فرادرسچرا نباید برنامه‌نویسی را در تنهایی یاد بگیریم؟
یادگرفتن برنامه‌نویسی می‌تواند سخت باشد و یادگرفتن آن به‌تنهایی آن را سخت‌تر می‌کند. امروزه منابع آموزشی رایگانی وجود دارند که به ما کمک می‌کنند در خانه گرم‌و‌نرم خودمان بنشینیم و برنامه‌نویسی را یاد بگیریم، که خب این چیزی خوبی است اما یک شمشیر دو لبه است، چراکه از طرفی داشتن منابع بی‌نهایت به معنی مشخص کردن یک مسیر درست برای استفاده از آن‌هاست که این کار خیلی هم آسان نیست؛ مفاهیم برایمان سخت‌تر می‌شوند، دائماً از یک موضوع به موضع دیگر می‌رویم چون راه درست را نمی‌دانیم و شاید اصلاً به طور کلی کنار بکشیم! اما یک نقشه ساده و مرتب برای یادگیری مفاهیم و زبان‌های برنامه‌نویسی باعث تمرکز ما بر یادگیری می‌شود، حال آنکه بدون نقشه دائماً در استرس چیدن یک برنامه مناسب بودیم.
ولی نکته ای که هست این است که یادگیری فقط در مورد برنامه‌ریزی نیست، بلکه اگر می‌خواهید خوب کارکنید و فراتر بروید و به صورت جدی برنامه‌نویسی را ادامه دهید در این مقاله ۷ دلیل برای این‌که نباید برنامه‌نویسی را به تنهایی یاد بگیرید به اشتراک خواهیم گذاشت.
۱. «هنگامی‌که یاد می‌دهیم، یاد می‌گیریم»
این گفته «سنکا» (Seneca)، فیلسوف اسپانیایی است. این مسئله به عنوان «اثر شاگردی» (Protege effect)، تعریف می‌شود و می‌گوید: دانش‌آموزانی که به دانش‌آموزان دیگر یاد می‌دهند نمرات بالاتری می‌گیرند و از آن افرادی که فقط برای خودشان می‌آموزند بهتر عمل می‌کنند.
وقتی‌که در برنامه‌نویسی پیشرفته کردید، چیزی که یاد گرفته‌اید (یا فکر می‌کنید یاد دارید) را از طریق توضیح دادن آن به کسانی که با فهم آن مشکل‌دارند آزمایش کنید.
وادار کردن خودتان به توضیح دادن یک مفهوم بهترین راه برای آنالیز کردن آن است (و حس خوب کمک کردن به دیگران هم پاداش شماست)
۲. بعضی وقت‌ها، همه ما نیاز به کمک داریم.
این جنبه دیگری از نکته قبل است. امروزه معتقدند برای یادگیری مؤثر شما نباید به‌محض این‌که چیزی را متوجه نشدید بپرسید، درواقع این‌که شما برای فهمیدن چیزی به خودتان فشار بیاورید بار آموزشی بیشتری دارد.
همیشه فرصتی برای برگشت از ضعف خودمان هست وقتی که از معلم یا همکلاسی‌مان سوالی را می‌پرسیم و آنها به ما کمک می‌کنند تا جواب سوال مان را پیدا کنیم و این فقط وقتی اتفاق می افتد که ما به‌تنهایی یاد نمی‌گیریم.
۳. برنامه‌نویسی یک ورزش تیمی است.
هیچ بخش مهمی از یک نرم افزار توسط یک نفر ساخته نشده است، پس اگر هدف شما تنها یادگیری برنامه‌نویسی نیست، بلکه استخدام شدن به‌عنوان یک ارتقادهنده است، شما باید با یادگیری چگونگی همکاری با یک تیم شروع کنید. شما می‌توانید به‌تنهایی برنامه‌نویسی را یاد بگیرید، همان‌طور که می‌توانید به‌تنهایی ویلن زدن را بیاموزید، ولی این به آن معنا نیست که شما توانایی نواختن در یک ارکستر را هم دارید؛ توانایی نواختن در کنسرت از تمرین و نواختن با بقیه پدید می‌آید. یادگرفتن کدنویسی با بقیه نه تنها به تجربیات یادگیری شما کمک می‌کند، بلکه نتیجه حاصل را نیز بهبود می‌بخشد.
