کیمیاگری با بیسموت دیامغناطیس — زنگ تفریح [ویدیوی کوتاه علمی]
این مجسمه از «بیسموت دیامغناطیس» (Diamagnetic Bismuth) ساخته شده و یک آهنربای مکعبی شکل نئودیمیم را به نمایش میکشد که در میان دستان یک ادیب پیر معلق است. مواد دیامغناطیس تنها در صورتی که تحت تأثیر یک میدان مغناطیسی ناشی از یک منبع خارجی قرار بگیرند، میدان مغناطیسی خود را تولید میکنند. در اینجا، آهنربای مکعبی میدان مغناطیسی خارجی را تأمین میکند. میدانهای دیامغناطیس نسبتاً ضعیف هستند، لذا یک آهنربای استوانهای نئودیمیم در بالای مجسمه تعبیه شده است تا مانع سقوط آهنربای مکعبی در اثر نیروی گرانش شود. آهنربای مکعبی که تحت تأثیر میدانهای مغناطیسی خارجی در حالت تعادل قرار میگیرد، با ضعیفترین جریان هوا به رقص درمیآید.
هرچند کیمیاگران، هرگز موفق به تبدیل سرب به طلا نشدهاند، فیزیکدانان در سال ۱۹۸۱، با استفاده از شتابدهنده ذرات در دانشگاه برکلی، قادر به شلیک هسته کربن به ورقهای نازک بیسموت شدند. برخوردهای حاصل، موجب تولید مقادیر کمی از اتمهای طلا شد. فیزیک هستهای مدرن با عمل روی عنصر بیسموت، آرزوی دیرینه کیمیاگران را تحقق بخشید.
اگر نوشته بالا برای شما مفید بوده است، آموزشهای زیر نیز به شما پیشنهاد میشوند:
- مجموعه آموزشهای فیزیک
- مجموعه آموزشهای مهندسی شیمی
- مجموعه آموزشهای دروس رسمی دبیرستان و پیشدانشگاهی
^^