلتر نمود.

اگر همه این امکاناتی که ذکر کردیم برای علاقه‌مندی شما کفایت نمی‌کند، در این صورت باید گفت که با خرید این خدمات از امکان ذخیره‌سازی 1 ترابایتی گوگل درایو نیز برخوردار خواهید شد. همچنین با استفاده از این خدمات می‌توان از طریق تلفن ثابت فیبر نوری منزل، تماس‌های نامحدود داخلی برقرار کرد.

افق‌های آتی گوگل چیست؟

مواردی که در این نوشته مطرح کردیم، تنها گوشه‌ای از پروژه‌هایی بود که گوگل مشغول کار بر روی آن‌ها است. گوگل همزمان با کار بر روی محصولات مصرفی، تلاش‌های زیادی در جهت توسعه ابزارها و خدمات ابری خود انجام می‌دهد.

فیلم مجموعه آموزش سرویس‌ های گوگل – مقدماتی تا پیشرفته در فرادرس

کلیک کنید

در این نوشته به پروژه‌هایی که شرکت مادر گوگل، یعنی آلفابت مشغول کار بر روی آن‌ها است اشاره نکردیم. با در نظر گرفتن همه این موارد، باید گفت که سال‌های آتی برای این شرکت غول فناوری می‌توانند سال‌های هیجان‌انگیزی باشند.

آیا تاکنون تجربه‌ای در زمینه هر یک از موارد مطرح شده در این نوشته داشته‌اید؟ آیا در مورد استفاده از خدمات مختلف گوگل، هیجان‌زده هستید؟ در هر صورت لطفاً نظرات خود را در این موارد در بخش پایین، با ما در میان بگذارید.

اگر به این نوشته علاقه‌مند بوده‌اید، احتمالاً موارد نیز مورد توجه واقع خواهند شد:

• آموزش گوگل آنالیتیکس (Google Analytics) برای تحلیل آمار وب سایت
• آموزش Google Docs (گوگل داک) – کار با فایل متنی آنلاین
• آموزش جستجوی علمی با Google Scholar
• آموزش Google Forms برای ایجاد انواع فرم و پرسشنامه آنلاین
• آموزش Google Spreadsheets – مدیریت صفحات گسترده

==