۴. باانگیزه ماندن در قسمت‌های سخت در تیم راحت‌تر است.
یادگرفتن برنامه‌نویسی سخت است و تعداد زیادی برنامه‌نویس وجود ندارند که روزی به فکر کنارکشیدن نیفتاده باشند، اما برخی از آنها می‌توانند خودشان را در موقعیت‌های این‌چنینی بالا بکشند؛ ولی برای بسیاری از دانش آموزان داشتن کسانی که آنها را حمایت کنند، به آنها انگیزه بدهند و پاسخگو باشند ضروری است.
اگر کسی نباشد که الهام‌بخش‌تان باشد یا شما را کنترل کند (چه این کنترل حضوری باشد چه آنلاین) کنار کشیدن راحت‌تر می‌شود.
۵. برنامه‌نویسی خلاقانه است؛ خلاقیت از همکاری می‌آید.
تنوع دیدگاه ارزشمندترین دارایی برای یک برنامه‌نویس است. تصور غلطی که وجود دارد این است که برنامه‌نویسی تنها ریاضی است. اما در حقیقت یک کاردستی خلاقانه است راه‌های بی‌نهایتی برای حل یک مسئله برنامه‌نویسی وجود دارد که رویکردهای خلاقانه خاص خود را می‌طلبد و بهترین راه برای راه‌اندازی خلاقیت در دانش‌آموزان احاطه کردن آنها با دیدگاه‌های متفاوت است، چراکه کسانی که متفاوت با شما فکر می‌کنند، همان‌هایی هستند که می‌توانند تفکر شمارا گسترش دهند.
۶. برنامه‌نویسی در خطوط دستور برنامه تمام نمی‌شود؛ برنامه‌نویسی یک سبک زندگی است.
اگر هدف نهایی شما در برنامه‌نویسی ارتقادهنده بودن است، برای رسیدن به این هدف صرفاً دانستن چگونگی کدزدن و برنامه‌نویسی کافی نیست، کار شما با پایان روز کاری تمام نمی‌شود چراکه ارتقادهنده بودن فقط یک شغل نیست، یک سبک زندگی است! و بخش بزرگی از آن زندگی تبدیل‌شدن به بخش فعالی از جامعه ارتقادهنده‌ها و فن‌آوران است که همه وابسته به یادگیری از یکدیگر است. زمان شروع این همکاری با آن جامعه پس از پایان تحصیلات نیست ... دقیقاً همین‌الان است! درس و کار کاملاً باهم پیش می‌روند.
۷. انجام دادن کارها با بقیه باحال تره.
این‌یکی خیلی ساده است؛ اگر شما از یادگیری چیزی لذت ببرید، احتمال این‌که آن‌را بفهمید هم افزایش پیدا می‌کند و بودن آدم‌ها دوروبر شما تأثیر زیادی روی این مسئله خواهد داشت.
کمپ‌های آموزش برنامه‌نویسی حضوری بهترین راه برای تضمین یادگیری شما با یک جمع است، ولی این برای خیلی از مردم به بسیاری از دلایل دست‌نیافتنی است. ولی این به آن معنی نیست که شما باید به‌تنهایی یاد بگیرید. اگر شما یک کمپ آموزشی برنامه‌نویسی آنلاین را در نظر دارید، به دنبال آنی باشید که به جمع و جامعه بها می‌دهد و به شما ابزار ارتباط با دیگر دانش‌آموزها را هم می‌دهد؛ مثلاً دنبال جایی باشید که دیدارهای حضوری برای ارتباط اعضا با یکدیگر را فراهم می‌کند، مطالعه‌های گروهی را شروع کنید و یا به انجمن‌های آنلاین برنامه‌نویسی بپیوندید.
